Room 43 {&Eveline}

NOBODY SEES, NOBODY KNOWS. WE'RE A SECRET, CAN'T BE EXPOSED

Het geluid van de rits deed de blondine altijd denken aan camperen. Ze linkte het aan de rits van de voortent van een caravan, waar ze als kind vaak mee te maken had gekregen. Als haar moeder of broer geen huis konden vinden of betalen, moesten ze een tijdje in een caravan leven. Niet dat Denni het erg had gevonden, als kind had ze het altijd gezien als camperen. Alsof ze op vakantie gingen. Echter ging Dennimae nu niet op vakantie en ritste ze niet de voortent dicht, maar haar tas. Ze had een andere kamer toegewezen gekregen met een kamergenootje. Denni had enkel het nummer van de kamer gekregen, dat het in de meidengang was en de naam van haar nieuwe kamergenootje. Van de meiden slaapkamers, kamer 43. Deze zul je delen met Eveline Haywood. Stond er in sierlijke letters geschreven. Een korte zucht ontsnapte de blondine toen ze de lege kamer rondkeek. Haar kamer was nooit echt vol geweest, aangezien ze wist dat ze een andere kamer kreeg. In haar ogen was het zinloos geweest om dan alles al neer te zetten en op te hangen. De enige tas die ze dan hoefde in te pakken was van haar kleren.
De zware tassen waren niet echt heel fijn om te dragen en Denni was dan ook blij dat ze de kamer gevonden had. Ze draaide het slot open en meteen viel het bed bij het raam haar op. Er stonden twee bedden, beide tweepersoons. Maar het bed bij het raam had gewoon iets en aangezien ze Eveline hier nog niet zag, werd dat haar bed. Dennimae maakte het bed op en begon haar tassen uit te pakken. Ze zette de radio aan, die ze uit haar oude kamer had mee genomen en nam de helft van de kleding kast in beslag. Haar kleren kwamen ook precies tot de helft, misschien zelfs iets minder. Mocht die Eveline veel kleren hebben, zou ze nog wat ruimte van Dennimae kunnen gebruiken. Ook begon ze haar spullentjes rond haar bed te zetten. De gitaar van haar broer zette ze tegen de muur tegenover haar bed, zodat ze die altijd zou zien.

{&Eveline}