Onderwerp: Re: Almost is never enough vr dec 04, 2015 5:19 pm
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Als ze hem mocht porren, was het maar zo fair dat hij het ook terug mocht doen, right? En ze zag het helemaal niet aankomen aangezien ze haar handen voor haar ogen had. Ghehe, best gemeen, maar toch, hij kon het niet laten. Ze lachte en greep zijn hand vast om hem te stoppen. “Dat kietelt!” Zei ze, waarna ze hem waarschuwend aan keek en zijn hand weer los liet. "You don't say?" Plaagde hij, maar hij hield zich verder wel braaf. Meer nog, hij slaagde er zelfs in om zowaar een film uit te kiezen, en dat in minder dan 3 minuten. Daar kon zij duidelijk nog iets van leren ja. “Aah die is wel leuk, vooral grappig” Zei ze, en hij keek haar even met een trotse blik aan. "Da's zo slecht nog niet hé, voor iemand die nooit films kijkt", Grijnsde hij. Hij liet toe dat ze de film op zette en toen tegen hem aan kwam liggen. Als vanzelf sloeg hij zijn arm om haar heen, nam nog even haar dekentje en wikkelde haar er in als een ware burrito. Zo zat Adelyn namelijk ook graag, dus hij dacht niet dat hij er veel mis mee kon doen, right?
De film was nog niet eens zo heel lang bezig en het begon al raar te worden. Een man die zich verkleedde als een dik, oud vrouwtje? Om zo een huis binnen te dringen?? Okay, hij wist niet of het weird was of gewoon geniaal. De jongen moest af en toe zacht lachen om zijn acties. Right, de humor ook weer. "Serieus, ik zou zelfs niet in zo'n pak kruipen als ze me een miljoen dollar gaven, jij?" Grinnikte hij toen de kerel bijna voor de zoveelste keer zijn evenwicht verloor omdat het pak waarschijnlijk echt super veel woog.
Onderwerp: Re: Almost is never enough za dec 05, 2015 1:15 pm
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
Ze wist wel dat ze hem ook had gepord maar de por die ze kreeg in haar zij werkte wel erg op haar lachspieren. Ze waarschuwde hem met haar blik. "You don't say?" zei hij plagend maar thank god dat ze geen kietel-aanval kreeg en dat hij snel weer naar de tv keek en niet meer in haar ogen. Seriously, die kriebeltjes wilde ze niet. Besides, ze moesten nog een film kijken want Charlie had te weinig uren van zijn leven films gekeken. Ze liet hem eentje kiezen want zelf was ze er niet goed in, wat blijkbaar grappig was. Charlie had Big momma’s house gekozen. "Da's zo slecht nog niet hé, voor iemand die nooit films kijkt" zei hij en ze knikte ook even trots. “Jaa dat zeker, wel echt een pre-historische film maar niet slecht” zei ze en grinnikte even. Het was wel zo, die film was er lang voordat ze geboren was. Maar dat maakte het nog niet minder grappig. Dus het waren wel even childhood memories voor haar.
Ze had de film aan gedrukt en lag ondertussen al fijn tegen Charlie aan. Ze vond het heel grappig om de film weer te zien want het was lang geleden geweest, maar ze wist gek genoeg alles nog. Dat hij een soort undercover ging als een dikke oude vrouw? Hoe kwam je erop? "Serieus, ik zou zelfs niet in zo'n pak kruipen als ze me een miljoen dollar gaven, jij?" vroeg Charlie waarom ze even moest lachen. Want ze kreeg meteen het plaatje in haar hoofd van hoe hij eruit zou zien in zo’n pak. “Aawh jammer ik zou me kapot lachen als jij in zo’n pak gaat. Ik zou het wel doen, gewoon voor de lol” zei ze en giegelde er nog even om. “Maar ik zou nooit zo goed in mijn rol kunnen blijven als hem” merkte ze daarna op. Want hij bleef wel goed in zijn rol als Big momma, op sommige momenten na maar dat maakte het juist zo grappig. En de scene met de bevalling die ze vroeger zo disturbing vond begreep ze toch net iets beter. “He's in loovvee with Sherry” zei ze vrolijk op een stukje waarop dat weer lekker obvious was en keek even naar Charlie. Het was zo cliché maar liefde overwon toch alles.
