Onderwerp: Re: Fix you. {+Sierra.} wo dec 24, 2014 3:23 pm
This is a story that I have never told I gotta get this off my chest to let it go
Sierra lachte even. ‘Wel, wie weet wordt ik voor jou ooit nog wel eens een hele sexy clown hoor.‘ Sprak ze met een knipoogje tegen de jongen. Yeah sure, want clowns waren zo sexy. Nee, dan verkoos ze wel een verpleegster of zo. Daar kon ze nog iets mee aanvangen. Maar voor nu bleef ze Sierra in de ziekenhuisjapon en daar hield ze alles behalve van. Maar het was niet anders, dus ze moest het maar even gewoon aanvaarden en voilla. Kijk, ze was echt al op de goede weg hoor. Het feit dat ze zo tegenstrijdig waren met elkaar vond ze ergens nog best wel grappig. Maar echt, haar avond zou er waarschijnlijk heel anders hebben uitgezien als Jace haar niet had gevraagd naar het bal, en dan was ze hier ook al helemaal niet beland, daar was ze zeker van. Oké, ze blamede Jace daar echt wel niet voor, eerder die ene dommerik die tegen haar was aangeknalt. De volgende date, als die er al zou komen, zou wel heel anders lopen hoor. Dan ging zij echt haar best doen voor hem. Natuurlijk moest ze wel zeggen dat het haar speet, want dat was ook echt het geval. Hij had er waarschijnlijk niet op gerekend om deze nacht met haar hier te staan. Ze hadden even goed nu nog gewoon buiten kunnen staan en praten met elkaar en wie weet wat er dan nog had kunnen gebeuren. Toch was ze nog best wel blij dat ze haar laatste dans kon hebben met hem. Want ze genoot er echt wel van hoor. I mean, hoe schattig was dit wel niet? Moest Jace haar niet vast hebben zou ze voor een tweede keer deze avond zijn ingezakt hoor, maar dit keer dan wel gewoon om positieve reden. Het kwam als een gehele verassing toen ook hij zijn lippen op de hare drukte. Haar hart explodeerde bijna toen het gebeurde echt waar. Damn. Misschien had ze dit allemaal eens veel eerder moeten doen bij hem, want echt als er iets was wat Jace goed kon was het haar echt wel helemaal naar een andere planeet met die kus van hem. Ze hoopte echt maar dat hij het niet gewoon uit beleefdheid had gedaan. Maar toch, de lik in zijn ogen vertelde haar genoeg en het maakte haar helemaal warm van binnen. Onophoudelijk bleef ze over zijn borst strijken, iets wat haar best wel kalmeerde hoor. Dat was dus ook echt wel nodig, want haar hart was in overdrive aan het gaan en niet zo’n klein beetje. Sierra was echt dankbaar, en niet alleen maar omdat hij haar haren weer had goed gelegd. Zachtjes drukte ze haar lippen op zijn wang om vervolgens even haar hoofd op zijn schouder te laten rusten en haar ogen te sluiten. Dit was echt wel wat ze wilde. Gewoon hier blijven staan met hem, voor altijd. Haar eigen kleine veilige plekje.
Schrik? Nee hoor alles behalve zelf. Toch moest ze eventjes lachen om wat hij zei, om daarna meteen haar hoofd te schudden . ‘Nee niet van de schrik, silly.’ Grijnsde ze breed naar de dude. Al de gevoelens die hij had opgewekt bij haar, het was serieus echt niet te beschrijven. Dit voelde zo anders dan al haar vorige relaties. Of beter gezegd dan David. Jace wist nu toch bijna alles van haar, en ze zag de jongen eigenlijk echt wel graag. Haar mondhoeken trokken even omhoog toen ze zijn handen op haar heupen voelde neerkomen. Yes please.
Heel plots had er een zucht geklonken waardoor ze meteen weer op keek. Zonder enige waarschuwing werd ze vervolgens weer opgetild zoals hij ook had gedaan toen hij haar hierheen had gebracht. Kort trok ze een pruillipje, hé dat was niet de bedoeling. Maar ze liet haar hoofd toch heel relaxt tegen zijn borst aan liggen. ‘Maar je moet me niet missen. Je blijft gewoon hier bij me.’ Grijnsde ze even breed. Oh echt wel hoor, ze ging Jace gewoon vastketenen aan haar arm en dan kon hij helemaal niet meer weg. Ook Sierra begon te lachen toen de jongen begon rond te draaien met haar. Iets wat hij echt wel wat meer mocht doen. Sierra weigerde om nog even te gaan liggen. Zeker omdat Jace naar iets leek te zoeken. Iets wat ze wel zo kon raden. Zachtjes greep ze zijn hand in de hare en keek hem met een kleine glimlach aan. ‘Kom gewoon bij me liggen, ik vind het niet erg.’ Ja, echt hoor ze wilde dat hij gewoon bij haar kwam liggen. Dan sliep ze veel beter, en dat zou voor hem ook aangenamer zijn.
Onderwerp: Re: Fix you. {+Sierra.} za dec 27, 2014 10:39 pm
Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you;
1285 WORDS; SIERRA
Voor het bal vanavond zouden er, als het goed was, ook nog eens een king en queen worden benoemd, had Jace zich laten vertellen. En tsja niet dat hij er nu nog erg benieuwd naar was wie de winnaars daarvan nu waren want hey, zijn prom queen stond hier toch al? Nee echt, nog steeds kon de bruinharige jongen het nog niet verwerken dat ze echt met hem hierheen had willen gaan. Dan nog kon het ofcourse wel zo zijn dat niemand anders haar had gevraagd, maar het was wel vrij clear dat Sierra heus wel over hem had kunnen verkiezen, dus ergens voelde dit echt als een soort privilege voor hem. En hij hoopte dus maar dat hij een goede indruk had kunnen maken, of in ieder geval dat ze het een geslaagde avond vond, ondanks alles wat eromheen was gebeurd en zo. Toen ze daarnet ook nog eens had ingestemd om een laatste dans te hebben was het maar goed dat ze zijn hand al had vastgepakt hoor, anders had hij echt wel van blijdschap een heel rondje kunnen gaan rennen door de ziekenboeg. En dat ze iets had gedaan wat voor hem totaal onverwachts kwam en toen hij dat nog eens herhaalde niet tegenstribbelde was dat voor hem toch echt wel de kers op de taart hoor. Echt, hij had geen betere date kunnen wensen. Niet met iemand anders dan Sierra in ieder geval. Zijn gedachten waren compleet gevuld met haar als onderwerp en er was niets wat hij daartegen kon doen. Of beter gezegd; wílde doen. De kleine glimlach die op zijn gezicht was getoverd was er ook echt met geen mogelijkheid vandaan te krijgen, hoe hard hij daar ook zijn best op deed. Logisch, dit was toch best wel de avond van zijn leven? Sowieso wel de beste avond van de hele tijd dat hij al hier was. Haar lippen die ze op zijn wang had gedrukt zorgde er meteen voor dat zijn hele wang wel leek te gloeien en er – onbedoeld – wat nerveus gelach uit zijn keelgat kwam. Echt, ze maakte hem gek en niet zo’n beetje ook. Zijn hoofd liet hij vervolgens wat voorzichtig op die van haar leunen toen ze haar hoofd in zijn nek had gelegd waarna een gevoel van kalmte over hem heen gleed en haar onbewust iets steviger vasthield, puur voor de angst dat ze ineens weg zou gaan, of zo. Voor Jace mocht dit heus wel vaker gebeuren, véél vaker als het aan hem lag. ”Mooi… Toch?” Hij had zichzelf toch nog maar snel verbeterd, voordat ze dadelijk ging vertellen dat ze het helemaal niet zo mooi vond. Wie weet was het haar bedoeling in eerste instantie niet geweest en had ze zijn tegenreactie ook niet verwacht dus had ze niet kunnen reageren? Ja, vrij onlogisch, maar op dit moment verwachtte Jace alle dingen die er maar op konden wijzen dat ze helemaal niets voor hem voelde. Of in ieder geval toch niet hetzelfde als de gevoelens die hij voor haar had.
In een fractie van een seconde had hij haar opgetild en was er een plagende grijns verschenen op zijn gezicht. Het pruillipje van haar deed hem van binnen echt smelten en hij had daardoor haast de neiging om haar weer terug op de grond te zetten, maar dat deed hij niet. ”Dus, dat is een uitnodiging?” Ergens had hij haar ook wel op willen zoeken, sowieso een keer per dag, maar als ze hem zo uitnodigde om te blijven dan ging hij niet moeilijk doen hoor. Like, het was dat hij zichzelf niet uit had kunnen nodigen maar stiekem was hetgene wat ze net had voorgesteld iets wat hij echt graag wilde. No way dat hij dus ging zeggen dat hij niet wilde blijven, hij namelijk echt niet gek. Maar als nog trok hij voor kort een bedenkelijk hoofd, eigenlijk alleen maar om haar toch een beetje te plagen. ”Geaccepteerd.” De grijns van net maakte plaats voor een volle glimlach en vliegensvlug plantte hij zijn lippen op haar voorhoofd, om daarna rondjes te draaien en daarom te gaan lachen. Maar echt, het horen van haar lach was het beste geluid van allemaal wat hij zeker wel meer wilde horen. Want you know, een blije Sierra was toch ook een blije Jace. Jammer genoeg kon hij haar geen eeuw vast blijven houden en had hij haar dus uiteindelijk op het bed weggelegd. Wat zoekend had hij vervolgens in de rondte gezocht naar een of andere stoel zodat hij naast haar kon gaan zitten en daar ook nog eens op kon gaan slapen, want dat leek hem nou niet echt ideaal om dat op de plaats te doen waar hij net bij haar op bed had gezeten. Totaal onverwachts werd hij uit zijn gedachten getrokken toen ze zijn hand had beetgepakt en schoten zijn ogen dus ook naar haar toe. Wait.. What? ”Sure?” Al stelde de glimlach die ze had hem al wel dat ze het echt goed vond en ze het niet uit medelijden zei of zo, dus dat zat opzich wel goed. Alright, had hij weer hoor. Niet dat hij het erg vond of niet wilde, maar zoiets had hij bij een eerste date niet eerder meegemaakt. Maar voor alles moest een eerste keer zijn, dus dat was dit dan ook weer. Zijn colbert had hij inmiddels al uit gedaan omdat het anders veels te warm werd straks, eveneens als zijn schoenen omdat je daar gewoon niet mee in een bed kon gaan liggen. Jace was zo gaan liggen dat hij echt maar net op het randje lag, dus genoeg plaats voor haar, en ook dat zijn arm zich onder haar hoofd bevond. Zijn hand van die arm was geplaats op haar rug en wat voorzichtig speelde zijn andere hand wat met haar haar. Hm misschien was Sierra’ idee zo slecht nog wel niet, for sure dat hij de avond zo echt wel door kon brengen hoor. ”Sierra?” Vroeg hij vervolgens maar, in de hoop dat ze op zou kijken en niet al lag te slapen, want hij moest nog nodig iets zeggen. ”Eh.” Right, daar kwam het weer, dat ze hem onbedoeld in verleging bracht en hij niet wist hoe hij daarmee moest dealen. Het was hem nog nooit echt voorgekomen, maar erg vond hij het niet, het was namelijk wel iets goeds, vond hij zelf in ieder geval. ”I love you.” Die drie woordjes hadden echt geen moeite gehad om uit zijn mond te ontsnappen en waren er dus eerder uit dan dat hij had verwacht, waarna een glimlach ook op zijn gelaat getoverd werd. ”Dat wilde ik je eigenlijk al een tijdje zeggen, eerlijk gezegd.” Niet dat het liefde op het eerste gezicht voor hem was geweest hoor, maar beetje bij beetje had ze hem toch voor zich gewonnen op de een of andere manier terwijl ze dat misschien helemaal niet wilde. ”Maar ik wilde eigenlijk niet onze vriendschap verpesten. Of beter gezegd wil, want ik wil je echt niet kwijt.” En als het dan maar was met een vriendschap dan was dat ook alright, zou hij die gevoelens van daarnet wel ergens wegproppen of iets. ”Like.. Je bent voor mij zo’n beetje de enige die dit eiland nog leuk voor me maakt.” Om zijn eigen woorden had hij eens gekucht, want hoe idioot klonk het wel niet. Maar, wel de waarheid, om echt honderd procent eerlijk te zijn. Vervolgens keek hij haar recht in haar ogen aan, zijn kaken die strak om elkaar geklemd waren. En hoe erg hij wel niet dacht dat ze haast wel hetzelfde voor hem voelde, nam dat niet weg dat hij vreesde op een afwijzing, als hij dat zo tenminste mocht zien.
Onderwerp: Re: Fix you. {+Sierra.} ma dec 29, 2014 11:19 pm
This is a story that I have never told I gotta get this off my chest to let it go
Hoewel ze nog wel wat langer op het bal had willen blijven om misschien nog wat met haar zus te gaan socializen kon ze niet gelukkiger zijn dat ze eigenlijk hier beland was met hem. Het was misschien niet op de beste manier, maar dat kon haar niet meer boeien. Nope, zolang ze Jace bij haar had was het wel goed genoeg voor haar. Serieus, wie dacht er nu aan om te gaan dansen in de ziekenboeg? Hij dus, en dat was juist waarom ze alles zo leuk vond. Nou ja, dat en het feit dat ze het misschien zelf eindelijk had aangedurfd om haar lippen op de zijne te drukken. Want hoe je het ook bekeek, dat moment was echt wel belangrijk voor haar geweest. Dat en het feit dat hij nu alles wist wat er over haar te weten viel. Maar ze had er absoluut geen spijt van dat hij het wist. Nee, dat was voor haar iets goed right? Praten over dingen aangezien het iets was geweest wat ze voorheen nooit had gedaan. De councelor zou nog eens trots kunnen zijn als ze er ooit nog eens naar toe moest.
Het feit dat hij haar gewoon dichter tegen zich aan trok deed haar eventjes glimlachen. Jup, dit wilde ze wel meer doen met hem hoor. Wel niet hier dan of zo want daar was uiteindelijk niet zo heel veel romantisch aan. Al maakte hij het gewoon romantisch to be honest. Al had de jongen het waarschijnlijk zelf niet eens door. Ach, zolang zij het maar door had right? Sierra begon moe te worden. Geen idee door wat het nu kwam, maar plots voelde ze zich gewoon mweh. Al liet ze het nog net niet merken aan Jace, want dat was gewoon rude. ‘Ja ja, helemaal mooi.’ Prevelde ze zachtjes tegen zijn borst aan. Oké, Sierra ga maar al gewoon normaal praten. Want dit begon langzaam maar zeker toch zo te draaien dat zij hier zo meteen random praatjes ging slaan. Het was echt tijd voor bed hoor. Wel, om te gaan liggen dan toch want ze wilde nog wel eventjes gewoon genieten van Jace zijn aanwezigheid en daar moest ze dus wel wakker voor blijven.
Echt, ze wilde terug de grond onder haar voeten. Al kon ze niet ontkennen dat dit ook wel leuk aanvoelde. Zolang hij maar niet te veel ging draaien want wie weet wat ging er dan gebeuren. Niet dat ze zich ook maar ziek voelde of iets, maar ze was Sierra bij haar kon letterlijk alles gebeuren. ‘Uitnodiging? Eerder een verplichting meneer Griffiths.’ Sprak ze duidelijk tegen hem. Alsof ze hem werkelijk kon verplichten om bij haar te blijven. Keep dreaming girl. Maar ze wilde hem niet meer weg van haar. Gewoon niet meer, nooit meer. Ja hoor, daar kwamen de rondjes! Sierra drukte zich wat meer tegen hem aan, maar kon er toch niet aan doen dat ze door het kriebelende gevoel in haar buik in lachen was uitgebarsten. Dat was gewoon vals spelen als je het haar vroeg hoor. Sierra liet zich in het bed zakken en sloot voor slechts enkele seconden haar ogen. Mmh, dat deed serieus goed. Misschien was slaap dan toch niet zo’n slecht idee? Nah, dat zou beetje zielig zijn voor Jace hoor. Zeker nu hij zo zielig naar een stoel leek te zoeken. Maar daar had zij wel een goed idee voor gehad. Een glimlachje rustte er op haar lippen terwijl ze hem aan keek wachtend op een reactie. Tsk, nu ging hij cute doen? Zachtjes knikte het meisje. Daar had hij wel genoeg aan toch? Om door te hebben dat hij bij haar mocht komen liggen? Yay! Snel genoeg had ze een warme Jace naast zich en even moest ze lachen omdat hij werkelijk er bijna uit lag. N’aw. ‘Ehm, ik neem niet zo veel plek in you know?’ Sprak ze al lachend. Voor even legde ze haar hoofd tegen zijn schouder aan en zuchtte gelukkig. Wel, dit had ze niet verwacht toen ze daarstraks was vertrokken. Maar ze vond het nog niet zo heel erg. Inmiddels had ze haar ogen toch al gesloten. Niet omdat ze sliep, maar gewoon puur omdat ze van dit moment genoot. En blijkbaar besloot Jace toch nog even wat te gaan zeggen. Meteen legde ze haar hoofd wat beter op zijn schouder en keek hem meteen weer aan. Heel plots was hij verlegen geworden of zo, iets wat haar best wel verwarde maar even goed vond ze het schattig en had ze bijna zin om in zijn wangen te knijpen. Niet zo’n sexy actie, maar hij vroeg er om. Verbaasd tilde ze haar hoofd op. Oké, dat was onverwachts en ze had geen idee hoe ze er mee om moest gaan. David had het nooit tegen haar gezegd, nee die had het duidelijk gemaakt met kleine dingen. Een kleine glimlach brak door naarmate hij verder ging praten. Oké, wow wat? Dus ze was serieus niet de enigste geweest die zich zo vreemd had gevoeld? Dan had hij er echt wel eerder mee mogen komen hoor. Maar dit vond ze zo ontzettend lief. Hoe hij ermee in zat dat hun vriendschap misschien op het spel stond, voor moest zij niet hetzelfde voelen als hem. Een lichte blos was op haar wangen verschenen, iets wat hij dus zo zou kunnen opmerken aangezien haar gezicht toch wat hoger was dan het zijne. Damnit. Dit was echt te veel hoor.
Haar blik liet de zijne niet los, hoe wel ze nu ergens even toevlucht wou zoeken door naar de grond te kijken of iets. Maar Jace maakte het gewoon onmogelijk voor haar. Voorzichtig bracht ze de hand die half onder haar lag naar omhoog en streek even lief langs zijn kaak. ‘Je bent de eerste die dat ooit tegen me zegt.’ Mompelde ze, al zou hij het perfect kunnen verstaan. Een zucht gleed even over haar lippen. ‘Maak je geen zorgen oké? Onze vriendschap zou hier heus niet door kapot zijn gegaan. En je zult me nooit kwijt raken Jace.’ Glimlachte ze uiteindelijk. Nee, hoor hij mocht op zijn twee oren slapen. Sierra zou echt niet weg gaan van hem. Dat was dan ook het moment waarop Sierra totaal stil viel. Had David eigenlijk wel van haar gehouden? Hij had de woorden nooit uitgesproken, terwijl zij ze wel een paar keer had laten vallen. Of was dat gewoon uit dankbaarheid geweest dat hij er was voor haar op een andere manier dan zijn zus er voor haar was? Twijfel sloeg toe. Wat als het echt niet echt was geweest? Maar dit dan… Jace sprak ze uit alsof het niets was en ze geloofde hem met heel haar hart. Ze wilde koste wat het kost ze terug zeggen, maar waarom viel het haar nu zo moeilijk terwijl het vroeger zo makkelijk had geleken. Damnit, zo meteen ging de dude nog denken dat ze hem afwees. ‘Het spijt me..’ Prevelde ze zachtjes voor ze zich weer terug legde. Ja wow, Sierra helemaal goed. Serieus ze kon zich zo voor haar kop slaan of zo. Totaal verward door alles legde ze haar hand zachtjes op zijn borst en zuchtte. Dit was echt wel heel zwak van haar.. Ze kon het zo begrijpen als hij nu weg ging hoor. Wow, echt waarom die plotse twijfel? Why was David zelfs bij haar op gekomen net op zo’n belangrijk moment.. 'Ik weet echt niet wat me bezielt.'
