Be careful making wishes in the dark, dark [Salina&Jayson's room]

Nee, zolang ze veilig binnen opgesloten zat en niet ineens in die Hellhound kon veranderen was alles wel goed, Salina kon zichzelf nog goed genoeg onder controle houden om niet in een moordmachine te veranderen, bovendien ging ze ook geen mensen zomaar random vermoorden, dat had ze nooit gedaan. Achter elke moord die deze dame op haar geweten had met de zwarte hond van haar zat een reden en een plan, voor het grootste gedeelte was het ook aan haar opgedragen wie en wat ze van het leven zou beroven met die scherpe witte tanden van haar. Nu werd er sowieso niet aan haar opgedragen, Salina had geen meester, geen mentor meer en zat op een mutanteneiland waarop niet gemoord mocht worden en hoe slecht haar binnenste wel niet mocht zijn, Salina hield zich wel aan de regels hier, voor het grootste gedeelte dan. Jayson hoefde zich dus sowieso geen zorgen te maken, zeker niet omdat Salina hem mocht zat hij redelijk veilig. Veiliger dan de meeste andere leerlingen dan, want een Hellhound aan jou zijde was toch altijd wel handig. Hij had er alleen zelf om gevraagd dus liet ze ook wel eventjes graag zien hoe hij het zou treffen mocht het alleen maar minder goed zijn gelopen tussen hun. Het was wel allemaal een act maar wel een hele echte wat geloofwaardig over zou komen, want ze deed het natuurlijk wel goed. Al keek hij haar toch even gespeeld gekwetst aan zodra ze hem vertelde dat ze hem geen volledige show had gegeven, en hij kon haar vertrouwen op het feit dat hij dat niet zou willen. Dat zou betekenen dat ze hem eventjes door het bos heen mocht jagen met heel wat gegrom en enge rode oogjes in het donker, al moest ze dan wel uitkijken met die ogen. "Am I not worth all your effort?" Vroeg hij haar wat beledigd en even trok ze fronsend haar wenkbrauw op, hmm hij mocht uitkijken met waar hij om vroeg wat dit wilde hij eigenlijk niet hoor. "Alhoewel ik benieuwd ben, pas ik maar voor een volledige show tho" Bekende hij vervolgens toch en eventjes begon ze te grinniken en knikte ze even goedkeurend. ”Slim, ik wil je natuurlijk geen trauma’s bezorgen.” Zei ze met een duister grijnsje. Nee maar even echt, ze had niet veel zin om nog verder in te treden op dit want hij moest natuurlijk niet echt bang voor haar gaan worden, al gokte ze dat hij vast al wel door had dat Salina hem niets aan ging doen. Ze had dat allang gedaan als dat zo was, dat maakte ze hopelijk wel duidelijk.

