INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 One small change can have an enormous impact.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Wojtek Novák
Wojtek Novák
Class 3
Aantal berichten : 50

Character Profile
Alias: Hunter
Age: 17
Occupation:
One small change can have an enormous impact. Empty
BerichtOnderwerp: One small change can have an enormous impact.   One small change can have an enormous impact. Emptyza apr 08, 2017 5:24 pm

I'd rather

WOJTEK NOVÁK

be hunting

Wojtek besloot voor naar het meer te gaan. Hij was net nieuw en had ondertussen al ondervonden dat vele mensen wat prikkelbaar waren door de ontvoeringen. Het was misschien wat bot en wat harteloos, maar het kon hem absoluut niets schelen. Hij kende hier niemand en had dus geen reden om triest te zijn of om zich wanhopig op te stellen. Zelfs al had hij al eens gehoord van de ontvoerde mutanten zou hij zijn levensstijl nog niet aanpassen, dat lag namelijk niet in zijn natuurlijk houding om zich enorm empathisch op te stellen.

De geuren van het bos dat langzaam terug tot leven kwam door de eerste zonnestralen van de lente, kwamen zijn neus binnen. Hij hield van de geuren van natuur. Het was zijn op één na favoriete geur. De geur van uitgesproken emoties was zijn favoriet. Hij rook ze alleen in zijn gemuteerde vorm, maar toch bleven ze in zijn hoofd ronddwalen. In zijn geboortestad kon hij de geuren regelmatig eens verversen, maar hij zag het niet zitten om op een eiland vol mutanten, zijn mutatie te laten zien. Liefst van al liet hij zijn mutatie zo lang mogelijk ongezien. Wojtek zag het als een zwakte wanneer mensen het zagen en op Genosha kon hij geen zwaktes veroorloven.

Eenmaal bij het meer aangekomen zette hij zich neer aan de rand van het water. Verschillende kleine kiezels lagen naast hem op de grond. Een voor een gooide hij ze in het water. Hij had geen idee waarom hij precies naar daar was gegaan. Misschien gewoon om ff alleen te zijn, daar hield hij namelijk van. Of was het gewoon om even niet te denken dat hij op een eiland zat met allemaal andere mensen die daar waren gedumpt. Zo voelde het namelijk wel, alsof ze daar gedumpt waren. Hij was helaas niet in het bezit van vleugels om terug te vliegen, dus moest hij zich er maar bij neerleggen.

Het geluid van de kiezels die in het water plonsden zorgde voor een zekere vorm van ontsnapping. Hij hield zichzelf bezig. Een grijns verscheen rond zijn lippen. Hij dacht aan de mensen in wiens ziel hij ooit had gekeken en waaraan hij dus nog steeds was gelinkt. Door gewoon voor zich uit te kijken en te denken aan de persoon die hij wilde beïnvloeden lukte het hem ook. ”Gestrest huh?” fluisterde hij tegen zichzelf. Hij ging er namelijk vanuit dat hij alleen was. Een grinnikte rolde over zijn lippen naar buiten.

Ondertussen was hij overgeschakeld naar een ander persoon. Die dag was hij niet van slechte doel en dus hield hij ze een beetje, nam hun spanning weg. Hij kon ze niet altijd bang maken ofwel? Geritsel klonk achter hem, maar hij hoorde het niet aangezien hij te diep in gedachten verzonken was. Een gestalte stond plots naast hem. ”Owh..” Riep hij uit, terwijl hij met zijn linkerhand naar zijn hart greep. Hij sloot zijn ogen, trok zijn lippen tot een streep. ”Sorry.” Fluisterde hij. De persoon waar hij zich aan had gelinkt zou nu een paniekaanval krijgen, het arme mens. Nu kon hij er niks meer aan doen, want zijn concentratie was weg. Hij richtte zijn ogen op het gestalte dat bij hem stond. Vervolgens keek hij weer naar het meer en gooide er nog een kiezel in.

Janne

550 words, closed

©
Terug naar boven Ga naar beneden
Torrance Sahores
Torrance Sahores
Class 1
Aantal berichten : 45

Character Profile
Alias: Sens
Age: 17 years old
Occupation:
One small change can have an enormous impact. Empty
BerichtOnderwerp: Re: One small change can have an enormous impact.   One small change can have an enormous impact. Emptyza apr 08, 2017 8:51 pm

De zon scheen zoals hij gedurende heel het jaar nog niet had geschenen. En een gebrek aan vrienden op de nieuwe school weerhield Torrance er niet van om een voetje buiten het torenhoge gebouw te zetten. Hoewel hij al enkele weken van het vasteland weggeplukt was, lukte het hem niet om zijn draai te vinden. De lessen waren zo anders, het eten was zo anders, de mensen waren zo anders. Hoewel hijzelf de stempel van ‘mutant’ op zijn voorhoofd had kleven, voelde hij zich soms allesbehalve thuishoren tussen de rest van de studenten. Hij had moeite met het wennen aan de verschillende mutaties, zeker die waarbij iemand van vorm kon veranderen. Zijn eigen mutatie was niet zichtbaar en hij had er ook geen ‘last’, in tegenstelling tot de meeste andere studenten. Zijn normale bril had hij ingewisseld voor een op sterkte gemaakte zonnebril en hij ging gehuld in een voor hem simpele outfit. Geoefend haalde hij een hand over zijn strak naar achter gekamde haren en volgde het slingerende grindpad. Resoluut begon hij te wandelen richting het meer, in zijn ogen de ideale plaats om te zitten op een dag zoals deze. Het strand meed hij liever, aangezien hij niet hield van zand tussen zijn tenen en al helemaal niet in zijn schoenen. Nogmaals streek hij zijn kraag glad en zette zijn pas voort, zijn lange benen en gecontroleerde stap maakten dat zijn loopje redelijk opviel tussen andere mannen. Beroepsmisvorming.

Hoewel de temperatuur en het uur van de dag was er verdacht weinig volk aan het water. Vanachter de donkere glazen van zijn zonnebril keek hij rond. Hij zag een koppeltje dat samen gedoken zat langs het water, wat verder een groepje meisjes die enthousiast aan het lachen waren. En uiteindelijk viel zijn oog op een jongen die alleen zat, evenzeer aan de waterkant. Torrance hield zijn hoofd in een knikje opzij en keek hem vanop een afstandje aan waarna hij toch besloot om wat korter te gaan. Hoe dichter hij kwam hoe duidelijker het geluid werd van steentjes die het wateroppervlak doorbroken. Torrance kwam van het pad af, liep een stukje door het gras totdat hij binnen de gehoorsafstand van de jongen, en uiteindelijk langs hem tot stilstand kwam. ’Owh..’ De jongen schrok en greep met zijn hand naar zijn hart. ’Owh.’ herhaalde Torrance de jongen op een serieuze manier. Hij trok een van zijn zware wenkbrauwen omhoog, waardoor die kort boven zijn zonnebril uitkwam. ’Sorry.’ Met zijn tong ging Torrance naar de zijkant van zijn mond en met zijn hand wapperde hij het excuus weg. Zijn blik liet hij over het water gaan. ’Beetje zielig voor die steentjes, vind je niet?’ vroeg Torrance de jongen op een bijna ongeïnteresseerde manier. Hij probeerde koel over te komen, misschien zelfs wat mysterieus? En hoewel hij totaal geen dreigende uitstraling over zich had hangen, stelde hij zich ook niet al te vriendelijk op. Niet voor hij wist wat voor vlees hij in de kuip had en of de jongen zijn tijd waard was. Want zijn tijd was o zo kostbaar. ’Wie weet hoeveel jaar er over heen is gegaan voordat ze hier zijn beland..’ hij onderbrak zijn zin en ging door zijn knieën. Torrance raapte een steentje op dat langs de jongen lag en keek hem daarbij kort over de glazen van zijn zonnebril aan. Terwijl hij zichzelf weer recht drukte ging hij verder met zijn zin. ’En nu zwier jij ze gewoon terug de diepte in. Wie weet hoe lang het zal duren voordat die arme steentjes weer het zonlicht zien?’ Hij perste zijn lippen op elkaar om een venijnige grijns te onderdrukken. Tussen zijn vingers rolde het opgeraapte steentje. ’Achja.’ mompelde hij schouderophalend en gooide ook zijn steentje het water in. ’Survival of the fittest.’
Outfit - Sunglasses
Terug naar boven Ga naar beneden
Wojtek Novák
Wojtek Novák
Class 3
Aantal berichten : 50

Character Profile
Alias: Hunter
Age: 17
Occupation:
One small change can have an enormous impact. Empty
BerichtOnderwerp: Re: One small change can have an enormous impact.   One small change can have an enormous impact. Emptyma mei 01, 2017 5:05 pm

I'd rather

WOJTEK NOVÁK

be hunting

Sinds hij hier op schol was aangekomen had hij nog maar een paar plaatsen echt ontdekt: De living room, het meer en het bos. Verder vond hij het niet echt nodig om dingen te weten zijn. De tuin was volgens hem te romantisch en de sportzaal was alleen maar voor showoffs. Uiteindelijk zou hij wel eens bij die plaatsen komen, maar daar was absoluut geen haast bij. In zijn  hand liet hij enkele kiezeltjes rond elkaar draaien. Zijn ogen tuurden over het water, naar iets niet-bestaand aan de overkant.

De jongen die zich bij hem had gevoegd herhaalde het geluid dat hij uit bracht door het verschieten op een serieuzere manier. Hij wapperde zijn excuus weg. Het was niet naar de jongen gericht, maar het kon volgens Wojtek alleen maar in zijn voordeel werken als de jongen dacht dat het wel zo was. Een schampere glimlach verscheen rond zijn lippen. Wanneer de jongen weer begon te spreken, kon Wojtek niet anders dan zijn wenkbrauw optrekken. ”Euhm…. Nee” Antwoordde hij twijfelachtig. Zo ver hij wist hadden stenen namelijk geen gevoelens en was hij dus ook niet van plan om er rekening mee te houden. Dat zou namelijk idioot zijn. Zo zou het ook onmogelijk zijn om eten op te eten. Is het dan niet zielig, dat het in ze maag wordt verwerkt en dan het riool in gaat? Hij grinnikte eventjes bij de gedachten. Toch besloot hij om het voor zichzelf te houden. Hij keek weer voor zich uit en luisterde naar de jongen zijn woorden. De ‘natuurkenner’ zakte naast hem door zijn knieën en nam dan zelf steentjes van de grond.

Wojtek was wat op zijn hoede en wist niet goed wat hij van zijn gezelschap moest denken. De jongen zorgde ervoor dat hij ging nadenken over dingen waar hij anders niet over nadacht, maar ook dat hij zich wat ongemakkelijk begon te voelen. Een gevoel waar hij niet al te bekend mee was, want meestal vermeed hij dat soort toestanden. Nu zomaar wegstappen zou wel enorm onbeschoft zijn en dus bleef hij zitten en luisterde naar wat de jongeman verder nog had te zeggen over de kiezeltjes.

”Als ze er ooit zijn geraakt, komen ze heus wel terug.” Hij onderbrak zichzelf even en grinnikte. ”Of het nu een lange tocht is of niet.” Nadat hij zijn schouders had opgehaald gooide ook de jongen naast hem een steentje in het water. Wojtek grinnikte hoofdschuddend. ”Toch niet zo’n fanatieke steenliefhebber?” grapte hij. Misschien moest hij maar niet te snel oordelen. ”Zet je erbij.” Sprak hij terwijl nog een steentje het water tegemoet gooide. ”Wojtek is de naam.” Zijn stem was droog en vrij emotieloos. Hij had de hele tijd voor zich uit gekeken.


OOC: flutpostje, ik hoop dat je er wat mee kan.

452 words, closed

©
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
One small change can have an enormous impact. Empty
BerichtOnderwerp: Re: One small change can have an enormous impact.   One small change can have an enormous impact. Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
One small change can have an enormous impact.
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Just a small town girl [open]
» Sometimes change is what we need
» We can’t change what we are
» Being the new kid for a change [Alex]
» I stand for the power to change

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: Genosha Island :: Lake-
Ga naar: