INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 It's too dangerous for you to be outside (&Derek)

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
AuteurBericht
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma apr 11, 2016 3:42 pm

I can and I will


Haar enorme draken vleugels lieten een angstaanjagende dreunen horen bij elke klap de ze gaf om hoger op te komen. Haar adem brandde, terwijl ze het vuur hoog de lucht in spuwde. De vrijheid die ze voelde lieten haar steeds beter voelen. Ze had zo niet het gevoel dat gevangen zat op een eiland, terwijl er op het vaste land oorlog aan de gang was tegen de mutanten. Hoelang zij wel niet over de aarde heen liep zorgde er voor dat ze zich weinig zorgde maakte of er mensen een hekel aan haar hadden of niet. Iedereen ging een keer dood op een bepaald moment, maar zij niet. Ze wist dat ze haar gevoelens uit kon zetten als er mensen dood gingen waar zij om gaf.
Aan de buiten kant liet ze dan sowieso niet snel merken dat ze pijn had of een gebroken hart had. In die tweeduizend jaar wist ze genoeg om er over heen te groeien en dat zij zelf de enige was wie ze lief kon hebben en niemand anders. Zij zelf en het vuur spuwend beest waarin ze kon veranderen. Ze kon gaan en staan waar ze wilde. Ze zag de gevolgen niet als ze in een oorlog gebied landde en een beetje mee ging vechten, ook al stond ze dan niet aan de goede kant. Tegenwoordig was er toch geen goede of slechte kant. Met de oorlogen die zij heeft gevochten was de enige reden dat ze mensen hun leven kon nemen zonder dat iemand haar ging judgen of wat dan ook. In de Vikingtijd was het allemaal een stuk makkelijker, maar die tijd was voorbij. Dat wist zij, maar haar zus was daar nog altijd niet bekend over. En dat kon haar dan ook best wel boos maken.
Echter had ze het geluk dat het vuur spuwende beest waarin ze kon veranderen al het haat en woede eruit kon vliegen, zodat ze weer relaxed op de grond kon landen zonder dat andere mensen er pijn door zouden krijgen. Dat was immers wat haar gezegd was bij haar aankomst. Geen mensen pijn doen, want daar konden gevolgen aan zitten. Zucht… ze was veel ouder dan de schoolhoofden en nog dachten ze dat ze beter wisten dan iemand die zeker vijftig keer zo oud was. Het kon haar irriteren, maar het was niet haar werk om over een eiland te “regeren”. Dus ze hield zich braaf in, nog wel…

Na nog even rondom het eiland te hebben gevlogen net hoog genoeg dat de golven haar warme schubben niet aan voelde landde ze soepel op het strand. Voordat ze echt helemaal landde zette ze het strand in de fik, zodat het wat warmer voor haar aanvoelde tijdens het landen. De kleine waterplasjes die er hadden gelegen ging op in damp, waarna ze haar achterpoten in het zand begroef en leunde op haar klauwen aan haar vleugels. Even bleef ze staan om haar het laatste beetje vuur dat in haar buik brandde er uit te spuwen, waarna ze terug veranderde naar de brunette die altijd al was geweest. Haar ogen waren gericht op de ondergaande zon in de zee en kort zuchtte ze. Haar blote voeten voelde warm aan op het verbande zand. Het enige wat ze aan had was een oude trui die op haar knieën viel en dat was het dan ook. De wind blies door haar losse haren, waarbij ze nadacht over de Vikingtijd dat ze ook altijd op het strand stond om de ondergaande zon te kunnen bekijken. Het was goed om eens terug te gaan naar de tijd waarin ze geboren was. Sommige herinneringen waren gruwelijk, maar dat was de mening van andere mensen. Zij vond het normaal wat er was gebeurd en kon er mee leven. En hoefde er dan ook niet met andere mensen over praten om hun mening aan te horen. Het enige wat ze dan te horen was, was dat ze het vreselijk vonden dat Octavia dat mee had moeten maken. Ze had dan echt zo iets om een middelvinger in hun gezicht te drukken, omdat ze hun mening niet eens hoefde te weten. Ze was een gesloten iemand en het enige die het meest wist van haar was de persoon aan wie ze het meeste hekel had.

Echter wilde ze niet te veel over haar zus na denken, waardoor ze zich om draaide en naar haar vlammen keek die op waaide elke keer als de wind er door heen ging. Ze bekeek de vlam met een iets door dringeriger aan, waarna de vlam net iets groter werd. De vlam was nu net zo groot als haar, maar op het moment dat ze door de vlam heen keek en iets of iemand zag staan werd ze eventjes wat pissiger. Hierdoor werd de vlam ook wat wilder net als de andere vlammen om haar heen. Ze hield er niet van als ze bekeken werd, voor al niet als ze net haar rust had gevonden en de rust weer snel verstoord werd. “Nooit gehoord dat het gevaarlijk is om iemand te besluipen?” sprak ze luid genoeg om over de wind heen te komen. Ze liet de vlam voor haar iets in zakken, zodat ze beter zicht had op degene tegen wie ze aan het praten was. De vlammen rondom haar bleven wakkeren door de wind die iets harder werd.

&Derek

words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyzo jul 10, 2016 10:32 am

A seven nation army couldn't hold me back
Hij was geen normale weerwolf en dat wist hij, al wist hij ook dat er veel verschillende soorten weerwolven waren. Zo hadden geboren weerwolven minder moeite met zichzelf in de hand houden dan gebeten weerwolven. Hij was echter een gebeten weerwolf, had elke volle maan zijn wolvenprobleempje en was daarom ook naar dit eiland gehaald. Elke volle maan had hij tot nu toe slachtoffers gemaakt. De zwarte wolf waarin hij veranderde ging op jacht, eens in de zoveel tijd, en daar kon hij niet veel aan doen. De volgende ochtend kon hij dan ook op de meest random plaatsen wakker worden, al had hij vaak genoeg gehad dat hij gewoon wakker werd in zijn bed, maar dan 's morgens op het nieuws zag hoeveel doden er waren gevallen die nacht. Natuurlijk linkte iedereen het aan de volle maan, op meerdere plaatsen in de wereld sloegen er weerwolven op hol. Het enige waar hij misschien lichtelijk bang voor was, was dat hij tijdens zijn eerste volle maan hier op Genosha opnieuw slachtoffers zou maken. Er waren genoeg mutanten die van zich af konden bijten, maar als hij hen zou verrassen kon het nogal bloederig uitpakken. En dan was hij nog niet eens begonnen over confrontaties met andere weerwolven. Hij was geen roedeldier, hij was een eenling die zijn eigen gang ging. Een omega ook wel genoemd. Er waren hier een aantal andere weerwolven, eentje in speciaal die nogal populair leek te zijn. Derek schudde kort zijn hoofd en liet zijn blauwe ogen kort rondgaan in het bos. Zijn hoofd was iets breder dan normaal, hij zat in zijn tussen stage van mens en weerwolf. Scherpe hoektanden waren te zien en hij rende op een redelijk snel tempo door. In deze stage was hij sneller, sterker en waren zijn zintuigen beter. Het transformeren in deze tussen stage deed niet zo veel pijn meer, hij deed het best vaak. Totdat er iets te zien was aan de hemel die zijn aandacht trok. Verbaasd keek hij door het bladerdak heen en fronste kort. Het leek wel op een.. draak? Dat was ook nieuw voor hem, maar in een wereld van mutanten was het misschien nog niet eens zo heel vreemd. Hij volgde het wezen nog even met zijn ogen, maar toen het weer weg was rende hij de kant op waar het heen was gegaan. Over boomstammen, tussen de bomen door zigzaggend. Uiteindelijk kwam hij bij de bosrand, hij zag een strand. De draak was er geland en verschillende vlammen waren te zien op het zand, hoogstwaarschijnlijk aangestoken door de draak zelf. Derek veranderde terug naar zijn normale mensenvorm, niet iedereen hoefde meteen te weten wat hij was voor iets. Het duurde niet lang, tot de draak veranderde in een meisje. Met een rustige pas liep de zwartharige het strand op. De vlammen waren nog altijd rondom het meisje te zien, die iets hoger werden, totdat ze hem gezien leek te hebben en ze weer lager werden zodat zij hem ook beter kon zien. "Ik besloop je helemaal niet, ik loop hier gewoon," kwam er uit zijn mond terwijl hij haar rustig aankeek. Zijn stem was ook voor haar hard genoeg om te horen boven het geruis van de wind en de vlammen, maar het bleef rustig.

Outfit
BY MITZI


Laatst aangepast door Derek Stark op ma sep 19, 2016 4:38 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptydi jul 19, 2016 3:07 pm

I can and I will


Ze voelde zich groot. Ze voelde zich krachtig. Haar longen waren gevoeld met vuur dat bomen en mensen gelijk konden maken tot de grond en de geur van as verspreidde. Octavia voelde zich één met het monster dat ze was. Ze kon zich geen moment in haar leven voorstellen dat ze geen monster wilde zijn. Het zat in haar bloed. Het Viking bloed dat door haar aderen heen stroomde. Ze was getraind om te vechten en te doden. En het vuurspuwende beest waar ze in kon veranderen zorgde er alleen maar voor dat ze onverslaanbaar was. Ja, tuurlijk er waren mutanten die dachten dat ze sterker was, maar als je zolang leefde als dat Octavia was dan was er niet iets waar ze zich zorgde om hoefde te maken. Iedereen mocht denken wat ze wilde. Het was aan haar dat zij de waarheid wist en dat ze dat die mensen ook liet zien. Door haar kleine lengte van nét 1.60 onderschatte veel mensen haar. Niet dat ze het erg vond. Ze vond het niet erg om wat van haar Viking skills te laten zien of het grote vuurspuwende beest.

Het brandende zand om haar heen zorgde er voor dat ze zich nog even krachtig kon voelen als dat ze was geweest, toen ze door de lucht heen had gevlogen in haar draken vorm. Al voor dat ze de mutatie had om in een draak te kunnen veranderen en vuur te kunnen manipuleren vond ze het als kind altijd al geweldig om naar een vlam te kijken. Ze probeerde te achter halen hoe de vlam bewoog en hoog een vlam kon worden. Toen ze er achter was gekomen dat een vlam danste en groter werd naarmate het meer ging dansen met de wind mee, werd zij er rustiger door. De vlam voor haar die door dringerig aan keek en hoger begon te dansen lieten happy thoughts achter in haar hoofd. De wind die meer op kwam zette en haar bruine haren mee lieten waaien lieten haar terug denken aan haar eerste plunder tocht.
Ze stond op het strand en gaf haar moeder nog een enkel knikje, voordat ze de boot op ging. Het was schemerig en de fakkels op de boten stonden al aan, terwijl de wind door haar haren heen blies. Ze was een van de weinige Shieldmaiden die mee ging op een plundertocht. Maar dat had haar alleen nog maar meer redenen gegeven om mee te gaan.

Octavia was uit haar gedachten getrokken door het ene mannelijke figuur dat naar haar stond te gluren. “Ik besloop je helemaal niet, ik loop hier gewoon,” sprak hij luid genoeg over de vlammen. Onzin, dacht ze. Hij had er voor gezorgd dat ze uit haar rustige momentje getrokken werd. Dan was het niet de bedoeling dat hij ook nog eens tegen haar moest liegen. “Als je mij niet besloop, zeg me dan eens wat jou naar het strand heeft toe gebracht?” vroeg ze. Ze keek hem onderzoekend aan. Natuurlijk had hij haar gezien, toen ze haar laatste ronde had gemaakt over het eiland in haar draken vorm. Natuurlijk had het geluid van de vlammen om haar heen zijn aandacht getrokken. Dan moest hij niet bij haar komen dat hij haar niet had beslopen. Octavia liet de vlammen branden, terwijl ze door de vlam voor haar heen stapte naar de jongen toe. Op een paar meter af stand bleef ze weer staan. Ze had er niet bij stil gestaan dat ze op blote voeten was en alleen een trui aan had die tot op haar knieën viel. Het kon haar sowieso weinig schelen, maar de jongen zou er van op kunnen kijken. En voor zij ver zij wist had hij genoeg gezien van haar. “Ik weet dat je wel iets zag vliegen en dat je nieuwsgierig was?” zei ze vragend. Het was niet haar bedoeling om het vragend te laten klinken, maar toch het was gebeurd. Dus bleef ze hem afwachtend aan kijken in zijn o zo mysterieuze ogen.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma aug 01, 2016 9:07 pm

A seven nation army couldn't hold me back
Hij zou dit vaker moeten doen, het bos ingaan en een beetje genieten van de vrijheid en rust. Derek was nou eenmaal niet iemand die het fijn vond om in een drukke kantine te zitten of zich door de mensenmassa's op de gangen door te persen tijdens de schooltijden. In elk geval had hij iets bijzonders gezien hoog boven de boomtoppen, en dat had zijn volledige aandacht wel getrokken. Uiteindelijk kwam hij uit bij het strand, waar hij het meisje nog net had zien terug veranderen naar haar normale vorm. Echter waren er nog wel veel vlammen te zien die om haar heen dansten en zonder te twijfelen wandelde hij het strand op. Toen hij dichterbij kwam voelde hij de hitte van de vlammen die hoog op waren gerezen, zo hoog dat hij het meisje achter de vlammen voor een kort moment even niet meer zag. Echter had ze hem wel redelijk snel door, en hij kreeg ook meteen de vraag waarom hij haar besloop naar zijn hoofd gegooid. Maar Derek was onschuldig, rustig bleef hij dan ook staan. Ze geloofde hem echt niet, want het werd nog meteen een half verhoor ook. Het meisje stapte door de vlammen heen en bleef een aantal meter bij hem vandaan staan. Ze zei dat ze wist dat hij haar had zien vliegen in de lucht en dat het hem nieuwsgierig had gemaakt. "Ik dacht dat Genosha aangevallen werd door een drakenleger," zei hij droog terwijl er geen enkel spiertje in zijn hoofd bewoog. "En dat ik afkom op vreemde activiteiten in de lucht betekend nog niet meteen dat ik jou besloop." Hij legde haarfijn de nadruk op dat laatste woord. "En om terug te komen op dat andere, mijn mutatie kan inderdaad nogal nieuwsgierig ingesteld zijn, ja." Hij gaf het toe, maar het toontje in zijn stem klonk echter zo droogjes dat je er haast geen genoegen mee zou willen nemen. Derek was duidelijk één en al sarcasme wat niet snel zin had om zijn ware gedachtes vrij te geven aan de eerste de beste rondvliegende meid die hij tegenkwam op een strand wat in de fik stond. Dat was toch zeker niet zo heel raar?
BY MITZI


