Het begon lichtjes te schemeren en de brunette zette haar voeten voorzichtig op de rotsen neer.Ze droeg een simpele outfit, het was echter toch best warm buiten. Tenminste, dat vond zij. Chayenne's ogen waren naar boven gericht, zoekend naar de witte koepel. Ze had enkele leerlingen er over horen praten en wilde het eens met eigen ogen bekijken. En de sterren waren toch wel iets dat ze erg mooi vond. Zodra een briesje haar bruine haren naar achteren duwde, trok ze haar muts iets goed. Chay droeg vraag mutsen: ze zaten lekker warm en confortabel en stonden haar goed. Haar gehele kledingstijl was gebaseerd op confortabelheid. En het stond haar goed, dus ze vond het wel best. Chay kleedde zich bijna nooit echt classy en droeg amper dure jurkjes. Broeken, soms rokjes en platte schoenen zaten het beste. Het was nog een beste klim om bij de koepel te komen. De telescoop die er in stond zag er ingewikkeld uit en wat onhandig stapte Chay de koepel in. De telescoop voelde zwaar zodra ze hem wilde draaien en aangezien er zonsondergang was waren er nog geen sterren te zien. Maar de zon zag er brachtig uit vanaf dit plekje. Nog mooier dan op het strand, vond ze. De roze/oranje gloed gleed over de rotsen naar het water. Het strand kon de meid vanaf hier niet zien, maar de zee zag er echt heel mooi uit. Het had iets.. Sprookjes achtig. Adembenemed gewoon. Een glimlachje sierde rond de volle lippen van de meid en kort sloot ze haar ogen om vervolgens een foto te nemen met haar telefoon. Haar blik gleed kort naar de hemel, hopend dat het zo donker zou zijn en dat ze de sterren zou kunnen zien. Maar momenteel genoot ze ook nog van de zonsondergang, die haar aandacht dan ook weer trok.
De avond was nog jong en Sam had enkele leerlingen in de hal horen praten over een nieuw observatorium, iets wat ze dan ook wel wou gaan uitzoeken. Gekleed in een veel te groot, nep gebreid vest, warme sjaal, paarse trui en skinny jeans liep ze over het strand. Waar de toren was en hoe deze eruit zag, wist ze niet echt, maar als ze hem zag zou het wel weten, toch? Het zand begon langzaam in haar donker grijze all stars te glippen en grommend van frustratie probeerde ze het er heel marginaal schuddend met haar voet eruit te krijgen, al werkte het niet echt. Een groot, bolle gebouw dat hoog op de rotsen stond trok haar aandacht. Dat moest het wel zijn, niet? Alleen klein probleem, het stond op freaking rotsen zonder enige vorm van trap of pad. Geweldig. Als ze dat het geweten had ze andere kleren aangedaan, dan kon ze ten minste fatsoenlijk klimmen. De mouwen van haar over-size vest kwamen over haar handen en moest ze heel de tijd terug naar achteren duwen, maar uiteindelijk kwam ze toch zonder al te veel kleerscheuren aan op haar bestemming. Grote deuren verschafte haar de toegang tot de telescoop, maar toen ze deze open duwde, zag ze dat ze niet de enigste was met haar idee. "Hallo!" Haar stem galmde door de ruimte en nieuwsgierig liep ze op de telescoop en het meisje af. "Is er wat te zien?" Vroeg ze vrolijk, waarna ze probeerde langs het ding heen naar buiten te kijken, al leek het niet echt te lukken. "Ik ben Samantha trouwens." Vlug probeerde ze de mouwen aan de kant te krijgen zodat ze haar hand kon uitsteken naar het meisje. Toch lukte het niet echt en gaf ze het op, waarbij ze de brunette een mouw-hand gaf. Origineel toch?
