Everyone always knew that I was the hot one

Lose 'em everybody baby come undone

Oke, het was nu wel even tijd om weer alles een beetje op te pakken want het was een feit dat het de laatste dagen even niet zo goed was gegaan en nu moest het gewoon weer even beter worden. Ze wilde niet langer in die sad-modus blijven zitten en ze wilde ook niet langer rouwen om haar vader. Het was niet makkelijk geweest maar ze moest nu toch echt doorgaan met haar leven. Ook wilde ze gewoon niet langer nadenken over het pijnlijke terugzien van haar familie, het was uiteindelijk wel goedgekomen maar het bleef nog altijd een soort grip op haar houden. Ze voelde zich er nog steeds niet lekker door de ruzie die ze met haar broer had gehad, dat had haar gewoon zo diep geraakt. Maar goed, daar wilde ze dus niet meer over nadenken en hoe kon dat beter door gewoon haar oude ritme op te pakken? Ze had zich ook al even niet meer bezig gehouden met haar prachtige lichaam die natuurlijk wel onderhouden moest worden, dus het was hoog tijd voor haar om weer even te gaan sporten. Gezond te eten en haar lichaam te trainen om in figuur te blijven. Ze moest tenslotte nog wel sexy blijven he. Nog steeds wilde Aly wel in het middelpunt van de aandacht staan als het ging om een mooie en sexy lichaam, daar mocht niemand haar in beaten.

Ze liep naar de kast toe en trok onderweg al haar gewone kleren uit, die ze vervolgens heel smooth in de wasmand gooide. Uit de kledingkast nam Aly haar sport kleren, een blauwe top en een zwarte legging, van Victoria’s secret ofcourse. Want Victoria’s secret was gewoon de beste. Ze trok het aan en pakte daarnaar haar sporttas om daar een flesje water, haar mobiel met oordopjes, een appel en nog een smoothie in te stoppen die ze zelf had gemaakt. Ja, gezonde voeding hoorde er ook bij, anders had het totaal geen zin. Ze gooide de tas over haar schouder heen en liep haar kamer uit. Begon weer op diezelfde zelfverzekerde pas te lopen zoals ze anders ook deed, die erg sexy was met haar mooi bewegende heupen die er alleen maar beter uitkwamen in de sportlegging. Ze liep het sport centrum binnen en legde haar tas ergens op een tafel neer vlak bij de ingang, haalde daar haar mobiel met oordopjes uit en nam deze mee naar de loopband, want dat leek haar wel een goed idee om mee te beginnen. Daarnaar zou ze nog wel wat arm-, been en buikspier oefeningen doen, maar eerst even opwarmen. Voordat ze op de loopband ging staan bedacht ze zich eventjes want er stond hier ook een radio met bluetooth en niemand had er nog zijn of haar muziek op aangesloten, dus waarom ook niet? En mocht iemand er dan toch problemen mee hebben, pech. Aly was terug en ze ging door niets of niemand weer naar beneden laten halen. Nope, dat ging niet gebeuren.

Aly haalde haar oordopjes uit haar Iphone en begin verbinding te maken met de radio om zo haar muziek aan te zetten zodat die door de hele zaal te horen was. Ze zette gewoon een playlist op die ze anders ook altijd opzette wanneer ze aan het sporten was. Ze begon eerst nog even met warm lopen op het liedje ‘Fun’ van Pitbull en Chris Brown en zodra ze de muziek op had gezet voelde ze meteen hoe er ogen op haar gericht werden, en natuurlijk zorgde Aly er dan voor dat wat ze zagen iets zou zijn waar ze jaloers op zouden worden. De manier waarop ze op de band liet met haar heupen sexy swingend, jep. Zodra ze warm was gelopen en wilde gaan joggen kwam het liedje Locked out of heaven van Bruno Mars op, heerlijk nummer, ze hield ook serieus echt heel veel van de muziek van Bruno Mars. Vooral dit liedje, wauw, het had een heerlijke beat en dat gemixt met zijn stem was gewoon perfect. Het duurde niet lang voordat ineens een meisje naast haar op een andere loopband kwam staan en eventjes liet Aly haar blik opzij gaan en schrok ze bijna. Serieus, als Aly nu  niet snel goed haar evenwicht wist te behouden was ze nu gevallen, en nou dat was lekker awkward geweest. Het meisje dat naast haar op de loopband was komen staan was iemand die ze kende, best wel goed zelfs. Ze waren goede vrienden geweest in Italie, echt hele goede vrienden tot het meisje besloot om bijna al haar aandacht weg te geven aan haar vrienden en Aly links te laten liggen. En shit, ze kon zich nog goed dat moment herinneren waarop Aurélia binnen kwam lopen in het appartement van haar vriendje en hem daar in bed vond met Aly, oeps. “Oh my…. Look who it is..” Zei het meisje met een vernietigende blik in haar ogen waardoor Aly eigenlijk heel hard moest lachen, maar ze hield zich in. Oh oh, ze was dus nog steeds boos om wat Aly haar geflikt had met haar vriendje. Nou ja ondanks dat ze natuurlijk de grootste schuld op zich had liggen omdat ze haar mutatie wel had gebruikt, wist ze eigenlijk ook wel dat hij het stiekem ook gewoon gewild had, want zelfs na alles leek hij niet boos te zijn op Aly dus ja, zoveel had hij vast niet van haar gehouden? ”Ah hee, Aurélia, lang niet gezien.” Zei Aly met een vriendelijk glimlach op haar gezicht, helemaal gespeeld natuurlijk. ”Alles goed?” Vroeg ze aan het meisje alsof er nooit wat was gebeurd tussen die twee, helemaal geen ruzie ofzo. ”En hoe gaat het eigenlijk met.. uhh hoe heette hij ook alweer.. Sam?” Vroeg ze nu vervolgens met een brede glimlach terwijl ze gewoon door ging met joggen. Pff wat was ze toch een bitch, dat arme meisje. Nja, had ze maar niet zo dom moeten doen tegen Aly toen de tijd..


Outfit

Lose 'em everybody baby come undone

Stiekem moest Aly ook wel toegeven dat de sportschool een van haar favoriete plekken was en ze had zo ook haar redenen, genoeg zelfs. Ten eerste was het natuurlijk gezond om te sporten en het zorgde ervoor dat ze een prachtig figuur kreeg die de andere meisjes niet konden beaten, en dat was ook wel de meest belangrijke reden waarom ze naar de sportschool ging. Om ervoor te zorgen dat iedereen straks naar haar zou kijken wanneer ze over het strand liep van Genosha Island. De concurrentie was wel groot op het eiland want er waren veel mooie meisjes maar natuurlijk bleef Aly wel de beste, dat was gewoon een feit. Nja, maar dan moest ze er nu wel even dubbel hard voor werken want ze had er eventjes een tijdje niet zo veel aan kunnen doen, maar dat kon ze wel. Gewoon extra hard trainen en ook gezond blijven eten, veel voedingsrijke smoothies maken en dan kwam ze er wel weer, nog voor de zomer begon. Maar goed, dat was reden een om naar de sportschool te gaan. Ten tweede was het ook nog eens leuk om te doen en zeker wanneer je de gezichten van andere meisjes kon zien die natuurlijk uiterst jaloers waren op de manier waarop Aly’s lichaam eruit zag en hoe goed ze aan het trainen was. Het was bijna alsof ze zichzelf klaar aan het maken was om voor de Victoria’s Secret Fashion Show te lopen, een van de meest geweldigste fashion shows van de meest mooie lingerie lijn die er bestond. Iets waar Aly natuurlijk haar motivatie vandaan haalde om zo te trainen. Jep, echt train like an angel, en dat deed ze. Als laatste, was natuurlijk niet alleen Aly degene die bekeken werd door anderen maar kon ze er zelf ook wat van wanneer er wat mensen van het mannelijk geslacht aan het trainen waren, dat vond ze namelijk ook helemaal niet erg om te zien, stiekem dan natuurlijk. Dat Adrian daar maar niet achter kwam, die dingen kon ze dus maar beter voor haar houden en gewoon stiekem van genieten. Al moest ze eerlijk zeggen dat nu ze hem had gezien er wel niet zoveel meer te bekijken viel, niemand leek er beter uit te zien dan hem. Hmm.. Misschien moest ze eens samen met hem naar de sportschool gaan? Dan had ze wel iets om naar te kijken, en hij ook dus dat was dan win win.

Alleen was er nu iemand die dacht eventjes Aly’s workout te verpesten door op de loopband naast de hare te gaan, en normaal was Aly hier niet zo erg van geschrokken, dat kwam meer doordat ze het meisje meteen herkende. Bijna was ze zelfs gevallen op de loopband maar ze wist gelukkig snel genoeg haar balans weer terug te krijgen en haarzelf te herpakken op het ritme van het joggen. Het had echt niet veel gescheeld of ze was wel gevallen, en hard ook. What the fuck? Aurélia? Waarom was zij hier nu weer? Ze had echt nooit verwacht dit meisje hier te vinden, van Jeff had ze het misschien wel kunnen verwachten maar van haar? Nope, dat zag ze niet aankomen, daarom schrok ze ook. Alleen wist Aly zichzelf al wel weer redelijk snel terug te pakken en besloot om gewoon zo normaal mogelijk te doen tegen het meisje, door gewoon te doen alsof er nooit iets was gebeurd als in het stelen van haar vriendje. Ghehe, oke dat was wel echt heel gemeen geweest maar toen was ze ook de grootste bitch die er bestond, for real. Ze kon het ook gewoon nog perfect herinneren hoe het meisje haar in bed vond met haar vriendje en de drama die ze toen had kunnen scheppen, tjonge jonge. Wel begrijpelijk op zich, want eerlijk gezegd zou ze zelf ook helemaal door het lint gaan wanneer ze Adrian een keer in een bed zou zien liggen met een ander meisje, dan zou ze echt helemaal flippen en met dingen gaan gooien, waarschijnlijk ook nog naar hem.

“Jaa klopt.. ik had jou hier niet verwacht.” Zei het meisje en met een lieve glimlach keek Aly haar aan, maar ondertussen vervloekte ze het meisje in zoveel verschillende manieren. Al moest je je er nu niet in vergissen dat het niet echt diepgaande haat was, meer een neiging om het meisje haar leven zuur te maken en te laten zien dat Aly beter was dan haar, that’s all. Nu was het eigenlijk al een feit dat ze beter was dan een meisje, en daarom zou ze alleen maar meer lol erin hebben om het te bewijzen. “Tuurlijk, kan niet beter. En met jou? Hoe ist om ineens het op één na knapste meisje op school te zijn?” Zei het meisje terug wanneer Aly haar vroeg hoe het met haar ging en ze wilde echt even met haar ogen rollen, maar deed dit niet. Nee, in plaats daarvan bleef Aly cool en kalm, en nog belangrijker, aardig. ’Super, het kan eigenlijk niet beter, maar ik moet je helaas teleurstellen, ik ben niet het een na mooiste meisje op school.” Zei ze nu gewoon op de meest normale manier terwijl ze door ging met joggen. ”Ik ben nog steeds de mooiste,” Vervolgde ze kalm en klonk nu het liedje King van Years & Years uit de boxen in het sport centrum. Het maakte ook eigenlijk toch niet zo veel meer uit, dat het meisje die stomme opmerking had gemaakt, want Aly kon dit ook veel beter dan haar. Zij kon veel gemener zijn dus maakte ze een opmerking over Sam, de jongen waarmee Aly in bed had gelegen en waarmee het meisje haar betrapt had. Het meisje was harder haar joggen, op een harder tempo dan Aly, waardoor zij ook eventjes de snelheid opvoerde. En Ha! Daar had ze het meisje al, haar gezicht vertrok eventjes ook al wist ze zichzelf ook al snel weer te herpakken, maar het ging haar om dat ene kleine beetje, dat was goed genoeg. “Well, eigenlijk zou ik dat aan jou moeten vragen. Ik heb hem namelijk niet meer gezien nadat jij ineens besloot om sloerie te worden” Zei het meisje waarbij ze een wenkbrauw omhoog trok en even met haar ogen rolde. Ondertussen keek Aly naar hoe het meisje zichzelf makkelijk bewoog over de snelste stand, maar was er niet van onder de indruk, puur omdat het nu wel heel erg duidelijk om een mutatie ging. Dus, dan hoefde Aly zich niet uit te sloven voor haar, omdat ze haar toch niet zou verslaan in snel rennen, niet tenzij ze ook ineens een mutatie kreeg om sneller te rennen. Dus bleef Aly gewoon bij datgene wat ze wel kon, en waar ze ook goed in was. Ze grinnikte eventjes terwijl ze gewoon door bleef joggen en weer even voor haar keek. ”Sorry, ik kon er ook niets aan doen dat hij mij nu eenmaal aantrekkelijker vond dan jou.’ Zei ze gewoontjes waarbij ze haar schouders even optrok. ”Hij heeft het me zelf verteld, ik was vele malen beter dan jou.” Vervolgde ze waarbij ze het meisje met een grijns aankeek. ”Hij bleef er maar om smeken, wel zeker twee weken lang.. Maar ja ik voelde me er best wel schuldig over en wilde het gewoon niet meer..” Zei ze toen met een zachte, lieve stem alsof ze het echt meende, maar ofcourse meende ze het niet. Ze loog ook een beetje, maar daar zou ze toch nooit achter komen. Hij was niet nog een paar weken komen smeken en ze had zich ook zeker niet schuldig gevoeld. Wel wist ze gewoon dat de jongen Aly beter had gevonden dan Aurélia, en duhhu, de jongen was niet dom..


