We'll take it all / open

Through hell's gate
The ground shakes

”Gage wil nog even met je praten.” Hoorde ze haar broer aan de andere kant van de lijn zeggen waardoor er weer een kleine glimlach op haar gezicht kwam. ”Oké dan,” Zei ze terug met een opgeluchte zucht waarbij ze haar andere hand rustig op haar bovenbeen legde. Het nieuwtje van haar broer viel haar zwaar ondanks dat ze het niet had verwacht, ze wist niet dat het haar zou raken maar blijkbaar deed dat het wel. Ze wilde al die jaren niets liever dan zo ver mogelijk weg blijven van thuis, had er zelfs tegenop gezien om met Adrian terug te keren haar het huis maar nu was het weg en ze was nog steeds niet blij. ”Alisandra!” Klonk een enthousiaste stem door haar mobiel van haar jongste broertje waardoor ze meteen even moest lachen, al zaten de tranen ook tegen haar ogen te drukken en moest ze die tegenhouden om niet van lachen naar huilen over te gaan. ”Hee klein kereltje van me, alles goed?” Zei ze met een lachje waarna ze even kort haar neus ophaalde en haar tranen weg te slikken. Ze miste haar familie heel erg en haar heimwee begon steeds erger te worden nu ze haar familie na al die jaren weer had terug gezien. Het was op het moment eigenlijk nog het enige dingetje wat haar naar beneden bracht, want voor de rest leek alles goed te gaan. Aurélia en James had ze al een lange tijd niet meer gezien, ze had leuke vrienden gemaakt en ze spendeerde een groot deel van haar tijd samen met Adrian.

Na eventjes gepraat te hebben met haar kleine broertje voelde ze die heimwee weer heel erg opkomen en met Adrian niet in de kamer zelfs best wel eenzaam. ”Ik moet op bed van Jeremiah omdat het al laat is, en hij wil nog iets tegen je zeggen.” Zei het kleine kinderstemmetje die wat teleurgesteld klonk. ”Is goed, we spreken elkaar snel weer, oké? Dat beloof ik je.. Maar ga nu maar snel naar bed toe, het is inderdaad al laat, daar heeft je broer gelijk in, dus ga maar lekker slapen. Heel veel kusjes en lekker slapen..” Zei ze nog terug tegen hem waarop hij haar ook nog veel kusjes gaf via de telefoon met geluidjes met een weltrusten, iets wat werkelijk te lief was en ze moest zelf ook breed glimlachen. Wachtte vervolgens tot de stem van Jeremiah terug zou komen. ”Zack wil ook nog met je praten, als jij dat ook wil?” Vroeg hij haar meteen waardoor ze even stil viel en na moest denken. Slikte even en stond op van haar bed. ”Nee, ik wil hem niet spreken, nog niet.” Zei ze terug, waarna ze hem de mond nog een keer snoerde wanneer hij haar opnieuw probeerde te overtuigen. ”Weltrusten Jer..” Zei ze terug en hing op wanneer hij hetzelfde terug zei. Meteen legde ze haar mobiel neer en sloot ze zuchtend haar ogen. Sloeg haar armen om haar lichaam en wreef zachtjes met haar handen over haar bovenarmen. Nam nog een keer diep adem en probeerde zichzelf wat beter te laten voelen van haar heimwee, maar zo zou het nooit werken.

