Baby you're so classic. {+Sierra.}

Lachend schudde ze even haar hoofd. Ze vond het best nog wel schattig van hem dat hij zo bezorgd was over haar. Weer iets dat haar deed denken aan David. Oké, nee ze moest even stoppen met denken aan die jongen. Ze was hier met Jace, dus hoorde haar gedachten bij hem te zitten en niet bij haar ex-vriend… ‘Je maakt je te veel zorgen. Really, I’m fine well most of the time.’ Glimlachte ze eventjes. Misschien moest ze het maar gewoon vertellen, dan wist hij het toch al. En dat leek haar het eerlijkste wel. Het was haar trouwens nog nooit overkomen dat ze door haar mutatie zich niet goed voelde. Oké, soms was ze wel eens oververhit maar dat was niet zo heel erg en daar leerde ze uiteindelijk ook wel mee leven. Tegenwoordig had ze dat zelfs al niet meer door dat ze het al zo gewend was. Echt, Jace moest zich echt geen zorgen maken dat ze hier van het ene op het andere moment tegen de vlakte zou gaan of zo. ‘Vind je het masker ook zo irritant?’ Gooide ze er uiteindelijk uit. Al vanaf ze buiten waren wilde ze het masker het liefst gewoon afdoen, maar ze had het niet gedaan omdat ze niet wist of Jace dat wel leuk zou vinden. Misschien wilde hij echt pas wachten tot middernacht of zo?

Dat de dude werkelijk dacht dat ze nog andere aanbiedingen had gekregen om mee naar het feest verbaasde haar wel een beetje. Zelfs als dat al het geval was geweest was ze nog steeds met Jace geweest, puur omdat ze al bevriend waren en de jongen haar langzaam maar zeker toch voor zich begon te winnen. Iets wat hij waarschijnlijk totaal onbewust deed. Haar mondhoeken trokken lichtjes omhoog tot een verlegen glimlachje. Pfft, waarom deed hij dat nu weer? Ja het was lief, maar het gevoel dat zich zo heel plots in haar buik vestigde zorgde er gewoon voor dat haar wangen weer volledig rood kleurde. Damnit. ‘Bedankt?’ Sierra wist echt niet wat ze anders tegen hem moest zeggen. Eigenlijk had ze gewoon zin om hem even een knuffel te geven, maar door het vreemde gevoel in haar buik bleef ze gewoon staan waar ze stond niet wetend hoe ze echt moest reageren op hem.
Yeah Lauren had ze echt wel gezien hoor. Al vanaf het moment haar zus was binnen gelopen met haar date, die echt wel superhot was. Al kon die dude Jace toch niet overtreffen, inclusief sixpack want dat van haar date was echt wel ten times better. ‘Maar ze was een beetje te druk met haar date dus ben ik haar maar niet gaan storen. Plus, dan zou ik jou alleen moeten laten en dat was echt wel een no go geweest hoor.’ Glimlachte ze even kort. Nee, dat zou ze gewoon zo zielig vinden en dat zou ze hem dus nooit aan doen.
Jace leek wel verbaasd over het feit dat ze nog nooit echt naar een feest als dit was geweest. Daar zou ze nog wel een verklaring voor moeten geven, en die zou ze ook aan hem gaan geven. Dat was ze hem gewoon verschuldigd. ‘Maar stiekem doe ik het ook iedere week hoor, iedere dag zelfs. Op mijn slaapkamer ya know.’ Sprak ze even lacherig tegen de jongen. ‘Thanks alweer, ik zou ook met niemand anders willen gaan hoor.’
Of ze het hier al naar haar zin had? Dat was dan weer hun ding. Hij die altijd vroeg of ze het hier leuker vond. Naja, ze kon er niets op zeggen weetje toen ze hem in het begin had ontmoet had ze er toch wel om gevraagd eigenlijk en blijkbaar was hij dat dus nog niet vergeten. ‘Ja hoor. I guess dat het me hier nog wel meer bevalt dan ik dacht.’ Iets waar hij trouwens ook veel mee te maken had. Moest ze hem niet ontmoet hebben die eerste dag, dan had ze waarschijnlijk nog altijd op haar kamer gezeten of zo. Nou waarschijnlijk niet, haar overactieve zusje zou haar er wel hebben uitgesleurd.

Zachtjes streek ze met haar duim over zijn hand terwijl ze even leek weg te dromen. Wat zou er gebeurd zijn als ze Jace in New York had ontmoet? Zou ze dan in plaats van met David misschien met hem een relatie kunnen hebben gehad? Wait, waar de hell was ze nu weer aan het denken. Haar gedachten werden volledige verstoord toen hij plots in haar hand kneep en vervolgens naar boven wees. Door het zachte kneepje voelde ze een intense pijnscheut door haar arm trekken waardoor er tranen in haar ogen opwelde en een klein schrikgeluidje maakte. Ja hoor, dit was helemaal geweldig! Zachtjes wist ze nog een knikje uit te brengen op wat hij zei voor ze haar blik op de grond vestigde en met haar vrije hand naar haar schouder greep. ‘Het spijt me, ik….’ Haar stem stierf weg voor ze nog iets ander kon zeggen en ze liet zichzelf op de grond zakken. Misschien werd het tijd om er toch eens naar te laten kijken. Want dit, deze pijn, het was echt niet normaal meer dat het zo lang bleef duren. ‘Kan je me naar de ziekenboeg brengen? Ik leg het je wel allemaal uit.’ Piepte ze zwakjes in zijn richting waarop ze hem met een bijna smekende blik aan keek.

TAG: Jace WORDS: ### OUTFIT:Dress + Heels, Mask