Jaws On The Floor

Onderwerp: Jaws On The Floor vr jan 10, 2014 8:41 pm

Geschrokken opende de jonge brunette haar ogen, een vel licht verscheen in haar ogen waar door ze haar oogleden al snel dicht deed. Wat vermoeid ging ze recht op zitten en trok een wat moeilijk gezicht. Ash gaapte zacht voor ze haar ogen weer opende en de nacht lamp uit drukte. Ze was tijdens het lezen in slaap gevallen wat nou niet bepaald handig was. In het donker taste ze naar haar mobiel en pakte die op om te zien hoe laat het was. 4 uur in de ochtend. Wat zou ze invredes naam om 4 uur moeten doen op een zondag ochtend. Ze zou natuurlijk verder kunnen slapen maar de droom die ze had gehad, zorgde er voor dat ze klaar wakker was. Zuchtend gooide ze haar benen over het bed heen en stond op. Tja dan moest ze maar iets zoeken wat haar niet zou gaan vervelen. Ashley pakte haar ochtend jas en trok die aan, ze liet hem los hangen en stopte er haar mobiel in de zak. Ze zocht haar ipod op, zodra ze die gevonden had deed ze haar oordopjes in en zette hem aan. Het duurde niet lang voor de stem van p!nk haar oren bereikte. Zacht mee neuriënd met het nummer dat op stond liep ze haar kamer uit richting de trap, eenmaal daar bleef ze kort aarzelend staan. Ze was hier nog nooit zo vroeg of laat hoe je het ook zag naar beneden gegaan. Misschien mocht het wel niet en zou ze er door in de problemen komen. Kort keek ze om voor ze toch de trap af liep.

Eenmaal in de gang liep ze meteen door naar de keuken, daar keek ze de kasten na voor ze besloot het enkel te houden bij een glas water. Zodra ze die had zocht ze haar weg naar de woonkamer waar ze op de bank ging zitten. Ash zette de glas op de tafel neer en trok haar voeten op de bank. Haar blik gleed door de ruimte heen en bleef hangen op de afstandsbediening die op tafel lag, tja misschien was er wel wat leuks op tv. De brunette leunde naar voren toe om de afstandbediening te pakken. Zodra de tv aan was zapte ze langs een aantal kanalen tot dat ze bij een zender kwam waar ze een film aan het uitzenden waren. Kort bleef ze kijken maar toen ze zag dat het een horror film was drukte ze al snel de tv uit. Horror films over dag oke, maar snachts? Nee dan werd het haar toch wat te eng. Zuchtend stond ze weer op pakte haar glas water en liep wat doelloos door de kamer heen. Uiteindelijk liet ze zich in ene van de stoelen aan de grote tafel zakken en pakte een van de puzzels die er nog lag. Ze haalde die uit de doos en haalde alles stukjes door elkaar. Kort beet ze op haar lip terwijl ze de hoekjes zocht.

Nadat ze eindelijk een eerste rij van de boven kant had neer gelegd nam ze een slok van haar water, hier zou ze toch wel een paar uur mee zoet zijn dacht ze zo. Toch liet ze haar blik weer over de kamer gaan en keek uiteindelijk naar een bos rozen waar er nog een enkeling van goed waren. Ash pakte een 'levende' roos en staarde er naar. Zou ze het nu misschien eindelijk kunnen. Kort haalde ze diep adem voordat ze het probeerde. Het duurde niet lang voor de roos bij de steel begon te bevriezen. Nog geen seconden later was de roos bevroren. Even leek het er op dat het haar gelukt was, maar niet veel later viel de eerste blad al op de tafel. Zuchtend liet ze de steel tussen haar vingers rollen waarna het niet lang duurde voor de bloem uit elkaar op het tafel blad lag. Ze hoopte zo dat het haar dit keer wel lukte en niet de bloem uit elkaar zou vallen. Vroeg of laat zou ze het toch in de hand moeten kunnen krijgen?

& james

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor vr jan 10, 2014 10:22 pm

“With great power... comes great need to take a nap. Wake me up later.”
― Rick Riordan, The Last Olympian

Spoiler:

Outfit
Coat

Verdwaasd opende James zijn ogen en met een luide kreun rekte hij zich uit. Hoe laat was het? James greep blindelings naar zijn telefoon en moest even met zijn ogen knipperen tegen het felle licht. Geleidelijk aan werden de letters steeds meer zichtbaar en uiteindelijk kon James zien dat het kwart voor vier was.

Wow. Wacht. Wat? James had echt het gevoel dat hij niet meer dan een dutje van dertig minuten nodig had toen hij even op bed liggen. Hoe laat was het toen geweest? Net na het avondeten misschien, zo rond half zeven of zeven uur. Hoelang had hij dan geslapen? Negen uur. Oh.
Dat was wel te merken trouwens, James was nu klaarwakker; iets wat niet zo handig was voor zijn slaapritme. Bovendien was het midden in de nacht en was er nu nog helemaal niks te doen. Helaas.