Laatst aangepast door Derek Stark op ma sep 19, 2016 4:39 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma aug 08, 2016 9:40 pm

I can and I will


Octavia was een persoon die je beter niet van achter kon beslopen. Wie weet wat de jonge Viking voor wapens bij zich had gehad waarbij ze haar “stalker” kon aanvallen. De jongen mocht wel geluk hebben dat ze nu geen bijl of zwaard bij zich had en dat ze nog redelijk rustig bleef. Ondanks de hoge vlammen die om haar heen dansten en haar stem die over de vlammen heen moest komen. Het zou voor haar stem alleen niet zo goed zijn als ze bleef praten van een afstand met de ruisende vlammen. Ze was naar voren gestapt met enkel en alleen een te groot shirt. Misschien als ze dichter bij kwam dat de jongeman minder te zeggen had tegen haar, maar dat betwijfelde ze. Ze was immers niet de grootste en ze zag er niet bepaald dreigend uit. Het was alleen wel een stuk anders als ze haar draken vorm zou gaan aan nemen. Dan zou ze er een stuk dreigender en heel een stuk groter zijn. Dat ze in haar mensen vorm was maakte haar alleen niet minder gevaarlijk.

“Ik dacht dat Genosha aangevallen werd door een drakenleger,” sprak hij droogjes, terwijl er geen spiertje bewoog in zijn gezicht. Ze vond het fijner als hij het gelijk toe gaf dat hij nieuwsgierig was geworden door de draak die hij had zien vliegen, zonder dat hij bijdehand ging doen. Hoofdschuddend lachte ze kort. “Als er een drakenleger zou zijn dan zou je wel meer dan één draak hebben gezien,” sprak ze. Ze keek hem aan met een klein opgetrokken mondhoekje. “En waarschijnlijk zou je het niet eens tot het strand hebben gered, aangezien jij de eerste zal zijn die slachtoffer zou worden,” De knipoog die ze er aan toevoegde, maakte het nog net iets gemener over komen. Maar hé, wat had je anders verwacht. Octavia was een oud persoon die een kort lontje had en niet geïnteresseerd was in bijdehante mensen zoals deze jongen.

“En dat ik afkom op vreemde activiteiten in de lucht betekend nog niet meteen dat ik jou besloop.” Ze kneep haar ogen samen op het moment dat hij de nadruk neer legde op het laatste woord dat over zijn lippen rolde. Ze rolde haar ogen en zuchtte. Uiteindelijk kwam ze er op neer dat ze helemaal niks had aan deze jongen, omdat er niks nuttigs uit zijn mond kwam. Ze keek naar haar nagels, terwijl ze luisterde wat hij nog meer voor onzin te vertellen had. “En om terug te komen op dat andere, mijn mutatie kan inderdaad nogal nieuwsgierig ingesteld zijn, ja.” Zei hij uiteindelijk. He, dat duurde lang tot hij het eindelijk toe gaf. Octavia vond nou niet echt dat het ergs op sloeg wat de jongen zei. Een mutatie die nieuwsgierig is ingesteld? Ze was oud en heeft veel wijsheid op gedaan, maar voor dit had ze nog wel wat uitleg voor nodig. Niet begrijpend keek ze hem en deed licht haar hoofd schuin. “Een mutatie die nieuwsgierig is ingesteld? En wat voor mutatie mocht dat dan wel niet zijn?” vroeg ze met een licht opgetrokken wenkbrauw.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyza aug 13, 2016 10:38 pm

A seven nation army couldn't hold me back
De ander lachte kort toen hij de sarcastische opmerking had gemaakt over een drakenleger. Natuurlijk was dat niet de echte reden, maar Derek was nou eenmaal een persoon die er niet van hield om alles meteen prijs te geven. Onbedoeld was hij een tikkeltje mysterieus.. aan de andere kant kon je hem ook gewoon zien als een chagrijnige zak. Die laatste beschrijving paste waarschijnlijk wel wat beter bij hem. "De eerste die het slachtoffer zou worden?" herhaalde hij de woorden van het meisje. "Waar zou ik die grote eer dan aan te danken hebben?" vroeg hij terwijl er opnieuw amper een spiertje in zijn gezicht vertrok. Op deze manier hield hij zijn emoties goed verborgen, andere mensen hoefde het niet te weten of hij geamuseerd was of juist bloedserieus, dus hij hield standaard een emotieloos masker op.

Het was wel jammer dat ze zich zo erg aan hem ergerde dat ze niet eens meer echt reageerde op wat hij te zeggen had. Daarom begon hij ook maar over zijn nieuwsgierige mutatie, gaf hij haar het antwoord waar ze naar had zitten vissen en keek haar rustig aan. Nu had ze echter haar hoofd wat gekanteld en hem vragend aangekeken, blijkbaar snapte ze hem niet goed. De brunette vroeg dan ook wat zijn mutatie wel niet mocht zijn. "Weerwolf," kwam er simpeltjes uit terwijl hij haar aankeek met zijn duidelijk aanwezige blauwe ogen. "Heel erg nieuwsgierige en intelligente wezens, zegt men tenminste," zei Derek nonchalant terwijl hij haar nog altijd aan bleef kijken. "Jouw mutatie is gelukkig geen raadsel meer," zei hij terwijl hij kort naar het vuur knikte, en natuurlijk het feit dat hij haar had zien veranderen van een draak in een meisje.
BY MITZI


Laatst aangepast door Derek Stark op ma sep 19, 2016 4:39 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyzo aug 14, 2016 6:01 pm

I can and I will


Als er iets zoiets zal komen als een draken leger hoopte Octavia maar al te graag dat zij degene zou zijn die het leger aanvoerde. Ze had immers genoeg vecht ervaring, zowel als mens als draak. Ook had ze al in vele verschillende oorlogen mee gevochten en een aantal keer leider geweest van deze legers. Het was niet iets moeilijks, maar je moest het wel in je hebben om dat te doen. Als je niet streng en gedisciplineerd was lag er binnen de kortste keren uit. De jongen voor haar neus zou er ook zo hebben uitgelegen. Hij zou het nog niet een dag vol houden als hij dezelfde training ging volgen als dat Octavia voor zichzelf heeft gemaakt. Laat staan dat hij in een draken leger zou overleven. “De eerste die het slachtoffer zou worden?” had hij haar woorden herhaald. Een gemene grijns sierde haar lippen en knikte langzaam. “Waar zou ik die grote eer dan aan te danken hebben?” vroeg hij amper een spiertje te vertrekken. Ondanks dat de brunette een gemene opmerking naar zijn hoofd had gegooid kwam er wel iets in haar naar boven. Ze begon licht nieuwsgierig te worden. Toch hield dat haar nog niet tegen om haar toon in haar stem te veranderen. “Ten eerste vanwege je sarcastische opmerking,” zei ze als eerste punt, waarna ze hem van top tot teen bekeek. “Ten tweede doordat ik niet af kan lezen of je nou gemeen bent of serieus,“ zei ze twijfelachtig. Een bedenkelijke “hmm” ontglipte haar mond en ze keek hem onderzoekend aan. Ze wilde nog wat zeggen, maar ze hield haar mond dicht.

