INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 Life will find a way.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : Vorige  1, 2
AuteurBericht
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Life will find a way. - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Life will find a way.   Life will find a way. - Pagina 2 Emptydi dec 19, 2017 10:42 am

Aurélia bevond zich blijkbaar in een bijzonder kalme staat voor haar doen. Ze had nu al zo vaak kunnen uitvallen maar het was nog niet gebeurd. Het voelde een beetje dubbel want ze moest soms wel een beetje haar best doen. Maar het gesprek ging nog prima dus er was nog niks aan de hand. Hij bleef vriendelijk en beleefd, dus zij bleef dat ook nog even. Misschien was het ook niet het beste idee om meteen weer vijanden te maken. Mentaal en fysiek was het maar het beste om even rustig aan te doen. Hoe graag ze ook het liefst weer normaal deed en verder ging alsof er niks was gebeurd, kon dat niet zomaar. Alles was nog even wennen en dat kon best zonder meteen drama te veroorzaken. Ze zou wel weer een comeback maken, alleen niet zo snel. Misschien wel leuk als mensen zouden denken dat alles weer goed en happy is en dat ze later alsnog moeten dealen met haar terror.

Ze had Brimstone nog nooit gezien of ontmoet en hij haar ook niet. Voor nu bekeek ze dat wel als een goed iets. Hij had al wel door dat het dus een goed ding was maar hij deed er niks mee. Maar goed ook want zolang hij kalm en aardig bleef dan kon zij dat ook makkelijker volhouden. Voor nu bleef het gewoon small talk. Als hij haar beter wilde leren kennen dan kon dat gewoon. Een nieuw begin in Sundberg was voor haar een betere optie dan terug naar Hongarije waar ze basically niemand meer had. Wat ook de reden was dat ze naar Genosha was gegaan. ”Hongarije?” vroeg hij en ze knikte. Uh, ja? Je weet wel, dat land. “Jup, Hongarije” antwoordde ze. Haar accent verklapte het meestal maar misschien wist hij gewoon niet dat dat het accent was. ”Dan lijkt me Sundberg me toch ook de beste keuze,” zei hij en ze knikte weer en grinnikte ven. Na net ontvoert en gemarteld zijn geweest was de keuze snel gemaakt. Als het bleek dat ze hier niet veilig was ging ze nog echt iemand vermoorden. En dan zou het haar eigen keuze zijn.

Ze vroeg ook naar waar hij vandaan kwam. Ze gokte al Engeland maar ja ze wilde toch iets terugvragen. ”Groot-Brittannië is absoluut een uitgesloten zaak,” zei hij. Oh, niet weer terug dus. Ze trok een wenkbrauw wat op en keek hem nieuwsgierig aan. Alrighty, misschien was Brimstone toch minder innocent dan ze dacht, nu werd het toch iets interessanter. ”Frankrijk leek me altijd heel mooi.” vervolgde hij en ze moest even lachen. Heel subtiel van onderwerp veranderen, no way! “Ik zou niet weten hoe het in Frankrijk is.” zei ze en haalde haar schouders op waarna ze weer wat nieuwsgierig opkeek. “Wat is er mis met Groot-Brittannië?” vroeg ze en hoopte op wat juicy details.

outfit - pet
[center]showuser=520>♥️ ♥️
Terug naar boven Ga naar beneden
Brimstone Varlow
Brimstone Varlow
Class 3
Aantal berichten : 148

Character Profile
Alias: Tooth
Age: 20yo
Occupation:
Life will find a way. - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Life will find a way.   Life will find a way. - Pagina 2 Emptydi dec 19, 2017 11:02 am

brimstone varlow
tooth » aurélia » 510 words

Ondanks dat ze heel hard haar best deed, had hij door dat haar tanden aan het stuk bijten was. Als Brimstone ergens goed in was, dan was het wel het ware karakter van iemand aanvoelen. Ze deed hard haar best, maar af en toe had ze haar masker enkele millimeters laten zakken waardoor hij wist dat hij haar niet uit haar hok moest lokken. Iets wat hij van nature niet zou doen, maar af toe durfde hij mensen lichtjes af te tasten. Toch zei iets hem dat hij dat bij Aurélia best niet zou proberen. Of hij haar na deze ontmoeting nog eens zou ontmoeten was de vraag maar en of ze dan anders zou zijn was enkel iets dat zij zou kunnen voorspellen.

