Room 35

Onderwerp: Room 35 wo jul 09, 2014 11:15 pm

Rustig opende ze deur naar haar kamer. Ze liep de slaapkamer binnen. Kamer nummer 35. Ze was hier al een tijdje, en was wel gewend geraakt aan deze kamer. Er waren witte muren, een lichte houten vloer. Ze ging op haar bed zitten, en keek om zich heen. Zacht streek ze over haar sprei. Er stond een print van de zee op. Er was een klerenkast die tegen de muur stond, een paar planken, en aan beide kanten van de kamer een raam. Alleen was haar kant helemaal ingericht, gepersonifieerd. Op de plankjes stonden foto's, en andere dingen. Ook had ze haar keyboard op een standaard, en er stond een gitaar in een van de hoeken. Naast haar klerenkast stonden haar schoenen. Ze stond op, en liep naar de badkamer. Daar draaide ze de kraan open. Water stroomde eruit. Ze concentreerde zich, en bewoog haar hand. Het water bewoog zich naar boven. Ze draaide de kraan dicht, en liep naar achter. Terwijl ze liep, volgde het water haar. Ze kwam weer in de slaapkamer, en keek even om zich heen. Ze bleef staan, en bewoog haar hand. Het water vormde figuurtjes, het ging van een bol naar een soort sneeuwvlok. Ze concentreerde zich op het water, en bewoog haar hand weer. Iedere keer dat ze haar hand bewoog werd het figuur duidelijker, en ze leerde iedere keer.
Ze schrok toen de deur open ging. Ze draaide zich om, en hoorde het water vallen. Het kwam op de grond terecht. Ze draaide zich weer half om, en bewoog haar hand weer. Het water steeg weer op, en bleef in de lucht hangen. "Hey." Sprak ze vriendelijk. Ze wist dat ze een nieuwe kamergenoot zou krijgen, dat had ze te horen gekregen.

-&Allison Garcia
-Flut o.o -

Onderwerp: Re: Room 35 vr jul 11, 2014 10:18 am

Op de sleutel die ze door de receptioniste in haar handen gedrukt had gekregen, stond een vervaagde maar nog net leesbare 35. Met haar backpack op haar rug en haar gitaar koffer in haar rechter hand, liep Allison de stijlen trap omhoog op. Na vier maanden was ze weer terug gebracht naar het eiland, vier maanden waarin ze tevergeefs had gezocht naar haar vroegere reisgenootje. Een zucht schoof over haar lippen, zou ze die jongen ooit kunnen vergeten? Nee, natuurlijk niet. Hij was haar beste vriend geweest, de eerste mutant die ze had leren kennen en bovenal haar eerste echte liefde. Soms wou Allison dat ze net zo veel controle over haar eigen emoties had, als ze had over de emoties van andere. Dan hoefde ze deze pijn niet te voelen, het zware gemis en de sluimerende hoop die alles nog eens tien keer moeilijker maakte. 35, het nummer stond duidelijk zichtbaar op de deur. Allison stak de sleutel in het slot, draaide hem om terwijl ze haar gedachten aan Matthew weg stopte. Ze duwde de deur open, stopte de sleutel in haar zak en stapte naar binnen. In het midden van de kamer stond een meisje, dat net op tijd wist te voorkomen dat er een enorme hoeveelheid water op het laminaat belande. Water controle, interessant. "Hey!" zei Allison, een vriendelijke glimlach sierde haar gezicht. Ze liep naar het deel van de kamer dat er leeg uit zat, legde haar gitaar koffer op het bed en gooide haar backpack er naast. Haar ogen liet ze door de kamer dwalen, aan de kant van het meisje stonden foto's en andere versieringen die duidelijk maakte dat er daadwerkelijk iemand leefde. Ook stond er een keyboard en een gitaar. Leuk, dus ze hield van muziek. Allison deed een stap in de richting van het meisje, stak wat aarzelend haar hand uit niet wetend of het meisje haar hand kon schudden zonder het water op de grond te laten vallen. "Ik ben Allison, je nieuwe kamergenoot" zei ze met een glimlach.
Nadat ze zich had voorgesteld, liep ze terug naar haar bed. Uit haar backpack haalde ze de standaard van haar gitaar, deze zetten ze bij voeteinde van haar bed, aan de kant van haar muur. Uit haar gitaar koffer haalde ze haar gitaar, met haar vingers streek ze over het lichte, gelakte hout. De gitaar was nog van haar vader geweest en had al behoorlijk wat van de wereld gezien. Al kwam dit laatste meer door haar dan door haar vader. Toen ze weggelopen was bij haar oma had ze haar gitaar mee genomen, het was regelmatig haar bron van inkomsten geweest. Zorgvuldig plaatste ze het instrument in de standaard, waarna ze de gitaarkoffer onder haar bed schoof. "Speel je nog meer dan gitaar en piano?" vroeg Allison, terwijl ze even over haar schouder naar haar nieuwe kamergenoot'je keek. Rustig begon ze haar tas uit te pakken, haar kleren legde ze zorgvuldig in de kast. Twee paar extra schoenen zette ze aan haar voeten einde. Echt veel spullen had ze niet. Dat had je niet als je je hele leven rondtrok en nooit langer dan drie nachten op één en dezelfde plek bleef. Helemaal onderin haar tas lag een vergeelde envelop, voorzichtig haalde ze dit uit haar tas legde ze hem op het gebroken witte tafeltje naast haar bed.

Onderwerp: Re: Room 35 ma jul 14, 2014 10:51 pm

Ze schrok toen de deur open ging. Ze draaide zich om, benieuwd naar wie het was, maar liet toen wel het water vallen. Ze draaide zich snel half om, en bewoog haar hand. Het water steeg op uit het hout, en bleef in de lucht hangen. "Hey." Sprak ze vriendelijk. Ze had gehoord dat ze een nieuwe kamergenoot zou krijgen. "Hey!" Zei het meisje en ze glimlachte. Ze keek naar het meisje met haar spullen, en was er zeker van dat zij haar kamergenoot was. Bella nam haar nieuwe kamergenoot even in zich op. Het meisje zette een stap naar voren en stak wat aarzelend haar hand uit. "Ik ben Allison, je nieuwe kamergenoot," zei ze. Bella schudde met haar vrije hand de hand van Allison. "Ik ben Bella," glimlachte ze. Ze bewoog haar hand, en het water verdeelde zich en vloog naar de paar plantjes die in de kamer stonden, en verdwenen vervolgens in de aarde.

Allison liep naar haar bed, en haalde een standaard uit haar backpack. Ze zette die neer, en er verscheen een gitaar uit de koffer. Nieuwsgierig keek Bella hoe haar kamergenoot over de lak van haar gitaar streek. Bella was benieuwd naar haar kunsten op de gitaar. Het was leuk dat ze een kamergenoot had die muziek maakte. Zelf speelde ze piano en gitaar, en ze zong ook. "Speel je nog meer dan gitaar en piano?" Vroeg Allison aan haar. Bella schudde haar hoofd even van nee, maar gaf al snel een knikje. "Als je zingen ook als een instrument bespelen ziet, dan wel, maar anders blijft het bij gitaar en piano. O, en ik heb een jaar of twee viool gespeeld, maar dat heb ik niet lang vol gehouden." Ze glimlachte even, en vroeg toen: "Hoe kom jij hier? Wat is je mutatie?" Ze keek Allison nieuwsgierig aan, en wachtte op het antwoord.

Onderwerp: Re: Room 35 di jul 15, 2014 5:46 pm

Kennelijk kon het meisje zonder het water te laten vallen haar hand schudden. Op zich had Allison dat kunnen verwachten, aangezien de meeste mensen van hun leeftijd wel redelijk wat controle hadden over hun mutatie. Het meesje stelde zich voor als Bella, Allison glimlachte even naar haar. Keek naar hoe het meisje moeiteloos het water verdeelde over de enkele plantjes die in hun kamer stonden. Aangezien ze de laatste keer slechts korte tijd op het eiland was gebleven, had Allison nog maar weinig mensen hun mutatie zien gebruiken. Tot ze op het eiland was gekomen, had ze überhaupt nog maar één andere mutatie gezien dan haar eigen en dat was die van Matthew geweest. Hij had vuur kunnen sturen, zo moeiteloos en gracieus dat ze soms minuten lang naar hem had kunnen kijken terwijl hij aan het trainen was. Voor een moment zag ze hem voor zich, in een zee van vuur die als een wervelwind om hem heen draaide. Als kind had hij het moeilijk gevonden het vuur te beheersen, een brandwond op haar scheenbeen was daar het bewijs van.

Allison voelde de nieuwsgierige ogen van haar huisgenootje op haar lichaam, toen ze haar gitaar uit zijn koffer haalde. "Je stem is wel een soort instrument." reageerde ze op de woorden van Bella, terwijl ze in kleermakerszit op haar bed ging zitten. "De meeste muziek zal toch een deel van zijn boodschap verliezen wanneer de tekst wordt weg gehaald." vervolgde ze. Allison zelf was ook dol op zingen, ze wou niet direct zeggen dat ze een geweldige stem had maar ze zong zeker niet vals. "Viool is ook mooi, wel moeilijk lijkt me." Ze had wel eens gehoord dat de eerste paar jaren dat je viool speelde alles wat je speelde vreselijk klonk, hoe goed je ook was. De vragen van haar huisgenootje overrompelde haar een beetje. Haar mutatie had ze vroeger altijd geheim gehouden, in de gewone wereld was het levensgevaarlijk als normale mensen wisten waartoe je in staat was. "Emotionele en mentale manipulatie." antwoordde Allison, na en korte aarzeling. "Emotionele manipulatie spreekt voor zich, ik kan de emoties van andere voelen en beïnvloeden. En mentale manipulatie houdt in dat ik andermans mentale staten kan manipuleren. Ik kan bepaalde dingen uit iemands geheugen wissen of bepaalde hersenfuncties tijdelijk uitschakelen, zodat iemand bijvoorbeeld niets kan zien." Legde Allison uit, wetend dat enkel de namen van haar manipulaties niet genoeg was om te begrijpen wat ze kon. "Jij kan watersturen, toch?" vroeg zich, misschien was het meisje wel tot meer in staat maar dat zou ze dan vanzelf wel vertellen. Voor een moment vroeg Allison zich af of het meisje meer had willen weten. Maar zin om antwoord te geven op de vraag 'hoe kom je hier' had ze niet. Ze had geen zin om over haar verdwenen vriend te vertellen en over haar ontsnapping van het eiland mocht ze niks vertellen. De schoolhoofden hadden haar nadrukkelijk gezegd, niks te zeggen over het feit dat zij vier maanden lang in de 'normale wereld' had doorgebracht, terwijl ze eigenlijk op het eiland had moeten zijn.

Onderwerp: Re: Room 35 vr jul 18, 2014 9:29 pm

Nieuwsgierig keek Bella toe hoe haar kamergenote haar spullen uitpakte. Het waren er niet veel, maar Bella toonde het meeste interesse in de gitaar van Allison. "Speel je nog meer dan gitaar en piano?" Vroeg Allison haar. Bella schudde haar hoofd even van nee, maar gaf al snel een knikje. "Als je zingen ook als een instrument bespelen ziet, dan wel, maar anders blijft het bij gitaar en piano. O, en ik heb een jaar of twee viool gespeeld, maar dat heb ik niet lang vol gehouden." Bella glimlachte, en wachtte op antwoord van Allison. "Je stem is wel een soort instrument." Sprak die. "De meeste muziek zal toch een deel van zijn boodschap verliezen wanneer de tekst wordt weg gehaald." Bella knikte. Dat was waar. Ze hield ervan om te zingen, maar ze deed het niet vaak waar andere mensen bij waren. Deels omdat er niet naar gevraagd werd, en deels omdat ze niet de persoon was om zomaar in zingen uit te barstten. "Viool is ook mooi, wel moeilijk lijkt me." Zei haar kamergenote. Bella had niet lang viool gespeeld. Toen ze er aan begon, speelde ze ook al piano, en niet zo lang gitaar, en ze had het niet volgehouden. Het klonk verschrikkelijk de eerste tijd, en ze ging maar langzaam vooruit. Daarom had ze het opgegeven, en had ze het bij piano en gitaar gehouden. Ze glimlachte even, en vroeg toen: "Hoe kom jij hier? Wat is je mutatie?" Ze was geïnteresseerd in andere mutaties, en ze wou er graag meer over te weten komen. Ze kende niet veel mutanten, en in haar leven voordat ze hier kwam, had ze er geen ontmoet. Het fascineerde haar hoeveel mutaties er waren, en hoeveel kracht sommigen hadden. "Emotionele manipulatie spreekt voor zich, ik kan de emoties van andere voelen en beïnvloeden. En mentale manipulatie houdt in dat ik andermans mentale staten kan manipuleren. Ik kan bepaalde dingen uit iemands geheugen wissen of bepaalde hersenfuncties tijdelijk uitschakelen, zodat iemand bijvoorbeeld niets kan zien." Legde Allison uit. "Jij kan watersturen, toch?" Het viel Bella op dat Allison geen antwoord gaf op de vraag waar ze vandaan kwam. Maar Bella besteedde er verder geen aandacht aan. Als ze het niet wou vertellen was dat best, dan zou ze ook niet verder vragen. Misschien kreeg ze het later nog eens te horen. "Dat klopt. Water control.. Ik kan het water sturen, en het veranderen in ijs, en ik kan het laten verdampen. Het is een mutatie waar je je handen bij nodig hebt, zo kan ik het water sturen." Legde Bella uit. "Ik ben hier nog niet echt lang, een maand of twee zou ik zeggen. Voordat ik hier kwam heb ik nog nooit een andere mutant ontmoet. Het fascineert me, om te zien hoeveel mutaties er zijn. Ik ben er nog steeds niet helemaal aan gewend..." Even hield ze stil. "Maar ik ben blij dat ik hier ben, ik voel me hier wel thuis, en ik had toch nergens anders om heen te gaan." Ze glimlachte. "Je hebt net al een demonstratie gezien van mijn mutatie, en ik weet niet of jij er eentje kan geven..?" Suggereerde ze.

