I'm not drunk! + Dante

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante do okt 22, 2015 8:48 pm

There's a little bit of devil in her angel eyes

Hun kamer was kort gezegd chaotisch, spullen van haar en Tina lagen overal verspreid, boeken lagen half open, een pizza doos van enkele dagen geleden lag nog langs de vuilnisbak en dan had je de badkamer nog niet gezien. Vol make-upspullen, haardrogers, stijl-en krultangen -want je had echt wel verschillende diktes enzo nodig voor de krullen- potjes van van alles en nog wat, verzorgingsproducten en dan was ze nog niet eens op de helft. Natuurlijk was al die rommel niet alleen van haar, het grootste gedeelte was zelfs van Valentina, die dat natuurlijk allemaal toegestuurd kreeg voor haar blog. Iets waar Sam behoorlijk hard van profiteerde, waardoor ze ook erg vaak de nieuwste spullen bezat, al waren die eigenlijk van Tina maar dat hoefde niemand te weten.

"Aardbeien it is!" Glimlachte ze vrolijk bij het vooruitzicht van een bad waarbij haar spieren zouden ontspannen en al de alcoholsporen van haar lichaam zouden verdwijnen. Ze was Dante wel ontzettend dankbaar dat hij haar gsm had meegenomen, ze wist niet wat ze zonder zou moeten. Zijn beloning was dan ook een lekker warm bad vol schuim, schuim dat Sam waarschijnlijk behoorlijk tactisch ging plaatsen. Het was niet zo dat de blondine preuts was, of onzeker, maar een beetje fantasie was altijd wel aan te raden.

Blij liep ze de badkamer in om de zeep uit te zoeken en in het bad te smijten. Al moest ze hem wel eerst vinden in al die chaos. "Héél lang zoeken!" Zei ze, waarbij ze haar woorden demonstreerde door van alle zalfjes en potjes aan de kant te schuiven op zoek naar haar zeep, die ze uiteindelijk ook vond. "Wil je je nagels lakken?" Vroeg Sam met een grijnsje en een knik naar het potje in Dante's handen. "Dan maken we er een verwendagje van!" Zei ze extra overdreven met een gekke bek, waarna ze genoeg zeep in het bad liet vallen, het nog even liet lopen om dan te voelen en uiteindelijk de kraan stil te zetten terwijl ze ondertussen naar zijn woorden luisterde.

"Zullen we dat in bad bespreken?" Grijnsde ze hem samenzwerend toe, waarna ze de badkamer uitliep om haar badjas te gaan halen. "Geef me even een secondje," Riep ze van om de hoek, waarna ze het shirt van Dante over haar hoofd trok en de roze, zachte badjas om haar naakte schouders sloeg. Daarna liep ze terug naar de badkamer, ging ze voor het bad staan zodat ze met haar rug naar hem toestond, liet ze de badjas op de grond glijden en stapte ze uit haar onderbroek. Vervolgens liet ze zich met een lichte kreun en haar ogen dicht in het water zakken, dit was zalig. Met haar handen trok ze even wat schuim naar zich toe, al was dat niet veel nodig omdat er meer schuim dan water inzat, maar het was een groot bad dus dat zou wel goed komen uiteindelijk. "Geef me maar het verhaal achter de drie interessantste tatoeages met de meest stoer verhalen natuurlijk." Knipoogde ze naar hem, waarna ze hem afwachtend aankeek vanuit het zalig warme bad.

words: ### • notes: here. • outfit: X

c'est la vie.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante vr okt 30, 2015 12:26 am

Als je hem zou vertellen dat er een bom was ontploft hier, zou hij het echt nog gaan geloven. Want ja, zo zag het er eigenlijk wel uit, chaos. Complete chaos. Het was dat hij wist dat Sam een roommate had, of hij zou nog gaan denken dat Sam degene was geweest die deze hele rommelboel had gemaakt. Hijzelf was wel een stuk netter, maar hij had ook niet zoveel spullen als zij. Sowieso niet, hah, met één fles douchegel, shampoo en een tube gel was zijn badkamer al gevuld. Oh, en een flesje dure parfum, die hij van zijn moeder had gekregen voor zijn verjaardag. Dat was alles. Daar kon je gewoon geen chaos mee creëren, zo simpel was het.

"Aardbeien it is!" Haalde ze hem weer uit zijn gedachten, en hij keek toe hoe ze een heleboel dingen begon te verschuiven in de badkamer. "Héél lang zoeken!" Zei ze ondertussen, en hij grinnikte. "Je meent 't", Plaagde hij, terwijl hij zelf ook een paar potjes op nam en ze even bestudeerde. "Wil je je nagels lakken?" Vroeg ze, knikkend naar het ding dat hij vast had. Oh. Daar diende het dus voor. Nee okay dat wist hij wel. "Dan maken we er een verwendagje van!" Zei ze met een gekke bek. Hij schoot in de lach. "Naaah, ik gebruik dit voor heel andere dingen", Bekende hij, terug denkend aan zijn kindertijd. Hij moest er spontaan weer om grijnzen. Tot hij zich bedacht dat zij dat sowieso weer vreemd ging opvatten. "Geen rare dingen denken jij", Zei hij daarom maar, beter voorkomen dan genezen, right?

Maar goed, hij had ondertussen een voorstel bedacht en aan haar mee gedeeld. Nadat ze de kraan af zette, grijnsde ze samenzweerderig naar hem. "Zullen we dat in bad bespreken?" Zei ze, waarna ze met een paar woorden uit de badkamer verdween. Nog geen minuut later kwam ze terug, met een badjas, en ging ze voor het bad staan. Ze kleedde zich uit en liet zich in het water zakken. Al die tijd bleef hij haar aankijken (natuurlijk). "Geef me maar het verhaal achter de drie interessantste tatoeages met de meest stoer verhalen natuurlijk." Knipoogde ze toen, waarna hij ook naar het bad toe stapte en zijn kleren uit trok. No shame, waarom zou hij ook. Hij liet zichzelf ook in het bad zakken. "Fuck, warm", Zei hij grijnzend. Ja nee echt? Wauw. Even dacht hij na, bekeek zelf ook nog zijn ink een keer. "God, ik heb zoveel", Lachte hij. Opmerking van de dag.

Uiteindelijk zag ij er eentje uitspringen waar wel een cool verhaal achter zat. Daarna wees hij op een tattoo op zijn onderarm. Het ging om een kleine ufo, die een beetje verstopt zat tussen een hoop andere. "Ik weet niet meer precies wanneer, maar op een bepaalde avond zat ik bij een paar vrienden thuis te chillen. Er was nogal veel alcohol, en zoals ik al zei, had ik vrienden die zelf leerden inken. Dus ik werd zeg maar wakker met dit op m'n arm. Het was heel spontaan, maar daarom is hij wel leuk", Grijnsde hij. Yeah, zijn moeder was totaal niet happy geweest.

Nu hij aan zijn moeder dacht, er was nog een tattoo met een betekenis die best wel diep ging. Hij wees op het woordje op de zijkant van zijn hand. Reborn, stond er. "Deze heb ik laten zetten toen mijn ouders me vertelden dat ik eigenlijk geadopteerd was. Het heeft me lang geduurd voor ik het heb aanvaard, maar dit gaat een beetje over de tweede kans die ze me gegeven hebben. Ook al ben ik niet hun kind, eigenlijk ben ik het wel, snap je?" Probeerde hij uit te leggen. Even bleef hij glimlachend in het schuim staren, had best wel last van heimwee, heel ineens. Mweh.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante ma nov 02, 2015 9:54 pm

There's a little bit of devil in her angel eyes

Met een schuin oog hield ze in de gaten wat hij allemaal oppakte en neerzette. Een grijns sierde haar lippen. Ergens was het hilarisch om te zien hoe voorzichtig en eerbiedig hij de potjes oppakte en terug op de zelfde plek wegzette. Ondertussen had ze zelf de shampoo gevonden en deed ze het in bad. Bij zijn woorden trok ze haar wenkbrauw lachend op, maar voor ze iets kon zeggen was hij haar al voor. "Tja, jij moet me nu eenmaal geen aanzet geven om rare dingen te denken," Lachte ze hem toe, waarbij ze haar hand even over zijn schouder liet gaan toen ze naar buiten liep om haar badjas te halen.

Na enkele omwentelingen zaten ze uiteindelijk toch in bad. Zoals elk gezond meisje met een beetje appreciatie voor het mannelijke lichaam kon ze niet wegkijken van zijn torso toen hij zijn kleren verwijderde. "Had je het dan liever koud gehad?" Lachte ze, terwijl ze wat schuim op haar hand deed en er doorheen staarde. Hierdoor zag ze duizenden mini versies van Dante. Wat haar ook weer aan het lachen maakte. Vandaag was ze in een uitzonderlijk goeie bui voor een ochtend met een kater, misschien kwam dat wel door het gezelschap en de warme voeten die langs haar kuiten streelde af en toe.

De glimlach was niet van haar gezicht af te slaan terwijl ze luisterde. Nadat hij was uitverteld golfde het water doordat Sam op haar knieën ging zitten om zijn inkt beter te kunnen bekijken. Met haar warme, natte vingers pakte ze voorzichtig zijn arm vast en draaide deze zodat ze zijn ufo kon bekijken. Het kleine ding was zo schattig. Vervolgens draaide ze zijn arm en hand opnieuw zo dat ze de andere tatoeage zag waarover hij verteld had. Toen ze doorkreeg dat hij nogal stil was, verplaatste haar vingers zich van zijn onderarm naar zijn kin om zijn hoofd rechtop te duwen. "Niet verdrietig zijn," Gebood ze hem. Even vergat ze dat ze beide in bad zaten en gaf ze hem een warme, gemeende knuffel, waarbij ze haar neus in het kotje bij zijn nek legde. Zijn geur deed haar duizelen, maar dat liet ze niet merken. Ze hield het voor zichzelf, als een geheim.

"Hoe zijn ze? Je ouders?" Vroeg ze toen ze zich had terug getrokken en ze met haar handen op haar schoot hem zat aan te staren. Haar ouders durfde ze niet meer onder ogen te komen, maar zijn ouders leken hem wel nauw bij het hart te staan. Niet dat zij niet van haar ouders hield of zo, maar het was allemaal nogal moeilijk nu. Omdat Dante heimwee leek te hebben, hoopte ze dat hij niet naar haar familie zou vragen want ze wou hem niet opzadelen met nog meer problemen. Voor nu was ze het luisterende oor dat hij misschien wel kon gebruiken. De punten van haar blonde haren waren ondertussen al nat geworden, maar de rest nog niet. Dus dook ze heel even met haar hoofd onderwater om vervolgens het met een zwier -waarmee ze lachend Dante raakte- haar natte haren op haar rug te doen kletsen.

words: ### • notes: here. • outfit: X

c'est la vie.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante do nov 05, 2015 7:30 pm

"Tja, jij moet me nu eenmaal geen aanzet geven om rare dingen te denken," Zei ze plagend, waarna ze de deur uit liep en terug kwam. Ondertussen had hij het potje terug op de wastafel gezet, met het label naar voren gericht. "Truth is dat ik vroeger met mijn moeders nagellak van die indianenstreepjes tekende", Grijnsde hij. Yeah, mooie tijden waren dat geweest. Pillow forts maken en onder de dekens wegduiken en videogames spelen. Als het ooit al eens slecht weer was in Italië, waren dat de dingen waar hij zich mee had bezig gehouden. Toen hij klein was dan. Later had hij wel andere dingen gedaan, maar die waren nu niet zo belangrijk.