Het was alleen niet het karakter, waardoor Octavia nieuwsgierig werd. Het was de mutatie die de jongen had. Hij beweerde dat hij “nieuwsgierig” was in gesteld. Betekende dan nu ook dat zij nieuwsgierig was ingesteld? Ze vond allemaal wat onzin en begon zich een beetje heel erg aan hem te irriteren. “Weerwolf,” had hij gezegd, toen ze had gevraagd wat zijn mutatie wel niet was. De brunette trok een wenkbrauw op en keek hem ongelovig aan, terwijl hij haar aankeek met blauwe ogen. Een interessante grijns kwam op haar gezicht te staan en ze schudde hoofd. “Heel erg nieuwsgierige en intelligente wezens, zegt men tenminste,” was hij nonchalant verder gegaan. “Nieuwsgierig, right? Het kan ook gewoon in je “normale” karakter zitten dat je nieuwsgierig bent,” zei ze om tegen hem in te gaan. “En jij intelligent? Daar geloof ik niet zoveel van,” zei ze. Iets in haar stem was veranderd. Het klonk net iets uitdagender. Alsof ze hem uitdagende een demonstratie te geven. Alleen zijn blauwe ogen stelde voor haar niet zoveel voor. Ze wilde nu juist net iets meer.

“Jouw mutatie is gelukkig geen raadsel meer,” zei hij, terwijl hij richting het vuur knikte. Octavia keek even achter zich om en liet het vuur door middel van haar hand iets uit te strekken als of ze het vuur pakte verdwijnen, waarna ze haar hand open deed en er een vlam op haar hand kwam. Ze had haar schouders opgehaald en vervolgens het vuur om hen heen laten verschijnen, zodat ze nu in een cirkel van vuur bevonden. De vlam op haar hand was verdwenen en ze keek hem weer aan. “Een beetje vuur sturen en in een draak veranderen is niet het enige wat ik kan,” sprak ze, als of het niks was wat ze kon. Kort focuste ze haar gedachten op haar andere mutatie. Naast haar kwam een klein groen chemisch wolkje. Ze hield het klein om er voor te zorgen dat de jongen veilig zal zijn voor de chemische rook niet op zijn huid te recht kwam. Snel liet ze het wolkje dan ook weer verdwijnen. Dat was voor al voor veiligheid van de jongen. “Een kleine demonstratie kan nooit kwaad, right?” sprak ze weer uitdagend, waarbij ze hoopte op de demonstratie die hij zou kunnen geven aan haar. Ze was wel nieuwsgierig wat deze mysterieuze jongen in petto had.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma aug 15, 2016 10:58 pm

A seven nation army couldn't hold me back
Hij was wel benieuwd waarom hij als eerste slachtoffer zou worden van het drakenleger, mocht deze er ooit zijn. Immers was hij een redelijk gespierde jongeman die geen enkele emotie verraadde, nooit niet. Geen angst, geen blijdschap, geen verdriet, geen liefde. Enkel woede tijdens de volle maan. Het was wel alsof dat zijn enige emotie was, woede. Derek hield er niet van als anderen te dicht bij kwamen, hem konden lezen als het ware. Dat was dan ook de reden dat hij geen vrienden had, hij was enorm op zichzelf. Niet in de verlegen manier, maar hij had gewoon geen behoefte aan mensen die probeerden hem te begrijpen, want dat kon niemand. Iets waar hij zelf van verzekerd was tenminste. Wie zou er trouwens vrienden willen zijn met zo'n arrogante zak? Nee, hij zou niet eens vrienden met zichzelf willen zijn. Maar dat was precies wat hij wilde, andere mensen uit zijn buurt houden voor hoever dat ging op een eiland.

De zwartharige had nog nooit eerder een draak gezien, dus dat had zeker zijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Of dat nou aan de wolf of het mens lag - misschien was het wel een combinatie van beide - was voor hem niet eens zo erg belangrijk. Hij maakte er maar de wolf van, om zo minder van zijn eigen persoonlijkheid te verraden. Derek hief zijn kin een beetje op en keek haar aan met zijn helderblauwe ogen, zijn gespierde armen over elkaar heengeslagen nu. Wat betreft de kleur van zijn ogen, dat was een redelijk ingewikkeld iets om uit te leggen. Als normaal mens waren ze groenig met een beetje blauw geweest, maar sinds hij gebeten was door een weerwolf waren ze helderblauw geworden. En als hij in zijn wolf-man vorm veranderde, dan was het net alsof hij twee neonlichtjes in zijn ogen had. Tijdens de volle maan, als hij een complete wolf werd, dan was het een ander verhaal. Dan hadden zijn ogen een bloedrode kleur. Maar genoeg over zijn ogen, want het meisje kwam met een uitleg. Haar eerste punt was zijn sarcastische opmerking. Haar tweede punt omdat ze niet af kon lezen of hij gemeen of serieus was. Derek trok kort zijn wenkbrauwen een beetje op toen het leek alsof het er allemaal wat twijfelachtig uit kwam, dat laatste. (x) "Dat is ook de bedoeling," zei hij doelend op het aflezen van zijn emoties, nog altijd een redelijk strak gezicht houdende.

Kalm vertelde hij haar dat hij een weerwolf was. De brunette trok haar wenkbrauw een beetje op en het leek wel alsof hij daar een ongelovige blik zat, geloofde ze soms niet dat ze hier tegenover een weerwolf stond? Zelf was ze een draak, dus versteld zou ze niet moeten staan om een ander wezen te ontmoeten wat kon veranderen van een mens naar een beest. Derek hield nog altijd zijn armen over elkaar geslagen, keek haar met zijn blauwe ogen aan en nog altijd vertrok er geen enkel spiertje in zijn gezicht. Het meisje vond het leuk om tegen hem in te gaan, zo leek het wel. "De kans is klein," zei hij enkel koeltjes toen ze zei dat het ook aan zijn persoonlijke karakter kon liggen, niet aan dat van de wolf. Hij had zijn antwoorden zo klaar liggen. Nu begon ze hem uit te dagen, hij liet nog altijd weinig emoties zien, zoals gewoonlijk. Geloofde ze niet dat hij intelligent was? Hij zou er 's nachts niet wakker om liggen, want hij wist beter.

