Onderwerp: Listen to the sound of falling raindrops za jul 30, 2016 4:28 pm
it shattered too soon
my heart burst like a glass balloon
Guadalupe liep door de stromende regen heen in de richting van het strand. Er waren maar weinig mensen die met dit hondenweer buiten kwamen, maar dat zorgde ervoor dat plaatsen zoals het strand nu vrijwel helemaal verlaten waren. Ondanks de regen was het niet koud buiten, het was nog altijd hartje zomer. Op een drafje kwam ze het strand op joggen. Een aantal meter rende ze nog naast de waterkant, haar kleding was doorweekt van de regen en ze schopte haar schoenen uit. Want wat was er nou beter dan in zee zwemmen tijdens een fikse regenbui? Guadalupe kwam zo wel aan haar dagelijkse portie beweging, de sportfreak die ze eigenlijk was. Ook haar korte broek, vest en dun shirtje kwamen in het zand te liggen waardoor ze nu enkel nog in haar blauwe bikini stond. Vrijwel meteen stapte ze het ondiepe water in, waadde steeds dieper totdat het water tot haar schouders kwam en haar donkere haren op het oppervlak dobberde. Guadalupe tilde haar armen op uit het water en schudde haar natte haren uit, straks zou ze nog wat baantjes trekken voor de kust, zwemmen was naast voetbal haar tweede favoriete sport om te doen. Overal om haar heen tikte de regen op het gladde wateroppervlak van de oceaan, het was een rustgevend geluid en kort sloot ze dan ook haar ogen terwijl ze voelde hoe regendruppels langs haar gezicht naar beneden drupten.
Onderwerp: Re: Listen to the sound of falling raindrops di aug 02, 2016 4:59 pm
Hati schudde zijn dikke vacht uit terwijl hij zijn weg over het strand vervolgde. Zware druppels vlogen kort in het rond terwijl de donkere pels zichzelf opzette tegen de regen. Hij was gebouwd op streng weer, maar hij moest toegeven dat hij prettigere dingen kende. Misschien zo terug veranderen, als hij bij het observatorium was. Ja, zoals hij de laatste tijd vaker deed ging hij naar dit eenzame gebouw toe, enkel en alleen om naar de sterren te kunnen staren. Dat noemde je motivatie zeg. Naja, vergeleken met zijn normale hoeveelheid motivatie was het best veel. De regen versperde zijn reukzin, waardoor hij zich bijna blind voelde in zijn passen. Maar hij kon het een geluk noemen dat dit enkel een gevoel was, want damn. Voor zijn amberen ogen zag hij een heel mooi aanzicht. Een knappe meid die zichzelf uitkleedde en zo in haar bikini kwam te staan. De reu keek er tevreden naar, verborgen achter de duinen. Het leek erop dat het observatorium toch even moest wachten. Hehe. De meid ging het water in en ook de jongen stapte nu naar voren, rustig zijn lichaam terug veranderd naar die van een mens. Zijn pels werd platgedrukt, ledematen verlengde zich en zonder doen of laten stond hij hierna als de bekende jongen in het zand. De regen zorgde ervoor dat zijn zwarte haren in plukken voor zijn ogen bungelde, die hij met een simpel gebaar van zijn hand terug op hun plek duwde. Met zijn typische relaxte en zelfverzekerde grijnsje liep hij richting het water. “Nice weather for a swim” Sprak hij richting de meid toen ze weer omhoog kwam.
Onderwerp: Re: Listen to the sound of falling raindrops za aug 13, 2016 4:15 pm
Het water was frisjes, maar ook weer niet echt koud te noemen. De brunette ging met haar hand door haar donkere haren heen en voelde hoe de regendruppels over haar gezicht heen gleden en op het gladde wateroppervlak vielen. Een plotselinge stem zorgde ervoor dat ze over haar schouder heen keek. Op het strand stond een jongeman, zijn haren eveneens nat van de regen, die haar zojuist had aangesproken. In elk geval was er niemand anders op dit strand, dus het was vrijwel zeker dat hij het tegen haar had gehad. Of er moest hier ergens een onzichtbare mutant rondsluipen die in het water stond, maar hoe groot was die kans nu. "Ja, dat is het zeker," zei ze dan ook opgewekt terwijl ze zich naar hem toe omdraaide. Met haar vingertoppen ging ze over het wateroppervlak heen, gewoon om zichzelf een houding te geven op dit moment. "En ondanks dit mooie zwemweertje sta je toch nog op de kant," zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht terwijl ze haar arm optilde en een soort uitnodigend gebaar naar de zee maakte. "Water genoeg voor iedereen, niet?" Ze hield ervan om te zwemmen, soms zou ze nog wel eens durven zeggen dat ze jaloers was op de mensen die zichzelf zeemeerminnen noemde, want ze was er zeker van dat die ook wel ergens op dit eiland aanwezig zouden zijn.