Uiteindelijk waren ze toch allebei in het bad geraakt, wat trouwens echt super warm was. "Had je het dan liever koud gehad?" Lachte ze toen hij er een opmerking over had gemaakt. Dante lachte geamuseerd. "Dat nu ook weer niet, maar ik wil liefst niet gekookt worden", Plaagde hij, waarna hij een beetje schuim naar hem toe trok en het aan zijn kin plakte. "Ho ho ho", Giechelde hij, dit was sowieso zijn beste Kerstman imitatie tbh. Maar goed, tijd voor serieuzere zaken momenteel. Hij begon over zijn tattoos te vertellen, al was zijn keuze misschien niet 100% de juiste.

Dante voelde zijn mood een beetje zakken, en dat had ze eerst niet door. Hij liet haar zijn tattoos bekijken, staarde ondertussen een beetje naar het schuim terwijl hij uit alle macht probeerde zijn emoties niet door te laten slaan. Met zijn mutatie was hij daar namelijk vatbaarder voor. Ineens voelde hij hoe ze zijn hoofd omhoog tilde en hij keek haar aan met zijn blauwe ogen. "Niet verdrietig zijn," Zei ze, waarna ze hem een knuffel gaf, ondanks dat ze allebei nogal kledingloos waren. Hij verzuchtte even en knikte toen. "Yes chef", Zei hij, terwijl hij toch een glimlachje forceerde.

"Hoe zijn ze? Je ouders?" Vroeg ze, nadat ze terug op haar plek was gaan zitten. Dante maakte even een kleine draaikolk in het water terwijl hij dacht over zijn antwoord. "Mijn biologische ouders zijn basically monsters. Adrian is mijn broer, maar dat wist je misschien al, al heb ik hem pas echt leren kennen toen ik hier op het eiland kwam", Vertelde hij. Het was iets wat het heimwee wel een stuk minder kon maken. "Mijn andere ouders, euhm.. De ouders die ik als mijn echte ouders zie, die uit Italië, well.. Dat zijn basically de meest pure en eerlijke mensen die ik ooit heb gekend", Zei hij heel overtuigd.

Het was ook niet moeilijk, tussen alle corrupte en criminele vrienden waar hij anders mee om ging. "Ze hebben altijd goed voor me gezorgd, ik kwam niks tekort. En mijn moeder, yeah, die had eindelijk haar kleine baby, snap je?" Grijnsde hij. De vrouw kon zelf geen kinderen krijgen, maar dat had haar liefde voor hem nooit in de weg gestaan. Nadat hij uitverteld was, keek hij Sam aan. Haar emoties liepen een beetje de andere kant op, en hij had een vermoeden dat het om het onderwerp ging. Misschien had ze ook niet zoveel geluk gehad met haar ouders? Maar hij durfde er niet echt naar te vragen, dus bleef hij afwachten of ze er misschien zelf iets over zou zeggen.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante zo nov 08, 2015 10:04 am

