Onderwerp: Meet and greet [Kellin] do aug 27, 2015 8:49 pm
Oliver Marron ~ uncontrollable ~
Oliver zat er wezenloos bij. Voor hem stond een bord met eten, amper aangeroerd. In zijn rechterhand liet hij een leeg whiskeyglas tollen, wat voor een gek geluid op de houten tafel zorgde. Normaal was het niet de bedoeling dat ‘studenten’ in de living aten, maar Oliver voelde zich allesbehalve een student en had ook niet de drang om zich in de drukte te mengen door alle risico’s die eraan verbonden waren. Na al die jaren was de mate van zijn sociaal contact echt naar de bodem gezonken, hoezeer hij er ook nood aan had. Een zuchtje alcohollucht ontglipte aan zijn lippen en met een harde bonk zette hij het glas op tafel en wreef met zijn hand over zijn bestoppelde, onverzorgde kaak.
Hij duwde het bord met eten en het lege glas voor zich uit en nam de leuning van de stoel met beide handen vast om zich rechtop te drukken. Even kneep hij zijn ogen krampachtig samen, zijn hele lichaam deed nog steeds zeer, maar gelukkig begonnen de wonden te helen. Die op zijn gezicht waren amper nog te zien, gelukkig maar. Sinds dat hij er zo gehavend uit zag waren andere studenten nog minder tegen hem beginnen te praten. Voor de meesten kon er zelfs geen ‘goeiedag’ meer vanaf als ze hem tegenkwamen op de gang. Oliver was altijd een mysterieus figuur geweest, hij was een van de leerlingen die hier het langst op school zat, maar toch wist amper iemand iets over hem en zijn mutaties.
Al schuifelend begaf hij zich naar de zithoek van de living, waar hij op zijn vast plekje ging zitten, een eenpersoons sofa, een stukje bij de rest van de zetels vandaan. Een normaal persoon zou relaxed in zo een comfortabele zetel gaan zitten, maar dit was voor Oliver niet van toepassing. Zijn houding was stram en klaar om elk moment weg te schieten indien dat nodig zou zijn, maar terwijl zag hij er ook bedwelmd en lam uit. Hij sloot heel kort zijn ogen en greep in gedachten naar zijn fles whiskey, maar die had hij op zijn kamer laten staan, het gaf niet echt de beste indruk als je iemand zo door de gang zag lopen, en een nog slechtere indruk was het laatste was hou wou. Kort bromde hij wat voor zichzelf uit en staarde weer met sombere ogen voor zich uit.
Zijn ogen schoten naar de deur toen die zacht krakend open ging en hij voelde hoe meteen zijn hartslag een stuk omhoog schoot. Een vreemd individu kwam binnen en Oliver wist niet waar hij het ding moest plaatsen. Mens, vis, reptiel? Een diepe frons verscheen op zijn voorhoofd, waardoor zijn blik heel intimiderend over kwam, ookal was dit niet zijn bedoeling. Toch niet rechtstreeks.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] vr aug 28, 2015 1:01 am
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
De jongen had nooit de behoefte gehad aan een gsm of een computer. Hij had er nooit iets op te zoeken dus had hij er ook nooit één gekocht of gekregen. Kellin had ook nooit gedacht dat de dag zou komen dat hij er één zou bestellen maar enkele dagen geleden had hij dat gedaan. Een Iphone. Je moest hem niet vragen welke het was want voor hem waren ze toch bijna allemaal hetzelfde en verschilde ze enkel van groten of van dikte. Verder waren ze hetzelfde, toch? Hoe dan ook, hij had er één besteld, die was aangekomen en op zijn kamer had hij het ding uitgepakt en zorgvuldig gedaan wat er in de gebruiksaanwijzing stond. Niemand las die dingen maar Kellin deed het wel. Veel tekst was het niet en je was er zo door. Het toestel moest in ieder geval een tijd opladen dus terwijl hij de stekker in stak bracht hij de rest al in orde zodat het uiteindelijk klaar voor gebruik was en hij met het opgeladen toestel de kamer weer verliet om niet weer een hele dag daar te zitten.