Haar mutatie was geen raadsel meer voor hem, dat dacht hij dan toch tenminste. Wie weet had ze ergens nog wel een paar coole trucjes in zich, maar het grootste gedeelte leek hij toch al gezien te hebben nu. Een draak die vuur kon sturen, logisch. Het meisje stak haar hand dan ook in het vuur en liet vervolgens zien dat ze een vlammetje vast kon houden. Kort draaide hij zijn hoofd toen hij merkte dat ze plots werden omgeven door vuur, ze had een cirkel om hen heen gemaakt. Voor een moment bleef hij kijken naar de vlammen, alvorens hij zijn gezicht terug draaide naar de ander. Een klein, groen, chemisch wolkje was verschenen nadat ze hem verzekert had dat shiften en vuur sturen niet de enige dingen waren die ze kon doen. Het wolkje verdween al snel en ze zei nog dat een kleine demonstratie nooit kwaad kon. Derek keek haar aan, het was duidelijk dat ze nu van hem een demonstratie verwachtte. Nu haalde hij zijn armen van elkaar af en keek haar nog altijd dan. "Oké dan," was het enige wat hij zei terwijl hij kort zijn hoofd een keer naar rechts boog en vervolgens een keer naar links, alsof hij de spieren in zijn nek wat op probeerde te warmen. Vervolgens maakte hij een scherpe beweging met zijn hoofd waarbij zijn kin bijna zijn schouder raakte, liet zijn hoofd in zijn nek vallen en voelde de redelijk pijnlijke transformatie naar zijn wolf-man vorm plaatsvinden. Vervolgens liet hij zijn hoofd weer recht schieten, waarbij er een luide brul uit zijn mond kwam zetten. Die was nu tevens gevuld met veel meer tanden, waarbij de vier enorme hoektanden (twee onder en twee boven) duidelijk zichtbaar waren. Zijn oren waren spitser geworden, het leek alsof hij meer gezichtsbeharing had omdat zijn kraag die hij als volledige weerwolf had een beetje zichtbaar was geworden en het meest opvallende was de vervorming in zijn gezicht. Deze was binnen een paar seconde een stuk minder menselijk geworden. (x) Zijn ogen hadden nu een lichtgevende kleur blauw gekregen, waarmee hij met meisje opnieuw aankeek. Derek's gezicht leek nu wat minder neutraal, hij had nu eerder een norse uitdrukking. "Hopelijk zal je mijn andere vorm nooit zien," zei hij met een diepere stem dan net, haar strak aankijkend. Het leek eerder op een soort van grom, maar dat kwam omdat hij nu dus in zijn wolf-man stage zat.
BY MITZI


Laatst aangepast door Derek Stark op ma sep 19, 2016 4:40 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptywo aug 24, 2016 2:33 pm

I can and I will


Octavia was nooit goed geweest in het uitleggen van dingen die ze had gezegd en waarom ze het gevoel had dat de jongen voor haar neus het eerste slachtoffer zou worden van haar draken leger. Haar eerste reden was er nog vrij normaal uit gekomen, maar het tweede wat twijfelachtig. Ze wist niet eens zeker of het wel een goeie reden was of dat het daadwerkelijk een reden was. Voor alle actie’s die ze had gericht in haar hele leven was nooit een duidelijke reden voor geweest. De enige reden die ze kon verzinnen was vanwege het feit dat ze een Viking was. Maar Vikingen waren al meer dan duizend jaar weg van de wereld. Of ze waren afgeslacht door haar of ze waren door het Christendom anders geworden. Toch had zij haar ware aard nooit onderdrukt. Ze was een Viking en een draak En zelfs als Vikingen helemaal uit de geschiedenis boeken zouden verdwijnen dan zou zij nog altijd het zelfde zijn die ze was toen ze geboren werd. Over de hele wereld was er waarschijnlijk maar één persoon die het met haar eens zou zijn. Valkyrie. Haar zus waar ze zoveel haat voor voelde dat het bijna onmogelijk was om normaal over haar te denken.

Maar het ging nu niet over haar zus. Gelukkig niet in ieder geval. Het ging over haar redenen die ze had bedacht. De jongen had zijn wenkbrauwen opgetrokken, waarbij ze een sluwe grijns op haar gezicht kreeg. “Dat is ook de bedoeling,” sprak hij. Licht verbaasd keek ze hem aan. “En waarom is dat de bedoeling?” vroeg ze met een lichte ondertoon van arrogantie. Ze probeerde hem uit zijn hol te lokken, zodat ze wat meer emotie te zijn kreeg. Het gaf haar dan veel meer plezier als ze hem levend zou verbranden en ze de pijn in zijn ogen zag. Nee, grapje, zoiets zou ze niet doen. In ieder geval niet hier op het eiland… Ze wilde alleen wat emotie’s zien, zodat ze de nieuwsgierigheid die ze kreeg kon onder drukken. Ze wilde achter zijn masker kijken die hij als het ware op zijn gezicht droeg. De mysterieuze houding die hij bij zich droeg beviel haar maar niet. “Ben je te bang om je gevoelens te laten zien?” vroeg ze uitdagend en spottend tegelijk. “Het is niet zo dat je dan soft word of zo,” voegde ze er nog aan toe, terwijl ze een lok haar uit haar gezicht haalde.

Zijn mysterieuze uiterlijk was alleen niet het enige wat haar nieuwsgierig maakte. Het was ook zijn mutatie. Hij beweerde dat de kans klein was dat zijn karakter niet zo nieuwsgierig was ingesteld dan zijn mutatie. Daardoor had er even een vraagteken en een uitroepteken boven haar hoofd gehangen. Ze wilde weten wat zijn mutatie was. En eigenlijk was dat wel net zo eerlijk. Hij wist haar mutatie dus nu wilde ze ook wel wat terug krijgen, aangezien ze niet altijd aan iedereen die ze tegen kwam haar mutatie liet zien. Al was een zwart rode draak bijna niet te missen, maar het meisje dat er achter zat wel. Toch hield ze het niet alleen bij de draak en het vuur manipuleren. Ze liet nog een kleine demonstratie zien van het chemische wolkje dat ze kon laten verschijnen. Behalve zij en haar zus zou iedereen er gelijk ernstige verwondingen op lopen. Door het volgende dat ze had gezegd hoopte ze dat ze hem er genoeg op had aangespoord om ook een kleine demonstratie tegen, waarbij ze met een overwinnende glimlach naar hem keek.

Elke beweging die hij deed om zijn spieren in zijn nek los te maken volgde ze nauwkeurig. Het gekraak wat ze hoorde zorgde er voor dat ze hem onderzoekend aan keek. Waar hij ook in zou veranderen of wat hij zou doen hij had in ieder geval wel haar volle aandacht gekregen. Octavia’s gezicht vertoonde geen emotie, terwijl ze de vier hoektanden bekeek. Zijn oren waren spitser en door de blauwe kleur in zijn ogen die als lichtjes bleken te schijnen samen met zijn opvallend vervormde gezicht kon ze niet bepaald zeggen dat hij er echt uit zag als een wolf. En toch had het toch wel iets. Het was meer een wolf man, maar het trok haar wel aan. “Hopelijk zal je mijn andere vorm nooit zien,” sprak hij. Zijn stem klonk zwaarder en meer als een grom maar het deed haar niks. Ze strekte haar hand uit om de vormen op zijn gezicht te voelen. Haar vingertoppen raakte zijn jukbeenderen die iets naar voren waren gekomen en krachtiger bleken te zijn. “Interessant,” zei ze zachtjes. Ze strekte haar andere hand uit om bij handen op zijn gezicht te doen. Haar handen voelde normaal gesproken al warm aan, maar nu waren ze nog net ietsjes warmer. “Hoelang kan je dit al?” vroeg ze. Ze was best wel onder de indruk en ze bleef naar de vormen van zijn gezicht kijken, terwijl ze hem daarna weer aan keek in zijn verlichte ogen.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptywo sep 14, 2016 9:49 pm

A seven nation army couldn't hold me back
De ander vroeg waarom het de bedoeling was dat anderen zijn emoties niet zo makkelijk konden aflezen. Het meisje was duidelijk bezig met hem uit zijn tent te lokken, maar Derek was niet iemand die dat snel liet gebeuren. Het enige wat hij deed was zijn wenkbrauw een beetje optillen toen ze zowel uitdagend als spottend vroeg of hij soms bang was om zijn gevoelens te tonen. "Het zijn altijd emoties die mensen ten onder brengen," was zijn kalme antwoord. "Dus om je te verbeteren: emoties maken je wel degelijk soft." En hij zou niet ten onder geholpen worden door emoties. Mensen die hun gevoelens de vrije loop lieten gaan gingen impulsief dingen doen, die gingen slordige fouten maken.

