Kai Wachi - Class 3
- Aantal berichten : 29
![Tribal Gangs [Kai & Finn's room] - Pagina 2 Empty](https://2img.net/i/fa/empty.gif) |  Onderwerp: Re: Tribal Gangs [Kai & Finn's room] do jun 04, 2015 2:47 am | |
| "Sometimes miracles come in pairs"Eerlijk waar, hij had echt niet expres gelogen hoor. Het was er gewoon uit gevlogen voor hij het wist, kon hij niet veel aan doen. Nu was het rennen voor zijn leven geblazen, of ja eigenlijk slingeren. De vorm van het doodskopaapje waar hij nu in zat kon zoiets wel aan ja. De gordijnen moesten er dan ook al snel aan geloven, en het was dat Finn hem echt wel op de hielen zat, of hij had er nog van kunnen genieten eigenlijk. Dit was weer een keer iets anders. Het stomme was dat hij in deze kamer onmogelijk kon ontsnappen. Om nu de gang op te stormen, leek hem een slecht idee. Niet dat hij daar ook de kans toe kreeg, want Finnaapje had hem al getackled en zat nu boven op hem met zijn apenkont.
'Echt niet! Ik zit goed hoor. Lekker zacht tbh moet je echt eens wat doen aan dat tonnetje van je.' Sprak de aapfiguur half lachend toen hij hem vroeg van hem af te gaan. Oooooooh dat was gemeen. Voor hij er echter iets op kon zeggen, spoorde mama Wachi hem al aan om zich te verontschuldigen. Vlak nadat hij dat had gedaan, floepten ze al terug in hun normale mensenlichaam. Mompelend zei Finn dat het okay was, en liep hij hoofdschuddend terug naar de pc. Hij maakte het verhaal af, en nu op de juiste manier met de waarheid dus.
Gerommel van uit het buikje van Finn herinnerde hem er weer aan dat hij ook best honger had. Het viel niet mee om zo awesome te zijn als hun, dat vroeg nogal veel energie hoor. "Dat tonnetje van jou roept om eten", Grijnsde Kai. Het werd wel eens tijd om naar beneden te gaan om te eten ofzo. "Mama zeg je ook even hallo tegen pa als hij thuis komt?" Glimlachte hij naar Lilo. Het was best stom dat Stitch even afwezig was. Die zat sowieso ergens te surfen tho. "Zal ik doen! Tot later jongens, eet smakelijk", Glimlachte ze, waarna ze het gesprek afsloot. "Kom mee dan", Zei hij nadat hij Finn een por in zijn zij had gegeven, waarna hij richting de deur hyperde en zich de gang op begaf, om naar de cafetaria te lopen.
|
|
Finn Wachi - Deceased
- Aantal berichten : 30
| | Onderwerp: Re: Tribal Gangs [Kai & Finn's room] vr jun 05, 2015 10:31 pm | |
| "Not double trouble, but twice blessed"Natuurlijk ging hij een opmerking maken over het tonnetje van zijn broer. Duh! Het was ook echt een klein tonnetje hoor. Nee kidding, beide kiddo’s waren gewoon normaal voor 12 jarige. Hoe kon het ook anders right? Waarschijnlijk waren ze de meest actieve 12 jarige ooit of iets. Dat had hun race van eerder wel zeker vast gesteld hoor. I mean wie deed dat anders? Juist ja niemand. Al kon het misschien ook wel meespelen dat niemand gewoon zo cool was als hun en daar ooit aan gedacht had. Ja, dat was het echt wel. Apart waren ze al helemaal geweldig, maar als ze samen waren, altijd dus, dan was het helemaal een feestje stiekem. Dat zou Kai zeker ook vinden. Al snel genoeg, maar wel met aansporing van hun moeder waren ze veranderd en ging hij het verhaal goed vertellen. Met natuurlijk het feit dat ze samen tot een eerlijke manier waren gekomen om de race af te sluiten. Waardoor ze natuurlijk erg vrolijk werd en stiekem eventjes in haar handen klapte van blijheid.
Zijn buikje rommelde en het leek wel alsof zijn broer een supersonisch gehoor had want die merkte het meteen op. Dat supersonische gehoor had Kai dus trouwens niet, het was stiekem gewoon even tweeling mind reading of zo. ‘Dat roept altijd om eten.’ Reageerde hij al lachend. Het was echt wel tijd om naar beneden te gaan, maar ergens wilde hij nog wel met mama Wachi blijven praten. En dan zou Stitch misschien ook nog even tevoorschijn komen. Snel genoeg was het gesprek alweer doei en voor hij tijd had om te reageren werd er in zijn zij geport. Low blow tbh. Een kleine squeel maakte dat hij zich even totaal niet mannelijk voelde, maar hij schoot wel meteen achter zijn broer aan. In de weg naar de cafetaria liep hij al snel naast zijn bro. ‘Wat zullen we eten tho? Er is altijd zoveel keus.’ Echt hoor, wat mevrouw de kokkin allemaal kon klaarmaken was gewoon hemels. Hij wilde altijd van alles proeven, maar dat mocht niet of zo. Al deden hij en zijn broertje het stiekem toch, want tja met hun schattigheid konden ze veel gedaan krijgen.
|
|