Wanneer Kellin de living binnen wandelde viel de persoon die er zat hem eerst helemaal niet op. Al zijn aandacht was gefocust op het toestel in zijn handen waar hij geconcentreerd op bezig was. ‘Nu de foto nog leuk vinden,’ sprak hij nadenkend terwijl hij zich naar één van de zetels begaf. Veel mensen zag hij bezig op Instagram en daarom had hij het gedownload op zijn gsm zodat hij ook eens kon zien waarom iedereen het zo leuk vond. Hij was naar enkele personen - of pagina’s, hoe je het wilde noemen - wezen kijken en was er enkele beginnen volgen. Sommige waren schrijvers, eigenlijk waren de meeste schrijvers, niet dat hij meer dan drie mensen volgde. Het was allemaal nieuw voor hem aangezien hij nooit op iets als Instagram of facebook had gezeten. ‘Misschien het hartje?’ en met één vinger drukte hij op het scherm van zijn Iphone en op het hartje onderaan een forum. Ja! Dat was hoe je een foto leuk vond. Nu pas keek Kellin op van zijn gsm om de andere persoon in een andere zetel te kunnen zien zitten. Dat was...awkward. ‘Uhm,’ was het eerste wat hij wist uit te brengen. Zwijgen zou de situatie er niet beter op maken. Snel keek hij even naar zijn Iphone om het toestel wat rond te draaien voor hij het knopje vond om het gescherm uit te zetten en daarop klikte. ‘Hallo,’ zei hij wanneer hij de andere weer aan keek. Toch kon hij het zo nu en dan niet laten om weer terug naar zijn gsm te kijken, zelfs al stond het scherm uit.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] vr aug 28, 2015 1:19 pm
Oliver Marron ~ uncontrollable ~
De ogen van Oliver stonden op het wezen voor hem gepriemd, bijna geobsedeerd nam hij alles wat hij zag in hem op. Het bestond grotendeels uit schubben, in blauwtinten die gelijkmatig in elkaar over liepen. Op zijn hoofd liepen donkerdere strepen, en twee daarvan liepen dwars doorheen zijn vreemd uitpuilende ogen. Om nog maar te zwijgen van de kieuwen die achter zijn kaken lagen. Oliver voelde geen argwaan, hij voelde zich vanbinnen branden met vragen voor de persoon die hier voor hem was opgedoken, maar zich nog niet bewust was van het feit dat Oliver hier ook zat. ‘Nu de foto nog leuk vinden,’ Daaruit maakte Oliver op dat hij op facebook zat, of twitter, of iets dergelijke. Hijzelf was niet zo technologisch aangelegd, maar waarom had hij dat ook nodig? Het was toch niet alsof hij met iemand contact zou moeten houden, hij had amper mensen die meer van hem wisten dan enkel zijn naam. Lichtelijk nerveus trok hij de mouwen van zijn sweater tot over zijn handen.
”Misschien het hartje? Oliver had geen flauw benul waar hij het over had, maar daar was zijn aandacht eigenlijk ook niet op gefocust. Hij had meer in het oog hoe de jongen bewoog, hoe zijn lichaam werkte en hoe hij in godsnaam hiér kon rondlopen? Hij zag er uit alsof hij gemaakt was voor in het water te vertoeven, maar toch… Mutanten waren vreemde wezens, Oliver wou alles over hen weten, terwijl hij zichzelf amper fatsoenlijk kende. ”Uhm,” Aan zijn reactie te zien en te horen was hij zelf ook lichtelijk geschrokken van Olivers aanwezigheid, ook de onhandige handeling die hij maakte om zijn gsm te vergrendelen verried dat. ”Hallo.” Antwoorde Oliver met een ruwe ondertoon in zijn stem. Hij probeerde de frons op zijn gezicht een beetje te doen verdwijnen, maar tevergeefs. De jongen voor hem keek nu en dan opnieuw naar zijn gsm en Oliver vroeg zich af wat er zo speciaal aan was. De stilte tussen hen duurde akelig lang en er moest iemand iets zeggen voor het zelfs awkward begon te worden. Een klein zuchtje rolde over Olivers lippen voordat hij sprak. ”Is hij nieuw?” Kort vertrok hij zijn gezicht en begon opnieuw. ”Is het nieuw?” vervolgde hij. Hij, of was het nu het? Door de zenuwen die hij had om met iemand te spreken maakte hij fouten, en belachelijke ook. Hij zou zich willen verontschuldigen, maar hij wist dat hij dan opnieuw blunders zou maken. Zijn lichaam begon te trillen en het zweet brak hem lichtjes uit, hij hoopte dat de jongen hem zijn fouten niet kwalijk zou nemen. Oliver wist dat hij kalm of gerustgesteld moeten worden of hij zou de benen nemen en ontsnappen aan dit gesprek voor de dingen uit de hand liepen. Hij wist ondertussen dat bij een overmatige hoeveelheid emoties – en in dit geval stress – zijn mutaties getriggerd zouden worden.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] vr aug 28, 2015 4:03 pm
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
Kellin knikte en liet ondertussen de gsm in zijn handen ronddraaien om het nog eens te bekijken. Het was wit van kleur aangezien de zwarte allemaal waren uitverkocht anders had hij er zeker een zwarte genomen. Wit zou altijd te snel vuil worden en dat zelfs met een beschermingshoesje, wat hij nog niet gekocht had. Hij wist dat hij iets vergeten te bestellen was. Moest hij maar extra voorzichtig zijn wanneer dat hij ermee bezig was. De andere persoon herhaalde dezelfde vraag echter twee keer. De tweede keer om de zeer kleine fout te verbeteren die sommige niet eens als fout zouden zien. ‘Het is nieuw ja,’ antwoordde hij op de vraag van de jongen, maar wanneer hij die weer aan keek hield hij zijn hoofd schuin. Wat er precies met de andere aan de hand was wist hij zeker niet maar het was duidelijk dat hij op van de zenuwen was. Of daar leek het in ieder geval toch op. Als je goed keek zag je hem zacht trillen en ook zijn voorhoofd glom door het zweet dat erop kwam. ‘Is alles in orde?’ vroeg Kellin voor de zekerheid. Wist hij veel wat er precies aan de hand was. Misschien had hij wel één of andere aandoening en kreeg hij nu een attack. Dat zou niet goed zijn. Helemaal niet goed. Vluchtig keek Kellin om zich heen om te zien of er nog iemand in de ruimte was maar er was helemaal niemand. Dat maakten het er niet beter op. Zijn Iphone legde hij naast zich neer op de zetel voor dat hij recht stond om op dezelfde bank als de andere persoon te gaan zitten. Hij was zeker geen expert met dat soort situaties. 'Moet je misschien dat drinken?' Kellin vroeg het dan misschien wel, maar hij had geen idee waar hij even snel iets te drinken vandaan zou kunnen toveren.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] vr aug 28, 2015 5:15 pm
Oliver Marron ~ uncontrollable ~
"Het is nieuw ja." Oliver nam een diepe ademteug via zijn neus en trok een van zijn mondhoeken scheefjes omhoog maar had nog steeds die rilling door zijn lichaam lopen, als was het wel minder geworden. De jongen die voor hem stond leek gelukkig niet iemand te zijn die om zijn fouten zou lachen en hem nog een benauwder gevoel zou bezorgen.
Olivers verschijning was niet optimaal, zijn haar stak alle kanten uit en de losse sweater die hij droeg was aan de mouwen helemaal aan het uitrafelen door het vele prullen. Onder zijn ogen stonden grote wallen en zijn ogen waren lichtjes rooddoorlopen. De laatste nachten had hij weer veel nachtmerries gehad, waarbij hij elke keer tegen het plafond van zijn kamer wakker werd doordat zijn zwaartekracht punt was veranderd. Om die reden dan ook had hij het moeilijk om te slapen, hij durfde niet meer, of toch niet nadat hij 180° gedraaid wakker werd. Maar de weinige slaap kostte zijn tol, samen met de hoeveelheid alcohol die hij per dag consumeerde. Na al die jaren drinken lag zijn tolerantie erg hoog, dus dronken was hij niet, maar het takelde wel zijn lichaam af. ‘Is alles in orde?’ Oliver snoof kort en wendde eerst zijn blik af voor hij de jongen weer aankeek en antwoordde. "Ik ben in orde." De snelheid waarmee Oliver knipperde was sloom, alsof zijn reactiesnelheden afnamen. Maar Oliver wist van zichzelf dat indien nodig, hij hier als de bliksem weg zou geraken.
Hij zag dat de jongen aanstalte maakte om te gaan zitten, dat zag hij aan de manier waarop hij zij gsm op tafel legde en met zijn vreemd uitziende ogen naar de plaats langs Oliver keek. 'Moet je misschien dat drinken?' Oliver slikte luid en krabbelde zo ver mogelijk van de jongen vandaag toen hij langs hem kwam zitten. "Nee." Zijn hart bonsde in zijn keel. "Toch bedankt, maar ik ben oke". Hij wist dat de handelingen die hij stelde enorm onbeleefd overkwamen, maar hij moest en zou lichamelijk contact ten aller tijden absoluut vermijden. "Ik wil niet ehh.." Hij wendde zijn blik weer af van het wezen. "Kan je alsjeblieft niet dichterbij komen?" In Olivers zware, rauwe stem was duidelijk vriendelijk- en beleefdheid te horen, wat je niet zou verwachten als je naar zijn lichaamshouding keek.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] vr aug 28, 2015 8:08 pm
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
Zoals gewoonlijk had Kellin enkel maar een broek aan maar niks aan zijn bovenlichaam. Dat was gewoon veel comfortabeler zeker als hij gewoon van plan was om binnen te blijven. De ongemakkelijke situatie leek enkel maar ongemakkelijker te worden nadat een kort gesprek was geworden. De jongen leek zich ineens slecht te voelen maar hij zei toch dat hij in orde was. Wanneer Kellin echter naast hem plek nam was het helemaal verpest. Drinken moest hij gelukkig niet dus dat moest hij niet gaan zoeken.
De reactie die hij kreeg was niet wat hij had verwacht. Haast automatisch ging hij al wat verder van hem af zitten voor dat hij maar weer echt stond. ‘Ow uhm sorry,’ sprak hij verontschuldigend. Wat ongemakkelijk wreef hij over zijn bovenarm. Hij kreeg wel vaker zaken te horen die hij eigenlijk niet wilde horen. Misschien dat de anderen het niet zo bedoelde maar Kellin had het niet goed opgevat. ‘Ik zal wel weer gewoon daar gaan zitten,’ en hij wees even kort naar de plek waar hij eerder had gezeten om daar dan weer neer te gaan zitten. Nog ongemakkelijker als eerst. Zijn blik was op alles gericht behalve op de andere jongen. Op het eiland werd hij wel nagezien of stelden mensen de meest vreemde vragen maar de reactie van de anderen had hij eigenlijk nooit gehoord. Ergens was het bijna alsof die schrik had van hem. Even zuchten hij dan ook kort terwijl dat hij naar zijn handen keek die op zijn schoot lagen.
Het was zelfs niet in hem op gekomen dat de jongen het zei om een heel andere reden.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 12:20 am
Oliver Marron ~ uncontrollable ~
Oliver walgde van zichzelf. Hij zag hoe de jongen de dingen die hij zei opvatte, alsof Oliver bang was van hem, van zijn vreemde verschijning. Maar dat was allesbehalve waar, Oliver had geen vooroordelen, over niemand, maar hij wist hoe het er tegenwoordig aan toe ging. In de gangen, vanop afstand weliswaar, zag hij vaak genoeg hoe vrienden elkaar een 'vuistje' gaven, of met hun schouders tegen elkaar beukten als goeiedag. Oliver was goed in observeren en betekenis aan dingen toekennen, maar die dingen had hij nooit begrepen, hoogstwaarschijnlijk omdat hij zelf nooit lichamelijk contact met anderen kon maken. Het was daarom dat Oliver zo afstandelijk was van iedereen die hij niet kende, hij wist niet hoe ze reageerden op verschillende situaties. Hoe begroette ze nieuwe mensen of wat waren hun gebruiken? "Het is oke, je kan daar blijven zitten." Oliver knikte eenmaal kalm, ditmaal om de jongen aan de andere kant van de sofa gerust te stellen. De afstand tussen hen was echter wel het maximum van wat Oliver toeliet, maar hij voelde zich zo al onbeleefd dus wilde hij de jongen niet laten verplaatsen. "Het heeft niets met jou te maken." Oliver moest veel moeite doen om een korte glimlach op zijn norse gezicht te toveren.
In zijn gedachten schoof Oliver een meter opzij, weg van de jongen, maar in werkelijkheid zat hij zo stil als een standbeeld. Hij wist van zichzelf dat de stress daardoor bij zichzelf toenam en zo ook het risico op een uitbarsting, maar hij wist ook hoe erge nood hij had aan sociaal contact met anderen. Aan een kort praatje, of zelfs een vriend. Een slechte eerste indruk zou daarbij niet helpen, dus hij wist dat hij op zijn tanden zou moeten bijten en extra moeite zou moeten doen. "Mijn naam is Oliver." Hij probeerde zijn zware stem zo vriendelijk mogelijk te laten klinken, maar wist dat die in werkelijkheid even nors en zwaar als zijn gezichtsuitdrukking zou overkomen. Kort liet hij zijn blik over de jongen zijn lichaam glijden. Hij droeg enkel een broek en was voor de rest naakt. Of voor zover je dat naakt kon noemen, zijn lichaam zag er anders uit dan dat van Oliver, en hij kon er geen verklaring aan vastknopen. Dat was iets wat de jongen hem zelf zou moeten vertellen, indien het gesprek zo ver zou uitdraaien. Oliver keek kort omlaag, naar zijn uitgerafelde sweater en lange jeansbroek, ookal was het hartje zomer. Hij voelde ook hoe het zweet op zijn hele lichaam stond en zuchtte zacht. Het zou heerlijk zijn om een dag in frisse kledij te kunnen of durven rondlopen.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 3:25 pm
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
Wanneer de jongen zei dat het niks met hem te maken keek Kellin op en knipperde hij enkele keren voor dat hij zijn blik toch weer af wenden. Zijn mond maakten een stille ow. Hij sprong misschien te snel tot conclusies maar op het moment dat de andere gesproken had was er geen andere reden geweest die in hem op was gekomen. Veel verdere uitleg kreeg hij ook niet wat de twijfels dus niet deed verdwijnen. Hij mocht ook blijven zitten waar hij zat, dus dat deed hij ook, al moest hij zich wel weer neer zetten aangezien hij alweer was gaan neerzitten. Wanneer hij naar de andere keek leek die niet echt op zijn gemak te zijn, maar daar zei hij maar niks over. Misschien zat die persoon altijd zo. Kellin was echter wel zo aardig om toch wat ruimten tussen de twee te laten. ‘Ik zou het je trouwens niet hebben kwalijk genomen,’ zei hij even kort tegen de anderen. De onbekende persoon stelde zichzelf uiteindelijk voor als Oliver. ‘Kellin,’ stelde de jongen zich vervolgens op zijn beurt. ‘Ik had hier niet meteen iemand verwacht om dit uur,’ zei hij vervolgens om het gesprek wat gaande te kunnen houden. Nog altijd voelde hij zich ongemakkelijk, maar dat was niet meteen een gevoel dat van het ene moment op het andere zou kunnen veranderen. Als het allemaal verder normaal zou kunnen verlopen, misschien dat het dan zou verdwijnen. ‘De meeste zijn nu namelijk uhm nog aan het eten,’ vervolgde hij om zijn redenering wat uit te leggen. Zelf had hij eigenlijk ook in de kantine moeten zitten maar hij wachten liever tot het meeste volk weg was.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 4:18 pm
Oliver Marron
Meet and greet
♦ ♦ ♦
Het was duidelijk merkbaar aan de jongen dat hij nog steeds twijfelde over de situatie hier. Hoe hij Oliver net moest inschatten en wat wel en niet gepast zou zijn. Oliver kon het hem niet kwalijk nemen, evenmin als hij hem een antwoord zou kunnen bieden. Hij apprecieerde het in ieder geval wel zeer dat de jongen de afstand die hij vroeg respecteerde. De geforceerde glimlach op Olivers gezicht was zo onverwachts en snel weer verdwenen als dat die ook gekomen was. Hij kon zich niet herinneren wanneer hij zich voor het laatst oprecht gelukkig had gevoeld en een gemeende glimlach op zijn eigen gezicht had gezien. Zelfs niet op de weinige foto's van vroeger... "Ik zou het je trouwens niet hebben kwalijk genomen." Oliver was verward en kneep een oog dichter als het andere. Zijn blik bleef hangen op de jongen en zijn vreemd uiterlijk. Misschien bedoelde hij dat? Maar in Olivers ogen was iedereen gelijk, we zaten niet voor niets vast op dit eiland waar het wemelde van de mutanten. Hij besloot er maar niet op verder te vragen, bang dat hij het verkeerd zou interpreteren en dingen fout zou zeggen.
Gelukkig was de stilte die tussen hen hing niet van lange duur. De jongen bleek de naam Kellen te bezitten en Oliver was ergens blij dat hij een nieuwe naam kende van iemand hier op school. ‘Ik had hier niet meteen iemand verwacht om dit uur,’. Oliver keek op de klok die boven de deur hing waardoor Kellen enkele minuten geleden binnen was gekomen. 12u35. Het was middageten, en Oliver was zijn bord gaan vullen nog voor er al te veel studenten in de kantine kwamen binnengestroomd. Daarna had hij hier toevlucht gezocht om op zijn eentje in rust te kunnen eten. ‘De meeste zijn nu namelijk uhm nog aan het eten,’. Oliver wierp een blik over zijn schouder richting de tafel, waar zijn amper aangeroerde bord nog lichtjes stond te dampen. "Gewoonlijk eet ik hier 's middags." Hij maakte kort oogcontact met Kellen voor hij zijn hand achter zijn hals liet glijden en voelde hoe nat die was van het zweet. "Of op mijn kamer." Oliver voelde hoe geforceerd het gesprek tot u toe overkwam, maar toch genoot hij er op een of andere vreemde manier van. Al was dat helemaal niet aan hem te zien. Hij had vaak een vreemd overkomen op anderen. "Moet jij niet eten?" Misschien hield zijn mutatie in dat hij nooit honger had, of dat hij speciale dingen moest eten...
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 4:55 pm
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
Oliver melde dat hij de living wel vaker gebruikten om zijn eten op te eten. Kellin begreep wel waarom hij hier kwam zitten. Het was rustiger en dat at nu eenmaal smakelijker. Hij keek echter op wanneer de andere vroeg of hij niet moest eten. Mm eten. De jongen had zeker wel honger en hij had het gevoel dat zijn maag ieder moment kon beginnen grommen als ze nog lang over voedsel zouden blijven verder praten. ‘Natuurlijk wel,’ zei Kellin. ‘Ik wacht gewoon tot het meeste volk weg is anders is het te druk naar mijn zin.’ Al enkele keren was hij tijdens de drukte gaan eten maar het was echt niks voor hem. Vaak moest je dan bij anderen aan tafel gaan zitten en dat zou ideaal zijn moest hij het super sociale type zijn geweest. Dat was echter niet het geval. Een gesprek met één iemand ja, met twee ging ook nog maar vanaf het moment dat het een hele groep vrienden was en jij niemand kende was het vervelend. Op die momenten had hij weinig gegeten en vaak de helft van zijn bord laten liggen, gewoon omdat hij niet op zijn gemak was geweest. ‘Heb ook een periode gehad dat ik vooral op mijn kamer at maar dat was vooral toen ik hier pas was. De drukte was even wennen,’ bekende Kellin. Hij had vroeger nooit meer dan vijf mensen om zich heen gehad in zijn huis, en eigenlijk spendeerde hij toen de dag alleen of met zijn ouders. Uiteraard is het dan wennen als je in een drukke omgeving komt met veel mensen die allemaal mutanten waren. Je wist nooit hoe een confrontatie dan ging uitdraaien. Dat moment was eigenlijk niet anders geweest. Ook Oliver was een mutant dus ook hij had of kon iets dat ieder normaal mens niet zou kunnen. Wat het was kon je niet voorspellen en misschien dat het wel iets heel gevaarlijks was. Dodelijk misschien. Iets waar Kellin niet over zou moeten nadenken want dan moest hij eigenlijk gewoon niet buiten komen. Met zoveel studenten op een school moesten er vast een hoop bij zijn die levens gevaarlijk waren.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 5:16 pm
Oliver Marron
Meet and greet
♦ ♦ ♦
‘Ik wacht gewoon tot het meeste volk weg is anders is het te druk naar mijn zin.’ Bij die woorden keek Oliver hem een stuk geïnteresseerder en aandachtiger aan. Nog iemand die niet zo van drukte hield. Er viel een kleine last van zijn schouders. Hij was dan toch niet de enige hier die rust prefereerde boven een drukte van mensen, maar dat kwam door het feit dat hij zelden met anderen sprak en weinig over zijn medee-Genosha-bewoners wist. ‘Heb ook een periode gehad dat ik vooral op mijn kamer at maar dat was vooral toen ik hier pas was. De drukte was even wennen,’ En alsof het niets was vervolgde Oliver bijna rechtstreeks met een vraag. "Ben je hier al lang?" Het was een simpele vraag, maar Oliver was verbaasd van zichzelf. Hij had niet moeten nadenken over wat hij ging zeggen, het was er natuurlijk uitgekomen en er was een kleine schittering in zijn ogen te zien. De zenuwen die door zijn lijf gierden begonnen stilaan af te nemen en hij merkte hoe de energie die in zijn lichaam borrelde stilaan weer rust vond. Zijn mutatie was een vulkaan die op uitbarsten stond, maar toch bleef hij zich ertegen verzetten.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 6:13 pm
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
De sfeer leek toch nog beter te worden dan dat het eerst was. Meer ontspannender en ook een stuk aangenamer. Alles was gewoon heel verkeerd begonnen en daar hadden de twee allebei wel wat mee te maken maar Kellin was blij dat het uiteindelijk toch goed was gekomen. Of het was toch al beter geworden. Bij de vraag van Oliver keek hij even op. ‘Toch al iets meer dan twee jaar,’ nadenkend had Kellin toen wat naar boven gekeken. Exact wist hij niet meer hoe lang dat hij er al was, maar zo iets ging je niet tot op de dag bijhouden. Dat zou nogal absurd zijn. Eigenlijk ging de tijd nog aardig snel vooruit als je er even over nadacht. Hij zat al een lange tijd op het eiland en was niet van plan om snel weg te gaan dus hij zou nog wel een hele tijd daar kunnen doorbrengen voor dat hij van plan was weg te gaan. Vooral omdat hij niet wist waar dat hij precies heen moest gaan als hij ooit het eiland zou verlaten. Het was wel een vraag die hem wakker kon houden en waar hij ook al vaker over had nagedacht zonder er een antwoord op te vinden. Kellin schudde de vraag maar weer van zich af voor hij er weer minuten lang over zou nadenken. ‘En jij? Hoe lang zit jij hier al?’ vroeg hij. De jongen had hij in ieder geval nog nooit gezien maar het eiland was groot en er waren veel leerlingen. Het was normaal dat hij hem misschien nog niet tegen gekomen was.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 6:43 pm
Oliver Marron
Meet and greet
♦ ♦ ♦
Oliver was verrast met zijn antwoord. Twee jaar liep Kellin hier al rond, en nooit had hij hem opgemerkt, ookal was hij een zeer opmerkelijk figuur. Maar aan de andere hand was het ook wel heel logisch, de school was immens en de hoeveelheid mutanten die hij rondliepen kon hij niet eens meer bijhouden. In het begin dat hij Oliver hier was was het gemakkelijk, maar de laatste jaren waren er zo veel bijgekomen dat hij zelfs niet meer de moeite deed om het aantal bij te houden.
‘En jij? Hoe lang zit jij hier al?’ Een scheve, half sarcastische grijns kwam op zijn gezicht te staan en een zuchtje verliet zijn lippen. Olivers felblauwe ogen stonden op zijn handen gericht die hij opnieuw uit zijn mouwen tevoorschijn had gehaald. Hij begon in zijn hoofd te tellen en per jaar dat hij telde stak hij een vinger op. Éen. Hij dacht terug aan het jaar dat hij hier was aangekomen, het jaar dat Rosalie hem in de steek had gelaten. Twee. De gedachten aan de tijd dat hij wel nog buiten durfde te komen. Drie. Het jaar dat hij voor de examens van alle theorievakken geslaagd was en niet meer verplicht naar de les moest. Vier. Het jaar dat hij zijn mutaties niet meer onder controle kon houden en stopte met de trainingen. Vijf. Het begin van zijn eenzame periode, merendeels opgesloten in zijn eigen kamer... Zes. Hij wiebelde met de wijsvinger van zijn andere hand die hij nu ook moest gebruiken en keek voor het eerst Kellin terug aan. De jongen staarde hem met zijn grote ogen aan en wachtte op zijn antwoord. Hij had Oliver alleen zijn vingers zien opsteken, maar de gedachten die erachter schuil gingen wist hij niet. Tenzij hij kon gedachtenlezen. En als laatste kwam er een tweede vinger op zijn andere hand omhoog. Zeven. Oliver verborg zijn pijnlijke grimas weer en trok weer een nors, serieus gezicht. "Ik zit hier al zeven jaar." Zijn stem klonk stil en allesbehalve levendig. Zijn handen liet hij rusteloos op zijn schoot liggen, in plaats van ze weer weg te steken in zijn pull. Niet veel daarna zette hij zich wat rechter en liet zijn ellebogen op zijn knieën steunen terwijl hij met zijn handen door zijn gezicht en ogen wreef. "Vanaf mijn achttiende verjaardag." Met zijn hoofd rustend in zijn handen keek hij Kellin aan. "En ik ben nu vierentwintig." Zijn ogen stonden somber.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 7:03 pm
Kellin Goodwin
Oliver Marron - Tag - Notes
Kellin zijn aandacht was gericht op de jongen zijn vingers wanneer dat het ernaar uit zag dat de jongen begon te tellen hoe lang dat hij er al zat. Of het jaren of maanden waren of misschien dagen dat wist Kellin niet, maar als het jaren waren was het een pak meer dan hem. Eigenlijk verbaasde het Kellin wel om te zien hoeveel vingers hij op stak. Wanneer er ook met woorden werd gezegd hoe lang dat Oliver al op het eiland zat verbaasde het Kellin echt. ‘Wauw,’ was het eerste wat hij in het begin wist uit te brengen omdat hij verder niet wist wat te zeggen. Zeven jaar was al zeer lang. Onvoorstelbaar lang, zelfs al had hij het gevoel dat hij er op zijn vierentwintigste er ook nog zou zitten. Even schraapte Kellin zijn keel terwijl hij weg keek aangezien hij dan pas merkte dat hij aan het staren was. ‘Ik bedoel, dat is echt al lang,’ verbeterde hij zichzelf dan om beter over te komen. ‘Als ik eerlijk ben dan heb ik ook het gevoel dat ik hier nog zo lang zal zitten, maar ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen hoe het zou zijn,’ zei hij wat mompelend. Er was een vraag die hij wilde stellen, maar eerlijk gezegd wist hij niet of dat hij het wel moest stellen. Misschien dat de andere de vraag niet wilde beantwoorden, maar als dat het geval was moest die dat niet, al ging die zich misschien verplicht voelen om te antwoorden. ‘Zou ik mogen vragen of er een bepaalde reden is dat je hier al zo lang zit?’ vroeg Kellin dan toch terwijl hij de andere nieuwsgierig aan keek. ‘Je moet natuurlijk niet antwoorden, ik zou je niet verplichten, dus je moet niet antwoorden,’ zei hij vervolgens er vluchtig achter.
Onderwerp: Re: Meet and greet [Kellin] zo aug 30, 2015 8:50 pm
Oliver Marron
Meet and greet
♦ ♦ ♦
Oliver keek niet op toen Kellin zijn verbazing uitbracht. Hij merkte daardoor ook niet op dat hij langer dan sociaal aanvaardbaar naar hem staarde. Het was pas toen de blauwe jongen zijn keel schraapte dat Oliver zijn blik weer omhoog bracht en hem eventjes aankeek, nog steeds met die doffe, trieste blik in zijn ogen. Het leek erop alsof hij zijn reactie van net wou verbeteren, alsof het ongepast en verkeerd was overgekomen, maar dat vond Oliver van niet. Kellin mocht verbaasd zijn, Oliver was het eigenlijk ook van zichzelf. ‘Als ik eerlijk ben dan heb ik ook het gevoel dat ik hier nog zo lang zal zitten, maar ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen hoe het zou zijn,’ De manier waarop Kellin dat zei maakte nog extra duidelijk dat hij er geen verwachtingen aan kon stellen. Oliver wilde hem vertellen hoe verschrikkelijk hij het vond om hier al zo lang te zitten en dat hij het liefst gewoon niet meer zou bestaan. Of toch niet in de toestand waarin hij nu verkeerde. Maar hij besefte goed genoeg dat hij de andere mutanten hun kansen moest gunnen en hun geen angst moest inspreken. De school was namelijk een goede zaak voor mutanten, alleen voor hem zat het tegen.
”Zou ik mogen vragen of er een bepaalde reden is dat je hier al zo lang zit?’ Ergens had Oliver die vraag verwacht. Het was een vraag waar hij liever niet op antwoordde en hij apprecieerde het wel toen Kellin zei dat hij hem niet verplichtte om te antwoorden. Maar Oliver voelde zich redelijk op zijn gemak, een gevoel dat hij al lang niet meer had gehad, en voelde ergens wel een drang om erover te vertellen. ”Omdat ik nergens anders heb om naartoe te gaan.” Hij beantwoorde zijn vraag, maar maakte geen oogcontact, dat was een te direct gebaar en Oliver wou zich niet volledig openstellen. Hij dacht terug aan zijn achttiende verjaardag en de haren op zijn armen kwamen overeind, gelukkig niet zichtbaar door de trui die hij droeg. ”Buiten dit eiland is er niemand die op me wacht.” Hij dacht terug aan Rosalie die hem hier gedumpt had zonder enige verklaring, zonder antwoorden op zijn vragen. En dan te bedenken dat ze 18 jaar voor hem gezorgd had als haar eigen zoon. Toen hij nadacht over zijn eigen woorden, bedacht hij zich ook dat er evenmin hierbinnen als daarbuiten iemand op hem wachtte of voor hem klaarstond. Hij had geen vrienden, niemand waarbij hij terecht kon, niemand die hem wilde helpen of daartoe fysiek in staat was.
Kellin zou misschien gaan denken dat Oliver na al die jaren wel een van de beste studenten zou zijn, maar dat was allesbehalve waar. Hij was een van de minst getrainde en gecoördineerde mutanten hier op school. Mutanten die tot het extreme getraind waren, klaar voor oorlog, die waren gevaarlijk. Maar Oliver was net zo gevaarlijk, door zijn ongetraindheid. ”Die dingen.. Die kieuwen…” Hij wees heel subtiel naar de oranje-rood achtige dingen op zijn kaak die naar de achterkant van zijn hoofd liepen. ”Adem je daar nu door?” Oliver probeerde de somberheid uit zijn blik te onttrekken en aandachtig naar Kellin te kijken. De jongen had hem net een persoonlijke vraag gesteld, dus zag Oliver er geen kwaad om hetzelfde te doen. Hij zou wel zien hoe hij erop reageerde…
![Meet and greet [Kellin] 2lqpe8](https://2img.net/h/oi58.tinypic.com/2lqpe8.jpg)