Onderwerp: Re: Break the mould vr mei 08, 2015 12:52 am
Stories Change
When the sun goes down
Aurélia moest wel lachen om Rahpael. Wat dus betekende dat haar mood great was vergeleken met anders. Ze kon eigenlijk alleen lachen om haar eigen grappen.. Of Grace haar droge maar wijze uitspraken die mensen de mond konden snoeren. Nu kwamen daar de opmerkingen van Rahpael bij. “Nou, ik noem het .. niet graag in het koude water dobberen.” zei hij. Ze begon een beetje te lachen. “ Wauw, dat is een nette uitspraak voor ‘ik wil niet in dat fucking water’.” zei ze en lachte. Serieus hij zou er copyright op moeten zetten.
Haar houding veranderde iets toen hij een soort van formulering gaf van ‘dit is mijn plekje’ ze vroeg even of ze hem nou aan het wegsturen was. En ze maakte nog een bedreiging over het in het water gooien. Dat kon ze niet laten. “Dat zei ik niet,” zei hij en keek haar kant op. Nou, ze was benieuwd naar zijn volgende weerwoord. “Ik zei alleen dat ik hier eerder zat en dus zou dit eerder mijn plek zijn dan die van jou.” zijn woorden lieten haar mond even open vallen met een grijnsje. “Hah, ik dacht het niet schat” zei ze om zo maar even tegen hem in te gaan. Dit was nu ook haar plek hoor, gheghe. “Maar hey, dat betekent niet dat jij hier niet mag zitten hoor, dat mag wel van mij.” voegde hij eraan toe. Ze grinnikte weer. “Oowh, ik voel me vereerd” zei ze grappend. Echt hoor, hoe ze ven op zijn stijger mocht zitten. Met het uitzicht dat te romantisch was. Uhum.
Aurélia kwam op het idee om iets met het water te doen. Ze haalde met haar telekinese een soort bol met water omhoog uit de zee. Dat ze met een snelle beweging naar hem toe worp maar niet tegen hem aan. Zijn reactie was grappig, hoe hij zijn armen ter bescherming voor zich hield en zijn ogen dichtdeed. Het was gewoon grappig. Ze grinnikte even en haalde het water weer weg en gooide het in een snelle beweging weer terug bij het andere water. “Oh haha,” lachte hij sarcastisch. “Ik ga helemaal stuk nu zeg!” zei hij en daardoor moest ze een beetje lachen. Ze schudde haar hoofd en keek teleurgesteld met een pruilipje. “Nee, het mislukte.” zei ze sneu. “Ik hoopte eigenlijk dat in het water viel” zei ze en keek op met een kwaadaardig grijnsje.
Het laatste zonlicht was verdwenen en het was best donker geworden. Het waren nu de sterren aan de hemel die licht gaven, en de maan waarvan maar een klein schilletje te zien was. Ook begon het kouder te worden. Ze zuchtte alsof ze zich ergens zorgen over maakte. “Ik weet niet of ik het langer volhoud om hier te zitten. Veel te romantisch” zei ze met een frons en keek nog een keer omhoog. Ze had al eerder aangegeven dat romantisch niet haar smaak was. En deze sterrenhemel.. nou dit was dus een set voor een kusscene in een romantische film, ugh. Outfit
Onderwerp: Re: Break the mould vr mei 08, 2015 9:46 am
Ze moest om hem lachen, weer op die goede manier. Een beetje verlegen wordende, glimlachte hij terug. Ze had een best mooie lach, zonde dat ze die niet zo vaak liet horen. “ Wauw, dat is een nette uitspraak voor ‘ik wil niet in dat fucking water’.” Nou, ja, eigenlijk wel ja. “Zo ben ik ook.” Een beetje zelfeer mocht wel. “Maar zou komt het misschien wel beter over, ja. Ik plus water is misschien niet zo’n goede match.” Hehe, nee. Zeker niet als het koud was. Hij vermeed sowieso alles dat minstens tien graden boven of onder menselijke temperatuur hing. Bah, het voelde altijd zo vreselijk als hij zo iets moest aanraken. Zo te zijn werkte zijn zeer filosofische woorden niet voor het behouden van deze steiger. ‘Helaas’. “Hah, ik dacht het niet schat” Raphael deed alsof hij het jammer woord en fluisterde een gespeeld dramatisch vloekwoordje onder zijn adem door. Zijn toevoeging deed haar weer lachen. Nou als hij zo door zou gaan, rolde ze zelf misschien nog van het lachen van de steiger af. “Oowh, ik voel me vereerd” De jongen maakte in zijn zittende houding een hoffelijke buiging. “Dat mag ook wel, dit is zeker weten het mooiste plekje van het strand, met de chiqueste steiger en het meest heldere water.” Om zijn woorden aan te tonen, klopte hij op het hout van de steiger, dat helaas wel al een beetje groen zag van mos, maar zijn geklop werd wel heel mooi verwerkt in een echo. Zo chique. Dat was basicly de definitie van chique.