Hoe het zo kwam wist ze niet maar ineens stond ze voor de deuren van het zwembad met een tas en daarin haar bikini. Ze had zo roekeloos mogelijk gewoon eentje gepakt uit haar kast - die nogal wat bikini’s bezat - en daaruit een mooie zwarte gepakt zonder al te veel dingetjes eraan. Rustig opende ze de deur en liep ze zachtjes naar een kleedhokje toe om zichzelf om te kleden tot een ze in haar zwarte bikini stond. Er was helemaal niemand - had ze namelijk nog op gecheckt - dus ze had de deur gewoon op een kier gelaten, wel niet groot genoeg om door te kijken. Ze duwde de deur weer open en staarde even kort naar het heldere blauwe water dat verlicht werd met lichten. Daarbij waren er wat schaduwen te zien van blaadjes die erin waren gewaaid en even rilde ze van een koude bries, dus besloot ze maar gewoon snel het water in te stappen. Het was rustgevend en een perfecte afleiding voor haar heimwee om eventjes te zwemmen, sowieso ook omdat het toch behoorde tot de dingen die ze graag deed. De temperatuur van het water was lekker warm en het voelde zoals gewoonlijk goed om in het water te zijn. Nu hoopte ze alleen niet dat iemand anders ook nog zin had in een avondje zwemmen in het zwembad, ze gokte er niet echt op maar oké het kon wel natuurlijk. Zij was er ook voor een reden en nou ja zo’n heel slecht idee was het niet..

[open]

Through hell's gate
The ground shakes

Het was niet echt zo dat Aly vaak s’avonds nog weg sneakte, dus waarschijnlijk zou Adrian zich wel afvragen waar ze zo zou zijn, misschien moest ze hem dan nog maar even een berichtje sturen. Niet dat ze dacht dat hij verkeerde dingen daarvan zou denken maar ze kon het altijd beter voorkomen. Ze zou zich er zelf ook niet zo fijn bij voelen ondanks dat ze hem kon vertrouwen en alles. Daarbij had ze zelf nog wel eens wat foutjes gemaakt die niet helemaal oké waren, niet dat ze nog een keer zouden gebeuren maar somehow bleven mensen haar uitdagen en dingen van haar willen. Zelf had ze het nog niet zover laten komen dat het echt heel erg kon worden maar situaties bleven maar komen en het was niet altijd even makkelijk. Djeez, er was laatst zelfs nog een jongen geweest die dacht dat het leuk was om even voor haar te strippen.

Rustig liep ze naar het zwembad toe nadat ze haar bikini in het kleedhokje had aangetrokken. Het tas had ze neergelegd bij een van de stoelen en ze was aan het randje gaan staan. Ondanks de warmte voelde ze toch een briesje koud langs haar lichaam gaan, waardoor ze maar snel het zwembad in sprong. Dat was namelijk veel warmer en tenslotte het hele doel van hier komen. Bang om nat te worden was ze ook niet dus gewoon hop, erin. Ze hield van water en zwemmen dus ze zou hier ook nog zeker een tijdje blijven om haar rust terug te vinden in dat drukken hoofdje van haar. Door de sprong kwam ze even onder water terecht en zodra ze weer boven water kwam streek ze haar haren naar achteren. Ze zuchtte opgelucht en keek over het blauw oplichtende water door de lampen onderwater. Haar voeten haalde ze van de boven af en ze begon te zwemmen..

Lang duurde het alleen niet want ze hoorde iemand zijn keel schapen, nogal onverwachts want ze had niemand gezien. Licht geschrokken draaide ze zich om en vervreemd keek ze de jongen aan die er zat. Hoe kon het dat hij daar zo ineens zat? Er was zonet nog niemand te zien, right? Doordringend keek hij haar aan waardoor ze niets anders kon dat fronsen, met misschien een beetje arrogantie in haar blik. ”Wha..” Begon ze maar hij was al begonnen met praten waardoor ze zichzelf niet kon afmaken. "Waarom verstoor je mijn rust?" Vroeg hij, alsof hij er al zat en nu boos was omdat ze hem dus kwam verstoren? What the fuck? Zij was hier toch echt eerder hoor, tenzij hij onzichtbaar kon worden of zichzelf gewoon had verstopt voor haar, maar waarom? Ze fronste haar wenkbrauwen verder, duidelijk niet geamuseerd. Wat dacht hij wel niet? Ze sloeg haar armen over elkaar heen en bleef hem aankijken vanuit het water. ”Dat kan ik beter aan jou vragen.” Vroeg ze wat dwars aan hem terug..

Through hell's gate
The ground shakes

Het sloeg echt totaal nergens op, wat hij nu net had gezegd. Hij ging nu gewoon doen alsof hij hier eerst was en zij degene was die gewoon binnen was komen lopen zonder dat het zou komen, omdat ze ‘hem zou verstoren’. Het was een freaking openbare zwembad voor het hele eiland dus hij mocht sowieso al niet claimen, tenslotte zag het er niet naar uit dat hij van plan was om te zwemmen dus hij mocht ook niet zeuren. Daarnaast verstoorde hij haar anders meer dan zij hem door haar nogal onverwachts aan te spreken. Urgh. Oké, ze moest nu wel even kalm blijven anders ging het niet goed komen. Ze had tenslotte afgesproken geen conflict meer te zoeken of problemen, maar het leek eenmaal niet zo makkelijk te gaan. Aly was gewoon nogal snel aangebrand en irriteerde zich soms veel te snel aan mensen, mensen zoals hem.

Het was dan ook wel duidelijk dat ze het compleet niet eens was met de manier waarop hij haar aansprak, haar blik liet al genoeg haat zien en boosheid. Probeerde het nog wel in de hand te houden, want tja, ze kon nogal snel besluiten iemand die kant van haar goed te laten zien, op de manier van haar vuisten gebruiken dan. Hij leek zelf ook wel iemand die niet echt zwak was dus liever niet. Zag er zelf een beetje wild uit, vond ze. Wat geërgerd had ze haar armen over elkaar geplaatst om zichzelf duidelijker te maken, dat ze hier geen zin in had. "Maar ik vroeg het eerst" Zei hij terug waardoor ze even kort zuchtte en met haar ogen rolde. Great.. Daarna begon hij haar ook nog eens na te doen door ook zij armen over elkaar te leggen. ”Wil je dit serieus zo doen?” Vroeg ze hem nu met verveling in haar stem en geïrriteerdheid. Zo bleef ze hem even doordringend aankijken.

Through hell's gate
The ground shakes

Het liefst zou ze hem nu gewoon even wegjagen door een partij agressief te doen, want de manier waarop hij al was begonnen had haar niet aangestaan. Nou was het wel zo dat Aly nogal snel iemand kon judgen, iets waarvan ze zelf ook vond dat ze het iets minder moest doen. Eigenlijk sloeg het echt nergens op namelijk. Toch kon ze er nog steeds niet over. Was ze gefrustreerd en humeurig, wat voor hem niet al te veel goeds kon betekenen. Zeker sinds ze emotioneel niet helemaal stabiel was en ze dan al helemaal een bommetje kon worden die elk moment kon ontploffen, het was dus een beetje uitkijken met wat hij zei anders dan.. Stiekem vroeg ze zich ook nog altijd af hoe Adrian het met haar kon uithouden, gezien ze zeker niet de makkelijkste was en ze ook met hem wel eens kon botsen. Ze kwamen er gelukkig wel altijd uit met elkaar, en dat was het belangrijkste. Al kwam dat voor het grootste gedeelte ook wel door hem, hij was gewoon even super geweldig..

Deze gast aan de andere kant werkte haar alleen maar meer op haar zenuwen, zeker doordat hij wel liet merken het grappig te vinden, of leuk idk. Het zorgde ervoor dat ze zich meer begon op te winden. Pffoe, het leven was niet altijd makkelijk als je jezelf in moest houden. Hij grijnsde geamuseerd, maar Aly bleef hem alleen maar serieus aankijken met een doordringende blik. "Eigenlijk niet nee" Merkte hij op en ging beter op de stoel zitten. Ze trok even haar wenkbrauw ongeïnteresseerd op. Oké dan, kon hij dan niet gewoon weg gaan? "Ik dacht, awh wat zielig, gaat ze helemaal alleen zwemmen, dus ik vond dat je best wat gezelschap kon gebruiken" Zei hij maar wat vriendelijk, kuch kuch. Meteen ontstond er een frons op haar gezicht en zette een stapje dichter naar hem toe in het water. ”Ik zie je anders nog niet..” Begon ze maar het werd al snel onderbroken doordat ineens drie wolven op haar af kwamen en in het water sprongen. Mijn god, je kon ze wel zeggen dat ze daarvan behoorlijk schrok, zeker omdat ze al eerder op het eiland soort van aangevallen was door een wolf. Wel een beetje haar eigen schuld, maar deze keer echt niet tho. Geschrokken van de drie random wolven die in het water waren gesprongen begon ze in lichte paniek en met een kleine gil weg te zwemmen naar de zijkant om zichzelf eruit te hijsen. Wow, waar die paniek ineens zo vandaan kwam wist ze zelf ook niet, misschien had ze het wel gewoon niet zo op van die grote wolven. Als het nu Dux was geweest, oké, maar wolven? Beschuldigend keek ze meteen de jongen aan terwijl ze op de rand zat en op begon te staan. Hij zat ook nog gewoon te lachen en oei, dat maakte dat ze van binnen begon te vlammen van woede. Dreigend liep ze op hem af terwijl ze haar handdoek meepakte en deze even hard naar hem toe gooide, niet dat het veel kon aanrichten, het bleef tenslotte een handdoek. Het was meer om te laten zien dat ze pissed was, en om een punt te maken. ”Hou op met lachen! Dat is helemaal niet grappig.” Zei ze terwijl ze hem boos aankeek terwijl haar ademhaling wat sneller ging. ”Asshole,” Zuchtte ze vervolgens zachtjes terwijl ze weer wegkeek om de wolven in de gaten te houden en wat stappen weg deed van het zwembad. Huiverend sloeg ze even haar handen over elkaar en keek ze hem weer aan. ”Nou, kun je me gewoon met rust laten?” Vroeg ze wat grommend. Ze was duidelijk snel op haar teentjes getrapt..

Through hell's gate
The ground shakes

Ze had het niet verwacht en gezien ze eerder ook al een wolf op haar af had gekregen was haar reactie meteen een schrikreactie. Volkomen logisch dus. Hoewel ze wolven echt prachtige beesten vond wist ze ook wel dat ze ook gevaarlijk konden zijn in het wild, en ze was al eens een beetje aangevallen geweest dus ja, het was gewoon een beetje eng om ineens drie wolven te zien verschijnen die op haar af sprongen het water in. Meteen was ze heel snel naar de kant gezwommen en gooide ze zichzelf zowat op de kant. Geschrokken keek ze naar de drie wolven lekker spetterend aan het zwemmen waren, om vervolgens hem woedend aan te kijken. Jep, nou zou hij te maken krijgen met een Aly die weer eens te snel op haar teentjes getrapt was.

In een soort woedeaanval gooide ze zo hard mogelijk haar handdoek naar hem, niet dat het veel zou helpen want het bleef nog altijd een handdoek. Yea, die konden jammer genoeg niet zoveel pijn doen. Boos bleef ze hem aankijken terwijl ze wat gemene dingen naar hem gromde, al was ze zich nog altijd aan het inhouden. Ja het liefst gebruikte Aly ook nog wel wat vuisten en hardere woorden, maar de had Adrian belooft niet weer in problemen te komen, hij hoefde haar niet nog een keer op te zoeken in de ziekenzaal en ze wist zeker dat die jongen iets kon met die wolven. Dus ze moest hem maar beter niet aanvallen.

