Character Profile Alias: The Grim, Reaper, Death Age: 19 Occupation:
Onderwerp: Re: I'm too numb to feel right now wo jan 07, 2015 11:47 pm
Mistakes have been made
Het kneepje in zijn hand. Hoewel het moest aanvoelen als niets voor hem. Was het toch wel een big deal hoor. Kort trok hij van zijn sigaret en staarde voor zich uit terwijl hij op het bed zat. Toen ze zich heel zachtjes verplaatste op het bed schudde hij kort zijn hoofd. Dat moest ze nu ook niet doen hoor. De as tikte hij af in het glas terwijl hij even langs zijn kaak wreef. Misschien moest hij zo maar echt gaan. Dit alles was te verwarrend, en te moeilijk voor hem om mee te dealen. Al was dat iets voor straks. Anders voelde hij zich een of andere opgever, en wel ja ze wisten beide wel dat hij dat niet was. ‘Ik heb een rijke verbeelding.’ Sprak hij kalmpjes. Ze moest eens weten.
Snel genoeg kwam de uitleg en even fronste hij. Serieus, al dat nutteloze drama om niets? Oké, het was echt wel serieus om niets. Waar was de Amber die de mensen die onrecht hadden gepleegd af maakte? Sinds wanneer hield ze zich bezig met zulke nutteloze dingen? Het gedeelte over dat met die andere meid deed hem kort grijnzen. Oh, dus zo speelde ze het? Nog steeds vond hij het allemaal maar nutteloos hoor. I mean, hoe oud was ze, 12? Of beter gezegd hoe oud waren die andere wel niet? Max deed de moeite om niet afkeurend met zijn hoofd te schudden, maar eveneens gaf hij er geen verdere reactie op. Zou dat ook met hem gebeuren? Dat hij zich ging bezighouden met domme dingen? Nah, hij wist wel beter. Hij had al gedeald met meer saaie plekken, en nee dan verwees hij niet naar zijn eigen land of de andere landen waar hij al wel niet geweest was omwille van zijn taken.
Hij inhaleerde diep bij de laatste trek en schoot daarna de peuk met grote precisie los in het glas. ‘Alsof mijn oordeel er zou tot doen?’ Sprak hij hoofdschuddend. Ze wisten beide wel beter dat nog zij, nog hij zich iets aan trok van andermans mening. ‘Wees een beetje voorzichtig.’ Jup, hier kwam het weer hoor. ‘Ik zou je elk moment willen redden van de dood, maar ik weet niet of ik er dan nog heelhuids vanaf kom.’ Sprak hij koeltjes. Dat ze het even wist hoor.
Onderwerp: Re: I'm too numb to feel right now do jan 08, 2015 3:42 pm
I, I feel good. I walk alone, but then I trip over myself and I fall. I, I stand up, then I'm okay, but then you print some shit that makes me wanna scream.
“Alsof mijn oordeel er zou toe doen?” Amber haalde haar schouders op en keek eventjes opzij. “Waarschijnlijk niet. Je kunt er nu toch niets meer aandoen. Bovendien, als ik het opnieuw zou doen, zou het waarschijnlijk toch weer zijn gebeurd.” Ze rolde met haar ogen en speelde eventjes met het bekertje, waar hij ook zijn sigaret in had gegooid. Er was een hoop wat ze hem wilde zeggen en wat ze hem wilde vragen, maar het kwam niet over haar lippen. Veel had te maken met de manier waar op de duivel hem zou straffen. Amber kreeg daar een schuldgevoel over, het was ook haar schuld. Als zij hem niet in deze positie had gebracht, dan was er waarschijnlijk niets gebeurd. Dan stond Max nog steeds bekend als de flawless Reaper die hij was en als de rechterhand van diegene die iedereen zo vreesde. Amber zou hem ook moeten vrezen, met haar katholieke geloof, maar dat deed ze niet. Ze was katholiek en ze bad ook, maar ze geloofde niet dat ze bang hoefde te zijn voor de duivel. Ze geloofde ook niet dat ze naar de kerk moest. Nogmaals: niemand schreef haar de regels voor, ook het katholieke geloof niet. Daarom schold ze ook gewoon. Suck it.