Maar om dit van de positieve kant te bekijken; dit was wel een goede kans voor een nachtelijke boswandeling. Dat was één van James favoriete dingen. ’S Nachts was het zo stil en zo vredig en was er niemand die hem in de weg kon lopen. De ideale situatie dus.
Vastbesloten om de boswandeling te maken ging James op de rand van zijn bed zitten. Hij knipte het licht van zijn nachtkastje aan en haalde gapend zijn hand door zijn haar. Gekleed in enkel zijn boxershort strompelde hij naar de douche, waar hij een korte van maximaal 5 minuten nam. Iets frisser wandelde James zijn kamer en kleedde hij zich casual aan, deed hij een luchtje op en haalde hij zijn hand door zijn haren om het in model te brengen. Het was goed zo.

Op zijn dooie gemak wandelde James naar de kamerdeur en voordat hij zijn kamer verliet, pakte hij zijn jas en deed hij zijn licht uit. Voordat hij de deur achter zich dicht trok, controleerde James of hij zijn sleutels, sigaretten en mobiel bij had, en toen dat het geval was baande James zich een weg naar de keuken. Daar griste hij een flesje cola uit de koelkast en pakte hij een appel van de fruitschaal, om vervolgens om te draaien en naar de deur te lopen. Zijn jas had hij nonchalant open laten hangen en hij nam een paar grote slokken van zijn cola. Hongerig zette hij zijn tanden in de appel om er een hap uit te nemen. Nietsvermoedend liep hij langs de deur van de woonkamer, om vervolgens verbaasd een paar stappen naar achteren te lopen.

Het licht was aan, was er nog iemand wakker? Nieuwsgierig liep James naar binnen, om vervolgens tegen de rug van een meisje aan te kijken. Nonchalant liep hij om de tafel heen, om vervolgens tegenover haar te gaan zitten. Nonchalant pakte hij zijn pakje met sigaretten en hij stopte er eentje losjes tussen zijn lippen, om de sigaret vervolgens aan te steken. James trok een wenkbrauw op naar het meisje en knikte een keer als begroeting. ”Hey, wat doet zo’n knap meisje zoals jij zo laat op de avond nog beneden? Ik dacht dat alle meisjes zo gehecht waren aan hun beauty slaapjes.”

James knipoogde speels naar het meisje tegenover hem, toen zijn blik op een volle bos rozen viel. De meesten waren half dood, maar een enkeling was nog in leven. Genietend nam James een trekje van zijn sigaret om die vervolgens tussen zijn lippen uit te pakken. Losjes hield hij de sigaret vast tussen zijn ring- en wijsvinger om de rook de lucht in te blazen. Vervolgens stopte hij de sigaret weer in zijn mond en trok hij de vaas met rozen naar zich toe. Hij plukte een verlepte roos uit de vaas, en als reactie op zijn aanraking bloeide de rode roos weer in volle glorie. James stopte daarop de roos weer terug in de vaas, om vervolgens iedere roos lichtjes aan te raken. Binnen enkele seconden was de bos met rozen tot in zijn volle glorie hersteld.

James nam nog een hijs van zijn sigaret waarna hij de rook weer uitblies. Pas nu weer keek hij naar het meisje tegenover hem en James schonk haar een kleine glimlach.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor vr jan 10, 2014 11:09 pm

Door dat ze met de rug naar de deur toegekeerd zat zag ze niet dat er iemand de kamer in kwam. Ook omdat ze nog steeds haar oordoppen in had hoorde ze dan ook niemand naderen. Ash schrok dan ook kort toen ze iets in haar ooghoek zag verschijnen. Ze liet haar ogen de jongen volgens en keek toe hoe hij tegen over haar plaats nam. Door dat haar ochtend jas gewoon los hing trok ze die automatisch dicht. Niet dat er veel te zien was aangezien ze er gewoon een hebje en een korte slaap broekje onder had, maar ze wou niet dat een jongen haar slaap kleding zag. Al was het niks aan maar toch. Snel knoopte ze de twee linten dicht en keek toe hoe hij een sigaret op stak. ”Hey, wat doet zo’n knap meisje zoals jij zo laat op de avond nog beneden? Ik dacht dat alle meisjes zo gehecht waren aan hun beauty slaaptjes.” Haar blik gleed naar de puzzelstukjes op de tafel zodra ze de knipoog zag. Ze legde de tak van de roos neer terwijl ze een van de stukjes pakte en die op de goeie plaats legde. ”misschien heb ik mijn beauty slaapje al gehad.” antwoordde ze enkel waarna ze weer terug naar hem op keek. ”mag je hier wel roken?” vervolgde ze.

Ash keek toe hoe hij rookte om vervolgens de vaas naar zich toe te trekken. Kort trok ze haar wenkbrauw op en keek hem vragend aan, wat was hij invredesnaam van plan. Ze keek nog verbaaste toen ze zag dat een van de verlepte rozen weer tot 'leven' kwam. Ze mocht dan zelf een mutant zijn maar toch vond ze het nog steeds raar als ze iemand zijn of haar kracht zag gebruiken. Nieuwsgierig keek ze toe hoe hij de rest ook weer tot leven bracht zodat het weer een mooie volle bos bloemen werd. Als hij dat kon herstellen zou hij dan ook de bloem die zij dood heeft laten gaan terug kunnen laten bloeien? Aarzelend pakte ze de takje weer op en stak die naar hem uit. ”zou je deze ook weer kunnen maken?” vroeg ze dan ook nieuwsgierig terwijl ze haar hoofd iets schuin hield. Echter voor hij hem kon aan pakken, -als hij al van plan was hem te pakken- legde ze het takje voor hem neer voor het geval hij haar aan zou raken. En ze wou zeker niet willen weten wat hij dan van plan was met haar te doen. Een rilling gleed door haar heen terwijl ze moest denken aan haar droom, in die droom hadden verschillende mensen haar aan gekraakt en dingen gezegd waar ze haast een trauma van zou krijgen mocht het in het echt gebeuren.

Kort zuchtte ze en schudde haar hoofd om het te vergeten. Ash richtte haar aandacht volledig op de onbekende jongen voor haar. ”mijn naam is ashley trouwens.” sprak ze met een kleine glimlach terwijl ze kort haar voor tanden in haar onderlip liet zinken.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor zo jan 12, 2014 8:56 pm

”Misschien heb ik mijn beauty slaapje al gehad. Mag je hier wel roken?”
James fronste lichtjes zijn wenkbrauwen bij de woorden van het meisje en hij drukte de sigaret uit tegen zijn schoenzool. Niet omdat hij bang was dat hij hier niet mocht roken, maar simpelweg omdat de sigaret op was. ”Touché.” Gaf hij als antwoord op de opmerking van het meisje. Op de vraag of James hier wel mocht roken reageerde hij niet; zijn sigaret was op dus was dat niet meer relevant.

James had echt wel opgemerkt dat het meisje haastig haar badjas dicht geslagen had, en onwillekeurig moest James daardoor glimlachen. Het was niet zo dat hij de rondingen van het meisje niet kon zien door de badjas. Ze waren nog zichtbaar, James moest nu alleen iets meer zijn fantasie gebruiken.

Toen het meisje hem een bevroren roos aanreikte keek James haar vragend aan. Wat? Oh, hij moest de roos tot leven wekken. James nam de roos tussen zijn wijsvinger en zijn duim en hij rolde het steeltje van de bloem heen en weer. Vervolgens legde hij de roos voor zich uit op de tafel. ”Ik kan de roos inderdaad tot leven wekken. Als ik wil. Maar niet als het onder een laagje ijs zit.” James zette de bevroren roos tussen de andere rozen. ”Ik moet de energie kunnen voelen, kunnen aanraken. Dat gaat niet als er ijs omheen zit. Het ijs moet eerst smelten.” Een korte glimlach sierde James lippen en liet zijn witte tanden even zien.

Toen het meisje zuchtte en haar hoofd schudde alsof ze haar gedachten even moest verwerken, keek James haar even bedenkelijk aan. Hij was nieuwsgierig naar de gedachten van het meisje, maar besloot om niks te vragen. Hij kende haar maar net. Toen het meisje haarzelf voorstelde als Ashley knikte James en hij stak met een glimlach nog een sigaret op. ”Aangenaam, Ashley.” James blies hoepels van rook toen hij uitblies en hij tipte de as van zijn sigaret op de tafel voor hem. ”Oh. Ik ben James trouwens.” Verveeld va het binnen zitten stond James op en bleef hij even naast zijn stoel staan.
”Ik weet dat je me niet kent enzovoorts, maar ik was van plan om een avondwandeling te maken. Heb je misschien zin om even mee te gaan?”

James schoof zijn stoel aan en keek Ashley vragend aan, benieuwd naar haar antwoord.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor zo jan 12, 2014 9:46 pm

”Touché.” een kleine glimlach verscheen rond haar lippen toen hij dit zei. Natuurlijk had ze haar beauty slaapje nog lang niet gehad. Of beter gezegd afgemaakt. Maar dat deze jongen daar invredesnaam er over moest beginnen wist ze ook niet, ze had in elk geval een goed antwoord op gehad vond ze. Terwijl de jongen tegen over haar zat ging ze gewoon door met de puzzel maar keek af en toe nog wel eens naar hem op. Natuurlijk had ze de glimlach op zijn gezicht gezien zodra ze haar badjas dicht had geknoopt, ash besloot er niet op te reageren. Zo waren jongens nu eenmaal wist ze. Oke eigenlijk wist ze het niet, maar ze had gehoord dat jongens zo waren en tot nu toe klopte het redelijk. Echter had hij haar volledige aandacht toen hij een voor een de bos rozen weer tot leven wekte. Ze kon het dan ook niet laten om haar roos aan hem te geven, benieuwd of hij ook daar leven in zou kunnen krijgen. Ash keek dan ook nieuwsgierig toe hoe hij de steeltje heen en weer rolde. Echter kwam er niets in beweging en legde de jongen voor haar de roos terug op tafel.

”Ik kan de roos inderdaad tot leven wekken. Als ik wil. Maar niet als het onder een laagje ijs zit.” tja ergens was het logisch. ”ow” was het enigste wat ze er op antwoordde. Ze keek toe hoe hij de roos tussen de andere zette, kort keek ze naar de vaas en ergens was het wel mooi om die roos er tussen te zien zitten. Dus haalde ze hem er weer terug uit om de roos vervolgens in het midden te plaatsen, al duurde het niet lang voor die afzakte naar de rand van de vaas door dat die zwaarder was door het laagje ijs dat er om heen zat. Kort zuchtte ze en deed een poging opnieuw. Toen die weer mislukte besloot ze de roos met rust te laten. ”Ik moet de energie kunnen voelen, kunnen aanraken. Dat gaat niet als er ijs omheen zit. Het ijs moet eerst smelten.”

Ashley keek hem aan toen hij een soort van uitleg deed over hoe hij ze weer tot leven wekte. ”dat is logisch.” Nu voelde ze zich net een klein kind die iets stoms had gezegd wat natuurlijk niet waar was. Haar blik was even weer naar de puzzel gegaan maar veel zin om die af te maken had ze niet. Dus keek ze weer op zodra ze ook maar hoorde hoe hij weer een sigaret op stak. Ze snapte gewoon niet hoe mensen die vieze dingen konden roken, ze stonken en ze kon zich echt niet in denken dat het echt lekker was. Echter trok ze een wenkbrauw op toen ze toe keek hoe hij de as op tafel tikte. Ze besloot er maar niks van te zeggen, het zou zijn eigen probleem zijn als ze hem betrapte niet die van haar. ”Oh. Ik ben James trouwens.” Een kleine glimlach verscheen weer op haar gezicht toen hij zijn naam vertelde. ”aangenaam james.” ze keek toe hoe hij op stond en liet haar blik terug op de puzzel gaan. Blijkbaar ging hij er weer vandoor, zodra hij weer sprak keek ze hem weer terug aan. Kort bleef ze stil terwijl ze na dacht over zijn woorden. Een wandeling was zeker niet mis. Kort keek ze naar haar badjas voor ze hem weer terug aan keek. ”als je een paar minuten kunt wachten wil ik best mee.” sprak ze. Ashley stond op dronk snel haar glas leef en verliet vervolgens de woonkamer.

Eenmaal op haar eigen kamer deed ze het licht aan sloot de kamer deur en deed nu eindelijk haar oordopjes uit en legde haar ipod weg, vervolgens deed ze haar badjas uit en verruilde haar slaap kleding voor een dunne broek een shirtje en daar boven op deed ze nog een blousje. Zodra ze aangekleed was haalde ze snel een borstel door haar haren en deed nog snel wat oogpotlood en mascara op. Vervolgens trok ze haar schoenen aan pakte haar jas en haar mobiel en liep weer terug naar beneden, richting james. Zodra ze hem zag trok ze haar jas aan maar liet die los hangen en stak haar mobiel in haar jaszak. ”ik ben er klaar voor” sprak ze enkel terwijl ze al naar de deur liep.

Outfit

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor zo jan 19, 2014 8:47 pm

Geduldig stond James stil toen Ashley nadacht over zijn verzoek, en toen ze daarmee instemde knikte James met een klein glimlachje. Zonder iets te zeggen keek James toe hoe Ashley haar glas leeg dronk en hem voorging naar haar kamer, zodat Ashley zich om kon kleden. Uiteraard bleef James buiten staan en hij leunde met zijn rug tegen de muur. Hij pakte zijn telefoon uit zijn zak en speelde kort ‘Temple Run.’ Voordat James zijn level af kon maken kwam Ashley weer naar buiten en James stopte zijn telefoon in haar zak, om vervolgens zijn blik richting Ashley te laten glijden.

Wow. James moest zijn best doen om Ashley niet met open mond aan te staren. Ze was al prachtig geweest toen ze in haar slaapkleding zat te puzzelen, maar nu ze was opgefrist was ze gewoon.. Betoverend. Ja. James kon er geen ander woord voor bedenken. James keek haar even recht aan met een spontane twinkeling in zijn ogen. ”Wauw, je ziet er geweldig uit!”
Wacht. Wat? Had ze nou speciaal voor hem mascara en oogpotlood opgedaan? Als het overdag was geweest dan had James het wel gesnapt, maar nu was het midden in de nacht. Dat was toch nergens voor nodig geweest? Tenzij ze indruk wilde maken op James, maar hij betwijfelde dat een beetje. Ashley zag er niet uit als iemand die erg veel moeite moest doen om de aandacht van een jongen te krijgen.

Wijselijk besloot James om zijn mond dicht te houden over het feit dat ze make-up ophad en hij leidde haar mee naar de deur van het gebouw. Als een echte gentleman hield James de buitendeur voor Ashley open en hij wachtte tot zij het gebouw had verlaten, voordat James zelf naar buiten stapte. Hij liet de deur zachtjes achter zich dichtvallen en genietend snoof hij de buitenlucht in. ”Ik denk niet dat het echt een goed idee is om nu een boswandeling te maken, toch?” James wist heel goed dat sommige meisjes dachten dat mannen seks met ieder meisje had zodra hij de kans had. James wilde niet dat Ashley zo over hem dacht, dus had hij besloten dat het beter was om gewoon over het terrein te wandelen. Ook goed.

”Zo. Nu weet ik je naam, maar nu weet ik eigenlijk niets over jou! Wie schuilt er achter de naam Ashley?” James keek het meisje naast hem met een nieuwsgierige blik aan. Tijdens het wandelen botste James per ongelijk met hand tegen Ashleys hand aan. Hij wilde zich verontschuldigen toen..

WOW. James was ineens zo vol van lust dat hij er zelf van schrok. Geschrokken sprong hij weg van Ashley en hij voelde zijn hart bonken. God, hij had het gevoel dat hij Ashley wel wat aan kon doen, op de seksuele manier dan. James kon gewoon bijna voelen hoe haar huid onder zijn vingertoppen zou voelen en een rilling kroop over James rug. Oké James, ergens anders aan denken, voordat je dadelijk nog een drumstokje in je broek hebt.
James draaide zich weg van Ashley en probeerde zijn gedachtes enigszins te hervatten. Hij balde zijn vuisten krampachtig, en draaide zich weer om toen hij het gevoel had dat hij Ashley enigszins weer aan kon kijken . ”Fuck man,” mompelde hij zachtjes en hij stopte zijn handen in zijn zakken. Een frons zorgde voor enkele rimpeltjes op James’ voorhoofd toen hij de situatie probeerde te overzien.

Als hij dit gevoel al had gehad bij een aanraking van één seconde, wat zou er dan gebeuren als James haar hand had vastgepakt of iets dergelijks. Zou hij dan… Nee, nee, James kon niet geloven dat hij in staat was tot verkrachting. Hij hoopte dat hij daar niet toe in staat was, maar mijn god, James wist even niet hoe zij zich moest gedragen. Vragend keek hij Ashley aan, hopend op een uitleg.

Want James snapte er helemaal niks meer van.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor zo jan 19, 2014 9:25 pm

Ze keek wat vreemd toen ze de twinkeling in zijn ogen zag. Zodra ze zijn woorden hoorde haalde ze wat verbaast haar wenkbrauw op. Waar the fuck sloeg dat nou weer op. Ze had enkel haar kleren veranderd en wat make-up op gedaan. Iets wat ze nou altijd deed. En zo geweldig zag ze er nou ook al weer niet uit. ”Euh dank je denk ik.” Mompelde ze terwijl ze kort haar hoofd schudde om hem haast vragend aan te kijken. Voor haar leek het net als of hij nog nooit een meid had gezien ofzo. Er waren vele mooite meisjes dan zij, ze was niet eens mooi. Ze had niks bijzonders buiten het feit om dat ze donker haar had en blauwe ogen. Hier door vielen haar ogen dan ook meer op dan bij andere mensen. Vervolgens haalde ze haar schouders op en besloot zijn reactie op haar te vergeten.

Het duurde niet lang voor ze bij de deur aankwamen die voor haar open werd gehouden door james, een kleine glimlach verscheen op haar gezicht terwijl ze hem dankbaar aan keek. Zodra ze buiten stond keek ze dan ook kort om naar James. ”Dank je.” Sprak ze over het feit dat hij de deur voor haar los had gehouden. ”Ik denk niet dat het echt een goed idee is om nu een boswandeling te maken, toch?” Kort keek ze hem aan. Dat was toch wel het plan geweest? Kort haalde ze haar schouders op. ”Mij maakt het niet uit.” Sprak ze enkel waarna ze met hem mee liep over het terrein. Haar blik gleed over de omgeving heen en keek kort naar de hemel voor ze weer terug keek naar james. ”Zo. Nu weet ik je naam, maar nu weet ik eigenlijk niets over jou! Wie schuilt er achter de naam Ashley?” Kort bleef ze stil terwijl ze na dacht. Tja wie schuilde er achter de naam Ashley. Waarom wou hij dit eigenlijk weten. Hij had toch enkel een wandeling gewild? En bij wandelen was je stil en genoot je van de omgeving. In elk geval verstond zij dat onder een wandeling. ”Er schuilt niks interessants achter de naam Ashley” Sprak ze. Het volgende moment voelde ze hoe zijn hand de hare aanraakte waardoor ze versteend bleef staan. Een angstige blik verscheen op haar gezicht en snel stopte ze haar handen in haar jas zakken en deed een paar stappen naar achteren.

Ash hield hem in de gaten bang dat hij haar als nog zou bespringen ookal was het maar een aanraking geweest van een paar seconden. Haar hart bonkte in haar borstkas van angst en het liefst ging ze nu terug naar haar kamer om zich daar op te sluiten. Maar dan zou James vast wen zeker achter haar aan gaan om verhaal te halen. Ze kon hem dit niet vertellen. Wat zou hij dan wel niet van haar denken? Het enigste wat ze zou kunnen zeggen is dat hij van haar af moest blijven en haar nooit maar dan ook nooit aan moest raken. Meteen schoten er verschillende herinneringen door haar hoofd wat haar nog banger maakte en ze nog een paar stappen van hem weg deed. Ze sloot haar ogen en drukte het gevoel weg. Ze had geen zin in een paniek aanval of dat hij zou zien dat ze bang was. Ze schudde dan ook haar hoofd en haalde diep adem voor ze haar ogen weer los deed en haar blik neutraal werd. Ze keek dan ook toe hoe hij zich terug draaide naar haar. Zodra hij haar aan keek gleed haar blik beschaamd naar de grond.

Echter duurde het niet lang voor ze weer naar hem op keek en zijn vragende blik zag. Kort slikte ze waarna ze hem besloot aan te blijven kijken. ”Sorry,” Fluisterde ze zacht. ”ik, ik” Ash slikte weer moeizaam en zocht naar woorden. ”Het spijt me, ik had het moeten zeggen.” Vervolgde ze. ”Ik had moeten zeggen dat je me niet aan mag, kan raken.” O god hoe moest ze het hem dit nou uitleggen. Ash haalde haar linker hand uit haar jaszak waarna ze die door haar haren haalde. Ze kon het hem niet uit leggen. ”Sorry” Sprak ze nog enkel waarna ze langzaam naar achteren liep haar andere hand ook uit haar jaszak haalde om vervolgens om te draaien en weg te rennen. Ze rende het bos in en probeerde zo ver mogelijk van James en van de school te komen. Wat had ze hier te zoeken? Helemaal niks, niemand kon haar iets over deze stomme mutatie leren. Er viel niks over te leren. Ze kon het niet uit zetten. Ze kon er gewoon verdomme niks mee. Het duurde echter niet lang voor ze languit op de grond lag. Tja het was nou niet de slimste idee om in het donker door het bos heen te rennen. Hijgend bleef ze kort liggen om terug op adem te komen waarna ze recht ging zitten en haar armen over haar benen heen sloeg en haar gezicht in haar knieën legde. Ergens had ze zin om een potje te lopen janken. Het leek soms namelijk echt te helpen maar voor nu leek het haar geen slim idee. Echter duurde het niet lang voor haar geschreeuw door het bos heen klonk en er een paar vogels geschrokken weg vlogen.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor zo jan 19, 2014 10:30 pm

Spoiler:

Vaag hoorde James hoe Ashley zich met een beschaamde blik verontschuldigde en James stond op het punt om te zeggen dat dat niet hoefde, toen Ashley plotseling weg sprintte. Verdwaasd bleef James staan, met zijn mond in een geschokte ‘o’ gevormd. De situatie werd vreemder en vreemder, James snapte er helemaal niks meer van. Droomde hij? Nee. Dat kon het niet zijn. Dit was te echt, te realistisch.

Met nog steeds die verdwaasde blik op zijn gezicht keek James Ashley na, die het bos in rende. Dit was gekkenwerk. Het was pikkedonker, stil en het bos zat vol wilde dieren. Waar was ze mee bezig? James hoefde niet lang na te denken voor hij achterna liep. Hij rende niet, simpelweg omdat hij niet wilde vallen in het donker en zoekend keek James om zich heen. Toen hij aan de rand van het bos stond aarzelde hij niet en hij stapte het krakende struikgewas in. Met zijn gave voelde hij aan waar de takken en wortels van de bomen waren, en zonder al te veel moeite bewandelde hij zoekend naar Ashley de bospaden. Ze was nergens te bekennen en met een gefrustreerde zucht haalde James een hand door zijn haar. Okay. Nu moest hij niet gaan stressen. Het was beter dat hij nu rustig bleef. En bovendien, het was niet helemaal zijn schuld toch? Okay, misschien wel. Hoe dan ook. Hij kon Ashley niet in het bos laten. Toch?

Toen een groepje vogels verschrikt wegvlogen, keek James met een frons de zwarte dieren na. Dat was waarschijnlijk waar Ashley zat of rende. Het was niet ver van James vandaan en hij sprintte naar de plek waar de vogels waren opgevlogen. Hoe dichterbij hij kwam, hoe harder hij het geschreeuw van Ashley hoorde en James bleef even achter een boom staan om op adem te komen. Hij zette zijn gedachten op een rijtje en James liep vervolgens rustig naar Ashley toe. Onder zijn schoenen knapten droge twijgjes kapot en zonder te aarzelen liep James naar Ashley toe, om vervolgens bij Ashley neer te hurken. Ze zat op de koude bosgrond met haar knieën opgetrokken. Haar armen waren over haar benen geslagen en Ashleys gezicht werd verstopt achter een gordijn van bruine haren. James trok zijn jas uit en legde die over de schouders van Ashley, hopend dat zijn lichaamswarmte haar op zou warmen.

Een zachte zucht verliet James’ lippen en James legde aarzelend, bijna angstig zijn grote hand op Ashleys schouder. Toen hij merkte dat hij geen rare gevoelens kreeg zuchtte hij opgelucht en ontspande hij zich helemaal. ”Het is al goed, het is al goed.” James stem klonk zacht en kalm. Hij hoopte dat hij zijn rust aan Ashley over kon dragen. James wist niet precies wat hij moest zeggen, dus herhaalde hij zijn woorden nogmaals.

”Rustig maar.. Het komt wel weer goed.” James ‘aaide’ haar schouder, in de hoop Ashley rustig te krijgen, en een bemoedigende glimlach sierde James’ gezicht, ook al wist hij niet of Ashley het kon zien.

”Alles komt goed. Ashley, alles komt goed..”

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor ma jan 20, 2014 7:03 pm

Ash hoopte dat ze met rust gelaten zou worden, maar helaas was dit dus ook niet het geval. Ze schrok dan ook zodra ze wat hoorde, waardoor ze iets op keek en tussen haar haren door naar de persoon keek die dichter bij kwam. Meteen hield ze op met schreeuwen. Even duurde het voor ze zag wie het was. James dus. Ash slikte wat moeizaam terwijl ze haar hoofd weer terug legde op haar knieën. Als ze hem negeerde zou hij vast en zeker wel weg gaan. Het kon niet anders, in plaats daar van zag ze door haar haren heen hoe hij door zijn knieën ging en naast haar hurkte. Ash voelde niet veel later zijn jas over haar schouders heen. Ondanks dat ze geen last had van de kou bewoog ze haar lichaam iets zodat die beter onder de jas zou komen en ze zijn warmte beter zou kunnen voelen.

Zodra ze zijn hand op haar schouder voelde verstijfde ze en verwachtte elk moment een reactie, maar kort daarna bedacht ze zich dat haar mutatie niet werkte wanneer iemand haar kleren aan raakte. Ze ontspande dan ook iets en hoorde hem opgelucht zuchten. Toch was ze ergens bang dat hij haar huid toch aan zou raken en dut keer veel langer dan een paar seconden. Eerder reageerde hij al erg laat staan als hij haar langer vast hield, aan raakte of anders om. ”Het is al goed, het is al goed.” Ash schudde enkel haar hoofd en greep de stof van haar broek stevig vast. Het was niet goed. Ze had het hem moeten zeggen, op zijn minst moeten waarschuwen en daar had hij nu helemaal niks aan aangezien hij het al mee gemaakt had. Iets was ze eerlijk gezegd toch liever zou willen voorkomen. Maar ze kon het niet terug draaien, als dat zo was dan zou ze er voor gezorgd hebben dat ze op haar kamer zou blijven zodat James haar nooit in de kamer zou kunnen tegen komen.

Ze voelde zijn hand over haar schouder gaan en om eerlijk te genoot ze van de aanraking, gewoon om het feit dat het lang geleden is dat iemand haar ook maar aan had geraakt en niet helemaal gek werd. Ondanks dat ze hem hoorde praten zei ze helemaal niks. Ze was eerder aan het bedenken hoe ze op dit moest reageren of beter gezegd op hem moest reageren, maar dat was nog niet zo makkelijk. Hoe moest ze hem vertellen wat er was, hij verdiende een uitleg en om eerlijk te zijn zou het vast een opluchting zijn om over haar mutatie te praten waar ze over zweeg. Ze had het enkel maar over haar Cyrokinesis, dat was tenminste een redelijk normale mutatie.

”Alles komt goed. Ashley, alles komt goed..” Na die woorden schudde ze zijn hand van haar schouder en stond vervolgens op. ”Dat gebeurt niet, oké” Sprak ze enkel waarna ze wat stappen van hem weg deed en kort op haar lip beet. ”Als wij meiden weg lopen is het beter om ons met rust te laten.” Mompelde ze. Waarna ze zich na hem terug draaide. ”Ik ben je een uitleg verschuldigd, ik weet het.” Zuchtte ze. Ash staarde na de grond en tikte zenuwachtig met haar voet tegen haar andere schoen. ”Ik, ik heb het nog nooit tegen iemand gezegd, ze weten het hier niet eens.” Haar blik gleed naar haar schoenen die ze moeizaam kon zien. ”Denk ik.” Vervolgde ze. Ash haalde diep adem voor ze ook maar verder sprak. Ze moest het hem gewoon zeggen. ”Mijn aanraking wekt lust op.” Sprak ze zo snel mogelijk uit. 'Hoe langer ik aan geraakt word, hoe erger het is. Het is erg extreem, wat jij hebt mee gemaakt viel nog mee.” Dit was zeker geen goeie uitleg vond ze. Maar ze vertelde het hem wel. ”Ik, het.” Ashley zuchtte voor ze verder sprak. ”Het is wel eens gebeurt dat mensen mij half aanranden.” Fluisterde ze zacht. Soms nog wel erger maar ze wou het niet vertellen, dat ging niemand wat aan.

”Oké, deze uitleg is vaag maar ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Je moet me in elk geval nooit meer aan raken.” Ze schaamde zich dood voor haar mutatie en durfde eerlijk gezegd James niet meer aan te kijken. Maar dat zou sowieso niet kunnen aangezien het er toch te donker voor was. ”Ik zou me zelf moeten op sluiten om te voorkomen dat dit ook maar vaker gebeurt.” Mompelde ze tegen haar zelf.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor wo jan 22, 2014 10:00 pm

Oké. Eerlijk? James was best beledigd toen Ashley zijn hand van haar schouder afsloeg. Aan de ene kant snapte James het natuurlijk wel, maar toch. Was dat egoïstisch van hem? Vast wel. Achja.
Toen ze iets mompelde over dat meiden met rust gelaten moesten worden als ze wegliepen, kon James het niet laten om met zijn ogen te rollen. Waarom dachten meisjes altijd dat ze één of ander speciaal ras waren met speciale gewoontes en speciale dingen die ze deden? James besloot het maar te negeren; dit was niet het goede moment om er iets over te zeggen.

”Ik, ik heb het nog nooit tegen iemand gezegd, ze weten het hier niet eens, denk ik.” James keek Ashley afwachtend aan. Hij kon zien dat ze het moeilijk vond om te vertellen en schonk haar een bemoedigend glimlachje.
”Mijn aanraking wekt lust op. langer ik aan geraakt word, hoe erger het is. Het is erg extreem, wat jij hebt mee gemaakt viel nog mee. Ik, het… Het is wel eens gebeurt dat mensen mij half aanranden.
”Oké, deze uitleg is vaag maar ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Je moet me in elk geval nooit meer aan raken.”

James ogen werden groot toen hij naar de woorden van Ashley luisterde, en hij kreeg de drang om Ashley in zijn armen te sluiten en een dikke knuffel te geven. Nee. Dat zou raar zijn. Bovendien had Ashley net gezegd dat James haar niet aan moest raken, in verband met haar gave.

Even wist James niet wat hij met de situatie aan moest. Wat moest hij zeggen? Hij kende Ashley bijna niet en hij had niet één of andere wonder mutatie waarbij hij gedachtes kon lezen of iets dergelijks. Met een diepe zucht ging James tegen een boom zitten en klopte hij uitnodigend op de grond naast hem, voor het geval dat Ashley naast hem wilde en durfde te gaan zitten.

”Het spijt me dat dat gebeurd is, Ashley. Niemand verdiend zoiets en het spijt me echt dat je zoiets mee hebt moeten maken.”
James sprak niet onnodig hard, maar de stille nacht zorgde ervoor dat zijn stem harder klonk dan dat die eigenlijk was. Toen James Ashley hoorde mompelen dat ze zichzelf beter op kon sluiten, schoten James’ wenkbrauwen omhoog.
”Ho. Stop. Zeg nóóit dat je jezelf maar beter op kan sluiten. Nóóit. Voor alles is een oplossing, een manier om ermee te leren leven, en ik weet zeker dat jij die nog wel vind.” James overdacht zijn eigen woorden en plotseling schoot hij rechtop. ”Wacht… Ik kon je net aanraken zonder dat ik die…” James zocht even naar een manier om zijn gedachtes te omschrijven, ”.. gevoelens weer krijg. Dat betekent dan dus toch dat mensen je gewoon aan kunnen raken zolang ze je blote huid niet aanraken, toch?” Optimistisch keek James haar aan. ”Ik weet zeker dat er een manier is om van daaruit te gaan kijken of er niet iets is waarbij je gewoon kunt leven zonder de angst om aangeraakt te worden, toch?”

James keek Ashley met een enthousiaste twinkeling in zijn ogen aan. Ja. Overal was een oplossing voor.

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor za feb 01, 2014 8:42 pm

Ze wachtte ongeduldig af op het moment dat James op stond en weg liep. Dat zou zij in elk geval wel gedaan hebben. Wat zou zij met iemand moeten die zoiets wist op te wekken door simpel een aanraking. Zodra ze hem hoorde praten keek ze naar hem. ”Het spijt me dat dat gebeurd is, Ashley. Niemand verdiend zoiets en het spijt me echt dat je zoiets mee hebt moeten maken.” Ze keek hem wat nieuwsgierig aan. "Eigenlijk moet ik sorry zeggen, en niet jij." Sprak ze zacht.

Zij was de gene die het hem eerder had moeten vertellen. In elk geval dat hij haar niet aan mocht raken. Maar als ze dat meteen tegen iemand zei wouden ze weten waarom niet etc en dat uitleggen was moeizaam voor haar. Ash keek toe hoe James ging zitten en op de plek naast hem klopte. Echter bleef ze staan en keek naar hem. ”Ho. Stop. Zeg nóóit dat je jezelf maar beter op kan sluiten. Nóóit. Voor alles is een oplossing, een manier om ermee te leren leven, en ik weet zeker dat jij die nog wel vind.” Zuchtend liet ze haar hoofd zakken en beet zacht op haar lip. "Dat is de enigste oplossing james, er is niks verder wat mij zou kunnen helpen." Ash keek hem weer terug aan en beet zacht op haar lip. Uiteindelijk kwam ze in beweging en liep naar hem toe.

Voor ze ging zitten deed ze zijn jas af en gaf hem terug. "Bedankt, ik heb hem eigenlijk niet nodig. Ik heb het nooit koud." Sprak ze met een kleine glimlach voor ze toch naast hem ging zitten. Maar in elk geval wel op een kleine afstand. ”Wacht… Ik kon je net aanraken zonder dat ik die…” Ash knikte bij zijn woorden en wist wat hij bedoelde. ”.. gevoelens weer krijg. Dat betekent dan dus toch dat mensen je gewoon aan kunnen raken zolang ze je blote huid niet aanraken, toch?” Waar wou hij heen met deze woorden. "Ja dat klopt." Sprak ze zacht terwijl ze hem kort aan keek. ”Ik weet zeker dat er een manier is om van daaruit te gaan kijken of er niet iets is waarbij je gewoon kunt leven zonder de angst om aangeraakt te worden, toch?”

Een hele tijd bleef ze stil terwijl ze nadacht, Uiteindelijk opende ze haar mond om iets te zeggen. "Iets zoals een tweede huid?" Sprak ze zacht bedenkelijk. Ze dacht verder na en keek hem aan. "Maar dat kan niet, zoiets bestaat niet." Sprak ze verder waarna ze zuchtte. "Of ik moet een bord om me heen hangen met de tekst, raak me niet uit." Mompelde ze zuchtend.

flutje

Onderwerp: Re: Jaws On The Floor

» { Floor in need of some love