Oh het was wel heel erg grappig voor haar. Super zielig uitte de jongene en pruillipje, dat niet echt heel overtuigend was. “Nee, het mislukte.” Daar was er ook een van haar kant! Maar huh, was zijn reactie dan niet uiterst hilarisch geweest? “Ik hoopte eigenlijk dat in het water viel” Ah, dat verklaarde veel. Met een zucht schudde hij zijn hoofd. “Andere keer beter, bij iemand anders.” Kijk dan zou hij er misschien nog om kunnen lachen, misschien. “Jij met dat water van je.” Toen het meisje naast hem een zucht slaakte keek hij opzij. Hm? Was er nog een plannetje, waar hij dit keer niets vanaf had geweten, mislukt? “Ik weet niet of ik het langer volhoud om hier te zitten. Veel te romantisch” Oh, dat klonk hem wel logisch. Ze leek echt iets te hebben tegen van die zoete dingen. “En jij net vragen of ik weg wilde gaan.” Grinnikte hij. “Weet je wat heel veel mensen hier doen rond dit tijdstip hier?” Hij maakte een kissyface en zoende de lucht naast hem. “You like that?” Het zou het misschien waard zijn geweest, als hij straks in het water zou belanden.
TAGGED: AURÉLIA & SUPER ROMANTIC ATMOSPHERE. 453 WORDS.
Onderwerp: Re: Break the mould vr mei 08, 2015 3:43 pm
Stories Change
When the sun goes down
Hij maakte best grappige opmerkingen, die Rahpael. Toch gaf ze haar mood nog wel overal de schuld van. Ze was niet super aardig aan het doen maar ze was ook niet fel en beledigend. Ze bleef wel doorgaan met de bedreiging om hem in het water te gooien. waar hij een mooie uitspraak op had bedacht. “Zo ben ik ook.” zei hij. Oh, hij kon het met nette woorden zeggen maar hij wilde liever niet in dat fucking water, top. “Maar zou komt het misschien wel beter over, ja. Ik plus water is misschien niet zo’n goede match.” zei hij. Aurélia trok bedenkelijk haar wenkbrauw op. “Ik weet niet, daar kan ik alleen over oordelen als ik je daadwerkelijk in het water heb gezien.” zei ze om haar bedreiging dan maar niet stop te zetten. Hij ging het water ooit wel in. Alleen niet nu.
Dat hij het zijn steigertje claimde daar was ze het niet helemaal mee eens. Dit was nu net zo goed haar stijger als die van hem, zo brutaal was ze wel. Ze moest wel lachen toen hij zei dat ze hier best mocht zitten van hem. Wat een enorme eer. “Dat mag ook wel, dit is zeker weten het mooiste plekje van het strand, met de chiqueste steiger en het meest heldere water.” zei hij en gaf wat klopjes aan de stijger. Echt, werkelijk indrukwekkend hoor. Ze grinnikte eventjes. “Nu voel me echt trots dat ik hier mag zitten” zei ze met een tikkeltje sarcasme. Haar volgende actie was om even water te pakken met telekinese. En dan hem laten schikken met een gooibeweging. Hij maakte wel een grappig reflex maar haar plan om hem in het water te laten vallen was mislukt. Ze gooide het water ook maar weer terug. “Andere keer beter, bij iemand anders.” zei hij. Ze moest wel lachen hij bleef het maar ontwijken he. “Jij met dat water van je.” zei hij. Ze grinnikte even duivels. “Jij met je watervrees” zei ze met een grijns. Het was donker geworden in een korte tijd best wel. En de sterren aan de hemel die aan het twinkelen waren en mooi deden.