Het kwam niet zo vaak voor dat Derek zo open was over het feit dat hij een weerwolf was. Als iemand normaal naar zijn mutatie zou vragen zou hij luchtig zijn schouders ophalen en zeggen dat het hun zaak niet was. Maar oké, de ander had nou ook eenmaal een voorproefje gegeven en het leek hem wel zo eerlijk om haar verder tevreden te stellen en hetzelfde maar te doen. Immers had hij geen zin om straks een geroosterde wolvenbout te zijn van deze vrouwelijke draak. Met zijn zware stem had hij gesproken tegen haar, maar het leek haar niet te deren. Misschien wel omdat ze zelf ook een lichamelijke transformatie kon ondergaan. Toch kon je hun mutaties niet vergelijken, voor zover hij die van haar had gezien dan. Wat hij echter niet verwacht had was dat ze haar hand naar hem uit zou steken, om vervolgens wat aan zijn jukbeenderen te voelen. Hij hield haar hand scherp in de gaten, maar toen haar andere hand ook zijn gezicht raakte besloot hij zijn heldere ogen op haar gezicht te richten. Zonder ook maar te knipperen of een spier in zijn gezicht te vertrekken keek hij haar aan. Het meisje vroeg hoelang hij dit al had. "Sinds ik gebeten ben," begon hij, "drie jaar geleden." Dat laatste voegde hij er nogal nors achteraan.. want zoals al bekend gaf hij niet graag dingen prijs over zichzelf. "Hoelang heb jij jouw drakending dan al?" kaatste hij de vraag nu terug. Zijn stem klonk nog steeds veel zwaarder dan eerder, maar het was voor Derek al een gewoonte geworden, dus hij had het zelf niet eens meer door.
BY MITZI


Laatst aangepast door Derek Stark op ma sep 19, 2016 4:41 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma sep 19, 2016 12:33 pm

I can and I will


Ergens zag ze wel de humeur er van in om met iemand te praten die zijn emotie’s uit had gezet. Dat had zij immers ook zonder twijfel gedaan en ze had er geen spijt van gehad. Zo had ze periode’s gehad dat haar handen onder het bloed hadden gezeten tijdens het martelen van mensen en ze er naar had gekeken hoe ze hen langzaam dood liet gedaan. Kinderen, vrouwen en mannen waren voor haar geen verschil geweest. Zonder moeite kon ze iemands leven weg nemen en dat zou ze nog steeds doen als ze nu niet vast zat op een eiland. Toch moest zij van iedereen die hier rond liep beter moeten weten. Dit gesprek met de jongen was duidelijk te zien dat zij vele jaren ouder was. Ze wist hoe de wereld in elkaar zat en hoe het kwam dat hij er voor koos om zijn emotie’s uit te zetten. Als of het een knop was die zo maar omgedraaid kon worden. Het enige nadeel was dan dat terug draaien moeilijker was, omdat de koppigheid dan heel erg in de weg zat. Toch wilde ze de uitdaging wel aan. Het maakte niks uit dat hij het recht had te doen wat hij wilde en dat hij duidelijk aan gaf dat hij niet anders wilde, maar Octavia zal zijn gedachten wel veranderen. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn?

“Het zijn altijd emoties die mensen ten onder brengen,” Was zijn kalme antwoord. “Dus om je te verbeteren: emoties maken je wel degelijk soft” zei hij alsof hij haar nu de les wilde lezen. Kort grinnikte zachtjes en ze schudde ongelovig haar hoofd. Dit was toch niet geloven. “Please, ik heb vaak genoeg m’n emotie’s afgesloten van de mensheid,“ begon ze. “Ik heb vele keren mensen zien dood gaan, terwijl ik er niks voor voelde om hun levens te nemen, maar uit eindelijk is dat hele emotieloze gedoe één grote leugen,” sprak ze. Ze schudde nog een keer hoofd. “Natuurlijk zul jij daar niks van begrijpen, omdat je nog maar een jonkie bent,” zei ze licht beledigend. Hoe dan ook zou hij vanzelf een keer boos worden op haar en dan zien als hij dan nog zou zeggen dat hij geen emotie’s had. Voor zover zij wist was boos zijn toch echt een emotie. Dan zou hij wel moeten toegeven dat hij degelijk wel emotie’s had, want het bewijs stond voor haar neus.

Al waren zijn emotie’s niet het enige die haar aantrok. Zijn mutatie was ook wel erg interessant. Zowel waren mutatie’s altijd wel een goed onderwerp om over te praten, maar om zijn mutatie ook echt in werking te zien was wel iets heel anders. Haar warme vingertoppen ging over zijn verhoogde jukbeenderen. Zijn hele gezicht zag er een stuk krachtiger uit. Voor een normaal iemand zou even hem terug gedeinsd, maar zij niet. Octavia bekeek zijn gezicht van alle kanten die maar bekeken kon worden. Haar ogen bleven even rusten op zijn neon blauwe ogen, maar bleef hem serieus aankijken. “Sinds ik gebeten ben,” gaf hij als antwoord op haar vraag. “drie jaar geleden.” voegde hij er aan toe. Ze knikte zachtjes en bekeek hem nog een keer. Ze liet haar handen nog een keer over zijn gezicht heen glijden. Het was een en al spier te zien was. Ze hoorde bijna zijn vraag, omdat ze zo geconcentreerd was. Ze stopte met haar handen en liet ze gewoon nog rusten op zijn kaaklijn. “Ik weet het niet hoe lang het al heb,” gaf ze toe. “Ik geloof sinds ik zestien was, maar dat zijn ook vele jaren geladen,” zei ze, waarbij een scheve glimlach op haar gezicht kwam. Ze keek naar onder naar de vlam die nog op waaide bij elke windvlaag. Haar handen zakte en ze deed haar ogen even dicht. “Toen je voor het veranderde deed het toen pijn?” vroeg ze om even uit haar gedachten gehaald te worden.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma sep 19, 2016 5:05 pm

A seven nation army couldn't hold me back
Derek was gestopt met het hele emotie gedoe toen hij nog best jong was, sowieso was hij altijd al een beetje een chagrijn geweest. Maar dat had zo zijn redenen, waar hij alles behalve open over was. Emoties waren de ondergang van elk mens, want uiteindelijk namen die controle over je en ging je je hoofd niet meer gebruiken. En dat liet hij niet gebeuren, hij had zichzelf gezworen dat hij niet meer in zou geven in emoties. Geen enkele emotie. De ander was het echter niet met hem eens, maar dat was haar probleem. Volgens de brunette was 'dat emotieloze gedoe' zoals ze het zelf noemde, één grote leugen. De zwartharige haalde enkel een keer zijn schouders op, wat zij ervan vond moest zij weten. Blijkbaar had ze zelf ook wat bloed aan haar handen gehad.. wie op dit eiland niet eigenlijk. Ze noemde hem een jonkie, iets wat hem enkel kort liet fronzen. "Hoe oud ben jij dan, dat je mij een jonkie noemt?" zei hij spottend. Wist hij veel dat hij hier met een onsterfelijke draak te maken had. Ze zou eens moeten weten. Als weerwolf was het elke maand zover, elke volle maan veranderde hij in een monster wat gewetenloos aan de slag ging. Elke maand maakte hij dodelijke slachtoffers, om vervolgens de volgende dag wakker te worden met in zijn achterhoofd een vaag idee van wat er gebeurd was in die nacht. En hij kon er niets tegen doen. Opsluiten hielp niet, hij kwam altijd vrij. Daarbij was er nooit iemand geweest om hem te stoppen, geen enkel normaal mens kon het zomaar tegen een weerwolf opnemen. Als hij het goed had stond zijn huidige record op negentig mensen in één nacht. Hij was een keer op een festival gestuit tijdens de volle maan.. en daar was hij nogal losgegaan. Je moest je emoties wel uitschakelen, want anders ging je eraan door. En dat was dus precies wat Derek gedaan had, zijn emoties uitschakelen om zichzelf en daarbij ook anderen te beschermen van het vervloekte beest wat in hem huisde.

