You know I’m smart. I spin you round like a knot. I know the pieces of your heart. Sometimes it’s fun, to pull your strings one by one. Until I get you onto one.
Een lichte frons was te zien op zijn voorhoofd. Dit was een van de weinige momenten waarop Devon in volledige focus terug te vinden was. En dat omdat hij en Hal degene waren die ervoor gekozen hadden om een kampvuur te organiseren. Lichtjes voorovergebogen stond hij in hun kamer, klopte met zijn vlakke handen op de zijkanten van zijn broek om te voelen of hij alle essentiële dingen erin had zitten. ’Gsm, aansteker, sigaretten, sleutel van de kelder… Ready to go.’ Hij keek weer omhoog en zag het verbaasde gezicht van Storm hen aankijken. Ze hadden samen alles geregeld, van de muziek tot de drank, ze hadden zelfs een chocolade paasei voor iedereen die op hun mail geantwoord had. ’Sleutel van de kelder?’ vroeg Hal met een gezicht wat erop duidde dat hij dit deel niet meegekregen had. ’Niets speciaals, je zal het zodadelijk wel zien!’ zei Devon met die typische knipoog. ’Neem jij de muziek en deze doos mee naar het strand? Binnen 10 minuten vertrek ik ook naar daar.’ Al die praktische afspraken… De box voor een beetje achtergrondmuziek indien er geen gitaar meer gespeeld wilde worden, de doos waar allerlei flessen drank en de paaseieren inzaten. ’Tot zo!’ zei Devon, griste de zak met zijn gitaar langs zijn bed uit.. Hij sloeg het over een van zijn brede schouders om vervolgens met een brede grijns de kamer te verlaten.
Net toen hij zijn voet op de eerste trede naar de kelder plaatste hoorde hij hoe Storm de spullen nam en de deur van hun kamer dichttrok. So far so good. Eenmaal in de kelder viste hij de sleutel uit zijn zak, een sleutel die hij stiekem van de bureau van Agnessie had geleend. Hij duwde het in het slot van de oude deur en draaide het een keer om zijn as. Krakend en piepend ging de deur open en de geur van oude spullen kwam hem toegewaaid. Devon knipperde enkele keren met zijn ogen als poging om het stof te ontwijken alvorens hij de ruimte instapte. Het was een soort van stock, een plaats waar allemaal oude, half afgebroken spullen werden bewaard. Enkele weken geleden was hij in de kelders aan het rondparaderen om een plan voor Lupos uit te denken, en was terwijl op deze gesloten ruimte gestuit. Hij had door het sleutelgat gekeken en had iets gezien wat hij vandaag op het kampvuur goed kon gebruiken. Een tevreden zucht rolde over zijn lippen en even plaatste hij zijn handen zelfvoldaan in zijn zij. Hij wandelde verder de kelder in, regelrecht naar een oude driepersoonssofa. Het stof was op meerdere plaatsen gescheurd, maar het kon nog steeds perfect dienen als zetel. Hij liet zich er in ploffen, negeerde al het stof dat opvloog en lachte zachtjes. Dit was hetgeen hij nodig had. Devon drukte zich weer recht, nam de zetel met beide handen vast en tilde hem zo de lucht in. Met de sofa boven zijn hoofd liep hij de ruimte uit. Eenmaal weer op de gang -waar er meer ruimte was- liet hij de zetel op zijn linkerschouder zakken en hield hem daar. Het was op dezelfde manier als hij Dennimae op zijn schouder had gedragen op de Halloweenparty, en het ging minstens even gemakkelijk ondanks dat de zetel zeker vijf keer zo zwaar als haar was. Lang leve mutaties. Met zijn vrije hand nam hij zijn gitaar ook weer op en zette koers richting het strand.
’Hoe ziet het hier uit?’ Met een plof liet Devon de sofa in het zand vallen en moest lachen om Storm zijn reactie erop. ’Ik vertik het van op zo’n dun dekentje of in het zand zelf te gaan zitten hoor.’ Een lach borrelde op uit zijn keel. ’Hij is ook voor u bedoelt als je wil. Zo niet is er meer plaats voor de dames kort bij mij.’ zei hij er nog plagerig achterna en liet zijn gitaar in de zetel vallen. Zijn blik ging in het rond, hij zag een eindje verder een hele stapel hout -die Hal verzameld moest hebben- en in het midden van de denkbeeldige cirkel lag ook een kleinere stapel. Op de plaats waar het vuur aangestoken zou worden veronderstelde hij. ’We moeten niet zitten suggelen met het vuur aan te doen, Aislin heeft me laten weten dat zij daar voor zou zorgen.’ Een beetje vragend haalde hij zijn schouders op. ’Het is dat meisje wat toen bij ons in de les zat, die met die krullen en opvallende schoenen. Ik ga ervan uit dat haar mutatie iets met vuur te maken heeft ofzo.. In ieder geval: Zij zou het in orde brengen van zodra ze hier is.’ Devon keek op zijn horloge. Nog een kwartier en het was 18u. De zon stond al laag aan de hemel maar toch was de temperatuur nog steeds aangenaam, ook voor degenen zonder mutatie die hen warm hield. Voor de tweede keer die dag liet hij zich met een plof in de zetel vallen en trok de gitaar naar zich toe om hem vervolgens langs de zetel te plaatsen. Op die manier kwamen er nog twee plaatsen vrij. Devon boog voorover, naar de doos met drank en griste er een flesje bier uit. Nadat hij het had geopend met de achterkant van zijn aansteker liet hij zich achterover zakken en ontsnapte er een voldane zucht over zijn lippen. ’Op een onvergetelijke avond en een mooie start van de lente.’ Hij stak het flesje omhoog, als denkbeeldige toost en zette het al grinnikend tegen zijn lippen. Vieren van de lente die aanbrak… Wat een zwak excuus voor een feest. Maargoed, ze hadden het toch maar weer op poten gezet. ’Ik hoop ook maar dat we straks iemand met een of andere ijsmutatie in ons gezelschap hebben, want…’ verbitterd kneep hij een oog dicht en trok zijn neus op. ’Warm bier is nu niet het van het.’
Outfit
Campfire night / Multiple
Laatst aangepast door Devon Garnet op za maa 26, 2016 2:48 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 2:06 pm
Never a party without
StormOn
Multiply
Storm staarde door het raam naar de ondergaande zon, het was nog veraf maar ze ging onder zoals ze elke nacht deed. Gelukkig was deze nacht zes dagen na volle maan en dat betekende heel veel. Dat betekende dat Storm in topvorm was, dat betekende dat niets hem technisch gezien kon storen of tegen houden. En dat alles betekende dat StormOn compleet in het beste van hun spel stonden. Want de ene zou zich geen zorgen moeten maken om de ander en omgekeerd. Toch staarde hij naar de zon, schrok op uit zijn gedachten door Devon die helemaal gefocust in de kamer stond. Het was best amusant, Storm kon een beetje gezonde organisatiedruk aan, Devon had het er net iets moeilijker mee, misschien zou hij wat meer moeten studeren. Maar Storm zweeg wijselijk, grotendeels omdat hij het laatste niet begreep, sleutel naar de kelder? ‘Sleutel van de kelder?’ Vroeg hij, duidelijk verward. Waarom in godsnaam moest Devon in de kelder zijn? Eigenlijk had Storm het niet moeten vragen want hij kende het antwoord, dat zul je wel zien. En daar was het, Storm rolde met zijn ogen en knikte gedwee op de “ordes” van Devon. ‘Jij loopt in je element.’ Riep Storm hem na. Devon was de deur nog niet uit en er verscheen een gigantische typische Storm-grijns op zijn gezicht. Devon niet alleen, hij ook. Er waren twee dingen belangrijker dan zijn gsm en de spullen om mee te nemen. Het was zijn hartslagmeter en de kalmeringsspuit voor het geval de alcohol hem niet zou helpen om Lupos tegen de houden. Niet dat hij bang was, maar de mails terug zeiden hem wel dat er nog weerwolven zouden zijn dus het was meer een in case off – geval.