Aurélia hoefde die romantiek niet. Waardoor ze ook gewoon aangaf dat ze ging opgeven. Met hier langer zitten dan hem. “En jij net vragen of ik weg wilde gaan.” grinnikte Rahpael. Jaja ze wist het wel hoor. “Oke oke, jij hebt gewonnen” zei ze teleurgesteld dat ze dat moest zeggen. Hmpf, normaal gesproken had ze nog niet opgegeven. Het was gewoon de sfeer. “Weet je wat heel veel mensen hier doen rond dit tijdstip hier?” zei hij. Ojee, wilde ze dit weten? Aawh nee! hij maakte echt zo’n kissyface. “You like that?” zei hij. Ze keek hem aan met een quasi boos gezicht. “Iets aan jou verteld me dat je in het water wil” zei ze dreigend maar kon haar lach ook niet inhouden. Maar na al zijn redenen om niet het water in te gaan deed ze dat maar niet. Ze bleef gewoon relaxed zitten om aan te geven dat ze niks ging doen. “Het is niet dat ik een kus erg vind.. Alleen het romantische en zachte. Dat is niks voor mij” zei ze. Nee het was niks voor haar, niet meer. “En jij? wat vind jij van liefde?” vroeg ze en bleef naar het water kijken. Het had niet echt zin om iemand aan te kijken in het pikke donker.
Onderwerp: Re: Break the mould za mei 09, 2015 3:55 pm
Ah nee, ze ging er helaas niet zomaar mee in. Dat zou een te grote hoop zijn, natuurlijk. “Ik weet niet, daar kan ik alleen over oordelen als ik je daadwerkelijk in het water heb gezien.” De jongen uitte een lachje dat je alleen maar liet horen wanneer je in zo’n soort situatie zat. Waarin je maar een beetje meeging met het dreigement en net zoveel weerstand zou bieden zodat het niet per se nu hoefde te gebeuren. “Je kan me dit keer ook gewoon op mijn woord beloven?” Probeerde hij vervolgens hoopvol.
“Nu voel me echt trots dat ik hier mag zitten” Hierop knikte hij. “Dit mag ook wel, dat mag ook wel.” Want er waren heus niet nog meer steigers die eigenlijk precies hetzelfde uitzicht boden! Goed dat ze die woorden over haar lippen had weten te krijgen, want als de steiger kon praten had die haar zeker een bedankje gegeven. Nu weer terug naar die duivelse actie van haar, waarmee ze had gehoopt hem zelf in het water te laten vallen. Ze bleef er maar mee doorgaan! Waarom sprong ze zelf niet in het water, de kans zou dan in ieder geval groter zijn dat hij er ook in zou springen (in een alternatief universum, dat wel). Maar nee, het was een super gemene pestactie. “Jij met je watervrees” Alweer werd er met namen geslingerd! “Ik noem het liever: de voorliefde voor droge kleren.” Daar was zijn nette woordkeuze weer al was er dit keer niet veel nets meer aan. Misschien vond hij het wel heel grappig om woorden te verdraaien.
Nou de volgende woorden die ze zei, die had hij eerlijk gezegd niet verwacht. Niet dat hij haar nu al door en door kende, maar de indruk die ze op hem had gemaakt in de tijd dat ze aan het praten waren, gaf wel aan dat dit een overwinning was. Kinda. “Oke oke, jij hebt gewonnen” Triomfant begon hij te glimlachen. Wat was zijn prijs? Geen duik in het water? Zijn volgende actie bezorgde hem echter wel een half boos gezichtje. “Iets aan jou verteld me dat je in het water wil” De kissyface hield op en heel onschuldig zette hij een glimlachje op zijn lippen. Er was helemaal niet gebeurd hoor. “Het is niet dat ik een kus erg vind.. Alleen het romantische en zachte. Dat is niks voor mij” Dus dit zeer romantische uitzicht niet? Het kleine beetje licht dat van de sterren en de maan afviel ook niet? “En jij? wat vind jij van liefde?” Heel even moest hij nadenken en twijfelen. Hij had op het eerste moment ‘nee’ willen zeggen, want hij had zich nooit zo kunnen openbaren om te zeggen dat hij iemand leuk had gevonden. Hij kon dus ook niet weten hoe het was om verliefd te zijn, in ieder geval wederzijds. Maar daarna was het meteen weer door hem heen geschoten. Dat had hij wel gevoeld. Talloze mensen om hem heen hadden soms die gevoelens uitgestraald en die had hij moeten ervaren, met zich mee moeten slepen. “Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik er van moeten vinden.” Zijn toon werd weer wat serieuzer. “Aan de ene kant, als je het met iemand deelt en de hoeveelheden zijn evenveel wederzijds, dan is het een fantastisch gevoel. Maar aan de andere kant, als je niemand hebt of het is niet wederzijds, dan is het maar .. een emotie.” En daar kon hij wel alles van weten. “En misschien lijkt al die romantische zooi wel stom, maar als je later iemand hebt om het mee te delen is het misschien opeens prachtig?” Glimlachte hij. “Of.. is d’r al een iemand?” Wenkbrauwwiebel.
