Onderwerp: That's why the called it a hamburger {&Leila} do okt 23, 2014 5:11 pm
Jeff Tye
Met krachtige bewegingen werd het beest vooruit gebracht. Flinke voetsporen bleven achter als bewijs dat hij er geweest was. De kleine takjes werden kapot gedrukt onder het massieve gewicht was de wolf. Razendsnel kwam het vooruit en soepel bewoog het tussen de bomen door. Het begon te schemeren buiten en Jeff wist dat hij eigenlijk niet in het bos mocht ronddwalen 's avonds. Niet dat hij zich ooit aan de afspraken hield, maar de volle maan zat er deze maand weer aan te komen en hij moest zich nu goed gedragen mocht er dan wat mis gaan. De bomen namen steeds meer af en er kwam steeds meer ruimte in het dichtbegroeide bos, wat betekende dat hij de school naderde. Zodra een geluid zijn trommelvliezen liet trillen nam zijn snelheid af. Het duurde even voordat hij concludeerde dat er iemand in de buurt was. Hij stopte met lopen en na een luide grom stond Jeff weer met twee benen op de grond. Hij knakte zijn nek twee keer, kuchte en zuchte wat waarna hij langzaam begon te lopen. Een klein glimlach sierde rond zijn lippen terwijl hij het meisje naderde. Toen hij op zo'n 5 meter afstand was klom hij een boom in, waar hij op haar neerkeek. "Moet je niet al terug zijn?" Vroeg hij met nog steeds een klein glimlachje rond zijn lippen. Het was heerlijk om half vampier half weerwolf te zijn.
{&Leila}
-Sorry voor de slechte post, tis mn eerste met Jeff en moet beetje inkomen ;p
I get the feeling just because everything I touch isn't dark enough, if this problem lies in me
Onderwerp: Re: That's why the called it a hamburger {&Leila} do okt 23, 2014 7:15 pm
Leila liep rustig rond de school. Ze zag het bos en dat maakte haar erg nieuwsgierig. Ze rende er op af. Toen ze er uiteindelijk was keek ze veel rond. Er waren veel klimbomen. Ze klom in een van de bomen. Ze klom zo hoog als ze kon en ging ergens zitten. Ze moest denken aan vroeger. Vroeger deed ze dit vaak. Ze stond op en ging van de ene boom naar de andere. Dit was de plek voor Leila. Toen hoorde ze wat en stond direct stil. Leila keek om haar heen. Toen zag ze een lief klein konijntje. Leila pakte zachtjes haar mobiel. Maar toen ze net een foto wou maken was hij al weg. Ze nam een mooie afsprong van de boom en holde achter het konijntje aan. Het konijntje was veel sneller dan Leila dus stopte Leila met rennen. Ze zuchtte diep. Ze pofte neer op het zachte mos en leunde tegen een boom. Leila pakte haar tas en pakte ze een flesje water. Terwiel ze een slok nam sloten haar ogen. Toen ze klaar was deed ze haar flesje in haar tas en ging in de boom klimmen en zocht een lekker plekje waar ze kon liggen. Toen ze eenmaal lag deed ze haar ogen dicht. Toen viel ze al bijna in slaap totdat ze iets hoorde in de verte. Ze schrok wakker, shit haar tas lag naar beneden. Ze stond op en keek naar beneden daar haar tas nog lag. Ze nam een grootte sprong van de boom en pakte ze haar tas en nam op haar rug voor de zekerheid, omdat ze iets hoorde. Ze klom weer terug in de boom en was van plan om wat te stuntelen. Ze slingerde van tak naar tak, boom naar boom. Dat was erg makkelijk door haar mutatie. En bij de laatste maakte ze een mooie salto eraf. Ze liep nog even een stuk vooruit. Totdat ze opeens een stem hoorde van boven ''Moet je niet al terug zijn?'' Leila schrok. Ze keek naar boven. Het was aan het schemeren. Leila zei: ''Nee, jij dan?" en keek nieuwsgierig naar boven
Mijne was ook niet echt goed en ik moet ook inkomen met Leila;)
