Wat had ze geleerd in die week dat ze hier al was op deze school? Ze had geleerd dat er nog steeds dingen waren die ze nog niet gezien had in haar leven, wat uitzonderlijk was als je al meer dan tweeduizend jaar op deze aardbodem rond wandelde. Maar dat was nou net genoeg voor Jupiter om blijven te geloven in de mensheids creativiteit. Voor de rest had deze school zich nog niets nieuws geleerd, toch geen dingen die ze nog niet eerder had gezien of gehoord. Natuurlijk was er oorlog, er werd afgelopen dagen niets anders dan over gepraat, blijkbaar was één van de docenten aangevallen door iets in de buitenwereld en dat was genoeg om hele de school zo ongeveer in rep en roer te zetten. Er waren meer trainingen en er werd ook meer aandacht aan besteed in de lessen. Jupiter luisterde eigenlijk altijd maar met een half oor naar al die dingen, de enige reden waarom ze hier was en nog niet was weg gevlogen was omdat hier daadwerkelijk heel veel mutanten samen zaten op een klein eilandje … mutanten, met krachten. Ze had nooit eerder zoveel mutanten samen gezien en het was behoorlijk interessant om eerlijk te zijn. Ze had al wel het één en ander gezien wat waard was om hier even te blijven rond hangen.
Er viel een dikke pak sneeuw uit de lucht, wat natuurlijk kerstmis en al nutteloze feestdagen met zich mee droeg. Jupiter was gestopt om te geven om feestdagen al meer dan duizend jaar geleden. Iedere dag had wel een aparte reden om te feesten, de geboorte van een zogenaamde Jesus, laten we zeggen dat ze niet zo gelovig was zoals de meesten hier. Cadeautjes en een kerstboom deden haar dan ook niet veel. Toch had het witte landschap iets, iets wat de hele wereld een ander perspectief gaf om naar te kijken. Het had wel iets vredigs in deze onvredige wereld, al was het maar om ernaar te kijken van achter een raam. Jupiter sloeg haar honingkleurige ogen weg van het raam en keek over haar schouder haar kamer binnen. Het was ergens laat in de middag, het zou dadelijk gaan schemeren, iedereen dacht nu ongetwijfeld aan eten na een zware dag aan lessen volgen. Faye had na haar twee lessen deze morgen geen moeite meer genomen om nog verder de lessen te volgen, waarom zou ze? Waarom zou je lessen geschiedenis volgen als je zelf geschiedenis had meegemaakt, misschien zelf geschreven?
Ze stak haar gsm weg in de achterzak van haar jeans en trok haar leren jasje aan. Ze wikkelde een grijze sjaal om haar nek en liep haar kamer uit. Als ze dan toch over oorlog spraken dan kon ze maar beter ook een beetje trainen om het deel zonder mutaties te handhaven, fysiek vechten. Het was niet omdat ze een vrouw was dat ze het niet kon, in tegendeel, Jupiter had oorlogen bij gewoond … gevochten. De trainingsruimtes waren voor de verandering niet te druk, er waren wel studenten aan het trainen maar het was niet zo overvol als anders, waarschijnlijk door het moment van de dag. Jupiter nam geen moeite sportkleding aan te trekken, ze trok haar sjaal en jas uit zodat ze enkel in een los grijs topje liep. Het wapenarsenaal was hier behoorlijk ruim, alles had je, ze nam twee korte gevechtstokken en draaide ze soepel om haar polsen heen. De gemoderniseerde versie van haar favoriete wapen, speer. En aangezien ze geen bliksem meer mocht gebruiken in trainingsruimtes als hier was het de uitgelegen kans om met dit te oefenen. Ze wandelde naar één van de oefenpoppen en duwde ertegen met haar gevechtsstok. De pop gaf amper mee, er kwam een kleine ongemeende glimlach op haar lippen, echte personen waren zoveel interessanter om tegen te vechten dan poppen, maar goed, ze kreeg enkel wat ze in aanbieding had … Outfit Weapon
