Onderwerp: Baby it's cold outside | open voor iedereen! di dec 23, 2014 5:22 pm
''Goedenavond jongens en meisjes. Zoals jullie weten is het kerstvakantie en gaan de lessen pas weer voort in het nieuwe jaar. Maar dat betekent niet dat wij als docenten helemaal niets uitvoeren, in tegenstelling tot sommige leerlingen,'' gniffelde ze even met een diepere stem voordat ze haar keel lichtjes geschraapt had. ''De winter is aan onze zijde dit jaar en daar willen we maar al te graag gebruik van maken. We nodigen jullie uit om morgen vanaf 12 uur ons bij het bevroren meer te vergezellen. Wie de weg niet weet; er zal een makkelijke weg uitgestippeld staan. Voel je niet verplicht om te komen, het is voor de gezelligheid en we wensen je van harte welkom. Bij deze wens ik jullie een prachtige avond en geniet van jullie vakantie. Dit was Jean.'' Ze glimlachte, de kriebels liepen nu al over bij haar omdat ze zoveel zin had in het evenement dat ze gepland hadden. En de kerstmuziek die ze op de achtergrond aan had staan hielp daar ook enorm bij.
Op het schoolplein stonden er twee rijen van baksine lichtjes in doorzichtige potjes die ervoor zorgden dat de zachte bries wind de kaarsjes niet uit zou blazen en een duidelijk pad richting het bos zou leiden, naar het bevroren meer. Jean keek om haar heen, de plek zag er betoverend uit. Niet alleen hingen er lichtjes aan de dennenbomen die het meer en gedeeltelijk land omringd hadden maar ook stond er een gigantische boom, net zoals die op het schoolplein, midden op het ijs met alle kerstversiering van dien. Op het land bij de opening van het meer stonden er verschillende kraampjes. Een kraampje met kerstmutsjes, rendier-haarbanden en rode neuzen die vast in de smaak zouden vallen bij mutanten, waar ze Clyde voor aangewezen had. Het kraampje er naast stonden vol met kleine teddybeertjes in verschillende kleuren en met verschillende shirtjes aan met allemaal schattige tekstjes zoals 'I love you' en 'Merry Christmas'. Cliché maar leuk om te krijgen van of mee te nemen voor een ander. En daar had ze Damian voor aangewezen die dan niet al te ver van Clyde zou staan. Naast hem stond het kraampje voor de warme chocomelk en glühwein, waar dan ook niemand anders dan Céline achter zou staan. Daarnaast stond zijzelf met een kraampje met eten; oliebollen en appelflappen die vast en zeker in de smaak zouden vallen bij de leerlingen. En als last but not least stond Jamie naast haar aan haar rechterkant met een kraampje voor schaatsen. Niemand zou schaatsloos op het ijs hoeven te staan als ze geen schaatsen hadden.
''Ik heb er zin in.'' De roodharige vrouw gaf een tevreden zucht en gaf Jamie een snelle kus op zijn wang voordat ze haar armen van elkaar af haalde en met haar kont van zijn kraampje af kwam zodat ze terug kon lopen naar haar eigen. Haar ogen vielen op de enigste die al op het ijs stond; Eleanor. Ze had nooit geweten dat ze zo goed in schaatsen was. Als een echte kerst engel met een rendieren-haarband danste ze op het ijs, zo dicht mogelijk bij de kerstboom en natuurlijk een beetje op het ritme van de kerstmuziek die in het gebied speelde. ''Ik weet niet wat ik leuker vind, hoe Eleanor de techniek van het schaatsen perfect beheerst of hoe jij je ogen niet van haar af kan houden.'' Gniffelde ze naar Céline met een brede glimlach en ze zette haar kerstmutsje even wat beter op haar rode haren. Ja, ze had er echt zin in.
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 12:00 am
Sneeuw sneeuw sneeuw sneeuw. Het woord schoot de hele tijd door zijn hoofd terwijl hij letterlijk de poten van onder zijn lijf liep. Goddammit ijsplekje. Snel krabbelde de husky terug overeind en wild kwispelend sprong hij door de dikke hopen sneeuw, die zich tegen de zijkant van de bomen had verzameld door de wind. De jongen keek zo hard uit naar die middag, want de docenten hadden in verband met Kerst iets georganiseerd bij het bevroren meer. Deze periode was voor hem altijd al een fijne periode geweest, en dat ze er hier ook zoveel moeite voor deden was voor hem ook een hele opluchting. Nu alleen op zijn kamer moeten zitten, zou hem waarschijnlijk niet veel goed doen. Nu kon hij tenminste onder andere mutanten komen en op z'n minst proberen om het zo gezellig mogelijk te maken.
Daar zou hij vast geen probleem mee hebben. Het werd al snel tijd om te vertrekken en zonder nog moeite te doen om zich terug naar een mens te veranderen, liep hij als husky tussen de twee rijen kaarsjes. Er waren nog anderen onderweg, maar die stak hij zonder pardon voorbij. Met zijn tong half uit zijn mond en hijgend door de inspanning kwam hij uiteindelijk aan op de door lampjes verlichtte plek. Er stond vanalles en hij wist niet waar hij eerst moest kijken. De boom, die midden op het meer stond, was toch wel het coolst van al hoor.
Maurim liep behendig tussen de reeds aanwezige mutanten door en kreeg toen ineens Jamie in het vizier. Vrolijk blafte hij hem een groet toe en liep toen wat dichter naar het meer toe. Omg, hoe cool was dit? Hij had wel al meer bevroren dingen gezien, maar dit was wel nog specialer dan een klein plasje dat bevroren was ofzo. "Heb je geen koud aan je oren, Maurim?" Hoorde hij plots een stem zeggen, en voor hij het wist, kreeg hij een kerstmuts over zijn kop getrokken. Kwispelend draaide hij zich om en duwde vriendelijk zijn neus tegen het been van Clyde, de P.E. trainee, die dus een of andere muts over zijn oren had getrokken. Nu was hij ook helemaal mee met het thema, wat dus alleen nog maar cooler was dan eerst. Oh boy, wat had hij er zin in.
Laatst aangepast door Maurim Kosorukov op wo dec 24, 2014 2:43 am; in totaal 1 keer bewerkt
Aleksey Ivanov
Class 3
Aantal berichten : 82
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 12:46 am
It's beginning to look a lot like Christmas, Soon the bells will start,And the thing that will make them ring is the carol that you sing.
"Right within your heart"
Kerst. Altijd al de favoriete tijd geweest van het jaar. Vooral toen hij nog thuis woonden. Toen zijn moeder nog leefde gingen ze altijd iets speciaals doen, en na haar overlijden zorgde hij hoe dan ook dat zijn vader en zijn zusje altijd aanwezig waren op de kerstvoorstelling en gingen ze daarna altijd samen wat eten met het gezelschap erbij natuurlijk. Vanaf hij Diana had leren kennen waren ze soms bij haar thuis gaan vieren, of bracht zij zowel haar als zijn familie mee naar de voorstelling om daarna met heel het gezelschap iets te gaan doen. Een zucht gleed even over zijn lippen. Zijn eerste kerst weg van zijn vader en zusje, het was niet fijn maar hij besloot ondanks dat er toch het beste van te maken. Kerst voor iets right? Blij was hij zijn kamer in gestormd om met Maurim naar het meer te vertrekken, maar de dude was al verdwenen waarschijnlijk richting het meer. Met een brede glimlach op zijn gezicht was hij uiteindelijk ook naar buiten vertrokken. De sneeuw in. Want ja, als door gewinterde Rus voelde hij amper nog iets van deze koude, hij was wel meer gewend.
