Haar pen tikte in de lucht, ze was te bang om de stilte te verbreken, vandaar dat ze de pen niet op de tafel liet neerkomen. Ze zou zich eigenlijk moeten buigen over een moeilijke vraag rondom het onderwerp wat ze nu aan het behandelen waren met wiskunde, maar ze kon haar gedachten er niet bijhouden. Straks werd de lijst opgehangen voor de groepsprojecten, en ze was best benieuwd met wie ze zou belandden. De hele klas leek elkaar al te kennen, op Eden na, en ze had geen idee wat ze er van zou moeten verwachten. Gelukkig was vrienden maken nooit echt moeilijk geweest voor haar, dat zou haar vast helpen nu. Ze zou een sprookje moeten vernieuwen, op wat voor manier dan ook. Ze zouden groepjes toegewezen krijgen, samen met een sprookje.
De bel ging, en ze zuchtte, eindelijk kon ze uit de les, wat frisse lucht halen. De meeste leerlingen gingen naar de volgende les, Eden had een tussenuur. Ze liep naar buiten, en ontweek in de gangen wat blikken van jongens die overduidelijk haar aan het bekijken waren. Op haar oude school hadden jongens dat ook wel eens gedaan, maar ze was nog redelijk nieuw hier, dus dan gebeurde dat vaker. Eden was er niet onder de indruk van, ze viel buiten het schuitje van meiden die alle aandacht van jongens wilde. Eden was daar niet zo mee bezig, als er een leuke jongen was dan zou die haar niet moeten behandelen op een macho manier, dat was een fout die wel vaker werd gemaakt. Nee, Eden gaf meer om jongens die echt eerlijk waren, met een goed karakter.

De frisse buitenlucht had haar goed gedaan. Buiten kon ze altijd tot rust komen, het maakte niet uit waar het was. Ze had door de tuin gelopen, wat in korte tijd haar favoriete plek was geworden. Overal was natuur, hetgeen waar ze zich het liefst in bevond. Ze had er nog uren kunnen blijven, maar ze moest nu toch echt terug naar binnen. Toen ze weer door de gangen liep op weg naar de geschiedenisles zag ze een groep zich vormen rondom een prikbord. Juist ja, de groepsprojecten. Eden wachtte even tot het wat rustiger was, en schuifelde toen geduldig naar voren. Ze ging de lijst af, en zag haar naam staan naast die van ene Faye Jones en Brimstone Varlow. Ze hadden het sprookje Doornroosje toegewezen gekregen, en Eden glimlachte wat. Het sprookje was in ieder geval iets wat bij haar mutatie paste. Ze ging door haar contacten, en vond gelukkig het nummer van beiden in haar telefoon. Hoe ze eraan kwam wist ze niet, maar zo kon ze ze in ieder geval een berichtje sturen waar en wanneer ze zouden afspreken. Ze stelde voor om een keer het geschiedenislokaal te reserveren, en zo zou het zijn, aan het eind van de middag zouden ze eens bij elkaar komen. Even checkte ze nog bij meneer Archer of het oké was, maar aangezien het zijn projecten waren gaf hij haar toestemming om het lokaal te gebruiken.

Diezelfde middag nog liep Eden weer naar het geschiedenislokaal toe, en ging er naar binnen. Ze was iets te vroeg, vijf voor drie. Om drie uur hadden ze afgesproken, en ze was wel benieuwd naar haar twee projectpartners. Ze had ze wel eens gezien, maar nog nooit echt mee gepraat. Ze ging aan een tafeltje zitten, en wachtte geduldig af. Toen de deur van het klaslokaal open ging keek ze op, en glimlachte eventjes naar haar eerste projectpartner die was verschenen.

Outfit x Shoes