Opening Halloweenparty! [open voor iedereen]

"Goin' down"
"Party time"

Het was toch wel even een verrassing om Cecilia hier te zien, want dat was lang geleden, niet dat het erg onaangenaam was tho. Ze had haar hier alleen niet verwacht en bijna had ze haar ook niet gezien, maar dat gezicht. Het kon gewoon niet anders dan haar zijn. Er was waarschijnlijk niemand anders met zo’n gezicht, ze was best makkelijk te herkennen. Grijnzend keek ze haar aan en had ze even een blik over haar outfit laten glijden, Regina George, geweldig. Zelf was gewoon als een slutty politie agent, al vond ze het nog redelijk meevallen met wat andere outfits die ze ook had gezien. Nou ja, niet dat het nog lang zou duren tho. Daarbij kwam ook nog een geweldig oud liedje, want om eerlijk te zijn, dat waren de beste. De oude rock nummers van AC/DC en Bon Jovi, toppers. Jep, zij kon met Cecilia wel even deze kindjes laten zien hoe je echt los moest gaan op deze oude rock nummers.

“Hold my ears” Zei Cecilia en duwde haar oren in haar handen waarop ze helemaal los ging met het headbangen op de gitaarsolo, iets wat Salina helemaal snapte. Zij gooide haar armen in de lucht en sprong ook op de gitaarsolo wild mee. Haar heupen bewogen gevaarlijk heen en weer net zoals haar haren. Dat terwijl ze ook weer verder ging met meezingen, want het liedje kende ze natuurlijk helemaal uit haar hoofd. Zelf alle kreten werden uitgevoerd en met de oren in haar hand maakte ze het stopdasje om haar nek los, waardoor weer een groot stuk van haar decolleté zichtbaar werd dat zo verborgen was gebleven. Ze zwaaide hier mee net zoals ze met haar lichaam sierlijk bleef bewegen. Wanneer het nummer afgelopen was keek ze Cecilia weer aan die haar oren terug pakte. “Zou iemand al een scheut vodka in de pompoen gegooid of wat?” Vroeg Cecilia zich af waarop Salina even grijnsde. ”Vast wel,” Zei ze waarop ze ook al naar de drank wilde lopen.

Totdat ze ineens haar naam hoorde met een toch best bekende stem. "Yooo, Sali, waarom fake je mijn outfit babe?" Hoorde ze waarop ze even omdraaide en Jayson met een brede duivelse grijns aankeek. Tuurlijk, helemaal perfect, zelfs hun outfits match’ten. Grijnzend gooide ze haar stropdas om hem heen en trok ze hem dichterbij. ”Ik zou jou dezelfde vraag kunnen stellen.” Grinnikte ze waarop ze zijn beker drank pakte en er aan rook. Ohja, daar zat was in. Niet dat er nog veel in zat maar ze sloeg het in een keer achterover. ”Waar heb je die vandaan babe? Wij waren daar net naar op zoek.” Vroeg ze daarbij waarop nog even zijn outfit checkte met haar rode ogen en zich vervolgens tot Cecilia richtte. ”Kom je mee Regina?” Vroeg ze grijnzend..

Outfit

Halloween

Booooooo

Zijn lachje deed haar grinniken. ”Oh nee, ik heb hem niet gezien, ik eh..” haar stem stierf lachend weg en ze voelde hoe haar bleke kaken rood aanliepen. Eloise had de film nooit gezien, ze kende hem gewoon door de enorme hype die er rond hing. Het was niet haar ding, zo’n films, maar om die uitleg er nog aan vast te knopen, dat maakte het nog gênanter dan het al reeds voor haar was. Ze zette haar beker aan haar lippen en probeerde – in zover haar gegiechel dat toeliet – een slok te nemen. Haar grote, felblauwe ogen stonden strak op Marshall gericht en stiekem genoot ze ervan om zijn knap koppie te kunnen zien. Totdat ze nog roder werd dan ze al reeds was en niet anders kon dan haar blik door de zaal te laten glijden. En dan te denken dat Marshall haar gedachten gewoon kon horen, ronduit gênant. Waarom moest de leukste jongen die ze hier had leren kennen persé gedachten kunnen lezen? ”Nee, ik ben niet cute, en ja, dat hoorde ik dus.” Eloise haalde verlegen een hand door haar zwarte haren die daardoor nog volumineuzer werden dan ze al waren. ”Ik moet dringend op cursus ‘Hoe hou ik mijn gedachten voor mezelf?’” glimlachte ze hem toe en perste haar lippen daarna stram op elkaar. ”Want dit gaat het er niet beter op maken.” gaf ze toen onschuldig schouderophalend toe en gebaarde naar de drank die in haar bekertje zat.

En toen kwam Lincoln ten tonele, iets wat Marshall duidelijk kort liet schrikken. Al was Eloise niet zeker of het kwam door de lichtblauwe flits die tussen hen in verscheen, of het angstaanjagende pak van Lincoln. Of was het eerder lachwekkend? In ieder geval, het bracht Eloise hard aan het lachen en Marshalls reactie maakte het er beter op. Creatief dat was het zeker! Met een brede glimlach stond ze te kijken naar het korte gesprek dat zich tussen de twee jongens afspeelde. Ergens vond ze het enorm leuk om te zien hoe vriendelijk Marshall op Lincoln reageerde. Ze was in ieder geval al heel blij dat het niet stil of awkward werd. Niet dat daar een reden toe was, ze waren beide bevriend met haar, maar toch was er dat speciale gevoel in haar buik als ze naar Marshall keek, zelfs als ze nog maar aan hem dacht. ”Dus, hoe hebben jullie elkaar leren kennen?” Eloise wierp een schuine glimlach Lincoln en keek vervolgens weer naar Marshall. ”In de tuin, Lincoln zat verstopt in de bloemen en ik verschrok me waardoor ik perongeluk een enorme bliksemschicht in de lucht deed verschijnen.” Ze haalde grijnzend haar schouders op. Het was een speciaal verhaal, zeker het bloemen-gedeelte. ”Bleek uiteindelijk dat we ongeveer dezelfde mutatie hebben. Alleen is die van Lincoln een pak uitgebreider en is hij waarschijnlijk ook stukken krachtiger.” Met een zweem van trots in haar ogen keek ze naar Lincoln. Mutaties van anderen fascineerden haar altijd, net zoals de mutatie van Marshall haar enorm onder de indruk had geplaatst. ”Volgens mij is het daarom dat die flits verschijnt, we hebben allebei een electrische lading in ons.” Ze trok kort haar mondhoeken omlaag en dacht na. ”Het zou ook andere redenen kunnen hebben, maar dit lijkt me de meest voor de hand liggende.” Meteen keerde haar mondhoeken zich weer naar boven en toverde ze een stralende glimlach op haar lippen. Nadat ze haar ogen opnieuw net dat tikkeltje te opvallend over Marshall had laten glijden zette ook zij haar bekertje weer aan haar lippen. Eloise had zo het licht vermoeden dat ze na dit bekertje al aardig op haar hoofd zou staan. Damn wat was dat straf spul, het voelde alsof ze de alcohol gewoon door haar magere lichaam voelde stromen.

_{Love life - OUTFIT - ☇}

"Cheers to life, and let's get drunk"

Het was een Halloween feestje en er was al meteen iemand die haar had laten schrikken. En ze was niet eens eng verkleed! Cecilia was even geschrokken toen ze Salina was tegen gekomen, naja eigenlijk anders om maar whatever. Tja niet omdat ze er niet goed uitzag in dat politiepakje maar omdat ze haar gewoon heeel lang niet meer had gezien. De laatste keer dat ze haar zag droeg Cecilia nog een pettycoat en schuurde ze rond in een rode Porche 911. En Salina net wat meer badass, zoals altijd. Ja dat waren wel leuke tijden met Salina en Ramiro. Arme Salina tho, die twee waren onafscheidelijk geweest en het feit dat ze hier nu alleen stond.. kinda sad. Maargoed, ze wist nog wel hoe ze moest feesten! Het oude liedje dat op kwam was dan ook hun trigger om helemaal los te gaan. En helemaal los gaan op dat liedje konden Salina en Cecilia het beste natuurlijk. Ze had genoeg gefeest met haar terug in de tijd, op andere muziek in een andere eeuw maar ze wist het nog als de dag van gisteren.