There's a little bit of devil in her angel eyes

Dat ze zijn tattoos mocht bekijken vond ze eerlijk gezegd best wel cool, want in haar ogen was het zoals iemands diepste gedachten te weten te komen. Helaas zakte zijn mood er wel door, dus vond Sam het dan wel zo eerlijk om hem terug proberen op te vrolijken met een knuffel. Zijn geforceerde glimlach nam ze maar even aan als een echte, anders bleef ze met schuldgevoelens zitten. Daarom probeerde ze hem met een vraag af te leiden, misschien niet de beste afleiding maar het was iets. Al leek zijn humeur er toch een tikkeltje beter op te worden. "Mijn biologische ouders zijn basically monsters. Adrian is mijn broer, maar dat wist je misschien al, al heb ik hem pas echt leren kennen toen ik hier op het eiland kwam", Zoiets had ze al van Aly gehoord, maar toch raakte het haar opnieuw. Onbewust verplaatste ze haar warme vingers zich naar de badrand om zich rond de hand van Dante te slaan. Vervolgens gaf ze hem een klein, steunend kneepje, al leek dat niet meer echt nodig. Door te vertellen over zijn ouders die hij als zijn echte ouders zat leek hij terug wat vrolijker te worden. Waardoor er rond Samantha's lippen ook een grijns hing en ze heftig knikte bij zijn laatste woorden. "Ze klinken als geweldige mensen," Vertrouwde ze hem toe, waarbij ze strategisch zijn eerder vermelde ouders vermijden, dat leken haar niet zo'n toffe personen.

Ze zuchtte diep, "Nu zal ik ook maar over die van mij vertellen?" Zei ze zachtjes. Het was een onderwerp waar ze liever niet over sprak, maar ze had het zelf onbewust hier naar toe geleid. "Mijn ouders zijn basically de beste mensen die ik ken. Ze waren altijd zo steunend voor mij en mijn zus. Moesten we naar het buitenland voor een concour? Geen probleem, ze hadden de camion al klaar staan. Een gebroken hart? Mijn moeder sloot ons in haar armen en troostte ons, waarna we de raarste wraakplannen gingen bedenken,” Ze lachte weemoedig bij de vrolijke herinneringen, ”Maar toen gebeurde er wat,” Tranen verschenen in haar ogen en ze wapperde met haar handen naar haar gezicht. Daarom had ze dit onderwerp nu het liefst van alles willen vermijden, om dit te vermijden, ”Straks ga ik nog wenen,” Probeerde ze glimlachend, waarbij ze haar hoofd kantelde en haar ogen op het plafon richtte. ”Laten we het er maar ophouden dat ik ze niet meer onder ogen durf te komen,” Haar stem was dik van de ingehouden tranen en klonk meer als een fluistering dan iets anders.

"Misschien moeten we het over een ander onderwerp hebben," Probeerde ze de stemming terug op te vrolijken. Haar bedoeling was niet geweest om samen huilend in bad te zitten, wat was daar nu fijn aan. Nee, dan maar beter een ander onderwerp. "Ga je naar de Halloweenparty?" De affiches hingen overal en je kon er gewoon niet naast kijken. Zijzelf wist nog niet als wat ze ging, maar ze ging zeker.

words: ### • notes: here. • outfit: X

c'est la vie.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante do dec 03, 2015 2:14 am

Door over zijn ouders in Italië te vertellen, had hij net iets minder heimwee. Alsof ze dichterbij waren omdat hij over hen vertelde, het was iets vreemds, maar hij vond het best wel een fijn gevoel. Het werd misschien ook eens tijd dat hij hen nog een keer ging bellen om te vragen hoe de stand van zaken was daar. Het leek te lang geleden dat hij nog met hen had gepraat, terwijl het eigenlijk nog geen twee weken geleden was. "Ze klinken als geweldige mensen," Zei Sam, en hij knikte bevestigend. "Zijn ze ook", Stemde hij in, terwijl hij opnieuw een klein grijnsje om zijn lippen zette, hopend dat ze daardoor ook weer vrolijker zou worden.

Het was eigenlijk gewoon het tegendeel. Blijkbaar voelde ze ook de neiging om hem te vertellen waarom ze zo triest was, iets waar hij stiekem wel dankbaar om was. Hij zou er zelf niet naar durven vragen, dus was hij blij dat ze het zelf vertelde. "Nu zal ik ook maar over die van mij vertellen?" Zuchtte ze, en meteen was hij weer serieus. Hij zou haar echt niet gaan uitlachen of wat dan ook, en dat wist ze sowieso. Het ging dus ook over haar ouders, die altijd voor haar hadden klaar gestaan tot er iets was gebeurd waardoor ze hen niet meer onder ogen kon komen. "Weet je, het maakt niet uit wat je hebt gedaan, denk ik, het blijven wel je ouders?" Zei hij nadat hij even stil was geweest.

Dante verplaatste zich een beetje en liet zijn hand op haar nek rusten, waar hij zachtjes cirkelbewegingen maakte op haar huid. Haar kalmeren was wel iets wat prioriteit was nu, dus hij probeerde ook met zijn mutatie een beetje te helpen. "Misschien moeten we het over een ander onderwerp hebben," Stelde ze uiteindelijk voor, waardoor hij even knikte. Hij wist alleen niet echt over wat, al leek zij daar een oplossing voor te hebben. "Ga je naar de Halloweenparty?" Vroeg ze. Hij keek haar even nadenkend aan. "Ik denk het niet, ik weet niet, de feestjes hier doen me teveel aan iemand denken die ik me liever niet wil herinneren", Zei hij schouderophalend. "Maar jij wel dus? Echt, add me op snapchat en stuur me duizend snaps ofzo. Oh en je mag gerust weer komen crashen“, Grijnsde hij, waarna hij al lachte aan de gedachte van een hele reeks drunky snaps.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante wo dec 09, 2015 7:28 pm

There's a little bit of devil in her angel eyes

Na hun gesprek over hun ouders, leek het opnieuw de goede kant op te gaan. Het was wel jammer dat hij niet naar het feest ging, maar daar zou zij niet mee zitten. Met mensen die ze of niet, ze ging er een echt feest van maken. "Dat is minder," Zei ze rustig. Het water om haar heen begon langzaam af te koelen, maar ze was natuurlijk niet voor niks in bad gegaan. "Nu je hier toch bent," Een glinstering van plezier verscheen in haar ogen. "Kun je mee mijn rug inzepen," Grijnsde ze hem toe, terwijl ze haar blonde haren met natte punten samen pakte. Rustig draaide ze zich om zo goed als dat ging in het kleine bad en toen ze met een hand haar haar vasthield, gaf ze hem met de andere de zeep aan. De zachte huid van Sams rug glinsterde zachtjes richting Dante en Sam kon het niet laten om zachtjes te lachen. Uitdagingen bleven toch echt wel haar ding.

[Sorry dat 'ie zo kort is!

]

words: ### • notes: here. • outfit: X

c'est la vie.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante do dec 10, 2015 12:22 am

Vorig jaar was hij nog samen met Liv naar het Halloweenfeestje gegaan, dus hij skipte het liever dit jaar. Hij had geen zin om een relapse te hebben naar zijn verdrietige periode nadat ze net weg was. Sam scheen het wel jammer te vinden, maar ook geen ramp. Waarom zou ze ook? Het was nu niet dat ze alleen maar met hem praatte, ze kende genoeg mensen om mee te feesten. Hem had ze daarvoor niet echt nodig. Waar ze hem wel voor nodig had, was het inzepen van haar rug. "Nu je hier toch bent," Had ze hem met alle plezier aangesproken. "Kun je mee mijn rug inzepen," Grijnsde ze, waarna ze zich had omgedraaid en hem de zeep had gegeven. Hij schoot even in de lach. "Jij kleine profiteur", Grinnikte hij, terwijl hij de fles open deed en wat van de zeep in zijn hand deed. Met een klikje ging de fles weer dicht en zette hij die op de rand van het bad. "Wat betaald dit tho? Privé inzeper?" Vroeg hij toen plagend, terwijl hij het glibberige goedje op haar rug liet glijden en toen zachtjes begon te wrijven tot er schuim ontstond.

Onderwerp: Re: I'm not drunk! + Dante

» ~It´s time to get drunk~
» Not a drunk deal - eh - dial [Wren]
» It's a me again [+Dante]
» Who's this Dante guy?
» Danté Koychev