Outfit

Lose 'em everybody baby come undone

Oke, hield het dan ook nooit op? De ene bitch was het eiland afgevlucht en de andere stond alweer in de rij, nog even en het hele eiland zat vol stomme mensen. Mja, het werd Aly blijkbaar niet gegund om rust te hebben want ze had constant mensen achter haar kont aanlopen die dachten beter te zijn dan haar, wie ze dan zelf ongelijk mocht gaan bewijzen. Stiekem had Aly al meer vijanden op het eiland dan vrienden dus ja, wat maakte het dan eigenlijk nog uit Daar kwam dan ook nog eens het feit bij dat een van haar beste vriendinnen ook het eiland verlaten had. Ze had nu alleen nog maar Minaye en ook daar had ze al even niet meer meegesproken. Voor de rest leek Lorise haar nog wel een aardig meisje maar de rest waren gewoon stuk voor stuk idioten. Dan had ze het vooral over Valerie en nu ook deze hier, Aurélia. Ach ja, ze had het ervoor over, want Aly was zo wel de top bitch en dat hoorde er nu eenmaal bij.

“Dream on Aly, Dream on..” Zei het meisje terug maar ze ging er niet meer op reageren, liet alleen maar een subtiele grijns zien die liet weten dat ze zelf toch beter wist. Ondertussen rende ze gewoon verder over de loopband heen en besloot ze het meisje dan maar gewoon te pakken op iets wat haar waarschijnlijk wel pijn zou doen. Haar lieve ex Sam waarvan Aly de reden was geweest waardoor het uit was gegaan. Ondanks dat ze het nooit zou toegeven wist Aly wel hoeveel die twee van elkaar hadden gehouden, maar dat maakte het er voor haar alleen maar leuker op, want door haar waren ze geen stelletje meer. Vroeger was ze echt gemeen en geniepig hoor, het was nu dat ze Adrian had dat ze nog niet van die gemene streken had uitgehaald want anders zou ze gewoon doorgaan met het verpesten van dit meisje haar liefdesleven. Om haar nog even flink te pesten maakte Aly er een heel mooi verhaal van dat Sam altijd al haar had willen hebben, altijd al stiekem voor de mooiere vriendin van Aurélia was gegaan die toch ook veel beter was in de slaapkamer. Sowieso want door haar mutatie ging hij om in de lust.

