Onderwerp: How many secrets can you keep.. &Cecil vr maa 27, 2015 8:29 pm
We both know
That the nights were mainly made for saying things that you can't say tomorrow day
Aurélia stapte ze douche uit en checke even haar handdoek op spinnen. Oh fijn, Grace had dus wel geluisterd. Het viel niet mee met een insectenfreak een kamer delen. En Grace was niet eens de ergste, dan had Jackie nog met haar angstdingetjes en telepathie. Jep, roommates om helemaal gek van te worden. Maar ach, dat werden ze net zo goed van haar dus whatever. Nadat ze zich had afgedroogd trok ze een kort zwart broekje aan en een grijze sweater. Ze trok nog hoge sokken aan en verliet de badkamer. Haar make-up deed ze terwijl ze op haar bed zat. Ze hield alles wel omhoog met haar telekinese. Jaa multitasking was wel haar ding. “Waarom maak je je nu nog op” vroeg Grace en keek naar de klok. Aurélia haalde haar schouders op en grijnsde even. “Dat zijn jou zaken niet spidy” zei ze en trok een wenkbrauw op.
“Waar is Jackie?” vroeg Aurélia en ze wist niet eens waarom ze dat vroeg. Het boeide haar niks. Grace haalde haar schouders op. “I don’t know.. Haunting people in the forest?” zei Grace en Aurélia lachte even. “Or running around like a freaking horse” grapte Aurélia. Grace lachte ook. Dat wel leuk, roddelen over elkaar. Ach dat deed Aurélia ook samen met Jackie over Grace, en hun waarschijnlijk ook over haar. Ze stond op en liep naar de deur toe. “Bye spidey, now you can have some time alone with your little friends” zei ze en keek naar Grace die een winnende beweging maakt met haar arm. Jaa prima, ze was zelf ook blij om weg te gaan. Maar nu kon Grace haar domme spelletje doen met haar spinnen en dan had ze niet het gezeur van Aurélia. Wat was ze toch een schat.
Alright, kamer 158. Het was kwart over tien, ze was te laat but who cares. Gewoon sneller kunnen dan iedereen en alsnog overal te laat komen. Ze liep door de gangen met swingende heupen en jongens die langs liepen.. Tja, die kon niet anders dan haar nakijken. Ze wist zelf ook wel dat ze een knap meisje was met een mooi lichaam. En waarom zou ze dat niet showen? Oke, kamer 158. Aurélia opende de deur zonder te kloppen want ze wou niet onderdanig gaan doen. Ze leunde tegen de deurpost aan met een schouder. “Hello” zei ze met een ondeugende grijns en haar Hongaarse accent.
Onderwerp: Re: How many secrets can you keep.. &Cecil zo maa 29, 2015 9:31 pm
Don't panic
Tegenwoordig kostte het niet zoveel moeite meer om zichzelf te dupliceren. In een oogwenk stonden er zeker vier kopieën naast hem en als hij zich nog even concentreerde kon hij ze alle twaalf oproepen. Verder dan twaalf raakte hij niet, maar meer kopieën had hij ook niet nodig. Hij was niet voor niets naar de school gehaald. Tegen dat hij was afgestudeerd zou hij er waarschijnlijk wel beter in zijn, maar voor nu moest hij het maar met twaalf kopieën doen. Op dit moment had hij er zelfs maar twee nodig. Eentje om zijn huiswerk te maken en de ander om naar de keuken te glippen om wat te eten te gaan halen. Zelf had hij zijn schoenen uitgeschopt en lag languit op zijn bed terwijl hij het tennisballetje naar het plafond gooide en weer terug ving vanaf het moment dat het terug gekaatst werd. Om de zoveel tijd keek hij op zijn horloge om te zien hoe laat het was. De reden daarvoor was hem al even ontgaan, maar het moest wel iets belangrijks zijn aangezien hij toch onbewust constant op zijn horloge bleef kijken.
Met zijn tanden schraapte hij over zijn tongpiercing terwijl hij het balletje voor de laatste keer naar het plafond gooide en terug ving. Met een frons keek hij terug op zijn horloge voordat hij zijn voeten van het bed af zwierden en zijn sneakers terug aan trok. Als zijn broer hem nooit gewurgd zou hebben, zou hij nu geen problemen gehad hebben met zijn geheugen en zou hij nog weten waar hij nu juist op aan het wachten was. Zijn mobiel werd al snel van het bed afgehaald en iets of wat verveeld ging hij door de berichten, iets dat hij elke keer wel een paar keer per dag deed. Zo kwam hij aan een conversatie met een onbekend nummer en werd het al snel duidelijk waarop hij juist aan het wachten was. Call for a good time dus. Voor de zoveelste keer richtte hij zijn donkere kijkers op zijn horloge om tot de conclusie te komen dat tien uur al een tijdje terug verstreken was. Oh well, misschien had ze het niet echt gemeend dat ze langs ging komen.
Net op het moment dat hij terug op het bed plofte, vloog de deur open. Geschrokken schoof hij wat naar achteren om daarna zijn hoofd te schudden. Zijn mondhoeken krulden om in een grijns terwijl hij zijn bruine kijkers even over haar heen liet glijden. “Hi,” Cecil liet zijn hand twee keer snel achter elkaar op het bed neerkomen als teken dat ze mocht gaan zitten. “Je hoeft daar niet zo te blijven staan, kom binnen.” Terwijl hij dat zei knipte hij met zijn vingers om zijn kopie aan het bureau te laten verdwijnen. Voor huiswerk zou hij straks nog wel tijd hebben, nu moest hij zich op andere dingen concentreren. “Volgens mij hebben we nog geen namen uitgewisseld. Cecil, aangenaam.”
Onderwerp: Re: How many secrets can you keep.. &Cecil ma maa 30, 2015 11:58 pm
We both know
That the nights were mainly made for saying things that you can't say tomorrow day
Op weg naar de kamer van de gast waarmee ze had afgesproken ging ze niet snel. Nee de reactie’s van de meeste jongens was te leuk. Ze wist dat ze aantrekelijk was en vond het grappig om te zien hoe sommige zichzelf nog net konden redden van ergens tegenaan botsen, of niet. Ze deed de kamerdeur open van kamer 158 want daar had ze met iemand afgesproken. Aurélia keek even naar de jongen op het bed. Niet slecht, licht haar en bruine ogen. “Hi,” kreeg ze als begroeting terug. Ze fronste even toen hij op het bed klopte als teken dat ze erbij mocht. Pff.. wat dacht hij? Dat ze een hond was ofzo? Ze ging dus echt niet braaf doen wat haar werd opgelegd. Ze keek in de richting van waar zijn bureau stond maar daar stond dus nog iemand, dezelfde dude. Oh wouwie hoor, handig. Hij knipte in zijn vingers en hij was weg. Aurélia had al zoveel mutaties gezien en zelf gebruikte ze het zowat de hele dag door. Ze was zo gewend geraakt aan het feit dat het hier niks uitmaakte. “Je hoeft daar niet zo te blijven staan, kom binnen.” zei hij. Oke ze kwam binnen. Maar ze ging echt niet braaf zitten waar hij haar had uitgenodigd. Aurélia liep naar het bureau toe en in een simpel hupsje zat ze op zijn bureau. Ze legde haar zwarte schoudertasje op het bureau.
“Volgens mij hebben we nog geen namen uitgewisseld. Cecil, aangenaam.” zei hij terwijl Aurélia haar tasje had opgemaakt en haar pakje sigaretten en aansteker eruit haalde met haar telekinese. “Aurélia” zei ze kort en knikte even. Ze had ondertussen haar sigaret tussen haar lippen en had ze hem aangestoken. “Ik waardeer het zeer dat je aardig probeert te zijn but..” zei ze en keek hem met een ondeugend grijnsje aan. “I came here for a good time. I didn't came here for being a good girl” zei ze en nam nog een hijsje. Ze was benieuwd hoe hij zal reageren want Aurélia kon het nooit lang volhouden om lief en aardig te spelen dus dat deed ze ook niet. Nee maar echt.. Wat dacht hij? Dat ze hier was gekomen om alleen maar wat te kletsen? Want dan had hij het mis.
