ain't nothing but a troublemaker /&Clyde

Rustig lag ze met haar hoofd op de tafel en was ze al aan het bedenken hoe ze het straks met Clyde ging aanpakken terwijl ze zogenaamd aan het opletten was in de les van Valentina. De lerares gaf deze les Frans, iets waar Kat natuurlijk geen aandacht voor had. Ze zag niet in waarom ze Frans zou moeten kunnen, ze kon best goed Engels en Pools, was dat niet goed dan? Daarbij hield ze al helemaal niet zoveel van talen leren, het lag haar ook nog eens niet zo goed. Misschien ook wel de reden waarom Kat soms de grootste stoorzender kon zijn in haar lessen, al was ze natuurlijk niet de enige die daar soms last van kon hebben. Ze had dan ook al wel een idee dat de meeste leraren wel afwisten van dat ze wel haar streken had, net zoals ze er dus achter waren gekomen dat ze drank had gestolen.

Zodra de bel ging sprong Kat op en pakte ze snel haar tas in, om zo snel mogelijk het lokaal uit te komen. Ze merkte dat Valentina haar een beetje in de gaten hield, maar ze liet Kat wel als eerste de les uit race’en. Niet dat er nog veel was wat Kat wilde doen, of omdat ze haast had. Nee, ze wilde gewoon dat lokaal uit voordat ze nog in slaap zou vallen. Daarbij wilde ze het gesprekje met Clyde zo snel mogelijk afhandelen, zodat ze betere dingen kon doen. Ze kon dan misschien wel kijken of ze in de keuken kon komen als het meisje waarmee Maurim zo goed bevriend was, iets waar Kat ook een oogje op had zitten houden en ze was makkelijk aan hun namen gekomen, de meeste kende hem wel.

Ze was al snel bij de gymzaal terecht gekomen waarbij natuurlijk ook het kantoortje al te zien was, alleen ze liep er nog niet heen. Bleef grijnzend eventjes om het hoekje staan om een plannetje uit te werken. Zelf wilde ze namelijk niet al te graag de straf op zich nemen, of überhaupt de schuld. Dat was ook niet wat ze deed, zij was namelijk nooit degene die het gedaan had, hiervoor was ze te goed in anderen de schuld opleggen. Dus waarom deed ze dat nu niet ook? Ze ging namelijk toch niet zelf daarheen om te zeggen dat zij dat inderdaad had gedaan en dan vervolgens die waarschuwing of misschien zelfs straf krijgen. Neuh, dat maakte ze dan maar mooi iemand anders probleem. Maar wie?

Met een brede grijns stond ze tegen de muur aan en veranderde haar ogen kort naar een goude kleur om vervolgens compleet van uiterlijk te veranderen. Hierbij nam ze de identiteit van een brunette die toch redelijk bekend stond in de school. Het meisje die nogal een reputatie had van verschillende verhalen, sommigen noemden haar een vieze bitch terwijl anders haar wel aardig vonden, maar het belangrijkste was nog dat het iemand was die wel lef had. Ze had de meeste gevechten op school op haar naam en nogal wat vijanden. Plus, ze had een vriendje, dus waarom zou ze niet eens proberen een fles drank te stelen om namen met haar vriendje op te zuipen? Precies.

Daarom wandelde ze verder naar het kantoortje toe als ‘Aly’ en kwam ze daar binnen lopen. Ze liep regelrecht de kamer binnen en draaide zich om naar Clyde. ”Hee euh, ik hoorde van Kat dat ze naar jou kantoortje moest komen vanwege het stelen van drank.” Zei ze waarbij ze zelf het licht Italiaanse accent van het meisje gebruikte, want die had ze al eens gehoord. Schuldig knipperde ze even met haar ogen en keek weg naar zijn bureau. ”Maar die heb ik eigenlijk gestolen.” Vervolgde ze eerlijk met een schuldige blik terwijl ze ongemakkelijk haar armen over elkaar sloeg..

/&Clyde

Kat vond zichzelf toch wel even geniaal voor het idee om iemand anders gewoon volledig de schuld te geven. Ze had dan ook wel iemand bedacht die best wel eens zoiets zou kunnen doen. Tenminste, dat hoopte ze dan want het was niet zo dat ze Aly echt persoonlijk kende, alleen had ze wel genoeg verhalen gehoord over haar. Het meisje moest eens weten hoeveel mensen verschillend over haar dachten, en dat er ook wel redelijk wat over haar gepraat werd, iets wat voor Kat eigenlijk alleen maar handig was. Daarom lette ze altijd op de roddels, want het kwam altijd wel ergens van pas.

Ze was als de brunette binnen komen lopen en had maar meteen opgebiecht dat zij het had gedaan. Al had Aly natuurlijk niets gedaan, maar dat wist hij niet. Kat zag eruit als Aly, dus het was nu Aly die het had gedaan. Hij trok even zijn wenkbrauw op, had het dus blijkbaar niet verwacht dat het meisje dit had gedaan? Of om een andere reden? Omdat ze het opbiechtte? Niet dat het Kat van de wijs zou brengen, ze zou doorzetten met haar plan. Hij leunde achterover in zijn stoel en vouwde zijn handen over elkaar. "Euhm, oké, wel, dank je voor je eerlijkheid Aly" Zei hij waarop ze even een tikje zenuwachtig knikte, iets wat voor het meisje vast ook wel logisch zou zijn als ze iets had opgebiecht. Hij krabbelde eventjes iets neer op een papiertje waarop Kat wel nieuwsgierig was naar wat het was, dit uitte ze alleen niet, dat zou misschien verdacht zijn. "Als ze straks langs komt, dan kan ik haar vertellen dat ze geen straf hoeft uit te voeren" Zei hij even waarna hij naar de klok keek. "Kun je haar anders even halen? Ik wacht hier wel tot jullie terug komen" Vroeg hij vervolgens. Uh-oh.

Ze kon natuurlijk niet als beide hier komen, dat was een beetje onmogelijk. Dus zo snel als ze was probeerde ze een goede reactie te vinden. ”Oh nou.. Ik had dus al met haar gesproken en verteld dat ik wel naar je toe zou komen, gezien ik het heb gedaan, dus dat zij wel weg kon gaan. Heb geen idee waar ze nu is eigenlijk.” Zei ze terug op die vraag. Heel smooth Kat, heel smooth. Stiekem was ze echt trots op zichzelf. Ze slikte eventjes en keek hem wat spijtig aan. ”Ik kan het morgen misschien wel tegen haar zeggen? Als ik haar nog tegen kom?” Stelde ze vervolgens al voor, om het nog wat mooier te maken voor hem..

Tot zover leek haar plan nog redelijk goed te lukken, hij leek te geloven dat ze echt Aly was gezien hij iets op een papiertje aan het schrijven was. Ghehe, wat betekende, geen straf voor haar maar voor de brunette zoals ze er nu uitzag. Eigenlijk zou ze best wel haar gezicht willen zien wanneer Clyde de échte Aly nog na vroeg over haar straf of wat ze had gedaan, dat zou nog wel een best hilarisch kunnen zijn. Misschien moest ze daarom maar een beetje alles in de gaten houden en dicht bij het meisje in de buurt blijven, dan kon ze nog eens goed lachen. Want oh, stiekem hield ze daar teveel van. Mensen een beetje voor de gek houden met haar mutatie. Net zoals dat Clyde nu geloofde dat Aly de drank gestolen had, geweldig.

Het werd alleen even moeilijk wanneer hij ook naar haar vroeg, want ze kon zichzelf nog niet opsplitsen in twee mensen waarbij ze een nep Aly zou zijn en zichzelf er gewoon naast. Nee, dat ging een beetje moeilijk, maar het zou wel cool zijn eigenlijk als ze dat kon. Hoe makkelijk zou het dan nog worden om mensen voor de gek te houden? Veel te gemakkelijk eigenlijk. Nu moest ze nog een beetje nadenken en dat was natuurlijk ook niet erg, zat er tenminste nog een beetje uitdaging in. Wat ze alleen niet doorhad was dat ze misschien niet doorzichtig genoeg was geweest. Ze kende Aly amper en de leraar misschien wel een beetje beter waardoor hij kleine dingetjes kon vinden die niet klopte. Kat en Aly waren ook geen dikke vrienden, je zag ze eigenlijk nooit samen en misschien maar goed ook. Ze wist niet of het erg goed zou klikken. Ze zag dat Clyde zijn telefoon pakte en oei, dat zag er al uit als foute boel. "Oh, okay, geen probleem, ik bel haar wel op. Als ze dan toch onderweg is, moet ze niet helemaal hierheen komen" Zei hij nonchalant en bleef haar aankijken terwijl hij de telefoon liet overgaan. Shit! ”Ik denk niet dat ze-” Probeerde ze nog snel uit te brengen maar het had al geen zin meer. Haar mobiel ging over in haar tas en daarmee was ze betrapt, dat wist ze zelf ook goed genoeg. ”Ah fuck!” Liet ze dan ook weten voordat ze zichzelf heel snel omdraaide en zijn kantoortje uit begon te rennen. Nog een kleine slechte eigenschap van haar, omdat ze wist dat ze sneller kon rennen en elk moment in een klein dier of vogel kon veranderen wist ze dat ze weg zou komen met vluchten, iets wat ze dan ook deed. Ze nam de benen..

Ohjee, betrapt. Vluchten, het was het eerste waar Katerzyna aan dacht in zo’n situatie, iets wat er nog altijd in gestampt zat vanwege haar criminele verleden. Puur omdat als Kat eenmaal op de vlucht sloeg ze niet te pakken was, in ieder geval niet door normale mensen en mutanten dus even uitgesloten. Ze was sneller door haar Superhuman mutatie en ze gebruikte haar andere mutatie er ook nog wel vaker bij. Als ze tenslotte een hoekje om rende veranderde ze daar meteen in een vliegje of een muis en vluchtte zo verder weg. Niemand die zou weten dat zij het was en ze bleven dan gewoon achter iemand aanrennen die er niet meer was. Handig.

Soms wilde ze ook nog wel eens terugvechten, want Kat had ook nog een handjevol aan boks skills dus klappen uitdelen kon ze ook wel. Hier wilde ze dat alleen niet doen, ze wist namelijk niets van de ander qua mutaties dus het was iets riskanter. Vluchten kon alleen nog altijd, en dat deed ze nu dus ook. Hij zou het vast wel niet verwachtten en misschien zelfs schrikken, ze wist het niet en kon het niet meer zien omdat ze al weg was maar hij kwam wel achter haar aan. Tijdens het rennen veranderde haar oogkleur weer even naar goud en snel veranderde ze terug naar zichzelf om vervolgens de snelheid op te voeren. Ze had even achterom gekeken maar hij volgde haar ook heel snel, veel te snel. Shit, dat had ze niet door gehad. Ze wilde nogmaals het tempo opvoeren maar hij pakte haar al vast en tilde haar van de grond.

Ze verzette zichzelf even door haar handen tegen zijn arm te plaatsten en zichzelf zo los te trekken maar dat ging niet. Toch probeerde ze het nog even met man en macht tot bij haar het idee opkwam om te shiftten naar een vogeltje. Voordat ze dit alleen deed keek hij haar al teleurgesteld aan en begon hij te praten. Haar ogen waren alleen al wel goud geworden maar ze veranderde nog niet meteen. "Was dat nu echt zo'n goed idee?" Vroeg hij waarop ze even haar wenkbrauw optrok. Oh man, hij had geen idee wat ze nog meer kon doen om te ontkomen, en als ze dat echt wilde doen kon ze dat ook nog wel. Moest hij maar eens opletten. "Wat was je plan anyways? Je kan toch niet van het eiland, en vroeg of laat had ik je wel gevonden hoor" Vervolgde hij en zette haar weer terug op de grond. Ze moest moeite doen om te blijven staan en niet meteen weer weg te rennen maar in plaats daarvan trok ze uitdagend een mondhoekje op. ”Wanna bet? Ik durf te wedden dat ik me zo goed kan verstoppen dat je het hele eiland kan afzoeken maar me nog steeds niet zal vinden.” Liet ze weten, haar ogen nog altijd even goudkleurig. "Kijk ik ga je niet straffen of iets.. Ik wou je gewoon laten weten dat het niet oké is om zomaar uit de keuken te stelen. Wat zou je doen als jongere kinderen zomaar denken dat dat mag?" Liet hij weten waarop ze even glimlachte en knikte. ”Ai ai captain,” Lachte ze even terwijl ze haar hand naar haar voorhoofd bracht. "Wij moeten instaan voor de veiligheid, van alle studenten, ook die van jou. Dus ons tegenwerken is eigenlijk jezelf tegenwerken" Zei hij waarop ze nog even moet lachen. Hij knikte dat ze kon gaan en dat was ze dan ook van plan, zo snel mogelijk wegwezen. ”Succes met dat,” Zei ze nog even, want hea, het was vast een moeilijke klus op een mutanten eiland. Ze draaide zichzelf om en vloog simpel weg als een roodborstje..