Ze begon eventjes te lachen maar Aly vroeg zich af of het meisje wel echt moest lachen, stiekem gokte ze erop dat ze eerder wilde huilen maar dit gewoon weigerde te laten zien. Kon zijn dat ze het fout had maar wat dat betrof had ze vaak wel gelijk. “Oh meisje, je bent echt in je eigen leugens gaan geloven he?” Zei ze terug alsof ze tegen een klein kind aan het praten was. Ohh Aly wilde zo graag en vuist in haar gezicht plaatsen maar bleef rustig. Liet zien dat het haar eigenlijk niet zoveel kon schelen. ”Sorry, no lies.” Zei ze terug terwijl ze even haar schouders ophaalde tijdens het rennen. “Wij weten allebei hoe Sam reageerde toen ik jullie vond. Ik herinner me dat hij aan het huilen was toen ik vertrok” Zei ze vervolgens waardoor Aly haar weer aankeek. Hmm even denken, maar al snel vond ze een passende reactie. ”Dat deed hij alleen maar om je niet nog rotter te laten voelen, trust me.” Zei ze terwijl ze eventjes wat arrogant haar wenkbrauw optrok. “Jij was gewoon jaloers op mij” Zei ze vervolgens met een grijns waardoor Aly even moest grinniken. ”Op jou? Nooit.” Zei ze met een lach op haar gezicht. ”Ik ben heel tevreden met mijn eigen leven dus nee dankje.” Vervolgde ze.

Wanneer de loopband in een klap stopte viel ze bijna om omdat haar benen nog wel bewogen, maar doordat haar ze met haar handen snel de zijkant vastgreep viel ze net niet. Fel keek ze het meisje aan, what the fuck? Deed zij dat? Het meisje draaide zichzelf om naar haar en zette een hand uitdagend in haar zij. Verdomme dat was zij dus. Wat boos keek Aly het meisje aan terwijl ze zelf ook naar haar toedraaide. Stiekem bereidde ze zichzelf al voor op een gevecht want ze wilde met liefde al haar bruine krulletjes uit haar hoofd trekken. Als het op een gevecht mocht uitkomen zou ze dat ook zeker doen, met heel veel liefde. “Tell me Aly, waarom ben jij hier?” Vroeg het meisje nieuwsgierig aan haar maar Aly was eigenlijk helemaal niet van plan om haar mutatie met het meisje te delen. Dan wist ze hoe gemakkelijk het voor haar was geweest om Sam het bed in te lokken en dat zou jammer zijn, het zou een hele hoop pret verpesten. Maar hea, ze had nog een mutatie. “Laat eens zien wat zo speciaal aan jou is. Of ben je zón zeurpietje dat er geen controle over hebt. C’mon girl, show me.” Vroeg ze nu aan Aly waardoor ze het meisje nu uitdagend aankeek. Oke, als ze erom vroeg, graag. Waarom zou ze zich dan nog inhouden? Ze keek nog even naar het flesje dat ineens door de lucht gezweefd werd en hoe Aurélia er een slok uit nam. Telekinese? Hmmm oke? Ze liep nu naar het meisje toe op een dreigende manier waarnaar ze haar pols vastgreep. ”Wil je dat ik het je laat zien? Zeker weten?” Vroeg ze nog eventjes waarschuwend aan haar. ”Prima, enjoy this.” Zei ze vervolgens met een harde hatelijke stem terwijl ze haar mutatie door het meisje haar lichaam liet schieten en haar heftige pijnprikkels liet ervaren. Ze zou deze pijn door haar hele lichaam voelen maar in haar hart het meest en het zou bijna ondragelijk zijn. Toch kon het haar voor de rest niet zoveel doen, in tegenstelling tot de mutatie van haar broer die ze al had mogen meemaken, die deed haar echt pijn en het was geen illusie. ”How does that feel/” Vroeg ze ondertussen wat grommend..


Outfit

Lose 'em everybody baby come undone

Van wanneer het meisje haar loopband plots op stop had gezet en Aly bijna recht op haar gezicht was gevallen doordat het zo plotseling was had ze het meisje met een woedende blik aangekeken. Wat dacht ze wel niet? Dat het grappig was? Het leek namelijk weer heel erg haar schuld te zijn dat de loopband stopte en dat was echt zo gemeen. Wist ze wel niet hoe vreselijk eng dat was? Als ze loopband plotseling stopte, daar schrok je zo erg van. Ze kreeg bijna een hartaanval. Wanneer het meisje haar alleen begon uit te dagen wist ze niet hoe erg Aly zichzelf van binnen al aan het oplaaien was, alleen gewoon door die simpele actie om haar loopband uit te gooien en de schrik daarvan. Ze wilde het meisje serieus even pijn doen en daar kreeg ze ook de kans voor, ze vroeg er tenslotte zelf om. Haar mutatie laten zien, ze zou het haar laten voelen. Natuurlijk niet haar ene mutatie, die hield ze wel even voor haarzelf. Daar had Aurélia niets mee te maken en het was sowieso leuker om die achter te houden. Dan wist ze niet dat Aly Sam met veel gemak mee naar bed had genomen, omdat ze toevallig een hele handige mutatie had. Nu was het waarschijnlijk zonder ook wel gelukt want Aly wist als geen ander hoe ze jongens moest teasen, ze kende hun zwakheden maar al te goed om haar mutatie niet eens meer nodig te hebben. Ze wist nu alleen wel wat de mutatie was van dit meisje, dat had zij al wel vrijgegeven. Telekinese en iets waardoor ze sneller kon bewegen ofzo.

