INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : Vorige  1, 2
AuteurBericht
Adrian Harper
Adrian Harper
Class 3
Aantal berichten : 362

Character Profile
Alias: Lucifer
Age: 18
Occupation:
I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian]   I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian] - Pagina 2 Emptywo mei 27, 2015 7:31 pm


People fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
Natuurlijk kon Aly er niet om lachen. Dat had hij heel stiekem wel verwacht, maar heel ergens vond hij het zelf wel grappig tho. Al ging hij er nu niet om lachen want dan kreeg hij sowieso meppen van haar. Dat stond vast hoor. Maar het meisje werd niet boos. Serieus, dat verdiende wel eventjes bijna een happy dance hoor. Als hij dan al zou dansen, maar dat was een nee! Heel lichtjes trokken zijn mondhoeken omhoog, maar een beetje tho. Maar natuurlijk had ze al lang haar lippen tegen zijn wang gedrukt en kon ze het niet zien. Adrian gaf haar ietsje meer ruimte toen ze afdaalde naar zij nek. ‘Jou aansteller tho.’ Sprak hij met een korte grimas. Echt hoor, dit moest ze niet veel langer meer gaan doen want dan ging hij dus echt niet meer weg. Oké, waarschijnlijk wel maar trust me dan zou het veel moeilijker worden stiekem.

De moment dat ze hoger dan hem kwam, iets wat hij stiekem best wel leuk vond, had hij zijn armen om haar heen gelegd zodat ze niet omver zou knallen. Want yeah, zijn bae had al meer dan genoeg pijn stiekem. Meer kon ze echt niet verdragen. En dan was hij de aansteller? Beetje heel typisch omdat te zeggen als je zelf de aansteller was. Al vond hij dat natuurlijk niet. Nee, het was legit erg wat er gebeurd was en die Aurélia mocht even ver weg van haar gaan blijven. Anders dumpte hij die chick in de zee hoor. Die uitdagende blik waarmee ze hem aan keek. Nee hoor, dat moest ze maar niet doen. Adrian was even koning in oplossingen zoeken hoor. Zo ook voor een ontsnappende Aly. Na-ah. Zo ver ging hij het echt niet laten komen! Heel snel had hij haar over zijn schouder gekregen en kon hij genieten van die tiny scream. Wat hem natuurlijk even deed lachen. Zeg nu zelf, wie zou hier niet om lachen? Maar het was wel schattig hoor. Ghehe, zijn kleine cutie. Vrolijk was hij even naar de deur heen gelopen om te checken of ze echt niet op slot konden. Ze had zelf haar armen om zijn middel geslagen en was al aan het protesteren. Arm dingetje dat ze was. Maar zo snel ging hij niet op geven hoor, dat kon ze even vergeten! Die mini kusjes op zijn rug kriebelde stiekem wel. Maar hij liet zich mooi niet afleiden. Nope, als het aan hem lag kon hij hier nog wel een aantal uren zo blijven staan. Al ging hij dat niet doen want naja, dat was niet gezond voor zijn bae. ‘Als je wilt laat ik je een hele dag hangen hoor.’ Sprak hij al lachend. Niet dat het heel geloofwaardig eruit kwam. Zij zou immers wel beter weten.

Die beschuldigende blik die hij kreeg van zodra hij Aly weer met haar beide benen op de grond had gezet deed hem eventjes fronsen. Wat had ze nu anders verwacht van hem? In plaats van iets aan die quasi boze blik te doen kruiste ook hij zijn armen over elkaar heen en deed hij haar perfect na. Dit was even een moment van gewoon te laten zien wie dit het langst kon volhouden. Een klein spelletje tussen hun twee, meer niet. ‘Oh well, je zult er toch moeten aan wennen hoor. Eneuh, ik zie het niet als saai zijn? Ik zie het als een safety policy voor andere mensen als die ook maar wagen naar je te kijken.’ Sprak hij een tijdje na haar terwijl hij nog steeds met zijn armen over elkaar heen stond. Ze kende hem wel goed genoeg om te weten wat er dan zou gebeuren hoor. Dat had zich al meerdere malen voorgedaan. Nooit echt prettig. Kort leunde hij tegen een of ander klein kastje terwijl ze zich aankleedde. Een beeld dat hij nooit graag zag, maar aye het was wel eventjes nodig hoor. Van zodra ze ook werkelijk aan gekleed was zette hij een stapje naar haar toe en liet uiteindelijk dat kenmerkende pruillipje zien dat alleen voor haar ogen bestemd was. In een snelle beweging had hij de deur al op een kier gezet, maar hij was nog niet geheel van plan om te vertrekken. Nah, eerst moest hij nog iets doen. Adrian legde zijn handen op haar heupen en drukte een korte, maar hunkerende kus op haar lippen. ‘Ga je nog mee met die saaie gast van je? Anders ga ik wel even een vluchtje maken en pik ik je straks op hoor.’ Sprak hij met een kleine glimlach. Eigenlijk was het al wel lang geleden dat hij nog eens was gaan vliegen. Maar dat was voor later hoor. Tenzij ze mee wilde, dat was nooit een probleem.

TAG:Aly | WORDS:### | CREDIT:LESLY
Terug naar boven Ga naar beneden
Aly Elsevier
Aly Elsevier
Class 2
Aantal berichten : 803

Character Profile
Alias: Coquette
Age: 20
Occupation:
I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian]   I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian] - Pagina 2 Emptywo jun 03, 2015 12:39 pm

You know what I like, now get right
Boy talk that talk to me all night


Ze wist niet of ze het wel heel grappig vond, dat hij grapjes maakte over wat er daar was gebeurd in het sportcentrum want ergens lag het haar toch meer dwars dan het misschien mocht lijken. Aurélia had dat echt beter niet kunnen doen, het meisje had zichzelf een doodwens gegeven. Niet dat Aly haar écht zou vermoorden, want het maakte niet uit hoe graag ze dat wel zou willen, ze zou het niet kunnen. Ze mocht dan wel alles zijn (geweest) wat het meisje over haar vertelde maar ze was geen killer, dat zat niet in haar. Veel had het misschien niet gescheeld, vroeger waren er genoeg momenten geweest waarop ze wel bijna iemand van het leven had kunnen nemen maar dit was uiteindelijk nooit gebeurd. Je moest dan wel weten dat het niet echt erg goed zat met de vrouwenrechten in Italië, zoals dit daar eigenlijk altijd wel een probleem was geweest. Het was niet altijd even makkelijk daar en een goede zelfverdediging was zeker iets wat ze nodig kon hebben, gelukkig had ze die wel. In ieder geval, het was geen heel goed idee van hem om grapjes te maken over Aurélia, zeker niet nu. Hij had geluk dat ze haar humeur wel een klein beetje onder controle kon houden en hem nu zelfs kusjes begon te geven richting zijn hals. ‘Jou aansteller tho.’ Zei hij en even maakte ze een instemmend geluidje waarna ze eventjes haar hoofd wegtrok om hem aan te kijken. Ze glimlachte naar hem en drukte weer een kusje op zijn mond waarna ze zichzelf wat omhoog duwde om boven hem uit te torenen, tja ze kon het niet laten hoor.

Het was uiteindelijk wel afgelopen en Adrian had ook een manier gevonden om aan haar ontsnapping te ontkomen, niet dat ze echt veel had om heen te gaan en uiteindelijk zou ze een achtervolging door deze kamer wel dik verliezen maar ze was een beetje te eigenwijs om dit in te zien. In ieder geval, die kans zou ze ook niet meer krijgen want ze hing al over zijn schouder heen en had ze nergens meer om heen te gaan. Heel even liet ze een gilletje horen wat hij blijkbaar wel grappig leek te vinden, zij vond het zelf stiekem ook wel leuk hoor maar dat liet ze even niet weten. Nope, ze ging daar even niet aan toegeven, in plaats daarvan klonk ze nogal beschuldigend en probeerde ze hem een beetje te pesten om haar los te laten. Ze vond het zelf heel stiekem echt geweldig maar hea, dat bleef gewoon even stiekem. ‘Als je wilt laat ik je een hele dag hangen hoor.’ Zei hij lachend, al wist ze zelf wel beter. Ze begon zelf ook even te lachen, zachtjes maar. ”Adrian als je me nu niet loslaat.. Nou eh, dan komen er consequenties.” Zei ze en probeerde een beetje streng te klinken, al was het ergens ook goed te horen dat ze er niet van meende. Het was tenslotte ook niet echt meer nodig want ze werd al neergezet en met armen over elkaar keek ze hem wat beschuldigend aan, wat hem deed fronsen. Lang duurde het alleen niet voor hem om te besluiten precies hetzelfde te doen, zijn armen over elkaar te leggen en haar quasi boos aan te kijken. Ahh dus hij wilde het zo spelen, oké dan. Ze trok een wenkbrauw een beetje op en liet haar hoofd daarbij ook een beetje scheef hangen, om hem zo nog wat meer uit te dagen. Nu was het alleen wachten tot hij het op zou geven. ‘Oh well, je zult er toch moeten aan wennen hoor. Eneuh, ik zie het niet als saai zijn? Ik zie het als een safety policy voor andere mensen als die ook maar wagen naar je te kijken.’ Zei hij met nog steeds zijn armen over elkaar en even trok ze haar wenkbrauwen op. ”Safety policy?” Vroeg ze zachtjes lachend na met een grijnsje, maar hield ook nog steeds haar armen over elkaar. Stiekem vond ze het wel leuk hoor, niet dat het goed was want natuurlijk was het beter als hij geen andere dudes in elkaar zou slaan als ze een blik op haar wierpen, of erger.

Ze had zichzelf omgedraaid en het blousje gepakt om die volgens aan te trekken, zodat hij in ieder geval zich geen zorgen meer hoefde te maken iemand in elkaar te slaan. Terwijl ze de knoopjes deed draaide ze zich weer naar hem toe en zag ze hem een stapje dichtbij doen met een pruillip op zijn gezicht. Ze keek hem eventjes meelevend aan en liet zelf ook een kleine sadface zien. ”Aawh, als je geluk hebt mag jij die straks weer uit doen.” Zei ze met een heel klein grijnsje maar legde vooral de nadruk op ‘als’, als in dat hij daar dus wel wat geluk voor nodig had en wel wat voor mocht doen. Iets wat hij niet al te serieus hoefde te nemen, hij wist zelf tenslotte wel beter. Hij zette de deur al op een kier en eventjes - omdat ze nog steeds dat ene spelletje met hem speelde - sloeg ze haar armen weer over elkaar, was nog niet van plan zo makkelijk achter hem aan te lopen. Ze werd wel even verrast doordat hij ineens besloot haar nog een kus te geven die nogal hunkerend was en zijn handen op haar heupen te leggen. Naw ja oké dan, hij had gewoon gewonnen, voor de zoveelste keer. Ze haalde haar armen van elkaar af en legde haar hand tegen hem aan, reageerde op dezelfde manier terug op de aanraking van zijn lippen. ‘Ga je nog mee met die saaie gast van je? Anders ga ik wel even een vluchtje maken en pik ik je straks op hoor.’ Vroeg hij met een glimlach maar Aly besloot toch nog even niet op te geven. Ze verplaatste haar gewicht naar een been en leunde daarop waarbij ze hem ook met een glimlachje aankeek. ”Misschien..” Zei ze even mysterieus terug waarbij ze wat passen achteruit deed en hem uitdagend aankeek. ”Don’t get too boring.” Zei ze lichtjes waarschuwend, al was dat zeker niet gemeend. Nee, Adrian zou haar nooit vervelen, dat was gewoon een feit. Ze hield nog steeds zoveel van hem en zeker sinds ze samen naar Patterson waren geweest was dat eigenlijk alleen maar meer geworden. Dit had er toch voor gezorgd dat ze helemaal haar keuze had gemaakt bij hem te blijven, die nu niemand meer zou kunnen veranderen. Toch vond ze het nog wel leuk om hem uit te dagen, en ze wist dat hij het wel kon hebben, dat hij wel wist dat ze het niet zó bedoelde en hem gewoon zat te plagen. Al kon dat natuurlijk ook anders zijn, kon het zijn dat ze nu op een grens liep, maar daar kwam ze dan wel achter. Ze bleef hem even met een grijnsje die hem uitdaagde waarna ze lang hem heen liep en de deur uitliep, terwijl ze hem aan bleef kijken tot dat natuurlijk niet meer kon doordat er een deur tussen zat. Met sexy swingende heupen liep ze over de gang heen het ziekenhuis uit, niet zoals ze normaal deed, nee nu gooide ze er een schepje bovenop, geheel expres hoor.

THANKS AVEY
Terug naar boven Ga naar beneden
 
I really tried to stop getting into fights or trouble [&Adrian]
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 2 van 2Ga naar pagina : Vorige  1, 2
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Don't stop doing what you're doing
» Don't stop me now|| open
» Wherever I go, trouble seems to follow
» And I can't stop 'til the whole world knows my name [&Taylor]
» [AC]A little trouble never hurt nobody (&Lauren

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: School - Ground :: Hospital Room-
Ga naar: