Toegegeven, nablijfuurtjes waren leuk, maar er waren ook veel andere dingen waar hij liever mee bezig was. En zijn nummer 1 prioriteit zodra hij wat extra uurtjes te besteden had was zijn grote liefde: Brenda. Ze was simpelweg prachtig. Altijd bloedmooi, hij hoefde zich nooit te schamen als hij bij haar was. Soms zag hij van opgetutte trutjes met zware make-up rondlopen en dan vroeg hij zich toch af of ze die ochtend in de spiegel hadden gekeken, of gewoon niks hadden kunnen zien door al die rotzooi die ze op hun ogen smeerden. In het leger had je dat soort onzin allemaal niet nodig. De Spartaanse opvoeding sprak meer tot hem en hij wenste dat de tieners van vandaag wat meer zo opgevoed werden.
Want tja, als ouders wat meer verantwoordelijkheid namen voor hun stompzinnige tieners, dan had zijn uitje met Brenda een stuk leuker kunnen zijn. Vandaag was hij namelijk er wel op uit voor een ritje, maar hij had een extra taak. Zijn nichtje, Elly, was over een paar weken jarig en hij was er door zijn moeder op uit gestuurd om een leuk cadeautje voor het meisje te kopen. Nou ja, "meisje", ze was alweer 15 en een echte strontirritante puber. Norman was er persoonlijk van overtuigd dat dit aan haar moeder lag. Zijn zus moest altijd dingen van anderen inpikken, dus het was niet vreemd dat haar dochter ook opgegroeid was om zo'n verwend kreng te worden. Maar goed, hij kon geen nee zeggen als zijn moeder om een beetje hulp vroeg. Dus daar ging hij, een winkel in, op zoek naar dat ene ding dat goed genoeg zou zijn om aan een veeleisend kind te geven.
Brenda stond op een veilige plek geparkeerd, een paar meter weg van de plek waar lompe scholieren hun fietsen neergegooid hadden. Nooit in zijn leven zou hij het toestaan dat iemand een kras op Brenda zou maken! Over zijn lijk! Hij zou de videobeelden opvragen en de dader opsporen, en hoo boy, dan zouden ze nog wel zien wat er gebeurde met lamzakken die zijn Brenda verminkten.
Rustig, Norman, bedaarde hij zichzelf, waarna hij met wat moeite zijn aandacht weer terug bracht in de winkel. Wat moest hij in 's hemelsnaam hebben? Hij ging Elly niet méér rommel geven om op haar gezicht te smeren, zoveel was zeker. Maar wat wilde ze dan? Een tijdschrift? Maar het zou ook niet goed zijn voor haar normen en waarden als ze al die sletterige modellen op tienertijdschriften moest zien. Een tijdschrift over de mooie geschiedenis van de wereld was dan misschien weer iets te zware stof voor haar. Zou ze gewoon een knuffel willen? Een notitieboek, dat was nog nuttig..
Het was niet te doen. Met een diepe zucht haalde Norman een hand door zijn haar en keek toen opzij, naar de tiener die naast hem was komen staan. 'Jij daar,' begon hij bars, zonder introductie, maar zijn scherpe blik maakte duidelijk naar wie hij refereerde. 'Wat vindt de jeugd van tegenwoordig leuk om te krijgen voor een verjaardag? Ik zoek iets voor mijn nichtje van 15,' voegde hij eraan toe. Hij had geen zin in een echt gesprek, of in onnodige extraatjes. Dus, to the point, en hij verwachtte een even to the point antwoord van zijn gids door het leven van de hedendaagse tiener. Hij had hoge verwachtingen, dus de ander was er maar beter klaar voor. Hij kon Brenda immers niet langer dan een half uur achterlaten en de tijd liep door!
