[AC] Singing in the Rain &Rhaegys Maclou

Vrolijk liep de blondine door de tuin. Het begon al te schemeren, maar ze dacht er niet aan om naar binnen te gaan. Het was best mooi weer voor september. Er hing wel een wolk boven haar, maar ze besteedde er geen aandacht aan. Als het zou gaan regenen zou ze wel naar binnen gaan. Bella was hier nu al een maand of twee, drie, en ze was wel een beetje gewend geraakt aan het leven hier op de school. Het was fijn om zich tussen andere mutanten te bevinden, ze voelde zich zo niet echt alleen meer. Ze had haar oortjes in, en haar telefoon in haar hand. Het was alleen instrumentaal, dus ze zong ze vrolijk mee.

"And you stood there in front of me just
Close enough to touch
Close enough to hope you couldn't see
What I was thinking of"

Ze wist wel dat er andere mensen waren in de tuin, en toen ze om zich heen keek, zag ze ook een jongen lopen wat verderop. Ze wist niet of hij het kon horen, zo luid was het niet. Ze liep rustig door, zonder te stoppen. Ze was niet van plan om stil te vallen doordat ze iemand tegen kwam.

"Drop everything now
Meet me in the pouring rain
Kiss me on the sidewalk
Take away the pain
'Cause I see sparks fly
Whenever you smile"

Ze stopte even met lopen toen ze merkte dat het begon te druppen. Ze keek omhoog, en de wolk zag er wat dreigender uit. Ze zou eigenlijk om moeten keren, en terug naar binnen moeten gaan, maar ze wou niet. Het was niet koud, en een paar druppels konden geen kwaad. Het zou misschien zo wel weer ophouden. Ze hoopte het.

"Hit me with those green eyes, baby
As the lights go down
Give me something that'll haunt me
When you're not around

'Cause I see sparks fly
Whenever you smile"

Zong ze het laatste stukje. Het begon nu echt te regenen. Ze moest gaan schuilen ergens, tenzij ze kletsnat wou worden. Ze keek om zich heen, op zoek naar een afdak. Ze wist dat er hier ergens een prieeltje moest zijn. Ze overwoog nog even om terug te rennen naar de school, maar dan zou ze doorweekt aankomen. Dus zette ze een sprintje in naar waar zij dacht dat het prieeltje was. Ze vond het al snel, en rende het trapje op, naar het afdak. Ze kwam tot de ontdekking dat een jongen hetzelfde idee had gehad. Ze veegde wat druppels van haar armen af, en glimlachte even kort naar de jongen. "Hey.." Zei ze rustig. "Ik zie dat je hetzelfde idee hebt gehad als ik," zei ze met een kort knikje naar het prieeltje waar ze zich in bevonden. "Ik ben Bella."

&Rhaegys Maclou

Clothes:

Het begon nu echt te regenen, en ze wist dat ze ergens moest gaan schuilen, wou ze niet doorweekt zijn. Ze overwoog even om terug naar de school zelf te rennen, maar dat zou ze niet halen. Dus rende ze in de richting waarvan ze dacht dat het prieeltje was. Dat zou haar een afdak bieden, en dat had ze nodig nu. Ze vond het al snel, en ze rende het trappetje op van het prieeltje. Ze kreeg door dat een jongen hetzelfde idee had gehad als haar. "Hey.." Zei ze rustig. "Hey." Antwoordde de jongen. Ze merkte dat er een glimlach op zijn gezicht lag, wat bij haar ook tot een glimlach leidde. "Ik zie dat je hetzelfde idee hebt gehad als ik," Zei ze met een kort knikje naar het prieeltje waar ze zich in bevonden. Ze merkte dat zijn ogen over haar heen gleden, maar daar trok ze zich niet veel van aan. Dat gebeurde haar eigenlijk wel vaker. "Ik ben Bella." Hij vond haar ogen en ze glimlachte even. "Aangenaam, mijn naam is Rhaegys." Ze knikte even een beetje, en ging toen op een bankje zitten. Haar benen sloeg ze over elkaar, en ze keek om zich heen. Het regende nog steeds, en dat zou het nog wel even blijven doen. "Heb je het niet koud?" Vroeg Rhaegys. Ze keek hem aan en wou eigenlijk zeggen dat ze het niet koud had, toen er een koude windvlaag langskwam. Ze rilde, en keek hem aan. "Je mag mijn vest lenen, if you want." Ze was even stil, en dacht na of ze dat wel wou. Maar ze had het koud gekregen, en ze wou niet verkouden worden. "Dat zou heel fijn zijn," zei ze vriendelijk. Ze stond op, en glimlachte naar hem toen hij het vest bij haar om had gedaan. "Dankjewel.." zei ze met een dankbare toon. Ze bleef even staan, en vroeg toen: "Hoe kan het dat jij het niet koud hebt?" Ze keek hem nieuwsgierig aan, benieuwd naar het antwoord.

"Aangenaam, mijn naam is Rhaegys." Rhaegys, dat was een aparte naam. Ze had nog nooit iemand ontmoet die zo heette, tot nu. Ze vroeg zich af waar de naam vandaan kwam, misschien had hij de naam geërfd, of zijn ouders waren gewoon creatief geweest. "Heb je het niet koud?" Ze wou net zeggen dat ze het niet koud had, maar toen kwam er een koude windvlaag langs. Ze rilde, en keek hem aan. "Je mag mijn vest lenen, if you want." Even was ze stil, ze was nou niet zo van de romantische vestaanbiedingen, maar ze had het serieus koud. "Dat zou heel fijn zijn," zei ze vriendelijk. Ze stond op, en glimlachte naar hem toen hij het vest bij haar om had gedaan. "Dankjewel.." Zei ze. "No problem." Antwoordde de jongen, en hij ging weer op de grond zitten. Bella bleef staan, en vroeg zich opeens af waarom hij het niet koud had. Zo warm was het niet, en hij liep ook niet in de warmste kleren die er waren. "Hoe kan het dat jij het niet koud hebt?" Vroeg ze nieuwsgierig.

Dat was een typisch karaktertrekje van Bella, ze was altijd heel nieuwsgierig naar bijna alles. Dat konden andere mutanten zijn, maar ook mensen of de omgeving waar ze zich op dat moment bevond. Niet iedereen vond het altijd even leuk, en mensen hadden haar wel eens vuil aangekeken als ze met een nieuwsgierige toon iets had gevraagd aan hen. "Ik heb het bloed van een draak." Sprak de jongen op mysterieuze toon. Bella liep weer naar het bankje en ging zitten, met haar benen over elkaar geslagen. Ze hield haar hoofd wat schuin, en was benieuwd of ze nog wat meer uitleg kreeg. Ze kon zich nu niet echt een voorstelling maken van zijn mutatie. "Nee, dat is wat mijn ouders en voorouders geloven. Door mijn mutatie regeld mijn lichaam mijn tempratuur anders ofzo, ik heb het tenminste altijd heel erg warm. Het liefst zou ik dan ook met een enkel kledingstuk rond lopen, maarja. Daar is de school niet zo blij mee." Hij knipoogde en grijnsde. Er lag ook bij haar een kleine grijns op haar gezicht. "Dus, wat voor een spannende mutatie heb jij?" Vroeg hij aan haar. Ze opende haar mond, om het uit te leggen, toen ze bedacht dat ze net zo goed een demonstratie kon geven. Ze bewoog haar arm en wat water vloog naar haar toe. Het water vormde zich tot een soort bal waarin het rondjes bleef draaien boven haar hand die ze open hield.

Ze keek de jongen aan, en zei: "Water control om het maar even zo te zeggen. Ik kan het als het ware laten doen wat ik wil, denk ik, ik weet niet echt hoe ik het moet uitleggen. Ik kan het veranderen in ijs," Ze stopte en bewoog haar hand wat. Het water veranderde in een soort groot ijskristal. "Ik ben alleen nog niet echt goed in vormen maken van ijs.." Voegde ze er aan toe, en ze beet even zachtjes op haar lip. Ze wou het graag beter leren, want het was erg leuk om te doen. Ze bewoog haar hand weer, en het ijs veranderde weer in de vloeibare versie. Het water vloog weer wat omhoog, en Bella probeerde zich te focussen erop. Ze liet het bijna nooit verdampen. Ze wist ook niet waarom. Langzaam draaide ze haar hand wat, en keek geconcentreerd naar het water, wat langzaam aan het verdampen was. Er kwam wat stoom vanaf, maar na een tijdje ging het gemakkelijker, en was het bijna allemaal verdwenen. Het laatste beetje stuurde ze weer terug naar de tuin, waar het de grond in verdween. Ze keek Rhaegys weer aan en zei: "Dat verdampen en koken is niet mijn sterkste kant zoals je waarschijnlijk hebt gezien.." Ze grijnsde een beetje, maar er was duidelijk een toon van teleurstelling te horen in haar stem. "Het is niet echt mijn kant geloof ik." Voegde ze eraan toe. Ze wachtte op een reactie, misschien had ze wel wat teveel laten zien, en wou hij dit allemaal niet weten. Ze had het natuurlijk ook gewoon kunnen vertellen, maar zij vond dit nou eenmaal makkelijker.