TAGGED: AURÉLIA & SUPER ROMANTIC ATMOSPHERE. 612 WORDS.
Onderwerp: Re: Break the mould ma mei 11, 2015 6:36 pm
Stories Change
When the sun goes down
Nou dat was jammer, Raphael zei dat hij geen goede match met water. Daar geloofde ze dus niks van. Ze had hem tenslotte nog nooit in het water gezien. Dus dat ging ze wel zien, maar dan een andere keer. Misschien met warmer weer, of binnen in het zwembad, kon ook. “Je kan me dit keer ook gewoon op mijn woord beloven?” Zei hij. Naawh, nee hij ging sws in het water gegooid worden. "Je gaat er niet onderuit komen. Maar ik stel voor om het wat minder erg te maken.. Heb je het zwembad al gezien? Lekker warm enzo.. Ik wil je ook wel daar in gooien" zei ze om dan maar even heel erg aardig te zijn. Wat was ze toch een schatje.
Raphael had een mooie uitleg over c een grote eer was dat Aurélia er bij mocht zitten. “Dit mag ook wel, dat mag ook wel.” Zei hij, ze grinnikte even en deed natuurlijk alsof ze enorm onder de indruk was. Als dat hem gelukkig maakte, fine. Ze wist niet of ze er vaker ging zitten. Ze deed een poging om hem te laten schrikken met een bol water. Haar idee bij haar actie werd alleen geen werkelijkheid. Hij was dus niet in het water gevallen. Sowieso watervrees. “Ik noem het liever: de voorliefde voor droge kleren.” Was zijn uitleg voor watervrees. Ze lachte weer even, wow die uitspraken van hem.. Dingen net op een andere manier zeggen om het wat minder erg te laten klinken. Aurélia was meer een flapuit die gewoon to the point dingen zei. Kort en krachtig, duidelijk. Wat er dan ook nog fel uit kwam. Zo was ze nou eenmaal.
Hij had toch nog van haar gewonnen, kwa wedstrijd wie het eerste weg ging. Eerst dacht ze dat ze het langer vol hield maar het zag er allemaal maar te romantisch uit. Wat ze liever uitsloot. Raphael wist wel waar het moment voor was. Kisskiss, no way. Ze kon het niet laten om er nog een waterbedreiging bij te gooien want dat had hij verdiend hoor. Maar ze gooide hem niet in het water, dat zou een andere keer nog wel gebeuren. Ze legde hem even uit dat het niet haar ding was. Ook al was het niet een hele uitleg waarom enzo. Ze wou gewoon geen liefde. Maar over dat onderwerp wou ze wel graag zijn mening weten.“Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik er van moeten vinden.” Great, daar had ze wat aan. “Aan de ene kant, als je het met iemand deelt en de hoeveelheden zijn evenveel wederzijds, dan is het een fantastisch gevoel. Maar aan de andere kant, als je niemand hebt of het is niet wederzijds, dan is het maar .. een emotie.” Zei hij, wat volgens haar wel een goede uitleg was van dat hele gebeuren. “En misschien lijkt al die romantische zooi wel stom, maar als je later iemand hebt om het mee te delen is het misschien opeens prachtig?” Zei hij. Ook daar had hij gelijk in, en ze had het wel gevoeld, ooit. “Of.. is d’r al een iemand?” Vroeg hij met een wenkbrauwwiebel. "Nee denk ik. Tellen hook-ups en jongens op steigers ook mee?" Vroeg ze twijfelend maar ook grappend. "En bij jou? Al een meisje tegengekomen?" Vroeg ze benieuwd. Hij was nieuw maar hij had vast wel iemand ontmoet right?
