Onderwerp: Re: Electricity and water [Marshall] do sep 17, 2015 10:59 pm
"Fuck with my head, like it's nothing all"
Blijkbaar had ze alweer geen rekening gehouden met zijn telepathische vermogens. Eigenlijk zou hij het op school best makkelijk hebben gehad. Gewoon eventjes de antwoorden in iemand’s hoofd lezen, en dan zou hij gemakkelijk alle punten kunnen halen. Niet dat hij ooit naar school was geweest, of ja een paar keer, maar eigenlijk deed hij niks anders dan spijbelen. Plus, uiteindelijk hadden ze niet eens meer geld gehad om in te kunnen schrijven op een school. Dan maar zonder educatie. Dit was de eerste echte school waar hij ooit was geweest, en hij was nu al bang dat het meteen duidelijk zou worden hoeveel achterstand hij wel niet had.
”Jij bent een cheater, Marshall!” Beschuldigde ze hem, terwijl ze zijn arm porde. ”En een plaaggeest” Riep ze nog, terwijl hij haar nat maakte met het zwembadwater. "Nietes, ik kan er ook niet aan doen dat ik een mutatie heb", Zei hij met een ;o-gezicht. ”Als je ooit Frans moet spreken, laat me het dan weten.” Stelde ze toen voor. ”Dan zal ik zorgen dat ik in de buurt ben en dan kan je alles uit mijn hoofd spieken.” Vervolgde ze, en hij trok even zijn wenkbrauw op. "Eerst beschuldig je me van cheaten, en nu spoor je me aan om te spieken.. Het is het één of het andere okay", Grijnsde hij geamuseerd.
Ineens ging ze weer in een andere positie zitten en ging helemaal rechtop zitten, haar neus in de lucht. ”Ahum ahum.” Kuchte ze, waarna ze even van uit de hoogte rond keek. Marsh moest een lach inhouden, okay dit was even te hilarisch. ”Ik, Koningin EloSpark de eerste, geef hierbij Ridder Marshmellow de toestemming om mijn blauw drijfkasteel te betreden.” Zei ze. Hé, wacht, hoe de fuck kwam ze aan zijn bijnaam? Had Brooke of Shay die nu al verklapt? Niet cool tbh. ”Maar enkel op voorwaarde dat hij het met zijn leven zal beschermen.” Ze keek hem even recht aan. ”En dat hij nooit zal proberen om de troon zelf te claimen.” Vervolgde ze streng. Marshall trok even een D;-gezicht, maar schoot toen in de lach. "Ik dacht dat ik de enige was die gedachten kon lezen", Plaagde hij, waarna hij toch even als een echte ridder boog. "Ik zweer alles wat je daarnet zei", Zei hij heel plechtig en alles.
Daarna nam hij haar hand even aan en trok hij zichzelf op de mat, om met haar mee te springen. Leve de stabiliteit van een stuk mousse op water. Natuurlijk duurde het nog geen minuut of hij donderde er al weer af. Gelukkig kon hij van zichzelf net een bolletje maken en plonsde hij zonder te veel pijn in het water. Snel genoeg kwam hij weer boven en spuwde in een boogje wat water uit. "Stiekem was ik gewoon de pokémon", Zei hij geheimzinnig tegen Eloise. "Wartortle ofzo", Grijnsde hij. Yeah, dat was echt een coole pokémon hoor.. Misschien kwam hij die ooit nog ergens tegen hier.
Onderwerp: Re: Electricity and water [Marshall] vr sep 25, 2015 5:35 pm
Electricity and water
Marshall Eriksen
"Nietes, ik kan er ook niet aan doen dat ik een mutatie heb" Eloise richtte nadenkend haar ogen naar het plafond, daar had hij éigenlijk ook wel een punt. Zacht lachend haalde ze haar schouders op en knikte, voordat ze luisterde naar het volgende dat hij te zeggen had. ”Eerst beschuldig je me van cheaten, en nu spoor je me aan om te spieken.. Het is het één of het andere okay" Ze zuchtte, gespeeld geïrriteerd. ”Je hebt gelijk, again.” Nu haalde zij op haar beurt een hand door het water om hem vervolgens lichtjes nat te spetteren en hem triomfantelijk aan te kijken. Aan haar blik stond duidelijk af te lezen: No messing with Queen EloSpark. ”Maaaar, moest ik dan toch een misdaad zoals spieken begaan, dan zou ik dat toch het liefste samen met jou doen” Daarnet was ze nog ‘zelfzeker’ geweest, maar dat was nu wel anders. Aan de manier waarop ze ‘spieken’ zei was duidelijk hoorbaar dat ze zoiets echt als een overtreding zag, iets wat ze nooit op haar eigen initiatief zou doen. Ze keek hem een tikkeltje verlegen, scheef glimlachend aan en de gedachten dat ze echt een wussy was in vergelijking met Marshall schoten door haar hoofd, al wist ze niet goed waarom.
Eloise moest oprecht moeite doen om in haar serieuze ‘koninginenrol’ te blijven toen Marshall zo in de lach schoot. Al keek ze wel semi surprised op toen hij weer zo een expressieve kop trok toen ze die bijnaam uitsprak, bijna alsof ze die niet mocht weten en hem net ‘betrapt’ had. "Ik dacht dat ik de enige was die gedachten kon lezen" Ze streek haar haren weer naar achter en kon haar lach niet langer onderdrukken. ”Goh, wie wéét wat ik nog allemaal voor je verborgen hou?” Snoof ze hem op een lachende, pittige manier toe, maar besefte toen dat het een domme uitspraak was, aangezien hij alles in een mentale ‘vingerknip’ van haar te weten kon komen. ”Ik zweer alles wat je daarnet zei" Nog steeds met een brede grijns op haar gezicht en pijn in haar kaakspieren keek ze hem aan en voelde hoe ook haar buikspieren pijn begonnen te doen. ”Ik geloof je.”
Een warm gevoel liep van haar vingertoppen tot in haar onderarm toen Marshall zijn hand in die van haar legde en ze kon het niet onderdrukken van er zachtjes in te knijpen, in hoeverre dat mogelijk was terwijl ze daar als een ‘Duracel’-konijn op en neer stond te springen. Maar ze voelde ook hoe de mousse mat half onder water zonk toen Marshall er bij op kwam staan. Op een ongecoördineerde manier stonden ze langs elkaar te springen, wat eigenlijk absoluut geen zicht was, maar wel enorm grappig. Een zachte kreet van plezier verliet Eloise haar keel en ze probeerde om hem nog tegen te houden toen de mat verder zonk en Marshall weer achterover viel. Maar Marshall wist zich in zijn val om te draaien en als een bommetje in het water te vallen waardoor er een heleboel water in het rond spatte en er veel golven op het water kwamen. ”Wartortle?” zei ze hem op dezelfde geheimzinnige manier terug toen hij begon over een zogezegde theorie dat hij hier de pokémon was in plaats van haar. ”Met die plons van net doe je me toch meer aan een Snorlax denken hoor.” Ze keek lachend naar zijn reactie en nam daarna een ieniemienie aanloop om vervolgens sierlijk over hem heen te springen en achter hem in het water te duiken zonder al te veel het wateroppervlakte te breken.
Enkele seconden later kwam ze voor hem weer boven water en keek hem al knipperend aan om zo het water uit haar ogen te krijgen. ”Maar Snorlax is wel schattig hoor, begrijp me niet verkeerd.” Ze stak het puntje van haar tong aan de zijkant van haar mond naar buiten en beet er half lachend, half uitdagend op.
Onderwerp: Re: Electricity and water [Marshall] zo sep 27, 2015 1:12 am
"Fuck with my head, like it's nothing all"
En alweer had hij eigenlijk best een keihard punt gemaakt. Hah, get rekt. ”Je hebt gelijk, again.” Zei ze, en hij grijnsde triomfantelijk, al kreeg hij daardoor natuurlijk weer water in zijn mond toen ze het naar hem gooide. Nu was het haar beurt om triomfantelijk te kijken, en hij wreef even lachend in zijn gezicht om het water weg te doen. ”Maaaar, moest ik dan toch een misdaad zoals spieken begaan, dan zou ik dat toch het liefste samen met jou doen” Zei ze, en hij glimlachte even geamuseerd. "Cute", Grijnsde hij, probeerde het luchtig te laten klinken zodat het haar niet in verlegenheid zou brengen. Daar faalde hij in, want ze keek hem verlegen aan, en al snel sprongen de gedachten die ze had weer automatisch over naar zijn hoofd. Gelukkig was het niet om zijn uitspraak, of toch niet dat hij merkte, maar eerder om het feit dat ze spieken echt als een misdaad zag.
Niet dat hij haar daarom zou judgen. "Relax, ik heb ook nog nooit gespiekt hoor", Zei hij geruststellend. Het was wel de waarheid tho, hij ging niet naar school, dus wanneer zou hij dan moeten spieken? Toen ze daarna haar voorwaarden uitsprak, en daarbij zijn geheime nickname gebruikte, keek hij toch even verbaasd. ”Goh, wie wéét wat ik nog allemaal voor je verborgen hou?” Zei ze uitdagend, en hij haalde even zijn wenkbrauw op. Oh, hij kon het makkelijk allemaal te weten komen.. Maar again, dat deed hij niet. Unwritten rules onder de telepaten ofzo? Daarom beloofde hij gewoon dat hij aan alle voorwaarden zou voldoen, en ze geloofde hem. Hah, beter ook.
Zijn ridder-zijnde werd even gevierd door op het koninkrijk te gaan dansen en springen. Ja, mooi was dat, doei alle onderdanen. Niet dat het heel lang duurde, want een aardbeving in het koninkrijk zorgde ervoor dat hij heel elegant in het water donderde. Stiekem was hij gewoon de waterpokémon hier. Toen hij die met haar deelde, keek ze hem geheimzinnig aan. ”Wartortle?” Begon ze. ”Met die plons van net doe je me toch meer aan een Snorlax denken hoor.” Ging ze verder, en hij keek haar even gekwetst aan. "Seeeg", Zei hij met een :c-face. Haar volgende opmerking maakte het weer beter tho.
”Maar Snorlax is wel schattig hoor, begrijp me niet verkeerd.” Zei ze, nadat ze heel sierlijk over hem heen was gesprongen en in het water was beland zonder ook maar een golfje te maken. Hij grijnsde even scheef, toch een beetje verlegen. "Why thank you, dat maakt alles weer beter", Zei hij met een lief glimlachje. "Maar eh, een Snorlax moet eigenlijk wel veel slapen, right? Ik weet dat het nog niet eens zo heel laat is maar ik kan best een powernap gebruiken", Bekende hij. Yeah, kleine Marsh was moe geworden van alles. "Ridder zijn is vermoeiend hoor", Zei hij, ter verdediging. Right, nu was het wel de uitdaging om van hier naar zijn kamer te raken zonder de hele boel onder water te zetten of halverwege te bevriezen, sinds hij dus geen handdoek bij had.
Onderwerp: Re: Electricity and water [Marshall] ma okt 26, 2015 7:34 pm
Electricity and water
Marshall Eriksen
Alles wat Marshall deed leek haar op hetzelfde moment verlegen, maar ook enthousiast te maken. In zijn aanwezigheid zijn voelde zo aangenaam dat ze op sommige momenten twijfelde zelfs of het niet een beetje té was. Eloise herkende zichzelf amper terug, maar ze vond het niet negatief, integendeel. Het was veel aangenamer om op deze manier met een jongen om te gaan in de plaats van zich verlegen aan de kant te houden. ”Oh, dat stelt me gerust.” zei ze met een klein, uitdagend glimlachje op haar gezicht en beet kort op het puntje van haar tong.
Zijn zalige ‘:c-face’ deed haar weer hartelijk lachen waarbij ze zelfs kort haar felblauwe ogen dichtkneep. ”Ik blijf erbij Marshall, die uitdrukkingen van jou..” ze zette de topjes van haar wijsvinger en duim tegen elkaar en gebaarde daarmee naar hem om vervolgens sierlijk over hem heen te duiken. Toen ze weer boven kwam veegde ze onmiddellijk haar lange haren uit haar gezicht en moest ze aardig wat moeite doen om zichzelf boven te houden. Ze mocht dan wel redelijk goed zijn in freerunning, zwemmen was niet haar sterkste punt. Al weerhield dat haar niet om het te doen, ze vond het immers enorm leuk. Zeker met Marshall in haar aanwezigheid.
”Moet Snorlax veel slapen?” zei ze terwijl ze haar hoofd wat scheef hield en hem met een onderdrukte grijns aankeek. ”En what about het Halloweenfeestje van vanavond dan?” ze knipperde met haar grote, heldere ogen en zwom wat korter naar hem toe. Ze haalde haar schouders op en bleef voor hem zwemmen, of deed in ieder geval toch moeite om boven te blijven. Een tikkeltje verlegen keek ze hem daarna aan. ”Of heeft hij na zijn powernap opnieuw energie genoeg om eens te komen kijken?” De verlegen glimlach maakte plaats voor een enthousiaste. ”Misschien vind je daar wel een Gastley of een Haunter?” Nadat ze eenmaal met haar wenkbrauwen had gewiebeld zwom ze naar de zijkant van het zwembad en hijste haar magere lichaam uit het water terwijl ze hem vanop de kant nog steeds aan keek. ”Maar als de vermoeide ridder zijn eigen kasteeltje wil gaan bewaken is dat ook oké hoor.” voegde ze er met een gemeende lach aan toe. Ze wilde Marshall helemaal niets opdringen, maar ze had wel het gevoel dat het leuk kon worden als hij er vanavond bij was. Eloise haar outfit lag al helemaal klaar, het Halloweenfeest was hét ideale excuus geweest om het nog eens aan te trekken.
Ondertussen was ze helemaal uit het zwembad gekropen en haalde ze twee handdoeken uit haar tas, een voor haar en een voor Marshall aangezien de arme stakker er geen had doordat het eigenlijk zijn intentie niet geweest was om te komen zwemmen. ”Hier.” riep ze hem met een lachje toe en legde de handdoek op zijn hoopje kleren dat hij had achtergelaten op een van de ligstoelen. Met haar eigen handdoek wreef ze ruw door haar lange haren waardoor ze er als een gitszwarte leeuw uit zag toen ze het weer van haar hoofd af haalde.
Onderwerp: Re: Electricity and water [Marshall] ma okt 26, 2015 10:27 pm
"Fuck with my head, like it's nothing all"
Zijn leven begon meer en meer rond pokémon te draaien. Shay zou vast trots op hem zijn, eerlijk. Het was altijd al haar doel geweest om haar siblings net zo obsessed te maken over de reeks als ze zelf was. Maar stiekem was het wel door Eloise dat hij er meer plezier in had om er references over te maken. Vooral als ze elkaar al met pokémon gingen vergelijken. Hij vond wel dat hij meer een Wartortle was dan een Snorlax hoor. Het was nu niet dat hij echt op zijn figuur lette, maar hij was geen bolletje Marshall tbh. Als het dan aan kwam op de luiheid van Snorlax, leek hij wel op hem, maar dat waren kleine details en die waren niet zo heel erg belangrijk momenteel.
Want eerlijk gezegd begon hij wel een beetje moe te worden. Toen hij meldde dat hij een powernapje nodig had om zijn batterijen op te laden, kon ze het dan ook niet laten om hem te plagen. ”Moet Snorlax veel slapen?” Vroeg ze met een grijns. "Uhu", Bekende hij lachend. Kon hij er wat aan doen dat hij stiekem de hele nacht op geweest was om Pokémon te spelen en nu dus doodmoe was. ”En what about het Halloweenfeestje van vanavond dan?” Vroeg ze uit het niets. ”Of heeft hij na zijn powernap opnieuw energie genoeg om eens te komen kijken?” Vroeg ze verlegen, al vervolgde ze zichzelf toen wat enthousiaster. ”Misschien vind je daar wel een Gastley of een Haunter?” Marshall dacht er even over na, twijfelend. "Ik was eigenlijk niet van plan om te gaan", Zei hij, terwijl hij nadenkend over zijn kin wreef. Denkbeeldig baardje alles.
”Maar als de vermoeide ridder zijn eigen kasteeltje wil gaan bewaken is dat ook oké hoor.” Zei ze vervolgens, al was het meer een uitdaging om wel te komen. "Hah, nah, mijn kasteeltje is helemaal safe. Ik moet er toch voor zorgen dat Queen EloSpark veilig is tijdens haar uitstapjes?" Grijnsde hij, helemaal in zijn rol blijvend. Okay, het stond dus vast, hij ging naar het halloweenfeestje. Met een.. Date? Of zag hij het verkeerd? Mweh, gewoon niet definiëren.. Dan konden zijn zusjes hem d’r ook niet mee plagen. Hij volgde haar ondertussen op het droge, en ze toverde zowaar een handdoek voor hem tevoorschijn. "Ooh, dank je", Zei hij opgewekt, terwijl hij hem vast nam en zichzelf begon af te drogen. Heeeeel stiekem kon hij het ook niet laten om even de geur van haar wasmiddel op te snuiven. Het rook naar haar, natuurlijk. Zou het hard opvallen als hij deze niet terug bracht later..?
Onderwerp: Re: Electricity and water [Marshall] di okt 27, 2015 3:22 pm
Electricity and water
Marshall Eriksen
De manier waarop hij bekende dat hij veel moest slapen bracht haar aan het lachen. Marshall was op bepaalde momenten gewoon te schattig voor woorden, en hij had het zelf niet eens door. Het Halloweenfeestje daar leek hij in eerste instantie niet naartoe te willen, wat Eloise stiekem best jammer vond, al zou het haar niet weerhouden van zelf te gaan. Daarvoor was zo een feestje veel te leuk, en zeg nu zelf, hoe vaak kwam zoiets voor op Genosha? Inderdaad, niet vaak.
Ondanks dat Eloise het veel leuker zou hebben gevonden als hij mee zou komen, deed ze geen echte poging om hem te overtuigen, iedereen had zijn eigen keuze en die van Marshall respecteerde ze. Al lag het misschien ook een beetje aan het feit dat ze daar te verlegen voor was, want zeg nu zelf: “Hee Marshall, kom alsjeblieft met me mee.” zou misschien overkomen alsof ze hem mee vroeg als haar ‘date’. En die gedachte alleen al maakte haar oncomfortabel, niet dat ze het niet zou willen, integendeel, maar gewoon de stap zetten om het te vragen, die was nog te groot. "Hah, nah, mijn kasteeltje is helemaal safe. Ik moet er toch voor zorgen dat Queen EloSpark veilig is tijdens haar uitstapjes?" Ze knipperde enkele malen ongeloofwaardig met haar ogen en keek Marshall strak aan. ”Dus..” begon ze aarzelend en stilaan verscheen er een glimlach op haar lippen. ”Dus je komt ook?” de kleine glimlach groeide uit tot een brede lach waarbij haar tanden zichtbaar waren. Ze liet haar knieën een paar keer plooien en strekte ze erna weer waardoor ze ter plaatse op en neer bouncete zonder dat haar voeten van de grond kwamen. Uitglijden zou namelijk niet zo elegant zijn.
Marshall bedankte zich om haar handdoek en begon zich langs haar af te drogen van zodra hij uit het water kwam. Eloise wist niet goed waarom, maar om de een of andere reden vond ze het leuk om aan te zien hoe Marshall zich met háár handdoek afdroogde. Weird. Ze wierp haar handdoek over haar schouder van zodra ze zo goed als droog was en nam haar tas met spullen zodat ze zich zodadelijk in een van de kleedkotjes kon gaan omkleden. ”Dan ga ik maar eens, moet nog wat voorbereidingen treffen.” zei ze met een enorme glimlach op haar gezicht, denkende aan haar outfit die op haar bed lag. Kort wierp ze een blik naar de klok aan de muur en keek daarna weer naar Marshall, die nog steeds in zijn bloot – dayum – bovenlijf stond. ”Dan zie ik je daar dus?” met een verlegen lachje haalde ze haar schouders op en keek hem even aan, waardoor de situatie een beetje awkward werd. Ze wist niet wat ze moest zeggen om op een gepaste manier hun gesprek af te sluiten, dus alsof ze haar tong had ingeslikt liep ze naar de deur en balde de hand waarin ze haar tas hield hard tot een vuist, good job Elo…
Net toen ze door de deur gelopen was bedacht ze zich en schudde met haar hoofd, nee dit kon ze zo niet laten. Eloise kwam tot stilstand, deed een pas naar achteren en leunde met haar bovenlichaam naar achteren waardoor ze voor de helft door de deur kwam en opnieuw zichtbaar werd voor Marshall. Met de hand waar ze niet haar tas in hield, hield ze zich vast aan de deurpost en wees met haar wijsinger richting de jongen. ”Tot straks!” riep ze hem toe en schonk er een lachende knipoog bij voordat ze ditmaal écht door de deur verdween, richting de kleedkamers.