Toch was er iets wat miste. Want om dronken te kunnen worden van de flutdrankjes die geserveerd werden moesten ze er wel 3132627 nemen. Ze vroeg zich af of iemand al iets in de pompoen had gegoten of dat er al een andere oplossing was. Net toen ze er naar om zoek wilden werden ze begroet door iemand die ook een politie kostuum droeg. En die gast kende Sali, wat een toeval. Ze hadden het even over hun outfits en toen merke Salina het drankje op in zijn hand. ”Waar heb je die vandaan babe? Wij waren daar net naar op zoek.” vroeg Salina en Cecilia richtte haarzelf even op de onbekende dude.

“Cecilia” zei ze tegen hem met een knipoogje. “Ik ben een oude bekende van Salina, een hele oude” zei ze en keek bij het laatste even lachend naar Salina. Waarna ze haar rode oogjes volgde toen ze vroeg of ze mee kwam, aangesproken met ‘Regina’ waardoor ze ook even grinnikte. Yup dat was haar kostuum, de blonde terror.

outfit

Lincoln Campbell

It Isn't about fighting the inner you, its about embracing it.

Wauw, dit was echt wel een feestje. Lincoln woonde niet zoveel feestjes bij, zijn gedachten zaten altijd bij studeren en anderen helpen dat de fun van het leven eigenlijk een beetje aan hem was voorbij gegaan. Maar dit, dit was een vriendelijke herinnering dat het leven niet altijd zo serieus moest zijn als hij soms dacht. En er waren hopen mensen hier die daar hetzelfde over dachten, in gekke kostuums en hopen schmink en drank. Zelf vond Lincoln zichzelf geslaagd, simpel maar hij hoorde thuis tussen de rest van de griezelmensen hier. Het probleem met al dat harde werk en de weinige fun was natuurlijk het feit dat hij niet veel onder de mensen kwam. Met andere woorden, er waren er hier niet veel die hij kende. Hier en daar iemand vanuit de lessen maar niemand direct om bij te gaan staan. Tot de elektriciteit over sprong en hij meteen wist wie de schuldige, naast zichzelf, daarvan was, Eloise.

De jongen naast haar stelde zich voor als Marchall en gaf hem een compliment over zijn Frankenstein kostuum. Lincoln keek even naar beneden, naar zichzelf en greens breed. ‘Thanks.’ Waarna zijn bekertje werd overgenomen. Lincoln keek met een afwachtende glimlach opzij naar Eloise, benieuwd met wat Marchall zou aan komen zetten. Hij goot de punch weg in één van de planten en het vulde met iets van zichzelf. Hij bracht het drankje naar zijn lippen en dronk ervan, hij kneep zijn ogen wat dicht maar knikte goedkeurend. ‘Beter zeker. Een hoger percentage aan alcohol waarschijnlijk ook.’ Stemde hij grijnzend in. Punch had een flauwe maak en dat was enkel omdat het in zo’n grote hoeveelheden werd voorgeschoteld, dit spul van Marchall kwam daar met kop en schouders boven. Bij de vraag van Marshall keken Eloise en Lincoln elkaar om dezelfde moment grijnzend aan. ‘Ik zat verstopt in de bloemen, nu schets je me af als iemand die niet anders doet dan dat.’ Hij gaf Eloise een kort stootte met zijn elleboog. ‘Ik was bezig met een opdracht voor school, tussen de bloemen.’ Corrigeerde hij tegenover Marshall. Niet dat het er zoveel toe deed. Dat hij en Eloise praktisch dezelfde mutaties hadden vond hij nog steeds toevallig, hoe kon het, van alle mensen op dit eiland dat ze elkaar dan net ontmoette. Maar het was leuk om iemand de hebben die wist hoe het voelde, ze waren goede vrienden geworden. Toen ze vertelde dat zijn mutatie waarschijnlijk sterker was probeerde hij dat tevergeefs wat af te zwakken. Nouja, hij had het nooit graag over zijn eigen mutaties, waarschijnlijk omdat hij ze nog niet de volle honderd procent onder controle had. ‘Dat is de enige logische verklaring.’ Greens Lincoln op haar theorie over de aanraking. ‘Jullie elkaar op een Eloise-achtige manier leren kennen?’ Eloise het wel in haar, het enthousiasme, spontaniteit, vreemde ontmoetingen kwamen daaruit voort …