Onderwerp: Re: Break the mould ma mei 11, 2015 9:16 pm
Misschien zou ze nu een beetje liever doen tegen hem, zelfs minder pushend op het feit dat hij, eigenlijk zonder reden, het water in zou moeten. Maar die wens zou misschien nooit in vervullen gaan. "Je gaat er niet onderuit komen. Maar ik stel voor om het wat minder erg te maken.. Heb je het zwembad al gezien? Lekker warm enzo.. Ik wil je ook wel daar in gooien" Uh. Raphael fronste maar, even stil blijvend. Was dat nou een betere optie? “Nou, het hoeft nog steeds niet hoor, ik wil je die moeite maar al te graag besparen.” Glimlachte hij liefjes. “Maar als dat de beste optie is, graag, maar nog steeds niet nu.” Oh nee, nu was het donker en koud en .. waterig?
Ja ze begreep nu, eindelijk! Triomfant grijnsde hij en duwde zijn borst trots naar voren. Ze vond het nu dus ook een eer om op zijn steiger te zitten! Haar stomme grapje met dat water werd gedaan en oh gelukkig was hij nu niet nat geworden, anders had ze wel gewonnen met de wedstrijd die eigenlijk er nooit was geweest. Zijn hele monoloog over wat hij dacht wat liefde was kwam vervolgens. "Nee denk ik. Tellen hook-ups en jongens op steigers ook mee?" Was haar antwoord op zijn vraag en bij die woorden lachte hij kort. “Wil jij dat die tellen?” Glimlachte hij kinderachtig en kon bijna zijn lach niet inhouden bij zijn flauwe kinderachtige grapje. "En bij jou? Al een meisje tegengekomen?" Oh shit. De jongen beet kort op zijn lip en keek naar het rustig bewegende water onder de steiger. “Natuurlijk wel tegengekomen, maar ik denk niet dat een mijn hart sneller heeft laten kloppen?” Zeker was hij er niet van, nee. “Maar ik ben echt een warboel als het over emoties gaat, dus misschien wordt ik ooit wel wakker met vlinders in mijn maag.”
TAGGED: AURÉLIA & SUPER ROMANTIC ATMOSPHERE. 314 WORDS.
Onderwerp: Re: Break the mould di mei 12, 2015 8:19 pm
Stories Change
When the sun goes down
Aurélia vond het grappig om te zien hoe Raphael zichzelf door bleef verdedigen. Hij wou echt het water niet in. Daarom had hij geluk dat dat vanavond niet ging gebeuren. Nee, ze was heel lief geweest om een voostel te geven. Iets wat voordeliger voor hem. Het water van het zwembad was lekker warm en naja, gewoon wat beter dan het ijskoude water van de zee. Het was tenslotte nog maar een klein tijdje lente, en water warmt niet heel snel op. Jaa hij was wel een bofkont met zo'n voorstel. “Nou, het hoeft nog steeds niet hoor, ik wil je die moeite maar al te graag besparen.” Zei hij. Wow, zelfs daar nog onderuit proberen te komen? Naawh nee hoor. "Moeite? Ik doe het met plezier hoor" zei wat enthousiast. “Maar als dat de beste optie is, graag, maar nog steeds niet nu.” Zei hij. Oke oke, ze dacht even na wanneer ze misschien naar het zwembad kon gaan. "Is goed. Kom je overmorgen naar het zwembad?" Vroeg ze met een grijns.
Verder ging het nog over hoe geweldig het was dat ze op deze steiger mocht zitten. Het was wel de mooiste en beste plek om te zitten. En haar mislukte actie om hem in het water te laten vallen. Ze had eigenlijk gehoopt dat hij zo schrok dat hij in het water zou belanden. Maar hij was wel slimmer, liever een bol met water over je heen dan volledig de zee in. Jammer. Daarna begon het, iets wat die verdomde sfeer omhoog bracht. Het onderwerp was liefde. Wat Aurélia dus een rotemotie vond, maar dat was duidelijk right?
