Onderwerp: [AC] Rhaeyan it is do maa 17, 2016 7:35 pm
Rhaegys Maclou
MUTANT • 18 • DRAGON TRANSFORMATION
• Eidelijk, de dag kwam tot zijn einde. Sinds de breakup tussen Rhaegys en Minaye, voelde het alsof de dagen onwijs langzaam gingen. De donkerharige jongen verveelde zich mateloos, wist gewoon niet meer hoe hij zijn dagen moest invullen. En het ging al weer wat beter wel, het was nu ook al weken geleden. Rhae liep er gelukkig niet meer bij als een zombie. Maar wat moest hij met al die overige tijd doen? Hij zag zijn vrienden heel veel, dat wel, en ontmoette allemaal nieuwe mensen. Maar het was gewoon heel anders. 's Nachts lag hij alleen in bed, 's ochtends stond hij alleen op. Ook sportte hij veel meer, wat ook aan zijn lichaam te zien was. Sporten gaf hem afleidding, liet hem goed doen voelen over zichzelf. Min had hij al een lange tijd niet meer gezien, Nikita tevens ook niet. Rhae gaf haar geen schuld, was niet boos, het was tevens zijn eigen schuld. Maar echt de behoefte om haar nu te zien had hij ook niet echt. Het inlaten van andere meiden was sowieso een stuk moeilijker nu hij weer singel was. Eerder, voor Minaye, had hij totaal geen moeite gehad bij de dames. Het was ook niet heel gek, tho. Er was nog geen meid voorbij gekomen op dit eiland die hem hetzelfde gevoel bracht als Minaye kon. Maar goed, dat deel was door zijn eigen schuld gedaan. Minaye had het boek met hem meer dan terrecht gesloten en nieuwe hoofdstukken zouden geopend worden. Rhaegys moest alleen nog het goeie onderwerp vinden.
Door gebrek aan creatieve ideeën en al gesport te hebben vandaag, besloot de donkerharige jongen naar de lounge te gaan. Hij was daar de laatste tijd vaker te vinden, aangezien het gezelliger was dan zijn kamer. Rhaegys kwam hier altijd wel een bekende tegen en anders een onbekend iemand om te leren kennen. De licht blauwe ogen van de jongen geleden door de ruimte zodra hij de deur opende. Het was redelijk rustig in de lounge en Rhae had niks anders verwacht. Het was hier altijd rustig en de meeste mutanten zaten nu op hun kamer of dergelijke, bij vrienden bij te komen van de zware schooldag. Rhaegys had even genoeg van zijn vrienden, de groep jongens die hem normaal gesproken altijd wisten op te vrolijken. Hij was toe aan nieuwe gezichten om toe te voegen aan zijn kenniskring en hoopte ze hier te vinden. Rustig nam hij plaats in de hoek van de grote bank, waarbij hij zijn arm relaxt over de leuning sloeg. Een glimlachje liet hij gaan naar het groepje mutanten dat al in de lounge zat, waarna hij zachtjes mee murmelde met de muziek die werd afgespeelt.
Onderwerp: Re: [AC] Rhaeyan it is vr maa 18, 2016 2:02 am
i formed a new religion NO SINS AS LONG AS THERE'S PERMISSION
Met de verfborstel in zijn hand en het puntje van zijn tong geconcentreerd uit zijn mondhoek zat Rayan voor het grote doek. Het leunde gewoon tegen zijn muur aan. Hij was wel zo slim geweest om er een hoop kranten onder te leggen, zodat de verf niet op de grond zou lekken als hij eenmaal begon te morsen. En morsen zou hij sowieso doen. Hij was niet bepaald heel voorzichtig als hij aan het schilderen was. Hij wist niet eens wat hij aan het maken was, maar hij vond het gewoon leuk. Leuk om te zien hoe het wit van het canvas verdween onder de vegen van zijn borstel. Het leek in de verste verten misschien op een soort huisje op een afgelegen plek, maar dan moest je echt wel heel veel fantasie hebben. Nu goed, het was ook niet de bedoeling dat iemand het ooit te zien kreeg tbh.
Na zijn handen (en gezicht en de helft van zijn onderarmen) te hebben gewassen in de badkamer liep hij de gang op. Het was even tijd om te gaan socializen. Hij moest wel scherp blijven ja. En de beste plek daar voor was de cafetaria als het etenstijd was, en de lounge. En aangezien de lessen eigenlijk nog maar net gedaan waren, gokte hij op de lounge. De jongen liep de ruimte binnen, kreeg meteen ook weer zijn gelijk. Er waren wel een hoopje mensen hier, niet te veel niet te weinig, maar zijn aandacht ging meteen naar de loner op de bank. Wow, what a piece. Rayan liep op hem af, misschien iets meer onder de indruk dan hij zou toegeven.
Jongens waren zo anders dan meisjes. Zo.. Ruw. Al had je natuurlijk ook van die cuties waar je meteen in hun wangen wou knijpen of hun haar door de war wou halen. Maar deze jongen was alleszins geen zo’n type. Hij was meer het type waarbij hij met plezier in zijn armen zou springen om zich te laten rond dragen. Een type waarbij hij zich veilig voelde. "Wauw, ik dacht dat je hier niet gewapend mocht zijn", Zei hij, kijkend naar de enorme spierballen, die nog extra uitkwamen omdat de jongen zijn arm over de rugleuning had gelegd. Naast deze kast leek hij maar een zielig nachtkastje. Of zo'n lange, smalle archief kast. "Als ik ooit achterna wordt gezeten door een bende enge motorrijders, mag ik jou dan bellen?" Vroeg hij met een glimlachje. Okay, keep your cool Rayan verdomme.
Laatst aangepast door Rayan Falk op wo aug 10, 2016 9:46 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Onderwerp: Re: [AC] Rhaeyan it is wo aug 10, 2016 7:38 pm
The path to heaven
runs through miles of clouded hell
Er waren niet echt veel dingen die de jongen momenteel nog leuk vond om te doen. Ijs eten was iets dat hij normaal gesproken zo graag at, maar hij kon er nu de smaak niet meer van vinden. Gamen deed hij normaal ook zo graag, maar zodra hij verloor gooide hij zijn controler bijna door de tv heen. Sporten en chillen waren nog de enige dingen die hem nog iets konden schelen. Schoolwerk werd al helemaal achter in de kast geschoven en de meeste lessen had hij al niet meer gevolgd. Het zou hem verbazen als leraren hem nog kende. Soms voelde hij zich zo zielig, dat hij na die weken nog zo deperessief in zijn kamer zat. Nadya keek hem dan ook aan alsof hij een of ander buitenaardswezen was, maar er werd niet over gesproken. Wat kon ze er ook van zeggen? Zij zat waarschijnlijk meer in de knoop met zichzelf dan hij momenteel. Een klein zuchtje rolde over zijn lippen zodra hij zichzelf in de bank liet vallen. De muziek en de aanwezigheid van mensen in de lounge deden hem goed, hadden hem altijd al goed gedaan.
Bier, hij miste enkel wat bier. Hoe heerlijk zou het zijn als hij hier met een biertje in zijn hand zou kunnen chillen? Normaal had Rhae altijd wel wat achter staan, of waren ze de drankkelder in gesneaked om wat mee te nemen. Maar eerlijk had hij er de afgelopen dagen helemaal niet meer aan gedacht. Weer verliet een zuchtje zijn keel, prutser. Zachtjes murmelde hij met de muziek mee, toen een donkerharige jongen zijn kant op kwam gewandeld. Automatisch schonk Rhae hem zijn scheve glimlach, al werd die iets kleiner toen de jongen begon te praten. "Wauw, ik dacht dat je hier niet gewapend mocht zijn" Wat verbaasd fronsde hij zijn wenkbrauwen, waarna hij de jongen zijn blik volgde naar zijn armen. Aahh.. Die wapens. Rhaegys' glimlach kwam weer terug en wat nonchalant haalde hij zijn schouders op. Wat moest hij hier op zeggen? Hij voelde zich haast gevleid door het compliment dat de jongen hem gaf. Creepy. De jongen tegenover hem was niet zo gespierd als Rhae was, maar dat was hem niet kwalijk te nemen. Rhaegys was niet extreem lang, maar al breed gebouwd. Het vele sporten hielp hem nog gespierder te worden en door zijn redelijk kleine lengte (1,83 was voor een jongen niet extreem groot) oogde het nog gespierder. "Als ik ooit achterna wordt gezeten door een bende enge motorrijders, mag ik jou dan bellen?" De glimlach van de jongen, maar vooral zijn vraag, lieten Rhae in de lach schieten. Hij draaide zijn lichaam bij en legde zijn handen op zijn gezicht terwijl hij zachtjes, lachend, zijn hoofd schudde. "Natuurlijk mag je me bellen," Greens hij terug, toen hij eindelijk uitgelachen was. "Maar vertel, waarom zou een motorbende jou achterna komen?" Als ze het dan toch over dit onderwerp hadden, kon Rhae maar net zo goed mee lallen, toch? Grijnzend liet hij zich weer tegen de leuning van de bank zakken en tikte hij op de zitting van de bank, als teken dat ze jongen best mocht gaan zitten. Zie, de lounge was altijd wel in voor iets goeds.
Onderwerp: Re: [AC] Rhaeyan it is wo aug 10, 2016 10:19 pm
i formed a new religion NO SINS AS LONG AS THERE'S PERMISSION
Eerlijk, dit eiland zat vol verrassingen. Aangename verrassingen. Het leek wel alsof er om elk hoekje een hottie stond te wachten tot hij voorbij liep. Toen hij te horen had gekregen dat zijn ouders hem voor zijn eigen veiligheid naar een school zouden sturen op een eiland, had hij wel schrik gehad voor het feit dat hij misschien niet meer zo succesvol zou zijn in het fuckboi leven. Die angst was geheel ongegrond. Hij had nog altijd zijn enorme zelfvertrouwen en het lef om iedereen die er ook nog maar een beetje goed uit zag aan te spreken. En de kunst van het complimentjes geven verleerde je ook niet zomaar. De jongen leek hem eerst niet te snappen, tot hij zijn blik volgde en in de lach schoot. Hij haalde zijn schouders op, maar Rayan was niet van plan om het zomaar te laten gaan.
Zijn volgende opmerking deed de knul opnieuw lachen, een aangenaam geluid vond hij dan weer. "Natuurlijk mag je me bellen," Grijnsde hij nadat hij zichzelf weer onder controle had. "Maar vertel, waarom zou een motorbende jou achterna komen?" Hij zakte weer achterover, tikte op de bank als teken dat hij er bij mocht zitten. Iets wat hij natuurlijk maar wat graag deed. Zich niks aan trekkend van de afstand, ging hij bijna tegen hem aan zitten. Hij draaide zich naar de jongen toe en keek hem geamuseerd aan. "Geen idee, het was eigenlijk een trucje om je nummer te fixen", Grijnsde hij, gunde hem toen een knipoogje. Dat had hij wel weer mooi voor elkaar, vond hij zelf dan..
