Amber Brown- Class 3
- Aantal berichten : 208
| Onderwerp: The Queen Is Back (+ Closed ♥) wo jan 07, 2015 12:52 am | |
| Amber vs. Grace Bow down to a Goddess, bow down to a Goddess, bow down to a Goddess It ain’t no one man can stop us, bow down to a Goddess Goddess! Got it? Het was een paar dagen geleden sinds het incident. Amber had een operatie gehad die haar ribben sneller kon laten genezen. Het resultaat was goed geweest, maar het was ook resultaat geweest dat Amber in een rumoerige slaap was gevallen. Al haar demonen spookten rond in haar hoofd. Maar de demonen waren niet weg toen ze haar ogen open deed, want daar stond ze. Of ze moest nog knetter high van de verdoving zijn, of ze was aan het hallucineren door al het alcoholgebruik dat ze had geconsumeerd, of Grace was opgestaan uit de dood, want ze zat toch echt op het voeteinde van haar bed. “En net op het moment dat ik dacht dat je niet lelijker kon worden, werd je het toch. Wauw, congrats Ambooboo, you just fucked it up.” Laat dit alsjeblieft een droom zijn. Een nachtmerrie waaruit ze kon ontwaken. “Dit is niet echt, dit gebeurt in mijn hoofd, dit is fucking niet echt” piepte Amber en kneep zichzelf in haar arm. “Natuurlijk gebeurt dit in je hoofd…maar dat het in je hoofd gebeurd betekent niet meteen dat het niet echt is.” Grace sloeg haar lange bruine haren uit haar gezicht en stond op. Ze ging vlak naast haar zus zitten, maar Amber kon haar niet wegduwen. Grace haalde een lok haar uit haar gezicht en er was iets van bezorgdheid op haar gezicht te zien. “Nou, come on girl, tell me what’s been happenin’. En probeer me niet te overtuigen dat je gelukkig en vrolijk bent, want in je gezicht zie ik je pijn. Ik kan zien dat je gehuild hebt. Wat is er gebeurd?” Grace hield Amber wat verder overeind. Amber keek haar vragend aan. “Hoe kan je nog tegen me praten? Ik heb je naar de hel gestuurd, alleen maar om Gabriel…” Grace glimlachte en schudde haar hoofd. “We weten allebei dat ik daar thuis hoor. Weet je waarom ik me zo fucked up gedroeg? Omdat er een stemmetje in mijn hoofd zat. Dat stemmetje in mijn hoofd zei dat ik drugs moest dealen, dat ik met Gabriel naar bed moest en dat ik de dingen moest doen wat hij zei. Weet je waarom? Omdat hij zei dat er iets met jou ging gebeuren. En dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. Wat papa en mama betreft…ze waren er niet voor mij. Maar weet je nog, toen we vier waren? Jij gaf je eten aan mij, omdat ik honger had. En er waren veel meer van dat soort dingen…en waag het niet om te gaan huilen en me te zeggen dat je dit nooit had verwacht, want ik ben nog steeds dezelfde emotieloze bitch als jij, alleen dan zonder stemmetjes in mijn hoofd.” Amber keek haar stomverbaasd aan, of dat iemand haar net had verteld dat Gossip Girl nog een seizoen zou krijgen. Serieus, what the actual fucking hell? Dus de poepstroom die haar leven was voordat ze naar Genosha Island was gekomen, was de schuld van Grace, omdat zij stemmetjes in haar hoofd had? “Vertel me wat er is gebeurd” drong Grace aan en Amber begon te vertellen. Vanaf het moment dat ze op Genosha Island was aangekomen, tot….ja, tot nu eigenlijk. Amber had Grace emoties afgewacht, maar die bleef maar op haar neer kijken. Eigenlijk werd Amber er best wel een beetje awkward van. Grace haalde eventjes diep adem en Amber kon zweren dat ze het vuur in haar ogen zag branden. “Als jij je ook nog maar één keer op dit eiland je door iemand laat vernederen, al is het maar omdat ze er een snotje uit je neus hangt, scheur je diegene ze kop van zijn romp, ben ik duidelijk?” Verbaasd en met open mond knikte Amber. “En die gast die me voor de poorten heeft afgezet…Max? He is a motherfucker, but stay close to him. Je kan veel van hem leren. En dat meisje…Sierra, houdt haar in je hart. Want ze kan je redding zijn. Verder laat je niemand in je hart toe. Niemand niet, geen enkel persoon. Wees de ijskoude bitch waarvan ik weet dat je die bent.” Grace stond op en liep naar het voeteinde van het bed. “IK BEN FUCKING TELEURGESTELD IN JE!” schreeuwde ze toen en gaf een trap tegen het bed “Hoe durf je je zomaar door iemand laten af te maken, en hoe durf je vervolgens in deze shitload te veranderen? Je bent gestoord! Als ik in jou plaats had gelegen, had ik het eerste beste moment gepakt om hem terug te pakken en geen excuses, ik weet dat die er waren. Je gaat hem terugpakken en hij gaat op z’n knieën voor je!” De harde stem van Grace klonk door heel de kamer, maar er kwam geen reactie. Dat kon ook niet, want dit gebeurde niet echt. “Ik vind het bizar dat je je druk maakt om diegene die zich niet druk maken om jou. Kijk naar die twee mutanten die hier rondlopen, keep ‘em close, dan gaat alles goed komen. En vraag om vergiffenis, anders kom je waar ik zit.” Een glimlach verscheen op haar gezicht. “The devil is callin’, so I’m gone by now. Tot ziens zusje, ik zie je vast snel weer…” Amber schrok wakker. Holy shit. Was dit allemaal een droom geweest? Amber kneep zichzelf in haar armen. Ja, dit was duidelijk een droom geweest. Maar waarom kon ze zich dan elk woordje herinneren? Holy fucking shit. Ze moest een sigaret en snel. En misschien om een mindere dosering van haar verdoving vragen, want Grace nog een keertje ontmoeten….daar zat ze niet op te wachten. Maar haar jongere zusje had wel een punt. En Max ook. Ze moest naar hen luisteren, ze moest zichzelf uit deze put opgraven. Overmorgen zou ze weer op hakken mogen lopen. Amber glimlachte. Her enemies weren’t prepared for the shitstorm their life was going to be. |
|