De ander was echter wel onder de indruk van het gezicht van de wolfman. Derek hield haar in de gaten terwijl haar handen over zijn gezicht heen gleden die er nu een stuk ruiger uitzag dan eerst. Hij leek nu echt op iemand die half mens, half beest was. Zijn volledige wolvenvorm kwam enkel tijdens de volle maan kijken, maar dan verloor hij ook de complete controle en ging het beest los. Toen hij zijn vraag had gesteld stopte ze met voelen, maar liet haar handen nog altijd liggen op zijn kaaklijn. Nog steeds had geen enkele spier in zijn lichaam bewogen, en keek hij enkel met zijn dringende, helderblauwe ogen naar de ander. Deze wist niet precies meer wanneer ze het gekregen was, waarschijnlijk op haar zestiende. Maar dat was lang geleden.

Haar handen kwamen eindelijk van zijn gezicht af en hij blikte kort naar een vlam aan de zijkant die wat opwaaide. Ondertussen vroeg het meisje of het pijn deed. "Ja," was het simpele antwoord wat eerder als een soort grom klonk op dit moment. Meer viel er niet over te zeggen. Het voelde alsof je gezicht verbouwd werd door iemand, alsof iemand er zijn vuisten op los liet gaan waardoor alle botjes in je gezicht gebroken werden. Maar tijdens de volle maan was het nog erger, de volledige transformatie was een marteling. "De volledige versie is nog erger, tijdens volle maan," voegde hij eraan toe terwijl hij kort naar zijn handen keek, die waren ook wat breder geworden en je zag dat zijn nagels een andere, een scherpere, vorm hadden gekregen. Vervolgens begon zijn gezicht weer terug naar normaal te veranderen. Ook zijn puntige oren werden weer normaal en zijn handen werden weer hun normale formaat. De lange nagels waren verdwenen en zijn hoofd had het beestachtige verloren. Het deed pijn, maar Derek was eraan gewend en toonde het niet. Hij vertrok niet eens een spiertje. Stoerdoenerij zouden mensen misschien denken, maar dat was het niet. Hij was zo gehard de laatste paar jaar dat hij de pijn onbewust negeerde.
BY MITZI
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyvr sep 23, 2016 1:01 pm

I can and I will


Octavia kon niet zo opnoemen hoe vaak ze in haar leven haar emotie had uitgeschakeld om het moeilijk te krijgen tijdens het moorden van mensen. Als ze zo er aan terug dacht kon ze er niet echt zeggen dat ze ooit spijt heeft gehad van de keren dat ze het leven van mensen had ontnomen. Eigenlijk was ze een best wel slecht persoon. Ze had haar moeder, haar halfbroertje en heel haar Viking stam uitgeroeid. Zelfs de keren dat ze weer haar emoties aan zette had ze er geen spijt van. Ze had geen last van alleen zijn of heimwee. Ze liep lang genoeg over de wereld om zelfs met emotie iemand te vermoorden. Vrouwen, kinderen en mannen. Voor haar was geen verschil. Ze was wie ze was. Als Viking was ze er voor getraind om te plunderen en elk persoon af te slachten die dacht dat ze haar konden stoppen. Het was niet moeilijk. Ze kon het zo weer doen. Het zat in haar bloed en ze heeft zich nog nooit angstig gevoel dat elk persoon die gestorven is door haar haar zou opzoeken om wraak te nemen. Ze mochten op haar afkomen als ze dat wilde. Ze waren dood en met wraak konden ze dat veranderen. Simpeler dan dat was het niet.

Doordat het zo simpel was vond ze het best ironisch dat de jongen zogezegd emotieloos was. Emotieloos zijn vond ze een leugen en daar had ze zo haar redenen voor. Als het aan haar lag dan gaf ze hem een hele les over emotieloos zijn en emotie afsluiten van de rest van de wereld. Hij mocht dan wel zo zijn eigen redenen hebben, maar zijn redenen boeide haar niet. Het enige wat haar boeide was dat hij een emotie liet zien. Al was boos zijn of iets in die zin. Boos zijn was een emotie en de rest zou vanzelf wel volgen. Maar ja, hij kon er niks aan doen dat hij nog een jonkie was. Octavia dacht niet dat hij al veel wist van de wereld en daar kon hij niks aan doen. “Hoe oud ben jij dan, dat je mij een jonkie noemt?” vroeg hij spottend. Kijk, nu werd het gelijk een stuk interessanter. “Octavia Skalksdóttir, twaalfhonderd achtenveertig jaar jong,” zei ze, waarbij ze zich gelijk voorstelde. Voor haar leeftijd vond ze zichzelf nog best wel jong, dus bleef ze hem met lichte grijns aan kijken. “Laat me raden, jij bent negentien of twintig jaar?” begon ze zijn leeftijd te schatte. Negentien en twintig was voor haar erg jong. Op die leeftijd was zij mee op plundertochten in Noorwegen of dat was de leeftijd dat ze haar familie vermoorden? Ze wist even niet, maar dat heb je soms als je zo jong bent als Octavia nu was.

Zijn wolfman gezicht was al interessant, maar ze was ook nieuwsgierig naar de volledige versie van zijn wolf. Volgens hem deed het pijn als hij er in ging veranderen, dus het zou ook wel heel indrukwekkend er uit zien. Pijnlijk en gevaarlijk. Hoe kon je Octavia’s nieuwsgierig maken? Juist, om die twee woorden te gebruiken bij een mutatie. “Ja, dat zei je al,” reageerde ze. Een nadenkende “hmm” kwam uit haar mond, nadat ze dat had gezegd. “Ik stel voor dat ik er bij ben de eerst volgende volle maan,” zei ze. Trots keek ze hem met haar goeie idee. Wat er ook zou gebeuren die nacht, ze hield hem wel tegen. Ze was oud en sterk genoeg. Hij was nog jong en het zou haar niet verbazen dat hij zou veranderen in een puppy in plaats van een grote wolf. “Waarschijnlijk gebeurd er niet veel, maar ik ben wel nieuwsgierig naar jou wolven pup waar je in veranderd,” daagde ze hem uit. Terwijl ze toe keek hoe hij weer naar zijn mensen vorm ging. Het terug veranderen vond ze even interessant als van mens naar wolfman. Toch kon ze het niet laten om het volgende te zeggen. “Sorry, maar ik vond je wolfman wel wat knapper,” zei ze grappend met een scheve glimlach als vervolg.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Derek Stark
Derek Stark
Class 2
Aantal berichten : 31

Character Profile
Alias: Wolverine
Age: 20 years
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyvr sep 23, 2016 5:13 pm

A seven nation army couldn't hold me back
Ergens zinde het hem niet zo dat de ander hem een jonkie noemde. Hij zag er een stuk ouder uit dan de meeste studenten, maar dat kwam waarschijnlijk omdat hij er in zijn menselijke vorm ook een beetje beestachtig uitzag. Al was het alleen maar de manier waarop hij zich opstelde tegenover andere studenten. Octavia Skalksdóttir, dat was de naam van het drakenmeisje. Zijn wenkbrauw ging langzaam weer wat omhoog toen ze haar leeftijd noemde. Twaalfhonderdachtenveertig jaar jong was ze. Derek kon niets anders doen dan zijn wenkbrauw opgetrokken houden, een licht spottende houding die hij wel vaker aannam. Octavia, nu hoefde hij haar niet langer meer drakenmeisje te noemen in zijn hoofd, begon met het schatten van zijn leeftijd. "Derek Stark," klonk zijn zware stem terwijl hij kort zijn neus wat ophaalde, "sommige noemen mij ook wel Wolverine. En ja, twintig jaar oud. Bijna éénentwintig." Als hij zijn geboortepapieren mocht geloven was zijn verjaardag op vijf januari, maar hij kon zich eigenlijk niet echt een moment herinneren dat hij een verjaardag gevierd had. Derek was niet bepaald het type voor feestjes, daar was hij veel te chagrijnig voor.

Haar volgende woorden moesten even tot hem doordringen. Ondertussen veranderde hij zijn hoofd weer terug en de wolfman was weer verdwenen, hij was weer een gewone man. Toen pas fronste hij. Wilde ze er tijdens zijn volgende volle maan bij zijn? Wat was dat nu weer voor extreem verzoekt? Hij trok zijn wenkbrauw dan ook duidelijk wat op, richtte kort zijn blik op de vlammen en fronste vervolgens. "Ik denk van niet," zei hij vervolgens terwijl hij naar Octavia keek, die nogal trots leek te zijn op het plan waar ze zojuist mee was gekomen. Nee, hij zou echt niet zomaar iemand in zijn buurt willen hebben. Vrijwel altijd brak hij los en hij moest nog eens zien hoe hij het op Genosha ging aanpakken, want het kon aardig fout gaan. Ook omdat er nog andere weerwolven rondliepen die op dezelfde gekke tocht gingen die nacht. "Nee," zei hij na kort nog wat gefronst te hebben en hij liet zijn gezicht weer terugkeren naar zijn emotieloze houding. "Ik weet niet wat je denkt, maar in een pup verander ik zeker niet." Oh nee, mensen zouden eens moeten zien waarin hij veranderde. Alhoewel.. hij had liever niet dat mensen het zagen. Hij moest tijdens de volle maan helemaal niet in de buurt van mensen zijn. De wolfman vond ze wel wat knapper. "Gelukkig heb ik niet om jouw menig gevraagd wat betreft mijn uiterlijk," zei hij terwijl hij op haar neerkeek - hij was wel iets groter dan haar als ze gewoon in hun mensenvorm waren.
BY MITZI
Terug naar boven Ga naar beneden
Octavia Skalksdóttir
Octavia Skalksdóttir
Class 4
Aantal berichten : 225

Character Profile
Alias: Thyra
Age: 1247 years old
Occupation:
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Emptyma sep 26, 2016 12:05 pm

I can and I will


Voor haar leeftijd was ze best jong. In ieder geval dat vond zij. God mocht weten hoe oud ze kon worden, want volgens haar kon ze best ouder worden dan twaalfhonderd achtenveertig. Misschien waren er wel mutanten die nog veel ouder waren dan haar, dus zou het ook wel vrij logisch zijn dat zij ook ouder werd dan dat ze nu was. Ze was immers moeilijk te verwonden, laat staan doden. Als je haar vergeleek met haar zus, Valkyrie, dan was Octavia toch echt wel de sterkste van de twee. Het maakte niet uit of haar mutatie niet op haar zus werkte. Ze was toch wel sterker. Die informatie hoefde ze alleen niet te delen met de jongen die zichzelf voorstelde als Derek Stark. Een interessante naam bij een interessant karakter. “sommige noemen mij ook wel Wolverine. En ja, twintig jaar oud. Bijna éénentwintig.” bevestigde hij. Ze had haar wenkbrauwen opgehaald en geknikt alsof ze heel erg onder de indruk was dat hij bijna eenentwintig was. “Zo, nu mag je zeker wel oud voelen,” zei ze. Wat ze zei zorgde er voor dat ze zich wel gelijk dat ze zichzelf ook wel een beetje oud liet voelen, maar ze zag er nog redelijk jong oud. Zolang dat zo was was het allemaal goed.

Het was geen vraag dat ze stelde dat ze erbij zou zijn bij de eerste volgende volle maan, want ook al zou hij nee zeggen ze zou er bij zijn. Er was niks simpelers dan dat. Octavia was de oudste en ze was sterk genoeg om zijn wolf pup onder controle te houden. Voor de verandering had ze een keer iets te doen op een avond. “Ik denk van niet, ” ging hij tegen haar in. Typisch het antwoord dat ze had verwacht. Ze rolde haar ogen en zei:“Het was geen vraag, dus ik ben er gewoon bij.” Ze was nog altijd even trots als dat ze was geweest tijdens het voorstel. Hij moest nu echt niet kinderachtiger doen dat hij nu was. Hij zou veranderen in een puppy die zeker niet veel groter was dan een chihuahua. Sowieso als ze er naast ging staan in haar draken vorm zou hij niks zijn. “Nee,” ging hij nog een keer tegen haar in met een gefronst gezicht. “Ik weet niet wat je denkt, maar in een pup verander ik zeker niet.” Dit keer was zij degene die hem gefronst aan keek. Ze was hem weer eens een keer aan het uitdagen en het zou zeker niet de laatste keer zijn dat ze dat zou doen. Het zou haar niks verbazen als hem zelfs ging uitdagen tijdens de volle maan. “Ik denk echt wel dat je in een pup veranderd, want zo eng zag je er zonet ook niet uit,” ging ze verder met uitdagen. “Je bent niet gevaarlijk, anders was ik wel bang geweest,” ging ze verder met een scheef grijnsje. Ze zuchtte iets geïrriteerd, maar ging toch verder met uitleggen. “Maak je maar geen zorgen, ik red me wel,” zei ze licht spottend. Uiteindelijk, maar toch had hij iets van emotie getoond dat anders was dan woedde.
“Gelukkig heb ik niet om jouw menig gevraagd wat betreft mijn uiterlijk,” zei hij terwijl hij op haar neerkeek. Het begon best vervelend te worden dat ze de hele tijd omhoog moest kijken, vanwege haar kleine lengte. Toch voelde ze zich nou niet echt kleiner dan hem of zo. Octavia legde haar hand op zijn borst en klopte een paar keer. “Toch zou ik het dan als advies aan nemen en je wolf man vorm weer aan nemen,” sprak ze met een knip oogje.


words: ### • notes: here.  • outfit: here
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek)   It's too dangerous for you to be outside (&Derek) Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
It's too dangerous for you to be outside (&Derek)
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 2Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
 Soortgelijke onderwerpen
-
» its dangerous to go alone
» Derek Stark
» @Wolverine | Derek's Instagram

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: Genosha Island :: Beach-
Ga naar: