For your eyes only [Storm]

In ripped up jeans got to rule the world

I HAD THE TIME OF MY LIFE, WITH YOU LONG, LONG LIVE ALL THE WALLS WE CRASHED THROUGH HOW THE KINGDOMS LIGHTS SHINED JUST FOR ME AND YOU AND I WAS SCREAMING LONG LIVE ALL THE MAGIC WE MADE EN BRING ALL THE PRETENDERS I'M NOT AFRAID SINGING, LONG LIVE ALL THE MOUNTAINS WE MOVED I HAD THE TIME OF MY LIFE FIGHTING DRAGONS WITH YOU AND LONG, LONG LIVE THE LOOK ON YOUR FACE AND BRING ON ALL THE PRETENDERS ONE DAY, WE WILL BE REMEMBERED ----------------------------------------------

Na de halloweenparty had ze nog meer zin gekregen in dansen dan ooit. Daarom had ze haar danskleren uit de kost gehaald, haar pointes uit de doos gehaald en haar haar samen gedaan. Dansen was haar passie al sinds ze klein was en  nu nog steeds naast zingen en turnen. Alles was mooi te combineren en daar werd ze ontzettend blij van. Sinds ze hier was had ze nog geen tijd gehad om te dansen, maar haar oefeningen was ze wel blijven doen. Het was een soort routine geworden om elke avond haar enkel- en voetoefeningen te doen. Wat wel echt nodig was om op pointes te mogen staan.

Neuriënd zwaaide ze Karlie gedag en nam ze haar iPhone van het schap waar het op lag. Taylor vertrouwde zichzelf niet genoeg om het in haar broekzak te steken of in de buurt van het bed. Voor ze het wist ging ze er nog op zitten of liggen en dan was het bye bye gsm. Terwijl ze door de gangen wandelde met haar spitzen onder de arm spitste ze haar fotoalbum door op zoek een iets geschikt voor Instagram. Vervolgens tikte ze er nog een klein bijschrift bij en ze had haar plicht voor vandaag ook alweer gedaan. Niet dat het als een plicht voelde, Taylor hield van Social Media. Al was het maar om een beetje in contact te blijven met haar fans, met de wereld en om niet gek te worden. Ze wist niet of ze de enigste was, maar soms had ze het contact met de buitenwereld echt nodig. Anders kreeg ze het gevoel alsof zij de enigste overlevende waren van een of andere ramp die de mensheid had uitgeveegd.

Haar hand duwde tegen het koele hout van de deur die toegang gaf tot de danszaal. Toen ze door de deur liep liet ze alles achter, haar gepieker, haar gedachten, haar zorgen. Enkel het gedans mocht mee binnen. Daarom begon ze ook direct met enkele opwarmingsoefeningen om te kunnen starten. Eerst de barre, daarna nog wat sprongen in het midden en toen kon ze het niet meer houden. Alles kriebelde om eraan te beginnen. Eerst zette ze wat klassieke muziek op die haar hart tien kilo lichter liet voelen en de ruimte vulde. Daarna trok ze haar roze schoenen aan. Ze had de lintjes nog maar net vastgemaakt of ze begon al. Eerst trippelde ze wat op en neer om terug te wennen, vervolgens ging ze ervoor. Haar voeten strekte zich automatisch bij elke beweging. Plié's werden perfect afgewerkt, haar oneindig lange benen strekte zich langs haar lichaam uit en vervolgens kwam er een piroutte. x Daarna trippelde ze verder en zo ging het nog wel even door. Tot een geluidje haar deed opschrikken uit haar concentratie. Iemand had gereageerd op haar Instgram. Toen ze het opende zag ze dat het Storm was, de vriend van Devon die ze had ontmoet op het halloweenfeestje. Met een lichte grijns op haar bezweten gelaat beantwoorde ze hem dat hij maar naar de balletzaal moest komen. Vervolgens legde ze het weg en ging ze door met draaien en springen. Ze rende van de ene kant van de zaal naar de andere en gooide haar linkerbeen op om in de lucht te wisselen en op dat been neer te komen. Ze strekte haar lichaam naar beneden, maar ging bijna direct door en gooide haar been omhoog langs haar lichaam terwijl ze opzij hing. x

We are the Kings and the Queens
You traded your baseball cap for a crown
Outfit
Pointes

.Always live before you die.

Normale mensen zouden raar opkijken als er iemand aan dat hoge tempo je voorbij rent maar hier, op Genosha, was dat niet meer dan de normaalste zaak van de wereld. Het was niet zijn mutatie om snel te kunnen lopen maar hij had er wel het uithoudingsvermogen voor. En dat maakte het allemaal zoveel gemakkelijker, het tempo, de snelheid en het feit dat zijn hartslagmeter maar niet begon te piepen omdat zijn hart op het verhoogde maar regelmatige tempo bleef kloppen. Storm rende via de duinen langs het strand, de muziek dreunde in zijn oren en het zweet parelde lichtjes van zijn voorhoofd. Moe? Nee, dus zette hij het laatste stukje terug naar school in met een sprintje. Met die brede grijns van hem kwam hij op het schoolplein tot stilstand. Hij zette zijn handen tegen zijn knieën en keek naar zijn hartslagmeter. Hij drukte de muziek op zijn gsm uit en trok de koptelefoon over zijn hoofd waarna hij tevreden rondom zich heen keek. Dit was een ochtend die Storm nodig had, dit was het soort work out dat een weerwolf op prijs stelde. Dat en het feit dat het nog ruim een dikke drie weken was tot de volgende volle maan zorgde ervoor dat hij helemaal in zijn nopjes naar het schoolgebouw wandelde. ‘Dames.’ Begroette hij een groepje meiden tegen het gebouw met zijn sterke brits accent. Ze vielen gelijk in katzwijm, natuurlijk, wie nu niet.

Op zijn kamer was er geen Devon te zien. Hij legde de koptelefoon terug op het bed van Devon en ging gelijk voor de douche … koud water, geweldig. Gelukkig had hij de lichaamstemperatuur van iemand die te dicht bij de zon had gestaan, met andere woorden, hij had het over het algemeen praktisch altijd te warm. Dus de koude douche deed hem niet veel, morgen zou hij Devon daarop terug pakken. Het idee alleen al bracht hem aan het lachen. Hij had geen lessen voor vandaag dus toen hij aangekleed, in een simpele zwarte jeans en witte T-shirt, terug in zijn kamer kwam zette hij zich achter zijn bureau en nam zijn gsm erbij. Instagram, het leek haast het enige te zijn dat iedereen hier gebruikte en god, wat zaten er plaatjes bij. Zijn vinger stopte met scrollen over de touch screen toen hij langs een foto van Taylor kwam. Feestje? Storm keek over zijn schouder naar het lege bed van Devon en haalde geamuseerd zijn schouders op terwijl hij een reactie typte. Hij schoof zijn gsm weg en begon zich te richten op een taak natuurkunde die hij nog had te maken.

Tot er weer een reactie terug kwam, hij liet zijn voeten van zijn bureau glijden, de scheve charmante Storm glimlach verscheen op zijn lippen toen hij de reactie las. ‘Eens zien waar kleine Taylor uit hangt.’ Zei hij tegen zichzelf terwijl hij de sleutels weg stak in zijn achterzak en de kamer uit liep. Hij had Taylor eerst leren kennen door wat Devon hem had verteld over haar, ze was één van de streepjes op hun blad. Daarna had hij haar leren kennen op het halloweenfeest, niet dat hij zich daar veel van herinnerde. Hij liep naar beneden richting de sporthal die binnen lag en liep langs de specifiek gerichte lokalen tot hij haar zag staan dansen, op pointes dan nog wel. Hij duwde de deur open en bleef tegen de deurpost geleund staan terwijl hij haar bewegingen volgde, ze was waanzinnig, zelf op pointes, en hij wist dat ze niet gemakkelijk waren. ‘Ik hoor veel dodelijk geruchten over pointes.’ Zei hij toen ze haar beweging met alle nauwkeurigheid afwerkte. Hij glimlachte haar toe terwijl hij de zaal binnen wandelde. ‘Taylor.’ Begroette hij haar met een balletachtige buiging. Zie, hij kon er ook wat van …

tag: Taylor --- words: 628 --- notes: - --- outfit: -

In ripped up jeans got to rule the world

I HAD THE TIME OF MY LIFE, WITH YOU LONG, LONG LIVE ALL THE WALLS WE CRASHED THROUGH HOW THE KINGDOMS LIGHTS SHINED JUST FOR ME AND YOU AND I WAS SCREAMING LONG LIVE ALL THE MAGIC WE MADE EN BRING ALL THE PRETENDERS I'M NOT AFRAID SINGING, LONG LIVE ALL THE MOUNTAINS WE MOVED I HAD THE TIME OF MY LIFE FIGHTING DRAGONS WITH YOU AND LONG, LONG LIVE THE LOOK ON YOUR FACE AND BRING ON ALL THE PRETENDERS ONE DAY, WE WILL BE REMEMBERED ----------------------------------------------

Dansen was als ademen voor Taylor, het ging vanzelf. Ze wist dat Karlie er net hetzelfde overdacht en dat was ook een van de vele redenen dat ze zo'n goede vriendinnen waren. Net als het feit dat ze naast elkaar waren opgegroeid, samen turnde en elkaar door en door kende. Zo herinnerde ze zich dat Karlie nog koekjes had gebakken en klaargelegd. Ze was niet helemaal zeker of ze voor haar waren, maar daar ging ze zich niet veel van aantrekken. Eten was eten, of er nu een naam op stond of niet.

Ze was zo opgegaan in het dansen dat ze Storm niet had horen binnen komen. Ze kende hem enkel van het Halloweenfeest, al had ze zo het gevoel dat hij er zich niet meer veel van herinnerde. Taylor daarin tegen wel, ze was best opgewassen tegen wat drank. Natuurlijk had ze ook niet zoveel gedronken als die twee zuipschuiten, al haar hersencellen moest nog niet afsterven. ”Ik hoor veel dodelijke geruchten over pointes,” Storms stem haalde haar volledig uit haar bubbel, maar toch wankelde ze geen enkel moment. In plaats daarvan grijnsde ze naar hem draaide ze een piroutte in zijn richting. ”Ik heb veel dodelijke geruchten over jou gehoord,” Kaatste ze plagend terug, waarbij ze een even sierlijke buiging naar hem maakte. ”Ook een danser? Of was dat gewoon puur geluk?” Lachte ze vrolijk. Taylor was een vrolijk en uitbundige meid en dat zag je dan ook echt wel. In plaats van gewoon naar de muziekinstallatie te wandelen, huppelde ze er praktisch heen. Alle stress was uit haar lichaam verdwenen en zo te zien had Storm ook geen stress. Dat zag ze aan de uitbundige kleuren van zijn aura, die nergens verstoord werden door een grijze kleur. Natuurlijk kon Taylor niet alles zien, maar wel zijn sterkste gevoelens. Dus kwam het erop neer dat Storm bijna even vrolijk moest zijn als haar en dat betekende dus een feestje.

”Zo,” Ze liet zich op de grond vallen langs de installatie die ze net had uitgezet. ”Dus jij had wel zin in een feestje?” Grijnsde ze hem toe toen ze haar hoofd twee tellen optilde en vervolgens verder ging met het losmaken van haar pointes. ”Hopelijk heb je de juiste muziek bij je,” Lachend stond ze op en legde ze haar schoenen liefdevol neer om vervolgens verwachtingsvol naar Storm te kijken. Als iemand een feestje kon maken dan moest hij het wel zijn. Dat bewijs had ze al lang gezien en gehoord.

We are the Kings and the Queens
You traded your baseball cap for a crown
Outfit
Pointes

.Always live before you die.

Om iemand te zien dansen, zo elegant en fijn als Taylor … het was een waar genot voor het oog. Storm kende niet veel van dansen maar hij zag wel dat ze goed was, anders zou ze niet op pointes dansen, want dat wist hij nu wel. Zijn beste vriendin in Londen danste ballet, haar pointes hadden er vaker voor gezorgd dat ze in de zetel lag en Storm haar tenen zat in te tapen en masseren. Er was geen meisje die daar nee tegen zei uiteraard. Hij was één keer naar een toneelstuk geweest, niet meteen zijn manier voor een avond te slijten maar het had iets gehad, iets moois en rustgevends. Dus naar Taylor kijken bracht hem voor een minuutje terug in Londen, in één van de theaters waar hij had gezeten om naar zijn allerbeste vriendin te kijken die over het podium heen schreed, vloog, danste … en ja, ook Storm kon meiden als vrienden zien. Het maakte hem wonderbaarlijk genoeg niet treurig, al minste hij Londen hard. Taylor zien dansen hielp hem er enkel aan herinneren dat er nog zoiets was als thuis, dat niet alles alleen betrekking had tot thuis, dat ook hier dingen waren waar je in kon opleven en van kon genieten. Taylor leek diep weg in haar gedachten, gezogen naar de muziek, opgaand in haar dans. En voor even was Storm dat ook, terwijl zijn bruine ogen ieder detail van haar dansende lichaam in hem opnamen.

Ze werkte haar beweging nauwkeurig af voor ze zich grijnzend naar hem omdraaide. Haar opmerking over zijn dodelijk geruchten deden de glimlach kort wankelen al lukte het hem om hem charmant en vrolijk te houden. Over welke dodelijke geruchten had ze het? Als Devon haar had verteld dat hij een weerwolf was dan hadden ze dringend een eitje te schillen vanavond, of Kat voor dat feit. Er waren maar drie mensen die wisten wat hij was en dat wilde hij het liefst zou houden. ‘En welke dodelijke geruchten mogen dat zijn?’ Vroeg hij nog steeds met die glimlach op zijn lippen. Haar sierlijke buiging beantwoordde ze door één van hem waar hij gelijk een opmerking over kreeg. ‘God nee, dat was puur geluk.’ Lachte hij meteen. Storm had wel wat talenten, dansen, al zeker zo technische dansen als dit hoorden daar niet bij. ‘Ik denk dat ik al mijn tenen breek op die pointes.’ Wees hij richting haar roze pointes. Het beeld ging niet snel weg, Storm op pointes, oh jee, Devon zou lachen moest hij hier aanwezig zijn.

Ze trippelde, huppelde, hoe je het ook wilde noemen, vrolijk naar de muziek. Storm volgde haar, wierp een blik naar zichzelf door één van de grote wandspiegels voor hij terug haar kant uit keek. ‘Jij kwam met het voorstel voor een feestje, ik ben enkel degene die zo ridderlijk is je niet alleen te laten feesten.’ Zei hij haast op een nobel toontje. Ze keek kort naar hem op, grijnzend van oor tot oor. Zou er een dag zijn dat Taylor niet enthousiast was? Lessen niet meegerekend. Waarschijnlijk niet. Hij haalde zijn gsm boven bij haar woorden. ‘Dit is Devon zijn muziek allemaal, aangezien ik geen gsm of muziek bij had toen ik aankwam dus,’ hij zweeg en gaf de gsm aan Taylor. ‘Oordeel zelf maar.’ Greens hij uitdagend. Storm was hier enkel met kleren en kettingen aangekomen, al het kostbare had hij achter gelaten. Gelukkig had hij hier een gsm weten te pakken te krijgen maar al de rest was van Devon, inclusief de muziek die erop stond…

tag: Taylor --- words: 592 --- notes: - --- outfit: -

In ripped up jeans got to rule the world

I HAD THE TIME OF MY LIFE, WITH YOU LONG, LONG LIVE ALL THE WALLS WE CRASHED THROUGH HOW THE KINGDOMS LIGHTS SHINED JUST FOR ME AND YOU AND I WAS SCREAMING LONG LIVE ALL THE MAGIC WE MADE EN BRING ALL THE PRETENDERS I'M NOT AFRAID SINGING, LONG LIVE ALL THE MOUNTAINS WE MOVED I HAD THE TIME OF MY LIFE FIGHTING DRAGONS WITH YOU AND LONG, LONG LIVE THE LOOK ON YOUR FACE AND BRING ON ALL THE PRETENDERS ONE DAY, WE WILL BE REMEMBERED ----------------------------------------------

Totaal op haar gemak en vrolijk lachte ze Storm toe. Dit was haar terrein hier, haar plek. Niet dat ze op andere plekken minder vrolijk zou doen, ze voelde zich hier gewoon totaal zen. ”Een meisjesverslinder, dronkenlap en te knap voor zijn eigen goed zijn er nog maar enkele,” Plaagde ze hem terwijl ze op haar slanke vingers meetelde met twinkelende oogjes van de pret. Ze was altijd al een plaaggeest geweest, daar kon Karlie van meespreken. Vooral als het ging over liefdes, daar kon ze over door blijven gaan. Helaas snapte niet iedereen haar humor altijd even goed.

Helaas had Storm niet zo’n danstalent als de buiging slechts geluk was. ”Storm! Dat had je nu niet mogen zeggen, dan had ik echt geloofd dat je talent had.” Snoof ze. Het was wel jammer, maar misschien dat ze hem enkele moves kon aanleren. Niet dat zij zo geweldig goed was, ze deed het gewoon veel te graag. ”Je kunt het altijd proberen? Al denk ik niet dat je in deze gaat passen,” Ter demonstratie deed ze heel erg sierlijk haar been omhoog om te laten zien dat ze ten opzichten van hem echt heel kleine voetjes had.

Toen ze vond dat Storm genoeg tijd had gekregen om haar voeten te bestuderen huppelde ze naar de muziekinstallatie om die af te zetten en haar pointes uit te doen. Haar gesprek met de jongen zette ze gewoon voort terwijl ze bezig was. ”Een true gentleman!” Knikte ze instemmend, om daarna de gsm, die blijkbaar van Devon was, aan te nemen. Een zien of Devon wel zo’n goede smaak voor muziek had. Terwijl ze aan het prullen was met het kabeltje babbelde ze vrolijk door. ”Had je helemaal niks bij toen je hier aankwam?” Vroeg ze lichtjes bezorgd. Niemand kwam toch zonder spullen aan? ”Zal ik er eens wat goeie muziek opzetten,” Grijnsde ze hem toe toen ze haar hoofd draaide naar hem toe.

Uiteindelijk lukte het om de gsm te verbinden en nodde ze behoorlijk trots met haar hoofd. Toen ze na een trotse glimlach naar Storm op het knopje drukte. Knalde er een onbekend liedje door. Op het schermpje stond, White Noise MNEK x Disclosure en dan een of andere remix. Taylor had veel muziekanten gekent, maar deze niet. Meestal meer het pop genre, omdat ze daar zelf ook in zat. Maar toch kon ze het niet laten om vrolijk met haar heupen mee te swingen. ”Devon heeft smaak!” Grijnsde toen ze heupwiegend Storms richting uit kwam dansen. Met haar ogen nodigde ze hem uit om haar kant op te komen, terwijl er een uitdagende grijns om haar lippen hing. Haar handen liet ze door haar blonde haren gaan en haar heupen swingde mee op het ritme. Het had wel iets en kwam nu meer en meer op gang.

We are the Kings and the Queens
You traded your baseball cap for a crown
Outfit
Pointes

.Always live before you die.

Een meisjesverslinder? Check, daar kon hij aardig weg mee en hij zou zich er ook gewoon niet voor gaan excuseren. Hij was uitermate beleefd en charmant voor ze en het bleek zo te zijn dat de dames dat wel graag eens hadden … mannelijke aandacht. Dus nee, waarom zou hij ermee stoppen als ze het graag hadden en hij het natuurlijk ook graag deed. Dronkenlap? Hij trok een bedenkelijk gezicht bij dat woord. ‘Dat was soort van eenmalig.’ Protesteerde hij meteen. Het was niet dat hij iedere dag dronken was, hij had het enkel na een volle maan en dat was echt iets wat hij recht toe had. Hij moest het één keer kunnen vergeten, gewoon een nacht. Dat het Halloween feestje daar net achter kwam was een toevallig geluk. Niemand had hem die vier dagen daarvoor gemist en dat had hij weer gelijk goed gemaakt op het feest. Te knap voor zijn eigen goed? Dubbelcheck. Er verscheen een charmante scheve glimlach op zijn lippen. ‘Goed om dat te weten.’ Zei hij quasi verbaast, alsof hij het van zichzelf nog niet eens wist dat hij wel knap was. Het was dat en zijn accent dat het compleet maakte, en dat wist hij zelf maar al te goed. Maar hij was blij dat dat de geruchten waren en geen anderen.

Ze noemde hem bij zijn voornaam, er was maar één iemand hier die hem bij zijn voornaam noemde en dat was Nadya. ‘Zeg Hal,’ corrigeerde hij haar meteen, uit automatisme. Hij was haast zijn hele leven Hal genoemd geweest, wat ook perfect kon functioneren als voornaam. ‘Je hoeft niet te liegen hoor, ik weet dat ik behoorlijk slecht ben in ballet.’ Glimlachte hij geamuseerd. ‘Ik kan het aan.’ Hij legde zijn hand ferm over zijn borst in een soort van eerbiedig gebaar. Zijn blik gleed naar haar pointes en dan naar kleine voetjes. Nee, daar zou hij niet in geraken. ‘Als je je er beter bij voelt, mijn beste vriendin terug in Londen deed ballet met pointes. Ik heb ooit eens een weddenschap verloren van haar en heb een hele avond door het huis moeten lopen op het grootste paar pointes die ze had meegenomen van haar school. Dus,’ hij zweeg en gaf haar een veelbetekenend blik. ‘Ik ken er alles van.’ Zei hij ferm. Dat was nog eens een avond uit zijn leven, op pointes, met heel haar en zijn familie die erom zaten te lachen. Maar het was een goede herinnering en die moest hij koesteren.

‘Always.’ Zei hij op een zacht charmante toon. Ja, hij was behoorlijk de gentlemen. Het was ook iets dat er een beetje zat ingestampt bij Storm door zijn vader. Met beleefdheid en klasse kon je het ver krijgen, Storm wist dat, maakte daar ook gebruik van. Al had hij geen flauw idee wat hij er hier mee moest aanvangen anders dan de dames ermee bekoren. Zijn toekomstplannen waren zo goed als in het water gegooid sinds die nacht. Toen hij haar de gsm gaf stelde ze een vraag die hij niet meteen zag aankomen. Hij opende zijn mond maar sloot hem weer en dacht er even over na terwijl ze met de gsm bezig was. Het was een reservegsm van school, Devon had er al zijn muziek naar overgeplaatst zodat Storm in ieder geval iets had. Ja, het zag er maar mistroostig uit. ‘Buiten kleren en de heel hoognodige dingen niet nee.’ Hij zweeg en probeerde te bedenken of dat voldoende was. Maar Taylor was een nieuwsgierig iemand van aard, het zou vast niet voldoende zijn. ‘De rest ben ik kwijt gespeeld.’ Hij haalde zijn schouders op in een nonchalant gebaar hopend dat ze er niet verder over zou door gaan.

Haar voorstel voor goede muziek maakte het allemaal goed. Hij stond naast de installatie en keek nauwkeurig toe hoe Taylor met de gsm op ging en hem in verbinding bracht met de speakers waardoor het liedje plots door de hele zaal galmde. Haar trotse glimlach beantwoordde Storm met een goedkeurend knikje. ‘Ik zou het zelf niet beter kunnen.’ Merkte hij dan ook op. Hij volgde haar met zijn ogen, haar lichaam, haar heupen die heen en weer swingende op de muziek. ‘Wij hebben altijd smaak.’ Stemde hij gelijk in. Ze haalde haar handen door haar blonde haar, wenkte hem dichter te komen en Storm, nouja, hij protesteerde nooit. ‘Ik dacht dat pop meer je ding was maar blijkbaar kan je echt alles aan.’ Greens hij uitdagend terwijl zijn lichaam mee ging met de muziek en hij dichter naar Taylor toe kwam. Een feestje met twee, god, waarom niet …

tag: Taylor --- words: 767 --- notes: - --- outfit: -

In ripped up jeans got to rule the world

I HAD THE TIME OF MY LIFE, WITH YOU LONG, LONG LIVE ALL THE WALLS WE CRASHED THROUGH HOW THE KINGDOMS LIGHTS SHINED JUST FOR ME AND YOU AND I WAS SCREAMING LONG LIVE ALL THE MAGIC WE MADE EN BRING ALL THE PRETENDERS I'M NOT AFRAID SINGING, LONG LIVE ALL THE MOUNTAINS WE MOVED I HAD THE TIME OF MY LIFE FIGHTING DRAGONS WITH YOU AND LONG, LONG LIVE THE LOOK ON YOUR FACE AND BRING ON ALL THE PRETENDERS ONE DAY, WE WILL BE REMEMBERED ----------------------------------------------

Blijkbaar was Storm niet de naam waarmee hij aangesproken wou worden, niet dat het Taylors zaken waren. Toch moest ze zich inhouden om hem er niet direct naar te vragen, maar ze besloot om het beter niet te doen. Zeker door de manier waarop hij haar corrigeerde. "Serieus?" Lachte ze uitbundig na het verhaal over zijn beste vriendin, "Dan wil ik haar heel graag eens ontmoeten!" Jubelde ze opgewonden, terwijl ze de gsm van Hal aanpakte en aansloot. Natuurlijk kon ze het niet laten om een paar nieuwsgierige en heel ongepaste vragen te stellen. "Echt!?" Uitte ze een beetje geschrokken. Zij had haar hele kleerkast meegenomen toen ze naar hier kwam en dat gold ook voor Karlie. "Wel als je ooit nog eens iets nodig zou moeten hebben, laat je me maar iets weten," Stelde ze behulpzaam voor, waarbij ze door de muziek van Devon scrolde. "Wanneer ben je trouwens jarig?" Dan had ze misschien al een verjaardagscadeau, want dit zielige ding kon echt niks buiten misschien wat muziek afspelen, die dan ook door de speakers knalde.

"Ik kan alles aan," Stoefte ze plagend terwijl ze haar tong uitstak. "Show me what you've got!" Giechelde ze tegen hem. Met tweeën een feestje houden leek meer op een gewoon dansmoment, maar haar hoorde je niet klagen hoor. Dansen in gezelschap was zoveel fijner dan alleen!

[[Urg, sorry dat 'ie zo kort is ]]

We are the Kings and the Queens
You traded your baseball cap for a crown
Outfit
Pointes

.Always live before you die.

Tuurlijk dat Taylor zijn verhaal over Camille geweldig zou vinden. Net als Camille het verhaal geweldig zou vinden dat hij op school zat met Taylor, een icoon voor iedere muziek fan. ‘Ze zou je ook graag eens ontmoeten, en niet alleen voor het balletonderdeel van dit alles.’ Knikte hij naar de pointes. Camille was een grote muziek fan en ze loodste Storm vaak mee naar concerten als haar vriendinnen er niet bij konden zijn. Dat zorgde ervoor dat Storm behoorlijk wat concerten had bijgewoond die eigenlijk niet zijn muzieksmaak waren dat omdat Camille hem een schuldgevoel in praatte die hij als beste vriend zijnde niet kon negeren. Voor iemand anders zou hij wel niet zo gewillig zijn geweest om mee te gaan naar een concert van iets dat hij niet meteen aantrekkelijk vond om naar te luisteren, niet dat hij er moeilijk in was. Maar ja, hij had samen met Camille in een concert van Taylor gestaan en de enige reden waarom hij niet zo dramatisch deed over haar aanwezigheid hier was omdat hij wist dat niet iedereen dezelfde normen van aandacht wilde. Al kon hij zich voorstellen dat Taylor het stiekem wel leuk vond, ze leek al een even actief iemand als Kat was. ‘Wij hebben ooit eens op een concert van je gestaan, letterlijk, ik dacht dat ze over hoofden zou lopen om bij jou te geraken.’ Glimlachte hij bij de herinneringen van zijn overenthousiaste beste vriendin om dat specifieke concert. Dus nee, Camille zou het ook niet erg vinden om Taylor te ontmoeten.

Ze trapte erin, dat hij de rest van zijn spullen was kwijt gespeeld. Ergens zou hij zich daar schuldig over moeten voelen maar dat deed hij niet, dit was zoveel beter dan de waarheid. Een waarheid die hij niet zomaar over zijn lippen zou laten rollen of tenzij hij het wederzijdse gelijkenissen of het vertrouwen ervoor had. ‘Ik ga je niet lastig vallen met mijn noden, daarnaast gebruik ik de helft van Devon zijn spullen voorlopig en hem hoor ik nog niet klagen.’ Glimlachte hij gelijk. Al zou het wel eens tijd worden dat hij zijn eigen laptop, koptelefoon, deftige gsm en muziek had, hij wist alleen niet hoe hij zijn spullen moest laten overkomen uit Londen zonder er argwaan bij te wekken. Alhoewel, zijn spullen achter laten was al argwaan genoeg. Haar vraag over wanneer hij jarig was deed hij zijn wenkbrauwen fronsen. ‘Eind juni, nog even op je tanden bijten en dat geef ik je een awesome feestje met meer dan twee mensen.’ Knipoogde hij meteen.

Ze kon alles aan, goed, dan was hij niet alleen want hij kon ook alles aan … bijna alles in ieder geval. Toch wat betrof dit soort dingen. Het laatste feestje was Halloween geweest en hij had geen idee gehad van wat hij daar had uitgestoken, dus eigenlijk telde het niet. Zijn lichaam vond wel veel te gemakkelijk het ritme op de muziek, alsof er helemaal geen zes maanden tussen hadden gezeten. Blijkbaar had zijn lichaam meer onthouden dan enkel dat transformeren. Hij bewoog naar haar terwijl hij even voor een moment volledig op ging in de muziek. Haar gegiechel werkte in een zekere zin aanstekelijk, want het zorgde voor een enorme glimlach op zijn eigen lippen. Toen hij dicht genoeg bij haar was tikte hij zijn vinger heel kort onder haar kin voor hij op de dansvloer gleed, een meter ofzo verder en de overdreven kinderachtige danspasjes boven haalde, je weet wel, duikmoves en fancy elvismoves. ‘Doe ik het goed?’ Riep hij grijnzend boven de muziek uit …

tag: Taylor --- words: 593 --- notes: - --- outfit: -