Onderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek) wo sep 28, 2016 8:35 am
A seven nation army couldn't hold me back
Ze deed wel heel erg haar best om hem te laten zien dat ze ouder was, je moest er maar blij mee zijn. Zijn korte leven was tot nu toe al een hel geweest, dan zou hij niet eens willen weten wat Octavia allemaal had uitgespookt in die vele jaren. Het zat hem echter alles behalve lekker dat ze er tijdens zijn volle maan bij wilde zijn. Welke gek vond het nu vermakelijk om te zien hoe iemand een pijnlijke transformatie doormaakte en zichzelf daarin zou verliezen. Het beest zou hem overnemen, net zoals bij elke volle maan. Dan zou het ook nog eens een bloedmaan worden, dat voorspelde sowieso al weinig goeds. Maar het was blijkbaar geen vraag, ze zou er gewoon bij zijn en blijkbaar had Derek zelf daar geen zeggen over. Hij had zijn armen over elkaar geslagen en keek de ander recht in haar ogen aan, het was duidelijk dat meneer hier niet zo geamuseerd om was. Niet dat hij dat waarschijnlijk ooit was, maar oké. Maar hij veranderde niet in een puppy, dat was een ding wat ze wel echt moest weten voordat ze overhaaste beslissingen ging maken. Hij veranderde niet in een aaibaar beestje, hij veranderde in een moordlustig monster. Met haar leeftijd zou je toch wel denken dat ze iets wist van de weerwolf mythes. Octavia was ervan overtuigd dat hij in een pup zou veranderen, al was Derek er zeer zeker van dat ze dat eigenlijk alleen maar zei om hem uit zijn tent te lokken. En dat ging haar niet lukken, misschien moest hij maar een manier vinden om hetzelfde terug te doen. "Wat jij wilt," zei hij terwijl hij zijn handen uit elkaar vouwde en ze omhoog hield, "als er wat gebeurd is het je eigen risico." Hier ging hij toch niet vanaf komen, en wie weet zou ze hem tegen die tijd wel weer vergeten zijn en zou ze wat leukers te doen hebben die nacht. Blijkbaar vond ze zijn wolfman vorm een stuk knapper dan zijn menselijke vorm. Lichte belediging misschien, maar het boeide hem niet echt wat andere mensen van hem vonden. "Enkel voor jouw plezier zeker? Nee dank je," zei hij op een spottende toon terug terwijl hij zijn wenkbrauw weer wat opgetrokken hield en zijn armen weer over elkaar had geslagen. "Jouw drakenvorm was ook wel wat interessanter om naar te kijken, het beter dan dit," zei hij terwijl hij de wijsvinger zijn rechterhand kort naar haar wees. Als ze het zo ging spelen, kon hij dat ook.
Onderwerp: Re: It's too dangerous for you to be outside (&Derek) ma okt 03, 2016 11:23 am
I can and I will
Octavia kon zo niet zeggen in hoeveel oorlogen ze wel niet had gevochten. Het waren er in ieder geval heel erg veel. Elk persoon waarvan ze het leven had genomen waren onbekenden voor haar geweest. Sommige mensen had ze wel gekend, maar als je haar zou vragen wie haar moeder was zou ze daar geen antwoord op kunnen geven. Haar moeder was alleen iemand geweest die haar op de wereld had gezet en voor de rest van haar levensjaren onbekend geworden. Met wie was ze uit haar oude stam gegaan om met haar “nieuwe” vader te leven? Ze had geen idee. Het was iemand geweest die haar rug had toegekeerd naar Octavia’s zusje en haar biologische vader. Haar moeder was een verraadster. Dat had het een stuk makkelijker gemaakt voor haar om het leven te nemen van een vrouw die ze ooit had gekend. Iedereen was dood die ze had gekend. Behalve haar zus. Al liet ze dat voor nu even rusten. Dat ze haar zus nog niet had vermoord had er niks mee te maken dat ze zwak was of niet. Zwak was ze zeker niet. Vooral niet als je zag waar ze in kon veranderen. Het grote vuurspuwende beest. Dat zou de weerwolf wel onder controle houden daar was geen twijfel over mogelijk.
“Wat jij wilt,” zei hij uiteindelijk. “als er wat gebeurd is het je eigen risico.” Ze knikte. Het was wel vrij logisch dat het haar eigen risico nam. Het kon haar echter vrij weinig schelen. Ze was onsterfelijk, dus met andere woorden had ze nergens om zorgen over te maken. Derek zou gewoon in een puppy veranderen en ze zou hem tegenhouden met alleen haar mensen vorm. Dat ze hem kon tegenhouden in haar mensen vorm bracht iets in haar op, waardoor ze hem nog meer uit zijn tent kon lokken. Hij was ondertussen weer terug gegaan naar zijn mensen vorm, maar ze vond zijn wolf man toch wel aantrekkelijker. Iets gevaarlijk en zo. “Enkel voor jouw plezier zeker? Nee dank je,” zei hij op een spottende toon terug. Een pruillipje verscheen op haar gezicht en ze keek hem bijna smekend aan. “Maar ik word dan tot je aangetrokken,” zei ze, waarna al snel een licht gemene grijns op haar gezicht kwam. “Just kidding,” zei ze met een knipoog.
“Jouw drakenvorm was ook wel wat interessanter om naar te kijken, het beter dan dit,” zei hij wijzend naar haar. Even stond ze met haar mond open. Voor een grap die ze had gegeven kreeg ze nu dit terug? Als we zo gingen spelen kon zij dat ook. De scheve glimlach kwam weer terug en ze keek hem licht uitdagend aan. “Nou, dit,” zei ze wijzend naar haar lichaam. “Is niets meer dan een te grote t-shirt dat ik aan heb, dus ik snap niet wat je hier niet mooi aan vind?” zei ze, terwijl ze haar te grote t-shirt bekeek die ze aan had. Er zaten wel wat gaten in en wat brandplekken op, maar voor de rest had ze helemaal niks aan. Dus veel snapte ze er niks van. “Het is wel true tho. Mijn draken vorm is wel iets mooier,” zei ze serieus, terwijl ze haar schouders ophaalde.