Nooit eerder had hij haar gezien, maar haar waarschuwing was tot hem binnengedrongen en was dan ook niet van plan om erachter te komen waarom het maar goed wat dat hij haar eerder niet kende. Het zorgde voor een licht ongemakkelijk gevoel, maar hij kon zijn emoties goed wegsteken. Dat was nu eenmaal iets dat hij jaren geleden als had geleerd. Wanneer woede zich vanbinnen vormde, maakte je je eigen handpalmen kapot en ging je met een glimlach op je gezicht verder met je leven. Hij had geïnteresseerd naar bevestiging gevraagd in verband met haar land. Haar accent was haar opgevallen, maar toch had hij het nooit bij Hongarije geplaatst. Hij knikte als bevestiging dat hij haar had gehoord. Het leek hem dan ook niet gepast om er verder op in te gaan. Haar intonatie had verklapt dat ze zijn opmerking niet bepaald de beste vond. Vervolgens knikte zij, gevolgd door een grinnik. Niemand van de mutanten wist zeker of ze in Sundberg veilig waren, iedereen kon alleen maar hopen. Toch hoopte hij het eerder voor de mensen die al iets ergs hadden meegemaakt dan voor zichzelf.

Hij had Engeland resoluut uitgesloten, maar wanneer Aurélia haar wenkbrauw had opgetrokken, besefte hij dat hij het te duidelijk had gedaan. Toch hoopte hij dat ze erbij ging laten. Haar gezichtsuitdrukking kreeg iets nieuwsgierig, wat ervoor zorgde dat Brimstone zich steeds ongemakkelijker begon te voelen. Hij verschoof zich wat op de bank om anders te gaan zitten. Het zat helemaal niet zo goed als hoe hij ervoor zat, maar dat paste dan bij zijn gemoedstoestand. Ze ketste zijn opmerking over Frankrijk weg en trok haar schouders op. Hij keek haar aan met zijn gifgroene ogen zonder één spier in zijn gezicht te bewegen. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde naar iets statisch. Hij zou zich niet zomaar laten doen. Hij grinnikte kort bij haar vraag. ”Niemand keert graag terug naar geschiedenis,” beantwoordde hij haar vraag kort. ”Of wel?” vroeg hij haar vervolgens en trok vragend een wenkbrauw de hoogte in. Hij had nog met niemand erover gesproken en was ook niet van plan om dat te doen met een wildvreemde. Brimstone leefde van zijn buikgevoel en iets aan deze dame zette hem op zijn tenen. Hij had een naar gevoel dat hij voorzichtig moest zijn voor wat hij zou zeggen of doen.

©
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Life will find a way. - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Life will find a way.   Life will find a way. - Pagina 2 Emptydo jan 04, 2018 8:03 pm

Dat ze nu aardig deed, betekende niet dat ze dat altijd deed. Ze had het Brimstone al wel een beetje laten merken maar ze bleef nog aardig kalm. De oorlog waar ze het even over hadden gehad was niet niets geweest. Niet voor haar in ieder geval. Sommigen waren er zonder schrammetje of iets vanaf gekomen. Anderen moesten er mee leven dat ze gemarteld waren in een kooi en of iemand hadden vermoord tijdens het gevecht op het strand. Ze had er nog met niemand echt over gepraat maar ze vroeg zich toch af of er ook anderen waren die met een schuldgevoel zaten, ondanks dat het niet hun schuld was. Aurélia kon meedogenloos iemand verwonden en pijn doen maar ze zou nooit iemand vermoorden. Zelfs voor haar was net te ver. Toch, nu had ze het wel op haar geweten.

De reden dat ze kalm bleef tegenover Brimstone was voornamelijk omdat het nog speelde in haar hoofd. En het feit dat ze elkaar niet kenden van het eiland was ook een groot voordeel. Het gesprek hun gewoon rustig verder en het ging uiteindelijk over het verleden, nog voor Gensoha. Voor Aurélia was dat een enorm landhuis in Hongarije met letterlijk niemand die op haar zat te wachten. En veiligheid was net iets belangrijker voor haar na alles. Toen ze vroeg of hij terug wilde kreeg ze een vaag gevoel dat hij niet een heel goed verleden had gehad. Hij probeerde te beginnen over Frankrijk maar Aurélia was te nieuwsgierig om hem er mee weg te laten komen. Wat was er gebeurd waardoor hij per se niet terug wilde? ”Niemand keert graag terug naar geschiedenis,” zei hij en ze trok opnieuw een wenkbrauw op. ”Of wel?” vervolgde hij en ze trok haar schouders op. “Alleen niet als het nare herinneringen heeft” zei ze, vroeg niet naar wat er was gebeurd maar liet alleen haar weten hoe zij erover dacht. “Zou je er wel terug heen gaan als je het daar beter had getroffen in het leven? Ik denk het wel” zei ze. Aurélia zette haar handen achter haar neer op de tafel in plaats van naar voren te leunen. “Italië werkte niet de laatste keer dat ik er was. Toch zou ik er zo weer heen gaan.” zei ze, zo kon ze wel van alles opnoemen. Misschien werd hij wel gezocht ofzo, dat zou ze wel grappig vinden.

outfit - pet
[center]showuser=520>♥️ ♥️
Terug naar boven Ga naar beneden
Brimstone Varlow
Brimstone Varlow
Class 3
Aantal berichten : 148

Character Profile
Alias: Tooth
Age: 20yo
Occupation:
Life will find a way. - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Life will find a way.   Life will find a way. - Pagina 2 Emptyzo jan 07, 2018 11:41 am

brimstone varlow
tooth » aurélia » 539 words

Tooth beoordeelde mensen nooit op eerste impressies, maar zijn buikgevoel vertelde hem dat Aurélia niet altijd een aangename, aardige dame was. Dat had ze hem zelfs ook al gezegd wanneer ze over Genosha aan het praten waren. Natuurlijk waren Sundberg en het eiland twee totaal verschillende evenementen geworden aangezien ze van elkaar waren gescheiden door extreme explosies en moorden. Van het hele gebeuren zelf had hij niet hard afgezien, maar als zoiets gebeurde droeg het altijd gevolgen met zich mee. Zelf had hij al ondervonden dat verschillende mensen waren veranderd door wat er op het eiland was gebeurd. Toch zei iets in hem dat dat hij de brunette naast hem niet het geval zou zijn. Zij leek karakter houdend te zijn, iets wat hij wel kon waarderen. Het was een teken van kracht en weerbaarheid. Ze was namelijk een van de ontvoerde mutanten en dus had zij het harder dan wie dan ook meegemaakt. Tooth voelde de neiging opkomen om haar te helpen, met haar te praten, maar nooit zou hij zo’n gesprek zelf starten. Hij wist namelijk maar al te goed dat het waarschijnlijk nog veel te gevoelig lag en Aurélia leek hem ook niet echt het type dat bereid was om een diepzinnig gesprek aan te gaan.

Het onderwerp van hun gesprek stond hem niet langer aan, maar hij besloot zijn gezicht recht te houden en geen spier te vertrekken, hoe moeilijk hij het ook vond. Het kleine rijhuisje ergens in de donkere, smalle straten in Londen zou hem blijven achtervolgen. Dat was iets dat hem nooit meer zou loslaten en daar was hij zich pijnlijk van bewust. Aurélia’s ogen leken haar te verraden. De nieuwsgierigheid was duidelijk op haar gezicht te merken en dat was toch iets wat ervoor zorgde dat Brimstones maag bijeen trok. Hij had haar vraag proberen afwimpelen, wat zij beantwoorde door haar schouders op te halen. Hij kantelde zijn hoofd wat na haar antwoord en keek nonchalant voor zich uit, terwijl zijn hart enkele slagen sneller was beginnen kloppen. Hij liet haar uitspreken. Als hij eerlijk was tegen zichzelf had hij wel een zekere liefde ontwikkeld voor de stad Londen zelf, maar zoals ze zelf al aangaf waren het de herinneringen die hem er weg hielden. ”Na een lange tijd heb je alles in je thuisbasis wel gezien,” verduidelijkte hij zijn antwoord. Het woord ’thuisbasis’ gaf hem een zeker gevoel van afschuw, maar hij kon niet anders. Ze had haar handen achter zich geplaatst en leunde naar achteren. Hij grinnikte kort bij haar opmerking over Italië en verzette zich wat om zijn stijve houding weg te nemen. Nieuwsgierig trok hij een wenkbrauw wat in de hoogte en keek haar licht vragend aan. ”Het werkte niet, huh?” vroeg hij nonchalant. Hij zette zijn rechtervoet voor hem op de tafel en sloot zijn  armen eromheen. Langzaam probeerde hij zichzelf te kalmeren. Het kon niet zo moeilijk zijn om het onderwerp te ontlopen en hoe dan ook zou hij er wel voor zorgen dat ze nooit achter zijn geschiedenis zou komen. Dat was hem al bij iedereen gelukt. Waarom zou het bij haar niet lukken? Zijn gifgroene ogen hadden nog steeds de vriendelijk blik, maar er was ondertussen een zekere fonkel van vastberadenheid in verschenen.

