Onderwerp: A dog walk &James do apr 07, 2016 10:58 pm
Noëlle was nog maar enkele uren op dit eiland waar van ze een grote gedeelte er van had doorgebracht in haar slaap kamer met het uit pakken van haar koffer, niet dat het veel was gezien ze weg was gelopen van huis. Nu bevond ze zich voor de animal shelter zodra ze hier wat over had gehoord wou ze zo snel mogelijk naar de dieren toe, ze was altijd al dol geweest op dieren. Misschien kwam dit ook wel door haar mutatie gezien die een en al met dieren te maken had, Noëlle veegde haar handen kort over haar jurkje heen waarna ze naar binnen stapte. Haar blik gleed over de ruime hokken heen waarna haar blik op een cocker spaniel poodle mix viel, voorzichtig liep ze naar het hok toe en liet ze haar zelf door haar benen zakken. Een voorzichtige glimlach verscheen rond haar lippen waarna ze voor even haar ogen sloot en de ziel van een hond binnen liet. Zodra de ziel samen was gesmolten met haar eigen liep de hond meteen op haar af waar door Noëlle haar hand naar voren stak zodat de hond er aan kon ruiken, het duurde niet lang voor de hond haar toe liet haar te aaien waar door een kleine glimlach rond haar lippen verscheen. "Wil je mee voor een wandeling?" Vroeg ze zacht waarna ze recht stond en om haar heen keek, ze sloot haar ogen voor even en liet snuffelde in de lucht. Buiten de verschillende honden en katten om rook ze koekjes, koekjes die ze zeker mee zou gaan nemen. Noëlle volgde haar neus waarna ze even later de riemen en halsbanden had gevonden, ze pakte de riem die rook naar de mix waarna ze nog snel een hand vol koekjes pakte en die in haar jaszak stak. Haast opgewonden liep ze terug naar de hok toe, dit was toch wel een nadeel aan haar mutatie. Bepaalde eigenschappen zou ze tijdelijk van een dier over kunnen nemen, voor dat ze ook maar de honden koekjes op zou gaan eten zorgde ze er voor dat haar ziel los werd gelaten met die van de hond waar door ze weer normaal was. Noëlle deed de hond Max aan de riem en nam hem mee naar buiten, ze had eigenlijk geen idee of ze honden wel uit mocht laten maar voor nu maakte het haar weinig wat uit. Ze wou het gewoon en of ze daar blij mee waren daar zou ze later dan wel achter komen, door dat ze dit eiland totaal nog niet kende liet ze de hond de weg kiezen waarna ze uiteindelijk snel op een haast lege strand aan kwamen. Het was zo mooi om te zien, "Max zit." Haar stem was zacht en liefdevol, zodra de hond dan ook ging zitten pakte ze een koekje en gaf die aan hem. "Lief beest." Mompelde ze zachtjes.
James Turner
Deceased
Aantal berichten : 82
Onderwerp: Re: A dog walk &James wo mei 25, 2016 12:33 pm
Een verveelde dag met niks anders te doen dan buiten lopen, omdat het te warm was was niet iets waar James op zat te wachten. Hij bevond zich nu dan wel buiten, maar echt hij had er vrij weinig zin om iets actiefs en nuttigs te gaan doen. Sowieso was hij niet echt een persoon die veel bewoog en nuttige dingen deed, want dat deed hij dus bepaald niet.Het was al een wonder dat hij niet dik was en gewoon een gespierd was. Hoe dat zo was was een vraag waar hij ook nog geen antwoord op had? Eigenlijk stond hij er ook niet bij stil, omdat het wel zo de meiden aan trok. Voor meiden en soms tijdens de gymles gaf hem wel wat motivatie om iets actiefs en nuttigs te doen. Toch was het lang geleden dat hij het veld weer op was gegaan om achter meiden aan te azen. Hij had al met genoeg meiden mee gepraat, maar degene die in zijn hoofd bleven waren dan wel echt Aurélia en Aly. Die twee hadden het zo op elkaar gemunt met dikke haat en alles, dat James er gewoon tot aangetrokken werd. Als hij in de buurt was bij Aurie dan zei hij dat zij de mooiste was en als hij in buurt was van Aly was zij de mooiste. Maar och hij zat echt in drama als ze allebei in zijn buurt waren. Dan liet hij ze maar even spelen, want hij zou van zelf wel de dominante worden van het drie tal. Als dat ooit zou gebeuren dan zouden Aly en Aurie elkaar ook wel aardig vinden dat wist hij wel zeker.