words: 474 | tag: Halloweenparty | outfit: Here

∎ ◣ ◥

"Let's just party 'till we can't"

Het onderwerp bracht haar duidelijk een beetje in de verlegenheid, maar dat vond hij net cute.. Euhm….. Grappig, ja, grappig, dat was het woord. Maar goed, blijkbaar dacht ze hetzelfde, en nog niet op de subtiel stille manier. ”Ik moet dringend op cursus ‘Hoe hou ik mijn gedachten voor mezelf?’” Glimlachte ze, en hij kon het nu ook niet laten om zich wat betrapt te voelen, ook al had hij het zelf kenbaar gemaakt dat hij haar gedachten had gehoord. “Misschien moet ik een cursus ‘Hoe blijf ik uit iemand anders’ gedachten” volgen”, Zei hij met een knipoogje, om haar te laten weten dat het dus niet haar fout was. Alhoewel, dat had hij haar wel al een keer eerder gemeld, dus in principe moest ze dat al weten. Al kon hij ook wel snappen dat het niet makkelijk was om stil te denken als je niet wist hoe je dat moest doen.

Een random dude was tegen Elo opgebotst, wat een blauwe flits had veroorzaakt. Daar was hij best even van geschrokken, die mutaties ook altijd. Marsh kalmeerde al snel weer en hij vond het niet eens erg dat de jongen bij hen was komen staan. Meer nog, hij trakteerde hem zelfs met zijn speciale drank, ook wel omdat hij en Elo dit ding nooit alleen konden uitdrinken. Vervolgens vroeg hij hoe de twee elkaar hadden leren kennen, wat resulteerde in een verhaal over dat Lincoln in de tuin tussen de bloemen had gelegen en toen eenzelfde flits had veroorzaakt, waardoor ze er achter waren gekomen dat ze dezelfde mutaties hadden en dat die flits waarschijnlijk daardoor kwam.

‘Ik zat verstopt in de bloemen, nu schets je me af als iemand die niet anders doet dan dat.’ Zei Lincoln op het verhaal, waarbij hij Elo zacht aan stootte. ‘Ik was bezig met een opdracht voor school, tussen de bloemen.’ Verdedigde hij zichzelf, waardoor Marshall even lachte. “Now it all makes sense”, Grinnikte hij. How, die drank begon zijn werk al te doen tbh. En toch nam hij nog een slok. Yeah. ‘Jullie hebben elkaar ook op een Eloise-achtige manier leren kennen?’ Vroeg de jongen toen en Marshall schudde lachend zijn hoofd. “Eigenlijk was ik gewoon aan het creepen toen zij aan het trainen was, en toen heeft ze me geleerd hoe ik een salto moet doen in zo’n bak met mousse”, Vertelde hij, terwijl hij even met plezier terug dacht aan die herinneringen. “Dus veel minder spectaculair dan jullie co-op vuurwerkshow”, Vervolgde hij met een klein grijnsje. Niet dat hij ’t erg vond, hij zou het ook wel cool vinden om iemand te leren kennen die dezelfde mutatie had als hij en die dus niet één van zijn zusjes was.