Dat ze niet helemaal onder de indruk was was duidelijk, maar dat betekende niet dat ze hem niet geloofde, ze waren tenslotte mutanten en die konden dingen, right? Dat dit zijn enige mutatie was? Vast niet, hij kon er gemakkelijk meer hebben dus ze mocht wat dat betrof wel een beetje op haar hoede zijn. Niet dat het haar zou afschrikken, ze was toch redelijk moeilijk te verrassen en bang maken zou hem waarschijnlijk ook niet lukken, daarvoor had ze wel een hele hoge grens. Ze werkte tenslotte voor de duivel hemzelf en had genoeg gruwelijke dingen gezien, zeker doordat Ramiro van plan was haar zo te trainen waardoor ze een van de sterkere Hellhounds zou worden en niet zo’n slappe die zichzelf in menselijke vorm nog maar net een beetje zou kunnen redden in een gevecht. Hij trok zijn wenkbrauwen even op wanneer ze hem nog eens liet weten niet echt onder de indruk te zijn. Ze had een grijns op haar gezicht en bleef hem aankijken in de ogen. "Je gelooft me niet. Je denkt dat ik beperkt ben, dat ik te zwak ben, right?" Vroeg hij haar gokkend waardoor ze even moest lachen en haar hoofd schudde. "You are so wrong" Hoorde ze hem vervolgens zeggen en weer keek ze hem half lachend aan. ”Nee sorry schat, dat is niet helemaal wat ik bedoelde. I mean, ik geloof best dat je met prima kan bedreigen of bang kunt maken, of wat dan ook? Just not me.” Vervolgde ze waarna ze grijnzend haar schouders ophaalde. Ze was ergens wel benieuwd en ze bereidde zich ook al een beetje voor, wat stel je toch een voor. Alleen nee, zij veranderde al snel het onderwerp naar wát zij was, omdat ja hij was toch een mutant, het was hier toch niet zo’n geheim wat ze nu eigenlijk was. Jayson mocht dat dan toch ook wel weten. "Dus het heeft een naam?" Vroeg hij nadat hij even overeind was gekomen en nu op zijn ellebogen leunde. Ze keek hem even met een lieve, vriendelijke blik aan. ”Ofcourse my dear, they call us many things.” Zei ze met een klein grijnsje en lief knipperende ogen, om ook even een kleine lieve act op te spelen, al stond het haar misschien iets minder goed als hem. "Als je het wil sharen, be my guest. Dan geef ik je misschien ook een klein showtje.. Als je dat aan durft" Vroeg hij vervolgens met verleiding. Ze keek hem meteen ook weer vol verleiding aan, die lieve act daar had ze alweer schoon genoeg van. ”Deal,” Fluisterde ze hem in zijn oor waarna ze weer overeind kwam. Ze liep weer van hem weg met wiegende heupen naar het tafeltje toe, om hem ten eerste weer even te pesten maar ook omdat het rondlopen nog iets mysterieus met zich meedroeg, en stilzitten was niet echt iets voor Salina. Ze draaide zichzelf om en leunde tegen de tafel aan om hem weer aan te kijken. ”Barghest, Black Shuck, Skriker, Padfoot, Gytrash, Gurt dog en ik zal je de rest van de namen besparen, you wouldn’t know them.” Zei ze met een grijnsje terwijl ze eerste de hele tijd naar de grond had zitten kijken maar nu hem weer aankeek. ”Ik geloof ook niet dat je veel af weet van Europese Mythologie? Zeker nooit gehoord over het beest die je nooit drie keer in de ogen aan moet kijken? Simpel weg omdat je dan geen nieuwe dag meer zal zien.” Vertelde ze verder en ja bij het laatste had ze het dus over de dood. Je ging dood als je een Hellhound drie keer in de rood flikkerende ogen aankijkt, dan zag je geen nieuwe dag meer, helemaal niets meer. ”Het beest wat door de meeste mensen herkend word bij de naam Black dog of.. Hellhound.” Voor het dramatische effect wachtte ze even met het uitspreken van de laatste naam..

Bijna elk land in Europa had er wel een eigen naam voor in de oude folklore in de Europese Mythologie, waar dan nog de meeste uit Engeland kwamen. Zo waren ook alle verhalen een beetje anders maar het kwam uiteindelijk allemaal neer op een zwarte hond met rode ogen die iemand daar de Hell toe bracht. In haar geboorteland en het buurlanden Nederland en België werden ze ‘Oude rode ogen’ genoemd. Ze had verhalen gehoord over de zwarte hond van haar moeder die hier doodsbang voor was geweest. Nooit had ze kunnen weten dat haar dochter er nu als een rond liep, een helse zwarte hond. Salina had het zelf ook nooit kunnen weten, dat ze een van die monsters was uit haar moeders verhalen. Tot ze Ramiro ontmoette die vanaf dat moment ook haar mentor zou worden. Het was in het begin niet even gemakkelijk geweest maar dat was het nooit in het begin, uiteindelijk vond je je draai wel en leek het al niet zo erg meer. "Us?" Vroeg hij nieuwsgierig maar ze knikte alleen even om te laten weten dat er inderdaad meer waren. Het was er wel lang niet zoveel meer als vroeger, ze hadden ook donkere dagen gehad en veel van hun soort waren gestorven door wat onderlinge meningsverschillen en onvoorzichtigheid. Ramiro was daar een van geweest maar Salina stond gelukkig nog wel op twee benen, al had dat ook vrij weinig gescheeld. Ze had geluk om hier op het eiland te zitten, gezien er zowat een hele oorlog gaande was tussen de Hellhounds waarin ze elkaar in stukjes scheurde. Het was gewoon een grote rotzooi geworden daar en ze was blij er niets meer mee te maken te hebben.

Ze was opgestaan en weer richting de tafel gelopen, omdat ze toch een beetje genoeg kreeg van het zitten, niet dat ze het daar zo slecht had want dat was het probleem echt niet. Zo begon ze aan haar uitleg maar van het eerste leek hij niet echt veel wijzer te worden, wat ook helemaal niet erg was en wat ze ook wel niet verwacht had. Wie kende er nu wel Europese Mythologie tegenwoordig? Nah, en dan ging ze het zeker helemaal niet van Jayson verwachten. Het was ook meer voor haar eigen plezier dat ze die hele informatie er nog even bij gaf. Uiteindelijk kwam dan wel het woord wat hem iets meer zou zeggen, de meest gebruikte term als het ging om wat ze nu eigenlijk was. Hij kwam overeind en ging op de rand van zijn bed zitten, leek haar nogal verrast aan te kijken. Serieus, die blik was goud waard. Haar mondhoeken krulden op en verleidelijk keek ze hem aan. Oke, daar was dat, wist hij dat ook even. Als hij een beetje slim was kon hij nu ook het verband zien met Max gezien hun eigenlijk een beetje partners in crime waren met hun soort mutatie. "Dus een Reaper en een Hellhound? Die bestaan allemaal ècht?" Vroeg hij haar een beetje overdonderd. Kalm knikte ze weer even. ”Ja, sorry die bestaan.” Reageerde ze koeltjes terug met een grijnsje.

Hij stond op en liep op haar af met een scheve grijns, iets waardoor Salina weer een brutale grijns op haar gezicht zette. Ze was ergens heel benieuwd naar wat Jayson verder nog kon, dus daarom kon ze ook niet wachten op die kleine show van hem. Doordringend bleef ze hem aankijken wanneer hij zijn handen naast haar lichaam op het tafelblad legde, probeerde in zijn gezicht af te lezen wat hij ging doen. "So, het zou zo easy zijn voor jou om mij nu gewoon een duw te geven, liefst nog tegen mijn gewonde arm, en je zou zo terug vrij zijn, right?" Vroeg hij waarbij hij tegen haar aan kwam staan. Salina keek hem even schattend aan en knikte zachtjes met opgetrokken wenkbrauw. "Maar het zou zoveel moeilijker zijn als je je armen niet meer kon gebruiken" Vervolgde hij waarbij er een wit laagje over zijn ogen verscheen en ze probeerde even die stoot te geven maar dat lukte niet. Haar schouders spande op en probeerde haar arm te bewegen maar het ging niet dus ze stopte al snel weer met proberen. Haar mondhoeken krulde op en ze keek hem lichtjes onder de indruk aan. ”Impressive,” Zei ze kalm tegen hem. "Nu zou je me een kick kunnen geven, typisch zoals meisjes doen down there" Ging hij verder en eventjes begon ze te lachen. Wauw, dat had hij toch wel erg goed geraden, natuurlijk deden meisjes dat. Gebruik maken van de stomheid van sommige jongens was een van de slimste dingen die een meisje kon doen in een gevecht. Het was namelijk best stom hoe ze vaak altijd hun hoofd, nek en borstkas goed wisten te verdedigen terwijl hun zwakste plekje daardoor veel te makkelijk te raken was. Het was dan ook een feit dat Salina daar vaak graag even gebruik van maakte. ”Goed, jij weet dus hoe dat gaat?” Vroeg ze grinnikend nog even voordat hij verder kon. "Maar zonder beweging in je benen, gaat dat ook niet ofcourse" Vertelde hij verder en eventjes schudde ze instemmend haar hoofd. Hmm. Hij kon dus misschien wel meer dan ze dacht, beetje onderschat dus maar nog steeds, Salina kon het wel hebben. Ze bleef daarom ook gewoon kalm en gaf er maar aan toe, ging echt niet in paniek raken doordat ze haar benen en armen niet kon gebruiken. ”Good job, you got me.” Zei ze met een brede grijns. Het was namelijk waar, ze zat helemaal vast.