-Laat, sorry, ik had het nogal druk

Onderwerp: Re: Room 35 zo jul 20, 2014 9:55 pm

Het blonde meisje knikte als reactie op haar woorden, Allison glimlachte even naar haar. Misschien dat ze samen een keer een kleine jamsessie konden houden, tenslotte konden ze beide zingen en bespeelde ze beide een instrument. Allison vond het altijd leuker om met iemand muziek te maken, dan alleen. Matthew en zij hadden beide gitaar gespeeld, hij ook piano maar dat was niet een instrument dat je zomaar mee nam. Vaak hadden ze naast elkaar op straat gestaan, had de één de baspartij van een nummer gespeeld en de andere de gitaarpartij. Hun stemmen hadden geweldig samen geklonken en het was dan ook regelmatig voor gekomen dat mensen bewonderend bleven staan. Aan het eind van de dag had er in de gitaar koffer die ze hadden neergelegd altijd een redelijk bedrag gezeten. Al had dit ook vaak te maken gehad met Allisons gaven, die ze zo nu en dan toe paste om mensen niet iets vrijgeviger te maken. Het was misschien niet helemaal eerlijk, maar ze moesten toch ergens geld van halen om eten, drinken en kleren van te kopen? De stem van Bella had haar uit haar gedachten getrokken en maar beter ook want de gedachten aan Matthew zorgde er altijd voor dat ze een leeg gevoel kreeg. Na een korte aarzeling had ze het meisje verteld tot wat ze in staat was, vooral mentale manipulatie was soms moeilijk uit te leggen. Mensen waren zich er vaak niet van bewust hoe belangrijk hun hersenen waren. Hoe kwetsbaar de meest vanzelfsprekende vermogens waren. Ook Bella lichte haar gaven verder toe. Kennelijk kon ze het water niet alleen doen bewegen, maar ook de vorm waarin het zich bevond veranderen. Allison keek met een glimlach op haar gezicht naar haar nieuwe kamergenootje die een stort vloed aan woorden over haar heen liet komen. Hoewel Allison erg spontaan was, was ze niet iemand die meteen hele verhalen ophing. Ze was meer van het luisteren en van het kort maar scherp antwoorden. “Ken je onderhand al veel mutanten?” vroeg Allison, waarna ze de envelop van haar nachtkastje pakte. “Ik kende één mutant voor ik voor het eerst naar dit eiland ging.” vertelde Allison, zich er van bewust dat ze het meisje wel iets moest vertellen. Uit de envelop trok ze enkele foto’s, sommige waren van toen ze nog klein was en nog niet wist hoe makkelijk je hele wereld in kon storten. Andere waren later gemaakt. Op één van de foto’s stond Matthew met een enorme vuurbal, hij was een jaar of vijftien geweest toen ze deze foto van hem had gemaakt. Hij had willen weten hoe hij er uit zag als hij zijn mutatie gebruikte. Weer waren het de woorden van het meisje die haar uit haar gedachten trokken. “Een demonstratie?” zei ze, ze lachte even hoofdschuddend. “Je besef dat ik mijn mutatie op andere mensen toe moet passen en in dit geval op jouw?” zei ze. “Maar oké, emotionele manipulatie hoeft niet heel veel kwaad te doen.” Vervolgde ze aarzelend. Waarna ze intense vrolijkheid van zich uit liet gaan, het soort vrolijkheid dat een klein kind ervoer wanneer die hoorde dat ze naar de dierentuin gingen. Deze emotie zou direct bij het meisje aanslaan, ze zou de emotie ervaren als haar eigen ook al zou ze de oorsprong niet weten. Oké, in dit geval wist ze dat Allison dit deed maar als ze dat niet geweten had dan had ze gedacht dat de emotie van haar zelf was.

[Geen probleem trouwens, gewoon posten wanneer je tijd en zin hebt ;)]

Onderwerp: Re: Room 35

» Room 4 [Arianna, Annabelle, Adelyn and Lorise's room]
» Why is our room so far from the kitchen? Room 83 (avec Samantha)
» Room 24 [Grace, Jackie and Auréia's room]
» Room 17 [Esther & Serena's room]
» ROOM 042