The Comeback (Open)

Met een sip gezicht keek Delano naar buiten. Het regende veel te hard, en de wind was ijzig koud. Wat moest hij hier nou mee? Hij had al een paar weken niet getraind, omdat het weer gewoon niet zo lekker was om te trainen. Hij wilde wel zijn mooie sixpack houden, en de gym zaal was nu nog bezet vanwege de lessen die nog bezig waren. Hij had vandaag geen gym, en hij kon ook niet zomaar de zaal binnen lopen en zeggen: ja, ik wil hier trainen. Nee, dat kon niet. En dat zou voor hem ook wel veel te brutaal zijn, om zomaar binnen te komen lopen.

Delano sprong van zijn vensterbank af en liep naar zijn zwarte bureau. Er lagen wat boeken open, waar hij zonet huiswerk uit had lopen maken. Hij schoof een laadje van zijn bureau open en pakte de plattegrond van de school eruit. Hij wist wel ongeveer waar alles was, dat kwam dan ook wel vooral dankzij Daniek. Zij had hem rond geleid door de school heen, iets wat hij haar heel erg dankbaar was. Maar toch, wist hij sommige dingen nog niet te vinden; omdat hij dan door een andere gang moest lopen om daar sneller te komen. Anders zou het wel een hele omweg zijn. Iets wat hij niet zo fijn vond.

Met zijn vinger gleed hij over de plekken die hij nog moeilijk te vinden vond. Alles wat hij gemakkelijk te vinden kon had hij een sterretje bij getekend. Rustig liet hij zijn vinger rusten op de kleine sportruimte. Hoe wist hij niet dat dat hier ook was? Nou ja, maakt niet uit. Er was nu tenminste een plek waar hij weer kon sprinten zonder nat te worden van de regen. Hij stopte de plattegrond weer weg, nadat hij goed gekeken had waar hij langs moest lopen.
Hij opende zijn ladekast, waar zijn kleren in lagen. Zijn ladekast was ook zwart en zijn bed ook. De rest van zijn kamer was donker blauw met wit. Zijn lievelingskleur was dan ook blauw. Hij pakte zijn trainingsbroek en zijn trainingsshirt. Wat hij nu aan had, waren gewoon normale kleren die niet bedoeld waren om in te sporten. Dus liep hij daarna naar zijn badkamertje en kleedde zich snel even om in zijn trainingskleding. Met een relaxt loopje, liep hij naar zijn telefoon toe. Aan zijn telefoon zaten al zijn oordopjes, als dat niet zo was; dan had hij geen idee waar hij anders zijn oordopjes had moeten laten liggen.

Delano deed het liedje Geronimo op en liep zijn kamer uit. Terwijl hij de trap naar beneden liep begon hij zijn spieren al wat op te warmen. Hij rende twee trap treden naar beneden en dan weer één omhoog. Het duurde zo wat langer tot hij beneden kwam, maar hij warmde op deze manier wel zijn spieren wat verder op. Toen hij de kleine sport ruimte binnen liep zag hij helemaal niemand. Waarschijnlijk hadden de andere nog les, of hadden geen zin om te sporten; dat kon natuurlijk ook. Ach ja, dan kon hij zich eventjes concentreren op zijn eigen trainen. Hij legde zijn telefoon aan de kant en haalde zijn oordopjes eruit zodat zijn muziek de hele ruimte kon vullen. Hij begon maar eerst eventjes met dertig keer opdrukken, pas wanneer zijn armspieren ook goed warm waren; ging hij verder met gewicht heffen.

Dertig keer opdrukken was voor zijn doen niet veel. Normaal gesproken deed haar vijftig keer, maar omdat hij al een paar weken niet had getraind, begon hij maar even met dertig. Over een paar dagen zal hij wel verder zijn hoe het ging. En of hij nog genoeg tijd had om drie keer per week te trainen. Rustig drukte hij zichzelf op. Hij kreeg het al best wel warm toen hij nog maar net bij twintig was. Maar hij bleef door gaan. Delano wilde minstens de dertig halen. 28…. 29…. 30… Eindelijk hij had dertig bereikt. Dat duurder langer dan hij eigenlijk had verwacht. Hij liet zich op zijn buik ploffen en ruste uit. Dat gewicht heffen zal hij straks wel even doen. Hij moest nu echt even zijn arm spieren moeten laten rusten. Hij draaide even op zijn buik en deed zijn ogen dicht. Als hij toch even alleen was dan kon hij net zo goed op de grond uit rusten.