Het was niet zozeer strand als bos waar Storm op uit kwam. Voor een groot deel waren er bomen maar er was net zozeer zand vanop het strand, hier en daar een heuvel dat tot de duinen leidde. Storm’s zintuigen prikkelde de omgeving, hij rook hoeveel mensen er hier recent langs waren geweest en hoeveel dieren hier langs kwamen. Hij liet de doos in het zand zakken en liet de box voor muziek ernaast rusten. Hij keek voor een moment lang zijn omgeving rond, met die kleine glimlach op zijn lippen die praktisch alles zei. Wat hadden ze nog meer nodig … gezelschap, eten, drinken, vuur … Storm zette koers naar het bosgedeelte van de open plaats en begon wat hout te verzamelen. Wat zo ontzettend gemakkelijk ging als je sterk genoeg was om een halve boom te ontwortelen. Daarnaast zei zijn gehoor nog iets anders, Devon was in aantocht en aan de extra druk van zijn voetstappen te horen had hij iets zwaars mee. Tegen de tijd dat Devon was aangekomen had Storm het hout al op een stapeltje liggen en had hij een flesje bier open gemaakt en leunde tegen één van de bomen aan terwijl hij over het strand uit keek.
“Hoe ziet het er hier uit?” Storm draaide zich om en fronste gelijk zijn wenkbrauwen bij het zien van de sofa die Devon zo normaal in het zand liet vallen. Ah, dat verklaarde alles, Storm grinnikte en knikte instemmend. ‘Daar heb je een punt.’ Hij bekeek de zetel en kwam tot de conclusie dat hij daarvoor de sleutel van de kelder nodig had. Hij zakte neer op de rand van de zetel en keek naar de plaats tussen hem en Devon in. ‘Daar passen nog minstens twee tussen, niet te zeggen drie als jullie een beetje dichter schuiven.’ Grinnikte Storm terwijl hij het flesje naar zijn lippen bracht en dronk. Hij moest alvast een headstart maken, de alcohol was nodig om zijn lichaam in check te houden. Toen Devon over het vuur begon moest Storm meteen lachen. ‘Ik heb een reden om te slungelen, ik kom uit Londen. Jij komt uit Arizona, jij,’ hij zweeg en maakte kort een nee gebaar met zijn wijsvinger. ‘Je hebt geen reden.’ Greens Storm. ‘Maar je maakt je punt, wij hebben al genoeg gedaan.’ Hij zuchtte alsof het de grootste moeite was en leunde tegen de achterkant van de bank aan, zijn ene voet steunend op het rand van de zetel. Toen Devon een flesje nam en een toostgebaar uitbracht deed Storm hetzelfde. ‘Kon het niet beter zeggen, broer.’ Hij keek opzij en knipoogde kort. Want uiteindelijk waren ze zo goed als broers, StormOn. ‘Bier is bier, beter warm dan geen. Mar het zou handig zijn.’ Hij dronk opnieuw twee slokken en maakte een smakelijk geluidje. ‘We verdienen het.’ Merkte hij stilletjes op, hij keek kort opzij naar Devon en dan over zijn schouder, zijn oren pikten de geluiden veel sneller op dan ze zichtbaar waren, maar hij wist dat er iemand aan kwam, wie was de vraag … Outfit
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 2:38 pm
go down with this ship
Met een kleine zucht streek ze een lok donker haar achter haar oor. Bedenkelijk keek ze in haar kledingkast, want ze wilde wel iets zomers aantrekken. Kort ging ze met haar hand over de stapels kleding heen, totdat ze uiteindelijk een keuze maakte en een paars met zwart jurkje uit de kast trok waarvan ze wist dat deze haar figuur best wel goed liet uitkomen. Ze draaide een keer een rondje en bekeek de jurk. Ja, deze was goed. Binnen een paar minuten had ze de jurk aan en bekeek ze zichzelf in de spiegel. Voor de verandering had ze de vuurrode lippenstift omgeruild voor een lichte kleur roze, die er vooral voor zorgde dat haar lippen nog wat zachter uitzagen. Verder had ze ook nog gewoon mascara en eyeliner gebruikt, het was wel goed zo. Ivy plofte neer op het bed en trok het paar hakken aan wat ze al had klaar gezet, viste haar tas van de grond af en checkte deze nog een keer op de inhoud. Eigenlijk was het vooral haar mobieltje wat erin zat, verder niks speciaals omdat ze niet verwachtte dat ze iets nodig zou hebben. Veel mensen zouden vast een deken of iets meenemen, maar zijzelf had dat niet echt nodig. Behoedzaam liep ze naar het raam toe en trok het gordijn een klein beetje opzij. De zon was nog net niet helemaal onder, maar als ze de gang uitgelopen zou zijn en de buitendeur open zou doen wist ze dat deze dan al onder zou zijn. Perfect.
Haar hakken tikten zacht op de grond terwijl ze in de richting van het strand ging. Tijdens het lopen gingen haar haren op en neer en zweefde haar schoudertas wat door de lucht heen, om vervolgens weer tegen haar heupen aan te tikken en dat telkens opnieuw. Het pad was hier gestopt en ze was gedwongen om haar hakken uit te trekken. Met blote voeten stapte ze het strand op en hield haar zwarte hakken vast met haar rechterhand. In de verte zag ze al wat spullen staan, daar moest straks dus het grote kampvuur plaats gaan vinden. Ze was lichtelijk benieuwd naar wie er allemaal zouden komen, gezien ze nog niet veel mensen kende hier en ze hoopte dat ze niet helemaal buiten de boot zou vallen. Maar dat zou ze dan wel zien, en anders kon ze nog altijd weggaan en iets voor zichzelf gaan doen. Kort zuchtte ze een keertje, waarna ze in de richting ging van de plaats waar ze de andere personen zag. Haar blik was kort gericht op de horizon, die nog in verschillende kleuren te zien was omdat de zon nog maar net onder ging. De personen die er al waren herkende ze wonderbaarlijk genoeg, waarschijnlijk waren ze een van de weinige die ze überhaupt kende. Maar ze zou vast wel met nieuwe mensen praten, of tenminste dat hoopte ze dan toch wel. "Goedenavond!" zei ze vrolijk en ze voelde haar mondhoeken licht omhoog krullen. "Ik neem aan dat jullie nog wel wat meer mensen verwachten?" vroeg ze toen terwijl ze haar blik van de één naar de ander liet gaan. Want je maakte haar niet wijs dat ze hier straks met een klein groepje kwamen te zitten.
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 3:15 pm
Devon
You know I’m smart. I spin you round like a knot. I know the pieces of your heart. Sometimes it’s fun, to pull your strings one by one. Until I get you onto one.
‘Daar passen nog minstens twee tussen, niet te zeggen drie als jullie een beetje dichter schuiven.’ Was Storm zijn welopgemerkte antwoord en Devon bevestigde die door gretig te knikken. In zijn groenige ogen stonden duidelijke flikkeringen te lezen. Zijn beste vriend had gelijk: Hij liep in zijn element en het straalde van hem af, van kop tot teen. Het voelde verdomd goed om terug op een ontspannen manier bij Hal te kunnen zijn. De sfeer de tussen hen ging was weer als vanouds, alsof ze voor een moment beide simpelweg konden vergeten wat er afgelopen weken gebeurd was. En het mocht ook wel eens, ze konden het beide meer als goed gebruiken. Genosha mocht gerust zien dat niets, maar dan ook niets de broers uit elkaar konden halen, zelfs een volle maan en de vloek van een weerwolf niet. Devon haalde even de praktische kant van het vuur aan, en Hal moest erom lachen. ’Juist ja, het enige vuur dat jij ooit gehanteerd hebt was dat van de kaarsen bij je theekransje.’ Devon beet lachend op zijn tong en duwde tegen de knie van Hal waardoor zijn been even van de sofa af gleed. Nagrinnikend nam hij nog een slok. Storm was misschien de slimste van hun twee, maar Devon was toch wel overduidelijk de handigste.