Ze vroeg toch even of hook-ups en jongens op een steiger als crush telden, voor de grap ofcourse. “Wil jij dat die tellen?” Vroeg hij. Ooeh, Aurélia deed even een wenkbrauwwiebel. En keek daarna weer serieus. "Nope" zei ze daarna kort. "Geen liefde meer in mijn leven darling" zei ze. En daarmee was ook alles gezegd. Hopelijk was hij daar tevreden mee. Maar ze was zelf nog niet tevreden voordat hij ook had gezegd of hij al iemand had ontmoet. “Natuurlijk wel tegengekomen, maar ik denk niet dat een mijn hart sneller heeft laten kloppen?” Zei hij. Owh, dus hij wist het nog niet? Hmm ze wou wel naar haar vragen maar dat deed ze toch niet. Ze wist al dat het niet Aly was want anders had er al eerder een belletje bij hem moeten rinkelen met haar naam. En ze verwachtte ook niet dat het een roommate zou zijn. “Maar ik ben echt een warboel als het over emoties gaat, dus misschien wordt ik ooit wel wakker met vlinders in mijn maag.” Vervolgde hij. Aurélia zuchtte even. "Ik hoop het voor je en ik hoop dat het blijft" zei ze en dat vond ze wel heel aardig van zichzelf. Ze klom overeind en ging staan. "Ik ga. Blijf je nog hier of loop je mee terug?" Vroeg ze en wreef over haar armen die toch best koud aan voelden.
Onderwerp: Re: Break the mould di mei 12, 2015 10:47 pm
"Moeite? Ik doe het met plezier hoor" Hij liet maar een glimlach zien voor de moeite die ze in haar woorden stopte, al bleek de actie uiteindelijk geen moeite te zijn. Helaas pindakaas, hij had zijn uiterste best gedaan om er onder uit te komen. "Is goed. Kom je overmorgen naar het zwembad?" De jongen lachte kort, zich nu wel een beetje opgejaagd voelende. Shit, dat was al snel. “Als het warm genoeg is en ik het niet te druk heb ..” Hij beet kort op zijn lip, speurende naar nog een klein excuusje (helaas schoot hem niets te binnen) of nog een afspraak die hij er tussen kon wurmen. “..dan hebben we misschien een deal?” Anders zou ze er misschien de hele tijd maar niet over op houden? Of misschien zou ze hem op een onverwacht moment in het water duwen, of het nou de zee, het zwembad of een modderpoel zou zijn! Nee, dan liever deze compromis. “Omdat je zo aandringt.”
Oeh, die beweging met haar wenkbrauwen was misschien wel een voorbode voor sappig nieuws. "Nope" Jammer genoeg, niet dus. "Geen liefde meer in mijn leven darling" De jongen glimlachte kinderlijk. “Als er iets onverwacht op kan duiken, is het de liefde wel!” Je hart kon je niet voor altijd op slot draaien, right? "Ik hoop het voor je en ik hoop dat het blijft" Nahw, dat klonk enigszins lief! Nog een wonder! Plots kwam ze overeind en licht verbaasd richtte Raphael zijn blik omhoog. "Ik ga. Blijf je nog hier of loop je mee terug?" Ze leek het een beetje koud te hebben, echt een beetje dan en voor een moment keek hij weer naar de geheel verdwenen zon. “Nah, iemand moet je toch beschermen op de weg terug?” Oh wat een held was hij toch weer. Toen hij overeind was gekomen, fluisterde hij nog in haar oor. “Of jij mij.” Hij gaf niet zo heel veel om de reputatie die zijn niet bestaande moed had.
TAGGED: AURÉLIA & SUPER ROMANTIC ATMOSPHERE. 330 WORDS.
Onderwerp: Re: Break the mould vr mei 22, 2015 10:29 pm
Stories Change
When the sun goes down
Het hele gedoe om hem in het water te krijgen had ze nog niet opgegeven. En dat ging ze ook zeker niet doen. Toch had ze het iets minder erg gemaakt, een voorstel om hem in het zwembad te gooien in plaats van in de zee. Wat ze heel aardig vond van zichzelf, en toch als hij er dit keer onderuit probeerde te komen.. Dan werd ze wel erg teleurgesteld. Dus ze verwachtte niet meer smoesjes. “Als het warm genoeg is en ik het niet te druk heb ..dan hebben we misschien een deal?” zei hij. “Omdat je zo aandringt.” Ze grinnikte even en schudde haar hoofd, sorry zo was ze nou eenmaal. “Misschien een deal?” vroeg ze alsof ze was beledigd. “Als je het te druk hebt dan kan ik je er nog steeds nu in gooien” zei ze weer met een tikkeltje dreiging. Nee ze wou overmorgen geen excuses hebben. Hij maakte maar tijd voor haar en anders was het nog steeds niet te laat voor een duik in het water. Dan ging ze maar door met aandringen.
Door de romantische sfeer had ze toch toegeven misschien eerder te vertrekken. Wat leidde tot een kort gesprek over liefde. Waarbij ze haar mening over dat gedoe duidelijk maakte. Een emotie waar ze het liefst niks mee te maken had. “Als er iets onverwacht op kan duiken, is het de liefde wel!”. Uhm ja, dat was wel een nadeel. Je kon het niet voorspellen. Maar wel ontwijken, zoals ze dan meestal deed. “Nah, iemand moet je toch beschermen op de weg terug?” zei hij toen ze had gezegd dat ze weg ging. Pff right, hij haar beschermen? “Of jij mij.” zei hij. Nou ook dat niet. “Dude.. ik kan binnen drie seconden in mijn kamer staan” zei ze even als bewijs dat zij degene die zo aardig was. “En ik denk dat je beter jezelf kan beschermen tegen mij” zei ze met een onheilspellend grijnsje. Voor als hij het nog niet wist. Aurélia had zo haar gevaarlijke trekjes, mwhaha. Tja ze mocht best wel wat gemener zijn met de romantische sfeer. Dus het kon zijn dat haar nog redelijk aardige toontje weer verdween. Outfit
Onderwerp: Re: Break the mould za mei 23, 2015 9:58 pm
“Misschien een deal?” Al was hij misschien een kunstenaar met woorden, nog steeds stond hij niet garant voor een smetteloze uitdrukking van deze woorden. Ze klonk ook iets van beledigd, al zou het misschien gespeeld zijn. Als ze echt beledigd zou zijn, dan lag hij waarschijnlijk nu al in het water, met schaafwonden, want zo diep leek het water hier niet te zijn. Slik. “Als je het te druk hebt dan kan ik je er nog steeds nu in gooien” Met een glimlach zuchtte hij en knikte vervolgens. “Oké, oké, niet boos zijn!” Plaagde hij voorzichtig terug, want ja, hij bleef nog altijd wel een beetje op zijn hoede. “Het zal waarschijnlijk niet super druk zijn en anders zal ik wel een manier vinden om er onderuit te komen. Bij het zwembad, op dat moment, deal.” Dat was nu klaar en waarschijnlijk zou hij daar komen opdagen ook, want wie weet wat ze zou doen als hij als een watje zich zou verbergen. Dan zou hij misschien op hete kolen gegooid worden.
“Dude.. ik kan binnen drie seconden in mijn kamer staan” Was dit een dreigement? Of gewoon een feitje dat ze hem heel graag had willen laten weten? Verward trok hij zijn wenkbrauwen wat omhoog. “En ik denk dat je beter jezelf kan beschermen tegen mij” Ah daar kwam die versie van haar weer boven drijven. Helaas ook de toon van die versie. Zonder het echt te willen droop zijn blik toch weer af naar zijn benen en de houten planken van de steiger er onder. Oeps. “Op dit moment wou ik dat ik de tijd terug kon draaien en die aardige jij weer kon spreken.” Met een heel onschuldige glimlach keek hij omhoog. “Hoe dan ook,” Ook hij kwam nu overeind. “het lijkt me een goed plan om nu terug te gaan en het maakt me niet veel uit of je ervoor kiest om binnen vijf seconden of binnen een paar minuten binnen te zijn.” Hij wilde haar nergens toe dwingen, al helemaal niet tot een super extreem romantische wandeling over het strand.
TAGGED: AURÉLIA & SUPER ROMANTIC ATMOSPHERE. 345 WORDS.
Onderwerp: Re: Break the mould zo mei 24, 2015 5:39 pm
Stories Change
When the sun goes down
Twijfels over hun deal in het zwembad pikte ze niet. Hij had het al voor elkaar gekregen dat hij hier niet in het water lag dus hij mocht niet klagen over het warme zwembad water. Het was een deal en ze wilde geen ‘misschien’ of ‘maar’ horen. “Oké, oké, niet boos zijn!” zei hij. Ze grijnsde al overwinnend. Ze vond er wel plezier in, Raphael bang maken. “Het zal waarschijnlijk niet super druk zijn en anders zal ik wel een manier vinden om er onderuit te komen. Bij het zwembad, op dat moment, deal.” zei hij. Ze grinnikte en glimlachte tevreden. “Dat lijkt er meer op” zei als braafje. Die deal stond dus vast, nu moest ze nog bedenken op wat voor manier ze hem het water in ging gooien. Of ze hem nu met een salto in het water ging werpen of hem een simpel duwtje gaf, het kon allemaal.
Right, er moest toch iemand met haar terug lopen om haar te beschermen? Pff, zo zwak liet ze zichzelf niet opstellen. Het was haar goede bedoeling geweest om hem te vragen om hij met haar mee wou lopen. Niet omdat ze dat zo graag wou. Dus kon het andersom? Dat ze Raphael ging beschermen? Nope. Hij kon zich beter beschermen tegen haar. “Op dit moment wou ik dat ik de tijd terug kon draaien en die aardige jij weer kon spreken.” zei hij. Ze haalde haar schouders op. “Koester het moment dat ik aardig deed. Vanaf nu ben ik mezelf weer.” dat was haar antwoord. “Hoe dan ook,” zei hij en kwam ook eindelijk overeind. “het lijkt me een goed plan om nu terug te gaan en het maakt me niet veel uit of je ervoor kiest om binnen vijf seconden of binnen een paar minuten binnen te zijn.” zei hij. Ze keek even verbaasd. Wat wilde hij nou? dat ze meeliep of niet? Aurélia zuchtte diep. “Oh dus het maakt je niet uit?” zei ze op een iets wat felle toon. “Nou dan loop ik niet mee” zei ze. Ze liep even op haar eigen tempo naar het strand. Waarbij hij haar niet eens meer zou zien, zo snel. Ze bleef toch nog stil staan en keek om. “Doei” riep ze kort omdat hij nu wel erg ver weg stond.. Outfit
Onderwerp: Re: Break the mould wo mei 27, 2015 7:14 pm
Het feit dat ze zo blij was met deze deal bezorgde hem wel een paar rillingen over zijn rug, om eerlijk te zijn. Waarom hij nou zo’n geliefd doelwit was geweest, wist hij nog steeds niet. Na een paar woorden met haar gewisseld te hebben was het al ter sprak gekomen dat hij plus water een leuke combinatie voor haar was. “Dat lijkt er meer op” De jongen slaakte een zucht, het moest maar hè? Een belofte was een belofte en misschien had zij hem wel een gunst gedaan door nu aardig tegen hem te doen? De twijfels waren er nog wel, want ze had hem net nog gewaarschuwd om haar niet te vertrouwen, maar misschien beging zijn eigenwijze hij wel de fout om dit wel een beetje te doen. Al was het maar een beetje. “Koester het moment dat ik aardig deed. Vanaf nu ben ik mezelf weer.” De twijfels in zijn hoofd werden dus wel geweldig de goede richting in geduwd door die woorden, maar misschien zei ze dit alleen om stoer over te komen. Het kon toch? Misschien had ze wel een reputatie om hoog te houden! Oh wat was Raphael toch naïef, om te proberen al het goede in iedereen te vinden. “Je moet vooral jezelf zijn.” Antwoordde hij met een schouderophaal en schrok toch wel echt van de felle toon die ze vervolgens aansloeg. “Oh dus het maakt je niet uit?” Nee, eigenlijk niet. “Nou dan loop ik niet mee” Hij werd wel verward door de toon, had ze dan gewild dat hij meteen mee was gaan lopen of ..? De jongen bleef echter op zijn plek staan en zag dat ze in een paar moment al redelijk ver weg stond. Nog een afscheid werd hem toegeroepen. “Vaarwel?” Kwam er wat aarzelend over zijn lippen gegleden. “Tot bij het zwembad!” Hij had eerlijk gezegd geen idee of zijn zachte stem haar zou bereiken, maar hij draaide zich alweer om naar de horizon. Een paar minuten, of waren het wel uren geworden in de tussentijd, had hij nog een prachtige hemel gezien, nu was deze helemaal verdwenen en had deze plaats gemaakt voor een strakke sterrenhemel.
