Wicked Games

Met een goed humeur was ze uit de douche gestapt en liep ze met haar handdoek om naar haar kast. Net was er nog niemand maar ondertussen lag Jackie op haar bed te chillen. Aurélia liep naar haar kast en zocht zorgvuldig iets uit haar kleren. “Zo vroeg al gedouched en ze trekt geen joggingpak aan…” begon Jackie met een inspecterend toontje. “You are up to something” zei ze er met een grijnsje achteraan. Het was nog maar net na etenstijd en meestal lag Aurélia dan in wat comfy kleren te chillen. Maar dit keer niet, dat merkte haar kamergenote goed op. Alhoewel ze wel gewoon iets makkelijks aan deed, maar dat was deel van haar plan. Aurélia zocht uitdaging en spanning op, en dat liet ze ook duidelijk merken via social media. Dankzij Jackie haar telepathie wisten ze veel dingen, wat ze ook gebruikten voor hun roddelblog. Dit keer kon Aurélia het perfect gebruiken om drama te schoppen. Ze werd niet veel gemogen door de meeste meisjes en één daarvan was Taylor, niet zonder reden hoor. Ze had zelf wat opmerkingen gemaakt, die zelf natuurlijk heel grappig vond maar zij niet echt. Maargoed, tegen Aurélia moest je dan vooral niet doen alsof je beter bent dan haar. Dat was vragen om problemen. “Wat ga je doen” vroeg Jackie toen ze bijna de kamer uit liep. “Mijzelf plezieren schat, en hopelijk wat drama veroorzaken” zei ze met een grijnsje en spoot als laatste nog een geurtje op.

Wat jongens betreft was ze niet altijd even makkelijk. Ze wist dat ze er goed uitzag en zelfs haar gemene status leek niet in de weg te zitten. Eerder iets wat haar voor sommigen juist aantrekkelijker maakte. Plus het feit dat ze helemaal niet vaak met jongens naar bed ging, en ze als het ware nogal een vangst was om te krijgen. Maar Aurélia kon ook een prooi hebben, wat in dit geval zo was. Dat hij haar ook wilde, daar twijfelde ze niet over. Ze moest hem alleen mee zien te krijgen. Waarbij ze moest uitkijken dat het vaste tuig trutjes die hij om zich heen had huppelen, haar niet in de weg konden zitten. Ze was eigenlijk helemaal niet voorbereid maar ze zal wel improviseren. Ze moest eerst de persoon in kwestie vinden.

Ze zette gewoon haar mutatie in en het duurde minder dan een seconde voordat ze hem had gevonden, de ruimte zat vlakbij de slaapkamers, de lounge. Dus ze hoefde niet eens de hele school door. Er was alleen één probleem, het struikelblok. Ze zaten daar lekker.. met zn allen. Ze liep langzaam naar binnen en zuchtte. Ze gebruikte haar mutatie dus iedereen zat er bevroren bij. De hele girl gang maakte het even net wat moeilijker. Goed, ze moest maar eens zien of ze stiekem zijn aandacht kon trekken. Aurélia kon de snelheid waarin ze alles deed manipuleren tot haar eigen zinnen. Zonder dat de rest er iets van zou merken, ging ze even met haar mond langs Devon’s oor. “Devon” fluisterde ze zacht, en liep daarna weer verder. Voor hun als een flits die ze niet eens konden opmerken. Ze nam plaats ergens in een hoekje van de lounge, waarin ze nog goed in zijn zicht zat zonder dat hij zijn hoofd veel moest draaien. Het mocht voor de anderen niet heel duidelijk zijn dat ze daar zat. Ze leunde achterover in de stoel en legde haar ene been over de ander. Ze liet vervolgens weer de tijd weer normaal gaan en observeerde het groepje maar hield haar ogen op Devon gericht, het hoefde niet lang te duren voordat hij haar ook zag zitten..

& Devon

Aurélia had niet veel nodig om zichzelf aantrekkelijk te maken. Maar toch zette ze even de puntjes op de i, maar niet te overdone. Net die andere outfit en simpelweg lekker ruiken deed al wel genoeg. Haar sluwe plannetje, allemaal begonnen bij iets wat ze zelf had begonnen op instagram. Ze was in geen enkel opzicht jaloers op Taylor, dat zeker niet. Het meisje had menig wat succes behaald in haar leven en was simpelweg zelfzeker. Maarja, dat was Aurélia ook. En ze liet met plezier zien wat ze in haar macht had om boven haar uit te steken. Gemene reacties op social media leken het meisje niet te breken maar jammer voor haar wist Aurélia wat wel. Oh en daar had ze Jackie niet eens zo zeer voor nodig gehad. Het was duidelijk genoeg wat ze het beste kon doen. Wat er ook voor close en geweldige band was tussen Taylor en de beer, het was alles behalve een vaste relatie. En wat was het toch geweldig dat Devon zijn fuckboi kant nog lang niet leek te verbergen. Deed ze dit alleen maar om Taylor dwars te zitten? Nee, dat deed ze niet.

Het duurde niet lang voordat ze hem had gevonden, letterlijk minder dan een seconde. Ze afstand die ze moest leggen was niet zo groot. Het enige obstakel was: de rest van de ‘oh zo geweldige squad’. Blegh, alsjeblieft zeg. Ze hoefde maar van de ééntje de aandacht. Dus ze bedacht een klein trucje om zijn aandacht te trekken. Die met succes werkte. Het was grappig om zijn reactie te zien, de verwarring op zijn gezicht. Priceless. Maargoed hij zag uiteindelijk waar het om ging, en dat was haar doel. De blik die ze hem gaf zei genoeg en aan die van hem te zien begreep hij haar meteen, zonder twijfel. Gelukkig bleef hij er cool onder, ging niet enthousiast naar haar toe ofzo. Devon deed precies wat ze gehoopt had. De verleiding was groot om niet normaal op te staan en met een grote gemene grijns naar Taylor de deur uit te lopen. Maar dat deed ze niet, wie geduld heeft krijgt beloond, en in dit geval zou ze het leuker vinden om even geheim te houden. Ze versnelde haar weg naar de gang en stond weer stil een meter voor zijn neus. Ze grijnsde breed en zette nog een stapje dichterbij. “Devon, lieverd” begon ze en streek van haar hand langs zijn gezicht. “Je weet toch dat je vriendinnetje niet blij gaat zijn met jouw plannen voor vannacht?” zei ze wat zachter, ze stond toch dichtbij. Haar felblauwe ogen gericht op zijn donkere kijkers. Ze moest het wel even zeggen, het was namelijk zijn keuze. Dat ze zijn vriendinntje was, was geen feit. Maar dat ze niet blij ging zijn, dat wel. “Jouw kamer is vrij, neem ik aan.” zei ze met een ondeugende grijns. Al zijn tuig zat in de lounge, niks hield hen nog tegen toch?

Het verbaasde haar niet dat meneer weg liep alsof er niks aan de hand was. Hij wist best wat de rest waarschijnlijk van Aurélia dacht. Ze kon niet anders dan hem stiekem ontvoeren. Ze had op instagram al lang doorgehad dat er wat samenspel was om dit tegen te houden. Losers. Zag haar nu gaan. Ze stal hem zonder dat ze het wisten onder hun neus vandaan. Veel hoefde ze niet te doen tho. ’Aurélia.’ sprak hij haar toe met dezelfde uitdaging en ze stapte schaamteloos in zijn personal space. Hoe ze dit ging bekend maken wist ze nog niet, of het nou van haarzelf kwam of dailynightmare, die verhalen waren gebaseerd op waargebeurde verhalen. Dus ze moest het wel waarmaken. Alhoewel dat niet moeizaam ging, Devon leek nog geen enkel moment tegen te stribbelen. Zelfs niet toen ze nog even extra de nadruk legde op Taylor. ’Mijn vriendinnetje, hmh?’ vroeg hij waar door er een tevreden glimlach op haar lippen verscheen. ’Sinds wanneer maak jij jou daar zorgen over?’ vroeg hij maar voordat ze iets kon antwoorden lag zijn vinger op haar lippen. Het antwoord was: nooit, maar ze wilde het gewoon uit zijn mond horen komen.  Aurélia begon met de seconde meer te genieten van haar plan. ’Dus shhht.’ Nadat zijn vinger van haar lippen gleed beet ze speels op haar lip, keek hem indringend aan. Oke, ze snapte het. Hij wist zeker haar verlangens te versterken. Het enige wat ze nog nodig hadden was een kamer. ’Zo vrij als maar kan.’ Precies zoals ze het wilde.

Devon sloot de deur achter haar, niet op slot. Geen. Probleem. Ze zou het geen probleem vinden als er mensen zouden kunnen binnenkomen. Alleen maar meer getuigen. Goed, nu was ze binnen en heel benieuwd hoe de befaamde fuckboi dit ging aanpakken, haar zou aanpakken. De grijns bleef op haar lippen. Ah, shirt uit, geweldig. Hij tilde haar zonder moeite op, en Aurélia was niet een sprietje zoals de meeste meisjes. Mutaties konden het alleen maar beter maken toch? En niet alleen Devon was in zijn voordeel. Maar daar zou hij snel genoeg achter komen.  ’Ik hoop dat jij aan niemand verantwoording moet afleggen.’ zei hij en voor ze het wist raakte haar rug de muur, ze ademde kort uit en streek haar handen over zijn ontblote bovenlichaam. ’Want dat is dan een heel jammere zaak.’ fluisterde hij. Ze beantwoordde zijn kus met de kracht waarop zij tegen de muur aangedrukt werd. Ze pakte vervolgens met beide handen de onderkant van haar shirt, onderbrak de kus heel even om het over haar hoofd te trekken maar drukte snel haar lippen weer tegen de zijne. Aurélia was hierin net zo fel als haar persoonlijkheid. dat liet ze duidelijk merken. Haar handen gleden af naar de rand van zijn broek waarvoor ze even haar beneden moest kijken. Ze keek hem weer terug in zijn ogen en keek hem opnieuw indringend, vol lust aan. “Niemand houd mij tegen”. zei ze, liet haar lippen net niet die van hem raken.. “Don’t hold back” fluisterde ze voor ze opnieuw hem kuste en zijn broek los knoopte.