Er bestond niet zoiets als rustig aan doen in een club. Dat was een afspraak die Wren al een hele tijd terug had gemaakt met haar vrienden. En ook al was ze pas net een week of wat in Sundberg, ze was niet van plan die woorden terug te nemen. Wren had dan ook al flink wat achterover geslagen en ze stond al een flinke tijd op de dansvloer. Aan de bar zitten voor meer dan tien minuten was voor losers, of mensen die echt niet meer konden staan.
Dat ze hier alleen was mocht de pret niet drukken: Wren had besloten dat het nutteloos was om eerst te proberen vrienden te maken, want dan zou ze pas over een jaar of wat kunnen gaan feesten. Het sociale leven was niet altijd makkelijk als je een bitch was, maar Wren had zich daar al een eeuwigheid geleden overheen gezet.

Haar huidige probleem was dan ook niet dat ze niemand had om tegen te praten, - alsof je iemand kon horen over de muziek heen - nee, het probleem was dat ze geen drank had. En de weg naar de bar was een lange en gevaarlijke, als je haar spectaculaire 1m51 meenam in je redenaties. Wren was echter niet de persoon om zich bij zulke tegenslagen neer te leggen, dus begon ze in haar nabije omgeving naar oplossingen te zoeken. Misschien een gewillige jongen in de buurt die wel een drankje voor haar zou regelen? Drankjes die ergens onbewaakt stonden?
Maar ze had geluk; nog voor ze kon proberen iemand een drankje te ontfutselen diende zich de perfecte kans aan. Een jongen probeerde haar voorbij te gaan en legde daarbij zijn handen rond haar middel. Of hij knap was kon ze niet echt goed zien; de club was donker en hij torende een flink aantal centimeters boven haar uit. Ze zag nog wel een glimlach, maar zijn gezicht was lastig te bestuderen door het flikkerende licht van de stroboscoop. Wren ging er echter vanuit dat mensen die zoveel zelfverzekerheid hadden, om iemand zomaar aan te raken en zo te glimlachen, simpelweg niet lelijk konden zijn. En daarbij, mensen die met een approach als deze de club in kwamen, die hadden vast wel wat centjes over voor een extra drankje.

En Wren moest en zou dat extra drankje hebben.
Voordat de jongen weg kon lopen legde ze haar eigen handen over die van hem en probeerde hem mee te krijgen met dansen. 'Kom op, je gaat daar achterin echt niks beters vinden dan hier!' Wren stond bij een grotere groep met meisjes, waar ze zich in eerste instantie al bij geschaard had onder de assumptie dat groepen meisjes meer jongens aantrokken en daarmee ook de kans op gratis drank verhoogden. Dit was eigenlijk de enige vorm van hogere wiskunde die Wren toepaste, maar meestal wel met succes. Zelfs als de jongen niet per se gelijk voor haar zou blijven, zou hij het vast niet erg vinden om ook nog wat andere mensen in de groep te checken.
Wren besloot te proberen zijn aandacht maar even vast te houden, hoewel ze niet stopte met dansen. 'Ik ben Wren! Wie ben jij?' Dat ze een mutant was en van het gebombardeerde Genosha kwam zou ze wel bespreken als ze nog drie biertjes achter de kiezen had. Het maakte vanavond niet uit wat er gebeurd was, zolang het maar leuk was!

OOC: Ik hoop dat je er wat mee kan : D Moet weer even inkomen~