’Bier is bier.’ vermeldde Hal en Devon keek op naar hem om vervolgens zijn schouders neutraal op te halen. ’Daar heb je een punt.’ Hij liet het flesje in zijn hand tollen en keek met een dichtgeknepen oog naar de inhoud ervan. ‘We verdienen het.’ Devon keek ook naar Hal en trok voorzichtig een mondhoek op. De blik die ze wisselden omvatte zoveel meer dan dat het deed uitschijnen. Maar beide wisten ze het, en dat was het belangrijkste. ’Weet je wat we nog verdienen?’ doorbrak Devon de stilte en dronk de laatste slok uit zijn flesje alvorens hij het leeggoed naast de bak met andere drank neergooide. ’Muziek!’ Een beetje prutsend haalde hij zijn gsm boven, verbond het ding via bluetooth met zijn box en begon door zijn afspeellijsten te bladeren. Na enkele seconden klonk I Took A Pill In Ibiza zacht doorheen de box. Het was nie zo’n groot ding, er was ook geen elektriciteit voor nodig, maar zo hadden ze op zijn minst een leuke deun om naar te luisteren. ’Zo, nu mag het volk komen!’ Net op het moment dat Devon zijn hand uitstak naar een tweede flesje, weerklonken er voetstappen in het zand. "Goedenavond!" Tegelijk, alsof ze één waren keken Storm en Devon op, in de richting van de reeds bekende stem. ’Ziet daaaaaaar…’ Zei Devon met een goedkeurende knik en trok de dop van zijn flesje. Hijhad niet meer dan één blik en één ademteug nodig om te zien wie er was gearriveerd. Gretig liet hij zijn ogen over haar lichaam glijden, over haar outfit, de schoenen die ze in haar handen droeg. Het plaatje klopte yet again. Haar vraag liet hij onbeantwoord, in de plaats daarvan klopte hij met zijn vrije hand op de plek langs hem en trok zijn wenkbrauwen uitnodigend op. Het leek er niet op dat Ivy iets had meegenomen om op te zitten, dus waarom zou hij zijn zetel niet met haar delen? En het was ook niet alsof Storm er problemen mee zou hebben, integendeel. Haar bekende, uitgesproken geur vulde zijn neus en hij wisselde nog kort een blik met Hal. De eerste vampier was gearriveerd…
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 3:51 pm
Spencer Lewis
Bekers, water, een vest, deken en een kussen.. dat zal vast wel genoeg zijn. Ze zat er aan te denken om een fles wijn mee te nemen, maar ze hadden vast wel genoeg. Heel veel kon ze toch niet drinken. Ondanks het feit dat Spencer door haar mutatie immuun is voor gifgassen, kan het vloeiende vergif met de naam ‘alcohol’ behoorlijk heftig reageren op haar lichaam. Het botst gigantisch met haar mutatie. Drie glazen wijn en ze zou stomdronken zijn. Daarom moest ze zorgen dat ze genoeg zou gaan drinken. In eerste instantie wilde Spencer niet heen gaan, simpelweg omdat het ontmoeten van nieuwe mensen niet bepaald haar forte was, maar ze besloot dat ze ook niet voor altijd alleen kon blijven. Of ze ooit weer echte vrienden kreeg wist ze niet, maar een beetje gezelschap kon ze wel gebruiken. Na een laatste outfit-check verliet ze haar kamer en liep ze richting de uitgang van het gebouw. Het was al redelijk donker aan het worden, dus Spencer haar ogen begonnen meteen fel op te lichten. "fijn." zuchtte ze, en ze liep rustig verder in de richting van het strand. Waar ze precies moest zijn wist ze niet, maar dat kwam vast wel goed. In haar hoofd zat ze zich te bedenken hoe ze zichzelf zou gaan voorstellen, zonder dat ze raar overkwam, Spencer was nou eenmaal iemand die een gesprek nooit normaal kon laten verlopen, op wat voor manier dan ook, ze kon alles awkward maken, misschien was het wel een soort van vloek waar ze last van had. Meestal ging het na een tijdje wel beter, ze moest er gewoon even inkomen. Want ondanks het feit dat ze erg verlegen kon zijn, was ze was nog best wel een feestbeest. 'Gewoon normaal doen, zeggen dat je nieuw bent, en niet struikelen.' zei ze zachtjes tegen zichzelf toen ze het strand op liep. Spencer was al lang blij dat ze hen meteen zag zitten, en met een glimlach op haar gezicht begon ze op de groep af te lopen. “Hoi, uh, ik ben Spencer, ik ben nog best nieuw dus ja, uhm..” stamelde ze. Kort hield ze haar hand door haar haar heen en wierp een blik op de groep. Meteen merkte ze dat ze rood werd op het moment dat iedereen haar aankeek. Oh god waar was ze in hemelsnaam aan begonnen, er waren super weinig mensen. Hopelijk kwamen er nog een stuk meer, want dan zou ze in ieder geval wat minder opvallen als dat ze nu deed..
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 5:41 pm
Tonight let's get some and live while we're young
Ze had goed geslapen, goed gegeten, en fris gedoucht. Wat wel een beetje stom was want ze ging naar het strand. Tja, daar ging ze toch wel weer vies worden en dan was dat voor niks geweest. Maarja, whatever. Zo rook ze wel lekker, naar roosjes, door haar favoriete rituals met rozen geurtje. Jup, Lorise was één en al romantiek. Ze had haar zwarte bikini aangetrokken en daaroverheen een wit shirt en rokje. Weer dom, want dat ging vies worden.. Het mocht dan misschien wel nog maar net lente zijn en het water zou waarschijnlijk nog heel koud zijn maar dat maakte niks uit, ze wist bijna zeker dat ze ergens op de avond nog wel een duik zou nemen. In Colorado was het water echt ijskoud, dus ze was wel wat gewend. En dan was het maar hopen dat er iemand was die haar weer kon opwarmen. Haar haren liet ze zoals gewoonlijk los en met wat mascara en eyeliner was haar make-up wel klaar. Haar schoenen maakten niks uit want die deed ze toch uit op het strand. Dus ze stapte simpelweg gewoon voor het gemak op haar afgetrapte all stars.
Buiten voelde ze nog best wel een koel briesje over haar blote benen en was ze maar blij dat ze nog snel een spijkerjasje had gepakt. Het was niet koud maar toch wel net iets warmer. Ze had ook een stuk of drie fleece dekentjes meegenomen, dan was het zeker dat niemand het koud zou krijgen. Lorise had er genoeg, en ze mocht dan wel wat gewend zijn, maar ze had wel een grote liefde voor dekentjes. Ze liep naar het strand toe en was verbaasd dat er nog geen vuur aan stond. Wel stond er hout klaar wat blijkbaar in de fik moest en er was ook casual een bank die erbij stond. Lol. Ze maakte zich niet eens meer zorgen om hoe dat daar was gekomen. Mutanten eiland he, dat had vast geen moeite gekost. Oh het meisje wat een aantal meters voor haar liep was dus ook opweg geweest daar naar toe en ze hoorde nog net wat het meisje zei. Ze was nieuw, schattig. Ze zag er gelukkig niet uit als een partycrasher. “Damn Spencer, Back at it again with the vans” lachte ze naar het meisje, hopend dat ze het zou herkennen. Het was iets van vroeger wat Lorise haar ouders haar hadden laten zien, zo grappig. Lorise kwam van achter het meisje vandaan en pakte meteen haar hand vast om het te meteen te schudden. “Cupid hier” zei ze met een knipoog en richtte haar blik daarna naar het andere meisje. Om ook haar hand te schudden. “Maar Lorise mag ook” zei ze tegen de brunette met het roze jurkje en hakken. “Gosh die schoenen zijn nice” zuchtte ze even naar de zwarte hakken met een verliefde blik.
Na haar aandacht naar de meisjes draaide ze zich om naar de jongens. Ze wist niet wie ze nou moest kiezen om dramatisch heen te rennen en een knuffel te geven. “StormOn, schatjes van me..” begon ze plagend en stak haar tong even uit. “Krijg ik nog een knuffel?” vroeg ze en opende haar armen naar het duo. Dan was het maar aan hun wie haar eerste kwam begroeten. Loriso was echt een knuffel persoon hoor dat was niet te veranderen.
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 6:08 pm
Never a party without
StormOn
Multiply
Er was een tactisch volledig uitgedachte reden voor waarom Storm op de rand van de zetel ging zitten aan de andere uiteinde van Devon. Hoe meer er tussen hen in konden zitten hoe beter het in ieder geval was. En er was nog een hele avond en nacht in het vooruitschiet om op honderd mogelijke manieren te wisselen van plaats. Dus het was het meest logische om te doen, niet? Storm keek opzij naar Devon en glimlachte opgelaten, terwijl hij hoofdschuddend nog een slok nam van het flesje. Natuurlijk had Devon een gevatte opmerking voor hem betreffende het vuur. ‘Oh ha ha, grappig.’ Lachte Storm. Zijn voet werd van het uiteinde geduwd en Storm verloor voor eventjes zijn evenwicht. ‘Ik ga daar zelf geen antwoord op geven.’ Zei hij resoluut. Theekransje, moest hij een zus gehad hebben in plaats van een broer dan zou dat wel eens kunnen gebeuren hebben, gelukkig voor hen was de meerderheid van het gezien mannelijk en stond zijn moeder er alleen voor. Of tenzij Camille op bezoek had, dan had niemand het nog voor het zeggen. Devon schetste Storm altijd af in het idyllische thee drinkende plaats waarmee iedereen over een Brit dacht … wel, look again. Storm kon dat aardig tegenspreken.
Hoe het Devon lukte om het flesje eerder leeg te krijgen dan Storm wist hij niet … zeker niet omdat Storm al veel eerder zijn flesje had geopend. Misschien had hij het afgelopen zozeer gemist dat hij er meer van genoot? In ieder geval, Devon had het zijne al leeg en stortte zich op de muziek. Storm goot de resterende inhoud van zijn bier door zijn keel en concentreerde zich op de omgeving, hij hoorde voetstappen naderen, net als de geur hem bekend voort kwam. Het geluid stierf een beetje weg door de muziek maar als hij zich concentreerde hoorde hij nog steeds alles van in een straal van een kilometer rondom zich. ‘Al onderweg.’ Knikte Storm over zijn schouder vlak na de woorden van Devon, en jawel hoor, daar was ze. Ze draaiden zich gelijk om bij haar begroeting en Storm had in één opslag zijn ogen langs haar lichaam laten glijden. Ze mocht dan wel de natuurlijke concurrentie zijn van Lupos, maar ze was dat zeker niet van Storm. ‘Als we iets doen dan doen we het goed.’ Beantwoordde hij haar vraag aangezien Devon dat niet deed. Devon trok haar naast zich op de zetel en Storm greens kort, reikte naar een nieuw flesje en hield er in een afwachtend gebaar eentje op naar Ivy, eens zien of vampieren zo goed konden drinken als weerwolven dat konden.
Maar het bleef niet bij Ivy, hij hoorde nog iemand naderen, met aarzeling. Storm draaide zich om op de armleuning naar het meisje dat hen naderde. Gevolg door Lorise, een niet zo onbekend gezicht. ‘Spencer.’ Hij draaide zich terug en keek naar Devon, het was zijn beste vriend die het sterkst was in personen koppelen aan instagramaccounts. ‘HeylmToxic.’ Zei Storm na kort denken, ha, toch niet Devons hulp nodig. ‘Niet nieuw dus voor ons. Kom erbij.’ Knipoogde hij uitnodigend. Hij verlegde zijn blik naar Lorise en zette met een grijns zijn flesje tegen zijn lippen, ze zag er weer geweldig uit, alle dames trouwens. ‘Is het enkel een knuffel dat je wil?’ Hij leunde naar voor en keek samenzwerig naar Devon. ‘Nemen wij vanavond genoegen met knuffels?’ Vroeg hij met de zekerheid. Storm drukte zich af van de zetel rand en omhelsde Lorise kort, haast beleeft. ‘Neem jij er genoegen mee?’ Vroeg hij haar stilletjes terwijl hij terug afstand nam en met een grijns terug op de zetelrand ging zitten, nee dat zou ze niet kunnen … Tag; Devon, Ivy, Spencer, Lorise Outfit
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 7:20 pm
LET THE FIRE BURN HIGH, HIGH, HIGH
De blonde meid had langer dan een uur onder de douche staan, maar niet omdat ze zo vies was. Na haar haren gewassen te hebben, een washandje met heerlijk ruikende zeep over haar lichaam gebracht te hebben, stond ze na te denken over de avond. Het was natuurlijk een geweldig idee van de jongens, maar wat moest ze begod aan? En wie kamen er allemaal? Wat als ze niemand kende, behalve de jongens? Well, Taylor, Karlie en Katerzyna zouden waarschijnlijk ook komen. Dus dat stukje zal wel goed komen, maar wat als er heel erg veel mensen kwamen? Dennimae vond drukte erg moeilijk, wist niet hoe te handelen op die moment. Maar, ze was uitgenodigd en had toegezegd. Eigenlijk deed ze het meer voor de boys, maar goed. Met een zachtte handdoek droogde ze haar lichaam af, waarna de föhn haar blonde lokken een mooie slag gaven. Denni trok een kort, zwart shirtje aan met lange mouwen. Onder het shirtje ging een zwarte rok, die tot haar knieën kwam. Haar witte nikey's konden natuurlijk niet ontbreken, Denni droeg ze bijna altijd. Na wat neutrale make-up aangebracht te hebben, moest ze er aan geloven. Het feestje was al begonnen, ze moest wel. Ofja, 'moeten'. Moeten is een groot woord, maar ergens voelde ze zich wel een beetje verplicht. Ze had toegezegd en de jongens rekende op haar komst. Maar zouden ze haar missen als ze nu op haar kamer bleef, zichzelf op de badkamer opsloot? Waarschijnlijk niet.
Een klein zuchtje was te horen zodra de blondine haar voeten in beweging bracht. Kom op chick, wat kan er gebeuren? Storm en Devon waren er, die zouden er wel voor zorgen dat het gezellig werd. En zo slecht was nieuwe mensen leren kennen ook niet. Stiekem hoopte Denni dat Kat ook zou komen, wat een glimlachje rond haar lippen bezorgde. Dennimae opende de grote deuren van de school, om een al redelijk donkere hemel aan te treffen. Een briesje liet haar blonde haren dansen, waarna ze rustig over haar schouders vielen. De weg naar het strand was totaal niet moeilijk, ze wist het dan ook uit haar hoofd. De weg naar het strand leek veel langer dan normaal en Dennimae voelde hoe de zenuwen door haar lichaam gierde. Haar hart ging als een gek te keer, waardoor de jongens haar waarschijnlijk al lang zouden horen aankomen. Ze wist hoe scherp hun zintuigen waren en vooral Storm kon elke slag van haar hart horen. Het was niet gek dat Denni's hartslag wat snel ging, maar nu.. Ze voelde zich nog zenuwachtiger dan voor het Halloween feest was geweest. En waarom? Daar had ze moeten dansen, hier niet eens. Een groepje mensen verscheen op haar netvlies en de stemmen van de jongens herkende ze meteen. Totaal niet op haar gemak, wandelde ze naar het groepje toe. Ze zag hoe Storm een meisje omarmde en nog twee andere meisjes bij Devon in de buurt. Ze kende de dames echter niet. "Hey," Glimlachtte ze toen ze bij het groepje kwam, haar stem lichtelijk zacht. "Krijg ik ook zo'n warm welkom?" Vroeg ze aan Storm, waarna ze grinnikend naar het meisje keek.
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 9:05 pm
Eerlijk gezegd had ze in de eerste instantie alleen als een grap op het instagrambericht gereageerd. Oké, met een hele groep rond een kampvuur zitten was leuk, so-wie-so, maar dan wel in de zomer en niet in de… Winter, of ja, bijna in de ‘lente’, zoals Storm en Devon in hun mailtje hadden gezegd. Het had wat goede overredingskracht van Raeen gekost (‘Wat moeten ze nou zonder het vuur dat je ze beloofd hebt, Aislin? Dan hebben ze alleen een kamp!’) om haar er echt van te overtuigen om vanavond naar het strand te komen. ‘Maar ik heb ze ook the Raeen beloofd,’ grinnikte ze haar kamergenote toe, om aan te geven dat ze sowieso samen naar het strand zouden gaan. Vanaf haar bed greep ze naar de lade van haar nachtkastje, waar haar vaste voorraad mineralen (Aislin noemde ze soms liefkozend haar aanmaakblokjes) lag die voor het vuur van vanavond zouden zorgen. Ze griste er een paar mee – calcium, lood, zink en ijzer – dat zou wel genoeg zijn om de avond en misschien nog wel de nacht door te komen, anders had er altijd iemand wel een aansteker bij zich.
Terwijl ze de blokjes in haar broekzakken verborg trok de brunette nog even een wijde spijkerjas over haar grijze vest, witte T-shirt en zwarte skinny jeans aan. Ook al beweerden de jongens dat het lente was, het was nog steeds koud buiten en ze kon zich voorstellen dat het ’s nachts nog kouder werd – jammer genoeg ging ze zich niet aan hun opgestelde dresscode houden. ‘Ik heb vuur, ik heb Raeen, wat hebben we nog meer nodig?’ dacht Aislin hardop na, terwijl ze de kamer rondkeek. ‘Drank?’ hielp Raeen haar, en ze vouwde haar handen samen. ‘…dat is het. Dat missen we.’ Aislin kroop het bed over en graaide aan de zijkant van haar bed, aan de kant die tegen de muur stond, totdat ze iets van glas tegen haar hand voelde en hem aan Raeen liet zien. ‘Is dit oké, denk je?’ Het was een nog ongeopende fles Ierse whiskey die ze van Kate gekregen had (die hem weer uit het kantoor van haar vader ‘geleend’ had), als dank voor het helpen bij Jamie’s kostuum op de Halloweenparty.
‘Je kunt er mee dronken worden, dus dan is het automatisch goed, right?’ Aislin knikte Raeen lachend toe terwijl ze de fles in haar zwarte leren tas propte, hem over haar schouder gooide en er nog snel een zwart-witte fleecedeken bij propte. ‘Let’s go!’ Al weglopend uit hun kamer deed ze nog half struikelend een paar zwarte laarsjes aan – no way dat ze haar glitterende Dr. Martens naar het strand aan zou doen.
Bij de duinen aangekomen werden ze al begroet door een zacht muziekje en de aanblik van een groepje studenten – en een bank. Ze keek even de groep rond – Storm en Devon natuurlijk als de twee ideale gastheren, een meisje dat ze herkende uit de natuurkundeles, als haar ogen haar niet bedrogen zag ze daar ook nog Cupid en twee onbekende meisjes. ‘Hey all!’ riep Aislin al vanuit de duinen als een begroeting, Raeen plagerig met zich meetrekkend van de zandberg af. Nu ze een stuk dichter bij de groep was, zag de brunette meteen dat ze behoorlijk underdressed was in vergelijking met de rest. Hadden zij het dan niet ontzettend koud? ‘Het spijt ons ontzettend dat we ons niet aan de dresscode hebben gehouden,’ lachte ze, ‘maar we hebben drank bij ons, een deken, the Raeen’ – ze ‘presenteerde’ Raeen aan de groep waarna haar kamergenote lachend een buiging maakte – ‘en vuur zoals ik beloofd heb, dus mogen we misschien toch blijven?’ Met een glimlachje keek ze de groep aan. ‘Ik ben Aislin trouwens.’
Outfit Tag: Devon, Storm, Ivy, Spencer, Lorise & Dennimae (en ze is samen met Raeen)
Raeen Wolfe
Class 2
Aantal berichten : 53
Onderwerp: Re: Campfire night za maa 26, 2016 11:32 pm
"Blinded by my Halo"
Een kampvuur. Midden in de winter. Hoewel fuckboi 1 beweerde dat het lente was, was zij zelf nog niet echt overtuigd. Maar langs de andere kant, ze maakten kleren en dekentjes voor iets, right? Plus ze had haar eigen persoonlijke warmtebron in de vorm van een ontvlambare roomie. En die arme sukkeltjes op het strand zouden dat vuur waarschijnlijk zelf niet aankrijgen. Dat gebruikte ze ook mooi als excuus om Aislin te overtuigen om daadwerkelijk ook te gaan. En als bij wonder was ze daar dan ook in geslaagd, al had ze moeten beloven dat ze ook echt mee zou gaan en niet op het laatste moment zou afzeggen. Want ja, daar had Raeen wel een talentje voor. Vooral als ze ineens zenuwen kreeg.
Hoewel die stiekeme profiteurs een dresscode hadden ingesteld voor de chicks, hield zij zich daar natuurlijk niet aan. Perks of being agender. Nah, ze wou gewoon niet koud krijgen. Aislin was van hetzelfde idee blijkbaar. Eenmaal aangekleed ging ze in het midden van de kamer chillen. ‘Ik heb vuur, ik heb Raeen, wat hebben we nog meer nodig?’ Mompelde de babe in zichzelf. "Drank?" Hielp ze, want tja, dat was wel heel belangrijk. Als een ware acrobaat kroop Aislin over het bed. ‘Is dit oké, denk je?’ Vroeg ze vervolgens, waarop Raeen even de fles inspecteerde en goedkeurend knikte. "Je kunt er mee dronken worden, dus dan is het automatisch goed, right?" Argumenteerde ze, want zo was het nu eenmaal. Aislin knikte met een grijnsje en propte de fles in haar rugzak. Raeen nam de twee mini zitzakken uit de hoek van de kamer. Konden ze daar mooi op neer ploffen in plaats van in het zand.
De duinen kwamen al snel in zicht, en Aislin werd alsmaar enthousiaster. De brunette sleurde haar bijna de duin af. Nog even en ze ging zandhappen. De groep was gelukkig nog niet al te groot, maar Raeen was blij toen Aislin het woord nam. Lachend maakte ze een buiging toen ze werd voorgesteld. Nadien liet ze de kussens op de grond vallen en claimde er een voor zichzelf. "Hop hop, lil Cinder, light it up", Spoorde ze haar roomie aan om het kampvuur in de fik te steken. Ondertussen gleden haar ogen langs de aanwezige mensen, stiekem benieuwd naar hun namen maar te socially awkward om er om te vragen natuurlijk.
Katerzyna Kraków
Class 3
Aantal berichten : 373
Onderwerp: Re: Campfire night zo maa 27, 2016 12:51 am
It's hot
it's loud, it's wild We bounce to this track And I don't care what anybody thinks about that
Snel was ze onder de douche gesprongen en daarbij had Waverly waarschijnlijk een heel concert gekregen van haar omdat Kat het vaak niet kon laten om keihard te gaan zitten. Liedjes bleven soms ook te makkelijk in je hoofd zitten en kwamen er dan niet meer uit. Daar had ze zovaak last van, het was echt niet normaal. Soms kon ze de hele dag doorgaan en ze kon best iedereen gek maken als ze wilde. Als Waverly niet al gek van haar zou worden wist ze het eigenlijk ook niet. Maar goed. Ze moest even schoon worden, en hier nam ze behoorlijk te tijd voor. Hoewel ze ook niet te lang nam, want ze moest ook niet te laat komen.
Eenmaal uit de douche gekropen begon Kat zichzelf meteen klaar te maken, en natuurlijk nam ze de dresscode wel serieus. Nou hoefde zij het ook niet perse koud te hebben en het was ook niet zo koud buiten, dus het kon wel. Haar basis bestond uit een zwarte simpele bikini, eentje die ze eigenlijk te simpel vond om naar het strand aan te trekken maar voor nu stond het wel leuk onder iets wat ze in haar kast had hangen. Het was niet heel bedekkend, dus opnieuw, het liet best wel veel zien en dat mocht ook best, vond ze. Waarschijnlijk zouden er best veel mensen komen en zoals altijd wilde Kat wel een leuke indruk achterlaten, ook al was er natuurlijk ook wel iemand in het speciaal bij. Ze wist ook wel bijna zeker dat Denni zou komen, dus dat zou ook helemaal wel leuk worden.
Aangekleed en al was ze bijna klaar om te vertrekken, tot ze zich nog bedacht om ook nog een volleybal mee te nemen. Typisch, actieve Kat zou natuurlijk ook wel opzoek gaan naar wat fanatiekelingen om een potje te spelen. Zeker als er drank zou zijn, want dan kon het niet nog grappiger. Sowieso moest ze ook Hall nog proberen weer een beetje op te vrolijken, want dat was ook een soort levensmissie geworden van haar. Eentje die ze heel serieus nam. Daarom nam ze de bal ook mee en al snel vertrok ze richting het strand, waar het feestje blijkbaar al begonnen was Moeilijk was het daarom ook niet te vinden. Haar blik gleed al even over de mensen die er al bij waren gekomen voordat zij er was om zich er dan ook bij te voegen. ”Hee, got room for one more?” Vroeg ze even vrolijk met wiebelende wenkbrauwen en een brede grijns aan Hall, waarna ze even kort een grappig dansje deed om haar outfit te showen. Yes, even laten zien dat ze zich aan de dresscode had gehouden. Het deed haar daarbij ook wel even heel goed om Hall zo te zien, niet in een hele pijnlijke staat. Heel goed. Daarom glimlachte ze ook heel vrolijk naar hem en knipoogde ze even kort. ”We gaan zo nog wel zwemmen toch?” Vroeg ze even uitdagend aan hem, want hee, dat konden ze best nog wel eens overdoen en Kat had haar bikini eronder aan. Haar aandacht werd vervolgens alleen ook al snel getrokken door Dennimae naast wie ze was komen staan, en ze hield de eerst volgende tijd ook haar ogen op het meisje. ”Hee,” Zei ze ook even met een grote ‘Kat-achtige’ glimlach. Ze was tenslotte ook heel blij om haar weer te zien, best wel heel blij..
Onderwerp: Re: Campfire night zo maa 27, 2016 11:16 am
go down with this ship
Beide heren keken op hetzelfde moment op toen ze hen had begroet. Afwachtend bleef ze staan waar ze stond, maar ze werd al begroet en duidelijk herkend. ’Ziet daaaaaaar…’ zei Devon terwijl hij de dop van zijn flesje trok en een keer goedkeurend knikte. Ivy had voor een kort moment haar armen over elkaar heen geslagen. Het leek alsof ze de ogen op haar huid voelde branden, maar haar mondhoek die lichtelijk omhoog was gegaan gaf wel aan dat ze er niet bepaald problemen mee had. Waarom zou ze ook, ze had net zo goed totaal bedekkende kleding aan kunnen doen, maar dit paarse jurkje zou waarschijnlijk meer gewaardeerd worden door de jongens. Voor een kort moment beet ze zachtjes op haar onderlip, het was een soort van tik geworden om dat te doen. ‘Als we iets doen dan doen we het goed.’ Het was Hal die dit zei. Haar wenkbrauw ging wat omhoog toen Devon uitnodigend naast hem op de zetel klopte. Had zij eens even geluk, hoefde ze niet in het zand te gaan liggen rollen ook. Ze gooide haar hakken ergens achter de bank neer zodat die niet langer in de weg stonden en wandelde toen in de richting van Devon en zijn zetel. Ivy liet zich naast hem neervallen en streek met haar hand het jurkje weer recht. De donkerharige draaide haar hoofd voor eventjes in de richting van Devon en glimlachte zoetjes, een glimlach die beide heren nu al eens eerder hadden mogen aanschouwen. In haar ooghoek zag ze hoe Hal haar een flesje aanbood, die ze natuurlijk aanpakte en simpel de dop eraf tikte, ze had geen flesopener of iets dergelijks nodig.
Nieuwsgierig keek ze op toen er een nieuwe stem klonk, want naast het feest was ze hier natuurlijk ook om wat nieuwe mensen te leren kennen. Op dat moment nam ze tevens een slok uit haar flesje. “Hoi, uh, ik ben Spencer, ik ben nog best nieuw dus ja, uhm..” Een vriendelijke glimlach werd in de richting van het nieuwe meisje geworpen, blijkbaar was ze net zoals Ivy zelf ook redelijk nieuw op Genosha. "Ik ben Ivy, ook redelijk nieuw hier, so no worries," zei ze vrolijk en bewoog wat met haar blote voeten in het zand. Deze konden net de grond raken namelijk, want zulke hele lange benen had ze natuurlijk ook weer niet. Een nieuwe stem was te horen en een volgend meisje was er blijkbaar bij gekomen. “Damn Spencer, Back at it again with the vans.” Ivy schoot eveneens in de lach en richtte haar blik nu kort op de witte schoenen van de nieuweling. “Cupid hier,” stelde ze zich nu voor aan het andere meisje. Daarna schudde ze Ivy de hand. “Maar Lorise mag ook.” De brunette knikte een keertje en glimlachte. “Gosh die schoenen zijn nice.” Ivy grinnikte een keertje en keek naar haar hakken die ze had uitgetrokken. "Je mag ze best eens lenen," zei ze nog waarna ze een slok van haar drankje nam en kort een zijdelingse blik op Devon richtte.
De stroom van mensen bleef daarna maar komen. Een blondine kwam ook bij het groepje en vroeg aan Storm of ze ook zo'n warm welkom kreeg, aangezien Lorise net een omhelsing van hem had gekregen. Het zou in het begin voor haar wel even moeilijk zijn, omdat ze het merendeel van de mensen nog nooit had gezien en van sommige dus ook de naam niet zou weten. In de verte kwam er een volgend duo aanlopen, het leek wel alsof dit een feestje zou worden van allemaal dames + StormOn. ‘Het spijt ons ontzettend dat we ons niet aan de dresscode hebben gehouden,’ begon het onbekende meisje lachend, ‘maar we hebben drank bij ons, een deken, the Raeen.’ De twee maakte een korte buiging, Ivy grinnikte kort. ‘En vuur zoals ik beloofd heb, dus mogen we misschien toch blijven?’ Haar blik ging de groep rond. ‘Ik ben Aislin trouwens.’ Ivy stak kort haar vrije hand op om haar te begroeten. "Ivy," zei ze met een glimlachje. Hierna richtte ze haar blik weer op Devon. "Hebben jullie alleen maar meiden uitgenodigd?" vroeg ze iet wat plagerig en keek hem met één wenkbrauw lichtjes opgetrokken aan. De stiekemerds. Verder zag ze dat er nog een meisje bij was gekomen. Jeetje, nu begon ze zich toch nog wel af te vragen hoeveel mensen ze nog zou gaan ontmoeten op Genosha.
Onderwerp: Re: Campfire night zo maa 27, 2016 12:19 pm
Devon
You know I’m smart. I spin you round like a knot. I know the pieces of your heart. Sometimes it’s fun, to pull your strings one by one. Until I get you onto one.
En Hal had gelijk, net op het moment dat hij zijn zin had afgemaakt verscheen het erste gezicht vanachter de duinen. Het was InfinityBabe, gekleed alsof ze de hele wereld aankon. In ieder geval toverde het een brede glimlach op Devon zijn gezicht teweeg en klopte hij uitnodigend op de plek langs hem. Ze leek maar al te gretig in te gaan op zijn aanbod en zwierde zichzelf op de vrije plaats, vlak langs Devon. Het flesje dat ze vn Hal aangeboden kreeg popte ze in no-time open en Devon nam grijnzend ook een slok van het zijne. ’Hier heeft er eentje duidelijk zin in vanavond.’ merkte hij bedachtzaam op en liet zijn ogen nogmaals over haar lichaam glijden. Ze had duidelijk werk van zichzelf gemaakt, iets wat de jongens zeker zouden appreciëren, en misschien enkele meisjes ook nog wel. Devon en Hal wisten hoe het er aan toe kon gaan op feestjes, en de nieuwelingen zouden het maar al te snel gaan ontdekken. “Hoi, uh, ik ben Spencer, ik ben nog best nieuw dus ja, uhm..” Devon was zo gefocust op Ivy dat hij in eerste instantie het meisje niet had horen afkomen, maar van zodra ze haar zachte stem liet horen, keek hij op als een arend naar zijn prooi. Ze zag er verlegen uit, deed hem op de een of andere manier wat aan Denni denken. Glimlachend keek hij haar aan en wierp haar een geruststellend knipoogje toe van zodra ze kort oogcontact maakten. ’Geen zorgen Spencer, komt dik in orde hier vanavond. Neem iets te drinken en zet je erbij.’ hij gebaarde openlijk naar de bak met drank die een eindje verder in het zand stond, als teken dat iedereen vrij was om er iets uit te nemen. ’En als er iemand is die op de een of andere manier de drank koud kan maken: Ga je gang!’ Devon greens nog kort in het rond, totdat Cupid ook ten tonele opdook met een geweldige opmerking op de schoenen van Spencer. Langs hem hoorde hij Ivy gretig lachen, en Devon kon zelf ook een snort niet onderdrukken.