Maar nu was het aan haar en Aly had besloten haar pijn mutatie te gebruiken. Ze kwam op het meisje afgelopen met nog een kleine waarschuwing. “Kom. Maar. Op” Zei ze uitdagend, oke dan. Dan waren de gevolgens ook niet meer van Aly, ze vroeg er echt zelf om. Ze krulde haar handen om het meisje haar polsen en nam haar stevig beet waarbij ze een heftige pijn door haar lichaam liet glijden, een die haar het gevoel gaf alsof ze niet meer kon ademen, allemaal steken en schokken kreeg en in elkaar gedrukt zou worden. Heel veel pijn in ieder geval want Aly was al steeds beter in het gebruiken van deze mutatie, deels doordat ze Amber als een proefkonijn had kunnen gebruiken, dat was nu dus Aurélia. Het meisje haar gezicht vertrok even pijnlijk waardoor Aly haar met een brede grijns aankeek. Lekker voor haar. Tot ze alleen heel snel haar polsen wegtrok en er eventjes overheen aaide alsof het niets was. Gelukkig wist Aly beter. Ze had wel veel pijn gehad, ondanks dat het maar kort was. “Auch Aly, that really hurts”
Zei het meisje zielig en eventjes grinnikte ze. ”I know right, hurts like a bitch.” Zei ze grijnzend terug tegen het meisje.

Wat er vervolgens gebeurde had ze alleen niet verwacht, “Here you go girl” Zei het meisje en niet veel later voelde ze hoe ze door de lucht vloog en hard tegen de spiegels in de sportzaal werd gesmeten. Ze hoorde het glas breken en voelde hoe ze scherven in haar huid prikte of sneden. Dat was nog niet eens het ergste want al snel voelde ze een harde stomp in haar maag waardoor ze voorover viel en haar hand even op haar buik legde. Dammit, moest dat nou? Haar rug prikte vooral heel erg door de scherven glas, waarvan sommige nog steeds in haar rug vast zaten, auw.Heel eventjes bleef ze luid ademend op haar handen en knieën zitten en probeerde ze zichzelf te herstellen. Daarnaar keek ze weer omhoog met een woedende blik. Echt, hoe durfde ze? Beetje haar tegen een spiegel aan gooien om haar vervolgens een knietje in de maag te geven. Was ze gestoord? Had ze een doodwens? Het was door de stomp in haar maag dat ze niet meteen kon opstaan maar anders zou ze nu al naar het meisje haar keel gegrepen hebben. Gelukkig kwam er alleen een leraar in actie, Clyde had haar meteen getild en was als een soort schuld tussen hun in gekomen. "Wat er ook aan de hand is, nu is het over, en dat zeg ik tegen jullie allebei" Zei hij streng waarbij hij allebei even aankeek. Alleen, daar was Aly het eigenlijk nog niet mee eens. Die bitch had haar gewoon met haar telekinese weggesmeten! Dat kon ze niet pikken. Ze stond nu snel op en stormde op Clyde en Aurélia af. Het boeide haar even helemaal niets dat Clyde nu net had gezegd dat ze moesten stoppen, ze greep meteen naar de krullen van het meisje en gaf haar een stomp met haar vuist tegen het gezicht. Kleine stroompjes bloed gleden over Aly’s rug van de sneetjes en wondjes en bewegen deed ook zeer doordat sommige scherven glas nog steeds in haar huid zaten, hierdoor vertrok ze haar gezicht ook even. ”Bitch, hoe durf je?” Vroeg ze wat luid en grommend aan het meisje, nog steeds niet van plan haar haar los te laten..


