Onderwerp: Re: Late night snack &Kellin Goodwin do jul 30, 2015 1:30 am
Kellin Goodwin
Alexandra Mcclain - Tag / - Notes
Het was haar allemaal niet opgevallen. Dat. Dat was nog nooit gebeurd en het was nu niet dat het zo donker was in het cafetaria dat hij niet zichtbaar was. Het licht was zelfs aan dus daar lang het niet aan. Kellin wist ook even niet wat dat hij moest zeggen op haar woorden. Het kwam vast door haar honger en omdat ze moe was of zo iets, zaken vielen dan veel minder snel op. Dat moest het wel verklaren. ‘I have and I am,’ zei hij knikkend op het feit dat ze eindelijk door had dat hij kieuwen had en dat hij blauw zag. ‘I also have fins on my back and upper arms, under my arms,’ zei hij terwijl dat hij ze maar allemaal even aan het aanwijzen was zodat ze het zeker zag. Voor hetzelfde geld was Alex gewoon slecht ziend en had ze haar bril niet bij. Dat kon natuurlijk ook wel ‘And between my toes,’ zei hij er nog snel achter. Zijn blik viel even op de half opgegeten appel en vervolgens weer naar het meisje. ‘Aren’t you going to finish that?’ Ze had honger en naar zijn gevoel had ze veel honger gehad. Je zakten niet zo maar even door je benen maar toch had ze de appel niet opgegeten. Het was nu niet dat het een grote appel was. Maar goed, het was niet aan hem om zich te bemoeien met het leven van anderen.
Kellin was wel nieuwsgierig geweest naar de mutatie van het meisje en net zoals hij eerder deed somde ze war random zaken op. Het ergste was nog dat de jongen haar in het begin geloofde en pas besefte het ze loog wanneer dat ze het zei. Hij had zelf bijna wat gezegd over de mutatie maar hij wist de woorden binnen te houden. In plaats daarvan verliet een zachte ‘Ho,’ zijn lippen. Later bleek dat ze mutaties van anderen kon kopiëren door het te zien of door die persoon aan te raken. Kellin kon het niet tegenhouden om even naar zijn hand te kijken die ze eerder had aangeraakt. ‘No control? That’s not very helpfull,’ wist hij op te merken. ‘But your healing powers are a copy of someone else mutation? That’s kinda awesome.’ Hij loog zeker niet wanneer dat hij het zei. Ze had eigenlijk een oneindig aanbod aan mutaties.
Verward keek de jongen echter op wanneer dat Alex ineens recht stond en weer richting de keuken ging. Pas wanneer ze zei wat ze ging doen werd het duidelijk wat ze ging doen. Zacht tikte de jongen maar met zijn vingers op de tafel terwijl zijn andere hand zijn hoofd ondersteunde, zo wachten hij tot dat Alex terug zou komen. Dat was tot hij zacht op schrok door de plotse stem, en de...bijnaam? ‘Uhm what?’ Kellin wist echt niet goed wat dat hij ervan moest vinden, hij draaide zich in ieder geval naar haar om. De vraag drong pas iets later tot hem door. ‘But no thanks, I’m good,’ gaf hij dan toch als antwoord.
Late night snack
Alexandra Mcclain
Class 2
Aantal berichten : 192
Character Profile Alias: Age: I'm 17 allthrough i sometimes may look 16 Occupation:
Onderwerp: Re: Late night snack &Kellin Goodwin do jul 30, 2015 3:13 am
Er viel een stilte nadat Alexx tegen zichzelf gemompeld had en ze was niet zeker wat te doen. Ze schaamde zich boor het feit dat ze zo dom was geweest en zo iets groots niet had gezien -no pun intended voor zijn hoogte- en ze schaamde zich nog meer voor het feit dat ze er zo op had gereageerd. Het was niet alsof ze hem uitlachte ofzo maar misschien was haar verwoording beledigend geweest ofzo? Maar tegelijkertijd vond Alexandra het ook erg onbeleefd hoe ze zijn blik op het moment aan het ontwijken was. Misschien kwam dat beledigend over? Hoe dan ook, Alexx wist niet goed wat te doen en waar naar te kijken. Pas toen ze wat beweging vanuit haar ooghoeken zag keek ze een beetje op terwijl haar ogen de bewegingen volgde naar waar hij wees. Pas toen de jongen klaar was met het aanwijzen en zeggen van de plekken waar hij vliezen had opende ze zelf haar mond terwijl ze voorzichtig haar woorden koos. Toch kon ze de zachte bewondering niet uit haar stem houden, het was niet elke dag dat je iemand tegenkwam die blauw was met kieuwen en vliezen. "I don't know weather to find that very awesome or inconvenient when it comes to clothes." Bekende ze stil, hopend dat ze hem niet beledigde. Wat nerveus wreef ze met haar handen over haar knieën terwijl haar blik even op de appel viel toen Kellin erover begon. "I don't know...i'm pretty full..." Bekende ze stilletjes terwijl haar blik weer heel even op de jongen viel. "I'm not used to eating..." Vertelde ze dan verder als een soort van uitleg, al voegde ze er al super snel wat woorden bij. "At night...not used to eating at night."
Haar blik volgde die van de jongen toen hij neer keek op zijn hand en direct keek Alexx naar haar eigen handen. "I don't think i can mirror fysical mutation.." Zei ze twijfelend terwijl ze haar hand voor het geval dat toch wat optilde en inspecteerde voor blauw. "At least...i don't think so.." Geen blauw tot nu toe ten minste. Nadat Alexx die conclusie had getrokken legde ze haar hand weer neer en luisterde ze stil naar Kellin zijn observatie over haar mutatie. "Yeah, i guess it can be awesome. The only problem is that i don't have just one mutation...i will never be able to control everything because i learn new stuff every time i see a mutant do his or her thing so i will never be a 100%"
Waarom Kellin zo reageerde op haar vraag wist ze niet. Daarom antwoordde ze zelf zijn 'what' met een in de war klank. "Ehm what?" Haar verwarring was dan ook de reden waarom ze bleef staan nadat ze haar antwoord al had gekregen. Stil bleef ze daar in de war staan terwijl ze haar woorden herspeelde in haar hoofd. De eerste paar keer kon ze niet bedenken wat ze fout had gedaan, dat is tot haar mond in een 'o' vorm open viel en ze zich iets realiseerde. Ze had hem niet bij zijn naam genoemd. En niet alleen dat, ze had hem nog eens bij zijn hoogte en huidskleur genoemd...erger kon toch niet? Ze moest dit goed praten! "Oh my god..i didn't mean to...i wasn't...it wasn't rasist...i'm sorry, i wasn't thinking it just came because your so...huge and blue i guess and...oh my god...i'm sorry...i hope you don't mind...i...i'm just gonna...yeah..." Hele zinnen kwamen er niet uit terwijl ze een uitleg en een verontschuldiging probeerde te stotteren. Tegen het einde gaf ze gewoon op en wees ze met een duim achter zich en verdween ze gewoon de keuken in. Deze situatie kon gewoon niet erger... Stil ging ze weer naar de keuken kasten en begon ze ze weer open te trekken. En al direct vond ze de goede kast, al had ze dag niet door sinds al dat ze zag borden waren. Daarom ging ze door naar de volgende kast, eentje dat ervoor zorgde dat ze niet recht voor die kast stond en zo dus niet helemaal omhoog moest kijken en zo dus borden zag. Met weinig goede moed trok ze de kast open. Maar nope, pannen en potten, geen glazen. Met een kleine zucht keek Alexx weer naar de eerste kast, alsof de borden ineens vervangen zouden worden door glazen. Maar natuurlijk gebeurde dat niet. Iets dat wel gebeurde echter was het feit dat ze nu iets hoger kon zien omdat ze wat verderop stond. En doordat haar gezichtsveld groter was kon ze nu wel glazen zien. Het enige probleem was dat ze hoog stonden, te hoog voor Alexx. "Why is everything i need placed so high up?" Mompelde ze tegen zichzelf terwijl haar blik omhoog gericht bleef. Lile, really? De borden kon ze nog pakken, maar nee, de glazen moesten natuurlijk hoog geplaatst zijn. En het zelf proberen te pakken was niet bepaald handig sinds ze dan misschien een stel borden zou laten vallen. Dat is waarom Alexx zo klein als het maar kon, helemaal in elkaar gedoken weer in de richting van de cafetaria liep en haar hoofd weer de zaal in stak om naar de blauwe reus te kijken. "I...need your help...i'm to short to reach the glasses..." Mompelde ze zachtjes terwijl het bloed naar haar hoofd steeg en haar blik naar de grond ging. Can someone say embarrassing?
Onderwerp: Re: Late night snack &Kellin Goodwin di aug 04, 2015 3:09 pm
Kellin Goodwin
Alexandra Mcclain - Tag / - Notes
Meisjes en hun kleding. Kellin haalde enkel zijn schouders op bij de woorden. Dat was eigenlijk maar één van de kleine problemen en iets waar hij niet meteen last van had. ‘My closet mostly consists swimwear,’ bekende hij dan ook maar wanneer dat ze begon over kleding. ‘You almost fell because of an empty stomach and now you’re saying you are full after half an apple?’ Kellin kantelde bij zijn eigen woorden zijn hoofd wat opzij om haar afwachtend aan te kijken. Misschien had ze gewoon een kleine maag, al was het dan wel een zeer kleine maag. ‘I’m sorry, that’s nnone of my business so you don’t have to awnser that,’ verontschuldigde hij zichzelf dan maar om zijn woorden. Het lag haar misschien gevoelig en dan zou hij er zo over door blijven gaan. Kellin kon het maar beter zo laten.
Het moest Alex opgevallen zijn dat de jongeman zich even druk maakten wanneer hij achter haar mutatie was gekomen. Hij zou namelijk echt niet willen dat ze ineens blauw werd of kieuwen zou krijgen. Ze bevestigde gelukkig dat ze fysieke mutaties niet kon over nemen of dat dacht ze toch. Wauw...tot zo ver het geruststellende. Ze zei echter dat ze geen enkele mutatie honderd procent zou kunnen uitvoeren. ‘I don’t think that’s so bad. If you’ll be able to use every mutation at full power you would be over powerd and a treath to the world. Everyone would see you as a threat.’ Ze zouden haar dan koste wat koste proberen uit te schakelen.
Niet veel later was Alex naar de keuken gegaan om wat te drinken te halen. Ze was ook nog zo vriendelijk geweest om aan Kellin te vragen of hij wat wilde maar misschien met de verkeerde verwoording. De bijnaam viel op zich goed mee, maar toch vond hij het niet echt alles. Kellin kende haar ook nog niet zo lang en het zou vast anders zijn geweest moesten ze elkaar al voor een langere tijd kennen. Het maakte de situatie alleen maar ongemakkelijk en al helemaal wanneer Alex niet wist wat ze moest zeggen. Ze verdween uiteindelijk de keuken terug in om Kellin achter te laten in de kantine. Wat ongemakkelijk speelde hij wat met zijn eigen vingers terwijl hij overwoog om misschien maar terug naar zijn kamer te gaan. De gedachten werd echter verdrongen wanneer dat Alex haar stem vanuit de keuken galmde. Ze had hulp nodig met iets te pakken en Kellin stond maar recht om eens een kijkje te gaan nemen. Zonder al te veel moeiten kon hij aan de glazen aan en overhandigde die dan ook. ‘Here you go.’