’Is het enkel knuffels dat je wil?’ was de opmerking van Storm toen Lorise vroeg om een knuffel. Uitdagend haalde Devon zijn wenkbrauwen op en werkte zich recht uit de zetel om vervolgens ook op de Cupido van de groep af te stappen. ‘Nemen wij vanavond genoegen met knuffels?’ Hij ving de typische blik van Hal en trok zijn mondhoeken bedenkelijk omlaag, en deed op die manier mee aan het spelletje dat Hal speelde. ’Mwehhh, dat weet ik nog zo niet hoor.’ Hal trok Loriso even tegen zich aan en Devon nam grinnikend over van zodra hij losliet. ’Ik hoop dat je je vleugels hebt aangetrokken, want vanavond gaan we aardig van de grond gaan.’ lachte hij haar toe en drukte nog een oppervlakkige kus tegen haar wang alvorens hij haar losliet. Het was alsof de momenten perfect op elkaar aansloten, want van zodra Devon een stap naar achteren deed, zag hij hoe ook Denni opgedoken was. Als ze haar zwakke stem niet had gebruikt was ze sowieso onopgemerkt gebleven. Behalve voor Hal en Devon, want zeker hij kende haar geur als de beste. ’Wat is dat nu voor een vraag?’ ging hij lachend in om haar verzoek voor ook zo’n warm welkom. ’Kom hier kleine.’ Devon ploeterde een stukje doorheen het zand en stak zijn armen recht vooruit om Denni als een veertje van de grond te rapen. Hij had haar bij haar heupen vast en liet haar een halve draai doorheen de lucht zwieren om haar daarna weer veilig op haar voeten in het zand te zetten. ’Warm genoeg?’ sprak hij haar toe en drukte evenzeer een kus op haar wang. ’Ben blij om je hier te zien. En zoals altijd ben je weer een streling voor het oog.’ Nadat hij haar nog een geruststellend knipoogje geschonken had baande hij zich terug een weg naar de zetel, waar hij zich opnieuw langs Ivy op de bank liet ploffen. Er was al aardig wat volk toegestroomd, maar toch viel het enorm op dat er één persoon wat hij zeker verwachtte, nog niet was. ’Hey all!’ Aandachtig keek hij op, naar de bruine krullenbol die boven aan de duinen stond. Het was niet de persoon die hij had gehoopt om te zien, maar de verschijning van het vuurmeisje deed hem toch breed grijnzen. Ze maakte een hele opsomming van wat ze wel en niet bij had en Devon trok geïnteresseerd zijn wenkbrauwen op. ’The Raeen?’ vroeg hij in eerste instantie, maar zag toen de andere persoon een kleine buiging maken waardoor hij er vanuit ging dat Aislin die bedoelde. "Hop hop, lil Cinder, light it up" Devon greens met een enthousiaste fonkeling in zijn ogen. ’What Raeen said!’
”Hee, got room for one more?” Devon keek op en zag dat het Kat was die gearriveerd was, in een outfit die hem bijna deed watertanden. Een tevreden glimlach kwam op zijn lippen te staan. De aanwezigheid van die goofball was een goede zaak, zeker voor Storm en Dennimae. Devon maakte even oogcontact met Denni die er nog steeds verlegen bij stond en haalde uitdagend zijn wenkbrauwen op terwijl hij met zijn duim naar Katerzyna gebaarde - alsof Denni haar aanwezigheid zelf nog niet had opgemerkt. Terwijl hij dat deed voelde hij de ogen van Ivy over zijn gezicht gaan. Haar vraag liet niet lang op zich wachten. "Hebben jullie alleen maar meiden uitgenodigd?" Het was een vraag die Devon kort deed lachen en hij nam nog een slok alvorens hij haar aankeek en plagerig antwoorde. Shit, busted..’ Devon sloeg een arm achter zijn hoofd en zakte wat onderuit in de zetel, zijn benen meer haar richting op. ’Bang dat je moet delen?’ vroeg hij haar toen meer weer die uitdagende blik in zijn ogen en vormde zijn lippen tot een aantrekkelijk glimlachje. Het werd alsmaar donkerder en donkerder, en de oranje/roze gloed die de zonsondergang met zich meedroeg was ook zo goed als verdwenen. Het werd tijd dat Aislin haar vuurkunstjes boven ging halen, want anders zag niemand binnen de kortste keren nog een steek. Hij had natuurlijk nog steeds de visie van de Ursus die hij kon oproepen, maar het was toch altijd aangenamer om te kunnen kijken zonder dat hij zijn mutatie nodig had.
Onderwerp: Re: Campfire night zo maa 27, 2016 1:17 pm
We need love, but all we want is danger
WE'RE ALL BORED WE'RE ALL SO TIRED OF EVERYTHING WE WAIT FOR TRAINS THAT JUST AREN'T COMING WE SHOW OFF OUR DIFFERENT SCARLET LETTERS TRUST ME MINE IS BETTER WE'RE SO YOUNG THAT WE'RE ON THE ROAD TO RUIN WE PLAY DUMB BUT WE KNOW EXACTLY WHAT WE'RE DOING WE CRY TEARS OF MASCARA IN THE BATHROOM HONEY LIFE IS JUST A CLASSROOM CAUSE BABY I COULD BUILD A CASTLE OUT OF ALL THE BRICKS THEY THREW AT ME AND EVERY DAY IT'S LIKE A BATTLE BUT EVERY NIGHT WITH US IS LIKE A DREAM BABY WE'RE THE NEW ROMANTICS COME ON, COME ALONG WITH ME HEART BREAK IS THE NATIONAL ANTHEM WE SING IT PROUDLY WE ARE TOO BUSY DANCING TO GET KNOCKED OFF OUR FEET BABY WE'RE THE NEW ROMANTICS THE BEST PEOPLE IN LIFE ARE FREE ----------------------------------------------
Het mailtje over een kampvuur had Taylor aangenaam verrast, maar ze was er echt enthousiast door geworden. Direct hadden zij en Karlie hun outfits samengesteld en alle spullen klaargelegd. Het was hun plan geweest om samen te gaan, maar uiteindelijk had Kim Karlie op zijn kamer uitgenodigd en dat kon haar beste vriendin natuurlijk niet weigeren. Taylor moest toegeven dat ze er wel van baalde, dat Karlie niet mee kon, maar ze was ook blij voor haar aangezien Kim haar wel een goeie jongen leek. Nu waren ze vrienden, zei Karlie, maar Taylor had zo'n voorgevoel dat dat niet meer lang zo zou blijven.
Karlie moest pas later weg, dus had ze besloten om nog even een dutje te gaan doen en lag ze met de katten in bed. "Je ziet er prachtig uit, Karlie," Giechelde Taylor haar beste vriendin toe met een uitgestoken tong. Haar beste vriendin sinds for ever had zich nog niet omgekleed en lag met een bun en een jogging in haar bed. De katten lagen elk op een schouder te slapen en Meredith opende kwaad haar oogjes naar Karlie toen die iets zei. "Ik weet het," Giechelde ze, waarna ze verontschuldigend haar neus over Meredith's kopje haalde. "Ga jij je naar maar omkleden!" Commandeerde Karlie na een blik op de klok. Een kussen vloog door de kamer richting de blonde haren van Taylor, die het lachend ontweek. Dit was de druppel voor Meredith, die humeurig van het bed sprong en richting het raam trippelde. "No!' Riep Karlie dramatisch, "Come back here and luuuuve me," Ze zei het met zo'n grappig accent dat Taylor in lachen uitbarstte en de tranen in haar ooghoeken moest wegvegen om zich daarna richting de badkamer te begeven.
In de badkamer gooide Taylor haar jogging en Superdry-trui op de grond. Ze had heel de dag samen met Karlie films zitten te kijken met veel te veel eten en dus kon ze nu wel een douche gebruiken. Het warme water ontspande haar gespannen spieren en het geluid van haar stem vulde de badkamer. Taylor hield ervan om onder te douche te zingen, het ontspande haar en gaf haar op een vreemde manier zelfvertrouwen. Haar natte vingers sloten zich om de knop van de douche en stopte de toevoer van het water. Met een blauwe handdoek om haar lichaam, liep ze terug de kamer in om wat ondergoed te pakken. Karlie was ondertussen al in slaap gevallen en zag er zo ontzettend schattig uit dat Taylor niet anders kon dan er een foto van te nemen om daarna terug naar de warme badkamer te trippelen.