Onderwerp: Re: Almost is never enough zo dec 06, 2015 2:41 pm
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Na zeker wel tien minuten hadden ze dan eindelijk een film op gezet. Nieuw record jonges, alles. “Jaa dat zeker, wel echt een pre-historische film maar niet slecht” Zei ze nadat ze hem even trots had aangekeken. De jongen grinnikte even geamuseerd. "Met veel dingen is het zo dat hoe ouder ze zijn, hoe beter ze zijn. Zoals wijn of whiskey", Merkte hij op. Yup, zijn keuze was toch echt de beste geweest. Nu goed, of hij echt zou moeten lachen, was nog maar te zien. Alhoewel, hij was nog niet eens zo heel lang of hij zat al te lachen. De humor zat best goed. Het was nu niet dat hij ook compleet humorloos was, verre van eigenlijk, zijn humor was gewoon speciaal. En op de een of andere manier vond hij dit echt vet grappig. Voor Lorise was het niet de eerste keer dat ze de film zag, maar ze moest er wel ook om lachen, iets wat hij wel leuk vond om te horen aangezien hij dit liever had dan dat ze aan het huilen was.
“Aawh jammer ik zou me kapot lachen als jij in zo’n pak gaat. Ik zou het wel doen, gewoon voor de lol” Zei ze giechelend. “Maar ik zou nooit zo goed in mijn rol kunnen blijven als hem” Vervolgde ze, en hij knikte instemmend. "Helaas hebben we hier niet zo'n pak", Grijnsde hij. Zoveel te beter eigenlijk voor hem, want hij kende dat al, dan zou Lorise het aan Adelyn vertellen en als zij het zou vragen, zou hij het nog doen ook. “He's in loovvee with Sherry” Zei ze vrolijk toen Sherry en Malcolm overduidelijk close aan het doen waren. "Dat kan zelfs ik zien", Merkte hij met een grijnsje op. De film liep waarschijnlijk al naar zijn einde toe, aangezien er nu wel veel dingen uitgeklaard werden en het ‘happy ending’ gevoel al aan de kijker werd gegeven door een reeks random gebeurtenissen.
Onderwerp: Re: Almost is never enough zo dec 06, 2015 10:02 pm
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
Hij had een leuke film uitgekozen dat moest ze toegeven. Vooral grappig, en dat was wel goed want dat vrolijkte haar wel op. De film was wel heel oud, dat zei ze er wel nog even bij. "Met veel dingen is het zo dat hoe ouder ze zijn, hoe beter ze zijn. Zoals wijn of whiskey" zei hij waarbij ze even verbaasd keek. “Echt?” vroeg ze want ze wist niet zoveel van dat soort dingen. “Sorry ik drink bijna nooit” zei ze en haalde even haar schouders op. Ze was nooit echt dronken geweest of aangeschoten. Ze hield wel van feestjes toen ze in Denver woonde en ze ging wel vaak uit, maar ze vermaakte zichzelf prima zonder te drinken. Maar ze gebruikte ook wel vaker haar mutatie dus waarom zou ze drinken? De ‘liefde’ die ze kreeg was in haar ogen beter dan alles.
Net als dit, gewoon film kijken en tegen iemand aan liggen. Er was niets wat ze liever deed dan dan, naja niets was een groot woord. Tuurlijk waren er dingen waar ze stiekem nog sterker naar verlangde. En ja dat was iets anders dan Charlie in zo’n pak zien, ook al leek dat haar ook geweldig. "Helaas hebben we hier niet zo'n pak" zei hij en ze trok even een pruilipje “Jaa jammer” zei ze zielig maar lachte kort daarna wel weer om een actie in de film. Ze merkte wel hoe ze sommige humor in de film na al die jaren pas begreep, puur omdat ze ouder was. Voor haar was het gewoon de grappige man in het vrouwen pak die dan later verliefd werd op die ene vrouw. "Dat kan zelfs ik zien" zei Charlie en ze grinnikte even. “Ja haha, maar het is ook wel erg duidelijk” zei ze en de film liep een tijdje daarna tot een einde. Na het einde voelde ze zichzelf toch een stuk vrolijker. Maar dan zat de netflix en chill er wel op.Ze ging overeind zitten en draaide haar rug naar de tv zodat ze tegenover Charlie zat. Ze vond het wel leuker om hem aan te kijken als ze tegen hem praatte. Ze wist dat het haar misschien helemaal niet haar zaken waren maar ze wilde het toch vragen. “Charlie..” begon ze en lachte een beetje twijfelachtigl want het klonk zo stom in haar hoofd. “Ik weet dat je ‘geen gevoelens’ hebt zegmaar..” ging ze verder en omg het klonk ook echt stom. “Maar kan je.. uhm nee, denk je dan ook nooit aan.. je weet wel, aan netflix en chill?” kwam er uit met een verward toontje met een grinnikje om het een beetje weg te lachen. Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan.