Onderwerp: Re: Fix you. {+Sierra.} di jan 06, 2015 10:23 pm
Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you;
1285 WORDS; SIERRA
Uiteindelijk was Jace maar gewoon bij haar in bed komen liggen. Ze had het toch echt zelf aangeboden en het was vele malen beter dan op een stoel in slaap komen, daarbij vond hij het helemaal niet erg om dichtbij Sierra te liggen, hij vond het eerlijk gezegd wel fijn. Zo dichtbij voelde veilig en gaf hem het gevoel dat als iemand ook maar aan Sierra kwam met vervelende bedoelingen hij degene zo aan zou pakken zodat die hier ook kon gaan liggen, ergens in de gangen van deze ziekenboeg. Dan nog niet eens gesproken dat ze ook nog eens lekker warm was en ja.. Het was Sierra? Natuurlijk was alles perfect. Haar reactie omdat hij zo dicht bij de rand lag zorgde ervoor dat hij eventjes moest lachen en daarna wat voorzichtig iets meer dichterbij haar schoof. “Zo beter? Ik wil je niet uit het bed laten vallen of zo.” Een mals glimlachje sierde zijn lippen en wat voorzichtig schoof hij een random haarpluk achter haar oor, waarna hij zich compleet ontspande en echt genoot van het samenzijn met haar. Echt, dit wilde hij heus wel vaker doen hoor. Alleen dan liever niet in een ziekenhuisbed, dat was niet bepaald zijn voorkeur. Toch had Jace het rustige moment waarin een stilte was gevallen die echt niet ongemakkelijk was moeten onderbreken, gewoonweg omdat hij iets moest zeggen wat hij misschien al wel iets eerder had moeten doen deze avond. Of nou ja, hij was van plan het te zeggen nadat deze avond afgelopen zou zijn op het bal maar doordat ze hier waren was dat allemaal niet doorgegaan en had hij een ander iets moeten bedenken. Nu dan maar, alhoewel hij niet wist of het wel het goede moment was. Maar goed, het moest er nu of laat toch een keer uit dus waarom niet? Nadat het hoge woord eruit was keken zijn ogen dan ook recht in die van haar. Sowieso dat hij het niet gek zou vinden als ze hem nu weg zou sturen, maar hij was niet goed in het verbergen van dingen dus dan wist ze het nu maar. Het geweldige gevoel besloop hem weer als een brandend vuurtje die zich razendsnel verspreidde door zijn lichaam toen ze over zijn kaak heen streek. De eerste? Jace kon het haast niet geloven, maar niet dat hij er verder op in ging. Als dit Sierra haar eerste relatie was dan.. Dan wist hij niet wat, eigenlijk. En ja, ze kon nu wel zeggen dat dat allemaal zo was maar dat was toch hetgene waar hij nog steeds bang voor was hoor. Hij kon zich haast niet voorstellen dat hij Sierra op dit eiland kwijt zou raken nu ze zo’n beetje het enige was wat ervoor zorgde dat hij niet zo erg naar New York verlangde en het liefste zou vertrekken. Wat er daarna gebeurde leek lang te duren, maar eigenlijk ook weer zó kort. Voor hij het wist leek het haast wel of Sierra zich terug had getrokken en om eerlijk te zijn verwachtte hij die afwijzing ergens nu, of in ieder geval toch snel. Echter vertelde ze hem dat ze spijt had en had ze het oogcontact verbroken, lag ze weer tegen zijn borst net als voordat hij tegen haar had gesproken. Blijkbaar had hij dan toch iets verkeerds gezegd, had ze net beseft dat dit hun vriendschap wel kapot maakte, misschien? Was dat het? ”Gaat het wel? Als je iets nodig hebt moet je het maar vertellen, dat ga ik het wel halen.” Stel je voor dat ze zich misselijk voelde of wat dan ook, dan wilde hij haar daar echt wel mee helpen door even een paracetamol met water te gaan halen of iets dergelijks. Ze moest het maar zeggen, dan wist hij het en kon Jace er voor zorgen. Ondanks dat hij het waarschijnlijk nu dik verpest had voor zichzelf had hij er geen eens spijt van. Jace had gezegd wat en hoe hij voor haar voelde en de waarheid moest ooit eens naar buiten komen, dus hier, ze had het nu. Hij wilde haar niet meer voor een lange tijd voorliegen en vooral zichzelf niet voor de gek houden, vandaar dat dit alles de emmer had over laten lopen en.. Ja, misschien was het niet op de juiste beslissing gevallen. ”Het spijt me.” Zijn woorden waren fluisterend maar zeker hard genoeg voor Sierra om ze te verstaan. ”Maar ik vond gewoon dat ik eerlijk tegenover je moest zijn.” Het leven was nou eenmaal geen sprookje en alles viel dus niet op de goede plaats, zo leek het in dit geval voor hem dan ook zo te zijn. ”Ik.. Als je wilt dat ik nu wegga moet je het zeggen.” Een voorzichtige zucht gleed over zijn lippen heen toen hij even de kamer rondkeek. ”Ik snap het wel als je dat wilt.” Misschien had hij nu allemaal al veels te veel gezegd, had hij allang zijn mond dicht moeten houden en het daarbij moeten laten. Maar er was iets.. Nee, Jace kon er zijn vinger niet bepaald opleggen.
