Clarissa Mendoza- Class 3
- Aantal berichten : 148
Character Profile Alias: Tigris Age: 20 years Occupation:
| Onderwerp: Burn the sky down di aug 01, 2017 8:29 pm | |
| STAY WITH ME A LITTLE LONGER Het was een donkere nacht omdat de wolken voor de maan waren geschoven en een dik deken vormde wat het licht van de sterren niet doorliet. Clarissa had haar handen tot vuisten gebald terwijl ze naar buiten strompelde. Het liefst wilde ze gewoon slapen, maar de nachtmerries waren de laatste tijd erger geworden dan ooit tevoren. Haar krachten sloegen langzaam maar zeker op hol, ze was bezig met zichzelf te verliezen en er leek niemand te zijn die haar anker kon zijn. Langzaam maar zeker was de roodharige bezig met al haar contacten verbreken. Niet omdat ze het wilde, ze begon gek te worden van zichzelf en had de gedachte in haar hoofd dat het beter was om niemand met zich mee te sleuren daarin. Als er maar een manier was om van dit eiland af te komen.. Ze wilde hier niet meer blijven, ze wilde weg van hier, terug naar het vasteland. En dat zelfs nog ondanks dat ze wist hoe mensen daar keken naar mutanten. Ze moest de bossen maar intrekken, in haar eentje haar jaren slijten totdat ze op was en haar demonische lichaam het op zou geven. Haar vervloekte lichaam, haar mislukte lichaam. Want zo zag ze haar kracht nog altijd, niet als een gift maar als een vloek. Immers had ze er nooit om gevraagd, ze had nooit een shapeshifter willen zijn, ze had nooit vuur willen besturen. Clarissa voelde haar lichaamstemperatuur weer stijgen en kneep haar ogen dicht, de koppijn was hels. Ze voelde de drang om te veranderen, probeerde het tegen te gaan.. maar faalde zoals wel vaker de laatste tijd. Het was de tweede keer vandaag dat ze zich verloor aan de Tigris. Met een angstige blik in haar ogen rende de tijger door het bos heen, schroeiende brandplekken op de grond achterlatend waar haar poten hadden gestaan. Zoals wel vaker raakte ze in paniek, omdat ze niet van het eiland af kon komen en ze weg wilde bij die wereld. Je kon wel zeggen dat het een gevecht was tussen Clarissa en het beest in zich, en dat beest en diens instincten hadden haar nu overgenomen. De grote kat stopte met rennen toen Clarissa weer de controle terug had, veranderde terug in haar menselijke vorm en zakte in elkaar. Haar temperatuur was nu zo hoog dat blaadjes om haar heen in de brand vlogen. Een zachte snik kwam uit haar mond. Waarom kon ze niet normaal zijn? [ A d a r a ] © |
|