Mischief managed (&Jean)

De voorbereidingen waren gedaan, zo had ze vernomen van Valentina wanneer ze even was komen checken beneden. Maar voordat ze de zaal had mogen betreden was ze al opgewacht door haar collega die de doeken zeker weten gesloten hield zodat ze niet naar binnen zou kunnen gluren, en eigenlijk maakte haar dat alleen maar meer zenuwachtig. Niet dat ze er vanuit ging dat ze iets verkeerds zouden doen. Nee, in tegenstelling, het was juist de opwinding en nieuwsgierigheid die ze zo snel mogelijk te weten wou komen. Maar eerst had ze nog andere dingen te doen en dat was ten eerste: geen stress over de opmaak van het feest en meer tijd om haar outfit aan te doen en zich op te maken. De outfit had ze al gefikst, zwart leer vormde zich strak om haar lichaam heen waar zelfs haar borsten wat meer door uit kwamen. Ze moest toegeven dat ze het totaal niet erg vond om er zo verkleed bij te lopen en hoe haar borstkas meer zichtbaar was. De gedachte dat Jamie vast en zeker zijn ogen wel eens wat vaker naar beneden liet vallen, al was het natuurlijk niet zijn intentie, liet haar grijnzen terwijl ze haar wenkbrauwen bijwerkte. De eyeliner en mascara had ze al opgebracht en dat betekende dat ze enkel nog maar het masker op hoefde te zetten en die met clipjes onder haar haren achter haar oren vast maakte zodat het net leek alsof het masker praktisch gezien op haar gezicht zweefde.
Ze friemelde nog eens wat aan de oortjes en nam toen de bloedrode lipstick om de vierentwintig uur werkende kleur op haar lippen aan te brengen. Heel even zou ze moeten wachten voordat haar lippen droog waren en ze de chapstick kon gebruiken. Met haar aandacht gericht op haar ogen in de spiegel begon ze zachtjes een melodie te neuriën die ze al de hele dag in haar hoofd had. Het nummer had, sinds het op de radio in Jamie's kantoor terecht gekomen was, meteen haar gedachten voor het meeste van de tijd opgevuld. ''Hold back the river, let me look in your eyes.  Hold back the river so I can stop for a minute and be by your side. Hold back the river, hold back.'' Zong ze zachtjes terwijl ze de dop van de andere kant van de lipstick eraf haalde en haar lippen in een grijns vormden omdat ze bij die songtekst aan niemand anders dan Jamie kon denken. En toch kreeg ze het prima voor elkaar om haar lippen te doen.

Hoewel de tweeling Finn en Kai echt hun uiterst best deden om Lotus overal zoveel mogelijk in te betrekken en het meisje echt proces vorderde met het leren van woorden, het ritme van het dagelijks leven en snapte wat kleding was en hoe ze zich moest verzorgen elke dag opnieuw, was ze toch voor de zekerheid even komen kijken in de kamer omdat feesten zoals deze altijd zoveel rumoer gaf en de tweeling zelf ook al aanstekelijk druk konden zijn. Het meisje had op een kleedje op de grond gelegen met een tennisbal spelende. Dat verklaarde de tennisbal die ze miste vanuit haar kantoor. Maar fronzen deed ze niet, ze mocht hem lenen zolang ze daar behoefte aan had. Zelfs hebben als dat het meisje plezierde. Misschien was het een hint dat ze nieuwsgierig was naar meer, wat het verhaal achter de bal was. Daar zou ze aandacht aan besteden, later.
Met een outfit en een make-up doos in haar armen en zelf ook al volledig in haar outfit en make-up gehuld liep ze de kamer binnen nadat ze driemaal op de deur geklopt had om Lotus niet al te hard uit haar concentratie vandaan te halen.
"Hee Lotus. Je hebt vast alle gekkigheid al meegemaakt in de kantine, de drukte, pompoenen, versieringen overal en verklede mutanten!" Begroette en vertelde ze haar rustig maar ook met een eigen enthousiaste blik in haar ogen. Enthousiast over het feest, haar eigen outfit, benieuwd naar Jamie's outfit en de kans om het meisje naar haar eerste Halloween te begeleiden en introduceren. Ook al zou ze er waarschijnlijk niet veel van snappen, het was een nieuwe belevenis in haar leven dat ze uiteindelijk als normaal zou gaan zien en hopelijk zelfs leuk zou gaan vinden.
Nog geen vijf minuten later had ze Lotus geholpen met het aantrekken van haar kleding en had ze haar haren in een staartje gedaan waarna ze met de make-up bezig was gegaan.

Ze had het meisje met alle blijheid richting de kantine gestuurd, het feest was inmiddels al begonnen beneden.

Maar eerst had Jean nog een ander doel en dat was terug naar de kamer om de spulletjes die ze naar Lotus haar kamer had gebracht weer veilig terug te zetten in de badkamer.
Wanneer ze haar hand om de deurklink van hun kamer had gelegd merkte ze meteen al stemmen en leven op vanuit de kamer. Jamie was zich inmiddels ook om gaan kleden. ''Jamie?'' Binnen trof ze ook Kate aan, een aangename verrassing. En ze kreeg een voorzichtige hey terug, de roodharige had door dat hij zich niet mocht bewegen in verband met de make-up die Kate hem aanbracht. Ze had een paar pasjes naar voren gezet zonder geluid te maken. ''Je ziet er leuk uit,'' zag ze minimaal vanaf de achterkant maar hoe hij er ook uit mocht zien- Jamie was nu eenmaal altijd leuk. Maar om hem nu niet helemaal voor schattig uit te maken, wat ze misschien al een beetje had overgebracht door zachtjes te giechelen, besloot ze er snel wat achteraan te zeggen. ''Nee... Angstaanjagend, dat is het juiste woord.'' Toch had ze het niet in haar gehad om niet de lach in haar stem eruit te kunnen halen. En met diezelfde gedachte ontstond er een zachte glimlach op haar lippen terwijl ze zich omdraaide richting de badkamer.

Kate's woorden dat ze klaar was met haar creatie kwamen op het juiste moment wanneer ze weer terug de badkamer deur achter zich sloot. Ze wachtte rustig hun gesprek af met haar ogen nog altijd op Jamie gericht. Ze deed moeite om niet op haar onderlip te bijten bij het uitzicht dat ze had. Aan de andere kant moest ze zich sowieso in houden waar Kate bij was en had ze ter afleiding gezocht naar haar mobieltje en die van het nachtkastje genomen en in één van haar al te handige zakken gestoken die ze in de outfit verwerkt had. Het viel niet eens op dat ze haar mobieltje er hield.

Ze draaide zich met een zachte 'hm?' om wanneer ze haar naam hoorde, oftewel haar achternaam, en precies op hetzelfde moment leek om te draaien met Jamie. Jean had al een aantal seconden door gehad dat ze nu alleen waren, maar zijn woorden hadden haar aangemoedigd om zich om te draaien en haar outfit te showen van voren aan de man waar haar hart op het moment sneller door en voor sloeg.
De manier waarop hij haar hand nam en haar ogen voor kort op die actie vielen liet haar terug ontspannen, al was het maar een korte spanning geweest. ''Dat altijd.'' Antwoordde ze keurig op zijn woorden, waarna ze een stap dichterbij zette en ditmaal niet eens op haar tenen hoefde te staan om bij zijn oor te komen, lang leve de mega hakken die ze aan haar voeten had. ''Ik vraag me af wie van ons de slechtste is..'' fluisterde ze waarna ze zachtjes haar tanden om zijn oorlel sloot en eventjes trok voordat ze een minimale kus op zijn wang vlakbij drukte en terug afstand nam, haar ogen uitdagend, wat niet alleen door de lust maar ook door de rol waar ze in zat kwam. Catwoman vs Loki.. dit was een uitdaging die ze maar al te graag aan ging.