"Might be a hell
of a night"

Dit moest toch echt wel hen overkomen, eventjes komen opdagen in dezelfde outfit zonder dat ze dat hadden afgesproken. Dat waren skills tbh. De chick die bij Salina stond, herkende hij niet, maar de twee schenen elkaar wel te kennen. Niet dat hij er problemen mee zou hebben als ze met een random persoon aan het dansen was. Nah, hij wist goed genoeg dat Sali wel zo iemand was die zo’n dingen deed, dus waarom zou hij boos zijn? Het was niet dat hij haar had ‘betrapt’, want er was simpelweg niks waar hij haar op kon betrappen. Die situatie met Nikita was helemaal anders geweest, en hij had er zijn lesje wel uit geleerd. Op zijn woorden had Sali zich om gedraaid en haar stropdas om zijn nek geslagen. ”Ik zou jou dezelfde vraag kunnen stellen.” Grinnikte ze, waarna ze zijn bekertje drank kaapte en het in één keer achterover sloeg. Hmmmm :c

”Waar heb je die vandaan babe? Wij waren daar net naar op zoek.” Vroeg ze toen. Wel straight to the point. “Van die kerel daar in zijn Boba Fett pak. En nu moet ik ‘m ook om meer vragen want jij pikte net alles in”, Zei hij met een grijnsje. God hij was zo wazig. En toen kwam hij dus mooi achter de naam van de blonde babe. “Cecilia” Zei ze met een knipoogje. “Ik ben een oude bekende van Salina, een hele oude” Vervolgde ze toen. “Well nice to meet you, ik ben Jayson”, Reageerde hij, waarna hij al half werd mee gesleurd door Salina richting de drankvoorraad. Ook Cecilia kwam mee, en hij tikte de kerel even op zijn schouder. “Yo, bruh bruh, kun je nog wat missen?” Vroeg hij met een grijnsje, waarop de knul terug lachte. “Sure”, Zei hij, waarna hij zijn eigen beker en nog twee die hij van tafel had genomen begon te vullen. “Thanks man”, Zei Jay, waarbij hij zijn cup even tegen die van de jongen liet botsen als een soort toost. “My pleasure”, Grinnikte de knul terug, waarna hij zich weer omdraaide en met zijn vrienden verder feestte.

Jayson zelf keek even rond in de zaal. How, er was een podium, en er stond iemand op te zingen. Hmm, dat kon hij beter tbh. Hij wist ook wel dat Sali daar de mensen zou kunnen entertainen, haar kennende. Ze was nergens bang voor namelijk. Bijna was hij er al heen gelopen om op de stage te springen, maar hij hield zichzelf nog tegen. Hij was er eigenlijk echt wel al te fuckedup voor, maar langs de andere kant, waarom zou hij ook niet? Hij zou zich er toch niks van herinneren..

outfit

Jaa ik had deze nog staan ergens en 't was posten of deleten sorry -aa-

Off with your head

Dance 'til you're dead

De harde muziek werkte in op haar lichaam en heel gemakkelijk bewoog ze haar lichaam mee in de bewegingen en het ritme van de muziek. Zeker dat ze dit gemist had, want Kat hield wel heel erg van een goede party. Ze hield ervan om te dansen en al helemaal om met andere mensen te dansen. Taylor en Karlie duidelijk ook want die waren heel enthousiast in mee gegaan wanneer ze naar de dansvloer wilde om te dansen. Helaas was Denni toen nog niet meegekomen, maar misschien kwam ze uiteindelijk er ook nog wel bij, iets wat ze stiekem toch wel hoopte. Al zou Kat zichzelf anders ook wel prima kunnen vermaken, want zeker met dansen kon ze zichzelf heel goed open stellen voor andere mensen om haar te joinen. Plus, ze was hier al in gezelschap van twee leuk enthousiast dansende meiden, dus het was niet zo dat Kat zich ergens zorgen over maakte. Taylor was uiteindelijk degene die besloot om Denni toch maar even te halen en te jatten van Devon die haar al had meegenomen. Kat had ze wel gezien wanneer ze Taylor kort gevolgd was met haar blik. Niet dat ze het erg vond, wat dat betrof kon ze zich daarover weinig zorgen maken en werd haar aandacht al snel weer gestolen door Karlie die met haar begon te dansen. Aangezien ze toch alleen over waren gebleven voor nu, tot Taylor weer terug zou komen met Denni.