Onderwerp: Re: Almost is never enough zo dec 06, 2015 11:09 pm
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Zelfs als er zo’n pak op het eiland was te vinden, dan zou hij er echt niet in kruipen. Nope, hij zou nog eerder in het holst van de nacht op staan om het ergens van een klif te gaan gooien. Hoe minder er het risico was dat hij ooit in zoiets zou moeten kruipen, hoe beter. Al deed hij wel even alsof hij het super erg vond natuurlijk. “Jaa jammer” Bevestigde Lorise sad, al schoot ze gauw genoeg weer in de lach door de film. Beter ook, anders had hij weer een kietel aanval moeten inzetten en ja dat ging niet goed aflopen. De conversatie ging natuurlijk weer naar haar lievelingsgebied; namelijk de liefde. Het was dan ook best obvious dat Malcolm een dikke crush had op Sherry. “Ja haha, maar het is ook wel erg duidelijk” Zei ze, waarna hij even knikte en de film verder uit keek. Het einde kwam als verwacht best snel, waarna de credits over het scherm begonnen te lopen.
Lorise draaide zich ondertussen om, ging in kleermakerszit tegenover hem zitten en keek hem vervolgens aan. “Charlie..” Begon ze, waarna ze even giechelde. “Ik weet dat je ‘geen gevoelens’ hebt zegmaar..” Vervolgde ze, waarbij hij haar even afwachtend aan keek. “Maar kan je.. uhm nee, denk je dan ook nooit aan.. je weet wel, aan netflix en chill?” Vroeg ze uiteindelijk, en hij schoot in de lach. "Lorise, echt, hou op", Lachte hij, waarbij hij bijna van het bed viel door het lachen. "Je hebt me toch gekust? Hoe zou ik weten wat ik moest doen als ik dat nog nooit gedaan had?" Kaatste hij terug. Ja, dat zou wel duidelijk zijn, of niet? "Dus yeah, ik chill af en toe wel een keer ja", Bekende hij toen, waarbij hij spontaan toch een beetje moest blozen. How damn, wat was deze rotzooi nu weer?
Onderwerp: Re: Almost is never enough ma dec 07, 2015 12:09 am
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
Tijdens de film waren ze af en toe wat aan het praten maar ze moest toch vooral lachen om de film. En het idee van Charlie in zo’n pak liet haar ook lachen. Als dat toch zou kunnen.. Ze zou echt nooit meer kunnen stoppen met lachen. Hij was zo serieus en stoer en dan zou hij een grote dikke oude vrouw zijn, werkelijk hilarisch. Niet dat ze niet helemaal stuk zou gaan als ze zelf in zo’n pak moest hoor, zo was ze dan ook wel weer. In de film was het gedeelte al gekomen dat alles weer goed kwam en er een einde aan kwam. Nadat de aftiteling begon draaide ze haar rug naar de tv zodat ze Charlie aan kon kijken tijdens het praten.
Want ze had ook wel een erg rare vraag. Ze wist het namelijk niet helemaal en gek genoeg wilde ze daar wel verduidelijking voor. Dus.. Nadat ze de vraag al had gesteld in haar hoofd en het heel stom klonk vroeg ze het ook nog aan hem. Serieus, Lorise was echt een heldin op sokken maar als het ging om rare vragen stellen durfde ze alles aan. Soms wilde ze dat ze dat niet had, want dat voorkwam dit soort momenten. Charlie schoot in de lach door haar vraag, want blijkbaar was ze weer heel grappig. Ze had hem nog nooit zoveel zien lachen, eerder om het kiezen van de film en hierbij weer. Niet dat ze het erg vond, nee hij lachte heel leuk. “Lorise, echt, hou op” zei hij en ze lachte mee. “Sorryyy” zei ze lachend en legde haar handen op haar ogen die ze naar beneden liet glijden en op haar wangen hield. "Je hebt me toch gekust? Hoe zou ik weten wat ik moest doen als ik dat nog nooit gedaan had?" Legde hij uit en ze zuchtte even want daar had hij wel een punt. Oh please Lorise, waarom had je daar niet eerder aan gedacht. "Dus yeah, ik chill af en toe wel een keer ja", Zei hij waarbij ze even in zijn ogen bleef kijken, ja daarmee had ze het antwoord. “Oke ja, ik was gewoon benieuwd” zei ze en haalde haar hand door haar haren. “Het is niet dat ik er iets achter zoek..” Zei ze en keek hem met een klein grijnsje aan. Leugens Lorise leugens.. Maar sshh.