Amber trok haar wenkbrauwen eventjes omhoog om zijn advies. Niet uit spot, of om hem te beledigen, ze had het gewoon niet verwacht. “Geen zorgen, ik hou me gedeisd. Sowieso moet ik revalideren. En ik sla pas toe op het moment dat iedereen dit voorvalletje vergeten is. Op het moment dat hun zich alleen nog maar bezig houden met het eenhoornen regenboog wereld waarin ze leven, wacht ik ze op en dan als een slang sla ik toe.” Een glimlach op haar gezicht, ze genoot er nu al van. Het moment dat zij aanviel. “Mijn wraak zal zoet zijn en mijn vuist ijzerhard.” Amber gleed met haar vingers over haar knokkels, die er nu nog een beetje gehavend uitzag. Ze keek opzij. Ook hield ze zich een beetje gedeisd voor hem. Hij zou de straf van de duivel moeten doorstaan en daar voelde ze zich best een beetje schuldig voor. Als ze nu meteen weer zou toeslaan ,en ze zou nog niet op krachten zijn, dan zou Max haar sowieso weer moeten komen redden en dan zou hij hier misschien niet meer zijn. En alhoewel Amber het nooit toe zou geven, dat zou ze echt verschrikkelijk vinden, iemand van haar kaliber te verliezen op dit eiland waarin iedereen wachtte tot ze een fout maakte en zwichtte.
Ze staarde hem even van opzij aan. Hij was gek dat hij haar gered had, maar Amber was dankbaar, heel erg dankbaar. Ze was niet bang voor de dood, maar ze wilde best nog eventjes doorleven. Niet doodgaan voordat ze haar wraak had gehad was haar afspraak die ze bij deze maakte. Amber wendde haar blik af toen ze realiseerde dat het nogal awkward zou overkomen als hij het zou ontdekken. “Wat ga je nu doen?” vroeg ze toen, jaloers op het feit dat hij op het moment overal kon gaan waar hij naartoe wilde.
Max Jaeger
Class 3
Aantal berichten : 113
Character Profile Alias: The Grim, Reaper, Death Age: 19 Occupation:
Onderwerp: Re: I'm too numb to feel right now do jan 08, 2015 11:14 pm
Mistakes have been made
Natuurlijk deed zijn oordeel er niet toe voor haar. Ze bleef immers Amber. Maar het kon hem niet veel boeien, echt veel zin om een dergelijk oordeel uit te spreken had hij niet. Plus, eveneens vond hij het allemaal maar heel nutteloos. Hij zou het anders hebben aangepakt. Maar goed, hij was anders dan haar in dat opzicht. Kon zich niet laten bepalen door kleine foutjes. Nee, hij liet zich bepalen door één grote fout. Meer had hij niet nodig gehad om van de meest gerespecteerde naar whatever hij nu was gedegradeerd te worden. Niet dat hij bij de pakken bleef neerzitten hoor. Nee, vanaf morgen of vanaf hij hier weg was, zou hij het heft weer in eigen handen nemen.
Revalideren en Amber. Het meisje had al extreem weinig geduld, dus ze zou binnen de kortste keren wel weer klaar staan op haar hakken of iets. Ergens kon hij het al wel voorspellen hoor. Ze kende elkaar lang genoeg om toch een idee te hebben van wat de ander zou doen. Niet dat een van hun twee voorspelbaar was. Nee, ze sloegen altijd toe wanneer men het niet verwachtte. Dat was een beetje hun ding. ‘Dat mag ik hopen voor je.’ Sprak hij op een geamuseerde toon. To be honest zou hij dat wel willen zien hoor. Vooral dat zij degene in de pan hakte, de rest hoefde hij niet te zien. Daar kreeg hij wel een of andere waarschuwing van in zijn hoofd of iets. Tenminste dat was de bedoeling toch. Alles hing af van wat ze nu weer zouden bedenken om hem aan te doen alleen al omdat hij het haar had verteld. Oh well, ondergaan zou hij het doen. ’Je bent verbazingwekkend stil.’ Meestal praatte ze altijd honderduit tegen hem, en hij was serieus wel dankbaar voor de stilte daar niet van. Maar toch, right now at this moment wist hij niet wat er in haar om ging.
Bedenkelijk keek hij even uit het raam. ’Of ik trek het bos in, of ik ga naar bed.’ Max moest zijn training nog afmaken die door het hele voorval zo abrupt onderbroken was. Maar ergens snakte hij wel naar een beetje slaap. Al had hij er totaal geen idee van wat hij nu weer zou tegenkomen eens hij zijn ogen sloot. Al deed het hem niet veel meer. Hoeveel erger kon het worden?
Onderwerp: Re: I'm too numb to feel right now vr jan 09, 2015 12:17 am
I, I feel good. I walk alone, but then I trip over myself and I fall. I, I stand up, then I'm okay, but then you print some shit that makes me wanna scream.
Natuurlijk merkte hij meteen dat ze was stiller was dan gewoonlijk, aangezien ze normaal gesproken de gal van mensen die ze haatte over hem heen spuwde. “Je bent verbazingwekkend stil.” Amber knikte. “Ja, ik was deze situatie aan het overdenken…” mompelde ze “Gewoon, het is allemaal een beetje fucked up.” Ze woelde even door haar haren, die helemaal verpest waren. ARGH. Als ze die jongen in haar handen kreeg….Amber haar uiterlijk was alles voor haar en dat had hij verpest. Maar goed, het was allemaal gebeurd en ze zou haar wraak krijgen en dat was dat. Max vertelde haar dat hij zou naar het bos zou gaan, of zou gaan slapen. Amber knikte. Amber wilde op zich ook wel naar het bos, maar dat zou nooit mogen. Ze was net ontwaakt uit een diepe slaap die haar meer slecht had gedaan dan goed, bovendien had ze ook nog gebroken ribben. Opstaan hoorde er niet bij en dat moest ze maar accepteren. Haar ogen gleden over hem. Max zag er best wel moe uit. Was dat haar schuld?
“Weet je…” zei Amber tegen hem en keek hem even aan “Je zou wat rust moeten pakken…” Het verscheen niet vaak, maar een bezorgd glimlachje sierde haar lippen. Ze stootte hem eventjes zachtjes aan met haar schouder en een pijnscheut schoot door haar lichaam. Fucking Amber. “Je ziet er super moe uit.” Wist zij veel dat ze hem nog vaker in zijn slaap gingen pakken, en dat ze hem überhaupt hadden gepakt in zijn slaap, want dat had hij haar niet verteld. Damnit, ze werd nog eens emotioneel hier in dat ziekenhuisbed. “Ga maar, het is niet erg. Zo lang je maar beloofd dat je weer langskomt, want ik ga nu al helemaal gek worden van die gestoorde zuster.” Ze glimlachte even naar hem en legde even haar hand op zijn onderarm.
Toen liet ze zich in haar kussens zakken en sloot haar ogen. En toen ze haar ogen sloot, was de pijn in haar lichaam voelbaar. De rest van deze dag, en het moment dat ze zou moeten gaan slapen, zouden een hel worden.
Max Jaeger
Class 3
Aantal berichten : 113
Character Profile Alias: The Grim, Reaper, Death Age: 19 Occupation:
Onderwerp: Re: I'm too numb to feel right now vr jan 09, 2015 2:41 pm
Mistakes have been made
Fucked up. Dat was een understatement hoor. Even haalde hij zijn schouders op. Amber die nadacht over dingen, dat was nieuw. Zijn groene ogen gleden even over haar heen. Ze zou wel heel snel weer op de been zijn. Dat stond gewoon vast. Amber was niet de persoon die ging liggen wachten tot ze weer helemaal beter was, maar dat was juist iets goed. Voor haar dan. Zelf zou hij zich nooit in zo’n benarde situatie als deze krijgen. Nope, Max was misschien de grootste vechtersbaas van de wereld maar hij dacht tenminste na over dingen en stortte zichzelf niet zo maar in een nutteloos gevecht wat zij dus wel had gedaan. Voor een moment hadden hun blikken gekruist, maar erg lang was het niet. Want hij richtte zijn blik uiteindelijk gewoon even op de matras waar de twee tieners op zaten.
Uiteindelijk schoot zijn blik terug naar haar toen ze was beginnen met praten. Was dat nu bezorgdheid? Zij die bezorgd was om hem? Nah, ze zou vast weer in een of andere illusie zitten of iets. Hoewel hij uit haar woorden kon opmaken dat ze het toch ergens wel meende. De zachte stoot tegen zijn arm deed hem even kort een wenkbrauw op trekken. ‘Jij moet vooral voorzichtig doen.’ Bromde hij kort. Allemaal heel aardig dat hij er moe uit zag en alles, wat ook wel de waarheid was, maar even goed kon hij niet gewoon wat rust nemen. Dat was niet weg gelegd voor hem. ‘Sinds wanneer neem ik nu rust?’ Echt hoor, ze had te veel medicijnen gekregen of zo. Max duwde zich wat rechter in het bed en voor een kleine seconde, zelfs nog niet verscheen er even een glimlach op zijn gezicht. Dankbaarheid misschien. ‘Ik breng je morgen wel een bezoekje.’ Sprak hij luchtig terwijl hij even naar de hand op zijn arm staarde.
Uiteindelijk was hij opgestaan en wandelde hij even naar de voorkant van het bed sinds hij weer tegen de achterkant stond nu. Zachtjes legde hij zijn hand op haar wang en drukte vervolgens een kleine kus op haar voorhoofd. And on that note vertrok Max meteen, niet eens wetend waarom hij dat nu net had gedaan. Bij de deur staarde hij die meid nog even aan die meteen langs hem heen glipte om naar Amber toe te gaan. Die zou tenminste niet alleen zijn.