Onderwerp: Re: How many secrets can you keep.. &Cecil wo apr 08, 2015 10:36 pm
Don't panic
Of hij gedacht had dat ze echt ging komen juist nadat hij zijn mobiel had weggelegd en voordat hij het alweer vergeten was? Nee. Hij had het nog eens geprobeerd en die persoon was nooit komen opdagen. Vandaar dat hij zich gewoon op bed had gelegd en de gedachte uit zijn hoofd had laten glippen, net zoals zoveel herinneringen uit zijn hoofd glipten als hij even niet oplette. Je kon het bijna vergelijken met alzheimer bij oudere mensen, al was hij nog veel te jong om eraan te kunnen leiden. Zijn bruine kijkers hadden dan ook even opgelicht toen de deur toch openging en er een meisje in de dooropening stond. Dat moest wel de persoon aan de andere kant van het onbekende nummer geweest zijn. Een lichte frons verscheen in zijn voorhoofd toen ze op het bureau ging zitten. Oh well, ook goed.
Cecil knikte toen Aurélia zich voorstelde en luisterde in stilte naar wat ze te zeggen had. Pas toen de melding kwam dat ze echt wel gekomen was voor een ‘good time’ vormde zich een grijns om zijn lippen en duwde hij zich van het bed af totdat hij op zijn benen stond. “Did you?” Een viertal stappen waren genoeg om de afstand tussen hem en Aurélia te verkleinen en zachtjes zette hij zijn handen aan weerszijden van haar terwijl hij wat voorover leunde. De pretlichtjes dansten in zijn donkere kijkers op en neer terwijl hij haar sigaret met zijn vingers omklemde en die tussen de hare vandaan plukte. Zonder zijn ogen van haar af te scheuren, nam hij een hijs en blies de rook juist langs haar gezicht uit. Met de sigaret nog altijd tussen zijn vingers plaatste hij zijn hand terug voordat hij weer voorover leunde en zijn lippen zonder waarschuwing op die van haar drukte. Toestemming vragen was niet direct iets waar hij aan mee deed. Daarbij was zij diegene die kwam voor een good time. Het enige waar hij wel toestemming om moest vragen was om haar mond te betreden. Hij kon het moeilijk gaan openbreken, toch? Het duurde dus niet lang voordat zijn tong over haar lippen gleed, vragend voor toestemming.
Onderwerp: Re: How many secrets can you keep.. &Cecil do apr 09, 2015 9:12 pm
We both know
That the nights were mainly made for saying things that you can't say tomorrow day
Zo, hier was dus haar uitweg van haar roommates, en andere bitches. Aurélia was was op zijn bureau gaan zitten. Puur omdat ze niet ging zitten waar hij haar had voorgewezen. Cecil begon met zichzelf voorstellen, wat opzich niet zo raar was. Ze stelde zichzelf voor maar had geen zin om gesprekjes te gaan voeren over hobby’s en interesses. Daar was ze ook niet voor gekomen. Ze had een sigaret opgestoken en liet duidelijk weten dat ze niet in de mood was voor vriendelijke talk, maar voor een ‘good time’. Zijn grijns liet haar even ondeugend glimlachen. Cecil kwam haar kant op en ze volgde nieuwsgierig zijn bewegingen. “Did you?” vroeg hij. Aurélia trok een wenkbrauw op. “Yes” zei ze zacht maar uitdagend toen hij zich voorover leunde naar haar toe. Terwijl hij haar siraret even afpakte bleef ze hem in zijn ogen kijken. Bruine ogen en licht haar, ze vond het wel iets hebben. Zelf had ze donkere haren en blauwe ogen so yeah omgekeerd.
Bij de tweede keer dat hij naar Aurélia toe leunde kwam er al wat meer bij spelen. Toen zijn lippen de hare raakten schoof ze automatisch wat dichterbij. Ze schoof haar knieën op zijn heupen toen zijn tong langs haar lippen gleed. Aurélia liet haar tong langs die van hem glijden en zoende hem terug. Haar handen liet ze over zijn armen glijden en liet ze uiteindelijk rusten in zijn nek. Daarna trok ze zichzelf weer terug. Ze wou wel even zijn reactie zien op haar voorproefje. Ze leunde naar achter en zette haar handen achter haar neer. Ze keek met grijnsje toe terwijl ze haar sigaret weer terug pakte. Ze nam nog een hijs en blies de rook rustig uit. Ze wachtte geduldig af naar wat deze jongen nog meer in huis had.