Onderwerp: Re: Almost is never enough ma dec 07, 2015 12:59 am
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Okay het was wel weer heel typisch dat zij met zo’n vraag moest komen aanzetten. Serieus, en dan nog de manier waarop, hij lachte zich kapot. Dit was het beste ooit, nog beter dan alle blunders van in de film. En dan nog bedenken dat hij amper lachte, dat hij eigenlijk de meest harde steen was die er op dit hele eiland te vinden was.. Right. “Sorryyy” Bracht Lorise uit nadat hij in de lach was geschoten. Hij kalmeerde zichzelf genoeg om uiteindelijk te kunnen antwoorden. “Oke ja, ik was gewoon benieuwd” Zei ze. “Het is niet dat ik er iets achter zoek..” Vervolgde ze, waarna hij haar even aan keek met een 'ik heb je wel door' achtige blik. Er was serieus wel een reden waarom ze dit vroeg, en waarom ze gewoon over het algemeen over ‘netflix en chill’ was begonnen, of niet soms?
Charlie keek haar even bestuderend aan met zijn blauwe ogen, vroeg zich af of hij er op moest in gaan of niet. Was dat niet een beetje idioot tho? Ten eerste zou hij haar hart alleen maar meer breken, en ten tweede was Roméo nog niet eens 24 uur verdwenen.. Maakte hem dat niet een enorme d-bag? Langs de andere kant, waarom zou hij daar om geven tho? Roméo was degene die zo dom was geweest om weg te gaan.. En hij zou degene zijn die zo dom was om daar iets mee te doen. Maar alleen als Lorise het ook wou tho. "Vind je me goed tho? I mean, in hetgeen.. Wij deden toen?" Vroeg hij, minstens even awkward als Lorise daarnet. “Het is niet dat ik er iets achter zoek”, Zei hij toen met een scheef grijnsje, haar woorden van daarnet herhalend.
Onderwerp: Re: Almost is never enough ma dec 07, 2015 11:20 am
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
Moest ze zich schuldig voelen tegenover Roméo? Hij was eigenlijk net weg en ze lag al knus tegen iemand anders aan. Maar wat kon ze eraan doen? Ze werd alleen maar verdrietig als ze aan hem dacht, en bij Charlie zijn hield haar gedachten weg van Roméo. Waarvan ze wel zeker wist dat hij niet terug zou komen. Hij had zelfs tegen haar gezegd dat ze zichzelf niet moest tegenhouden om met iemand anders te gaan. Wie weet, misschien zat Roméo alweer met een ander meisje te flirten, ze had nog nooit meegemaakt dat zijn charmes niet werkten. Dus net als het happy end van de film zocht ze net als de filmcliché’s steun bij iemand waar ze eerder ook al een crush op had gehad. Eigenlijk andersom, hij had haar gevonden maar dat maakte niet uit. Het kwam op hetzelfde neer. En dat was bij iemand anders zijn om de pijn te verlichten. Maar dat die persoon Charlie was, maakte het wel lastig.
Ze had hem nogal een rare vraag gesteld, volgens haar gedachten. Charlie moest er om lachen maar gaf wel serieus antwoord. Wat ze er mee wou bereiken, dat was de vraag. Ze zei wel dat ze er niks achter zocht, om hem niet stiekem op ideeën te brengen. Want ze kreeg zelf wel ideeën als hij zo naar haar keek. Ze werd er stil van want ze wist niet wat ze moest doen, ze wist niet wat ze wilde doen. "Vind je me goed tho? I mean, in hetgeen.. Wij deden toen?" vroeg hij en ze begon te glimlachen als ze eraan dacht. “Het is niet dat ik er iets achter zoek” zei hij op dezelfde manier als hoe ze dat zelf had gedaan.Waardoor ze geen twijfels meer had. Ze beet even op haar en deed alsof ze moest nadenken. “Hmm.. ik was niet met je mee gegaan naar de kelder als je niet goed was geweest” zei ze met een grijnsje. Lorise verplaatste zichzelf en zette haar knieën naast haar zijn lichaam zodat ze op zijn heupen zat. “Ik denk dat ik me dat niet meer zo goed herinner” zei ze met een uitdagende blik en boog haarzelf over hem heen waarbij ze hem aan bleef staren. Haar lippen zo dicht bij dat ze bijna de zijne raakten. Als dat niet duidelijk was, dat wist ze niet wat wel..
Onderwerp: Re: Almost is never enough ma dec 07, 2015 12:32 pm
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Er zat toch echt wel een reden achter het feit dat ze over dit onderwerp was begonnen, dat kon toch niet anders? Was het een subtiele hint? Damn, het moest wel een stille hint zijn.. En hij wou er wel op in gaan. Wie zou dat niet doen? Het was niet omdat hij niet veel emoties had dat hij het niet fijn vond om met een meisje rond te hangen. Het probleem was gewoon te vaak dat zo’n meisje dan teveel van hem verwachtte, dat hij gevoelens zou krijgen en blablabla. Maar Lorise wist goed genoeg dat dat bij hem niet zo zou lopen, en toch zette ze zelf de stap in die richting.. Dus waarom zou hij die kans dan laten schieten? En hij had zo zijn eigen manier om uit te zoeken of dat echt was wat ze wou. Zolang ze niet met Roméo in haar hoofd zat de hele tijd, vond hij het niet eens zo erg dat ze eigenlijk nog maar net weer single was.
Lorise dacht even na over zijn vraag. Nu ja, of ze deed alsof, dat kon natuurlijk ook. “Hmm.. ik was niet met je mee gegaan naar de kelder als je niet goed was geweest” Antwoordde ze uiteindelijk, waarop hij even moest grijnzen. Ineens verplaatste ze zich, zodat ze met haar knieën langs zijn lichaam zat en steunde op zijn heupen. “Ik denk dat ik me dat niet meer zo goed herinner” Vervolgde ze, waarna ze over hem heen boog. Haar lippen raakten de zijne al bijna, okay, dus ze wou dit wel heel duidelijk ook. "Wacht, ik help wel even", Zei hij geamuseerd, waarna hij de kleine afstand helemaal deed verdwijnen en zijn lippen op die van haar drukte. Verbazend genoeg was er helemaal geen protest te horen, maar hij was er ook niet boos om tbh. Charlie liet zijn handen naar haar bovenbenen gaan, langzaam omhoog onder haar shirt, tot hij bij haar heupen aan kwam. Speels beet hij even op haar onderlip en keek haar toen weer aan. "Weet je 't weer?" Vroeg hij plagend, terwijl hij de topjes van zijn vingers over haar huid liet glijden.
Laatst aangepast door Charlie Garroway op di dec 08, 2015 5:16 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Onderwerp: Re: Almost is never enough ma dec 07, 2015 11:32 pm
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
Lorise had de hele tijd al tweestrijdige gedachten gehad over Roméo, over wat ze nu moest denken en was het goed of slecht. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ze hem moest vergeten. Ze wilde niet aan hem denken bij alles wat ze deed, hij zal er niet meer zijn voor haar ook al deed het aar pijn. Het was niet dat als hij ineens weer op het eiland zou komen en haar terug wilde, dat weer naar hem terug zou gaan. Hij had haar daarvoor veel te veel pijn gedaan met zijn vertrek. Naja, en Charlie had haar tranen gedroogd en toevallig had ze al een liefdes verleden met Charlie die ze nooit zal vergeten. Dus, ze had deze beslissing misschien helemaal niet gemaakt als ze hier met iemand anders had gezeten.
Ze hadden allebei wat vragen gesteld, waar ze niks achter zochten.. Lorise had zich afgevraagd hoe het zat met hem en netflix chill, en Charlie had simpelweg gewoon gevraagd of ze hem goed had gevonden, die ene keer dat ze hem had betoverd. Lorise veranderde van plek en boog haar lichaam dat van hem. Ze wist het ineens niet meer zo goed, hoe hij was geweest. "Wacht, ik help wel even" zei hij en haar hart begon wat sneller te kloppen toen zijn lippen de hare raakten. Haar handen gingen naar zijn buik waarbij ze de rand van zijn t-shirt vast pakte. Hij eindigde zijn kus op dezelfde manier waarop ze het kon herinneren, namelijk door speels op haar lip te bijten. "Weet je 't weer?" vroeg hij. Lorise knikte zachtjes en keek hem daarna aan met blik die hunkerde naar meer. “Maar volgens mij kun jij veel meer, waar ik niks van weet” zei ze verleidelijk en drukte nog een kus op zijn lippen. Ze had al zijn shirt vast dus ze trok het ding maar meteen over zijn hoofd waardoor ze goed zijn bovenlichaam kon bewonderen. Zijn aanraking maakten haar gek en ze trok niet snel daarna haar eigen trui ook over haar hoofd en gooide het naast haar bed neer. Het was toch wel duidelijk waar dit heen ging. Waarbij ze meteen realiseerde dat ze in haar kamer zaten, waar ze ook nog roommates had. Ze klom van Charlie af en liep naar de deur, ze hadden nooit de deur op slot want dat was nooit nodig, maar het leek Lorise toch een beter idee om dat in deze situatie wel te doen. Lorise liep met sierlijk swingen heupen weer terug naar hem toe waarna ze hem weer uitdagend aan bleef kijken.
Onderwerp: Re: Almost is never enough di dec 08, 2015 12:08 am
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Eigenlijk vond hij de richting die deze situatie uit ging niet eens zo heel erg. Ze ging er op in en dat wou zeggen dat zij het ook wou, waardoor hij er dus geen schuldgevoelens over zou krijgen. Als ze hem wou gebruiken om Roméo uit haar hoofd te zetten, dan wou hij haar wel helpen.. Zeker op deze manier, ghehe. Want het was sowieso wel een win-win situatie. Op het moment dat hij zijn lippen op die van haar drukte, voelde het alsof er nooit ook maar iets tussen de eerste kus en deze had gezeten. Alsof het al die tijd op pauze had gestaan en nu weer verder werd afgespeeld. Deze keer voelde hij natuurlijk niet zo intens alle liefde en was hij zich veel meer bewust van wat hij deed, maar hij genoot er wel van, dat was een feit. Dat liet hij dan ook wel merken door eventjes speels met zijn handen over haar lichaam te glijden.
Charlie stopte even om haar te vragen of ze het nu weer wist. Ze grinnikte even en keek hem toen aan met een verlangende blik. “Maar volgens mij kun jij veel meer, waar ik niks van weet” Reageerde ze, waardoor hij even geamuseerd lachte en zo onschuldig mogelijk keek. Veel hielp het niet tho, want ineens trok ze zijn shirt over zijn hoofd en voelde hij haar zachte dekens over zijn huid strijken. Het duurde ook niet zo heel lang voor ze haar eigen trui ook uit trok. Eventjes liet hij zijn ogen onbeschaamd over haar lichaam glijden. Vervolgens liet ze hem alleen, om naar de deur te lopen en die op slot te draaien. Well, als hij de hints nu nog niet had gesnapt, dan was dit wel overduidelijk.
Lorise kwam terug met een uitdagende blik in zijn ogen, en Charlie kwam een beetje overeind. Hij nam haar hand vast en trok haar in het bed, waarna hij met zijn bovenlichaam over het hare ging hangen. Hij liet zijn vingertoppen langs haar kaak strijken en keek haar met een blik vol lust aan. "Kleine, onschuldige Cupid is dus niet helemaal onschuldig", Zei hij plagend, waarna hij haar opnieuw kuste en zijn tong even langs haar onderlip liet gaan. Zijn hand gleed ondertussen verkennend langs haar lichaam, terwijl hij af en toe wat meer druk zette om haar een beetje te teasen.
Onderwerp: Re: Almost is never enough wo dec 09, 2015 12:26 am
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
De film was afgelopen dus het was gedaan met het netflix gedeelte. Lorise gaf hem wel wat hints maar het was de vraag of hij er iets mee ging doen. Ze begreep wel waarom hij zich zou niks zou doen tot dat hij bevestiging had van haar. Ze was heartbroken door een jongen die waarschijnlijk niet meer terug kwam. Er zouden maar weinig jongens zijn die nee zouden zeggen tegen haar helpen om hem te vergeten, als temorary fix. Maar Charlie was niet zoals normale jongens, waardoor ze even twijfelde of hij daar ook geen nee tegen zou zeggen. Ze kreeg het antwoord waarop ze gehoopt had en ze merkte dat Charlie haar ook al door had.
Het werd ook wel snel duidelijk dat ze allebei wisten wat er zou gebeuren. Lorise zou zichzelf geen liefdes expert kunnen noemen als ze niet wist hoe ze iemand kon verleiden. Ze mocht er zelf dan wel goed in zijn maar Charlie wist ook goed hoe hij haar moest teasen. Wat er wel voor zorgde dat zijn shirt en haar trui al snel niet meer in de weg zaten. Het idee dat er een kans bestond dat Adelyn of Arianna eigenlijk altijd binnen konden komen, waar niet een goed idee dus ze draaide ze deur op slot. Daarna terug naar Charlie, en dat natuurlijk niet met haar gewoonlijke vrolijke loopje wat je een soort huppelen kon noemen. Lorise werd weer terug in bed getrokken waarbij ze onder hem kwam te liggen. Ze verdwaalde even in zijn ogen vol lust en haar handen gleden over zijn rug terwijl zijn vingertoppen langs streken. “Kleine, onschuldige Cupid is dus niet helemaal onschuldig" zei hij waardoor ze even breed grijnsde voordat zijn lippen de hare weer raakten en ze een bepaald ritme aanhield voor een wat langere kus tot dat ze langzaam haar lippen sloot en hem weer aankeek. “Shh niet doorvertellen” zei ze zachtjes met een grijns en drukte een vinger tegen zijn lippen waarbij ze met haar andere hand haar vingers door zijn haar streek en langs zijn buik naar beneden om de gulp van zijn broek los te maken.
Onderwerp: Re: Almost is never enough wo dec 09, 2015 1:18 am
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Dit was toch echt wel het stereotype netflix en chill moment tbh. Niet dat hij ooit had gedacht dat het tot zoiets zou komen vandaag. Hij had de intentie niet gehad zelfs niet op het moment dat hij naar haar kamer was mee gekomen met een smoesje. Hij was meegekomen omdat hij oprecht wou dat ze vrolijker was, iets waar hij veel voor over had. Dat het hier op was uitgedraaid, was een plot twist van het lot geweest. En waarom zou hij dat af slaan? Geen enkele gezonde jongen zou dat doen, zeker niet bij iemand als Lorise. En ergens was hij wel benieuwd naar haar meer gedurfde kantje. Ze was altijd zo onschuldig en cute, en dat betekende vaak net het tegenovergestelde in situaties als deze. Of hij gelijk zou krijgen, zou hij wel nog zien, maar eigenlijk twijfelde hij er niet echt aan.
Haar handen over zijn rug gaven hem een korte rilling, de lange kus die volgde nog meer. En hij was in staat om het ook daadwerkelijk te voelen, de passie, het verlangen. Er was gewoon geen verliefdheid, maar dat betekende niet dat hij geen respect had voor haar als persoon. Hij was nu eenmaal gewoon wat softer geworden, en eigenlijk kon hij daar best mee leven. Lorise brak de kus zachtjes af, legde vervolgens aar vinger op zijn lippen. “Shh niet doorvertellen” Zei ze, en hij grinnikte even. "I can keep a secret", Grijnsde hij, terwijl hij voelde hoe ze nogal snel zijn broek open wist te krijgen. Iemand hier had ervaring. Dus ze had wel een naughty kantje. Charlie hielp haar een handje en schoof zijn broek over zijn heupen, waarna hij haar opnieuw passioneel kuste en ondertussen zijn hand langs haar ribben naar haar heup liet glijden. Ook haar legging moest er aan geloven en viel op de grond.
Vervolgens rolde hij om, trok haar bovenop hem en trok het deken over hen heen. Kwestie van warmte enzo. Hij beet plagend in haar nek terwijl hij zijn hand over haar rug liet gaan. Vanaf hij het slotje van haar bh had gevonden, klikte hij het simpel open. Uitdagend keek hij haar aan, grijnsde toen scheef. Ohja, hij zou er wel even voor zorgen dat ze de komende dagen niet te veel aan die Roméo knul moest denken.
Laatst aangepast door Charlie Garroway op do dec 10, 2015 12:53 am; in totaal 1 keer bewerkt
Onderwerp: Re: Almost is never enough do dec 10, 2015 12:34 am
the other time you made me dance but now I act insaneI try to find a reason and I try not to be strange
Het was niet zo ze dit gepland had, ze had gewoon een soort van verlangens naar hem opgebouwd in de tijd die ze al hadden doorgebracht. Ze voelde zich eerst wat schuldig over haar gedachten maar later zag ze niet de reden om haar schuldig te voelen. Ze had het punt wel bereikt waarbij het haar allemaal niks meer uit maakte. Ze was er toch nooit goed in geweest om tegen haar gevoel in te gaan. Dus ze liet zichzelf gewoon gaan en hield ook niet meer in. Zo zag Charlie wel een andere kant van haar. Het was een soort gevolg op wat ze hadden in de kelder toen. Maar nu zonder mutaties, ze dacht er niet eens over na om haar lovingtouch te gebruiken, maar dat was ook totaal overbodig.
Lorise was niet onschuldig als het ging om dit soort situaties. Maar dat vond hij vast niet erg toch? Ze mocht dan wel niet de dapperste te zijn, of überhaupt stoer. Hierbij was ze totaal niet verlegen. Ze kon haar handen niet thuis houden. Niet dat dat nog mogelijk was met Charlie. Een langere kus volgde en ze drukte daarna haar lippen tegen zijn mond. "I can keep a secret", zei hij en ze liet haar vinger op zijn lippen naar beneden glijden tot zijn kin. “Good” zei ze goedkeurend met een sexy toontje. Ze liet het daar niet bij en haar handen dwaalden af naar zijn broek. Want die kon niet blijven. Al snel volgde weer een kus en haar legging moest er ook aan geloven. Oh ja, het was wel heel mooi hoe haar ondergoed setje bij elkaar paste. Tja, ze kon er niks aan doen dat ze het geweldig vond om een setje te dragen van haar favoriete victoria’s secret ondergoed. Charlie draaide hun zo dat ze onder haar zachte lakens zaten en ze zat weer terug boven hem.
Het werd elke keer moeilijker om zijn lippen los te laten. Hij beet even in haar nek en ze sloot haar ogen even van genot en keek weer recht in zijn ogen toen ze haar ogen weer opende. Zijn blauwe ogen en een grijnsje nadat hij haar bh sluiting had losgemaakt. Ze schoof de bandjes van haar schouders en liet het op de grond vallen om vervolgens haar heupen naar voren te duwen en haar lichaam tegen dat van hem aan drukte. Lorise keek hem nog even aan en kuste hem daarna nog eens vol lust, waar ze geen genoeg meer van kreeg.
Onderwerp: Re: Almost is never enough do dec 10, 2015 1:00 am
Maybe when it’s feeling so right it’s too wrong
Ook al zag ze er moordend sexy uit in haar lingerie, hij vond het toch nog net iets te veel tbh. Zo kon hij niet werken hoor, ghehe. Nee, het zag er heel erg goed uit, hij snapte echt niet hoe Roméo het in zijn hoofd had gehaald om dit achter te laten, maar uiteindelijk moest haar bh er wel aan geloven. Plagend had hij het open gedaan, en liet ze het uiteindelijk ook op de grond vallen, bij de rest van de kleren. Vervolgens ging ze op hem liggen en drukte ze haar heupen iets harder naar beneden. Charlie’s ademhaling haperde even, om vervolgens iets gejaagder door te gaan. How, zwakke plek. "Pestkop", Gromde hij geamuseerd met een diepe stem. Lorise kuste hem opnieuw, en hij kuste haar vurig, een beetje ruig terug. Zoals het bij hem paste.
Charlie liet zijn ene hand onder haar onderbroekje glijden, zette wat druk en duwde toen plagend zijn heupen een beetje omhoog. Ondertussen liet hij zijn tong teasend langs haar lip glijden, om vervolgens zachtjes haar mond wat open te doen en plagend het topje van haar tong aanraakte. Zijn ademhaling ging steeds zwaarder, en hij maakte zich los. "Ik denk dat dit ook af moet", Zei hij, en tot zijn verbazing klonk zijn stem alsof hij zijn mutatie gebruikte. Onbewust dan wel? Hij vroeg zich af hoe het kwam, en of zijn ogen nu ook die gouden kleur hadden die er soms ook wel door kwam als hij in zijn Engelen staat ging.
