Onderwerp: Family portrait vr jul 29, 2016 12:59 am
We look pretty normal, let's go back to that
Goed, hij zat dus op de kamer met Rosalie. Iets wat hij niet erg vond hoor, eerder het tegenovergestelde misschien. Maar goed het belangrijkste was dat hij het met haar kon vinden, iets wat hij zeer zeker niet had verwacht. Stiekem had hij het eerder verwacht dat hij hier meteen iemand op zijn bek ging geven, maar dat was dus niet het geval. Misschien was het hier dan zo slecht nog niet? Al kon hij dat natuurlijk na een ontmoeting nog niet meteen zeggen. Tijd voor een tweede dan maar! Al ging hij er niet specifiek naar op zoek om nog meer mensen te leren kennen op zijn eerste dag tho. Maar aye, hij had zin om naar het lounge gedeelte van het schoolgebouw te gaan. Een ruimte die nu waarschijnlijke vrij crowded zou zijn gezien het tijdstip. Oké, misschien ook niet het was letterlijk een minuut na middernacht. Waarschijnlijk moest hij in bed liggen, maar daar had hij momenteel nog geen behoefte aan. Lang leven een nacht mens zijn zeker?
Met een klein plofje had hij zich op de zetel gedropt. Zijn ogen hadden zich op de tv gericht, ook al stond er niet echt iets geweldig op. Maar aye hij was er gewoon puur voor de zetel, die zat gewoon geweldig goed! Voornu was het er vrij leeg. Mooi ook hoe alle studenten hier keurig op tijd in hun bedjes lagen. De meerderheid lag sowieso nu al te snurken, dat stond vast. En zo niet waren ze ook niet hier, maar de andere plekjes leerde hij heus nog wel kennen hoe langer hij hier was hoor. Al moest hij enkel en alleen nog maar de juiste personen leren kennen. Rosalie was er echt al wel eentje van, maar hij liet haar momenteel nu liever wat slapen. Ze had er ergens best nog wel moe uitgezien, al moest hij echt wel niet veel zeggen momenteel. Die hele trip naar het eiland had hem stiekem best moe gemaakt, maar Eros wist van zichzelf best dat hij de slaap de eerste uren nog niet zou gaan vatten. Dus wat was er dan beter, liggen kniezen in bed of kijken of er nog wat personen in leven waren op deze plek? Juist ja, het antwoord was echt overduidelijk het tweede.
Uit overmaat van ramp, was er op dit uur van de nacht echt helemaal niets op de tv. En ergens wilde hij de films in duiken, maar alsnog misschien was het slimmer om nog heel eventjes te wachten. In de hoop dat er toch nog iemand binnen kwam. Voor de zekerheid had hij toch al een paar dvd’s gepakt die in de kast stonden, iets voor elk tbh. Een romantische film, een actiefilm en een komedie. Moest er dan eventually toch nog iemand binnen komen, wel ja dan hadden ze altijd de keuze tho.
Onderwerp: Re: Family portrait vr jul 29, 2016 3:55 pm
I guess the love runs through our veines
De afgelopen week was een beetje raar gegaan. Net wanneer Lorise zich weer beter voelde, beter dan eerder dan. Ging er weer iets mis. Niet met haar maar met iemand anders. Arianna, haar kamergenote. Ze was gebeten door een mutant en de onsterfelijke krachten hadden haar nog niet genezen. Ze lag op de ziekenafdeling in een diepe coma. Lorise was enorm geschrokken, ze vond het vreselijk om haar in dat bed te zien liggen. Maar ze bezocht haar wel zo vaak ze kon. Maurim was er ook wel elke dag, misschien nog wel meer dan Lorise. Hoe erg ze het ook vond om haar te bezoeken ging ze toch vaker dan verwacht. Ze miste haar praatjes met dat Britse accent, en haar perfecte kopjes thee. Ze was een apart geval met honderden verhalen door haar leeftijd. Dus bezocht ze haar alsnog vaak, tegen het bijna levenloze lichaam aan kletsen alsof ze er gewoon nog bij was. Ze was er nog wel, dat liet het weer wel merken. Het gaf Lorise in ieder geval hoop dat ze weer terug zou komen.
Sinds Adelyn naar Charlie was verhuisd waren Arianna en Lorise nog overgebleven. En zonder Arianna.. Was Lorise alleen. De stilte op hun kamer was onverdraaglijk. Ze ging er eigenlijk alleen nog heen om te slapen, voor de rest wilde ze er liever niet zijn. Zo was het eerder ook een lange tijd geweest. Toen ze haar verdriet wilde verbergen voor iedereen die ze kende. Dat was nu voor het grootste gedeelte over. Ze deed alleen weer hetzelfde wat ze deed in die tijd om haar kamer te vermijden. En op zo’n avond was dat meestal ballet. Nog tot de late uurtjes in de sportzaal om rondjes te maken op haar pointers. Na de training besloot ze nog even langs de living te gaan. Puur om te kijken of er iets gezelligs aan de hand was waar ze aan kon deelnemen. Met haar trainings kleren nog aan liep ze naar binnen en spotte een jongen met donkere krullen bij de tv. Het zag er naar uit dat hij een film aan het uitzoeken was. “Lukt het een beetje om iets te vinden?” Vroeg ze en plofte op de bank neer. “Ben je nieuw hier? Ik heb je nog niet eerder gezien” zei ze maar meteen bij het zien van zijn gezicht. Ze kon het ook mis hebben, er waren altijd wel veel nieuwe gezichten.
Onderwerp: Re: Family portrait vr jul 29, 2016 7:14 pm
We look pretty normal, let's go back to that
Nog steeds vond hij het best wel raar om op het eiland te zijn. Merendeels omdat het zo hard verschilde van waar hij vandaan kwam, vooral dan temperetuursgewijs. Maar het zou even goed ook gewoon anders zijn omwille van alle verschillende soorten mensen die hier waren. Een soort van cultuurmengeling waar hij zich aan zou moeten aanpassen, al had hij niet meteen zin omdat te doen tho. Maar goed, zolang hij niemand met verkeerde ideeën over het leven of wist hij veel wat kwam opdagen was het voor hem helemaal oké. Maar goed, nu moest hij toch wel even de moeite doen om wat deftige films te kiezen. Het waren oudere films als je het hem vroeg, maar die vond de jongen dan net weer de beste. Degene die ze nu maakten waren gewoon raar, een misschien beter aangeklede kopie van wat ze vroeger al hadden gemaakt.
Geen idee hoe lang hij nu al aan het staren was naar de dvd’s die op de bank waren uitgespreid. Maar voor hij het goed en wel door had was er een meisje binnen gelopen en het leek wel alsof ze net een hele work out had gedaan, aan haar kleding te zien dan toch. Meteen tilde hij zijn hoofd wat op toen ze wat zei en voor een heel kort moment liet hij zijn ogen over haar glijden. Iets wat dan meteen een vaag soort van herkenning met zich meebracht, al had hij geen idee of hij haar ooit kon hebben gezien. ‘Niet bepaald, ik was eigenlijk aan het wachten tot er iemand binnen kwam die me zou kunnen helpen. Dus ga je gang!’ Grijnsde hij kort. Eros schoof iets op zodat het meisje wat meer plaats had, dat was wel weer net zo aardig van hem. Meteen vuurde ze nog een vraag op hem af. Alright, blijkbaar had het meisje een of ander perfect geheugen en onthield ze elk gezicht van de studenten hier. Nee kidding, het was kinda logisch dat ze zo iets zei. ‘Vandaag aangekomen. Maar aangezien je goed bent in gezichten, kan het zijn dat ik jou ooit al heb ontmoet?’ Als zij duidelijk wilde zijn, kon hij dat ook hoor. [b]’Eros trouwens, Eros Valentine. Aangenaam.’ Glimlachte hij vrolijk naar haar. Alright, de populatie op dit eiland viel stiekem nog wel in de smaak bij de krullenkop.
Onderwerp: Re: Family portrait vr jul 29, 2016 11:50 pm
I guess the love runs through our veines
Haar oefeningen gingen natuurlijk niet hetzelfde als die ene tijd. Ze wist dit keer wel een limiet voor haarzelf neer te zetten en niet door te gaan tot bloedens toe aan haar voeten. Tuurlijk was dit ook wel om haar emoties een weg te laten gaan tijdens het dansen maar het anders. Ze had wat meer controle en het was iets minder verdrietig. Dan waren het haar beste liedjes over verlies en liefdesverdriet waarbij ze soms als een huilend bolletje op de grond zat te huilen. Klonk dat overdreven, misschien. Maar dat was Lorise, en ze was nou eenmaal wat overgevoelig soms. Het enige wat deze dagen aan haar hoofd zat was Arianna die in coma lag. Ze maakte zich al veel minder zorgen over Charlie. Nog lang niet al zorgen waren weg. Ze voelde zich nog even schuldig over wat ze had gedaan en kon nog elk moment breken om de gedachte dat hij haar zou haten. Wat hij waarschijnlijk deed. Maar ze had hem geholpen met Lydia en dat gaf haar op één of andere manier wat geruststelling. Dat ze iets voor hem had kunnen doen.
In de living, de plek waar ze wel vaker langs ging na de training, vond ze een jongen. Het was duidelijk dat hij wat moeite had met een film uitzoeken. Ze had hem nog niet eerder gezien, alhoewel ze hem wel op iemand op vond lijken. Maar dat was vast niet zo. ‘Niet bepaald, ik was eigenlijk aan het wachten tot er iemand binnen kwam die me zou kunnen helpen. Dus ga je gang!’ zei hij en grinnikte. Het eerste wat ze deed was de afstandsbediening pakken en de tv aandrukken. “Ze hebben ook Netflix! Ken je Modern Family? Dat is wat ik altijd kijk na mijn training.” zei ze. Lorise was heel open als het ging om een gesprek beginnen. Ze vond het eigenlijk veel leuker om een babbeltje met hem te maken dan iets te gaan kijken. Het was niet zo vaak dat ze gezelschap had op dit tijdstip. ‘Vandaag aangekomen. Maar aangezien je goed bent in gezichten, kan het zijn dat ik jou ooit al heb ontmoet?’ vroeg hij nadat ze had gevraagd of hij niet was. Ze lachte eventjes en trok een bedenkelijk gezicht. Dat was nou raar, ze had namelijk ook even gedacht hem te herkennen. Grappig. ’Eros trouwens, Eros Valentine. Aangenaam.’ zei hij en meteen sprongen haar ogen open. “Nee niet in het echt maar op de foto misschien wel? Als jouw moeder mijn tante Michelle is dan is dat mogelijk.” begon ze met een brede glimlach. Oh en ze vergat bijna haar eigen naam. “Ik ben Lorise! Southers!” riep ze enthousiast. Als hij niet haar neef was dan faalde dit echt wel heeeel hard. Maar ze wist dat ze een Neef had die Eros heette, honderd procent zeker. Dat zijn achternaam Valentine was wist ze niet honderd procent zeker dus dat was wel eng.
Onderwerp: Re: Family portrait za jul 30, 2016 2:56 pm
We look pretty normal, let's go back to that
In plaats van een film te kiezen zoals hij van haar had verwacht ging ze voor de afstandsbedieing en zette de tv aan. Aye, Netflix en chill zag hij ook nog wel zitten met haar hoor. Nou ja, gewoon filmpje of serie kijken dan weet je wel. Eros kon namelijk het onbehagelijke gevoel van dat hij het meisje kende niet van zich afzetten en moest daar eerst even duidelijkheid over hebben voor hij wat ging ondernemen dan toch. Maar dat stond nu dus nog even niet op de planning. ‘Ah, waar zit je ergens met Modern Family? En training voor wat?’ Sprak hij met een kleine grijns tegen het meisje. Ergens gokte hij wel op iets met dansen, puur gebasseerd op haar outfit dan. Het leek hem niet de meest dagdagelijkse outfit om mee naar de gym of zo te gaan. Feitelijk had hij geen idee waar hij persoonlijk met de serie was gebleven, maar goed hij zou wel gewoon met haar mee kijken vriendelijk als hij was.
Als er iets was wat hij nu wel wilde was het duidelijkheid. Eros was er bijna zeker van dat hij het meisje van ergens kende of herkende. De vraag was alleen van waar? Al was het eigenlijk simpel, ze leek op zijn moeder een klein beetje maar maar de ergelijking was er zeker wel. Ergens in zijn achterhoofd kwam het bij hem op dat zij misschien ooit zou zijn kunnen vreemd gegaan, wat hem dan weer wantrouwiger maakte in deze situatie. Wat als het echt zo was? Dan had zijn moeder gewoon gelogen tegen hem. Bij het noemen van zijn achteraam leek het meisje wakker te schieten. Iets wat er voor zorgde dat zijn arfwaan nog een klein beetje meer toe nam. Maar ze sprak het tegen. Zonder meer noemde ze de naam van zijn moeder, alleen als tante? Goed, Eros was er van op de hoogte dat zijn moeder een zus had maar hij wist niet dat die vrouw kinderen had, laat staan dat hij haar ooit al had gezien.
Lorise. Een naam die niet eens een belletje liet rinkelen, maar ze sprak wel de waarheid. Anders zou het een te groot toeval zijn als je het hem vroeg. ‘Dus je bent mijn nichtje?’ Sprak hij met een grimas tot achter zijn oren. Ah man, zijn verblijf werd hier echt steeds beter en beter! ‘Daarom herken ik je, je lijkt echt wel op mijn moeder hoor damn.’ Klonk het al lachend waarna hij even zijn hand door zijn bos met krullen haalde. ‘En dat mag je zien als compliment!’ Sprak hij gerust stellend, voor ze ging denken dat hij haar had beledigd of zo.
Onderwerp: Re: Family portrait do aug 04, 2016 1:24 am
I guess the love runs through our veines
Het maakte niet echt uit hoe moe ze was. De lounge was één van de vaste plekken waar ze langs ging nadat ze laat nog verder gegaan was dansen. Er zat meestal niemand en dan keek ze meer afleveringen Modern Family dan gepland. Tja, ze waren maar 20 minuten en dan was het moeilijk om nee te zeggen tegen ‘nog eentje’. Helemaal omdat ze volgende aflevering er automatisch achteraan kwam. Wel had Lorise geluk deze keer, want ze was niet alleen. Iets waar ze heel vrolijk van werd, want eenzaamheid voelde ze wel zonder roommates. Gelukkig kon de jongen die er zat niet kiezen wat hij wilde zien want dan kon ze makkelijk Modern Family aansmeren. ‘Ah, waar zit je ergens met Modern Family? En training voor wat?’ vroeg de jongen en ze dacht even na terwijl ze tussen de afleveringen scrollde. “Euhm ik heb deze gehad dus het einde van seizoen 4 ongeveer.” zei ze en hoopte dat ze dan kon verder kijken. “En ballet training, vraag me niet waarom maar s’avonds gaat het gewoon het makkelijkste.” vertelde ze, alweer veel meer dan nodig was, typisch.
De jongen was nieuw, dat was duidelijk. Als hij al langer op het eiland had rond gelopen dan had ze hem al eerder opgemerkt en gevraagd waar ze hem van kende. Maar hij was haar voor. Dan moest het iets betekenen. En het betekende zeker iets want bij het horen van zijn naam, zijn volledige naam, ging er een belletje rinkelen. Ze werd al meteen helemaal hyped want als het zo was dan kon haar dag niet meer stuk, en haar dag was nog maar net begonnen. Haar moeder had haar wel eens verteld over een tante in Europa en ze had zelfs een keer een foto laten zien. Maar de Eros hier was wel wat groter dan het kereltje op de foto van een aantal jaren geleden. Toch herkende ze hem nog, tja ze was dus wel goed in gezichten. ‘Dus je bent mijn nichtje?’ sprak hij, gelukkig net zo enthousiast als haar. “Jaa!” riep ze wat hoog, misschien iets te enthousiast. ‘Daarom herken ik je, je lijkt echt wel op mijn moeder hoor damn.’ zei hij en ze grinnikte even. Dat had je meestal met familie he? Het waren de genen. ‘En dat mag je zien als compliment!’ zei hij en ze glimlachte lief. “Dankje, het is duidelijk dat schoonheid in de genen zit hoor” zei ze en knipoogde ook even naar hem. “Maar wauw, wel cool dat we elkaar hier dan ontmoeten” begon ze meteen. Mutaties zaten ook goed in de familie dus. Eerst June, dan Eros. “Je hebt hier trouwens nog een nichtje op het eiland zitten, June. Echt bizar dit” lachte ze. Het was best bizar, ze had bijna de neiging om heel de familie op te bellen en te vragen naar mutanten geheimpjes.
Onderwerp: Re: Family portrait ma aug 22, 2016 3:00 pm
We look pretty normal, let's go back to that
Natuurlijk vond hij het altijd fijner als er nog iemand mee tv kwam kijken. Het feit dat ze niet meteen een van de films koos die hij had klaar liggen maakte hem niet al te veel uit. Modern Family was iets wat hij gelukkig ook wel had gekeken, al had hij eerlijk gezegd geen idee meer waar hij was gebleven. Maar dat was zijn probleem dan maar, natuurlijk zou hij haar laten kiezen wat ze gingen kijken. Beetje beleefdheid en alles was wel op zijn plaats, zeker als je nieuwe mensen leerde kennen en alles. ‘Wel, zet het dan maar op! Ik kan toch niet kiezen welke film, dus je hebt geluk.’ Grijnsde hij breed. Ballet? Als hij het goed had, had zijn moeder in haar jongere jaren ook op ballet gezeten. Niet dat ze dat had doorgegeven aan haar zoons. ‘Train je voor een show of gewoon voor je eigen plezier?’ Misschien hadden ze hier op het eiland wel om de zoveel maand iets waar je je skills kon showen die niet met je mutatie te maken hadden? Wist hij veel. Voor hem zou het vrij onlogisch zijn als ze werkelijk trainde voor een show die niet op het eiland was, puur omdat ze het toch nooit zouden laten gebeuren.
Als het werkelijk zo was dat hij hier iemand kende zonder dat hij er een idee van had, wel dat maakte het voor hem alleen maar leuker. Natuurlijk kon hij ook een geweldig grote afgang hebben nu en dan zou de rest van de avond akward gaan verlopen. Maar vanaf hij zijn naam had gezegd, leek haar gezicht helemaal op te fleuren wat hem er dus honderd percent zeker van maakte dat hij haar echt kende. Het meisje zelf kwam met de connectie en ja hoor, meteen kwam het beeld van een kleine baby die in de armen van haar moeder lag bij hem op. Een foto die hij jaren geleden eens had gespot in de keuken. Eros werd aangestoken door haar vrolijkheid en zat zelf helemaal te hypen. Echt, dit was geweoon geweldig! Zoals hij had verwacht was Lorise duidelijk niet op haar mond gevallen toen ze over hun genen begon, en tja hij kon haar moeilijk tegen spreken. Gelukkig leek hij net dat beetje meer op zijn moeder dan op zijn vader, afgezien van de zwarte krullen op zijn hoofd dan. Maar dat was een meerwaarde hoor, er waren genoeg meisjes die zijn haar echt helemaal geweldig vonden. ‘Echt hoor, ik had het nooit kunnen bedenken dat ik je hier voor de aller eerste keer zou zien!’ Een rare ontmoeting, maar hij was er des te blijer om dat ze hier op het eiland was. ’Hoe is het met je moeder?’ Nog steeds vond hij het ontzettend jammer dat hij haar nog nooit had gezien, maar tja dat was te wijten aan de afstand en al het gedoe met zijn vader. Nog een nichtje? June. Die naam liet niet meteen een belletje rinkelen. ‘Wow, de familie Southers is goed gepresenteerd! Al ken ik geen June denk ik?’ Wat bedenkelijk staarde hij even naar het scherm. Qua familie kende hij niet echt heel veel mensen, maar dat zou dus zeker wel gaan veranderen nu hij hier was. ’Wat zijn je mutaties?’
Onderwerp: Re: Family portrait za aug 27, 2016 12:22 am
I guess the love runs through our veines
Een leuke verrassing die avond, ze zou niet alleen voor de buis hangen. Dat hij ook modern family keek was al leuk en hij leek heel aardig. ‘Wel, zet het dan maar op! Ik kan toch niet kiezen welke film, dus je hebt geluk.’ zei hij en ze maakte meteen een winnende beweging met haar arm. "Yess". Ze klikte de aflevering aan maar eigenlijk was ze nog te veel bezig met de zwartharige jongen om serieus te gaan kijken. Hij vroeg of ze voor een show trainde of voor haar eigen plezier. Ze lachte even en schudde haar hoofd. “Voor mijn eigen plezier, er zijn genoeg ballerina’s op het eiland die veel beter kunnen dansen” zei ze. Niet dat ze daar helemaal zeker van was tho, ze had ze nog zien dansen. Maar ze was er bijna van overtuigd dat Karlie en Taylor het tien keer beter konden. Lorise danste waarschijnlijk veel minder netjes maar ze had goed gevoel voor de muziek en ze kon haar gevoel goed overbrengen op mensen als ze dat deed.
En alsof ze niet al afgeleid was werd het alleen maar erger. Beter, alleen maar beter. De herkenning die ze had bij de jongen was dus niet niets geweest. De jongen, Eros, was zijn neef. De neef in Europa die ze nog nooit had gezien. Nou niet meer in Europa dus, gewoon op hetzelfde eiland in dezelfde kamer! Ze was helemaal aan het hypen en ze was niet de enige. Gelukkig maar, zou wat zijn als hij dit niet leuk had gevonden. Ze leek op zijn moeder, iets wat natuurlijk niet gek was want ja.. zoiets was genetisch bepaald. ‘Echt hoor, ik had het nooit kunnen bedenken dat ik je hier voor de aller eerste keer zou zien!’ zei hij en ze lachte ook even helemaal verbaasd. Ze meldde hem meteen maar dat June ook op het eiland zat, al had ze geen idee of hij haar kende. ‘Wow, de familie Southers is goed gepresenteerd! Al ken ik geen June denk ik?’ zei hij. Ze grinnikte even om zijn worden, ja het mutanten gen zat duidelijk in hun generatie dan. “Oh well, dan stel ik je nog wel aan haar voor” zei ze blij. “Zij kan echt coole dingen” knikte ze er overtuigd achteraan. June’s mutatie’s waren echt top.
Uiteindelijk kwam Eros met de vraag die zij op het punt stond om te vragen. Ze glimlachte meteen breed en haalde haar hand door haar haren. “Oh uhm ja” begon ze grinnikte even. “Ik ben Cupid” lachte ze even. Dat zei natuurlijk al best veel. “Mensen verliefd maken, op mij of op elkaar.. Dat is mijn dingetje” zei ze, benieuwd naar zijn reactie. “Hoe zit het met jou?” vroeg ze nieuwsgierig, dat van June was al leuk dus ze was benieuwd wat er nog meer de familie rond ging.
Onderwerp: Re: Family portrait ma sep 05, 2016 4:37 pm
We look pretty normal, let's go back to that
Natuurlijk zou Eros haar laten kijken wat ze wilde. Hij was ergens nog wel een beetje een gentlemen hoor. Plus, zolang zij er blij van werd was het voor hem altijd een goede situatie hoor. Zonder te wachten klikte ze de juiste aflevering aan, maar het was wel duidelijk dat de aandacht van de twee personen meer bij elkaar lag dan bij het tv scherm. Kort trok hij zijn wenkbrauw op. ‘Misschien moet je me dan ook even aan die ballerina’s voorstellen? Al ben jij waarschijnlijk toch de beste hoor. Maar goed, ik weet er ook niets van dus.’ Sprak hij schouderophalend. Al verscheen er wel een duidelijke grijns op zijn gezicht. Een beetje slijmen kon uiteindelijk nooit kwaad. Al had hij bij deze ontmoeting niet meteen een dubbele agenda, allesbehalve zelfs. Eros kon het gevoel niet van zich afschudden dat hij haar ergens van kende.
Dat Lorise zijn nichtje bleek te zijn kwam als een verassing. Met dat hij en zijn moeder zo ver in het Noorden woonde, was er heel weinig sprake van bezoekjes brengen aan de familie. Daarom kende hij ook niemand van zijn moederskant van de familie, zijn vader had nog wel enkele broers maar sinds de gebeurtenissen had hij daar nog heel weinig contact mee. Niet per se omdat hij hen niet wilde zien, maar omdat die geloofde dat hij leugens vertelde. Dat hij alles bij elkaar had gelogen en dat hun broer dus onschudlig was. Natuurlijk gaf hij haar een complimentje, want ze leek echt wel op zijn moeder. Logisch ook als je even na dacht, maar daar had Eros nu even geen tijd voor. Hij was nog te fel bezig met dit nieuws te verwerken. Al helemaal toen ze meedeelde dat hij hier nog een nichtje had rondlopen. ‘Dat moet je zeker doen hoor, goddamn ik heb nooit geweten dat mijn moeder zo veel familie had!’ Echt hoor, hij klapte bijna als een klein kindje in zijn handen. ’Oh, wat dan?’ Natuurlijk was hij nieuwsgierig, al was hij dat ook naar haar krachten.
Iets wat hij dan natuurlijk ook meteen vroeg. Want tja, anders kwam hij er nooit achter! Afwachtend keek hij haar aan, ergens hopend dat ze met zo’n coole mutatie af kwam dat die van hem een beetje verbleekte. Maar wat ze zei was nog veel beter. Raar, maar wel beter! ‘Dat meen je niet? Je bent aan het dollen, right?’ Hoe kon het dat ze net dezelfde mutatie had als hem? ‘Wel.. Ik ben Valentine. Niet alleen qua achternaam, maar ook de ware betekenis van het woord.’ Even haalde hij zijn hand door zijn krullen. ‘Ik kan dus hetzelfde als jou. Hoe is dat in godsnaam mogelijk?’
Onderwerp: Re: Family portrait wo sep 21, 2016 11:23 am
I guess the love runs through our veines
Ze klikte de aflevering van modern family wel aan maar veel aandacht had ze er niet voor. Ze was niet altijd gewend dat er nog een gezellig persoon in de living zat. Modern family kon ze altijd nog terug kijken. Besides, de jongen kwam haar bekend voor dus ze kreeg sowieso haar aandacht niet weg van hem. Het ging nog over ballet. Lorise oefende niet voor een optreden. Tuurlijk zou ze wel kunnen optreden bij het volgende evenement dat ze zouden organiseren. Maar Lorise wist echt niet of ze zo goed was als Taylor of Karlie. Hun waren de glam en de fame gewend, waarschijnlijk met echte lessen. Lorise had haar kleine dans studio in Denver waar ze al sinds haar vijfde kwam. Niet heel professioneel. Ze had enkel haar gevoel en passie om te laten zien. Aly had gezegt dat ze meerdere mensen had zien huilen toen ze haar ballet optreden deed met Valentijnsdag toen samen met June. Lorise geloofde enkel dat ze dat had gezegd om haar goed te laten voelen. ‘Misschien moet je me dan ook even aan die ballerina’s voorstellen? Al ben jij waarschijnlijk toch de beste hoor. Maar goed, ik weet er ook niets van dus.’ zei en ze grinnikte terwijl ze haar hoofd even schudde. Als ze hem niet ergens van herkende had ze wel iets met die opmerking gedaan.
Het was maar al te goed dat ze hem herkende en er ook snel achter kwam waarvan. Hij was blijkbaar haar neef. Ze sprong bijna een gat in het dak. Lorise was al door het dolle heen geweest toen June op het eiland kwam dus dit was niet veel anders. Al hoewel dit natuurlijk wel heel cool was, want hij was gewoon een neef die ze nog nooit had leren kennen, uit Europa! En dan op Genosha. Kleine wereld. Lorise had het ook maar meteen over June en haar coole mutatie’s. ‘Dat moet je zeker doen hoor, goddamn ik heb nooit geweten dat mijn moeder zo veel familie had!’ zei hij en ze lachte even. Hij vroeg ook meteen naar June haar mutaties en ze zuchtte even luidop, waar moest ze beginnen? “Uhhm ze kan met dieren communiceren! Ze heeft telepathie en uhh nog iets.. ik kan er alleen niet opkomen..” ze probeerde het te herinneren maar dat ging lastig. “Naja, ze kan het je zelf wel eens vertellen” zei ze, ze wist het echt niet meer. Waarschijnlijk als ze later in bed lag dan zou het plots in haar hoofd opkomen. Dat had ze wel vaker.
Het mutatie onderwerp was ook al snel aan de orde gekomen, wat meestal het geval was. In elk gesprek met mensen die ze nog niet kende op het eiland. Toch vond ze het elke keer wel leuk om te vertellen. Cupid, niemand anders op het eiland had dat. ‘Dat meen je niet? Je bent aan het dollen, right?’ zei hij en ze schudde meteen haar hoofd. “Nee, echt niet” zei ze lachend maar wel serieus. ‘Wel.. Ik ben Valentine. Niet alleen qua achternaam, maar ook de ware betekenis van het woord.’ zei hij vervolgens nadat zij hem had gevraagd. Ze trok meteen een verschrikt gezicht.. Betekende dat..? ‘Ik kan dus hetzelfde als jou. Hoe is dat in godsnaam mogelijk?’ zei hij als bevestiging. “Aaah!” riep ze luidop van enthousiasme. “Genen dan denk ik?” zei ze lachend. Werkelijk geweldig. Ze zouden gewoon een super team kunnen vormen. “Ooh dit is zo geweldig Eros.” zei ze blij. “Gebruik je het vaak?” vroeg ze meteen. Ze moest wel even weten of hij er hetzelfde over dacht als haar. Want het was niet altijd slim op een eiland vol mutanten.
Onderwerp: Re: Family portrait ma dec 05, 2016 3:51 pm
We look pretty normal, let's go back to that
De opmerking over het ballet was er gewoon maar uitgerold. Niet echt iets waar hij aan kon doen, maar ook zeker niet iets waar hij spijt van had hoor. Zo was hij nu eenmaal, en het meisje leek hem daar niet minder om te vinden. Al ging hij echt wel opletten met wat hij zei hoor hij wist niet hoeveel sommige mensen hier konden verdragen en om eerlijk te zijn was hij het nog gewend van hoe hij om ging met zijn vrienden thuis. Maar dat Lorise danste vond hij zeker nog wel leuk. Het was een hobby als een ander, en het was zeker iets wat hij ook nog wel kon waarderen als hij het eenmaal zag. Ja, Eros was zo’n kneus als het ging om cultuur en alles er rond, maar dat verzweeg hij liever eventjes. Niet dat het iets was voor zich te schamen, nee het was gewoon iets waar hij mee was opgegroeid. Iets wat door zijn moeder kwam, zij nam hem als hij jonger was altijd mee naar voorstellingen van eender wat. Vooral om het te doen ontsnappen aan thuis.
Dat Lorise zijn nicht was, hij had het niet verwacht. Het was zeker een pluspunt om toch familie te hebben, dan voornamelijk familie langs zijn moeders kant. Dat was nog het leukste van al. Eros had lang niet zo blij geweest als ze een dochter was geweest van een van de broers van zijn vader hoor. Nee, die man was het niet eens meer waard om vader te worden genoemd. Eros was veel blijer met de nieuwe vriend van zijn moeder. Oké, hij had misschien wel zelf een beetje voor die match gezorgd maar even goed, hij wist nu dat ze gelukkig was en dat was het belangrijkste voor hem. Wanneer Lorise nog een relative omhoog bracht kon hij het echt helemaal niet meer geloven. Zat hier ergens een verborgen camera of zo? Zijn moeder mocht hem wel eens wat meer over zijn Amerikaanse familie vertellen hoor want damn. Verwonderd keek hij haar aan toen ze heel droog begon op te sommen wat June allemaal niet kon. Dat was wel sick! ’Ik roep een familiebijeenkomst op nu!’ Sprak Eros al lachend Wie weet kwamen er nog wel meerdere mensen tevoorschijn waar niemand iets van wist zou wel grappig zijn, ineens een random dude die op het eiland naar hen toe kwam als ze samen zaten met de mededeling van jow, ik ben ook een Valentine of Southers Zou wel teveel van het goede zijn tho
Mutaties, iets waar hij nu voor het eerst over sprak met zijn nichtje. Het was hem ontgaan om er al met Rose over te praten, maar goed met haar sprak hij wel over andere leuke zaken. Dat Lorise zo maar mee deelde dat ze ook een Cupid was, deed hem fronsen. Hoe kon dat nu weer? En familie en dezelfde mutaties? Toeval kon echt niet groter zijn dan dat hoor. Maar ze meende het wel, geen grapjes of niets. Iets wat hem dan ook aan zette om haar te vertellen over zijn mutatie of beter gezegd hun mutatie? Het verwarde hem nogal dat hij nu iemand had met hetzelfde als hij, maar het was een goede vorm van verward zijn. Voor zover dat dan kon. Eros was er haast net zo enthousiast over als zij. Ja waarschijnlijk zou het wel iets van genen zijn, een betere verklaring was er namelijk momenteel niet. ’Echt hoor, kunnen we samen de liefde verspreiden!’ Klonk het vrolijk. Al had Eros het stiekem wel meerdere malen gebruikt om tja ruzies te veroorzaken tussen mensen, maar misschien kreeg hij nu wel een ingeving om het voor het “goede” te gebruiken. ’Om eerlijk te zijn, heb ik er voor gezorgd dat mijn moeder nu een nieuwe, betere man in haar leven heeft.’ Natuurlijk was het vals spelen, maar om zijn moeder gelukkig te zien had hij wel heel veel over!