©
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Life will find a way. - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Life will find a way.   Life will find a way. - Pagina 2 Emptydi jan 09, 2018 5:18 pm

Brimstone had genoeg signalen gekregen dat Aurélia niet altijd hetzelfde deed tegen anderen als hoe ze tegen hem was. De waarschuwingen waren klein, maar zeker duidelijk. Dat hij nog steeds zo aardig deed vond ze wel knap van hem. Al zou ze het ook snappen dat hij gewoon niet door de regen wilde en blijven daarom een betere optie vond. Aurélia had nooit last van regen, de reden dat ze bleef was dat het ondanks het gesprek in haar ogen wat saai begon, het boeide haar steeds meer. Dat hij over Groot-Brittannië sprak met afgunst en ja, hoewel hij het er niet meer over wilde hebben, ging ze er toch over door. Bemoeien met andermans zaken leidde alleen maar af van hij eigen problemen. Geweldig toch? Brimstone zou zich misschien wat ongemakkelijk gaan voelen maar hij kon altijd nog wegrennen in de regen. Het was zijn eigen keus, ze dwong hem tot niks.

Er was iets geweest in zijn verleden waar hij niet naar terug wilde. Nare herinneringen, ging ze vanuit. Als ware ramptoerist was ze meteen nieuwsgierig naar wat er met hem was gebeurd, of misschien had hij iets gedaan? Aurélia had samen met Jackie Daily Nightmare, meestal kreeg ze de info gewoon binnenstromen via de telepathie van Jackie. Andermans geheimpjes kennen was voor hen een soort geniepige macht over mensen. Ze dreig er nooit mee tho, hun identiteit bleef het beste gewoon geheim. Ze zouden het toch wel plaatsen. Daar vroegen ze niemand toestemming voor. Aurélia vond het dit keer wel leuk om het er misschien zelf uit proberen te krijgen, in plaats van via Jackie’s gedachten. Niet voor Daily Nightmare ofcourse anders zou hij weten dat het haar was, maar gewoon voor de lol. Ze vroeg er niet direct naar maar haar opmerking was wel vragen om reactie. ”Na een lange tijd heb je alles in je thuisbasis wel gezien,” zei hij. Ze grinnikte even en schudde haar hoofd. “Nare herinneringen dus?” stelde ze vast, maar toch met een vraagteken erachter. Het kon niet anders. Zijn antwoorden waren te vaag voor een normale geschiedenis.

Ze geloofde niet dat je je thuisbasis zou willen ontwijken gewoon omdat je alles al zou hebben gezien. Er moest een verhaal achter zitten. Als voorbeeld nam Aurélia Italië. Waar ze niet de beste ervaring ooit had meegemaakt. Maar alsnog zou ze er wel weer heen willen. De kust, het eten en de feestjes. Ze had zich ook erg vermaakt. ”Het werkte niet, huh?” vroeg hij en ze knikte met een grijnsje. “Ja je weet wel. Vakantie, zon, zee, strand, liefdesdrama.” somde ze op met en rolde met haar ogen, met dezelfde grijns op haar gezicht. Het verbaasde haar hoe relaxed ze reageerde. “Best grappig. Hoe ik dacht dat er niks ergers bestond” zei ze met een glimlach. “Maar nu is het niks meer” zei ze er achteraan en zuchtte even. Jup, de oorlog liet gelukkig de rest iets minder erg lijken. Zo, had ze zich wel wat geopend dus hopelijk was dat de manier waarop ze ook meer info uit hem wist te halen.

outfit - pet
[center]showuser=520>♥️ ♥️
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
Life will find a way. - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Life will find a way.   Life will find a way. - Pagina 2 Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Life will find a way.
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 2 van 2Ga naar pagina : Vorige  1, 2
 Soortgelijke onderwerpen
-
» I might not find again [Allison]
» I did not choose the plot life, the plot life chose me.
» I will try to find my place in the diary of Jane.
» hide your face so the world will never find you [&Xam]
» Closed - Having the time of my life.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: The Suburbs :: Park-
Ga naar: