Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! vr okt 31, 2014 6:51 pm
Waar was hij nu weer in terecht gekomen? Beter had hij gewoon niks gedaan, maar ja.. Dat was dan weer zijn goed hart die opspeelde. Hij wou niet dat er iemand gewond raakte. Niet als hij er iets kon aan doen tenminste. Maar het bracht wel mee dat hij nu tussen twee partijen stond, die hem allebei voor zich wilden winnen. Hij wist echt niet wie hij moest geloven, al had het ene meisje hem nog gewaarschuwd dat het andere meisje een leugenaar was. Dat liet ze dan ook nog eens horen. "Sirieus? Dude, ik zei net dat alles wat ze zegt liegt." Zei het meisje gefrustreerd. Maurim wist echt niet meer wie de waarheid sprak.
De woordenwisseling ging gewoon door, alsof hij er niet stond. De meisjes bleven echt wel pissed op elkaar, en hij wist echt niet wat hij er aan moest doen. Ineens begon het ene meisje terug tegen hem te praten. Dat het andere meisje omver gevallen was omdat ze zogenaamd niet op hakken kon lopen. Ineens zag hij ook dat de neus van het ene meisje bloedde. Holy smokes. De andere had ondertussen haar hakken gepakt en zat op de rand van de fontein. En toen begon het gescheld weer, deze keer in een taal die hij niet eens herkende. Wojo, als ze zo zou beginnen, dan kon hij ook meedoen met zijn Russisch.
Ineens sprong ze recht en haalde ze uit met haar hak naar het andere meisje. "Wow, wow, genoeg nu!" Zei hij luid genoeg dat ze hem allebei zouden horen. Hij ging terug tussen de twee meisjes staan. "Ga gewoon allebei naar een andere plek en laat elkaar met rust, zo moeilijk is dat toch niet?" Bromde hij een tikkeltje kwaad. Meisjes, hij snapte ze niet. Die hun ruzies konden blijven duren. Als hij ruzie had met iemand, dan werd er soms wel eens gevochten, maar dan werd er gewoon niet meer over gepraat en was alles opgelost. Bij meisjes bleven zo'n dingen dus aanslepen ofzo? Great. "En het kan me niet schelen wie er begon of wat er is gebeurd, zolang het nu maar ophoud", Zei hij er nog achteraan, terwijl hij de meisjes om de beurt in de ogen aan keek zodat ze zouden zien dat hij het meende.
Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! vr okt 31, 2014 7:27 pm
~Valerie Monette~
You could be my dark twin sister with blue eyes. Like litteraly I'm the angel You're the demon
»
Valerie moest wel even aan de jongen vertellen wat de waarheid achter dit was want het andere meisje niet van plan. Het stomme is dan dat ze goed is en liegen en de jongen geen idee had wie hij moest geloven. Gelukkig wist ze zelf de waarheid, wat ze met die leugens ging doen wist ze niet. Als het maar niet nadelig uitpakte voor haarzelf. Valerie begon nog even over het niet op hakken kunnen lopen van haar. En hierdoor werd ze boos en begon ze te schelen in het..Italiaans. dat hoorde ze wel. Maar Valerie begreep geen fuck van wat ze zei. Maar ze was blijkbaar gevoelig op het gebied van haar slecht op hakken lopen. Valerie ging met een reflex achteruit toen ze een hak langs geslingerd kreeg. En het meisje ging voor haar neus staan maar Valerie hield zich groot. Ze was doodsbang voor nog een pijnscheut maar vluchten deed ze niet. "Jij bent echt zo zielig, meisje, zo zielig." zei ze en Valerie keek giftig terug. "Weetje het maakt helemaal uit hoevaak je me slaat, ik zal de gedachten van jou die met een plons in de fontein valt. Voor. Altijd. Koesteren." zei Valerie met een grijns en nu ging de jongen tussen hun in staan. "Wow, wow, genoeg nu!" zei hij en Valerie keek arrogant weg van de trut. "Ga gewoon allebei naar een andere plek en laat elkaar met rust, zo moeilijk is dat toch niet?" vroeg hij en Valerie was het met hem eens. Nee het is niet moeilijk, alleen gaat het wat minder als je de hele tijd word aangevallen. "Gaat een beetje lastig als je constant word aagevallen." zei Valerie en rolde met haar ogen en keek daarna het meisje arrogant aan. "En het kan me niet schelen wie er begon of wat er is gebeurd, zolang het nu maar ophoud" zei hij en Valerie knikte instemmend. "Yup, leaving" zei Valerie en liep naar haar tas die ze oppakte en keek nog even naar het duivelse mens. Ging ze het scheldwoord gebruiken? Ja whoever cares, alles om die bitch te kwetsen. "Bye bye whore". zei ze en draaide zich om om vervolgens weg te lopen.
Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! vr okt 31, 2014 9:11 pm
▲
Aly Elsevier
I'm so done with everyone today!
"Weetje het maakt helemaal uit hoe vaak je me slaat, ik zal de gedachten van jou die met een plons in de fontein valt. Voor. Altijd. Koesteren." Zei het meisje nu met een grijns. Djeez, wat had Aly toch een kort lontje die dag, ergens wilde ze gewoon weglopen maar de neiging om het meisje opnieuw aan te vallen wat zo groot telkens. Ze snapte er ook niets van hea, Aly had al vaak genoeg aan haar duidelijk gemaakt dat ze niet met haar moest knoeien en wat deed ze? Wilde ze dat Aly haar knock-out ging slaan ofzo? Want als ze dat wilde kon Aly dat prima voor haar doen. "Wow, wow, genoeg nu!" Zei de jongen nu luid en ging tussen hun in staan. Aly weigerde alsof om een stap achteruit te zetten en keek de jongen nu aan met een dreigende blik. Ze zou geen stap verzetten, ze gaf zich niet zo snel over, ze was niet zwak. "Ga gewoon allebei naar een andere plek en laat elkaar met rust, zo moeilijk is dat toch niet?" Bromde hij nu maar Aly had hier geen aandacht voor, ze bleef vooral letten op het meisje die nu achter hem stond. "Gaat een beetje lastig als je constant word aagevallen." Zei het meisje er koppig achteraan terwijl ze met haar ogen rolde. "Vind je het gek?" Vroeg Aly haar nu terwijl ze het meisje met walging aankeek langs de jongen heen. Serieus, ze moest echt haar bek houden! Wie dacht ze wel niet wie ze was om tegen Aly op te gaan. "En het kan me niet schelen wie er begon of wat er is gebeurd, zolang het nu maar ophoud" Zei de jongen tenslotte nog, waar Aly nog steeds geen moeite voor deed om naar te luisteren. Ze had alleen oog voor het meisje die nog een zwaar jaar tegemoet zou gaan want Aly vergat niet snel dingen. Ze zou het een levende hell maken voor dit meisje, zonder twijfel. "Yup, leaving" Zei het meisje nu waarbij Aly haar even met een sarcastische glimlach aankeek. Ze volgde hoe het meisje haar tas oppakte en daarnaar nog even naar Aly keek. Aly stak haar vlakke hand de lucht in en zwaaide naar het meisje door alleen haar vingers te bewegen. "Bye bye whore" Zei ze nu waarbij die sarcastische glimlach op Aly's gezicht meteen plaatsmaakte voor een woedende blik. Oh oh, het woord, het woord waar Aly zo'n hekel aan had. Normaal liet ze het gewoon langs haar heen gaan want zo werd ze wel eens vaker genoemd, tegenwoordig schold iedereen er ook mee. Het was alleen dat Aly zich sowieso al een tikje agressief voelde en ze dit totaal niet kon hebben van dit meisje. Het raakte haar altijd wel wanneer iemand haar zo noemde, omdat het waar was. Nu dan wel niet meer, maar ze was het zeker een jaar lang wel geweest, for real. Ze gaf de jongen nu en duwtje omdat hij nog steeds in haar weg zat, wat deed hij er ook nog? Ze greep de pols van het meisje om haar zo met een flinke ruk om te laten draaien om tegelijk haar vuist voor de derde keer tegen haar gezicht aan te planten. Ze bleef het meisje stevig vasthouden en meteen hiernaar gaf ze het meisje een knietje in haar maag waardoor ze voorover zou moeten buigen en Aly haar makkelijk weer naar de grond kon drukken. Daar ging ze uiteindelijk door met het slaat tot het meisje zichzelf niet meer verzette...
Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! za nov 01, 2014 7:12 pm
Hoe langer de twee meisjes tegen elkaar stonden te praten, hoe meer hij zin kreeg om gewoon hun hoofden eens goed tegen elkaar te slaan zodat ze zouden beseffen wat voor een belachelijke scène ze hier aan het trappen waren. Maurim wreef even kort door zijn haren. Hoe in godsnaam moest hij deze twee heethoofden tot bedaren brengen? Want eerlijk, het enige wat ze deden, was elkaar nog meer pissed maken. Ze probeerden niet eens een beetje mee te werken, ugh. Een beetje goeie wil van beide kanten, en deze situatie kon in enkele minuten opgelost raken. Maar nope, zo nodig moest elk het laatste woord hebben, en zo ging deze discussie eindeloos door.
Tot uiteindelijk het meisje met de blauwe ogen het besluit nam om weg te gaan. Oh great, eindelijk. Dan kon hij zich mooi gaan bezighouden met nuttigere dingen. En toch moest ze nog een belediging op het andere meisje afvuren. "Bye bye whore", Zei ze gemeen, waarna ze weg stapte. En voor hij het wist, had het meisje met de bruine ogen hem half omver geduwd en als een of andere karate kid zat ze ineens bovenop het andere meisje. Enkele welgemeende vuisten in haar gezicht volgden, en voor hij het goed en wel besefte, zag het ernaar uit dat het meisje met de blauwe ogen bewusteloos was..
En daar ging het voor hem te ver. Hij had veel geduld gehad met de twee, maar nu was de maat vol. Met een woedende grom was hij zonder dat hij het besefte veranderd in een grote, bruine wolf. Hij zette zijn nekhaar overeind en ontblootte zijn tanden. Met een angstaanjagende huil beukte hij het meisje met de bruine ogen omver. Veel keuze om te blijven zitten, had ze niet. Hij klapte zijn tanden op maar enkele centimeter van haar gezicht dicht, waarna hij een stapje terug deed en haar ijzig koud bleef aankijken met zijn bruine ogen, terwijl hij beschermend tussen haar en het andere meisje bleef staan.
Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! za nov 01, 2014 8:12 pm
~Valerie Monette~
You could be my dark twin sister with blue eyes. Like litteraly I'm the angel You're the demon
»
Valerie pikte het niet, hoe laf was het om nou zo te gaan liegen voor je eigen voordeel. Hier kon ze echt pissig om worden. Gewoon doen alsof alles wat ze deed redelijk was ging niet door. Valerie flipte in haar hoofd om mensen die logen om dingen. Het scheldwoord had niks met de situatie te maken maar ze riep het toch. Het was toch wel een beetje een scheldwoord geworden dat niet een big deal was om te zeggen. Maar toch een grotere belediging dan andere. Valerie had het enorm koud en wilde gewoon naar haar kamer en douchen. Dus ze besloot dat te gaan doen. Valerie liep naar de ingang. Tot ze weer een ruk aan haar pols kreeg waardoor ze draaide en en een knal tegen haar gezicht. Auch. Valerie stribbelde hard tegen maar het meisje bleek woedend te zijn op wat Valerie had gezegd. Was ze dan nog steeds niet gekalmeerd? Weer vond ze zich in dezelfde positie als eerst, met haar bovenop en er op Valerie op los ramde. Het meisje verloor compleet controle over zichzelf en Valerie voelde zich zwakker worden na elke vuist in haar gezicht. Uiteindelijk zakte ze weg en vielen haar armen die ze eerst aan het meisje vast had geklemt trekkend en duwend langs haar lichaam. Knock out.
Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! za nov 01, 2014 11:39 pm
▲
Aly Elsevier
I'm so done with everyone today!
Het meisje maakte het Aly allemaal wel heel moeilijk door flink tegen te stribbelen, maar goed, Aly kreeg uiteindelijk wel haar zin. Djeez, ze was echt helemaal gek geworden van dat wijf, het was lang geleden dat Aly zich zo opgefokt voelde als nu. Het was wel vaker gebeurd, dat zeker. Het was niet de eerste keer dat Aly een meisje knock-out sloeg, ze had het gewoon niet zo erg op meisjes. Aly kon heel slecht tegen arrogantie en wanneer andere meisje bitchy tegen haar ging doen voelde dat altijd als een enorme uitdaging voor haar om te laten zien wat voor een bitch ze zelf was. Zodra ze het meisje niet meer tegenstribbelde en ze voor de rest ook niet meer bewoog stopte Aly met het slaan en keek ze het meisje met een valse grijns aan. Van haar zou ze waarschijnlijk een lange tijd geen last meer hebben en als het meisje slim was liet ze Aly gewoon met rust. Al zou het ook goed kunnen dat ze sowieso even niet meer lastig gevallen zou worden door niemand niet als dit nieuws zijn ronde zou doen. Wanneer ze een woedende grom hoorde draaide ze haar gezicht meteen weer om richting de jongen. Alleen stond er in zijn plaats nu een grote bruine wolf met nekharen overeind en ontblote tanden. Nog voor ze kon reageren kreeg ze een beuk van de grote wolf die hierbij een angstaanjagende huil liet horen. Aly probeerde zichzelf zo snel mogelijk weer recht te zetten maar de wolf klapte zijn tanden vlak voor haar gezicht hard dicht waardoor ze zich al niet meer durfde te bewegen. Ze had haar ogen even gesloten nadat ze het geluid hoorde van de tanden die op elkaar dichtsloegen en deed ze nu weer voorzichtig open. Haar borstkas ging snel op en neer door de snelle ademhaling veroorzaakt door de schik. Het duurde even om bij te komen van die schrik waarnaar ze meteen weer een blik van walging op haar gezicht liet zien. Zachtjes kroop ze van de wolf weg omdat ze hij met zijn kop half over haar heen hing en ze maakte dat ze zich een beetje ingesloten voelde. Ze ging weer rechtop zitten en bleef de wolf goed in de gaten houden. Zodra ze ver genoeg bij de wolf vandaan was stond ze weer op. Ze ging met haar handen even over haar armen heen om zo het vuil van de grond van haar af te halen en dit deed ze ook even bij haar kleren. "Als ik jou was zou ik haar naar de ziekenboeg brengen, I'm out of here." Zei ze nu terwijl ze de wolf met een zekere arrogantie aankeek. Ze liet met een grote boog om hem heen om haar spullen weer te pakken. Ze liet nu met een vlugge pas naar de ingang toe om nog enkel een keer achterom te kijken..
Onderwerp: Re: Don't you dare laugh at me, bitch! zo nov 02, 2014 4:18 pm
Voor het eerst sinds hij het schoolplein op gestapt was, voelde het alsof er nu echt naar hem geluisterd werd. Of ja, geluisterd. Hij had eindelijk wat controle over de situatie, al was hij wel freaking te laat. Het kwaad was al geschied en het meisje met de blauwe ogen lag bewusteloos ergens achter hem. Het liefst zou hij nu het andere meisje eens goed op haar plek zetten en haar een lesje leren, maar hij hield zich nog net in. Zo was hij helemaal niet. Al snel had hij de controle over zichzelf terug gevonden, al zou hij nu niet achteruit stappen. Oh nee, hij zou stand houden. Gelukkig hielp zijn wolvengedaante hem daar goed bij. Het meisje voor hem op de grond was duidelijk onder de indruk en zelfs angstig, want haar ademhaling was veel sneller dan eerst en hij zag hoe haar pupillen een beetje wijder waren dan daarnet.
Een laag en dreigend gegrom was constant te horen, en zijn bovenlip was ook iets naar omhoog, zodat ze zijn scherpe tanden vast wel goed zou zien. Uiteindelijk gaf ze in en kroop ze langzaam achteruit. Zo, aan ego en arrogantie had ze nu lekker helemaal niks. Het meisje stond recht en klopte het vuil van haar armen en kleren. Daarna waagde ze het om hem nog een keer met een arrogante blik aan te kijken. "Als ik jou was zou ik haar naar de ziekenboeg brengen, I'm out of here." Commandeerde ze, waarna ze behoedzaam om hem heen liep. Hij bleef haar kil en doordringend aan kijken, terwijl hij het gegrom weer wat luider liet klinken. Moest ze maar niet zo freaking arrogant doen.
Toen ze eenmaal naar binnen was verdwenen, keek hij het schoolplein rond. Eens zien of iemand het nu nog zou wagen om te lachen of wat dan ook. Toen dat niet het geval was, liep hij op het meisje af. Ergens halverwege shifte hij weer naar zijn mensenvorm. Hij bukte bij het meisje, wiens gezicht er echt gehavend uit zag. Arm ding. Nu hij het andere meisje bezig had gezien, geloofde hij ook meteen haar kant van het verhaal. Hij schoof voorzichtig zijn armen onder haar bovenlichaam en haar benen en tilde haar met een inspanning van zijn krachten op. Daarna verdween hij ook naar binnen. Zijn rugzak nam hij onderweg op en hij deed hem langs een kant over zijn schouder. Nu maar die verdomde ziekenboeg vinden.
