The other side of the pond

Lucia sloeg haar beautycase dicht en glimlachte in haar kaptafel. Ondanks dat ze elke vorm, elk gezicht, elk lichaam kon aannemen wat ze maar wilde, maakte ze zichzelf nog steeds op de oude manier op: met de hand. Ze vond het heerlijk om lekker in de weer te zijn met de spulletjes. Was het onzekerheid? Nah, ze vond het gewoon leuk om met de spulletjes bezig te zijn. Lucia kon iedereen zijn die ze maar wilde, waarom zou ze dan onzeker zijn? Lucia. Het meisje met de 1000 gezichten. De kameleon, La Chameléon in haar eigen taal. Maar nooit werd ze Lucia genoemd. Niemand wist namelijk hoe ze er in het begin had uitgezien, alleen zijzelf. Daarom vonden de mensen in Mexico dat ze geen naam mocht hebben en hadden ze haar altijd zo genoemd. Het was wennen voor Lucia om nu bij haar eigen naam aangesproken te worden en niet zichzelf voor te stellen als ‘de kameleon’. Nee, dat zou erg vreemd zijn. Mensen zouden haar dan vreemd aankijken, zelfs misschien nog wel als ze haar mutatie zou uitleggen. Nee, ze wilde de leerlingen niet de stuipen op het lijf jagen. Maar om echt een goede lerares te zijn, moest ze het terrein en de school wel goed leren kennen.

Dat was dus ook de reden dat ze nu van plan was om naar buiten te gaan. Lucia was al bijna bij de uitgang, totdat ze daar een vrouw zag lopen. Ze leek ouder dan Lucia, maar dat maakte niet uit. Dat betekende dat ze sowieso een lerares moest zijn. Nice, want Lucia wilde graag optrekken met mensen, kijken of de mensen hier anders waren dan in Mexico. Bovendien, zag de vrouw er zeker niet slecht uit. Ja, Lucia viel op vrouwen. Ook op mannen, maar ze wist dat ze nooit een serieuze relatie met een man aan zou kunnen gaan. Volgens haar grootmoeder zou ze naar de kerk moeten gaan om zichzelf te laten genezen, want de duivel zat in haar. Lucia had toen een gebaar naar haar oma gestuurd en iets in het Spaans gezet wat beter niet herhaald kon worden, maar het was niet heel erg beleefd. Maar ach, haar familie had ze al jaren niet meer gesproken. Het drugskartel was haar familie toen geworden.

“Hey” zei Lucia als een slappe introductie tegen de vrouw. En Lucia was stil. Ze wist namelijk eventjes niet wat ze moest zeggen. In haar hoofd overweeg ze opties, maar geen leek er goed genoeg. Toch moest ze nu echt wat gaan zeggen, anders zou het heel erg awkward worden. “Geef jij hier toevallig ook les?” vroeg Lucia toen en glimlachte naar de vrouw. O shit, dadelijk dat ze dat ze vond dat ze er oud uitzag! O neeeeee. “Ik bedoel, ik dacht dat ik je een keertje voor de klas had gezien en daarom dacht ik dat en uhm ja…” O shit. Lucia voelde hoe haar hoofd een beetje rood werd. Toen schudde ze haar hoofd. “Ik weet dat ik je pas een paar seconden ken, maar ik was op weg om naar buiten te gaan. Ik vroeg me af of je zin had om mee te gaan, ik ben hier pas net en het lijkt me leuk om mijn collega’s wat beter te leren kennen.” Vragend keek Lucia haar aan en in haar lichaam was een gevoel van opluchting toen de vrouw ermee instemde.

Op de weg naar….ja, waar naar toe eigenlijk? Lucia’s bruine ogen schoten over het terrein en in de verte kon ze een strand ontdekken. Misschien zouden ze daar naar toe kunnen gaan? Het strand was een bekende plek voor haar, daar ging ze altijd heen, ook in Mexico. Als ze zich slecht voelde, maar ook als ze zich goed voelde. Daarom liep ze met de vrouw richting het strand, wat gelukkig niet te ver lopen was. “Wat een prachtige plek is het hier, ik had dit echt niet verwacht toen ik hier net aankwam” zei Lucia bewonderend. Haar aandacht ging weer naar de vrouw die naast haar liep. “Ben jij hier allang? En wat voor vak geef je eigenlijk?” vroeg ze nieuwsgierig.

Eenmaal bij het strand aangekomen, schopte Lucia haar hoge hakken uit en stapte met haar blote voeten in het zand. Het zand was warm, maar niet te warm en het voelde prettig aan Lucia’s voeten. Verderop zag ze een man zitten, klaar om te surfen. “Oeps, we zijn hier niet alleen” zei ze grinnikend en bekeek hem van een afstandje. Was hij ook niet een leraar? Was hij niet ongeveer tegelijk met haar aangekomen? Damn, hij zou zeker een veel harten van de vrouwelijke leerlingen breken.