Eventjes deed hij alsof hij kon stoppen met lachen maar dat leek niet te lukken, dus begon hij gewoon weer vrolijk verder te lachen. Aly liet een duidelijke zucht horen en draaide gefrustreerd van hem weg, puur om te onderdrukken hem aan te vallen of iets in die richting. "Oooh, oooh, zo gemeen" Hikte hij van het lachen en ze klemde nu haar kaken op elkaar, de neiging onderdrukkend. "Raakt me echt diep" Ging hij grinnikend verder. Ze liep een paar stappen van hem weg en draaide zich vervolgens pas terug, wanneer ze zeker was dat ze zichzelf weer in de hand kon houden. Koud keek ze hem aan, het duidelijk niet zo grappig vindend. Wanneer ze vroeg of hij weg wilde gaan wreef hij even nadenkend over zijn hoofd, dus waarschijnlijk niet. "Maar het is net zo gezellig" Zei hij met een sadface, waarop ze alleen koud haar wenkbrauw optrok. "En ze hebben het zo naar hun zin, de cuties" Zei hij waarbij hij natuurlijk de wolven bedoelde. Ze keek even kort naar de wolven en vervolgens weer naar hem. Liep weer dichter naar hem toe en besloot vlak voor zijn neus te gaan staan. ”Luister, ik weet niet welk spelletje jij probeert te spelen.” Vertelde ze. ”Maar ik ben er helemaal klaar mee, ik vraag het niet nog eens.” Dreigde ze. Ze mocht dan wel niet de meest geweldige mutaties hebben waarmee ze gevaarlijk kon worden, maar ze kon hem wel pijn doen. Daarbij was ze ook sterk genoeg om wat meppen uit te delen, en ze deed het, mocht het nodig zijn.

Through hell's gate
The ground shakes

Het gelach van hem, het irriteerde haar mateloos. Want ze vond het zelf helemaal niet zo grappig. Ze was gewoon gaan zwemmen om een beetje van alle spanning van het leven af te komen, kwam deze gast haar rust verstoren door drie wolven op haar af te sturen. Als dat in ieder geval zijn schuld was, maar ze gokte van wel. Het zou een beetje vreemd zijn als drie wolven random besloten ook een plonsje te nemen en hij leek er ook niet van geschrokken te zijn, wat betekende dat hij het aan zag komen. Jha, dat was even een partij slim denk werk. Dus de jongen had wel iets met de wolven te maken. Ze had zichzelf even van hem moeten omdraaiden om niet als een wilde te ontploffen met haar woede, iets wat ze nog steeds niet altijd even makkelijk vond.

Toch besloot ze uiteindelijk zich weer terug te draaien en nog een laatste poging te doen om hem weg te krijgen, niet wat ze werkelijk dacht dat het enige zin zou hebben. Deze keer iets dreigender en dwingender, want ze meende het. Het feit dat hij haar ook had zitten uitlachen frustreerde haar gewoon, of eigenlijk gewoon alles aan de situatie. Hij bleef gewoon relaxed achterover zitten terwijl hij leunde op zijn handen. Ze zag dat hij zijn best deed om niet te lachen, iets wat bij haar vanbinnen alleen maar bozer maakte. De littekens op zijn huid lieten ook wel zien dat hij niet de zwakste was, dus een gevecht uitlokken was niet zo handig, maar ze moest dit proberen. "Of anders wat? Gooi je me in het zwembad?" Zei hij waarop ze eigenlijk al in de aanvalshouding ging, maar nog net stopte. Je kon even iets in haar blik zien veranderen, de boosheid vaagde weg. Want hmm.. Zijn idee was nog lang zo slecht niet eigenlijk. Nu alleen nog zien hoe ze hem in het zwembad kon krijgen, want als ze nu aan hem begon te trekken en te duwden ging het sowieso niet lukken. ”Oohh you don’t know me,” Zei ze wat mysterieus en weer terug maar haar geïrriteerde stemmetje. Dit was ook soort van bedreigend bedoeld, als iets van, ik heb ook een mutatie dus kijk maar uit. Licht uitdagend keek ze hem aan, in de hoop hem van zijn stoel te krijgen..