Maar op dit moment waren Aurie en Aly niet in zijn buurt en dat wist hij door dat hij ze kon horen. James had de mogelijkheid om elkaar persoon, elk water druppel dat op de grond viel kon hij horen. Het was best irritant, maar nu zag hij het ook wel zijn voordeel. Hij was op het strand en horen een voeten het stand in lopen met een hond. De meid die de hond blijkbaar complimenteerde om te zeggen dat het een lief beest was niet ver weg van hem. Dit kreeg hij te merken door het aantal decibel dat zijn oren vulde met geluid. De echo’s die hij binnen kreeg van elk geluid kon hij ook laten horen, ook al was het aan de andere kant van het eiland. Maar de meid bevond zich niet aan de andere kant, maar nu slechts een aantal passen van hem vandaan. Hij was er snel op af gelopen, omdat hij zowat letterlijk aangetrokken werd door elk vrouwelijk geslacht dat rond liep. Er was nu tenminste ook gelijk iets wat hij kon doen.
“Ik vraag me af of de hond net zo lief is als jij bent?” vroeg hij van achter, terwijl hij eerst naar de hond keek en toen naar de meid. Met een vriendelijke en flirterig glimlach keek hij de meid in haar mooie ogen. “Mijn naam is James,” sprak hij op zijn typisch Britse accent. Hij kon er niks aan doen. Zijn accent had hij van af hij geboren was al en dat zou er ook niet zomaar uit gaan. Ze hoopte dat de meid een hekel zou hebben aan zijn accent, want dat zou best raar zijn omdat ze een van de weinigen zou zijn. De meeste meiden die hij leerde kennen hielden juist van zijn accent en probeerde het na te doen. Iets wat eigenlijk best wel grappig was om mee te doen. “En wat brengt jou hier?” vroeg hij door, om het gesprek door te laten gaan.
{OOC: sorry voor de hele late reacte! Ik hoop dat je er iets mee kan!}
Onderwerp: Re: A dog walk &James za mei 28, 2016 11:26 pm
Terwijl ze haar aandacht volledig op het dier had gericht had ze niet echt door wat er om haar heen gebeurde of wie of wat er allemaal op het strand bevond, ze kwam hier ook niet voor de mensen om haar heen maar voor de hond die ze mee had genomen uit zijn kennel. Ze had altijd van dieren gehouden, misschien kwam dat ook wel door het haar mutatie. Maar hoe dan ook, ze was dol op dieren. Altijd al gedaan en dat zou ze vast en zeker ook altijd houden. Ze liet haar vingers door de vacht van de hond glijden en kriebelde hem achter zijn oortje, haast wat geschrokken keek ze op toen ze een stem hoorde. Ze had niet verwacht dat iemand ook maar naar haar toe zou komen waar door ze er gewoon niet op voorbereid was dat iemand haar ook maar aan zou kunnen spreken. “Ik vraag me af of de hond net zo lief is als jij bent?” Noëlle draaide haar zelf om en liet haar blik over de jongen gaan die tegen haar aan had gesproken, een kleine glimlach verscheen rond haar lippen terwijl ze hem terug aan keek in zijn ogen. "Ik denk dat jij je beter af kan vragen of ik wel zo lief ben als deze hond." Sprak ze met een duidelijke frans accent, waarna ze kort grinnikte. “Mijn naam is James,” Het viel haar meteen op dat hij een accent had, en als ze het goed had was het Britse. Een van de paar accenten die ze mooi vond, haar lieveling accent was toch schots. Maar iers was ook erg aangenaam om te horen en zo zou ze nog wel even door kunnen gaan maar dat was nu even niet de bedoeling. "Aangenaam James, mijn naam is Noëlle." Ze keek kort naar de hond die was gaan liggen en op de grond en aan het zand snuffelde, “En wat brengt jou hier?” Haar blik gleed weer op naar hem waarna ze haar schouders op haalde, tja wat bracht haar hier? Een antwoord die twee betekenissen kon hebben naar haar idee, doelde hij op het eiland of doelde hij op het strand. De enigste reden dat zij hier op het eiland zat was toch wel omdat ze opgehaald was door een aantal leraren en omdat ze thuis niet meer woonde en eigenlijk geen vaste verblijfplaats meer had gehad. Voor dat ze op was gehaald, had ze geen weet van dit eiland gehad en wist ze ook niet echt van het bestaan van het eiland. Dit kwam dan misschien ook wel omdat haar moeders tegen mutanten waren. En ze was op het strand uitgekomen omdat ze de hond de weg had laten kiezen. Ze besloot uiteindelijk maar te gaan voor wat ze op het strand deed anders had James wel wat duidelijker moeten zijn, vond ze. "Max, ik ken het eiland totaal niet en heb hem de weg laten kiezen." Ze liet haar blik kort over hem heen gaan en moest eerlijk toegeven dat hij er best goed uit zag. "En jij? Wat brengt jou hier?" Ze kaatste misschien de vraag wel terug maar het zorgde er wel voor dat het gesprek op gang bleef, Verder wist ze eigenlijk ook nog niet echt wat ze hem moest vragen.
