A cup of green tea [closed]

Can't stand the loneliness

Het werd eens tijd voor haar om gewoon mensen onder ogen te komen zonder schaamte, want ondanks dat ze zich er niet mee bezig wilde houden bleef ze om zich heen kijken of er geen bekenden waren. Dat terwijl haar buik nog niet eens zichtbaar was, tenminste niet onder een jas. Moest ze de jas uittrekken dan kon je wellicht een beetje zien maar het was nog niet extreem veel. Nu viel het nog te verbergen. Al was er ook een verandering die ze niet heel erg vond, ze kon namelijk weer vaker de lingeriewinkel bezoeken en dat zag ze als een goed iets.
Ze had dan ook wat tassen van lingeriewinkels naast haar hangen terwijl ze door het winkelcentrum liep en dat gaf haar wel een heerlijk gevoel, naast het feit dat er toch nog een lichte zorgen waren.

Diezelfde ochtend was ze ook nog een oude bekende tegen gekomen, iemand die ze nog kende van Italië maar die ze wel zag als een vriend (iets wat niet al te vaak voorkwam) en hij wist haar wel een baan aan te bieden. Nog zoals altijd was hij groot eigenaar van nachtclubs, maar hij was van Italië naar Zwitserland verplaatst gezien hij het liefst zaken deed met mutanten. Deels omdat hij zelf ook eentje was, maar geen hele sterke. Aly dacht zelfs dat hij zijn succes eerder te danken had aan geluk want erg slim was hij niet, maar het was wel een vriendelijke man. Helaas kon ze hem niet geven wat hij wilde en moest ze hem wel vertellen over haar situatie maar hij was alsnog bereid werk voor haar te bedenken. Ze zou later nog wat van hem horen.

Ze besloot om even rust op te zoeken in een rustig koffiehuis en daar haar telefoon te checken, maar ze had nog geen bericht. Met een zucht legde ze het ding weer weg en keek ze in het rond. Wel, het was fijn om even te zitten maar het was een beetje eenzaam, zeker aangezien er voor de rest geen eenzame mensen waren in de tent. Ze kon alleen niet extreem lang te been blijven, want dan werd ze moe. Dat was wel iets waar ze even aan moest wennen hoor want normaal was ze gewoon fit en had ze nergens last van. Gezien de warmte binnen moest ze eigenlijk haar jas wel uitdoen, iets waar ze alleen wel enkele moeite mee had. Toch deed ze het maar wel en toen ze dat deed kwam er ook een vrouw aanlopen. ”Kan ik misschien wat voor je doen?” Vroeg de vrouw met een zwart schort aan. ”Doe maar een groene thee,” Zei ze terug. Lekker gezond. Ze hing haar jas over de stoel heen en meteen gingen haar ogen weer even bedenkelijk over de mensen heen maar er was niemand die ze kende.

(voor Vee'tje)