Onderwerp: I want blood, guts and chocolate cake di maa 06, 2018 12:06 pm
N
Het allerbeste aan Sundberg voor Kira was de keuze in eten. Genosha had een geweldige keuken gehad maar wel een limiet aan eten. Kira maakte veel dingen zelf, want ze wist altijd precies welke dingen ze moest hebben voor haar cravings. Maar zelf koken was ook veel werk, en soms had ze ook te veel een andere zonde: luiheid. Niemand kan elkaar overtreffen in hun zondes maar stiekem had iedereen een beetje last van alles. Ook al hadden de mutaties geen effect op elkaar. Kira had zich aangekleed en koos ervoor op de fiets te pakken naar het centrum. Best wel gek. Ze ging naar het centrum omdat ze te lui was om iets zelf te maken maar toch niet te lui om te fietsen. Tja, je moest iets over hebben voor lekker eten. Het was een prachtige dag, zo’n dag aan het eind van de winter waarvan je een beetje lentekriebels krijgt omdat de zon zo lekker schijnt. Maar het was nog aardig fris. Ze zaten ook in de bergen dus heel gek was het niet.
Aangekomen in het centrum parkeerde ze haar fiets in een stalling en draaide het op slot. Hmm, ze hadden alle zaakjes al wel gehad waar ze kon eten. En ook alle opties van het menu overal. Dat had niet lang geduurd. Ze besloot maar te gaan voor het plekje waar ze de beste taart had gegeten ooit. Al wist ze niet meer precies waar.. Hmm. Chocolade taart op precies te zijn. Misschien moest ze maar bij alle langsgaan? Kira zag er fancy en cool uit, als ze ergens alleen ging zitten kon dat echt niet. Maar daar wist ze wel iets op. Ze keek snel in het rond op het pleintje en koos het meisje met de beste smaak van fashion die bij haar zou matchen. Niet iemand die haar zou outshinen maar wel cool genoeg om bij haar te zitten. Ze zag een meisje lopen met een goede outfit en liep op haar af. “Hey!” zei ze op een vriendelijke toon. “Ik heb zin in chocolade taart. Waar vind jij dat je de lekkerste kan halen?” vroeg ze spontaan met een glimlachje. Ze zette haar zonnebril op haar hoofd zodat ze oogcontact kon maken met het meisje om haar te beïnvloeden. Gaf haar ook chocoladetaart cravings. Dat maakte het nog makkelijker om haar mee te nemen.
outfit
&Sal
Salomée Adkins
Class 2
Aantal berichten : 153
Character Profile Alias: IOrigins Age: 19 Occupation: Student Psychology & Barista at coffee house
Onderwerp: Re: I want blood, guts and chocolate cake wo maa 28, 2018 4:59 pm
JE VOIS LA VIE EN ROSE
Al enkele weken had Salomée last van een lekkage in haar appartement. Gelukkig was Tobias, naast Sundbergs beste mixoloog, ook een uitzonderlijk goede huurbaas en had hij aangeboden even voor haar aan het kraantje in de badkamer -de boosdoener- te sleutelen. Dat betekende wel dat ze een middagje het huis uit moest, want ze wilde het proces zeker niet in de weg staan met haar twee linkerhanden. Niet zo erg, op deze gelukkig zonnige dag. Met haar handen in haar leren jack gestoken, begaf Sal zich van het dierenpension naar het centrum. Ze had besloten Larry maar eventjes bij mevrouw Malone achter te laten, want ze was meer in de mood voor een dagje fashion en geld over de bank smijten, dan hondenharen en modderplassen. Plus, het was goed voor de Australische herder om af en toe wat vriendjes te maken.
Ondanks het zonnige weer, en de openbare plaats waar ze haar zinnen op had gezet, zat haar zonnebril veilig opgeborgen in haar tas. Ze droeg hem een stuk minder vaak de laatste tijd. Voorheen was ze doodsbang geweest om per ongeluk net iets te lang in iemands ogen te kijken en een hypnose op te wekken. Het grootse deel van het probleem bestond niet uit het vervolgens kunnen manipuleren van iemands gedrag, maar uit de aanvallen die het Sal later kon bezorgen. Vandaar dat ze oogcontact had lijken te mijden als de pest. Naarmate ze in contact was gekomen met de golf van vluchtelingen die niet veel later in Sundberg waren komen wonen dan zijzelf, was haar zelfverzekerdheid rondom haar mutatie echter gegroeid. Het leek erop dat ze minder vaak last had van flarden van iemands geheugen die op oncontroleerbare momenten de beelden van haar eigen gedachten overnamen. Oefening baarde kunst, zo zeiden ze dan. De mutanten van Genosha hadden haar wel geleerd steeds comfortabeler in haar eigen huid te zitten en ze omarmde deze levensstijl meer en meer. Ze had daarbij niet verwacht dat ze vandaag veel contact zou leggen. Het verbaasde haar dus wel toen ze besefte dat de woorden die achter haar hadden geklonken voor haar bestemd waren. 'Oh hey,' antwoordde ze met een verontschuldigende glimlach. Ze draaide zich om naar de aanblik van een meisje van haar leeftijd met rossig haar, bruine ogen en een stijl die haar even goedkeurend haar wenkbrauwen deed optrekken. Sal deed haar best zich de eerdere woorden van het meisje te herinneren. Chocoladetaart? Ze lachte, ze wist niet of het eraan lag dat het meisje er over begonnen was, maar plotseling overviel haar ook een vreemd soort hunkering naar een stukje Death by Chocolate. Sal legde haar vinger tegen haar kin en dacht even na. 'Nou, waar ik werk hebben ze niet al te verkeerde?' refereerde ze naar het koffiehuis, een eindje verderop in het overdekte winkelcentrum. 'Ik kan je er wel heenbrengen als je wilt? Dan kunnen we meteen mijn personeelskorting gebruiken.' Een grijns verscheen op haar gezicht en ze greep even naar haar tas. Die zonnebril was nu toch wel handig misschien. God. Ze had zoveel zin in die taart dat ze het haast al kon ruiken, al was hij nog een roltrap of twee van haar verwijderd.
