Girls just wanna have fun. [Dante]

Hij wist exact de juiste paar woorden te gebruiken, exact de juiste handeling te maken, exact de juiste indruk achter te laten. En eerlijk, er was geen andere plaats waar ze momenteel liever was dan hier nu bij hem, tegen hem aan liggend met nog zoveel meer in het vooruitschiet dan enkel wat was gepasseerd. In zo’n momenten vergat ze een beetje de wereld rondom zich, vergat ze haar onsterfelijkheid en hechtte ze oprecht waarde aan het moment. Dante kreeg dat meer voor elkaar dan iemand anders en enkel daarom zou ze altijd eerst naar hem terug keren voor ze ook maar een ander eerder zou plaatsen.

Het deed heel wat voor hem, ze zag het aan zijn glimlach, zijn reactie, dat ze zoveel meer zei dan ze zou willen zeggen. Ja, hij had haar, hij zou altijd haar Genosha nummer één blijven. En dat mocht hij weten want hij had zoveel verdiend, oprecht. Dat het hem ook nog eens was gelukt haar nieuwsgierig te maken was een bonus voor hem. Ze beet op haar onderlip toen ze zijn grijns zag verschijnen maar net als ze eigenlijk wel had verwacht reageerde hij niet met woorden. Waar zij altijd had geprobeerd om een beetje controle te bewaren had hij dat nu simpelweg uit haar handen getrokken en voor een keer vond ze het niet erg. Ze zou nooit iets ergens vinden als het van Dante kwam want hij gaf haar iets dat niemand anders haar kon geven, een verlangen naar meer. Ze zou het bijna schattig vinden, niet dat jongens dat graag hoorden, dat hij zoveel moeite deed om zichzelf te bewijzen, ieder moment van deze avond had hij het al gedaan en dat had zijn effect. Jupiter wilde hem, meer dan anders, opnieuw en opnieuw.

Dat hij geen onsterfelijk leven had was jammer, maar dat maakte dit net allemaal zoveel interessanter. Tijd, als een zandlopertje die met iedere minuut een zandkorreltje meer door de cilinder jaagde. Dat maakte het spannend, opwindend, kortom al haar tijd waard om te blijven. Hij herhaalde haar woorden, ze hield haar hoofd nog steeds vlak bij het zijne. ‘Of wat?’ Vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Die “wat” kwam er niet veel later. Ze voelde de verandering in haar lichaam en ze kende het omdat het van hem kwam. Ze voelde de intense vreugde waardoor haar glimlach iets breder en warmer werd. Ze voelde het warme gevoel door haar lichaam glijden. Ze hield van het gevoel, ze hield van alles wat hij tot stand bracht met zijn mutatie, of zonder, maakte niet veel uit. Ze sloot haar ogen om het te absorberen. Bij zijn vraag stemde ze zachtjes in, opende haar ogen en keek hem weer aan. ‘Het beste gevoel is wat jij me geeft Dante.’ Beantwoordde ze zijn vraag alweer lichtelijk onder de indruk van de verandering die haar lichaam door maakte. Dus zo voelde hij zich? Bij zijn opmerking grinnikte ze zachtjes. ‘Ik hoop van niet.’ Stemde ze in op zijn woorden. Haar vingers gleden alweer over zijn huid, zijn borst, zijn buik terwijl ze hem met die intensiteit bleef aan kijken, hoelang kon hij dat weerstaan …
Outfit