Snel genoeg bevond Aleksey zich tussen een aantal mensen die ook al onderweg waren. Misschien kon hij Diana ergens spotten hier? Nee, die zou waarschijnlijk straks pas komen of zo. Hoe dan ook slaakte hij vrolijk een praatje tegen een van de jongens die tussen het hoopje liep en toevallig in zijn klas zat. Hier en daar tussen de voetstappen door merkte hij de poten van een hond op. Aha, Maurim was er dus al. Great! De sneeuw rondom hem maakte hem eigenlijk echt wel vrolijk, al was het vooral ook de sfeer die onder de leerlingen was. Kerst bracht dus blijkbaar echt mensen wel dichter bij elkaar.
Aangekomen bij het meer werd zijn glimlach alleen nog maar breder. De grote boom, de kraampjes, de leerkrachten die ook gewoon vrolijk mee deden met de kerstsfeer. Ah, het was gewoon perfect hoor. Een geur die hem meteen trof, was de geur van oliebollen. Nomnom. Vrolijk wandelde hij naar het kraampje toe waar, hoe kon het ook anders, Céline stond. ‘Het ziet er geweldig uit!’ Grijnsde de jongen vrolijk. Nadat hij er eentje naar binnen had gewerkt en vriendelijk hallo had gezegd tegen een paar docenten, inclusief Eleanor die hem laatst nog zo goed had geholpen, kreeg hij niemand anders als Maurim in het oog. Husky met kerstmuts. Wie kon het anders zijn? Zijn mondhoeken trokken omhoog waarna hij een random hoopje sneeuw van de grond verzamelde in zijn hand en die helemaal vervormde tot een perfecte bol. Zonder waarschuwing of iets gooide hij de sneeuwbal in een mooie boog richting Maurim en natuurlijk trof die hem ook nog eens. Niet op zijn hoofd jammer genoeg, maar ergens in zijn nek. Ach, raak was raak!
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 1:28 am
''Ik houd van je.'' Het was echt waar. Haar hart bonkte voor Céline en voor niemand minder. Ze had het tegen haar gezegd vanochtend vroeg wanneer ze beiden wakker geworden waren, gewoon spontaan. Ook omdat ze vandaag met het hele team een speciale kerst evenement bij het ijs gingen houden en ze was zo ongelofelijk enthousiast er over dat ze gewoon niet kon stoppen met blozen en blij zijn. Zo blij was ze al in een lange tijd niet meer geweest. Zelfs gedachten aan Delia konden haar niet stoppen. Nee, ze blokkeerde haar gewoon helemaal en bang hoefde ze niet te zijn vanmiddag. Het hele docenten team was er bij en vooral Jean; die liet echt niet iets slechts gebeuren, dat mocht gewoon niet. Bovendien zag ze de koude zwartharige mutante er niet voor aan om met dit weer, hoe ijskoud ze ook mocht wezen, naar buiten te gaan om gezellig te doen met anderen dan met zichzelf. Gauw schudde ze Delia uit haar hoofd vandaan wanneer Céline haar een kus op haar wang gegeven had en ze naar de douche getrokken werd zonder ook maar te vragen. Oh, het maakte ook niet uit, met een luide giechel liet ze zich meetrekken en tsja.. meer.
''Moet ik helpen? De chocomelk pan dragen? De dozen met kerstmutsjes?'' Het antwoord was nee geweest, Jean's telekinese en Damian en Clyde's massa spieren hadden de rest gedaan. En natuurlijk Jamie want die mocht Jean niet afleiden voordat alles onderweg buiten op de grond zou vallen. Oh dat zou toch niet waar zijn.. dan was alles verpest. Huppelend en vrolijk neuriënd liep ze er een beetje bij, draaide ze eens een pirouette en kwam giechelend terug bij Céline lopen. Het was vreemd maar dit soort dingen lieten haar echt terug denken aan het weeshuis en dat waren gewoon de vrolijkste dagen geweest. Kerstmis. Ze voelde zich echt weer het kleine meisje dat minstens veertig jaar geleden samen met alle andere meisjes en jongens in het weeshuis gezeten had. Enthousiast en als drukke ADHD'ers dat ze soms leken hadden ze door het huis gerend als een wedstrijdje wie er als eerst buiten was. Soms had het echt op een slachtpartij geleken. Niet letterlijk maar natuurlijk hadden er jongens bij gezeten die oneerlijk de meisjes terug trokken aan hun armen omdat de meisjes gewoon sneller waren geweest. Wat was dat nummer ook alweer? Who run the world? Girls. Oh ja.. hihi.
Het was nog niet eens uur later, het evenement was nog niet eens van start gegaan of zij was al als eerste het ijs op gegaan om de sfeer ervan te proeven. Het voelde als een verfrissing om na zoveel jaren terug op het ijs te staan. Ze had eindelijk niet alleen handschoenen, een sjaal en een dikke jas aan maar ook weer eens schaatsen aan na al die tijd. De vlecht en strik in haar haar maakten haar opgelucht en dan bovenal de gezelligheid die al onder de docenten was geweest. Clyde die uit het niets haar een rendieren haarband gegeven had, waarop ze met een glimlach zo breed met appelwangen naar hem gekeken had en misschien een klein kusje geblazen had. Oh, het ijs was zo goed.. het maakte haar vrij en zielsgelukkig. Ze kon niet anders dan te juichen en te giechelen wanneer ze eenmaal pirouettes maakte als nooit tevoren. Eleanor had altijd een soort van natuurlijk talent gehad met schaatsen. Misschien omdat ze ook zoveel verbonden was met de natuur. Hmm.. dit was leven.
Een zachte stem van Clyde dat boven de muziek uit kwam deed haar haar ogen openen en ze vielen dan ook meteen op de stagiair en de hond die erbij stond. Was dat niet.. jawel! Maurim! Meteen zette ze zich af en schaatste kalm en voorzichtig naar de opening en uitgang van het ijs toe en zette zich stil tegen de kant aan. Wat hakkelig en totaal ongecontroleerd liep ze naar hem toe en wist nog maar nét een ijsbal te ontwijken. Eenmaal bij Maurim begroette ze hem hartverwarmend met haar Zuidelijke accent. ''Maurim! Wat leuk, wat leuk! Oh kom hier, kijk nou wat hij met je heeft gedaan.'' Ze ging half op haar knieën en klopte het sneeuw van zijn kraag af met haar handschoenen voordat ze wat meer naar hem toe leunde en hem een volledige knuffel gaf. ''Heb je er zin in? Ik wel hoor!''
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 1:34 am
Olivia Del Rey
Omg, om twaalf uur naar het meer komen. Twaalf uur! Dat was like midden in de nacht. Oké, dat was ook wel logisch, want het was of twaalf uur ’s middags, of twaalf uur ’s nachts. Maar twaalf uur! Het kon toch geen les zijn? Het schoolhoofd had best wel vrolijk door die gekke intercom geklonken, dus het kon onmogelijk iets ergs zijn. Tenzij Jean een heel apart gevoel voor humor had, wat Olivia zich zomaar wel eens voor kon stellen. Als het een extra les was, zou ze wel een beetje gaan huilen. Het was twaalf uur! Olivia lag altijd keurig netjes om tien uur op bed en dan sliep ze rond half elf. Dit zou heel haar slaapritme in de war gooien en morgen was het Kerstmis! Dan zou ze zich echt niet kunnen verslapen.
Maar goed, ze zou zich van haar beste kant laten zien en daarom was ze nu keurig netjes op weg naar het meer. Om haar nek zat een dikke sjaal, om haar oren oorwarmers en haar handen waren in vrolijke handschoenen gestoken. Ze sloeg haar jas wat dichter tegen zich aan, het was best wel koud. Nu was ze al een keertje bij het meer geweest, dus ze wist hoe ze er moest komen, maar het was gewoon leuk om het pad van lichtjes te volgen. De lichtjes dansten vrolijk in het rond en zorgden voor een licht pad in de duisternis van de avond. Vrolijk stuiterde Olivia door naar het meer, af en toe met iemand kletsend over wat ze bij het meer zouden gaan doen. Het was heel bijzonder, want ze worden nooit ’s nachts voor iets opgeroepen. Olivia frunnikte nerveus aan haar haren. Ze werd altijd een beetje zenuwachtig van verrassingen. Toch kreeg ze een warm gevoel van binnen; ze kreeg heel erg veel complimenten over haar oorwarmers en haar sjaal (die niet door Junior kapot was gemaakt!).
En uiteindelijk was Olivia dan bij het meer aangekomen. Awh, het leek wel een soort Kerstmarkt! Of een Kerstfair. Of…nou ja, het leek in ieder geval op iets dat heel erg gezellig was. Olivia liep vrolijk langs de kraampjes, bekeek de mensen die aan het schaatsen waren en ging op zoek om iets te doen. Eigenlijk had ze best wel erg honger. Al gauw was ze naar het eettentje gestuiterd en had ze een extreem grote oliebol met poedersuiker voor zich. Omg. Hoe ging ze die ooit opkrijgen? En…wat was dat? Een raar gevoel ontstond er bij haar neus. O gosh. Nu? Maar het was al gebeurd, Olivia had geniest. De poedersuiker vloog als een soort wolk naar voren. Lachend wreef ze over haar neus, er zat zelfs poedersuiker op haar gezicht. De mensen om haar heen lachten ook naar haar en een verlegen glimlach verscheen op haar gezicht. “Het is niet zo grappig als het eruit ziet” zei ze grinnikend.
Laatst aangepast door Olivia Del Rey op wo dec 24, 2014 1:36 am; in totaal 1 keer bewerkt
Arianna Kinsley Stuart
Class 4
Aantal berichten : 576
Character Profile Alias: Snow White Age: About 500 years Occupation:
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 1:35 am
Een licht briesje speelde met wat plukjes van haar haar die buiten haar knot waren geraakt. Ze haalde zuchtend voog ze ze weg en keek om zich heen. Voor haar stond een reusachtige kerstboom. Hij was erg mooi maar ze werd een beetje overwelmd door zijn grootte. Niet dat dit slecht was, maar zo vaak gebeurde het niet dat je Arianna overwelmd werd door een boom. Haar blik gleed naar de waxinelichtjes en ze moest denken aan de woorden van Jean Grey van gisteravond. "De winter is aan onze zijde dit jaar en daar willen we maar al te graag gebruik van maken. We nodigen jullie uit om morgen vanaf 12 uur ons bij het bevroren meer te vergezellen. Wie de weg niet weet; er zal een makkelijke weg uitgestippeld staan. Voel je niet verplicht om te komen, het is voor de gezelligheid en we wensen je van harte welkom. Bij deze wens ik jullie een prachtige avond en geniet van jullie vakantie. Dit was Jean.'' Die waxinelichtjes moesten vast met zijn allen de gezamelijke weg vormen. Ze glimlachte een beetje, het was niet de eerste keer dat ze zoiets had gezien. Ze begon met lopen en volgde het aangegeven pad dat naar het meer zou leiden. Aan haar voeten had ze open pumps, wat voor de meesten ondraagelijk koud zou zijn. Zij vond de kou niks ze zelfs een cashmieren sjaal omgeslagen en ze een warme jurk aan. Ze kon toch moeilijk in een zomerjurkje gaan lopen. Ze had bovendien een lichtbruine legging aan. Dit was allemaal best veel voor Arianna maar bijna iedereen zou het koud vinden. Lang geleden was ze erachter gekomen dat ze over de dikste meters sneeuw heen kon lopen zonder erin te zakken en dit kwam nu goed van pas. Er lag maar een paar centimeter sneeuw op het pad dus nu viel het niet echt op, maar zodra er meer lag zou het op gaan vallen. Dit alles zorgde ervoor dat ze er bijna gegarrandeerd was van dat ze niet met haar voeten in de sneeuw zou komen. Het maakte voor haarzelf niet zoveel uit, maar voor haar schoenen zou dit noet goed zijn. Ze zag door de bomen steeds een beetje meer van het meer.
Maar toen ze bij de ingang kwam en aan het einde van het pad was viel haar mond bijna open van verbazing. Het was prachtig. In de bomen rondom het meer hingen lichtjes, het meer zelf was geheel bevroren. Op het meer stond weer zo'n enorme kerstboom. En dan waren er op het land allerlei kraampjes. Arianna werd overspoeld met emoties. Ze was hier helemaal in haar element van de winter en de kou, maar toch voelde het alsof haar hart helemaal opwarmde. Het was gewoon betoverend. Dat de schoolhoofden en leraren dit hadden georganiseerd voor hun leerlingen, dat was wat je noemde geven in verband met kerst. Zelf was ze altijd erg vrijgevig geweest met kerst, niet alleen omdat het een paar dagen na haar verjaardag was, ook omdat het voelde alsof ze heel even haar mutatie kon vergeten en mensen de Arianna zagen die achter dat voorzichtige masker zat. Ze was vaak genoeg op eerste kerstdag naar weeshuizen geweest om cadeautjes aan de kinderen te geven. Gewoon alleen al om ze een deel van haar rijkdom te geven. Ze had altijd erg haar best gedaan om het ook voor die kinderen een fijne kerst te maken. Natuurlijk herinnerde bijna niemand dat, maar zij wel. Toen ze een beetje gewend was aan alles om haar heen liep ze verder langs de kraampjes. Ze liep niet te dichtbij maar wel zo dat ze alles kon zien. Er waren nog niet veel mensen, ze was vroeg. In een kraampje zag ze rode neuzen en tshirts met "merry christmas" erop. Als het goed was was de man die achter het kraampje stond Clyde, van P.E. Ze liep verder langs de andere kraampjes en stopte weer op een afstandje bij de volgende. Céline stond daar met warme chocomelk en glühwein. Zo'n beetje al het drinken wat je warm zou houden, Arianna had dat echter niet nodig. Ze glimlachte wel even naar Céline voor zd verderging net zoals ze bij Clyde en Damian had gedaan. Ze was niet echt in to gesprekjes nu, ze wou genieten van alles om haar heen. Maar ze was er zeker van dat de leraren en mevrouw Lorraine het hadden gezien. Op het meer zag ze Eleanor schaatsen en ook zag ze dat Jaime schaatsen uitdeelde aan iedereen die het ijs op wou. Eleanor kon goed schaatsen, merkte ze, dat kon zij ook. Ze liep naar het derde kraampje waar iemand oliebollen uitdeelde en het was niemand minder dan Jean Grey. Arianna stond stil, maar liep toen toch langzaam dichterbij. Ze stond nu op een meter afstand van het kraampje en aarzelde. Toch zagen de oliebollen er lekker uit. Je had in Engeland of waar op de wereld niet zulke oliebollen gehad als in Nederland, en Arianna had er maar een paar keer een mogen proeven. Deze zagen er echter ook erg lekker uit en dat won de strijd. Ze stapte naar de kraam toe en pakte eerst een servetje -natuurlijk deed ze dat eerst, zo was ze opgevoed- en daarna een oliebol. Het ding was nog gloeiend heet maar bij haar aanraken, zelfs met handschoenen aan, zag je hoe het meteen afkoelde. Ze nam een klein hapje en sloot haar ogen even, hmm this tasted so good. Ze keek Jean aan en zei: "Thank you." Ze zag in het kraampje naast Jean Jaime staan. Even bleef haar blik op hem hangen, en ze glimlachte naar hem, maar daarna gleed hij weer terug naar Jean. Er had een bepaald gevoel opgetreden sinds ze hier bij het meer was, iets van.. Gelukkigheid. Ze merkte dat er wat poedersuiker op haar lippen was blijven zitten en veegde het meteen af. Hierna keek ze weer naar Jean. "For everything." Haar glimlach werd iets groter tot iets haar op haar rug raakte. Sneeuw. Ze keek even wat onbegrijpelijk naar mevrouw Grey en keerde zich toen om terwijl ze de sneeuw van haar rug afveegde. Ze keek waar het vandaan kwam, en haar blik stopte op een grote hond die een sneeuwballen gevecht aan het houden waren. De een jongen en Eleanor die wat sneeuw van de hond veegde. De glimlach zat nog op haar gezicht haar gezicht en ze wou haar handschoenen uitdoen toen ze toch aarzelde. Het voelde alsof ze de controle nu kon houden over haar mutatie, maar wat als dat niet zo was? Scarf X Dress X Shoes X Hairdo X Gloves X Legging
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 1:50 am
~Valerie Monette~
Well you only need the light when it's burning low Only miss the sun when it starts to snow Only know you love her when you let her go Only know you've been high when you're feeling low Only hate the road when you're missing home Only know you love her when you let her go
»
Kerst! Ze had het nog nooit zo meegemaakt, een witte kerst. Ze vond het werkelijk geweldig want het zag er buiten net zo sprookjes achtig uit als in films. De kou was alleen niet zo heerlijk, thuis had ze op het strand gelegen met kerst. Maar toch liever sneeuw, de kou was wel een goede reden voor warme knuffels. Ze kon wel lekker binnen blijven en de sneeuw bekijken vanuit het raam maar dat ging ze nu niet doen. De docenten hadden een kestmarkt ofzo georganiseerd, hoe leuk was dat? Dat ging ze echt niet missen hoor. Valerie trok een zwarte highwasted jeans aan en een warme witte sweater. Ze trok haar jas erover heen en trok haar schoenen aan. Alright, zo ging ze het niet koud krijgen toch? Ze hoopte van niet. Valerie had er zin in, misschien wat bekenden tegenkomen.
Vrolijk liep Valerie over het door kaarsjes verlichte pad heen. Ze was nog niet bij het bevroren meer geweest du maar goed dat ze aan hadden gegeven waar ze langs moest. Meer leerlingen liepen die kant op dus het was niet te missen. Het pad hield op bij het meer dat geweldig versierd was en zoveel blijdschap hing in de lucht. Ze rook allemaal lekkere dingen en de kerstboom zag er super uit. Valerie liep even rond te kijken en een kraampje met kerstmutsen en rendierhaarbanden trok haar aandacht. Ze liep ernaar toe en keek rustig naar wat er lag, Valerie grinnikte. Er lagen rode neusen bij, die waren best grappig. Haar aandacht werd plots getrokken door de P.E. trainee die achter het kraampje stond. "Heb je geen koud aan je oren, Maurim?" zei hij en trok een kerstmuts over de kop van de huskey die er stond. Maurim! Wat leuk, in husky vorm met een kerstmuts, like so adorable! Een sneeuwbal kwam plots tegen Maurim aan die van een jongen verderop kwam. Ojee sneeuwballen..daar had ze geen goede ervaring mee. Ze was laatst gewoon random bekogeld door een stel kinderen. Uhmm misschien ging ze zich hier niet mee bemoeien. Ze wou liever niet nog een ontmoeting met sneeuwballen. Alsof ze niks doorhad gekregen van dat ging ze verder met kijken rond het kraampje. "Doe mij maar zón kerstmuts" zei Valerie vriendelijk. Ze zette hem op haar hoofd, dat was een stuk warmer aan haar oren. Er hing een spiegeltje du ze wou wel kijken hoe hij stond. Ah, dat was mooi, de muts stond haar echt leuk. Tevreden bekeek Valerie zichzelf en deed haar haar even goed.''Maurim! Wat leuk, wat leuk! Oh kom hier, kijk nou wat hij met je heeft gedaan.'' hoorde ze een stem zeggen wat haar haar aandacht trok. Het was Eleanor, Valerie grinnikte ze was echt een leuke lerares. ''Heb je er zin in? Ik wel hoor!'' zei ze. Zoveel enthousiastme dat maakte haar echt blij hoor. En Maurim bleek ook echt vrienden met iedereen te zijn.
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 3:03 am
Happy Christmas!
Oh mijn god, wat een enthousiasme voelde Aly ineens, het was zo raar. Eigenlijk had Aly al zo lang niet echt meer kerst gevierd, ze had het eigenlijk altijd een beetje ontweken. De kerst, het was namelijk een feestdag waarbij ze gezellig met je familie rond de kerstboom moest zitten en liedjes zingen, maar wat nu als je geen familie meer had? Nou ja, nu had Aly natuurlijk nog wel familie, ze had haar vader en haar broertjes en zusjes maar die had Aly soort van verlaten wanneer ze haar koffers had gepakt om naar Spanje te gaan. Het was nooit haar bedoeling geweest om zo plotseling te vertrekken maar naar het overlijden van haar moeder was het gewoon niet meer hetzelfde geweest in huis. Ze wilde weg, ze wilde niets liever dan weg gaan en het huis vol herinneringen aan haar moeder achter zich laten. Het was alleen ook te moeilijk geweest om afscheid te nemen van haar vele lieve broertjes en zusjes die het waarschijnlijk wel niet hadden begrepen. Zo was Aly dus met de noorderzon vertrokken en had ze nooit weer wat van zich laten horen. Elk jaar vroeg ze zich wel weer af hoe het met ze ging maar het was te moeilijk om de telefoon op te pakken en ze te bellen, dus deed ze het ook gewoon elk jaar weer niet. Dit jaar ook niet, maar ze ging dit jaar ook niet naar de bar om dronken te worden en kerst te vergeten. Nee, ze ging kerst vieren met haar vrienden en natuurlijk niet te vergeten, Adrian. In haar ondergoed stond ze voor haar kast te beslissen over wat ze aan moest doen, want ze wist het echt niet. Ze had best wel heel wat leuke jurkjes in haar kast liggen voor dit soort gelegenheden, maar welke was het beste voor vanavond? Tsja, soms wat het echt niet makkelijk om kleding uit te zoeken, soms had je te weinig en soms had je ook veel te veel. Te veel was nu duidelijk het geval. Ze zuchtte diep en gromde eventjes waarnaar ze besloot toch maar voor het sexy zwarte jurkje te gaan en daar dan een panty onder te doen. Dat leek misschien wel koud maar dat viel meestal wel mee, panty's waren nog niet zo koud als ze leken, vond Aly dan. Bovendien stonden er allemaal bomen om het meer heen dus veel wind zou er vast wel niet zijn. Ze pakte ergens een panty vandaan en trok deze aan waarnaar ze het zwarte jurkje pakte. Hierover deed ze natuurlijk nog wel een jas over aan, want anders zou het wel te koud worden en ze wilde niet weer die fout maken. Wel bleef Aly nog even twijfelen bij de hakken, want waarschijnlijk was er niet echt een verharde ondergrond. Ze zuchtte opnieuw weer even diep, ohh nee toch. Aly voelde zich altijd best klein zonder hakken en ze voelde zich ook een stuk minder vrouwelijk, wat natuurlijk absurd was maar toch. Ze droeg altijd hakken. Uiteindelijk viste ze nog ergens leuke zwarte sleehakken vandaan die niet zo hoog waren en ook niet zo'n harde hak hadden. Deze trok ze eronder aan en ze pakte nog even haar Louis Vuilton tas om vervolgens de deur uit te lopen..
Het was allemaal erg leuk gedaan met de versiering, zelf was Aly ook nog niet naar het meer geweest dus vond ze het ook best wel handig dat de route verlicht was. Al kon ze natuurlijk ook wel wat mensen volgen want ze niet de enige die leek hierheen te gaan, ofcourse not. Ze gokte er wel op dat het nog wel eens behoorlijk druk kon worden, en ja, dan zou Aly ook nog wel mensen tegen komen die ze misschien liever niet tegen kwam. Ze kon meteen al wel drie mensen opnoemen, hoe erg? Had ze serieus al zoveel ruzie lopen zoeken? Well, ja, ze ging zich er in ieder geval deze avond niet aan storen, al zou ze het misschien wel echt vervelend vinden mocht ze Jeff tegen te lijf lopen. Ze keek meteen in het rond wanneer ze bij het meer was aangekomen en ze werd wel echt enorm vrolijk van wat ze allemaal zag. Meteen liep Aly op het eerste kraampje af waar de stagiair achter stond, Clyde was zijn naam, toch? Oh maar ze wilde wel echt graag zo'n rendierengeweitje, eigenlijk. Het duurde niet lang voordat Aly toch zo'n ding kocht, want het was toch best wel leuk, right? Wanneer ze het rendierengeweitje had gekocht deed ze hem op haar hoofd en keek ze weer verder, nu zocht ze alleen naar mensen die ze zou kennen. Al snel zag ze wel iemand die ze kende maar erg graag ging Aly niet naar dat wijf toe. Ze keek het meisje met de donkere haren enkel eventjes arrogant aan terwijl ze langs het meisje liep. Wanneer ze iemand de naam Maurim naar de hond die er was hoorde roepen wist ze ook meteen dat dat die Russische gast was geweest die in een wolf was veranderd. Oke dan, die was er dus ook. Waren er ook nog mensen die Aly hier wel mocht? Zoals Minaye, Olivia en ofcourse Adrian? Waar hing Adrian uit?
Het was uiteindelijk Olivia die Aly als eerste zag en meteen moest ze lachen bij het zien van het meisje die net in een oliebol had lopen niezen. Nu zat er echt overal witte poedersuiker over haar gezicht heen en het zag er hilarisch uit, dat kon Aly niet ontkennen. Ze liep nu naar het kraampje toe om daar een servetje vandaan te pakken en benaderde Olivia van achteren. “Het is niet zo grappig als het eruit ziet” Hoorde ze het meisje grinnikend zeggen en eventjes schudde Aly lachend haar hoofd ook weer eventjes. Ze kwam nu van achter Olivia aanlopen en draaide zich om zodra ze haar gepasseerd was. Lachend keek Aly het meisje nu aan. "Hee, daar." Zei ze waarbij ze nog steeds haar lach niet volledig kon inhouden. Het zag er van dichtbij zelfs nog grappiger uit en werd het dus alleen maar moeilijker voor Aly. Ze hield nu het servetje omhoog zodat Olivia het aan zou kunnen pakken. "Hier, kan je vast wel gebruiken." Zei ze nog lachend terwijl ze nu echt probeerde om te stoppen met lachen. Ze liet weer even kort haar ogen in het rond gaan, in hoop nog iets van Adrian te zien maar ze kon hem nog nergens vinden, jammer genoeg...
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 6:12 pm
De lampjes, die allemaal willekeurig aan en uit sprongen, hadden hem bijna gehypnotiseerd. Hoe nice was dit gewoon? Het leek wel alsof elke boom zijn eigen kerst outfit aan had. Hij wist zeker dat iedereen zwaar onder de indruk zou zijn van die prachtige kostuums, al was hij waarschijnlijk ook weer de enige die het zo zou noemen. Maar oké, de boom in het midden van het meer was toch wel de mooiste van allemaal. Sowieso was die opgezet met behulp van mutaties, want een normaal mens zou zoiets niet voor elkaar kunnen krijgen hoor.
Omdat hij ook zo random stond te chillen, onder de indruk van alles rond hem heen, had hij Clyde helemaal niet horen aankomen. Maar het was niet erg, de trainee had namelijk een geschenkje voor hem, eentje die nog goed van pas kwam ook. Zijn oren hadden inderdaad soms wel eens de neiging om koud te krijgen! Dankbaar keek hij de man aan, die zelf ook zo'n mooi ding op zijn hoofd had. Nu waren ze like bro's ofzoiets. Zijn aandacht werd getrokken door Eleanor, die van het ijs kwam geschaatst. Daarnet had hij haar half bezig gezien, waarna hij even had zitten kijken. Tot hij (met zijn kleine aandachtsspanne) afgeleid was door iets anders.
Opgewekt keek hij hoe de docente op hem af kwam gestapt, tot hij opeens op schrok door iets verschrikkelijk kouds en nat in zijn nek. Een sneeuwbal? Omfg. 'Maurim! Wat leuk, wat leuk! Oh kom hier, kijk nou wat hij met je heeft gedaan.'' Sprak ze bezorgd, waarna ze de sneeuw van zijn nek veegde. Hah, veel beter. Genietend sloot hij even zijn ogen. Ghehe, aaitjes. ''Heb je er zin in? Ik wel hoor!'' Praatte de vrouw toen vrolijk verder. Maurim blafte even instemmend en wreef nog even met zijn kop langs haar arm. Maar nu moest hij de gemenerik die hem had bekogeld maar eens gaan neerhalen.
En dat was natuurlijk niemand minder dan Aleksey, die er wel heel onschuldig uit zag. Right. De husky stormde op hem af en zonder pardon zette hij zijn poten tegen zijn buik aan, waarna hij op zijn hardst duwde. Natuurlijk viel de jongen om, in de zachte sneeuw dan wel. Zonder enig medelijden ging hij midden op de borstkas van de jongen zitten, om hem vrolijk in zijn ogen aan te kijken. Met een blik van 'hah, dit had je sowieso niet verwacht'. Zijn blik gleed weer over de plek, en hij zag ineens ook Valerie staan. Enthousiast blafte hij een paar keer naar haar, maar hij zou haar later echt gaan begroeten. Eerst zijn zoete wraak op Aleksey maar voltooien, door hier random even op hem te zitten chillen. Het was zijn verdiende loon, of niet soms?
Anna Solovjova
Class 3
Aantal berichten : 57
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! wo dec 24, 2014 7:33 pm
sweet as sugar
Het was Kerstmis. Een tijd voor mensen waarin ze het gezellig hadden, waarin ze met elkaar gingen eten, waarin ze elkaar cadeautjes gaven, maar vooral een tijd waarin ze bij elkaar waren, om te laten zien hoe goed ze het hadden. Sommige mensen, zoals kleine Anna, hadden geen flauw idee wat Kerstmis eigenlijk inhield. Ze had zelfs nog nooit een cadeautje van iemand gehad. En nu was het de bedoeling dat ze Kerstmis op Genosha Island moest gaan vieren. Ze hadden haar geprobeerd uit te leggen wat Kerstmis nou eigenlijk betekende, maar wat haar betreft hadden ze kunnen zeggen dat het de geboorte van een nieuwgeboren zebraveulentje was, want Anna begreep er helemaal niets van. Maar dat maakte niets uit, het was een feest en bij een feest hoorde mooie kleding. En die had Anna ook aangetrokken, toen ze op weg was naar het bevroren meer.
Die ochtend had het schoolhoofd de mensen op het eiland opgeroepen om naar het meer te komen. Ondanks dat Anna nog niet zo heel lang op Genosha Island was, was haar Engels wel een stuk verbeterd en had ze helemaal zelfstandig uit de mededeling kunnen opmaken dat ze om twaalf uur bij het meer moest zijn. In het begin had ze zich wel druk gemaakt om hoe ze daar in vredesnaam moest komen, maar er was een keurig net pad uitgestippeld, met behulp van lichtjes, dus was het voor Anna gemakkelijk om te vinden. Daarom liep ze met een flinke glimlach richting het meer. Ze was benieuwd, wat zou ze daar aantreffen? Er gingen heel veel mensen richting het meer, dus dat zou betekenen dat ze niet als enige naar het evenement zou gaan. De vele mensen zorgden ervoor dat Anna zich een beetje ongemakkelijk voelde en een beetje tussen de mensen heen en weer werd geduwd. Damn, waren ze er al bijna?
En toen Anna eenmaal aankwam bij het bevroren meer, was het een drukte van jewelste. Er stonden kraampjes, waar je o.a. eten, een trui en een geweitje van een rendier kon halen. Ook ontdekte ze haar vrienden al. Bewonderend stond Anna te kijken, ze stond stil voor de mensenmassa dus er liep iemand tegen haar aan. “Kan je niet uitkijken?” blafte diegene agressief en Anna’s wangen kleurden rond. “Sorry…” piepte ze en liep wat verder het terrein op.
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! do dec 25, 2014 2:28 pm
It's beginning to look a lot like Christmas, Soon the bells will start,And the thing that will make them ring is the carol that you sing.
"Right within your heart"
Aleksey was echt serieus als een kind die zijn pakjes kreeg of zo. Vrolijk had hij rondgekeken met pretlichtjes in zijn ogen. Letterlijk. Hij wilde gewoon van alles even gaan proeven en dan gaan schaatsen op het ijs net zoals vroeger. Zijn mondhoeken trokken even omhoog. Hopelijk kwam Diana hoor, dan konden ze samen gaan schaatsen. Lekker romantisch doen en alles. Heel random was hij een praatje gaan maken met Damian die net zo vrolijk leek als hem. Dat was best wel vreemd, maar even goed erg aandoenlijk. Net zoals die muts die de dude op zijn hoofd had.Ergens wou hij trouwens ook wel zo’n tekstje mee nemen voor zijn kleine prinses morgen te verassen of zo, maar daar wachtte hij nog wel eventjes mee. Eerst de rest nog gaan bekijken en zo. Waarschijnlijk ging hij wel terug naar zijn kamer met een doos vol spullen die hij van hier had of zo. Aangezien het echt nog wel aan kerstdecoratie ontbrak in de kamer van hem en Maurim.
Heel snel had hij de dude gespot. Hoe kon het ook anders right enige husky op het eiland met een kerstmuts. Maakte het wel natuurlijk heel easy voor hem. Met de best mogelijke sneeuwbal had hij de dude getrakteerd om vervolgens heel onschuldig te doen. Iets wat hem perfect af ging want tja, hij was nu eenmaal de onschuld zelve. Een beetje random keek hij rond, checkend of hij nog bekende mensen zag maar voor nu bleef dat uit. Misschien moest hij maar eens gaan socializen of zo. Met een grijnsje keek hij uiteindelijk terug naar de plek waar Maurim stond die nu random aan het knuffelen was met Eleanor. Aw, cuties. Maar waarom deed ze nu de sneeuw van de jongen af dat was niet grappig meer hoor. Misschien werd het nu tijd om zich te gaan verstoppen of zo. Of gewoon lekker zelf het meer op te gaan zijn schaatskunsten te showen. Maar dat leek hem nu al net iets te laat. Voor hij het goed doorhad stond zijn buddy al voor zijn neus en werd Aleksey om ver geduwd. Gelukkig belande hij zacht aangezien hij toch best nog wel hard was geduwd. Tss, Maurim en zijn hondenpowers waar was de eerlijkheid nu? Het volgende wat de dude deed maakte Aleksey echt wel aan het lachen hoor, voor zover dat dan mogelijk was met die kleine dikzak op hem. Grapje ea. ‘Eerlijk speel jij het ook niet hea?’ Grijnsde hij vervolgens breed waarna hij hem begon te aaien alsof er niets aan de hand was. Stiekem zou hij hem nog wel gaan knuffelen, maar dat kon nu niet aangezien hij niet eens overeind raakte of zo.
Gelukkig als hij was liet Aleksey zijn hoofd uiteindelijk gewoon in de sneeuw vallen, en om het helemaal af te maken maakte hij gewoon met Maurim op hem een sneeuwengel. Voor zover hij kon keek hij even rond en al snel genoeg zag hij Anna opdoemen tussen de mensen. ‘Jow puppypal, ik moet even mijn plicht gaan doen en Anna gezelschap gaan houden. You mind als je met die dikke kont van me af gaat?’ Sprak hij al lachend. Natuurlijk wist de dude/hond wel dat hij het niet meende van die dikke kont hoor. Het was dat hij hem zelf niet van zich af kon werken, want ja dat was gewoon een klein beetje moeilijk momenteel. Maar hij wilde echt wel serieus naar Anna toe, dan kon hij haar alles vertellen over Kerstmis en nog veel meer. Al zou het meisje dat misschien nog wel kennen, en anders had ze Aleksey en Maurim die haar er genoeg over konden bij brengen.
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! do dec 25, 2014 4:04 pm
~Valerie Monette~
Well you only need the light when it's burning low Only miss the sun when it starts to snow Only know you love her when you let her go Only know you've been high when you're feeling low Only hate the road when you're missing home Only know you love her when you let her go
»
Een grote glimlach stond al de hele tijd op haar gezicht. Toen ze even rond keek naar andere bekenden veranderde die glimlach even. Ugh, waarom was zij hier? Om de sfeer hier te verpesten met die chagrijnige/arrogante blik die ze haar net toewierp. Serieus als je net gezellig doet waarom zou je dan komen. Wat ze aan had vond Valerie wel leuk, ze moest toegeven dat het een leuk jurkje was maar het feit dat ze daarin dood ging friezen vond ze echt top. Maar alright daar was ze dus van afgeleid. Ondertussen was Maurim blijkbaar ergens anders..Oh hij zat een eindje verderop bovenop de jongen die hem een sneeuwbal had toegeworpen. Valerie grinnikte, Maurim had haar ook gezien en hij blafte een paar keek naar haar. Valerie zwaaide simpel terug en raaide zichzelf weer toe naar de kraampjes. Hmm het rook zo lekker, ze wou echt even iets lekkers halen. Dus op naar het kraampje met lekkers. Toen Valerie dichterbij kwam stopte ze meteen. Oke, nevermind, ze ging later wel iets lekkers halen. Aly stond daar dus daar bleef ze het liefst bij uit de beurt. Snel draaide Valerie zich om en keek nog een keer rond. Ze ging maar verder langs de andere kraampjes. Eigenlijk vroeg ze zichzelf af waarom ze zichzelf zo liet wegjagen door Aly. Een aantal keer keek ze toch met twijfels die kant op maar ze kon de moed niet bij elkaar rapen. Aly had een hekel aan haar en ze hoefde echt geen vuist in haar gezicht. De gedachte van iemand die haar haatte vond ze vreselijk.
Uhm schaatsten? Dat kon ze niet, ook nog nooit gedaan. Ze had nog nooit een stap op ijs gezet. Misschien ging dit dan haar eerste keer worden. En om dan niet meteen voor lul te staan ging ze eerst met schoenen op het ijs, nee hakken ze had hakken aan. Valerie liep naar het meer toe en bleef nog even twijfelen aan de rand. Was dit veilig? Ze zette er één voet op en schoof er even mee over het ijs. Oeeh dat was aardig glad. Dapper zette ze haar tweede voet op het ijs en meteen gleed ze bijna uit. Valerie zwaaide hevig rondjes met haar armen om haar evenwicht te houden en dat lukte. Stokstijf bleef ze wankelig staan. 'niet bewegen' ging duizend keer door haar hoofd. Ze voelde zichzelf zo dom he. Waarom ging ze in hemelsnaam met hakken aan op het ijs staan. Ze kon nu echt geen kant meer op, als ze ook maar één stap zou zetten dan ging ze gegarandeerd op haar smoel. Of op haar kont. Ze keek even rond of iemand keek want dan kon ze misschien gewoon vallen en stiekem weer de kant op klimmen. Maar ze had liever iemand die haar uit de brand hielp, beter gezegd van het ijs.
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! za dec 27, 2014 5:05 pm
Honey, I wanna break you I wanna throw you to the hounds, I gotta hurt you, I gotta hear from your mouth
// ### @ name
Met gesloten ogen stond Avery onder de gloeiend hete douche en liet ze het hete water over haar gezicht glijden. Ze hield van de hitte van het water en het deed haar niets, het deed haar geen pijn of wat dan ook. Haar eigen huid was bovendien even heet als het water dat de douchekop uit gestroomd kwam. De douchecabine was ook echt bijna een sauna geworden door de warmte van het water en Avery zelf, waardoor het water dat op haar terecht kwam zelfs al bijna verdampte. Het was er ontzettend warm en bijna benauwd, iets wat eigenlijk nog steeds niet goed was voor haar longen maar daar gaf ze echt helemaal niets om, ze mochten van haar doodvallen. Dan viel ze zelf ook dood neer en dan was de wereld weer een psychopaat minder, niet dat er toch iemand erom zou rouwen. Raven misschien wel, maar het was beter als ze hem nu gewoon even vergat want het zou het er niet makkelijker op maken. Avery had niet gedacht in staat te zijn om lief te hebben maar dit bleek wel zo te zijn, want echt, ze hield van Raven met heel haar hart. Het was alleen niet goed, ze kon beter uit zijn buurt blijven want zelf raakte ze hierdoor helemaal in de war en ze wilde hem ook geen pijn doen. Ze wist namelijk zeker dat ze dat zou doen, ze zou hem pijn doen. Avery had nog steeds niet de kracht om haar stemmen volledig de baas te worden, wie wist hoe lang het duurde voordat de stemmen haar weer onder controle hadden? Eigenlijk was dat al niet eens meer een vraag, dat hadden ze namelijk al, ze hadden nooit hun volledige controle verloren. Ze bleven grip houden op het meisje en ze liet haar niet zo snel los, niet zonder een pittig gevecht. Ze had het al wel gemerkt bij Delia in die zombie game, ze had weer met heel veel plezier zombies lopen killen. Nu was dat natuurlijk wel wat anders dan gewone levende mensen maar dat maakte niet zoveel uit, ze had met nogal een groot plezier het leven genomen van die zombies en om ze te zien branden had haar nog vrolijker gemaakt. Ze draaide nu de kraan dicht en stapte onder de douche vandaan. Van het kastje pakte ze een handdoek en ze sloeg deze om haar heen. Afdrogen? Nee, dat hoefde niet met haar mutatie, ze liet gewoon haar temperatuur zo hoog staan en dan werd ze snel genoeg droog. Wolkjes damp kwamen van haar lichaam af doordat het water dat op haar lichaam lag al snel begon te verdampen. Met een washandje die op de wasbak lag maakte ze de spiegel schoon en keek ze eventjes naar zichzelf in de spiegel. Wat zie je Avery? Vroeg ze stem in haar hoofd nu aan haar en ze keek eventjes verward de spiegel in. "I see myself.." Zei ze zachtjes terug terwijl ze in de spiegel bleef kijken. Is this how you want to be? Do you want to be a soft little kitten in a long and lone darkness? You're getting weak! Can't you see that? You're a pussy Avery, you're afraid! But you don't have to be if you would just listen to me! Sprak ze stem en Avery beet eventjes op haar lip terwijl ze met een moeilijk gezicht de spiegel in keek. Ze voelde haar hart snel kloppen van angst en ze schudde zachtjes haar hoofd. Nee, zo wilde ze niet zijn, maar Raven dan? Ze wilde graag gewoon weer terug gaan naar het veilige, door weer gewoon de fucked up Avery te zijn die je pijn deed en ervan genoot. De pyromaan die iedereen verbrandde om ze maar uit haar buurt te houden. De Avery die ze was in de gymzaal wanneer ze de stagair zijn handen brandde. Ze wilde weer terug, maar was dat mogelijk? Kon ze dat Raven aandoen? Avery, you shouldn't think about that! Raven can take care of himself, he's old enough, he doesn't need you! You will only bring him pain en misery, you know you do! Let him go.. Zei ze met haar overtuigende woorden en Avery wist dat ze gelijk had. Kort zag ze ineens het gezicht van de vrouw die altijd in haar hoofd rondspookte achter haar in de spiegel en snel draaide ze haar hoofd om, maar ze was er niet. Ze draaide zich terug naar de spiegel en daar was ze weer, in de spiegel. Avery keek haar met grote ogen aan. Come with me, I'll show you how to live again. Zei ze grinnikend en Avert grijnsde eventjes terug..
Ze volgde de vrouw het gebouw uit en richting het meer waar een groot kerstfeest plaatsvond. Iets waar Avery niet heen zou gaan omdat dit nu eenmaal niet echt iets voor haar was, al het vrolijke gedoe. Avery was geen vrolijk persoon dus wat moest ze in hemels naam bij zo'n feest? Het was enkel dat de stem haar vertelde hierheen te gaan dat ze er was, anders was ze niet gegaan. Ze had zelfs nog hele mooie kleren aangetrokken die vooral erg sexy waren. Ze had een klein zwart jurkje aangetrokken en zonder panty of wat dan ook wat dat had ze niet nodig. Ze had het niet koud met haar warme huid. Daarom liep ze ook op blote voeten, iets dat er misschien wel heel raar uit zou zijn voor anderen maar dat boeide haar niets, het boeide haar niets wat anderen van haar mochten denken. Dat ze een freak was wist ze zelf ook al wel, en ze hield ervan om een freak te zijn. Op haar blote voeten liep ze door de sneeuw heen - iets wat haar dus helemaal niets deed - en naar het bevroren meer toe. Wanneer ze aankwam bij het gezellige meer met de kraampjes erom heen keek ze even om haar heen. Wat deed ze hier? Like really, wat? Iedereen was hier helemaal vrolijk enzo en dan had ze Avery daar zo staan, niet echt heel vrolijk en ze had geen idee wat ze hier deed. Je weet wel dat je hier doet Avery.. Hier zijn mensen en je haat mensen, laat ze je pijn voelen, laat het ze voelen hoe het is om te branden. Sprak de stem naar haar en eventjes grijnsje Avery eventjes. Ja oke, maar ze kon toch niet random ineens iedereen aanvallen? Dat zou te opvallend zijn, dan werd ze meteen hier weg gestuurd door de leraren want die waren er ook, die stonden achter kraampje. Wait wat, leraren? Een brede grijns verscheen op haar gezicht terwijl ze nog een keer haar blik over de kraampjes liet gaan. Zou het? Oh ja hoor, daar stond hij gewoon, kerstmutsen en rendiergeweitjes te verkopen. Ze draaide zich om naar het kraampje waar de stagiair achter stond waarvan ze nu inmiddels de naam ook al wist, Clyde. Ze wist de grijns van haar gezicht te halen en ze liep heel rustig en kalm op het kraampje af. Zonder Clyde meteen in de ogen aan te kijken ging ze bij het kraampje staan en liet ze haar ogen over de spullen gaan. Ze nam haar tijd, bovendien moest ze nogal wat moeite doen om die grijns van haar gezicht te blijven verstoppen. "Hoe duur zijn deze kerstmutsen?" Vroeg ze nu waarbij ze Clyde aankeek met haar groene ogen terwijl ze haar gezicht niet omhoog bewoog. Een strikvraag, hij moest niet echt denken dat ze hier kwam om een kerstmuts te kopen, iets wat eigenlijk ook al snel wel te zien van in haar gezicht. Langzaam hief ze haar hoofd om hem beter aan te kunnen kijken. Kort liet ze haar ogen glijden naar de man in het kraampje naast hem, natuurlijk had Avery de roddels ook al wel gehoord. Ze schudde even lachen haar hoofd, oh ja, daar kon ze hem ook nog wel mee pesten. "Remember me?" Vroeg ze nu koud terwijl ze met haar hand zachtjes over een bolletje ging aan het uiteinde van een kerstmuts, waardoor ze de witte haartjes een beetje weg schroeide..
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! do jan 01, 2015 1:35 am
Het kwam tot Eleanor's gedachten dat ze eigenlijk nu gewoon een leerling aan het aaien was, wat haar voor een seconde guur liet kijken maar ze veegde het snel van haar gezicht af wanneer ze Maurim's bewegingen bekeek en er alleen maar vrolijker van werd hoe hij er vrolijk van scheen te worden. Zijn geblaf op haar vraag deed haar lachen en zelfs in haar lach was haar Zuidelijke accent te horen, die ze dan ook waarnam. Maar het stopte haar niet er van om plezier te hebben door Maurim en de jongen, de hond apprecieerde haar geaai blijkbaar want hij schoof met zijn kop tegen haar arm aan wat haar alleen maar breder deed glimlachen en haar rode wangetjes deed opbollen. ''Veel plezier, hea!'' Zei ze nog snel voordat ze haar arm van hem af wou halen, alleen had ze niet in de gaten gehad dat Maurim inmiddels zijn ogen alweer op een prooi gezet had en door enthousiasme zich zo hard afzette dat daardoor Eleanor uit haar balans raakte en naar achteren viel. Snel wist ze haar andere hand achter zich te zetten zodat ze haar kont niet nat zou krijgen door de sneeuw. Gelukkig had ze handschoenen aan en was ze volledig bedekt met kleding, op haar gezicht na, anders had ze het nu ongemakkelijk koud gehad. Ze werkte zich weer terug overeind, wat moeizaam ging op de schaatsen die ze aan had en ze zocht moeilijk naar haar evenwicht. De grond was door de sneeuw best onbetrouwbaar, maar het lukte de blondine om terug op haar beide benen te staan en zelfs haar armen niet langer meer als een evenwichtsfocus gespreid te houden maar gewoon kalm naast haar lichaam. Ze keek even rond, er waren nu al meerdere leerlingen bijgekomen en heel even gleden haar ogen dan ook naar Céline die achter de kraam stond van de chocomelk en andere warme drankjes die ze had, voordat ze verder om haar heen keek.
Automatisch was ze terug de ingang van het ijs gegaan met haar gezicht richting de grond, ze wou het graag voorkomen dat ze opnieuw bijna zou vallen ook al was de vorige keer niet door de grond gekomen maar door Maurim. Ze nam het hem niet kwalijk, helemaal niet. Zoiets gebeurde gewoon en het was een vrolijke dag en hopelijk had ze hem een beetje opgevrolijkt, aangezien ze dingen gehoord had via andere docenten wat er de laatste tijd gebeurd was en dat was allesbehalve vrolijk. Eleanor liet een zachte warme zucht die meteen bevroor zodra het in aanraking kwam met de koude lucht en haar ogen gingen omhoog toen ze bijna bij het ijs was en daar een mutante in de buurt zag staan, op het ijs. Het meisje stond met de rug naar haar toegekeerd en het zag er niet uit alsof ze erg sterk stond, het ijs was natuurlijk ontzettend glad. Eleanor liet zich van de sneeuw-aarde richting het ijs glijden en voelde zich meteen al een stuk beter. Om de brunette niet af te laten schrikken schaatste ze met een redelijke bocht om haar heen voordat ze voor haar stond, om haar aandacht te trekken, en ze legde voorzichtig haar handen op Valerie's armen. ''Hee Valerie,'' ja toen ze voor haar stond was plotseling haar naam haar te binnen geschoten. ''Hulp nodig met het schaatsen?'' Het was niet om haar te pesten, Eleanor hield absoluut niet van pesten, ze was gewoon vrolijk en zou Valerie helpen als ze van het ijs af wou. ''Zullen we schaatsen voor je halen? Dan kan ik je leren schaatsen want op je schoenen is niet zo heel handig.'' Grinnikte ze met een schouderophaal die haar gerust probeerde te stellen.
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen! di jan 06, 2015 6:43 pm
Het was dat hij even duidelijk moest maken dat je hem niet zomaar kon bekogelen met sneeuwballen, dat de husky met een brede grijns op de borst van Aleksey zat te chillen. Die had zoiets natuurlijk niet verwacht, maar hij toonde geen genade. No way, hij zat eigenlijk best nog lekker. ‘Eerlijk speel jij het ook niet hea?’ Merkte de dude op, en hij snoof even gekwetst, waarna hij weer zijn tanden bloot grijnsde. Tuurlijk speelde hij eerlijk, hij zou toch nooit valsspelen? Aleksey overdreef gewoon weer hoor, uhu. De dude begon een random sneeuwengel te maken, terwijl Maurim gewoon lekker door ging met het zitten op zijn borst, terwijl hij nieuwsgierig rond keek, naar alle mutanten die ook een leuke tijd aan het beleven waren.
‘Jow puppypal, ik moet even mijn plicht gaan doen en Anna gezelschap gaan houden. You mind als je met die dikke kont van me af gaat?’ Hoorde hij plots. Excuseer? Dikke kont? Maurim keek hem een beetje gekwetst aan, waarna hij dramatisch van de dude af ging en zijn staart even in zijn gezicht liet strijken. Nah, dikke kont, zal wel. Even vrolijk als altijd liep hij met Aleksey mee naar Anna, die hem waarschijnlijk nog wel zou herkennen van het schoolplein, waar hij toen ook in huskyvorm voor haar en Diana was verschenen.
Eenmaal aangekomen blafte hij een vrolijke groet, terwijl hij nog even om zich heen keek. Oké, als hond was het best wel cool, maar alle leuke dingen waren waarschijnlijk nog geweldiger als hij gewoon mens was. Dus, toen Aleksey even tegen Anna aan het praten was en ze dus een beetje afgeleid was, veranderde hij naar zijn mensenvorm. Hij wou haar niet shockeren door het vlak voor haar neus te doen ofzo. Even trok hij de kerstmuts wat dieper over zijn warrige haren. Ah, beter. ”Wat fijn dat je er bent”, Zei hij met een grijnsje, in het Russisch natuurlijk. "Als je het trouwens waagt om nog een keer te gooien, kom ik gewoon nog een keer op je zitten hoor", Zei hij toen een beetje waarschuwend maar met een brede lach op zijn gezicht tegen Aleksey. Dat hij het even wist.
Gesponsorde inhoud
Onderwerp: Re: Baby it's cold outside | open voor iedereen!
