Room 18

Ze kwam haar kamer weer binnen gewandeld die ze zou delen met haar oude vriendin Minaye, die vroeger altijd haar beste vriendin was geweest. Het was erg jammer dat ze haar nu al bijna een jaar of twee niet meer gezien had. Wanneer ze bij Carl introk begon ze zich meer terug te trekken van alles, van school en van haar vriendinnen, waaronder Minaye. Ze hoopte dat Minaye dit haar niet dit niet verweet, Carl eiste veel aandacht van haar en wanneer het verkeerd ging met hem werd het ook erg moeilijk voor haar. Ze wist nog hoe erg ze zich ook schaamde voor alles en dan werd alles alleen nog maar erger. Haar koffer lag nog steeds op haar bed en Minaye was er nog niet. Ze wandelde naar haar koffer en pakte hier een handdoek uit, ze kon maar beter even douchen na al het reizen. Het was laat in een middag en Daniek was niet van plan om de kamer deze dag nog te verlaten, tenzij Minaye iets van plan zou zijn. Ze pakte gewoon een lekker zittende jogging broek en een hemd waarnaar ze de badkamer binnenliep. Ze trok haar kleren uit en zette de douche aan om hier onder te gaan staan. Ergens voelde ze zich ook schuldig over het feit dat Minaye niet wist wat er met haar was gebeurt de laatste jaren, ze zou ze nog wel aan haar vertellen als het goed voelde. Het lag erg emotioneel dus erg graag zou ze er niet over praten maar iemand moest uit eindelijk weten wat er in haar hoofd om ging, waarom ze zo stilletjes was en waarom ze bepaalde angsten had. Haar hoofd hield ze onder de warme straal en ze genoot van de warme douche na een dag te hebben gereisd. Ze vroeg zich ook even af waarom ze niet eerder al had gedoucht en waarom ze nog zo nodig eerst even in de tuin wilde kijken. Wanneer ze klaar was deed ze de douche weer uit. Ze droogde zichzelf af en trok de kleren aan die ze meegenomen had naar de badkamer. Terwijl ze haar haar aan het afdrogen was liep ze het badkamertje uit tot ze Minaye zag staan. Een glimlach sprong op haar gezicht en ze ging weer recht staan. Ze liep naar Minaye toe en het eerste wat ze deed was haar armen om haar oude vriendin heen slaan. ”Heey,” Zei ze nu vrolijk, voor het eerst in een lange tijd ook oprecht vrolijk. Ze liet Minaye weer los en keek haar aan met een glimlach. ”It’s been way to long.” Zei ze nu zachtjes tegen Minaye. ”How are you?”

(&Minaye)

"Daniek!?" Vroeg Minaye haar verbaast wanneer ze de badkamer uitgelopen was en een grote glimlach was op Daniek's gezicht gesprongen. Het was zo goed om haar beste vriendin weer te zien, het was echt veel te lang geleden. Ze had haar vriendin meteen een knuffel gegeven en vertelde dat het echt te lang geleden was geweest. "Veel te lang, waarom ben je hier? Heb je een mutatie?" Vroeg Minaye haar waarnaar Daniek moest glimlachen. "Ja, ik kan mutaties van anderen blokkeren zodat ze geen effect op me hebben, soms ook zelfs terugsturen." Zei ze nu tegen Minaye. Natuurlijk, ze wisten ook niet af va elkaars mutaties, dat was ze bijna vergeten. In het jaar dat Daniek weg was geweest was er veel gebeurt, en ze zou het ooit nog wel aan Minaye vertellen wanneer ze hier de kracht voor had. Ze zou in ieder geval de eerste zijn die het van haar zou horen. Nadat Daniek haar vroeg hoe het met haar ging had ze gereageerd met een 'super' en daar was Daniek blij om. Daniek kon er vaak slechter tegen als een vriendin pijn werd gedaan dan als ze zelf pijn gedaan werd. Dat was altijd al zo geweest, Daniek gaf meer om anderen dan om zichzelf en gunde zichzelf soms te weinig. "En met jou? Wist jij dat je een kamer met mij ging delen. Die vrouw gaf mij jou naam niet die sneaky basterd" Vroeg ze nu aan haar. Daniek reageerde op de eerste vraag met een simpel knikje, want om nou te zeggen dat het helemaal goed ging met haar zou liegen zijn en ze wilde niet dat Minaye er nu al achter zou komen wat Daniek allemaal had moeten doorstaan. "Toen ik hoorde dat jij ook naar deze school ging had ik gevraagd of ik misschien bij jou op de kamer mocht." Zei ze met een glimlach. "En ik had gevraagd of ze het misschien geheim wilde houden omdat ik wilde dat het een verrassing zou zijn." Zei ze waarbij ze haar schouders wat bescheiden ophaalde. "Is het een beetje een leuke school?" Vroeg ze nu, Minaye was hier nu al wat langer dan haar dus die zou haar dat misschien wel kunnen vertellen. Al maakte het Daniek eigenlijk niet zo heel veel uit, ze was allang blij om bij Minaye op school te zitten en haar weer te zien...