I wanna be your first go to... (open)

Haar anger management. Daar moest ze wat aan veranderen. Dat was niet alleen feit, dat was iets wat MOEST gebeuren. Want toen ze vanochtend een e-mail met een of andere blog had gekregen, was haar hoofd bijna ontploft. Wie dacht dat Jade kind wel niet dat ze was? Serieus, als ze erachter kwam wie dat was, zou ze diegene eens een koppie kleiner maken. Het kind was nog dom ook, want ze had er nog een foto bijgeplaatst ook. Lelijk. Amber zuchtte, haar knokkels waren wit van woede. Maar ze kon niets doen, haar nieuwe attitude moest lief en onschuldig lijken. Ze mocht geen problemen weer maken, hoe ging ze anders haar plan verder in werking zetten? Maar het was verdomd moeilijk. Daarom was Amber nu naar het muzieklokaal gevlucht. Muziek was iets wat haar wel redelijk vrolijk maakte, iets waarvan ze kon genieten. Haar hoge hakken klonken hol door de ruimte en Amber kon genieten van de eenzaamheid.

Zachtjes ging ze op een stoel zitten en sloeg haar lange benen over elkaar. Haar lange haren gooide ze naar achteren en zocht een comfortabele houding op. Toen plugde ze haar telefoon in een van de speaker. Al gauw klonken Jeremih en Nicki Minaj door de speakers, haar favoriete artiesten. Amber kon zo erg van rap genieten, de snelle woorden, de harde werkelijkheid, het was heerlijk hoe snel ze konden praten. Amber kon het zelf ook wel aardig, daarom rapte ze af en toe een stukje mee met het nummer. Terwijl ze muziek luisterde, nam haar woede wat af. Ze rommelde wat met haar telefoon, en vond Max in haar berichten. Shit…hem had ze best allang niet gesproken. Ze had al haar zinnen op dat stomme plan van haar gezet, terwijl hij elke dag bij haar was langsgekomen in de ziekenzaal. Amber beet op haar onderlip. Dat was niet zo cool van haar.

Terwijl ze haar telefoon naar haar oor bracht, plukte ze ongeduldig aan haar panty. Hij nam niet op. Waarschijnlijk training of in de les. Meh. Amber zuchtte en opende het raam een stukje. Ze ging in de vensterbank zitten en trok haar pakje sigaretten uit haar zak. Al gauw was de sigaret in haar mond en genoot ze van de nicotine die haar lichaam binnenstroomde. Fuck, dit leven. Het liefst zou ze zichzelf uit dit raam gooien, maar dat kon niet. Ze hield er teveel van om andere mensen het leven zuur te maken. Maar toch, als dat het enige was wat haar leven zin gaf, wat deed ze hier dan nog? “ When you leave I say "damn, I fucking miss him", I just wanna be your vixen” rapte ze zachtjes mee met haar favoriete artiest en voorbeeld.