Het meisje was gehaald en van Devon gestolen om zich bij ‘hun’ groepje te voegen. Iets wat Kat zeker geen slecht idee vond, alleen wel een beetje jammer voor Devon dat zij nu haar ogen op het meisje had laten vallen. Ze was in het begin duidelijk nog wel een beetje onzeker in haar bewegingen maar blijkbaar lukte het haar wel om toch iets losser te worden wanneer ze toch allemaal hun best deden haar zoveel mogelijk erbij te betrekken, en haar dat leuke, gezellige gevoel te geven van waar dit allemaal om draaide. "Ik had weinig keus, Taylor heeft me ontvoerd." Liet ze weten wanneer ze dit vroeg waarop Kat even moest lachen. Ze wilde nog wel iets terug zeggen maar Karlie pakte haar hand al om ook haar even een rondje te laten draaiden. Kat ging ook weer gewoon verder met bewegen op de muziek en keek iedereen ook nog even lachend aan tot ze toch haar blik weer op het blonde meisje liet hangen. Ja, zelfs een beetje verleidelijk. Licht teasend begon ze sierlijk met haar heupen te bewegen en ging ze met haar handen langs haar lichaam tot deze in haar haren raakte. Ze liet haar haren wild en verwoest achter en keek het meisje weer aan met een glimlachje, eentje die ook beantwoord werd. Denni begon zich op de maat naar beneden te zakken door haar knieën en kwam vervolgens weer draaiend met haar heupen omhoog, iets wat Kat wel volgde met een klein grijnsje. Want wauw, dat zag er wel goed uit en stiekem begon ze dit toch steeds leuker te vinden. Ze wilde zelf ook al iets dichterbij komen maar dit deed het blonde meisje zelf al, waarop Kat haar ogen even uitdagend op die van haar gericht hield terwijl ze haar lichaam bleef bewegen. Het meisje stak haar hand uit, eentje die Kat met alle plezier ook aannam. Haar ogen stonden helemaal vast op het meisje en begonnen steeds iets meer verlangend te worden terwijl ze haar hand langzaam de lucht in duwde en zelf nog wat dichterbij kwam. Haar vingers gleden langs die van haar om vervolgens zachtjes langs haar pols te glijden. Zakte ook zachtjes een beetje naar beneden terwijl ze haar heupen nog altijd met het ritme mee draaide. Liet haar hand en die van Denni ook weer zakken en legde nu ook haar andere hand op haar heup neer. Glimlachend danste ze zo nog even verder tot ze uiteindelijk toch een hand tegen haar wang legde en het niet tegen kon houden om haar lippen zachtjes tegen die van haar aan te drukken. Heel zachtjes en misschien zelfs een tikje voorzichtig..

Outfit

- Corpse Bride
- Dress
+ Glow in the dark in haar jurk in het blauw en de bloemen in haar haar
+ Haar jurk word korter als ze haar dansen
+ Ze ziet er echt precies uit als de Corpse Bride maar wel met wat herkenning in haar gezicht

Onderwerp: Re: Opening Halloweenparty! [open voor iedereen]

» Masquerade - officiële opening
» Happy New Year! | open voor iedereen!
» Baby it's cold outside | open voor iedereen!
» Halloweenparty!
» Eindejaarsfeest -- Iedereen welkom!