Outfit

Lose 'em everybody baby come undone

Het was echt een goede vraag waar dit meisje ineens het lef vandaan haalde om Aly even met haar mutatie tegen de muur aan te smijten alsof het niets was. Om eerlijk te zijn verbaasde het Aly ook heel erg want ze had nooit gedacht dat dit meisje hiertoe in staat was wanneer ze haar kende in Italië omdat het meisje helemaal niet gewelddadig was of iets in die richting. Nee, het was vaak Aly geweest die voor het meisje op wilde komen door haar vuisten te gebruiken want het was een feit dat ze dat nu eenmaal snel deed, te snel eigenlijk. Het werd haar vaak gezegd en het verbaasde haar dat er ‘nog’ geen leraar was geweest die haar een soort agressie therapie had aangeboden. Als het al niet was voor het slaan van andere leerlingen was het ook wel voor het vernielen van andere dingen wanneer ze boos of gefrustreerd raakte, dat had ze ook al een paar keer gedaan namelijk. Wat dat betreft had Adrian toch gelijk gehad met dat hij zich altijd zorgen maakte om haar omdat hij wist dat ze snel in de problemen kwam met dit soort dingen, en ze deed echt haar best om ervoor te zorgen dat het niet meer zou gebeuren maar ze kon er deze keer ook vrij weinig aan doen. Het was een heel slecht toeval dat Aurélia hier ook op het eiland zat, heel slecht toeval.

De leraar die Aly wel herkende als Clyde was tussen hun in komen staan, natuurlijk herkende ze hem. Hij was nu niet bepaalt de saaiste leraar op het eiland maar de gymleraar en eerlijk gezegd was dat een van de weinige écht leuke vakken, al lag het er wel aan wat ze gingen doen en ook een beetje aan haar humeur. Daarbij was het ook nog eens zo dat hij zeker niet lelijk was want damn, hij had wel een mooi gespierd lichaam. Niet dat Aly er erg veel aandacht aan gaf want ze had tenslotte zelf iemand met ook een heel mooi gespierd lichaam waarvan Aly mocht genieten, maar dat hield niet weg dat ze het altijd even uitcheckte. Het kon haar alleen even niet zoveel schelen dat hij probeerde deze ruzie aan een einde te brengen want hier was ze het zelf eigenlijk nog niet zo heel erg mee eens. Het meisje had haar tegen een spiegel aan gegooid, hoe kon ze haar hier gewoon van weg laten lopen zonder wat gevolgens? Ja niet dus. Het bleef wel Aly waarmee het meisje net door de kamer had gegooid dus een tegenactie mocht ze verwachten. Snel kwam ze zelf ook weer in actie en schoot ze zo vlug mogelijk omdat ze wist dat het meisje zichzelf snel kon bewegen langs haar en greep ze haar haren vast. Meteen sloeg ze ook haar vuist hard tegen haar gezicht aan om haar even een aandenken te geven, misschien zou ze dan de volgende keer iets beter nadenken. Het zou vast en zeker wel eventjes gaan opzwellen en blauw worden want Aly was niet echt zachtjes met het geven van een vuist. Ze mocht dan wel een meisje zijn maar ze kon knokken als een dude, alleen dan ook nog eens slimmer.

Voordat ze terug kon trekken of dat Clyde weer iets kon doen door bijvoorbeeld Aly van het meisje af te trekken voelde ze weer een druk op haar lichaam gezet worden. Werd ze ineens weer achteruit geduwd en gedwongen naar de grond gedrukt. De druk die hierbij op haar lichaam gezet werd voelde helemaal niet fijn en het bleef aanhouden. Pijnlijk keek ze naar de grond en klemde ze haar kaken op elkaar terwijl ze probeerde niet in paniek te raken. Herinneringen vlogen door haar hoofd heen en even ging ze terug naar het moment waarop haar broer haar ook met telekinese tegen de grond aan had gedrukt, waarop hij haar bijna had vermoord, iets wat hij feitelijk ook had gedaan want ze was voor een paar minuten weg geweest maar kwam op een vreemde wijze ook weer terug. Het was alsof haar broer iemand kon vermoorden met zijn mutatie voor hoe lang hij wilde en diegene daarnaar weer gewoon terug kon halen. Ze snapte er vrij weinig van maar doordat Aurélia haar ook met telekinese naar de grond drukte kwam dit allemaal terug en begon ze weer lichtjes in paniek te raken door het trauma dat ze al had opgelopen met haar broer. Haar ademhaling begon zwaarder te worden en moeilijker terwijl ze haar spieren aanspande en naar de grond staarde in de hoop dat ze zichzelf wist te kalmeren. Alles wat het meisje vertelde kwam gewoon niet bij haar aan omdat ze te druk bezig was met niet gek worden door wat er in de keuken bij haar thuis was gebeurt. Nog steeds wist Aly niet wat er was gebeurd als Adrian er niet bij was geweest om Zachery toch soort van in bedwang te houden, misschien was ze er dan echt wel niet meer geweest. Zachtjes begonnen haar handen te trillen en sloot ze even haar ogen om de kalmte in haar hoofd op te zoeken maar het was er even niet meer. Nog heel even en ze begon weer door te draaiden, werd het haar weer teveel doordat het trauma dood haar hoofd ging, maar het hield al op. De druk was weg en ze kon weer vrij bewegen zonder dat iemand haar lichaam onder controle hield. Ze zakte een beetje verder in elkaar en nam even diep en opgelucht adem. Haar blauwe ogen zochten die van Aurélia weer op en keken haar weer heel giftig aan, maar er was ergens toch ook wel wat angst in te vinden. Dit trok alleen ook snel weer weg en ze nam de hulp van Clyde aan die haar overeind wilde helpen door haar arm vast te pakken. Ze wist nog net snel genoeg haar mutatie wel onder controle te houden zodat de aanraking niet in iets anders zou uitlopen bij de leraar. Zodra ze weer op twee benen stond voelde ze zichzelf ook gelijk weer een heel stuk beter en herstelde ze ook alweer sneller van het feit dat ze daarnet weer even bijna gek werd. Ze keek heel even Clyde dankbaar aan die haar nog steeds wel goed vast hield, iets wat ze dan weer wat minder vond omdat ze het gewoon niet fijn vond wanneer mensen probeerde haar tegen te houden of in te houden. Maar ze was ook wel dankbaar voor het feit dat hij haar waarschijnlijk had gestopt met het gebruiken van haar mutatie. "Het is nog niet te laat om weg te gaan. Laat elkaar nu met rust en jullie komen er allebei van af met een waarschuwing" Zei hij en voor de verandering knikte Aly instemmend. Het was nog niet voorbij, zeker niet. Alleen voor vandaag wel want het had haar van binnen toch meer pijn gedaan wanneer ze haar telekinese gebruikte om haar tegen de grond gedrukt te houden, dit liet ze wel niet merken want dat gunde ze het meisje niet. Toch was het wel ergens te merken aan het feit dat ze nu gewoon braaf luisterde naar Clyde en liever weg wilde lopen van dit gevecht nu. De volgende keer zou ze slimmer handelen, dat was zeker. "En jij gaat met me mee naar de ziekenboeg" Zei hij nu tegen haar waardoor ze eventjes hoorbaar zuchtte. Dat hoefde ook niet, ze gaf niet graag toe aan het feit dat ze gewond was want dat betekende toch iets van zwakte en ze was geen zwak persoon. Ze trok haar arm los en schudde eventjes met een eigenwijze blik in haar ogen haar hoofd. ”Nee, het gaat wel, ik kan er gewoon zelf heen lopen.” Zei ze nu waarnaar ze het meisje weer even wat dreigend aankeek. Heel even leek het alsof ze misschien wel weer zou aanvallen maar in plaats daarvan liep ze wel gewoon langs het meisje heen om haar spullen te pakken en weg te lopen. Ze trok af en toe wel eventjes met haar schouder omdat ze die op een bepaalde manier bewoog waardoor er een scherf weer pijnlijk door haar huid sneed, en hierbij trok ze ook heel kort een pijnlijk gezicht. Maar het hield haar niet tegen. Ze nam haar tas vast en liep de sportzaal uit..


Outfit