Binnen deed ze een klein beetje make-up op en haar kenmerkende rode lippenstift. Daarna deed ze de prachtige witte jurk aan, maar omdat het nog altijd koud kon zijn buiten had ze er een lang vest over aan. Aan haar voeten had ze een paar prachtige bruine hakken en in haar haar had ze nog een matching witte haarband gedaan. Ze zag er chic uit, maar toch casual. Precies wat ze wou. Het moest alleen nog de goedkeuring van haar beste vriendin hebben. Vol zelfvertrouwen klik-klakte ze terug naar de zieke Karlie. "En?" Ze draaide met een grote glimlach een rondje voor Karlie's bed, die wat rechter zat door op haar ellebogen te steunen. "Prachtig Tay!" Complimenteerde haar beste vriendin haar, "Net als jij," Giechelend stak ze haar tong uit en begon ze haar spullen te verzamelen. Wat had ze nodig? Haar gsm. Marshmallows. Karlie's koekjes. Chips. Een grote zak vol kleine Twixen, Marsrepen, Milkyways en nog veel meer. Ze propte alles in een grote, gestreepte strandtas en keek verwachtingsvol naar Karlie. "Ben ik iets vergeten?" Vroeg ze met een frons op haar gezicht. "Iets voor de gastheren?" Stelde Karlie nog voor en Taylor glipte nog vlug de keuken in. Karlie had heerlijke koekjes gemaakt voor Storm en Devon, omdat ze op het idee waren gekomen. De grote roze strik er rond en het kaartje waar Karlie in haar prachtige handschrift K&T had opgeschreven, hun initialen, toonde aan dat het van hun kwam. "Vergeet je gitaar niet!" Riep Karlie haar nog toe van haar bed en opnieuw racete Taylor door de kamer met een bedankende glimlach.
De tas en haar gitaardoos vol stickers en alcoholstift stonden bij de deur. Taylor vloog haar beste vriendin nog kort om de nek, nam haar spullen en vertrok richting het strand. Ze was net de deur uit en zette FaceTime al op. Karlie's mooie gezicht verscheen op haar scherm en lachend liepen ze 'samen' richting het strand. Haar gsmhoesje paste perfect bij het thema, aangezien er prachtige blauwe golven op stonden. Toen ze aan de rand van het pad kwam en het zand begon, benam het uitzicht haar even de adem. Verschillende mutanten stonden rond een gigantisch vuur te dansen en te lachen. Daar moest Taylor toch even een foto van nemen om op Instagram te zwieren. All we need are some good friends and a song to sing along! #campfire #gonnabethebestnightever had ze bij de caption geschreven. Na een kort afscheid van Karlie en haar veel plezier gewenst te hebben bij Kim, stak ze haar gsm weg en liep ze op haar bruine hakken richting de rest.
Het vuur was al aangemaakt en er was al behoorlijk wat volk. Het perfecte moment voor haar entree dus. Taylor was nooit op tijd, nooit, maar dat maakte het allemaal extra dramatisch en iedereen wist dat ze een behoorlijk dramaqueen was. Met haar strandtas om haar ene schouder en haar gitaardoos in haar hand liep ze de duinen af richting de groep. De zon begon al onder te gaan en gaf alles een prachtige roodroze gloed. Een gigantische glimlach verscheen op haar gezicht toen ze dichterbij kwam. "Hee!" Riep ze enthousiast, waarna ze haar spullen op de grond gooide. "Kat!" Riep ze uitgelaten en blij, voor ze de brunette in een knuffel trok. Daarna was Denni aan de beurt. "Denni!" Haar roep was al even vrolijk en uitgelaten en zelfs haar knuffel was enthousiast. "Loriso!" Ook de andere brunette kreeg een hartelijke knuffel. De rest van de mensen herkende ze niet, buiten Storm en Devon natuurlijk, die natuurlijk ook een begroeting kregen. Beide kregen een kus op de wang, voor Taylor zich naar de andere wende. "Ik ben Taylor," Stelde ze zichzelf, voor terwijl ze haar gitaardoos opraapte, het zand eraf klopte en hem tegen de bank zette. Haar strandtas nam ze vervolgens ook vast en opende hem. "Iemand zin in marshmallows? Mars? Twix?" Ze haalde al het eten uit haar tas en legde het op de grond voor als iemand wat moest hebben. Met een grote, witte glimlach draaide ze zich om naar StormOn. "Deze heeft Karlie gebakken, die zich trouwens verontschuldigt, omdat ze andere plannen heeft voor de avond," Ze wiebelde met haar wenkbrauwen voor ze de koekjes aan de jongens overhandigde. Dit zou een mega gezellige avond worden, ze voelde het nu al. De sfeer zat ook helemaal goed en de meeste aura's waren vrolijk. Enkele waren wat nerveus, maar dat zou wel goed komen en anders zou Tay daar wel verandering in brengen.
We are the Kings and the Queens You traded your baseball cap for a crown. Jurk Gsm+hoesje Strandtas
Onderwerp: Re: Campfire night zo maa 27, 2016 2:47 pm
M
et een zachte kamerjas aan liep Lily naar haar kast. Ze was hier sinds gisteravond, en het begon goed. Het voordeel van laat aankomen is dat je gelijk naar je kamer kan, en dan heb je de kans om of gelijk je roomie te ontmoeten, of een eigen bed te kiezen. Bij haar was dit laatste het geval. Ze zou nog steeds een roommate krijgen, maar het was er nog niet van gekomen. Lily had een warme douche genomen en haar pastelblauwe haar gewassen en geföhnd, waarna ze haar teen- en vingernagels dezelfde kleur gelakt had. Nu stond ze voor haar kast met een moeilijke opgave: De juiste outfit kiezen. Sexy, maar niet slutty, kort, maar niet te koud. Ze had nu op dit moment een lengte van 1.75 m, ze had geen zin om daar straks te komen in haar kleine vorm. Haar handen, met de inmiddels droge nagellak, gingen door de ijverig opgevouwen kleren en ze trok er eerst een licht spijkershort tussen vandaan. Dat was alvast goed. Nu twijfelde ze tussen het zwarte gehaakte topje en het witte kante topje.. Meestal was haar stijl volledig licht blauw, paars en roze. Alles, zolang het maar pastels waren. Maar zwart was ook een van haar favorieten. Na een tijd aarzelen ging ze voor het gehaakte topje met een bijpassend zwart vestje met bloemen. Kettingen en schoenen liet ze achterwegen, dat was vrij onhandig vond ze. Wel pakte ze een brede zwarte en een dunne goudkleurige armband. Verder vlocht ze een paar willekeurige strengen haar en liet de rest los hangen. Haar make-up bestond uit een simpele eyeliner zonder wing en een beetje watervaste mascara. Toen ze zich had aangekleed nam ze een simpele maar vrij grote strandtas, die eigenlijk totaal niet paste bij haar outfit, maar het ding was handig, en ze stopte er een kussen en een grote lila fleece deken in. Haar mobiel en een fles rum gingen ook mee.. De rum gewoon voor het geval dat en haar mobiel om nummers in te zetten, ze was tenslotte nieuw, en ze kwam natuurlijk naar het kampvuur om mensen te leren kennen. (En om te feesten en te drinken, maar dat gold voor iedereen waarschijnlijk wel.) Ze wilde naar de deur lopen, maar bedacht op het laatste moment om ook een paar beenwarmers, een handdoek en een fles water mee te nemen. Onder het short had ze een zwart bikiniebroekje aan met een gehaakt laagje erover, het matchte perfect bij haar topje en dat ding gebruikte ze dan ook vaak gewoon om in te zwemmen. Klaar om te gaan! Het vestje stopte ze nog in haar tas, als ze dat nu al aan deed, wende ze al aan de warmte die ze straks nog nodig had. Het eerste stuk vloog ze om te vermijden dat ze zou struikelen op de weg en haar voeten zou openhalen, het nadeel van geen schoenen, het voordeel van kunnen vliegen. Toen de weg echter ophield daalde ze neer op het zand en ze vouwde haar vleugels op haar rug, toen begon ze te lopen tot ze op de top van een van de duinen stond. Voor haar lag de perfecte plek voor een kampvuur, en die werd ook gebruikt. Het vuur was al aan en er liepen, stonden en zaten mensen omheen. Ze hoorde gelach en gepraat en een paar keken haar kant op. Ze was ook niet moeilijk te missen, het mocht donker zijn, maar de Fairy Dust om haar heen gaf licht, waardoor zij zelf een soort gloed uit leek te stralen. "Heey daar," zei ze terwijl ze op de groep afliep, "Ik ben Lily, gisteravond aangekomen, ik zag het mailtje, mijn complimenten aan Devon, voor het idee." Bij die woorden zocht ze met haar ogen naar een jongen die de naam zou herkennen als zijn eigen. Ook gaf ze iedereen een hand en probeerde hun namen zo goed mogelijk te onthouden.