"Hoe dichter ik bij je sta, hoe sterker mijn grip is. En dat is nog niet alles” Ging hij verder en keek haar aan met zijn witte ogen. "Ik heb controle over je pijnreceptoren. Ik zou zeggen dat ik je door de hel kan laten gaan, maar daar ben je al geweest. We houden het er gewoon op dat het heel pijnlijk is" Vervolgde hij waarbij ze weer een brutale grijns op haar gezicht had gezet. Damn right, ze was al in de Hell geweest dus veel erger kon hij haar geen pijn doen, dat was onmogelijkheid. Ze had tenslotte geleerd pijn te negeren, ze kon wel wat hebben. Hij gaf haar een knipoog en een kusje op haar voorhoofd waardoor ze hem weer gespeeld lief aankeek. ”Been there, done that. Ik kan dus wel wat aan hoor dear.” Zei ze even met een lieve glimlach. "Maar zover gaan we natuurlijk niet vandaag" Mompelde Jayson waarbij ze voelde hoe ze haar kracht weer terug kreeg. Mocht hij nu iemand anders zijn geweest zou dit het moment zijn geweest waarop Salina snel haar slag had geslagen maar bij Jayson vond ze dat nu wel een beetje sneu met zijn schouder, zou hij bovendien ook niet snel beter op worden. Ze bewoog haar schouders eventjes los om er zeker van te zijn en bleef hem in de ogen aankijken. ”Zeker weten?” Vroeg ze hem even uitdagend. Wel ja, haar maakte het niet zoveel uit. Pijn deed haar niet zoveel dus als hij wilde mocht hij zijn gang gaan. Hij leunde weer wat weg maar ze voelde zijn handen stiekem wel onder haar shirt glijden bij haar heupen. Ze grinnikte eventjes en bleef hem gewoon even kalm aankijken, alsof ze niets door had. Haar been tilde ze een beetje op en door deze achter een beetje om zijn benen heen te leggen probeerde ze hem weer dichterbij te lokken. Haar handen legde ze nu over die van hem heen en liet deze zachtjes en langzaam over zijn armen heen naar boven glijden. ”Kijk eens, hoeveel we ineens over elkaar te weten zijn gekomen.” Grijnsde ze breed met uitdaging in haar blik..

Oké ze had hem misschien wel een beetje onderschat, dat moest ze hem eigenlijk wel toegeven want dit had ze niet helemaal verwacht. Het was inderdaad een beetje moeilijk om weg te komen wanneer iemand je spieren dus vast kon zetten, om het zo maar te zeggen. Niet dat het haar angst aanjoeg, inmiddels kon Salina zich ook eigenlijk niets meer bedenken wat haar echt bang kon maken. Ja, ze moest toegeven dat ze wel even bang was geweest wanneer de andere besloten Ramiro van het leven te beroven, wanneer ze erachter kwamen dat stiekem dingen had gedaan die niet mochten. Ze had het niet kunnen geloven, Ramiro was een van de oudste en hij had het beste leiderschap maar toch leek iedereen het niet zo heel erg te vinden om hem op brute wijze neer te halen en te vermoorden. Salina had erbij gestaan en toegekeken hoe haar mentor door de scherpe tanden van de andere Hellhounds zowat verscheurd werd, ze had tenslotte niets kunnen doen, kon niet op tegen de hoeveelheid van hun. Als ze dat toch een wel kon, had ze dat ook gedaan maar ze was wel slim genoeg dat niet te doen. Ramiro zou niet willen dat Salina ook nog eens zo stom zou zijn haarzelf erin mee te trekken. Ze hoorde hem eerlijk gezegd al tegen haar uitvallen als ze dat wel had gedaan, hij zou razend geworden zou.

De manier waarop zijn ogen helemaal wit waren geworden was wel een beetje creepy tho, maar het kon haar voor de rest niet zoveel doen, ze wist nu alleen wel dat hij ook een redelijk sterke mutatie had waarmee hij haar lichaam soort van onder controle kon krijgen dus dat hij wel een klein beetje macht over haar zou kunnen hebben mocht hij dat willen. Het was voor haar gewoon handig om te weten, al wist ze ook wel dat hij haar geen kwaad zou doen, iets wat andersom net zo was. Dat hij bij zijn beslissing bleef haar geen pijn te doen met zijn mutatie vond ze ergens wel aardig van hem, niet dat het haar echt veel pijn zou doen omdat ze redelijk wat gewend was daaraan merkte ze wel dat ze allebei echt wel gewoon respect voor elkaar hadden. Ze gingen niet verder met hun mutaties hoewel ze dat wel konden, maar dat zouden ze dus gewoon niet leuk vinden. Neeh, Salina zat er ook niet bepaalt op te wachten hem achterna te zitten jagen in haar hondengedaante. Deze volgende wending vond ze wel een stuk leuker om eerlijk te zijn, want ze voelde hoe hij zijn hand stiekem even onder haar shirt liet glijden. "Er zijn wel leukere dingen die we kunnen doen" Zei hij met een brutale grijns op zijn gezicht, legde ook wat meer druk om haar lichaam met zijn handen maar Salina deed alsof ze het niet door had. Ze trok ook brutaal haar wenkbrauw even omhoog en grijnsde breed naar hem. ”Dat zeker,” Zei ze gewoon droogjes met die grijns op haar gezicht.

Subtiel trok ze hem gewoon dichterbij en liet hij zich gewoon meetrekken, liet zijn heupen tegen die van haar leunen. Onschuldig bleef hij haar aankijken en zachtjes gleed ze met haar handen over zijn armen heen naar boven. Keek ze hem uitdagend aan en trok ze haar mondhoeken zachtjes een beetje op zodra hij naar voren begon te leunen. Ze voelde zijn ademhaling net zoals hij die van haar kon voelen en ze sloot rustig haar ogen. "Tho there's so much left to explore" Fluisterde hij waarna hij meteen zijn lippen ook op die van haar drukte, waar ze ook lustig op reageerde. Hij tilde haar op het tafeltje en zelf hield ze hem ook al een beetje door gewoon zelf ook wat kracht te zetten om op de tafel terecht te komen met een mini jump. Haar polsen legde ze in zijn hals neer en zachtjes drukte ze met haar vingertoppen achter in zijn nek. Haar mondhoeken trok ze omhoog en eventjes haalde ze haar lippen van die van hem af, maar bleef op een paar millimeters afstand. ”There is but I thought you were crippled,” Zei ze maar haar stem klonk verlangend..

Dat hij eerder nog haar had verteld dit nu liever niet te willen doen, omdat hij nu niet alles kon geven vanwege zijn fysieke toestand, leek hem nu niet zo veel meer te boeien. Iets wat ze stiekem wel grappig vond, gezien het toch wel betekende dat ze iets heel goed deed. Niet dat ze het ook heel erg vond, nope ver weg van erg tbh. Vol lust en verlangen beantwoorde ze zijn kus en hield ze hem gevangen tussen haar benen. Haar temperatuur ging wat omhoog en ze voelde haar ogen rood kleuren onder haar oogleden die gesloten waren. Ze gleed met haar handen over zijn shirt heen naar zijn nek en zette daar wat druk, wist niet of dit hem pijn zou doen eigenlijk. Zachtjes haalde ze haar lippen van die van hem af om hem er kort aan te herinneren dat hij kreupel was aan zijn schouder, niet omdat ze wilde dat hij stopte, maar iets in haar vertelde dat dit ook wel niet meer zou gebeurden dus durfde ze het wel op te merken. Hij beet haar even een tijdje speels in haar lip en ze voelde zijn handen verder over haar shirt glijden. Genietend hield ze haar ogen gesloten en ging haar borstkas even iets sneller op en neer. "Then I guess you'll need to be my painkiller this time" Zei hij terug en net zoals hem zette ze een grijns op haar gezicht, oké dan. Hier zou hij geen spijt van krijgen.

Hij liet zijn handen weer naar beneden glijden en ze voelde hoe hij haar shirt vastpakte, maar in plaatst van het gewoon over haar hoofd te trekken trok hij het van onderen helemaal naar boven open. Je kon het kledingstuk echt horen scheuren en eventjes verrast viel haar mond even open. Ze grijnsde naar hem met een verleidelijke blik die er zeker van onder de indruk was. Er was ook echt maar 0% dat maar een klein beetje gaf om het shirt dat verscheurd werd, het was gewoon een simpele waar ze zoveel van had. Salina had ook geen dure kledingstyle en het was bijna allemaal een beetje hetzelfde, voor een groot deel ook versleten en het was niet veel. Hij had het van haar lichaam weg getrokken en nu was het voor haar weer alleen een zwarte push-up bh en slipje, beetje oneerlijk eigenlijk sinds hij alles nog gewoon aan had. "I told you I'd rip it" Zei hij brutaal en ze grinnikte even terug met een duivelse blik in haar ogen, samen met weer de rood flikkerende gloed. Dat betekende voor hem eigenlijk al genoeg. ”Didn’t need it anyway.” Zei ze grijnzend. Jayson legde zijn handen op haar heupen neer en begon haar zachtjes te bijten in haar hals waardoor ze haar hoofd wat ophoog liet gaan waarbij ze hem iets meer ruimte gaf en haar ademhaling was nu duidelijk te horen. Ze leunde een klein beetje naar achteren en leunde op een hand die ze achter haar op de tafel legde. De lust die ze voelde begon steeds heftiger te worden en even leek het bijna uit de handen van Jayson te komen. Ze had geen idee maar het boeide haar ook niets meer, kon niet meer wachten. Hij zakte af naar haar sleutelbeen en zijn handen naar haar onderrug waar hij haar een soort schokjes gaf waardoor haar lust versterkt werd. Zachtjes kreunde ze en bleef haar ademhaling steeds weer wat sneller gaan, begon het ook langzaam weer naar zwavel te ruiken. Ze kwam weer even terug wat omhoog en greep naar zijn shirt om deze snel maar soepel over zijn hoofd te trekken en weg te gooien. Haar rood flikkerende ogen keken hem aan en ze trok haar benen iets verder op, terwijl deze hem nog steeds gevangen hielden. Rustig liet ze zichzelf weer wat achterover vallen en nam ze hem ook mee door een arm om zijn schouder heen geslagen te hebben, zijn goede schouder. Met de andere arm kwam ze neer op de tafel en daar leunde ze op met haar elleboog. Ondertussen drukte ze ook af en toe haar lippen op die van hem waarbij ze met haar tong langs zijn lippen gleed...

En daar gingen ze weer, al was het eigenlijk gelijk vanaf het begin wel te voorspellen. Ze had het eigenlijk ook wel kunnen weten want hoe was het mogelijk met hun om gewoon niets te doen terwijl ze gewoon net zo goed heel wat leukere dingen konden doen? Het was niet onmogelijk voor haar maar zeker moeilijk om te weerstaan, en als ze het dan ook niet meer hoefde te weerstaan, tja dan ging ze ervoor. Maar hij moest wel weten dat er dan ook geen weg meer terug was, al was ze bijna zeker van het feit dat hij daar waarschijnlijk ook helemaal niet meer op uit was. Haar doormidden gescheurde shirt lag al op de grond en nja ze ging daar niet moeilijk over doen. Ze had nog kleren genoeg en daarbij had ze niet echt veel speciale kledingstukken zitten, het meeste was gewoon een beetje hetzelfde. Haar kledingstyle kon je wel een beetje beschrijven als die van een echte reiziger, een road chick die gewoon alleen kleren had die lekker zaten en die niet voor de mooi waren, maar zeker wel sexy zaten want ze zaten altijd wel precies goed. Jayson leek wel duurdere kleren te hebben al hij nu wel gewoon een wit T-shirt aan maar hij kwam dan ook net uit de ziekenzaal. Toch besloot ze wel zijn shirt gewoon over zijn hoofd uit te trekken, snel maar wel op een manier waarop het soepel ging en hij niet al te veel last zou krijgen van zijn schouder, daar hield ze ook wel even een beetje rekening mee.

Ze gokte ergens nog wel dat hij nog iets had met een mutatie om haar lust ook aan te sterken, want bij elke aanraking met zijn handen leek ze opnieuw schokken te krijgen die ervoor zorgde dat ze hem steeds heftiger wilde. Het kon haar ook niet zoveel schelen, ze was zich er wel van bewust maar ze liet hem, vond het nog niet eens zo heel slecht eigenlijk. Dit maakte alles eigenlijk nog allemaal een stukje leuker, niet dat het anders niet zo was maar damn, nu werd het even te gek voor woorden. Haar ademhaling was zwaar geworden en goed te horen wanneer ze hem langzaam mee trok terwijl ze op de tafel begon te liggen. Ze ging met haar tong langs zijn lippen en beet er ook nog eventjes zachtjes in op een sensuele manier maar uiteindelijk liet ze eventjes los om ook net zoals hem even op adem te komen. "Such a tease" Mompelde hij waardoor ze even grinnikte maar al snel volgde ze hem even met haar blik wanneer hij besloot zichzelf van haar af te werken. Ze leunde op haar ellebogen en keek toe hoe Jayson met zijn tanden langs de binnenkant van haar dijen begon te gaan. Nu pas ging haar borstkas echt te keer en liet ze genietende geluiden horen waarbij ze haar ogen sloot en haar hoofd achterover liet hangen. Ze trok haar andere been een beetje op en kwam met haar knie hoger dan zijn hoofd. Hij ging gewoon door en ze kwam rustig weer een klein beetje omhoog met haar bovenlichaam. Duivels grijnzend keek ze hem aan wanneer hij even op keek met haar slipje tussen zijn tanden. ”Go ahead, take it off.” Zei ze wat hijgend waarna ze ergens houvast zocht met haar voet om zichzelf eventjes van de tafel af te tillen, zodat hij het er makkelijk af kon schuiven. Haar ogen kleurden opnieuw felrood en flikkerde even beangstigend, al zou het voor Jayson nu wel niet zo meer zo overkomen. Hij wist wel dat ze dat deed wanneer ze zeer goed geamuseerd was, dat het ook een teken was van lust, van die kleine duivel die zich huishield in haar lichaam. Want ondanks dat Salina misschien mee mocht lijken te vallen, de duivel zat in haar..

Ze moest zeggen dat Jayson er wel heel goed in was geslaagd om toch iets van een connectie met haar te leggen, want ze kon ontkennen wat ze wilde, maar die was er toch zeker wel. Het was wel niet zo dat ze liefde voor hem voelde of iets in die richting, want daar was ze nog altijd niet echt tot in staat, ze liet het zichzelf ook niet toe omdat ze wist dat het niet ging werken. Salina in een relatie, dat was een dikke vette nee, ging ook niet werken gewoon. Ze had bovendien ook nog nooit echt iets gehad dat gevaarlijk dichtbij leek te komen van iets van gevoelens, en ze hoopte dat ze dit ook nog lang zo kon volhouden zonder enige moeite. Jayson mocht ze gewoon wel heel erg graag en ze was graag bij hem, misschien zelfs liever dan de meeste jongens waarmee Salina had gelegen. Hij was interessant en daar hield ze wel van, ze kon zich daar heel goed mee vermaken.

Stiekem vond ze het daarom ook helemaal niet erg om bij hem op de kamer te liggen, want ondanks dat Salina een hele stoere badass Hellhound chick was had ze een klein mini zwakte puntje, eentje waar ze best overheen kon komen als ze dat wilde maar dat was nu net juist het probleem. Ze haatte het echt om alleen te zijn, ze kon slecht alleen slapen en somehow trok ze dat gewoon niet graag. Ramiro was altijd en overal bij haar geweest, ze waren onafscheidelijk geweest en nooit hadden ze elkaar alleen gelaten. Ze hadden altijd in dezelfde kamer geslapen in elk motel en ze hadden soms ook wel bij elkaar gelegen in bed wanneer een van hun hier de behoefte aan had gehad, dan hadden ze alleen elkaar gewoon vastgehouden en waren ze samen in slaap gevallen. Nog steeds miste ze Ramiro wel, hij was degene geweest waarmee ze het grootste gedeelte van haar leven had doorgebracht.

Jayson was wel niet met Ramiro te vergelijken want die man was een soort vader voor haar geweest maar ergens vond ze het toch fijn om een kamer met hem te delen, stiekem hoor, ze zou het nooit toegeven. Tenslotte waren er nog wel meer goede dingen aan zijn aanwezigheid en het feit dat ze op dezelfde kamer sliepen, dit was er een van want yea, Salina vond het echt totaal niet erg hoor. Ze keek hem uiteindelijk weer met een grijns aan terwijl hij haar slipje vast had gepakt en ze hem toestemming gaf deze uit te doen, waarbij ze hem ook nog hielp door haar heupen even omhoog te drukken. Ze voelde hoe het slipje naar beneden gleed en ze legde zichzelf weer neer om hem vervolgens weer met rood gloeiende ogen aan te kijken. Zwavelgeur hing al rond in de hele kamer en waarschijnlijk ook wel op de gang, iedereen zou haar gewoon kunnen volgen als ze dat wilde, hoefde alleen deze geur te ruiken om te weten dat ze in de buurt was. Dan moest ze natuurlijk wel dicht genoeg bij haar Hellhound zitten om de geur te verspreiden, iets wat ze nu wel zat. Jayson kwam uiteindelijk weer omhoog en wisselde af met plagende kusjes en dan weer zijn tanden te laten voelen. Ze ging er helemaal in op, dat was ook duidelijk te merken aan de manier waarop ze zich aan hem over gaf, ze liet hem ook maar even gaan, vond het ook niet nodig om hem te overtreffen nu. Het teasen was uiteindelijk ook opgehouden, iets waar ze ook compleet geen moeite mee had, het was wel altijd leuk maar alles daarna was toch wel waarvoor ze het deed. Ze begon dan ook weer langzamerhand weer wat harder zuchtende geluiden te maken door wat hij deed en ze legde haar armen naast haar neer op de tafel. Hij had zijn armen om haar heen geslagen waardoor Salina ook geen kant op kon. Niet dat het nodig was, zij zal nog wel even nergens heen gaan..

Heel vroeger had Salina er nog best wel veel moeite mee gehad, dat er eigenlijk maar weinig mensen waren die vriendelijk en aardig met haar omgingen. Ze was voordat ze erachter was gekomen dat ze een Hellhound was ook helemaal niet zo slecht geweest, om eerlijk te zijn was Salina een van de liefste kinderen geweest die leek geen kwaad in zich te hebben. Nu veranderde dat ook steeds meer door de jaren heen en was ze uiteindelijk ook al niet meer dat hele brave meisje, begon ze meer rebelser te worden tot ze Ramiro ontmoette en haar weg nam van haar thuisland. Zelf nu kon ze alles nog perfect herinneren, hoe verward ze was geweest en hoe lang het had geduurd voordat ze wist te wennen aan het nieuwe leven van haar, het leven van het rondreizen in de oude auto van Ramiro op de weg, het leven van het werken voor de duivel. Het ging natuurlijk uiteindelijk wel van kwaad tot erger en maakte ze steeds meer dingen mee waardoor ze nu zo was geworden zoals ze was, alles behalve braaf dus. Ze had ook genoeg pijn geleden waardoor pijn nu niet veel meer voor haar betekende en ze eigenlijk alles wel aan kon.

Ze gaf zichzelf helemaal over aan Jayson, liet hem gewoon gaan want hij wist tenslotte ook wel heel goed waar hij mee bezig was, dat was wel heel duidelijk voor haar. Veel kon ze zelf niet doen - iets wat ze anders zeker wel gedaan had - want hij hield haar nu eenmaal goed tegen het tafeltje gedrukt waardoor ze geen kant op kon, maar ze ging niet tegenstribbelen, gaf hem nu gewoon deze macht over haar en heel erg vond ze het zelf tenslotte ook niet. Alles wat hij deed, deed hij goed. Salina was namelijk niet iemand die erg makkelijk onder de indruk was van iemand en zo makkelijk te plezieren was, maar goed ze had hier dan ook al net iets meer dan honderd jaar ervaring in dus het was waarschijnlijk wel logisch. Toch moest ze zeggen dat Jayson nu wel erg goed op weg was. Tot hij ineens stopte. Licht verward keek ze hem aan wanneer hij op keek naar haar en haar een teasende/uitdagende blik gaf. Dat was nou even gemeen, maar haar blik liet ook zien dat ze onder de indruk was van dit alles. "Beg for it" Zei hij nu met een grijns op zijn gezicht. Oké, hij wilde dus dat ze ervoor ging smeken? Het was niet echt haar ding om ergens voor te smeken, ze hoefde tenslotte nooit ergens om te smeken want ze kon alles krijgen wat ze wilde. Heel even keek ze hem vragend aan met een wenkbrauw opgetrokken, alsof hij een grapje maakte. "Say 'pretty please'" Vervolgde hij plagend waarna hij even met zijn handen speels over haar heupen ging en weer dat gevoel door haar heen liet gaan. Hmm.. Mysterieus grijnzend keek ze hem aan met diep doordringende groene ogen die ook veel lust uitstraalde. Haar handen gleden naar zijn onderrug en omhoog waarna ze haar nagels weer eens over zijn rug liet trekken. Zachtjes maar voelbaar, al deed ze aan het eind wel even vervelend door ze toch iets steviger tegen zijn huid aan te duwen, wat een kras zou veroorzaken. Probeerde hem eerst ervan te overtuigen zonder smeken door te gaan maar uiteindelijk zette ze toch haar lippen tegen zijn oor aan en kwam ze een klein beetje omhoog. ”Pretty please,” Zei ze op de meest verleidelijke manier mogelijk. Ze legde zichzelf daarna weer op het tafeltje neer en liet ze haar rode oogjes weer even zien..